Kinderen
alle pijlers
welke invloed had stress tijdens de zw. op je kindje???
zondag 14 september 2008 22:15
lieve mensen
zoals sommigen weten heb ik heeeeeeeel veel last van stress tijdens mijn zwangerschap. heeeeeeeeeel veel huilen en daarnaast veel pittige discussies en veel malen in mijn hoofd. de liefde voor het kind is er zeker! maar ik voel me er zo rot bij!
nu lees je erg veel over "dingen" die bij je kindje kunnen gebeuren als je stress hebt tijdens de zwangerschap: adhd/autisme of gewoon een moeilijk kind met een rotkarakter of wat dan ook "thunder"
ik las dus dat vooral stress tussen de 8 en 23 weken erg fataal kunnen zijn........want dan worden bepaalde stoffen in de hersentjes aan gemaakt
ik vraag me af: wie had er stress tijdens de zwangerschap??? en wat hield je kindje eraanover?
liefs rebec
zoals sommigen weten heb ik heeeeeeeel veel last van stress tijdens mijn zwangerschap. heeeeeeeeeel veel huilen en daarnaast veel pittige discussies en veel malen in mijn hoofd. de liefde voor het kind is er zeker! maar ik voel me er zo rot bij!
nu lees je erg veel over "dingen" die bij je kindje kunnen gebeuren als je stress hebt tijdens de zwangerschap: adhd/autisme of gewoon een moeilijk kind met een rotkarakter of wat dan ook "thunder"
ik las dus dat vooral stress tussen de 8 en 23 weken erg fataal kunnen zijn........want dan worden bepaalde stoffen in de hersentjes aan gemaakt
ik vraag me af: wie had er stress tijdens de zwangerschap??? en wat hield je kindje eraanover?
liefs rebec
zondag 14 september 2008 22:26
Als je hier zo over piekert, kun je dit misschien het beste met je verloskundige bespreken. Zij kan werkelijk zeggen wat de effecten zijn en ook wat je kunt doen om wat minder te stressen.
En fataal zou betekenen dat je kindje er dood door gaat?! Kan me niet voorstellen dat stress ervoor zorgt dat je kindje overlijdt.
Nogmaals, bespreek dit met je verloskundige. Die kan een veel beter en onderbouwder antwoord geven dan alle verhalen van mensen hier, waar je misschien nog wel veel meer van gaat stressen.
Veel sterkte!
En fataal zou betekenen dat je kindje er dood door gaat?! Kan me niet voorstellen dat stress ervoor zorgt dat je kindje overlijdt.
Nogmaals, bespreek dit met je verloskundige. Die kan een veel beter en onderbouwder antwoord geven dan alle verhalen van mensen hier, waar je misschien nog wel veel meer van gaat stressen.
Veel sterkte!
zondag 14 september 2008 22:27
Ik heb behoorlijk wat stress gehad gedurende mijn zwangerschap. Een ernstig zieke moeder, een vader die dreigede aan de drank te raken, een broer die problemen gaf. Hoeveel stress kun je hebben in je zwangerschap.
Mijn dochter is nu bijna 2 en is een heerlijke meid. Ze was wel klein bij de geboorte (geboren met 38 weken) en net 2800 gram.
Je hebt het leven nu eenmaal niet in de hand. Er gebeuren altijd dingen waar je geen grip op hebt.
Mijn dochter is nu bijna 2 en is een heerlijke meid. Ze was wel klein bij de geboorte (geboren met 38 weken) en net 2800 gram.
Je hebt het leven nu eenmaal niet in de hand. Er gebeuren altijd dingen waar je geen grip op hebt.
zondag 14 september 2008 22:28
Rebecca, Ik heb enorm veel stress gehad tijdens m'n zwangerschap... Heel veel ellende en verdriet, heel veel huilen.
Mijn man ging na 10 jaar weg toen ik 4 maanden zwanger was... (de ellende van twijfel en onzekerheid begon daarvoor natuurlijk al, vanaf dat ik 10 weken zwanger was ofzo). Toen ik 6 maanden zwanger was tot aan de 38e week geklust in 'n huisje wat later van mijn dochter en mij zou worden en verhuisd.
M'n dochter is nu bijna 5 is kerngezond en een heeft gelukkig geen adhd of autisme o.i.d.. Ook is ze vrolijk en sociaal en heeft ze er niks aan over gehouden.
Stress is ongetwijfeld minder goed dan innerlijke rust, maar ik zou me er niet té druk om maken.... Want dat bezorgt je dan alleen maar extra stress
.
Mijn man ging na 10 jaar weg toen ik 4 maanden zwanger was... (de ellende van twijfel en onzekerheid begon daarvoor natuurlijk al, vanaf dat ik 10 weken zwanger was ofzo). Toen ik 6 maanden zwanger was tot aan de 38e week geklust in 'n huisje wat later van mijn dochter en mij zou worden en verhuisd.
M'n dochter is nu bijna 5 is kerngezond en een heeft gelukkig geen adhd of autisme o.i.d.. Ook is ze vrolijk en sociaal en heeft ze er niks aan over gehouden.
Stress is ongetwijfeld minder goed dan innerlijke rust, maar ik zou me er niet té druk om maken.... Want dat bezorgt je dan alleen maar extra stress
.
zondag 14 september 2008 22:30
Ik heb ook behoorlijk wat stress gehad in mijn 2e trimester vd zwangerschap (wil niet teveel ingaan op details) maar heb ook behoorlijk wat huilbuien e.d. gehad. Was ook bang voor een huilbaby of nog erger. Maar mijn zoontje is nu 4 maanden en moet zeggen..is de zoetste baby die ik ken :-D Nee zonder gekheid. Hij is kerngezond en huilt zelfs amper. Probeer je dus niet daarover ook nog eens heel druk te maken. Ik weet het, makkelijker gezegd dan... Probeer ook een beetje te genieten. Succes!
zondag 14 september 2008 22:30
Alles, en niks..
Mn 1e kindje ben ik na 20 weken zwangerschap verloren, er was geen verklaring voor zijn overlijden, maar ik was behoorlijk gestressed in die periode (allerlei oneingheden op mn werk, die ik me heeeeeel erg aantrok) dus ik wijt het oa daar aan.
Bij de 2e zwangerschap had ik nog veel meer stress, ( mn relatie was net een week uit toen ik erachter kwam dat ik zwanger was, dus ik zou het alleen moeten doen, plus de angst dat ook deze zwangerschap niet goed af zou lopen) en dochter is kerngezond geboren!
Als je bang bent dat het gevolgen voor je gaat hebben moet je dit gewoon gaan overleggen met je huisarts, verloskundige, mss kunnen zij je enkele tips geven, zodat je van je zwangerschap kunt gaan genieten zonder al te veel stress.
Mn 1e kindje ben ik na 20 weken zwangerschap verloren, er was geen verklaring voor zijn overlijden, maar ik was behoorlijk gestressed in die periode (allerlei oneingheden op mn werk, die ik me heeeeeel erg aantrok) dus ik wijt het oa daar aan.
Bij de 2e zwangerschap had ik nog veel meer stress, ( mn relatie was net een week uit toen ik erachter kwam dat ik zwanger was, dus ik zou het alleen moeten doen, plus de angst dat ook deze zwangerschap niet goed af zou lopen) en dochter is kerngezond geboren!
Als je bang bent dat het gevolgen voor je gaat hebben moet je dit gewoon gaan overleggen met je huisarts, verloskundige, mss kunnen zij je enkele tips geven, zodat je van je zwangerschap kunt gaan genieten zonder al te veel stress.
zondag 14 september 2008 22:32
Ik geloof zeker wel dat stress tijdens de zwangerschap invloed heeft op de baby, maar ik denk niet dat je zeker kunt zeggen of en wat een kind daaraan heeft overgehouden. Ik heb zelf een zoontje van 6 maanden die extreem onrustig is.
Het zou best kunnen dat dit te maken heeft met de stress die ik tijdens de zwangerschap heb gehad, maar zeker weten doe je dit dus nooit.
Ik adviseer je om te proberen je hier niet te veel mee bezig te houden. Lezen en piekeren over mogelijke gevolgen vergroten je stress alleen maar.
Probeer ontspanning te vinden en je op het positieve te richten. Doe dingen die je leuk vind en probeer rust in jezelf te vinden. Heb je bijvoorbeeld al eens zwangerschapsyoga overwogen?
Ik vond het heerlijk om iedere week even echt te onstpannen en heb er veel baat bij gehad.
Het zou best kunnen dat dit te maken heeft met de stress die ik tijdens de zwangerschap heb gehad, maar zeker weten doe je dit dus nooit.
Ik adviseer je om te proberen je hier niet te veel mee bezig te houden. Lezen en piekeren over mogelijke gevolgen vergroten je stress alleen maar.
Probeer ontspanning te vinden en je op het positieve te richten. Doe dingen die je leuk vind en probeer rust in jezelf te vinden. Heb je bijvoorbeeld al eens zwangerschapsyoga overwogen?
Ik vond het heerlijk om iedere week even echt te onstpannen en heb er veel baat bij gehad.
The time is now
zondag 14 september 2008 22:33
Hoi,
Ben niet gespecialiseerd in zwangerschap en stress.
Maar wil toch even reageren:
1. Je hebt stress. Maar nu ga je ook nog stressen omdat je stress hebt (oh jee, ik heb stress, dat is slecht voor m'n kindje...enz enz.: weer iets om over te stressen). Snappie: dat helpt je niet.
2. Stel je kindje krijgt adhd of iets anders. Wie zegt dat dat dan door je stress komt? Misschien had je tijdens een uber relaxte zwangerschap ook wel een kind met een stoornis gekregen. Om dus naar ervaringen te vragen bij vrouwen die ook stress hadden heeft m.i. niet zo veel zin:stel zij hebben een kind gekregen met adhd; komt dat dan echt door hun stress of is het gewoon pure pech (of iets genetisch of...of...).
Probeer je zo veel mogelijk te ontspannen.
Lekker makkelijker gezegd dan gedaan hoor (ben zelf een behoorlijke stresskip en zou waarschijnlijk hetzelfde denken als jij, maar als je er van een afstand naar kunt kijken, weet je beter alles te relativeren en te ordenen).
Ben niet gespecialiseerd in zwangerschap en stress.
Maar wil toch even reageren:
1. Je hebt stress. Maar nu ga je ook nog stressen omdat je stress hebt (oh jee, ik heb stress, dat is slecht voor m'n kindje...enz enz.: weer iets om over te stressen). Snappie: dat helpt je niet.
2. Stel je kindje krijgt adhd of iets anders. Wie zegt dat dat dan door je stress komt? Misschien had je tijdens een uber relaxte zwangerschap ook wel een kind met een stoornis gekregen. Om dus naar ervaringen te vragen bij vrouwen die ook stress hadden heeft m.i. niet zo veel zin:stel zij hebben een kind gekregen met adhd; komt dat dan echt door hun stress of is het gewoon pure pech (of iets genetisch of...of...).
Probeer je zo veel mogelijk te ontspannen.
Lekker makkelijker gezegd dan gedaan hoor (ben zelf een behoorlijke stresskip en zou waarschijnlijk hetzelfde denken als jij, maar als je er van een afstand naar kunt kijken, weet je beter alles te relativeren en te ordenen).
zondag 14 september 2008 22:34
zondag 14 september 2008 22:37
Rebecca, wat rot voor je dat je zo'n stress hebt tijdens een periode waarin je al zo kwetsbaar bent.
Ik weet niet of het je geruststelt, maar ik zat bij zwangerschapsgym in de groep bij een vrouw die net gepromoveert was op onderzoek naar de invloed van stress tijdens de zwangerschap op de baby. Haar conclusie: heeft geen enkele invloed.
Zelf heb ik ook aardig wat stress gehad tijdens mijn zwangerschap. En heb een superlieve makkelijke baby.
Sterkte in ieder geval!
Ik weet niet of het je geruststelt, maar ik zat bij zwangerschapsgym in de groep bij een vrouw die net gepromoveert was op onderzoek naar de invloed van stress tijdens de zwangerschap op de baby. Haar conclusie: heeft geen enkele invloed.
Zelf heb ik ook aardig wat stress gehad tijdens mijn zwangerschap. En heb een superlieve makkelijke baby.
Sterkte in ieder geval!
zondag 14 september 2008 22:59
Mijne stuitert alleen een beetje maar is verder een heeeeeeeeeeeel erg lief, slim en vrolijk kind. En stress was er wel, zeker vanwege de verhuizing, grote kans op afwijkingen, rare schoonfamilie en andere dingen. Als jij je nou niet al te druk maakt over het effect van stressen op je kind, scheelt dat in ieder geval weer wat stress. Gewoon bespreken met je gyn of vlos.
Heel veel sterkte!
Heel veel sterkte!
zondag 14 september 2008 23:06
Hoi,
Mijn 1e zwangerschap verliep zonder stress en dat was ook een zware baby (bijna 9 pond)!
De 2e zwangerschap was erg stressvol en dat was uiteindelijk een heel licht baby'tje (zelfs na 42 weken zwanger zijn).
Ik denk dat dat de stress daar wel wat mee te maken heeft.
Mijn dochter is nu 7 en een heerlijke lieve gezonde meid zonder (gedrags) problemen. Nog steeds vrij klein en dun maar goed. Dat kan ook gewoon haar bouw zijn.
Sterkte en laat je niet gek maken...
Mijn 1e zwangerschap verliep zonder stress en dat was ook een zware baby (bijna 9 pond)!
De 2e zwangerschap was erg stressvol en dat was uiteindelijk een heel licht baby'tje (zelfs na 42 weken zwanger zijn).
Ik denk dat dat de stress daar wel wat mee te maken heeft.
Mijn dochter is nu 7 en een heerlijke lieve gezonde meid zonder (gedrags) problemen. Nog steeds vrij klein en dun maar goed. Dat kan ook gewoon haar bouw zijn.
Sterkte en laat je niet gek maken...
zondag 14 september 2008 23:28
Rebecca, reageer je ook nog even op je andere topic? Daar heb ik wat tips gegeven over bij wie je aan zou kunnen kloppen voor hulp. Ik denk dat je dit niet in je eentje moet proberen op te lossen en als ik hoor dat je je zo'n zorgen maakt om de invloed van stress op je zwangerschap, dan denk ik dat nog meer.
Over die invloed valt in mijn ogen niets te zeggen trouwens. Ik ben zelf heel erg ziek geworden tijdens mijn zwangerschap, waarbij er een reële kans was dat mijn kindje zou komen te overlijden. Dat is niet gebeurd, sterker nog: ik werd zieker en zieker, maar mijn dochter bleef keurig netjes volgens de gemiddelde groeicurve groeien. Het zal voor zich spreken dat ik niet alleen heel ziek was, lichamelijk gezien, maar dat ik me ook ontzettend veel zorgen maakte om zowel mijzelf als om mijn kindje, dat ik heel veel stress had, heel bang was dat ze zou overlijden en heel veel moest huilen. Een ander zal je misschien vertellen over allemaal complicaties bij het kind (of overlijden) zonder dat er sprake was van stress of ziekte.
Met andere woorden: er valt niets over te zeggen. De enige tip die ik je kan geven, is: heb vertrouwen.
En ga alsjeblieft met iemand praten, zie mijn tips in je andere topic. Misschien dat je je heel erg veel zorgen maakt om dingen die met een beetje hulp of een beetje meer kennis van zaken zo op te lossen zijn. Er zijn mensen die gespecialiseerd zijn in dit soort hulp. Trek daar alsjeblieft aan de bel, je hoeft dit niet alleen te doen.
Over die invloed valt in mijn ogen niets te zeggen trouwens. Ik ben zelf heel erg ziek geworden tijdens mijn zwangerschap, waarbij er een reële kans was dat mijn kindje zou komen te overlijden. Dat is niet gebeurd, sterker nog: ik werd zieker en zieker, maar mijn dochter bleef keurig netjes volgens de gemiddelde groeicurve groeien. Het zal voor zich spreken dat ik niet alleen heel ziek was, lichamelijk gezien, maar dat ik me ook ontzettend veel zorgen maakte om zowel mijzelf als om mijn kindje, dat ik heel veel stress had, heel bang was dat ze zou overlijden en heel veel moest huilen. Een ander zal je misschien vertellen over allemaal complicaties bij het kind (of overlijden) zonder dat er sprake was van stress of ziekte.
Met andere woorden: er valt niets over te zeggen. De enige tip die ik je kan geven, is: heb vertrouwen.
En ga alsjeblieft met iemand praten, zie mijn tips in je andere topic. Misschien dat je je heel erg veel zorgen maakt om dingen die met een beetje hulp of een beetje meer kennis van zaken zo op te lossen zijn. Er zijn mensen die gespecialiseerd zijn in dit soort hulp. Trek daar alsjeblieft aan de bel, je hoeft dit niet alleen te doen.
maandag 15 september 2008 01:29
Eerste zwangerschap lichte stress gehad, heel lief en rustig kindje gekregen. (Ok, hij is nu 3 en breekt af en toe de boel af, maar goed, dat wijt ik dan maar aan de peuterleeftijd.)
Tweede zwangerschap ontzettend veel stress gehad en een miskraam gekregen bij 8 weken.
Waarschijnlijk niet wat je wilt lezen denk ik. Ook is niet aan te tonen of de miskraam daadwerkelijk door de stress kwam of niet.
Tweede zwangerschap ontzettend veel stress gehad en een miskraam gekregen bij 8 weken.
Waarschijnlijk niet wat je wilt lezen denk ik. Ook is niet aan te tonen of de miskraam daadwerkelijk door de stress kwam of niet.
maandag 15 september 2008 01:44
miskramen worden niet veroorzaakt door stress, er is vaak sprake van een afwijking in de vrucht waardoor deze niet levensvatbaar is.
Wikipedia:
Oorzaken miskraam 1e trimester
* Een aanlegfout bij de foetus. ("embryonale factor") Dit is de verreweg belangrijkste oorzaak van een miskraam. Hieraan ligt vaak een genetische afwijking ten grondslag. Dit is slechts zelden een erfelijke DNA-fout, meestal is de fout ontstaan bij de bevruchting.
* Stollingsstoornis bij de moeder (o.a. het antifosfolipiden syndroom)
* hormonale afwijkingen bij de moeder. (o.a. diabetes mellitus, hyperhomocysteïnemie)
* Anatomische afwijkingen aan de baarmoeder. Dit kunnen onder andere zijn: een misvormde baarmoeder (al dan niet vanwege het DES-hormoon), vleesbomen, of een tussenschot in de baarmoeder.
* Infecties in de baarmoeder. (zeer zelden)
* Leefgewoonten: roken, overmatig koffie en/of alcohol gebruik en overgewicht zijn allemaal geassocieerd met een iets verhoogde kans op miskraam.
Wikipedia:
Oorzaken miskraam 1e trimester
* Een aanlegfout bij de foetus. ("embryonale factor") Dit is de verreweg belangrijkste oorzaak van een miskraam. Hieraan ligt vaak een genetische afwijking ten grondslag. Dit is slechts zelden een erfelijke DNA-fout, meestal is de fout ontstaan bij de bevruchting.
* Stollingsstoornis bij de moeder (o.a. het antifosfolipiden syndroom)
* hormonale afwijkingen bij de moeder. (o.a. diabetes mellitus, hyperhomocysteïnemie)
* Anatomische afwijkingen aan de baarmoeder. Dit kunnen onder andere zijn: een misvormde baarmoeder (al dan niet vanwege het DES-hormoon), vleesbomen, of een tussenschot in de baarmoeder.
* Infecties in de baarmoeder. (zeer zelden)
* Leefgewoonten: roken, overmatig koffie en/of alcohol gebruik en overgewicht zijn allemaal geassocieerd met een iets verhoogde kans op miskraam.
maandag 15 september 2008 04:50
lieve meiden
bedankt voor julli reacties!
ik ben speciaal mijn bedje uitgegaan om jullie reacties te lezen! en ik zal het ook nog even op het andere forum zetten maar ik heb misschien per dinsdag een huis! beter laat dan nooit! kan ik eindeljk overnieuw beginnen en tot rust komen (want zoals je merkt slaap ik ook al heel slecht)
het klopt ook wel hoor dat je geen verband mag trekken en ik denk dat sowieso mijn kindje wel voelt dat ik zielsveel van hem hou echt dat voel ik zo diep!
maar...............reacties blijven welkome! liefs becs
bedankt voor julli reacties!
ik ben speciaal mijn bedje uitgegaan om jullie reacties te lezen! en ik zal het ook nog even op het andere forum zetten maar ik heb misschien per dinsdag een huis! beter laat dan nooit! kan ik eindeljk overnieuw beginnen en tot rust komen (want zoals je merkt slaap ik ook al heel slecht)
het klopt ook wel hoor dat je geen verband mag trekken en ik denk dat sowieso mijn kindje wel voelt dat ik zielsveel van hem hou echt dat voel ik zo diep!
maar...............reacties blijven welkome! liefs becs
maandag 15 september 2008 07:27
Hoi Rebecca,
Ik ben nu 33 weken zwanger en heb ook mn hele zwangerschap al enorm veel stress. Zoals het er nu naar uitziet heeft mn kindje er geen schade van opgelopen tot nu toe. Het groeit goed en alles lijkt gezond te zijn. Maar de angst dat je je kindje misschien verliest of dat het schade aan zijn gezondheid oploopt herken ik absoluut hoor. Ik ben daar ook steeds ontzettend bang voor geweest. Gelukkig is dit alles niet gebeurd en loop ik nu op mn laatste weken.
Ik wens je heel veel sterkte met alles en hoop dat alles goed komt met jou en je kindje.
Ik ben nu 33 weken zwanger en heb ook mn hele zwangerschap al enorm veel stress. Zoals het er nu naar uitziet heeft mn kindje er geen schade van opgelopen tot nu toe. Het groeit goed en alles lijkt gezond te zijn. Maar de angst dat je je kindje misschien verliest of dat het schade aan zijn gezondheid oploopt herken ik absoluut hoor. Ik ben daar ook steeds ontzettend bang voor geweest. Gelukkig is dit alles niet gebeurd en loop ik nu op mn laatste weken.
Ik wens je heel veel sterkte met alles en hoop dat alles goed komt met jou en je kindje.
...........
maandag 15 september 2008 13:56
zucht.........lees ik dit idd nog een keer:
http://kombrink.krijgteen...hp?paginaid=186656#Stress%20is%20gevaarlijk%20voor%20de%20foetus
http://kombrink.krijgteen...hp?paginaid=186656#Stress%20is%20gevaarlijk%20voor%20de%20foetus
