Overig
alle pijlers
Aangesproken worden met jij als je al lang volwassen bent
zaterdag 10 december 2011 14:20
Om te beginnen, ik zeg tegen iedereen die ouder is dan 20 en waarmee ik een zakelijke overeenkomst heb of gewoon als ik iemand op straat aanspreek u. Als ik naar de supermarkt ga zeg ik u tegen het kassameisje, tenzij ze 15 is, maar verder altijd. Als ik aan iemand op straat bijvoorbeeld vraag hoe laat het is zeg ik u. Tegen oudere mensen sowieso, tegen ooms en tantes.
Ik merk alleen vaak dat niet iedereen dat doet. Zo heb ik vanmorgen de wekelijkse boodschappen gedaan en ben ik tot twee keer aangesproken met jij. Weliswaar door mensen die ouder zijn dan ik, maar ik ben halverwege de dertig. En ik moet zeggen dat ik dat onbeschoft vind. 'Jij'? Ik ben een klant hoor, je hebt gewoon u tegen me te zeggen, ook als ik jonger ben dan u.
Wat vinden jullie, stel ik me aan en ben ik ouderwets of zit er een kern van waarheid in mijn idee?
Ik merk alleen vaak dat niet iedereen dat doet. Zo heb ik vanmorgen de wekelijkse boodschappen gedaan en ben ik tot twee keer aangesproken met jij. Weliswaar door mensen die ouder zijn dan ik, maar ik ben halverwege de dertig. En ik moet zeggen dat ik dat onbeschoft vind. 'Jij'? Ik ben een klant hoor, je hebt gewoon u tegen me te zeggen, ook als ik jonger ben dan u.
Wat vinden jullie, stel ik me aan en ben ik ouderwets of zit er een kern van waarheid in mijn idee?
zaterdag 10 december 2011 14:22
Ik denk dat 'u' een beetje aan het uitsterven is.
Het valt mij op dat op TV ook veel mensen getutoyeerd worden, ook al zijn ze overduidelijk 65+.
Bij mij ligt de grens veel hoger dan bij jou, ergens bij 50 of 60 denk ik.
Ik vrees dat je vaak aan het kortste eind zult trekken.
Het valt mij op dat op TV ook veel mensen getutoyeerd worden, ook al zijn ze overduidelijk 65+.
Bij mij ligt de grens veel hoger dan bij jou, ergens bij 50 of 60 denk ik.
Ik vrees dat je vaak aan het kortste eind zult trekken.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
zaterdag 10 december 2011 14:23
zaterdag 10 december 2011 14:25
Spreken jullie overigens degene die je met u aanspreekt, ook aan met mevrouw/meneer 'achternaam'?
Mensen die ik bij de voornaam noem, daarbij vind ik het moeilijk om nog u te gebruiken (oudere kennissen).
Piet, wilt u de hagelslag even geven? - klinkt toch een beetje raar, voor mij.
Mensen die ik bij de voornaam noem, daarbij vind ik het moeilijk om nog u te gebruiken (oudere kennissen).
Piet, wilt u de hagelslag even geven? - klinkt toch een beetje raar, voor mij.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
zaterdag 10 december 2011 14:25
In de supermarkt vind ik het niet erg om met 'je' aangesproken te worden. Liever juist wel, anders voel ik me oud. In een zakelijke sfeer (notaris, bank, werk, makelaar, noem maar op) dan wil ik met 'u' aangesproken worden.
Mensen die ouder zijn dan ik (40 plus) spreek ik in een niet vrijetijdsomgeving (dus sportclub, vereniging, kroeg) met 'u' aan.
Jij zou in Duitsland moeten wonen, daar is iedereen formeler.
Mensen die ouder zijn dan ik (40 plus) spreek ik in een niet vrijetijdsomgeving (dus sportclub, vereniging, kroeg) met 'u' aan.
Jij zou in Duitsland moeten wonen, daar is iedereen formeler.
zaterdag 10 december 2011 14:25
Ach daar zullen de meningen over verschillen.
Ik persoonlijk vind dat je je druk maakt om niks. Ik woon in het buitenland en heb in diverse landen gewoond waar men veel zwaarder tilt aan het aanspreken met u. Ik vind de ontspannen omgangsvormen in NL juist wel leuk. Er is in Duitsland een keer een leuke discussie geweest nadat Sylvie Meis deze fout maakte op de Duitse tv.
Maar goed, ik noem mezelf trouwens ook nooit mevrouw huppeldepup aan de telefoon ofzo.
Ik persoonlijk vind dat je je druk maakt om niks. Ik woon in het buitenland en heb in diverse landen gewoond waar men veel zwaarder tilt aan het aanspreken met u. Ik vind de ontspannen omgangsvormen in NL juist wel leuk. Er is in Duitsland een keer een leuke discussie geweest nadat Sylvie Meis deze fout maakte op de Duitse tv.
Maar goed, ik noem mezelf trouwens ook nooit mevrouw huppeldepup aan de telefoon ofzo.
zaterdag 10 december 2011 14:26
zaterdag 10 december 2011 14:27
zaterdag 10 december 2011 14:28
Toen ik als 17-jarige mijn eerste baantje achter de kassa in de supermarkt had, schrok ik me rot dat iemand mevrouw tegen me zei! Huh?! Overigens zeg ik altijd u tegen onbekenden en ouderen, maar ook ik denk dat het steeds minder wordt. Gelukkig trek ik me ook weer niet zoveel van aan als een onbekende je tegen me zegt. Tenzij het een zakelijke relatie betreft. Dan vind ik het wel ongepast.
zaterdag 10 december 2011 14:29
Ik heb vooral moeten wennen toen ik bij mijn eerste baantje mijn collega's met 'je' mocht aanspreken.
Ik zei tegen tantes of moeders van vriendinnen ook u... en ineens mocht ik 'je' zeggen tegen volwassen vrouwen.
Daarna ging het juist meer moeite kosten om in sommige gevallen u te blijven zeggen.
Ik zei tegen tantes of moeders van vriendinnen ook u... en ineens mocht ik 'je' zeggen tegen volwassen vrouwen.
Daarna ging het juist meer moeite kosten om in sommige gevallen u te blijven zeggen.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
zaterdag 10 december 2011 14:30
Sommige mensen vinden het vervelend om met 'u' te worden aangesproken, anderen vinden het weer vervelend om met 'je' te worden aangesproken. Meestal maken mensen daar een beetje een inschatting van. Blijkbaar schatten mensen u in als iemand van de laatste categorie, terwijl u dus tot de eerste categorie behoort. Misschien moet u wat aan uw kleding en make-up veranderen om er wat ouder en deftiger uit te zien. Een andere optie is om u hier niet al te druk om te maken.
zaterdag 10 december 2011 14:30
zaterdag 10 december 2011 14:31
zaterdag 10 december 2011 14:31
quote:Moonlight82 schreef op 10 december 2011 @ 14:22:
Ik denk dat 'u' een beetje aan het uitsterven is.
Het valt mij op dat op TV ook veel mensen getutoyeerd worden, ook al zijn ze overduidelijk 65+.
Bij mij ligt de grens veel hoger dan bij jou, ergens bij 50 of 60 denk ik.
Ik vrees dat je vaak aan het kortste eind zult trekken.
Ik vermoed ook dat "u" aan het uitsterven is. Ik zeg u tegen:
- vreemde volwassenen, zij zijn vaak ouder dan ik;
- tegen personeel dat mij bedient (winkel, apotheek, dokter), ongeacht hun leeftijd, zelfs als ze veel jonger zijn, zeg ik nog steeds u. Waarschijnlijk leg ik de grens bij ongeveer 14 jaar.
Tegen God zeg ik "Gij".
Tegen familie zeg ik jij en je. Tegen collega's zeg ik jij en je, ook tegen de directie (dat is expliciet zo daarmee afgesproken). Leerlingen moeten docenten en directie aanspreken met u. Op het werk is er nog een bijzonderheid: als collega's met leerlingen over andere collega's praten, worden deze aangeduid met "meneer X" en "mevrouw Y", dus geen voornamen. Stel er is een collega, die heet Ineke Jansen (verzonnen naam), dan zeg ik "Ineke" tegen haar. Als ik tegen een leerling zeg dat hij.zij naar Ineke moet gaan zeg ik: "Dan moet je naar mevrouw Jansen gaan."
Ik denk dat 'u' een beetje aan het uitsterven is.
Het valt mij op dat op TV ook veel mensen getutoyeerd worden, ook al zijn ze overduidelijk 65+.
Bij mij ligt de grens veel hoger dan bij jou, ergens bij 50 of 60 denk ik.
Ik vrees dat je vaak aan het kortste eind zult trekken.
Ik vermoed ook dat "u" aan het uitsterven is. Ik zeg u tegen:
- vreemde volwassenen, zij zijn vaak ouder dan ik;
- tegen personeel dat mij bedient (winkel, apotheek, dokter), ongeacht hun leeftijd, zelfs als ze veel jonger zijn, zeg ik nog steeds u. Waarschijnlijk leg ik de grens bij ongeveer 14 jaar.
Tegen God zeg ik "Gij".
Tegen familie zeg ik jij en je. Tegen collega's zeg ik jij en je, ook tegen de directie (dat is expliciet zo daarmee afgesproken). Leerlingen moeten docenten en directie aanspreken met u. Op het werk is er nog een bijzonderheid: als collega's met leerlingen over andere collega's praten, worden deze aangeduid met "meneer X" en "mevrouw Y", dus geen voornamen. Stel er is een collega, die heet Ineke Jansen (verzonnen naam), dan zeg ik "Ineke" tegen haar. Als ik tegen een leerling zeg dat hij.zij naar Ineke moet gaan zeg ik: "Dan moet je naar mevrouw Jansen gaan."
World of Warcraft: Legion
zaterdag 10 december 2011 14:32
quote:Mieomij schreef op 10 december 2011 @ 14:30:
Sommige mensen vinden het vervelend om met 'u' te worden aangesproken, anderen vinden het weer vervelend om met 'je' te worden aangesproken. Meestal maken mensen daar een beetje een inschatting van. Blijkbaar schatten mensen u in als iemand van de laatste categorie, terwijl u dus tot de eerste categorie behoort. Misschien moet u wat aan uw kleding en make-up veranderen om er wat ouder en deftiger uit te zien. Een andere optie is om u hier niet al te druk om te maken.
Sommige mensen vinden het vervelend om met 'u' te worden aangesproken, anderen vinden het weer vervelend om met 'je' te worden aangesproken. Meestal maken mensen daar een beetje een inschatting van. Blijkbaar schatten mensen u in als iemand van de laatste categorie, terwijl u dus tot de eerste categorie behoort. Misschien moet u wat aan uw kleding en make-up veranderen om er wat ouder en deftiger uit te zien. Een andere optie is om u hier niet al te druk om te maken.
zaterdag 10 december 2011 14:32
quote:Annelize schreef op 10 december 2011 @ 14:28:
Toen ik als 17-jarige mijn eerste baantje achter de kassa in de supermarkt had, schrok ik me rot dat iemand mevrouw tegen me zei! Huh?! Overigens zeg ik altijd u tegen onbekenden en ouderen, maar ook ik denk dat het steeds minder wordt. Gelukkig trek ik me ook weer niet zoveel van aan als een onbekende je tegen me zegt. Tenzij het een zakelijke relatie betreft. Dan vind ik het wel ongepast.
Ik zeg ook u tegen iemand van een jaarof 17 die achter de kassa zit. Vind dat niet meer dan normaal en ben ook zo opgevoed. Mijn kinderen voed ik ook op met dat idee. Zeg tegen iedereen u, tenzij iemand uitdrukkelijk zegt dat je jij mag zeggen of als het zo is afgesproken zoals bijvoorbeeld Juf Karin die jij genoemd wil worden.
Pubers achter de kassa die jij tegen mij zeggen? Ik had je moeder kunnen zijn brutaal jong!
Toen ik als 17-jarige mijn eerste baantje achter de kassa in de supermarkt had, schrok ik me rot dat iemand mevrouw tegen me zei! Huh?! Overigens zeg ik altijd u tegen onbekenden en ouderen, maar ook ik denk dat het steeds minder wordt. Gelukkig trek ik me ook weer niet zoveel van aan als een onbekende je tegen me zegt. Tenzij het een zakelijke relatie betreft. Dan vind ik het wel ongepast.
Ik zeg ook u tegen iemand van een jaarof 17 die achter de kassa zit. Vind dat niet meer dan normaal en ben ook zo opgevoed. Mijn kinderen voed ik ook op met dat idee. Zeg tegen iedereen u, tenzij iemand uitdrukkelijk zegt dat je jij mag zeggen of als het zo is afgesproken zoals bijvoorbeeld Juf Karin die jij genoemd wil worden.
Pubers achter de kassa die jij tegen mij zeggen? Ik had je moeder kunnen zijn brutaal jong!
zaterdag 10 december 2011 14:33
Ik spreek bijna nooit iemand met u aan, buiten werkgerelateerde contacten om. Familie met u aanspreken (incl. Opa's, oma's, etc.) zou voor mij erg onpersoonlijk en kil voelen. Als onbekenden vousvoyeren geef ik meestal meteen aan graag met jij aangesproken te worden. Overigens schijnt het gebruik van u ook binnen NL erg regionaal te verschillen, dus wellicht verklaart dat e.e.a.?