Kinderen
alle pijlers
Wat zeg ik tegen mijn enig kind?
vrijdag 30 september 2016 10:06
Om te beginnen; dit is geen topic om de discussie 'enig kind zijn is zielig' te openen, want die zijn er genoeg.
Ik worstel al een aantal jaar met de onvervulde wens om voor de tweede keer moeder te worden.
Mijn vriend en ik hebben een prachtige dochter die deze winter 6 wordt. Altijd al heb ik twee kinderen gewild.
Mijn vriend vond het wel genoeg zo. Erg lastig aangezien mijn tweede kinderwens zeer sterk aanwezig is.
Rationeel is het makkelijk; accepteren want er is geen keuze.
Nu ben ik onlangs 40 geworden. De tijd glijdt voorbij en ik voel me er vreselijk onder.
Mijn verdriet is groot.
Ik heb tegen mn vriend gezegd dat ik het zal moeten accepteren en dat ik daar ruimte bij nodig heb.
Mijn vriend twijfelt nu, wat ik eigenlijk nog lastiger vind in het acceptatieproces. Ik was bezig met dit geheel een plekje te geven, mijn plaatje van twee kinderen te veranderen naar 1. We zijn op vakantie geweest, kamperen, en hij werd geconfronteerd met het feit dat wij de enigen waren met 1 kind, niet erg maar het viel wel op. Hij realiseerde zich ineens dat hij toch ook wel een tweede zou willen. Hij zag hoe leuk die dynamiek kan zijn.
Nu vroeg mijn dochter gisteren uit het niets;' waarom heb ik als enige uit mijn klas geen broertje of zusje?'.
Deze vraag had ik totaal niet zien aankomen omdat wij de discussie nooit voeren waar zij bij is.
Ik wist niet wat ik moest zeggen en zei;' Dat weet ik niet'
Zij ging weer verder met spelen zonder nog iets te vragen.
Het voelde niet goed, want ik weet het wel. Papa wil het niet. En dan ineens weer wel.
Hoe leg ik dit (ooit) uit?
Hoe kom ik in mijn antwoord tot een gulden middenweg?
Ik worstel al een aantal jaar met de onvervulde wens om voor de tweede keer moeder te worden.
Mijn vriend en ik hebben een prachtige dochter die deze winter 6 wordt. Altijd al heb ik twee kinderen gewild.
Mijn vriend vond het wel genoeg zo. Erg lastig aangezien mijn tweede kinderwens zeer sterk aanwezig is.
Rationeel is het makkelijk; accepteren want er is geen keuze.
Nu ben ik onlangs 40 geworden. De tijd glijdt voorbij en ik voel me er vreselijk onder.
Mijn verdriet is groot.
Ik heb tegen mn vriend gezegd dat ik het zal moeten accepteren en dat ik daar ruimte bij nodig heb.
Mijn vriend twijfelt nu, wat ik eigenlijk nog lastiger vind in het acceptatieproces. Ik was bezig met dit geheel een plekje te geven, mijn plaatje van twee kinderen te veranderen naar 1. We zijn op vakantie geweest, kamperen, en hij werd geconfronteerd met het feit dat wij de enigen waren met 1 kind, niet erg maar het viel wel op. Hij realiseerde zich ineens dat hij toch ook wel een tweede zou willen. Hij zag hoe leuk die dynamiek kan zijn.
Nu vroeg mijn dochter gisteren uit het niets;' waarom heb ik als enige uit mijn klas geen broertje of zusje?'.
Deze vraag had ik totaal niet zien aankomen omdat wij de discussie nooit voeren waar zij bij is.
Ik wist niet wat ik moest zeggen en zei;' Dat weet ik niet'
Zij ging weer verder met spelen zonder nog iets te vragen.
Het voelde niet goed, want ik weet het wel. Papa wil het niet. En dan ineens weer wel.
Hoe leg ik dit (ooit) uit?
Hoe kom ik in mijn antwoord tot een gulden middenweg?
vrijdag 30 september 2016 10:10
Het is jouw verdriet en jullie twijfel. Voor je kind is het waarschijnlijk allemaal niet zo zwaar.
Ik zou zeggen dat jullie heel blij zijn met 1 kind en het daarbij laten. Als ze ouder is en nog meer gaat vragen dan zou je kunnen zeggen dat vader geen kinderen meer wilde.
Maak er voor je kind niet een heel groot probleem van en ga aan de slag met je eigen gevoel.
Ik zou zeggen dat jullie heel blij zijn met 1 kind en het daarbij laten. Als ze ouder is en nog meer gaat vragen dan zou je kunnen zeggen dat vader geen kinderen meer wilde.
Maak er voor je kind niet een heel groot probleem van en ga aan de slag met je eigen gevoel.
vrijdag 30 september 2016 10:13
De waarheid? Papa moet toch een reden hebben van het niet willen van een tweede? Zeg dat jij nog wel een kindje had willen hebben maar het zo niet is gelopen en je heel blij bent dat je dochter hebt. Maak er een luchtig iets van want jouw dochter voelt niet wat jij voelt bij het idee van nooit meer een tweede kind. Dat is een volwassen emotie waar zij niets aan heeft. De luchtige waarheid is vaak zat.
vrijdag 30 september 2016 10:14
Gewoon, 'omdat papa en mama het heel fijn vinden zo met zijn drietjes'. Meer moet je er niet van maken. Elke familie is anders: de een heeft veel broertjes en zusjes, een ander heeft al zijn opa's en oma's nog, weer een ander heeft familie in een ver buitenland en gaat daar vaak op vakantie. Is allemaal leuk en is allemaal anders.
Dat jij wel en je partner geen tweede wil zou ik haar niet vertellen. Nou ja, misschien later als ze (bijna) volwassen is en het ter sprake komt. Maar een jong kind kan daar niks mee en gaat het haar vader misschien verwijten ofzo. Voor nu is het gewoon zoals het is en is dat goed.
Dat jij wel en je partner geen tweede wil zou ik haar niet vertellen. Nou ja, misschien later als ze (bijna) volwassen is en het ter sprake komt. Maar een jong kind kan daar niks mee en gaat het haar vader misschien verwijten ofzo. Voor nu is het gewoon zoals het is en is dat goed.
vrijdag 30 september 2016 10:16
Mijn dochter is alleen en die heeft geen interesse in een broertje of zusje. Of nouja.. ze had eventueel nog wel een tweelingzus gewild, maar helaas is dat niet te regelen.
En zij ziet vaak genoeg bij vriendinnetjes de drukte, de ruzies en het ´moeten oppassen´. Een vriendin waar ze met z´n vijven zijn is graag hier, omdat het hier zo lekker rustig is. Andersom is mijn dochter ook wel graag daar, omdat het zo gezellig is.
En ik ben zelf zes jaar ouder dan mijn zus, als kind vond ik daar niet veel aan. Zij lag in de wieg, ik ging naar school. Ging zij naar school, zat ik op de middelbare. Zij naar de middelbare, ik aan het werk. Zij aan het werk, ik huisje-boompje-beestje. Zij huisje-boompje-beestje, ik een kindje. Pas sinds zij ook kinderen heeft is het contact gelijkwaardig. Dus die dynamiek waar jouw man het over heeft, die wordt nooit zoals met twee kinderen van (ongeveer) dezelfde leeftijd.
En mijn antwoord, op de vraag waarom ze alleen is, was simpel; ik heb haar geboorte zelf bijna niet overleefd. Zelf heb ik dat eigenlijk nauwelijks meegekregen maar mijn man stond ernaast. Toen ik bijkwam was het eerste wat hij zei; Dit doen we nooit meer.
En hey, ik heb het allerliefste kind op de hele wereld al, dus waarom zou ik een tweede willen
En zij ziet vaak genoeg bij vriendinnetjes de drukte, de ruzies en het ´moeten oppassen´. Een vriendin waar ze met z´n vijven zijn is graag hier, omdat het hier zo lekker rustig is. Andersom is mijn dochter ook wel graag daar, omdat het zo gezellig is.
En ik ben zelf zes jaar ouder dan mijn zus, als kind vond ik daar niet veel aan. Zij lag in de wieg, ik ging naar school. Ging zij naar school, zat ik op de middelbare. Zij naar de middelbare, ik aan het werk. Zij aan het werk, ik huisje-boompje-beestje. Zij huisje-boompje-beestje, ik een kindje. Pas sinds zij ook kinderen heeft is het contact gelijkwaardig. Dus die dynamiek waar jouw man het over heeft, die wordt nooit zoals met twee kinderen van (ongeveer) dezelfde leeftijd.
En mijn antwoord, op de vraag waarom ze alleen is, was simpel; ik heb haar geboorte zelf bijna niet overleefd. Zelf heb ik dat eigenlijk nauwelijks meegekregen maar mijn man stond ernaast. Toen ik bijkwam was het eerste wat hij zei; Dit doen we nooit meer.
En hey, ik heb het allerliefste kind op de hele wereld al, dus waarom zou ik een tweede willen
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
vrijdag 30 september 2016 10:21
quote:Surrender76 schreef op 30 september 2016 @ 10:17:
[...]
Waarom niet Nouschi?Ik snap dat wel. Wat is uitleg? Je vertelt je kind wat het weten moet, verder niets. Je betrekt haar ook niet bij een totaaloverzicht van de financien als ze alleen maar vraagt of ze een nieuwe fiets mag. Dan zeg je hooguit dat dat te duur is en klaar.
[...]
Waarom niet Nouschi?Ik snap dat wel. Wat is uitleg? Je vertelt je kind wat het weten moet, verder niets. Je betrekt haar ook niet bij een totaaloverzicht van de financien als ze alleen maar vraagt of ze een nieuwe fiets mag. Dan zeg je hooguit dat dat te duur is en klaar.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
vrijdag 30 september 2016 10:23
quote:NYC schreef op 30 september 2016 @ 10:21:
Ik zou zeggen:
"Soms lopen de dingen niet zoals je wil."
Dan laat je in het midden of het niet lukt, er een financiële reden is of dat je er als ouders samen niet uitkomt etc.Kind is 6 hè.
Ik zou zeggen:
"Soms lopen de dingen niet zoals je wil."
Dan laat je in het midden of het niet lukt, er een financiële reden is of dat je er als ouders samen niet uitkomt etc.Kind is 6 hè.
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
vrijdag 30 september 2016 10:23
quote:Surrender76 schreef op 30 september 2016 @ 10:17:
[...]
Waarom niet Nouschi?
Ik vind ook dat je je kind geen uitleg verschuldigd bent, zeker niet op zo'n grote onderwerpen.
Waarom niet? Omdat dat toch tot je privéleven behoort. Stel dat je dochter vraagt wat jouw favoriete standje is in bed of hoeveel je verdient, dan antwoord je daar toch ook niet op?
En zeker in jullie situatie, waarbij een hoop onverteerd verdriet zit, en een partner die nu weer warm en dan weer koud blaast, zou je je kind alleen maar belasten als je haar antwoord zou geven.
Ik denk dat zij het helemaal niet zo zwaar ziet als jij denkt: ze is op een leeftijd dat ze verschillen ziet en daar vragen over stelt, ik denk dat het voor haar niet groter is als dat alle kindjes in de klas bruin haar zouden hebben en zij blond is.
Het was niet je vraag, maar toch: gezien je leeftijd zou ik je man toch wel om duidelijkheid vragen mbt een tweede kind.
Hij zet jou nu tussen kant en wal, je kunt niet verder met je verwerkingsproces.
Zorg voor jezelf, en zorg dat je liever gisteren dan vandaag weet waar je aan toe bent.
[...]
Waarom niet Nouschi?
Ik vind ook dat je je kind geen uitleg verschuldigd bent, zeker niet op zo'n grote onderwerpen.
Waarom niet? Omdat dat toch tot je privéleven behoort. Stel dat je dochter vraagt wat jouw favoriete standje is in bed of hoeveel je verdient, dan antwoord je daar toch ook niet op?
En zeker in jullie situatie, waarbij een hoop onverteerd verdriet zit, en een partner die nu weer warm en dan weer koud blaast, zou je je kind alleen maar belasten als je haar antwoord zou geven.
Ik denk dat zij het helemaal niet zo zwaar ziet als jij denkt: ze is op een leeftijd dat ze verschillen ziet en daar vragen over stelt, ik denk dat het voor haar niet groter is als dat alle kindjes in de klas bruin haar zouden hebben en zij blond is.
Het was niet je vraag, maar toch: gezien je leeftijd zou ik je man toch wel om duidelijkheid vragen mbt een tweede kind.
Hij zet jou nu tussen kant en wal, je kunt niet verder met je verwerkingsproces.
Zorg voor jezelf, en zorg dat je liever gisteren dan vandaag weet waar je aan toe bent.
vrijdag 30 september 2016 10:23
quote:Ceylon schreef op 30 september 2016 @ 10:21:
[...]
Ik snap dat wel. Wat is uitleg? Je vertelt je kind wat het weten moet, verder niets. Je betrekt haar ook niet bij een totaaloverzicht van de financien als ze alleen maar vraagt of ze een nieuwe fiets mag. Dan zeg je hooguit dat dat te duur is en klaar.Precies.
[...]
Ik snap dat wel. Wat is uitleg? Je vertelt je kind wat het weten moet, verder niets. Je betrekt haar ook niet bij een totaaloverzicht van de financien als ze alleen maar vraagt of ze een nieuwe fiets mag. Dan zeg je hooguit dat dat te duur is en klaar.Precies.
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
vrijdag 30 september 2016 10:26
quote:appeltjesgroen schreef op 30 september 2016 @ 10:14:
Gewoon, 'omdat papa en mama het heel fijn vinden zo met zijn drietjes'. Meer moet je er niet van maken. Elke familie is anders: de een heeft veel broertjes en zusjes, een ander heeft al zijn opa's en oma's nog, weer een ander heeft familie in een ver buitenland en gaat daar vaak op vakantie. Is allemaal leuk en is allemaal anders.
Dit vind ik een goeie uitleg appeltjesgroen!
Gewoon, 'omdat papa en mama het heel fijn vinden zo met zijn drietjes'. Meer moet je er niet van maken. Elke familie is anders: de een heeft veel broertjes en zusjes, een ander heeft al zijn opa's en oma's nog, weer een ander heeft familie in een ver buitenland en gaat daar vaak op vakantie. Is allemaal leuk en is allemaal anders.
Dit vind ik een goeie uitleg appeltjesgroen!
vrijdag 30 september 2016 10:26
quote:kerol schreef op 30 september 2016 @ 10:20:
Spreekt een hoop frustratie jegens je vriend uit de OP zeg, je reactie op de vraag van je kind d zegt meer over je eigen gevoel dan over het gevoel van je kind voor wie het vast een stuk minder beladen is.Mee eens. Voor een kind is het gewoon een vraag, je hoeft je echt niet te verantwoorden hoor. Je (TO dus) maakt het zo groot omdat ze het zelf erg vindt en het je man kwalijk neemt. Mijn dochter is ook best lang alleen geweest, maar die heeft het nooit erg gevonden. En de kinderen die ik ken zonder broertje of zusje, hebben daar ook geen last van.
Spreekt een hoop frustratie jegens je vriend uit de OP zeg, je reactie op de vraag van je kind d zegt meer over je eigen gevoel dan over het gevoel van je kind voor wie het vast een stuk minder beladen is.Mee eens. Voor een kind is het gewoon een vraag, je hoeft je echt niet te verantwoorden hoor. Je (TO dus) maakt het zo groot omdat ze het zelf erg vindt en het je man kwalijk neemt. Mijn dochter is ook best lang alleen geweest, maar die heeft het nooit erg gevonden. En de kinderen die ik ken zonder broertje of zusje, hebben daar ook geen last van.
vrijdag 30 september 2016 10:30
quote:Ceylon schreef op 30 september 2016 @ 10:16:
En ik ben zelf zes jaar ouder dan mijn zus, als kind vond ik daar niet veel aan. Zij lag in de wieg, ik ging naar school. Ging zij naar school, zat ik op de middelbare. Zij naar de middelbare, ik aan het werk. Zij aan het werk, ik huisje-boompje-beestje. Zij huisje-boompje-beestje, ik een kindje. Pas sinds zij ook kinderen heeft is het contact gelijkwaardig. Dus die dynamiek waar jouw man het over heeft, die wordt nooit zoals met twee kinderen van (ongeveer) dezelfde leeftijd.
Mijn zus is vijf jaar ouder en was vanaf dag 1 helemaal gek op mij en ik op haar. Ik sliep als peuter elke dag bij haar in bed. En als tiener nam zij mij altijd mee op stap (bios etc). In elke levensfase hebben we goed contact gehad, en we hebben ook allebei een kind met 10 maanden verschil. Mijn zusje is 7 jaar jonger, en ik vond haar inderdaad wat minder boeiend als baby dan mijn zus mij, maar ook met haar heb ik altijd een leuke band gehad en dat had vast niet anders geweest als we minder hadden gescheeld.
Maar goed hier heeft TO niks aan, maar ik geloof dus wel dat een zusje of broertje met zoveel net zo leuk kan zijn als een twee kinderen met weinig leeftijdsverschil.
En ik ben zelf zes jaar ouder dan mijn zus, als kind vond ik daar niet veel aan. Zij lag in de wieg, ik ging naar school. Ging zij naar school, zat ik op de middelbare. Zij naar de middelbare, ik aan het werk. Zij aan het werk, ik huisje-boompje-beestje. Zij huisje-boompje-beestje, ik een kindje. Pas sinds zij ook kinderen heeft is het contact gelijkwaardig. Dus die dynamiek waar jouw man het over heeft, die wordt nooit zoals met twee kinderen van (ongeveer) dezelfde leeftijd.
Mijn zus is vijf jaar ouder en was vanaf dag 1 helemaal gek op mij en ik op haar. Ik sliep als peuter elke dag bij haar in bed. En als tiener nam zij mij altijd mee op stap (bios etc). In elke levensfase hebben we goed contact gehad, en we hebben ook allebei een kind met 10 maanden verschil. Mijn zusje is 7 jaar jonger, en ik vond haar inderdaad wat minder boeiend als baby dan mijn zus mij, maar ook met haar heb ik altijd een leuke band gehad en dat had vast niet anders geweest als we minder hadden gescheeld.
Maar goed hier heeft TO niks aan, maar ik geloof dus wel dat een zusje of broertje met zoveel net zo leuk kan zijn als een twee kinderen met weinig leeftijdsverschil.
vrijdag 30 september 2016 10:32
Ik ben ook enig kind en mij is als kind niets verteld. Het was zo punt. Als kind is het niet van belang waarom wel duidelijk maken dat jij het fijn vindt dat kind er is en hoe leuk het is om enig kind te zijn (ik vond en vind er geen zak aan maar mijn ouders konden geen kinderen meer krijgen )
Je hoeft niet alles uit te leggen aan kinderen
Je hoeft niet alles uit te leggen aan kinderen
vrijdag 30 september 2016 10:37
Dank voor alle antwoorden.
Ik realiseer me dat ik de luchtigheid erin moet houden. Ook al springen bij mij soms de tranen in m'n ogen, dus dat is nog wel een uitdaging.
Ik zie ook de voordelen van een kleine samenstelling. Maar het voelt zo sterk net als m'n eerste kinderwens. Ik weet het, ik bén moeder, ik ben elke dag ongelofelijk dankbaar voor mijn lieve dochter. Maar het gevoel strookt niet met het rationele.
Ik hoop dat dat gaat slijten, want ik wil inderdaad niet dat mijn dochter het enig kind zijn als bezwaarlijk gaat zien.
Antroposoofje, jouw antwoord vind ik het meest passend.
Ceylon, dank voor de herkenning in jouw eigen verhaal.
Nogmaals dank allemaal.
Ik realiseer me dat ik de luchtigheid erin moet houden. Ook al springen bij mij soms de tranen in m'n ogen, dus dat is nog wel een uitdaging.
Ik zie ook de voordelen van een kleine samenstelling. Maar het voelt zo sterk net als m'n eerste kinderwens. Ik weet het, ik bén moeder, ik ben elke dag ongelofelijk dankbaar voor mijn lieve dochter. Maar het gevoel strookt niet met het rationele.
Ik hoop dat dat gaat slijten, want ik wil inderdaad niet dat mijn dochter het enig kind zijn als bezwaarlijk gaat zien.
Antroposoofje, jouw antwoord vind ik het meest passend.
Ceylon, dank voor de herkenning in jouw eigen verhaal.
Nogmaals dank allemaal.
vrijdag 30 september 2016 10:37
Jouw vriend wilde geen tweede kind, maar nu hij ziet dat jullie ergens de enigen waren wil hij toch wel?
Het antwoord van appeltjesgroen lijkt mij prima. En ook dat je graag een tweede had gewild, maar dat het niet zo is gelopen.
Ik snap het verdriet van een onvervulde kinderwens, die moet je ruimte geven. En dat je vriend mogelijk spijt is moet hij ook ruimte geven. Toch zou ik ervoor waken om het verdriet hierom niet je gezinsleven laten overschaduwen. Alsof jouw dochter niet genoeg is in haar eentje, niet genoeg gelukt brengt...gewoon niet genoeg is. Ik weet dat je het niet zo bedoelt en vind ook dat je moet rouwen om het niet in vervulling gaan van zo'n diepe wens. Maar laat het niet overschaduwen wat je wél hebt.
Het antwoord van appeltjesgroen lijkt mij prima. En ook dat je graag een tweede had gewild, maar dat het niet zo is gelopen.
Ik snap het verdriet van een onvervulde kinderwens, die moet je ruimte geven. En dat je vriend mogelijk spijt is moet hij ook ruimte geven. Toch zou ik ervoor waken om het verdriet hierom niet je gezinsleven laten overschaduwen. Alsof jouw dochter niet genoeg is in haar eentje, niet genoeg gelukt brengt...gewoon niet genoeg is. Ik weet dat je het niet zo bedoelt en vind ook dat je moet rouwen om het niet in vervulling gaan van zo'n diepe wens. Maar laat het niet overschaduwen wat je wél hebt.
vrijdag 30 september 2016 10:37
quote:Bambi schreef op 30 september 2016 @ 10:31:
Zelf ook opgegroeid zonder siblings en mijn moeder zei altijd tegen mij dat ik zo'n ontzettend bijzonder leuk kind was, dat zou een 2e keer toch echt niet meer lukken.
(Vond ik altijd erg lief antwoord..)Wat best eens waar zou kunnen zijn, dat denk ik zelf namelijk ook momenteel.
Zelf ook opgegroeid zonder siblings en mijn moeder zei altijd tegen mij dat ik zo'n ontzettend bijzonder leuk kind was, dat zou een 2e keer toch echt niet meer lukken.
(Vond ik altijd erg lief antwoord..)Wat best eens waar zou kunnen zijn, dat denk ik zelf namelijk ook momenteel.
•
vrijdag 30 september 2016 10:39
quote:Bambi schreef op 30 september 2016 @ 10:31:
Zelf ook opgegroeid zonder siblings en mijn moeder zei altijd tegen mij dat ik zo'n ontzettend bijzonder leuk kind was, dat zou een 2e keer toch echt niet meer lukken.
(Vond ik altijd erg lief antwoord..)Wat lief
Zelf ook opgegroeid zonder siblings en mijn moeder zei altijd tegen mij dat ik zo'n ontzettend bijzonder leuk kind was, dat zou een 2e keer toch echt niet meer lukken.
(Vond ik altijd erg lief antwoord..)Wat lief
anoniem_242853 wijzigde dit bericht op 30-09-2016 10:40
Reden: verkeerd bericht gequote
Reden: verkeerd bericht gequote
% gewijzigd
