Kinderen
alle pijlers
Loslaten
dinsdag 11 oktober 2011 15:21
Soms vind ik dat zo moeilijk, m'n zoon loslaten.
Hij is 9. Ja, groot genoeg om alleen van een vriendje (woont in de buurt) naar huis te komen. Groot genoeg om alleen met zijn vriendjes naar het voetbalveld om de hoek te gaan.
Maar toch, soms vind ik het moeilijk. Dan denk ik aan meisjes, zoals Jennefer, die vermoord worden. Zag laatst een programma over een jongetje die door leeftijdsgenootjes zo mishandeld was, dat hij in vegetatieve staat bleef (zware coma). Het zal je maar overkomen. Als kind, maar ook als ouders zijnde.
Ik weet, ik kan hem niet in een kooitje houden. Maar wat zal ik blij zijn als hij straks weer veilig thuis is.
Moest ik even kwijt....dank voor het lezen.
Hij is 9. Ja, groot genoeg om alleen van een vriendje (woont in de buurt) naar huis te komen. Groot genoeg om alleen met zijn vriendjes naar het voetbalveld om de hoek te gaan.
Maar toch, soms vind ik het moeilijk. Dan denk ik aan meisjes, zoals Jennefer, die vermoord worden. Zag laatst een programma over een jongetje die door leeftijdsgenootjes zo mishandeld was, dat hij in vegetatieve staat bleef (zware coma). Het zal je maar overkomen. Als kind, maar ook als ouders zijnde.
Ik weet, ik kan hem niet in een kooitje houden. Maar wat zal ik blij zijn als hij straks weer veilig thuis is.
Moest ik even kwijt....dank voor het lezen.
dinsdag 11 oktober 2011 15:31
dinsdag 11 oktober 2011 15:35
dinsdag 11 oktober 2011 15:46
herkenbaar hoor, maar het hoort er allemaal bij.
Mijn oudste (ook 9) wilde op een bepaalde sport op woensdag. Zo gezegd zo gedaan, want het kwam goed uit met de zwemtijden van de jongste. Werden toch ineens die zwemtijden gewijzigd.....
Toen moest oudste ineens alleen naar huis fietsen, zichzelf binnenlaten en op papa wachten (die met 20 minuten thuis is).
Ja, dat is even moeilijk, maar het gaat allemaal goed en dat is voor het zelfvertrouwen van je kind ook een boost.
Mijn oudste (ook 9) wilde op een bepaalde sport op woensdag. Zo gezegd zo gedaan, want het kwam goed uit met de zwemtijden van de jongste. Werden toch ineens die zwemtijden gewijzigd.....
Toen moest oudste ineens alleen naar huis fietsen, zichzelf binnenlaten en op papa wachten (die met 20 minuten thuis is).
Ja, dat is even moeilijk, maar het gaat allemaal goed en dat is voor het zelfvertrouwen van je kind ook een boost.
dinsdag 11 oktober 2011 16:17
Herkenbaar hoor. Kids hier zijn ondertussen tussen de 16 en 22 en ik vind het nog steeds moeilijk. Ik zeg het ze altijd heel eerlijk: ga je gang, wees voorzichtig en sorry ik ben een kloek
Ik vind het bijv. heel lastig nu ze rijden. En hoewel ik er vanuit (moet) ga(an) dat ze niet drinken en rijden, en dat ze geen andere gekke dingen doen, blijft het eng. Ze zijn niet alleen op de wereld. En er zijn zat kids die op die leeftijd blunderen, en die wetenschap is eng. Maar 't hoort erbij.
Ik vind het bijv. heel lastig nu ze rijden. En hoewel ik er vanuit (moet) ga(an) dat ze niet drinken en rijden, en dat ze geen andere gekke dingen doen, blijft het eng. Ze zijn niet alleen op de wereld. En er zijn zat kids die op die leeftijd blunderen, en die wetenschap is eng. Maar 't hoort erbij.
Optimist tot in de kist!
dinsdag 11 oktober 2011 16:32
Dank allemaal!
Ik laat hem ook niets merken hoor! Maak me ook niet altijd zorgen, maar soms van die momenten (zal wel ongesteld moeten worden, haha!).
Ik laat mijn zoon ook heerlijk z'n gang gaan. Hij weet dat ik iemand van afspraak ben. Vijf uur thuis betekent ook vijf uur thuis en niet om vijf over vijf, bij wijze van spreken.
En ja, overal kan iets gebeuren. Zo is het...
Ik laat hem ook niets merken hoor! Maak me ook niet altijd zorgen, maar soms van die momenten (zal wel ongesteld moeten worden, haha!).
Ik laat mijn zoon ook heerlijk z'n gang gaan. Hij weet dat ik iemand van afspraak ben. Vijf uur thuis betekent ook vijf uur thuis en niet om vijf over vijf, bij wijze van spreken.
En ja, overal kan iets gebeuren. Zo is het...
dinsdag 11 oktober 2011 23:47
Herkenbaar... Toen ik zwanger was mijn ons eerste kindje zei mijn collega (die oudere kinderen heeft) "als je kinderen hebt dan is het voortdurend leren loslaten...". Ik weet nog dat ik dacht "ja, ja....". En nu heb ik zelf 2 kinderen en wat zij zei is zó waar... Die van mij zijn nog klein, maar zelfs dan al leer je in (hele) kleine stapjes om ze los te laten.... En ik merk dat ik dat veel moeilijker vind dan ik me van te voren had kunnen bedenken.
