Kinderen
alle pijlers
Wat is een goede leeftijd om aan kinderen te beginnen ?
maandag 15 december 2014 06:32
maandag 15 december 2014 11:44
quote:hkgirl schreef op 15 december 2014 @ 09:41:
Op het moment dat je je opleiding hebt afgerond, enige werkervaring hebt en financiëel onafhankelijk bent van overheid, vader van kind en je familie/vrienden. Op het moment dat je voor 99% zeker weet dat je samen bent met diegene met wie je oud wilt worden. Op het moment dat je zeker weet dat je in staat bent om de komende jaren je voor het meerendeel op te offeren voor een klein wezentje dat voor lange tijd van jou afhankelijk zal zijn met alle leuke EN minder leuke gevolgen van dien. Kortom, op het moment dat niet alleen je rammelende eierstokken zeggen dat het tijd is voor een kind, maar óók je verstand! Ikzelf was 35+ en dank God op mijn blote knieën dat ik gewacht heb. Anders was ik nu een laag opgeleide alleenstaande moeder geweest zonder een cent te makken.
Eens met bovenstaande. Behalve dan wat betreft afgeronde opleiding en financiele zelfstandigheid als algemene regel. Simpelweg omdat dat niet voor elke vrouw haalbaar is. Of omdat ze het niet willen en andere keuzes maken. Persoonlijk vind ik die afhankelijkheid niet zo verstandig, maar een kind hoeft daar niet de dupe van worden als alles goed blijft gaan.
Wel moet je wat mij betreft inderdaad een stabiele relatie hebben en een fijne, liefhebbende, betrouwbare vader 'kiezen' voor het kind. En inderdaad jezelf aan de zijkant kunnen parkeren en alles uit de kast halen voor het kind.
Op het moment dat je je opleiding hebt afgerond, enige werkervaring hebt en financiëel onafhankelijk bent van overheid, vader van kind en je familie/vrienden. Op het moment dat je voor 99% zeker weet dat je samen bent met diegene met wie je oud wilt worden. Op het moment dat je zeker weet dat je in staat bent om de komende jaren je voor het meerendeel op te offeren voor een klein wezentje dat voor lange tijd van jou afhankelijk zal zijn met alle leuke EN minder leuke gevolgen van dien. Kortom, op het moment dat niet alleen je rammelende eierstokken zeggen dat het tijd is voor een kind, maar óók je verstand! Ikzelf was 35+ en dank God op mijn blote knieën dat ik gewacht heb. Anders was ik nu een laag opgeleide alleenstaande moeder geweest zonder een cent te makken.
Eens met bovenstaande. Behalve dan wat betreft afgeronde opleiding en financiele zelfstandigheid als algemene regel. Simpelweg omdat dat niet voor elke vrouw haalbaar is. Of omdat ze het niet willen en andere keuzes maken. Persoonlijk vind ik die afhankelijkheid niet zo verstandig, maar een kind hoeft daar niet de dupe van worden als alles goed blijft gaan.
Wel moet je wat mij betreft inderdaad een stabiele relatie hebben en een fijne, liefhebbende, betrouwbare vader 'kiezen' voor het kind. En inderdaad jezelf aan de zijkant kunnen parkeren en alles uit de kast halen voor het kind.
maandag 15 december 2014 12:06
quote:hkgirl schreef op 15 december 2014 @ 09:41:
Op het moment dat je je opleiding hebt afgerond, enige werkervaring hebt en financiëel onafhankelijk bent van overheid, vader van kind en je familie/vrienden. Op het moment dat je voor 99% zeker weet dat je samen bent met diegene met wie je oud wilt worden. Op het moment dat je zeker weet dat je in staat bent om de komende jaren je voor het meerendeel op te offeren voor een klein wezentje dat voor lange tijd van jou afhankelijk zal zijn met alle leuke EN minder leuke gevolgen van dien. Kortom, op het moment dat niet alleen je rammelende eierstokken zeggen dat het tijd is voor een kind, maar óók je verstand! Ikzelf was 35+ en dank God op mijn blote knieën dat ik gewacht heb. Anders was ik nu een laag opgeleide alleenstaande moeder geweest zonder een cent te makken.
Hoe weet je dat nou? Mijn moeder heeft mij ook gekregen toen ze nog studeerde en was ook niet laag opgeleid en alleenstaand zonder een cent te makken. Ze heeft ook gewoon een leuke baan.
Mijn beste vriendin van vroeger haar moeder was zeer hoog opgeleid en had een glansrijke carrière en die werkt nu maar in een kledingwinkel om de eindjes aan elkaar te knopen. En is alleenstaand.
Dus hoe weet je dat nou?
Op het moment dat je je opleiding hebt afgerond, enige werkervaring hebt en financiëel onafhankelijk bent van overheid, vader van kind en je familie/vrienden. Op het moment dat je voor 99% zeker weet dat je samen bent met diegene met wie je oud wilt worden. Op het moment dat je zeker weet dat je in staat bent om de komende jaren je voor het meerendeel op te offeren voor een klein wezentje dat voor lange tijd van jou afhankelijk zal zijn met alle leuke EN minder leuke gevolgen van dien. Kortom, op het moment dat niet alleen je rammelende eierstokken zeggen dat het tijd is voor een kind, maar óók je verstand! Ikzelf was 35+ en dank God op mijn blote knieën dat ik gewacht heb. Anders was ik nu een laag opgeleide alleenstaande moeder geweest zonder een cent te makken.
Hoe weet je dat nou? Mijn moeder heeft mij ook gekregen toen ze nog studeerde en was ook niet laag opgeleid en alleenstaand zonder een cent te makken. Ze heeft ook gewoon een leuke baan.
Mijn beste vriendin van vroeger haar moeder was zeer hoog opgeleid en had een glansrijke carrière en die werkt nu maar in een kledingwinkel om de eindjes aan elkaar te knopen. En is alleenstaand.
Dus hoe weet je dat nou?
maandag 15 december 2014 12:38
Ik was 27 toen mijn eerste geboren werd. Voor mij een goede leeftijd. We waren al 8 jaar samen, ik had een stabiele baan en mijn man een vaste baan. Eigenlijk was alles prima op orde. Dat vond ik wel belangrijk. Mijn tweede zoon is geboren toen ik nog net geen 29 was. Wij zijn nog in dubio over een eventuele derde.
maandag 15 december 2014 12:38
quote:lux. schreef op 15 december 2014 @ 12:06:
[...]
Hoe weet je dat nou? Mijn moeder heeft mij ook gekregen toen ze nog studeerde en was ook niet laag opgeleid en alleenstaand zonder een cent te makken. Ze heeft ook gewoon een leuke baan.
Mijn beste vriendin van vroeger haar moeder was zeer hoog opgeleid en had een glansrijke carrière en die werkt nu maar in een kledingwinkel om de eindjes aan elkaar te knopen. En is alleenstaand.
Dus hoe weet je dat nou?
Statistisch is het nu eenmaal zo dat moeders die heel jong hun kinderen krijgen geen vervolg studie (meer) doen of hun opleiding niet afmaken, danwel niet of nauwelijks werkervaring opdoen. Dat plaatst je natuurlijk in een enorm afhankelijke positie en ik ben persoonlijk van mening dat een vrouw net zo financieel onafhankelijk kan en moet zijn als de gemiddelde vader/man. Dat zal ik bij mijn dochters er in elk geval goed inpeperen.
Als ik in mijn geval kinderen had gekregen destijds toen mijn eierstokken al aan het rammelen waren (< 25) had ik wellicht ook mijn studies niet kunnen afmaken en relevante werkervaring kunnen opdoen, maar hadden mijn kinderen in elk geval een geweldadige 'vader' gehad waarmee ik later gelukkig de relatie heb verbroken. Liefde maakt vaak nog blind als je zo piepjong bent.
[...]
Hoe weet je dat nou? Mijn moeder heeft mij ook gekregen toen ze nog studeerde en was ook niet laag opgeleid en alleenstaand zonder een cent te makken. Ze heeft ook gewoon een leuke baan.
Mijn beste vriendin van vroeger haar moeder was zeer hoog opgeleid en had een glansrijke carrière en die werkt nu maar in een kledingwinkel om de eindjes aan elkaar te knopen. En is alleenstaand.
Dus hoe weet je dat nou?
Statistisch is het nu eenmaal zo dat moeders die heel jong hun kinderen krijgen geen vervolg studie (meer) doen of hun opleiding niet afmaken, danwel niet of nauwelijks werkervaring opdoen. Dat plaatst je natuurlijk in een enorm afhankelijke positie en ik ben persoonlijk van mening dat een vrouw net zo financieel onafhankelijk kan en moet zijn als de gemiddelde vader/man. Dat zal ik bij mijn dochters er in elk geval goed inpeperen.
Als ik in mijn geval kinderen had gekregen destijds toen mijn eierstokken al aan het rammelen waren (< 25) had ik wellicht ook mijn studies niet kunnen afmaken en relevante werkervaring kunnen opdoen, maar hadden mijn kinderen in elk geval een geweldadige 'vader' gehad waarmee ik later gelukkig de relatie heb verbroken. Liefde maakt vaak nog blind als je zo piepjong bent.
maandag 15 december 2014 12:46
quote:hkgirl schreef op 15 december 2014 @ 12:38:
[...]
Statistisch is het nu eenmaal zo dat moeders die heel jong hun kinderen krijgen geen vervolg studie (meer) doen of hun opleiding niet afmaken, danwel niet of nauwelijks werkervaring opdoen. Dat plaatst je natuurlijk in een enorm afhankelijke positie en ik ben persoonlijk van mening dat een vrouw net zo financieel onafhankelijk kan en moet zijn als de gemiddelde vader/man. Dat zal ik bij mijn dochters er in elk geval goed inpeperen.
Als ik in mijn geval kinderen had gekregen destijds toen mijn eierstokken al aan het rammelen waren (< 25) had ik wellicht ook mijn studies niet kunnen afmaken en relevante werkervaring kunnen opdoen, maar hadden mijn kinderen in elk geval een geweldadige 'vader' gehad waarmee ik later gelukkig de relatie heb verbroken. Liefde maakt vaak nog blind als je zo piepjong bent.
Statistisch gezien heb je misschien wel gelijk. Maar als ik persoonlijk jonger kinderen had gekregen, dan had ik niet tijdens de grote reorganisatie met zwangerschapsverlof geweest. Dan was de minimum uren norm voor mij wel haalbaar geweest. Want dat had mijn jongste al op school gezeten. Dan had mijn baas al eerder gezien dat ik met drie kinderen prima 24 uur of meer kon werken. Dan had ik nu mijn baan nog gehad.
Voor iedereen anders dus!
[...]
Statistisch is het nu eenmaal zo dat moeders die heel jong hun kinderen krijgen geen vervolg studie (meer) doen of hun opleiding niet afmaken, danwel niet of nauwelijks werkervaring opdoen. Dat plaatst je natuurlijk in een enorm afhankelijke positie en ik ben persoonlijk van mening dat een vrouw net zo financieel onafhankelijk kan en moet zijn als de gemiddelde vader/man. Dat zal ik bij mijn dochters er in elk geval goed inpeperen.
Als ik in mijn geval kinderen had gekregen destijds toen mijn eierstokken al aan het rammelen waren (< 25) had ik wellicht ook mijn studies niet kunnen afmaken en relevante werkervaring kunnen opdoen, maar hadden mijn kinderen in elk geval een geweldadige 'vader' gehad waarmee ik later gelukkig de relatie heb verbroken. Liefde maakt vaak nog blind als je zo piepjong bent.
Statistisch gezien heb je misschien wel gelijk. Maar als ik persoonlijk jonger kinderen had gekregen, dan had ik niet tijdens de grote reorganisatie met zwangerschapsverlof geweest. Dan was de minimum uren norm voor mij wel haalbaar geweest. Want dat had mijn jongste al op school gezeten. Dan had mijn baas al eerder gezien dat ik met drie kinderen prima 24 uur of meer kon werken. Dan had ik nu mijn baan nog gehad.
Voor iedereen anders dus!
maandag 15 december 2014 12:54
quote:hkgirl schreef op 15 december 2014 @ 12:38:
[...]
Statistisch is het nu eenmaal zo dat moeders die heel jong hun kinderen krijgen geen vervolg studie (meer) doen of hun opleiding niet afmaken, danwel niet of nauwelijks werkervaring opdoen. Dat plaatst je natuurlijk in een enorm afhankelijke positie en ik ben persoonlijk van mening dat een vrouw net zo financieel onafhankelijk kan en moet zijn als de gemiddelde vader/man. Dat zal ik bij mijn dochters er in elk geval goed inpeperen.
Als ik in mijn geval kinderen had gekregen destijds toen mijn eierstokken al aan het rammelen waren (< 25) had ik wellicht ook mijn studies niet kunnen afmaken en relevante werkervaring kunnen opdoen, maar hadden mijn kinderen in elk geval een geweldadige 'vader' gehad waarmee ik later gelukkig de relatie heb verbroken. Liefde maakt vaak nog blind als je zo piepjong bent. Andersom is het vaak natuurlijk ook zo dat vrouwen die jong (denk 18, 19, 20) bewust kinderen krijgen vaak toch al niet veel ambities op carrierevlak hebben.
[...]
Statistisch is het nu eenmaal zo dat moeders die heel jong hun kinderen krijgen geen vervolg studie (meer) doen of hun opleiding niet afmaken, danwel niet of nauwelijks werkervaring opdoen. Dat plaatst je natuurlijk in een enorm afhankelijke positie en ik ben persoonlijk van mening dat een vrouw net zo financieel onafhankelijk kan en moet zijn als de gemiddelde vader/man. Dat zal ik bij mijn dochters er in elk geval goed inpeperen.
Als ik in mijn geval kinderen had gekregen destijds toen mijn eierstokken al aan het rammelen waren (< 25) had ik wellicht ook mijn studies niet kunnen afmaken en relevante werkervaring kunnen opdoen, maar hadden mijn kinderen in elk geval een geweldadige 'vader' gehad waarmee ik later gelukkig de relatie heb verbroken. Liefde maakt vaak nog blind als je zo piepjong bent. Andersom is het vaak natuurlijk ook zo dat vrouwen die jong (denk 18, 19, 20) bewust kinderen krijgen vaak toch al niet veel ambities op carrierevlak hebben.
maandag 15 december 2014 13:17
Bij de eerste was ik 25 en bij de tweede 34.
Wat de ideale leeftijd is, zou ik niet weten.
Ik denk dat dat voor iedereen anders is.
Je bent sowieso al een gezegend mens als je überhaupt moeder mag worden
Wat de ideale leeftijd is, zou ik niet weten.
Ik denk dat dat voor iedereen anders is.
Je bent sowieso al een gezegend mens als je überhaupt moeder mag worden
Elke les, waar je van leert, maakt het pad vrij voor nog waardevollere lessen. Elke les, die je negeert, komt steeds weer terug.
maandag 15 december 2014 13:21
quote:hkgirl schreef op 15 december 2014 @ 12:38:
[...]
Statistisch is het nu eenmaal zo dat moeders die heel jong hun kinderen krijgen geen vervolg studie (meer) doen of hun opleiding niet afmaken, danwel niet of nauwelijks werkervaring opdoen. Dat plaatst je natuurlijk in een enorm afhankelijke positie en ik ben persoonlijk van mening dat een vrouw net zo financieel onafhankelijk kan en moet zijn als de gemiddelde vader/man. Dat zal ik bij mijn dochters er in elk geval goed inpeperen.
Als ik in mijn geval kinderen had gekregen destijds toen mijn eierstokken al aan het rammelen waren (< 25) had ik wellicht ook mijn studies niet kunnen afmaken en relevante werkervaring kunnen opdoen, maar hadden mijn kinderen in elk geval een geweldadige 'vader' gehad waarmee ik later gelukkig de relatie heb verbroken. Liefde maakt vaak nog blind als je zo piepjong bent.
Maar waarom zou je ervan uitgaan dat je je opleiding niet zou hebben afgemaakt? Dat heb je toch ook zelf in de hand?
Ik zeg niet dat je moet beginnen tijdens je studie hoor, helemaal niet, maar als je er van tevoren al vanuit gaat dat dat toch nooit gaat lukken wordt het ook wel heel moeilijk toch?
Als je goede afspraken hebt met je partner mbt financiën vind ik er niks mis mee dat je studeert/gaat studeren als je kinderen hebt.
Betekent wel dat je iets meer moet regelen voor als dat ene inkomen wegvalt, maar ik studeer nu nog en hoop binnenkort zwanger te raken (doe geneeskunde) en als mijn man later nog een andere studie wil doen hoop ik ook dat we dat financieel gewoon kunnen doen.
Zolang je maar niet thuis voor je uit zit te staren en je het samen kunt betalen, lijkt me.
[...]
Statistisch is het nu eenmaal zo dat moeders die heel jong hun kinderen krijgen geen vervolg studie (meer) doen of hun opleiding niet afmaken, danwel niet of nauwelijks werkervaring opdoen. Dat plaatst je natuurlijk in een enorm afhankelijke positie en ik ben persoonlijk van mening dat een vrouw net zo financieel onafhankelijk kan en moet zijn als de gemiddelde vader/man. Dat zal ik bij mijn dochters er in elk geval goed inpeperen.
Als ik in mijn geval kinderen had gekregen destijds toen mijn eierstokken al aan het rammelen waren (< 25) had ik wellicht ook mijn studies niet kunnen afmaken en relevante werkervaring kunnen opdoen, maar hadden mijn kinderen in elk geval een geweldadige 'vader' gehad waarmee ik later gelukkig de relatie heb verbroken. Liefde maakt vaak nog blind als je zo piepjong bent.
Maar waarom zou je ervan uitgaan dat je je opleiding niet zou hebben afgemaakt? Dat heb je toch ook zelf in de hand?
Ik zeg niet dat je moet beginnen tijdens je studie hoor, helemaal niet, maar als je er van tevoren al vanuit gaat dat dat toch nooit gaat lukken wordt het ook wel heel moeilijk toch?
Als je goede afspraken hebt met je partner mbt financiën vind ik er niks mis mee dat je studeert/gaat studeren als je kinderen hebt.
Betekent wel dat je iets meer moet regelen voor als dat ene inkomen wegvalt, maar ik studeer nu nog en hoop binnenkort zwanger te raken (doe geneeskunde) en als mijn man later nog een andere studie wil doen hoop ik ook dat we dat financieel gewoon kunnen doen.
Zolang je maar niet thuis voor je uit zit te staren en je het samen kunt betalen, lijkt me.
maandag 15 december 2014 14:56
Ik had mijn opleiding afgerond toen ik 21 was en heb totdat mijn dochter kwam genoeg werkervaring opgedaan. Iedergeval genoeg om nu voor mezelf te kunnen beginnen.
Mijn vriendinnen zijn overigens net aan het werk/ opleiding aan bet afronden, die hebben ook wel een paar jaar gewerkt tussen studies door bijvoorbeeld.
Ik heb alles in een ruk afgemaakt, gaan werken en toen kwam de kleine.
Leeftijd vind ik niets zeggen mbt opleiding of werkervaring. Oké, ik heb geen jaaaarenlange werkervaring maar wel voldoende.
Mijn vriendinnen zijn overigens net aan het werk/ opleiding aan bet afronden, die hebben ook wel een paar jaar gewerkt tussen studies door bijvoorbeeld.
Ik heb alles in een ruk afgemaakt, gaan werken en toen kwam de kleine.
Leeftijd vind ik niets zeggen mbt opleiding of werkervaring. Oké, ik heb geen jaaaarenlange werkervaring maar wel voldoende.
maandag 15 december 2014 16:10
Ik was er rond mijn 20ste mentaal klaar voor. Op mijn 22ste beviel ik van mijn te vroeg geboren zoontje die kort na de geboorte overleed. 7 maanden later van mijn te vroeg geboren dochtertje die ook kort na de bevalling overleed. Een maand na mijn 24ste verjaardag is mijn voldragen en levende zoontje geboren. En ik ben zo dankbaar dat ik een vroege kinderwens had.
Ik zou niet weten wat ik nog tien jaar met mijn leven zou moeten zonder kind. Maar ik heb inderdaad niet echt ambities behalve een gezin haha. En daar hebben we hard ons best voor gedaan met een hoop ellende.
Verder hebben we ook alles op orde.
Ik zou niet weten wat ik nog tien jaar met mijn leven zou moeten zonder kind. Maar ik heb inderdaad niet echt ambities behalve een gezin haha. En daar hebben we hard ons best voor gedaan met een hoop ellende.
Verder hebben we ook alles op orde.
maandag 15 december 2014 16:16
quote:sugarmiss schreef op 15 december 2014 @ 09:17:
Persoonlijk vind ik onder de 25 te jong.
Alles daar boven is goed.
Ik zie niet in waarom een ruim volwassen mens te jong zou zijn om een kind te krijgen. Ik vind gezond verstand, inlevingsvermogen en dergelijke vele malen belangrijker dan iemands leeftijd en er zijn mensen van 19 die dat prima voor elkaar hebben en mensen van 39 die dat nooit zullen bereiken. Voor een 20 jarige is het hoogstens lastiger om voor geld en een huis te zorgen, maar ook in dat opzicht zijn er mensen van 40 die dat nog niet redden.
Dus de 'alles daarboven is goed' is ook best gevaarlijk.
Ik was 22 en ik denk dat ik het beter doe dan menig vrouw die op haar 35e begon,
Persoonlijk vind ik onder de 25 te jong.
Alles daar boven is goed.
Ik zie niet in waarom een ruim volwassen mens te jong zou zijn om een kind te krijgen. Ik vind gezond verstand, inlevingsvermogen en dergelijke vele malen belangrijker dan iemands leeftijd en er zijn mensen van 19 die dat prima voor elkaar hebben en mensen van 39 die dat nooit zullen bereiken. Voor een 20 jarige is het hoogstens lastiger om voor geld en een huis te zorgen, maar ook in dat opzicht zijn er mensen van 40 die dat nog niet redden.
Dus de 'alles daarboven is goed' is ook best gevaarlijk.
Ik was 22 en ik denk dat ik het beter doe dan menig vrouw die op haar 35e begon,
maandag 15 december 2014 16:19
Overigens was ik 22 en heb ik gewoon een hbo diploma met dito baan, goed cv, nooit minder dan 28/32 uur gewerkt, ga ik nog een studie beginnen en voor mijn man geldt hetzelfde.
Die standaard volgorde van studeren, relatie, baan, samenwonen, koophuis, trouwen, reis maken en voortplanten zodra de Volvo voor de deur staat heeft mij nooit zo getrokken. Ik heb nooit gesnapt waarom je niet gewoon eerst een kind kunt krijgen en daarna afstuderen, of waarom je per se eerst moet samenwonen om te trouwen of waarom je eerst een huis moet kopen. Niet dat er iets mis mee is als je dat pad wél volgt, maar het biedt niet meer zekerheid of garantie dan een andere volgorde, het is namelijk allemaal zo persoonlijk en afhankelijk van je persoonlijkheid en de dingen die om je heen gebeuren....
Die standaard volgorde van studeren, relatie, baan, samenwonen, koophuis, trouwen, reis maken en voortplanten zodra de Volvo voor de deur staat heeft mij nooit zo getrokken. Ik heb nooit gesnapt waarom je niet gewoon eerst een kind kunt krijgen en daarna afstuderen, of waarom je per se eerst moet samenwonen om te trouwen of waarom je eerst een huis moet kopen. Niet dat er iets mis mee is als je dat pad wél volgt, maar het biedt niet meer zekerheid of garantie dan een andere volgorde, het is namelijk allemaal zo persoonlijk en afhankelijk van je persoonlijkheid en de dingen die om je heen gebeuren....
maandag 15 december 2014 16:19
Biologisch gezien is je lichaam op zijn best zo rond de 24 heb ik me ooit laten vertellen.
Na je 35 wordt dat minder.
Ik was net 25 bij de eerste. Bij de tweede 26 en ik zat nog in mijn proeftijd(uiteindelijk vaste baan gekregen). Nu zou ik zoiets nooit doen! Het zijn ook gewoon omstandigheden waar je op dat moment mee te maken hebt.
Na je 35 wordt dat minder.
Ik was net 25 bij de eerste. Bij de tweede 26 en ik zat nog in mijn proeftijd(uiteindelijk vaste baan gekregen). Nu zou ik zoiets nooit doen! Het zijn ook gewoon omstandigheden waar je op dat moment mee te maken hebt.
maandag 15 december 2014 16:21
quote:luffy22 schreef op 15 december 2014 @ 16:10:
Ik was er rond mijn 20ste mentaal klaar voor. Op mijn 22ste beviel ik van mijn te vroeg geboren zoontje die kort na de geboorte overleed. 7 maanden later van mijn te vroeg geboren dochtertje die ook kort na de bevalling overleed. Een maand na mijn 24ste verjaardag is mijn voldragen en levende zoontje geboren. En ik ben zo dankbaar dat ik een vroege kinderwens had.
Ik zou niet weten wat ik nog tien jaar met mijn leven zou moeten zonder kind. Maar ik heb inderdaad niet echt ambities behalve een gezin haha. En daar hebben we hard ons best voor gedaan met een hoop ellende.
Verder hebben we ook alles op orde.Ik vind het vreselijk dat je twee kindjes bent verloren maar wat ga je dan in 's hemelsnaam doen als je kinderen uit huis zijn? Als je nu al niet iets van jezelf opbouwt?
Ik was er rond mijn 20ste mentaal klaar voor. Op mijn 22ste beviel ik van mijn te vroeg geboren zoontje die kort na de geboorte overleed. 7 maanden later van mijn te vroeg geboren dochtertje die ook kort na de bevalling overleed. Een maand na mijn 24ste verjaardag is mijn voldragen en levende zoontje geboren. En ik ben zo dankbaar dat ik een vroege kinderwens had.
Ik zou niet weten wat ik nog tien jaar met mijn leven zou moeten zonder kind. Maar ik heb inderdaad niet echt ambities behalve een gezin haha. En daar hebben we hard ons best voor gedaan met een hoop ellende.
Verder hebben we ook alles op orde.Ik vind het vreselijk dat je twee kindjes bent verloren maar wat ga je dan in 's hemelsnaam doen als je kinderen uit huis zijn? Als je nu al niet iets van jezelf opbouwt?
maandag 15 december 2014 16:24
Oh en qua gezondheid en leeftijd: mijn zwangerschappen waren ronduit kut en zwaar en met complicaties, dus leeftijd zegt niet alles.
Maar net als dat het kiezen van een beroerde parter op je 20e niet zegt dat iedereen een beroerde smaak heeft qua mannen op die leeftijd zegt een gecompliceerde zwangerschap op je 23e niet dat dat een ongezonde leeftijd is om een kind te krijgen.
Maar net als dat het kiezen van een beroerde parter op je 20e niet zegt dat iedereen een beroerde smaak heeft qua mannen op die leeftijd zegt een gecompliceerde zwangerschap op je 23e niet dat dat een ongezonde leeftijd is om een kind te krijgen.
maandag 15 december 2014 16:36
quote:Thordis2.0 schreef op 15 december 2014 @ 16:16:
Dus de 'alles daarboven is goed' is ook best gevaarlijk.
,
Er zijn inderdaad vrouwen die er nooit klaar voor zijn en die er nooit geschikt voor zijn.
Ik bedoel het meer zoals op je 23 kan je nog te jong zijn. Op je 25e ben je dan wel een prima moeder en op je 40e nog steeds.
Ik geloof direct dat je een goede moeder bent die er klaar voor was op haar 22e.
Maar ik vind dat niet ruim volwassen. Nog niet zo lang geleden was je op je 21e pas officieel volwassen. Zoveel mensen van die leeftijd denken dat ze de wijsheid in pacht hebben om er later achter te komen dat er meer wegen naarRome leiden.
Dus de 'alles daarboven is goed' is ook best gevaarlijk.
,
Er zijn inderdaad vrouwen die er nooit klaar voor zijn en die er nooit geschikt voor zijn.
Ik bedoel het meer zoals op je 23 kan je nog te jong zijn. Op je 25e ben je dan wel een prima moeder en op je 40e nog steeds.
Ik geloof direct dat je een goede moeder bent die er klaar voor was op haar 22e.
Maar ik vind dat niet ruim volwassen. Nog niet zo lang geleden was je op je 21e pas officieel volwassen. Zoveel mensen van die leeftijd denken dat ze de wijsheid in pacht hebben om er later achter te komen dat er meer wegen naarRome leiden.
maandag 15 december 2014 16:42
quote:sugarmiss schreef op 15 december 2014 @ 16:36:
[...]
Er zijn inderdaad vrouwen die er nooit klaar voor zijn en die er nooit geschikt voor zijn.
Ik bedoel het meer zoals op je 23 kan je nog te jong zijn. Op je 25e ben je dan wel een prima moeder en op je 40e nog steeds.
Ik geloof direct dat je een goede moeder bent die er klaar voor was op haar 22e.
Maar ik vind dat niet ruim volwassen. Nog niet zo lang geleden was je op je 21e pas officieel volwassen. Zoveel mensen van die leeftijd denken dat ze de wijsheid in pacht hebben om er later achter te komen dat er meer wegen naarRome leiden.Dat laatste is zeker waar, maar op je 30e weet je weer veel minder dan op je 40e en je mag ook gewoon aanklooien en achter dingen komen als je een kind hebt.
[...]
Er zijn inderdaad vrouwen die er nooit klaar voor zijn en die er nooit geschikt voor zijn.
Ik bedoel het meer zoals op je 23 kan je nog te jong zijn. Op je 25e ben je dan wel een prima moeder en op je 40e nog steeds.
Ik geloof direct dat je een goede moeder bent die er klaar voor was op haar 22e.
Maar ik vind dat niet ruim volwassen. Nog niet zo lang geleden was je op je 21e pas officieel volwassen. Zoveel mensen van die leeftijd denken dat ze de wijsheid in pacht hebben om er later achter te komen dat er meer wegen naarRome leiden.Dat laatste is zeker waar, maar op je 30e weet je weer veel minder dan op je 40e en je mag ook gewoon aanklooien en achter dingen komen als je een kind hebt.
maandag 15 december 2014 16:43
quote:muurbloempje66 schreef op 15 december 2014 @ 16:19:
Biologisch gezien is je lichaam op zijn best zo rond de 24 heb ik me ooit laten vertellen.
Na je 35 wordt dat minder.
Ik was net 25 bij de eerste. Bij de tweede 26 en ik zat nog in mijn proeftijd(uiteindelijk vaste baan gekregen). Nu zou ik zoiets nooit doen! Het zijn ook gewoon omstandigheden waar je op dat moment mee te maken hebt.En dat gaat ook niet voor een ieder op. Mijn eerste menstruatie kwam pas op mijn 29ste. Dus voor mij pakte het gunstig uit dat ik niet eerder een concrete kinderwens had bij gebrek aan een partner. Mijn eerste is geboren op mijn 31ste mijn zesde op mijn 40ste.
Biologisch gezien is je lichaam op zijn best zo rond de 24 heb ik me ooit laten vertellen.
Na je 35 wordt dat minder.
Ik was net 25 bij de eerste. Bij de tweede 26 en ik zat nog in mijn proeftijd(uiteindelijk vaste baan gekregen). Nu zou ik zoiets nooit doen! Het zijn ook gewoon omstandigheden waar je op dat moment mee te maken hebt.En dat gaat ook niet voor een ieder op. Mijn eerste menstruatie kwam pas op mijn 29ste. Dus voor mij pakte het gunstig uit dat ik niet eerder een concrete kinderwens had bij gebrek aan een partner. Mijn eerste is geboren op mijn 31ste mijn zesde op mijn 40ste.
maandag 15 december 2014 16:48
quote:baukje schreef op 15 december 2014 @ 16:43:
[...]
En dat gaat ook niet voor een ieder op. Mijn eerste menstruatie kwam pas op mijn 29ste. Dus voor mij pakte het gunstig uit dat ik niet eerder een concrete kinderwens had bij gebrek aan een partner. Mijn eerste is geboren op mijn 31ste mijn zesde op mijn 40ste.Wow, wat bijzonder. Was daar een verklaring voor?
[...]
En dat gaat ook niet voor een ieder op. Mijn eerste menstruatie kwam pas op mijn 29ste. Dus voor mij pakte het gunstig uit dat ik niet eerder een concrete kinderwens had bij gebrek aan een partner. Mijn eerste is geboren op mijn 31ste mijn zesde op mijn 40ste.Wow, wat bijzonder. Was daar een verklaring voor?
maandag 15 december 2014 16:48
Voor mij was een kind geen optie voor ik was afgestudeerd. Toen was ik 26. En tja, toen duurde het nog bijna 10 jaar voor ik in een fijne relatie zat met een man waar ik echt mijn leven voor langere tijd mee wilde delen en me zeker en veilig genoeg voelde om aan kinderen te beginnen.
Ik had het leuk gevonden als ik jonger was geweest, maar het is zoals het is.
Ik had het leuk gevonden als ik jonger was geweest, maar het is zoals het is.
