Wat is een goede leeftijd om aan kinderen te beginnen ?

15-12-2014 06:32 79 berichten
Alle reacties Link kopieren
Vraag me volgende af. Wat is een goede leeftijd om gemiddeld aan kinderen te beginnen? Biologisch en er gewoon mentaal klaar voor zijn. Ik weet dat de nlse vrouw gemiddeld op haar 29ste eerste kind krijgt maar vind dat zelf best oud. Wat vinden jullie?
I'm Doing Me
Alle reacties Link kopieren
Ideale leeftijd bestaat niet. Krijg ook de kriebels van deze vraag.



Ik ken iemand die heeft haar partner op haar 38e leren kennen. Voor haar was het dus met 40 jaar.

Ik ken ook iemand die op haar 21e alles voor elkaar had, vaste baan, getrouwd, eigen huis. Ze was 21 jaar.





Ze lijken mij ogenschijnlijk allemaal happy met hun keuze.
Ik was 22 bij de eerste en 26 bij de tweede. Ik vond dat de ideale leeftijd voor mij. Maar dat is voor iedereen anders natuurlijk.
Ik was nog een paar dagen 26 toen mijn oudste geboren werd. Toen al een paar jaar aan het werk, 2 jaar getrouwd en 9 jaar samen.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb 'm nog niet gevonden, ik word 30. Man ook niet, ook hij wordt bijna 30.
Op het moment dat je je opleiding hebt afgerond, enige werkervaring hebt en financiëel onafhankelijk bent van overheid, vader van kind en je familie/vrienden. Op het moment dat je voor 99% zeker weet dat je samen bent met diegene met wie je oud wilt worden. Op het moment dat je zeker weet dat je in staat bent om de komende jaren je voor het meerendeel op te offeren voor een klein wezentje dat voor lange tijd van jou afhankelijk zal zijn met alle leuke EN minder leuke gevolgen van dien. Kortom, op het moment dat niet alleen je rammelende eierstokken zeggen dat het tijd is voor een kind, maar óók je verstand! Ikzelf was 35+ en dank God op mijn blote knieën dat ik gewacht heb. Anders was ik nu een laag opgeleide alleenstaande moeder geweest zonder een cent te makken.
Alle reacties Link kopieren
quote:hkgirl schreef op 15 december 2014 @ 09:41:

Op het moment dat je je opleiding hebt afgerond, enige werkervaring hebt en financiëel onafhankelijk bent van overheid, vader van kind en je familie/vrienden. Op het moment dat je voor 99% zeker weet dat je samen bent met diegene met wie je oud wilt worden. Op het moment dat je zeker weet dat je in staat bent om de komende jaren je voor het meerendeel op te offeren voor een klein wezentje dat voor lange tijd van jou afhankelijk zal zijn met alle leuke EN minder leuke gevolgen van dien. Kortom, op het moment dat niet alleen je rammelende eierstokken zeggen dat het tijd is voor een kind, maar óók je verstand! Ikzelf was 35+ en dank God op mijn blote knieën dat ik gewacht heb. Anders was ik nu een laag opgeleide alleenstaande moeder geweest zonder een cent te makken. Helemaal eens. De eerste punten kan ik makkelijk afvinken, maar dat laatste punt.. Nee, ik kan me er niets bij voorstellen Ergo: geen rammelende eierstokken, dus we wachten rustig af.
Alle reacties Link kopieren
quote:hkgirl schreef op 15 december 2014 @ 09:41:

Op het moment dat je je opleiding hebt afgerond, enige werkervaring hebt en financiëel onafhankelijk bent van overheid, vader van kind en je familie/vrienden.'-(



Je zou ze de kost moeten geven die meisjes die denken dat ze er klaar voor zijn want ze hebben hun opleiding (VMBO) afgerond. Hebben enige jaren werkervaring (in hun bijbaantje als caissière bij de supermarkt) Ze werken nu fulltime en zijn jawel opgeklommen tot hoof caissière.





Overigens als financieel onafhankelijk zijn een voorwaarde is om een kind te krijgen dan zouden we de helft minder kinderen hebben in Nederland. De meeste moeders werken nog steeds part time en verdienen daarmee nauwelijks op bijstandsniveau.
Alle reacties Link kopieren
quote:hkgirl schreef op 15 december 2014 @ 09:41:

en financiëel onafhankelijk bent van overheid, vader van kind en je familie/vrienden.

Dat vind ik dan wel weer dikke stierenpoep. Elitaire stierenpoep, want dan mogen alleen midden-hoger opgeleiden kinderen krijgen.



Zelfs al mijn hoogopgeleide vrienden voldoen niet aan jouw eisen.
Blijkbaar nu. Ik ben 39 en zwanger. Eind vorig jaar gestopt met anticonceptie onder het mom 'nu of nooit' gezien mijn leeftijd. En behoorlijk onverwacht blijkt het allemaal te werken



Ik wilde vroeger (vanaf 16e) een heel elftal. Na mijn 30ste sloeg de twijfel juist toe. Een vrij en zorgeloos leven beviel eigenlijk prima. Gaan en staan waar je wil, geld genoeg, alleen rekening hoeven houden met jezelf. Baan opzeggen als het niet bevalt. Op reis wanneer je zin hebt. Enzovoorts.
Alle reacties Link kopieren
quote:vivamila schreef op 15 december 2014 @ 09:59:

Blijkbaar nu. Ik ben 39 en zwanger. Eind vorig jaar gestopt met anticonceptie onder het mom 'nu of nooit' gezien mijn leeftijd. En behoorlijk onverwacht blijkt het allemaal te werken



Ik wilde vroeger (vanaf 16e) een heel elftal. Na mijn 30ste sloeg de twijfel juist toe. Een vrij en zorgeloos leven beviel eigenlijk prima. Gaan en staan waar je wil, geld genoeg, alleen rekening hoeven houden met jezelf. Baan opzeggen als het niet bevalt. Op reis wanneer je zin hebt. Enzovoorts.Ik ben echt heel benieuwd wat je overgehaald heeft om toch zwanger te worden. Wat was het laatste zetje?
Alle reacties Link kopieren
Heel herkenbaar Vivamila, zo stond ik er ook heel lang in.

Met mijn 35e begon ik te twijfelen dat ik toch graag kinderen zou willen en met mijn 37e wilde ik ze heel graag.
Misschien klopt het niet allemaal, maar het is wel waar
quote:bootje_op_de_golven schreef op 15 december 2014 @ 09:55:

[...]



Dat vind ik dan wel weer dikke stierenpoep. Elitaire stierenpoep, want dan mogen alleen midden-hoger opgeleiden kinderen krijgen.



Zelfs al mijn hoogopgeleide vrienden voldoen niet aan jouw eisen.Hoe kan dat? Ik vind het logische punten, maar ik weet dat er mensen zijn die nooit de ideale omstandigheden kunnen krijgen omdat ze dat niet kunnen of omdat ze het leven anders bekijken. Toch ben ik een voorstander van onafhankelijk zijn.
quote:bootje_op_de_golven schreef op 15 december 2014 @ 10:01:

[...]



Ik ben echt heel benieuwd wat je overgehaald heeft om toch zwanger te worden. Wat was het laatste zetje?



Mijn leeftijd.



Ik zag/zie tijdens al dat getwijfel de afgelopen jaren ook altijd positieve kanten van kind en ouderschap. Compleet nieuwe fase, niet meer alleen voor je zelf leven, wereld weer op andere manier bekijken. Vind kinderen sowieso leuk dus dat scheelt al ;)



Maar twijfel-weegschaal was dus nogal 50-50 al die tijd. Had er geestelijk nog jaren over kunnen dubben. Maar lichamelijk kon dat niet meer. Dus toen de sprong toch gewaagd.
Alle reacties Link kopieren
Wij waren 25 toen we een kinderwens hadden.......... En het was ook direct raak!

uitgelopen op miskraam en inmiddels alweer een miskraam......



We zijn nu 28 ..... gaan nu richting de 29..... en staan nog steeds met lege handen.

Wij zijn er al heel lang klaar voor, alleen zo werkt het dus niet................



Ik hoop eerlijk gezegd dat het voor mijn 30e nog lukt, want ik wilde gewoon graag een jonge hippe moeder zijn...

Maar de gemiddelde schat mij nu 22 jaar dus blijkbaar kan ik daar nog mee door haha.

De een is er gewoon eerder aan toe als de andere....

Als je er klaar voor bent, dan maakt de leeftijd toch niet uit?



Mijn zusje is 22 en is nu zwanger , zij is nooit een uitgaan type geweest en had eigenlijk al snel huisje boompje beestje. Is 1,5 jaar getrouwd en zij willen het graag. Dus ja en vriendinnen van haar die gillen bij het idee.

De een is de ander niet. Zij voelt dat ze er goed aan doet. En als je alles in je leven op de rit heb, waarom zou je dan wachten als de wens er is.

Ze ziet het bij haar eigen zus, die was 3 jaar geleden al van plan moeder te worden en dat het niet vanzelf gaat.
Alle reacties Link kopieren
quote:hkgirl schreef op 15 december 2014 @ 09:41:

Op het moment dat je je opleiding hebt afgerond, enige werkervaring hebt en financiëel onafhankelijk bent van overheid, vader van kind en je familie/vrienden. Op het moment dat je voor 99% zeker weet dat je samen bent met diegene met wie je oud wilt worden. Op het moment dat je zeker weet dat je in staat bent om de komende jaren je voor het meerendeel op te offeren voor een klein wezentje dat voor lange tijd van jou afhankelijk zal zijn met alle leuke EN minder leuke gevolgen van dien. Kortom, op het moment dat niet alleen je rammelende eierstokken zeggen dat het tijd is voor een kind, maar óók je verstand! Ikzelf was 35+ en dank God op mijn blote knieën dat ik gewacht heb. Anders was ik nu een laag opgeleide alleenstaande moeder geweest zonder een cent te makken. Ook mee eens. Eerste punten hier allemaal voor elkaar maar voor dat vetgedrukte ben ik nog te egoïstisch. Ik ga er vanuit dat dat vanzelf over gaat. Ik hoop op mijn 26e of 27e dat vind ik zelf een mooie leeftijd om te beginnen.
.
Alle reacties Link kopieren
Ik was bijna 25 toen mijn dochter geboren werd. We hadden echt niet alles op orde. Ik net een nieuwe baan (nog in proeftijd) en we woonden vanwege beide carrières in andere steden niet samen. Toen onze dochter net 1,5 was zijn we gaan samenwonen. Ik ben nu 26 en heb een bedrijf aan huis.

Of dit de ideale leeftijd was, denk het wel. Ideale omstandigheden niet zo :-D
quote:hkgirl schreef op 15 december 2014 @ 09:41:

Op het moment dat je je opleiding hebt afgerond, enige werkervaring hebt en financiëel onafhankelijk bent van overheid, vader van kind en je familie/vrienden. Op het moment dat je voor 99% zeker weet dat je samen bent met diegene met wie je oud wilt worden. Op het moment dat je zeker weet dat je in staat bent om de komende jaren je voor het meerendeel op te offeren voor een klein wezentje dat voor lange tijd van jou afhankelijk zal zijn met alle leuke EN minder leuke gevolgen van dien. Kortom, op het moment dat niet alleen je rammelende eierstokken zeggen dat het tijd is voor een kind, maar óók je verstand! Ikzelf was 35+ en dank God op mijn blote knieën dat ik gewacht heb. Anders was ik nu een laag opgeleide alleenstaande moeder geweest zonder een cent te makken. Ik vraag me af hoe je 'onafhankelijk van de staat' ziet. Natuurlijk is het niet slim om met een aflopende ww uitkering een baby te krijgen en er vanuit te gaan dat de staat er wel voor gaat zorgen dat je de komende jaren niet onder het bestaansminimum komt. Maar heel veel mensen zijn in meer of mindere mate afhankelijk van huur-, zorg- of kinderopvangtoeslag. En die regelingen zijn ook niet bepaald in steen gebeiteld. Die afhankelijkheid is moeilijk te voorkomen, en hetzelfde geldt voor (volledige) onafhankelijkheid van je partner. Veel mensen hebben meer dan 1 inkomen nodig om een gezin te laten draaien.
Alle reacties Link kopieren
Ik wilde vóór mijn dertigste absoluut geen kinderen; was er (zeker achteraf bezien) ook beslist nog niet klaar voor toen. Pas op mijn 35e en 37e zijn mijn dochters geboren. Eigenlijk bevalt het me prima zo. Ik heb denk ik minder energie dan ik tien jaar geleden had (m.n. voor de nachtbrakerij) maar ben zoveel stabieler nu.
Alle reacties Link kopieren
Dat is toch voor iedereen heel erg verschillend en hangt volgens mij van zoveel factoren af. Ik was (nog net) 25 jaar toen ik (bewust) zwanger werd van de eerste, de tweede kwam op mijn 28e. Wat mij betreft prima, vriend was 28 en 30.



Wij waren wel een van de eerste in onze vriendengroep die kinderen kregen, nu zitten de meesten met hun eerste baby.



Als je kan kiezen zou ik het niet na je 35e doen, i.v.m. mogelijke risico's, je eigen conditie e.d. Maargoed, een zwangerschap laat zich natuurlijk niet plannen.
Alle reacties Link kopieren
Grappig Aureel, dan zie je dus dat het heel persoonlijk is. Vriend en ik wilden ze allebei weer heel graag voor ons 30e.
Alle reacties Link kopieren
Ik had voor mijn 30 noch de motivatie, noch een relatie
Alle reacties Link kopieren
Dat bedoel ik, verschillende factoren.
Alle reacties Link kopieren
Er is geen goede leeftijd...... Ik was 31, en achteraf gezien had ik nog lekker moeten wachten..... Ik kende mijn man 4 jaar, waren net getrouwd, en dachten dat we niet zo snel zwanger zouden worden.... De wereldreis was geplant, en toen was ik heel snel zwanger......
Alle reacties Link kopieren
[quote]nomi87 schreef op 15 december 2014 @ 10:11:

Ik hoop eerlijk gezegd dat het voor mijn 30e nog lukt, want ik wilde gewoon graag een jonge hippe moeder zijn...



Hip.....? Waarom ben je alleen hip als je jong bent? En wat voegt hip toe aan het moederschap...?
Ik heb je even geloept want je kwam me bekend voor. In oktober was het alweer 12 weken uit met je vriend. Is dit een theoretische vraag of is het inmiddels zo dik aan dat je dit een goede basis vind? Oprechte vraag overigens.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven