Relaties
alle pijlers
Tja, en dat was het dan.... deel 2
dinsdag 31 januari 2012 om 14:51
Zullen we hier maar verder gaan met onze verhalen naar aanleiding van de post van allalone.
"Goedenavond,
Hier zit ik dan.... 44 jaar oud, een relatie van 25 jaar waarvan 22 jaar getrouwd achter de rug. Hij hield niet meer voldoende van mij..... Wel van zijn jongere collega waar hij nu is...
God, wat voel ik me alleen en wat een pijn.... En ja, ik weet het, zwaar debiel, maar ik hou nog steeds van hem...
Allalone...".
Hoop dat jullie het allemaal kunnen vinden, want ik kan die steun en schoppen onder mijn kont nog niet missen.
"Goedenavond,
Hier zit ik dan.... 44 jaar oud, een relatie van 25 jaar waarvan 22 jaar getrouwd achter de rug. Hij hield niet meer voldoende van mij..... Wel van zijn jongere collega waar hij nu is...
God, wat voel ik me alleen en wat een pijn.... En ja, ik weet het, zwaar debiel, maar ik hou nog steeds van hem...
Allalone...".
Hoop dat jullie het allemaal kunnen vinden, want ik kan die steun en schoppen onder mijn kont nog niet missen.
woensdag 8 februari 2012 om 21:53
quote:_newwoman_ schreef op 08 februari 2012 @ 21:26:
[...]
Mooi!
Maar Gianna, waar ik dus echt last van heb is dat aan al die goede muziek zoveel herinneringen kleven.
Ik en ex zijn allebei echte muziekliefhebbers, misschien dat juist daarom bepaalde muziek bij een bepaalde tijd hoort, en dat je op die manier weer terug in de tijd gaat zeg maar, zonder dat je dat wilt.
Daarom kan ik echt sommige cd's niet meer horen, heb jij dat niet?
Ik heb inmiddels al weer heel wat nieuwe muziek hoor, met nieuwe herinneringen, maar ik kan bijvoorbeeld nooit meer Pearl Jam horen zonder te denken aan onze beginjaren, al die fijne seattlemuziek trouwens..Easy van Faith no more... en Vaya con Dios, wow dat was ook 'onze cd' ooit, en toen we net verliefd waren de Trockener Kecks...
En dat geldt voor heel veel andere muziek
@Marahbloem, ach zijn leuter zal er wel niet afvallen denk ik.. Maar hopen dat het slecht met je gaat.. ach, da's toch best fijn af en toe, of je dat nou hoopt of niet maakt niet uit..Het gaat zoals het gaat..
yep, I know, Het maakt werkelijk geen ene ruk uit wat ik denk. Maar soms is het zooo leuk. Het lullige is alleen dat ik dat bij zijn vorige ook al allemaal gedacht heb en mezelf nu dus een beetje een karikatuur begin te vinden. Tweemaal dit soort gedachtes in een paar maanden tijd is nogal wat... . Voordeel: het repetoire aan bijbehorende liedjes had ik nog (Brigitte Kaandorp met 'Ik ben hem kwijt' blijft een all time klassieker moet ik zeggen.
Hier hetzelfde met muziek. Er is best veel wat ik ook nog niet kan/wil horen. In het begin kon ik er niet eens tegen om 'zijn' krant te zien. Of foto's tegen te komen. Alhoewel ik van dat laatste nog steeds last heb. Wat ik echt erg vind is dat ik de foto's van de geboorte van mijn kind nog steeds niet kan zien, omdat ex daarbij was. En voor mij is het nog zo 'recent'. Die heb ik niet meer teruggekeken na de eerste weken. En dat neem ik hem echt kwalijk, dat ik daar niet van kan genieten. Nog steeds niet.
Maar goed muziek. Sommige muziek, waar ik eerst echt van kon genieten, is nu echt besmet.
Ex en ik waren ook fervente carnavallers en festivalgangers. Gelukkig merkte ik vandaag daar toch echt zin in te hebben dit jaar,.
Nummer Ellen Ten Damme is trouwens leuk
http://www.youtube.com/watch?v=AKzFboS5ShI
@Gianna: Anneke van Giersbergen is toch van die metalband van vroeger? Kom even niet op de naam.
[...]
Mooi!
Maar Gianna, waar ik dus echt last van heb is dat aan al die goede muziek zoveel herinneringen kleven.
Ik en ex zijn allebei echte muziekliefhebbers, misschien dat juist daarom bepaalde muziek bij een bepaalde tijd hoort, en dat je op die manier weer terug in de tijd gaat zeg maar, zonder dat je dat wilt.
Daarom kan ik echt sommige cd's niet meer horen, heb jij dat niet?
Ik heb inmiddels al weer heel wat nieuwe muziek hoor, met nieuwe herinneringen, maar ik kan bijvoorbeeld nooit meer Pearl Jam horen zonder te denken aan onze beginjaren, al die fijne seattlemuziek trouwens..Easy van Faith no more... en Vaya con Dios, wow dat was ook 'onze cd' ooit, en toen we net verliefd waren de Trockener Kecks...
En dat geldt voor heel veel andere muziek
@Marahbloem, ach zijn leuter zal er wel niet afvallen denk ik.. Maar hopen dat het slecht met je gaat.. ach, da's toch best fijn af en toe, of je dat nou hoopt of niet maakt niet uit..Het gaat zoals het gaat..
yep, I know, Het maakt werkelijk geen ene ruk uit wat ik denk. Maar soms is het zooo leuk. Het lullige is alleen dat ik dat bij zijn vorige ook al allemaal gedacht heb en mezelf nu dus een beetje een karikatuur begin te vinden. Tweemaal dit soort gedachtes in een paar maanden tijd is nogal wat... . Voordeel: het repetoire aan bijbehorende liedjes had ik nog (Brigitte Kaandorp met 'Ik ben hem kwijt' blijft een all time klassieker moet ik zeggen.
Hier hetzelfde met muziek. Er is best veel wat ik ook nog niet kan/wil horen. In het begin kon ik er niet eens tegen om 'zijn' krant te zien. Of foto's tegen te komen. Alhoewel ik van dat laatste nog steeds last heb. Wat ik echt erg vind is dat ik de foto's van de geboorte van mijn kind nog steeds niet kan zien, omdat ex daarbij was. En voor mij is het nog zo 'recent'. Die heb ik niet meer teruggekeken na de eerste weken. En dat neem ik hem echt kwalijk, dat ik daar niet van kan genieten. Nog steeds niet.
Maar goed muziek. Sommige muziek, waar ik eerst echt van kon genieten, is nu echt besmet.
Ex en ik waren ook fervente carnavallers en festivalgangers. Gelukkig merkte ik vandaag daar toch echt zin in te hebben dit jaar,.
Nummer Ellen Ten Damme is trouwens leuk
http://www.youtube.com/watch?v=AKzFboS5ShI
@Gianna: Anneke van Giersbergen is toch van die metalband van vroeger? Kom even niet op de naam.
woensdag 8 februari 2012 om 21:54
@Kunstje: je gaat toch zeker niet weg omdat een willekeurige forummer vindt dat anderen jou te veel (en vooral haar te weinig) aandacht geven? Alle berichten die aan jou gericht zijn, zijn voor rekening van de schrijver. Als mensen vinden dat jij teveel aandacht krijgt, moeten ze maar geen aandacht aan jou besteden. Er is altijd wel ergens iemand die wat te klagen heeft, ook dat is voor rekening van de klager zelf.
Opinions are like assholes. Everybody has one.
woensdag 8 februari 2012 om 22:18
Ja mooi zeg, Anneke van Giersbergen, kende die naam niet, maar uiteraard wel The Gathering.
Marah, wat rot is dat toch, de foto's van de geboorte van je kind... alles krijgt met tergwerkende kracht een zwart randje he... zo jammer is dat.
Ik heb al onze fotoboeken, ze liggen op zolder en af en toe kijk ik ze in, dat gaat inmiddels wel weer hoor, maar voor jou is het nog maar zo kort geleden....
Marah, wat rot is dat toch, de foto's van de geboorte van je kind... alles krijgt met tergwerkende kracht een zwart randje he... zo jammer is dat.
Ik heb al onze fotoboeken, ze liggen op zolder en af en toe kijk ik ze in, dat gaat inmiddels wel weer hoor, maar voor jou is het nog maar zo kort geleden....
woensdag 8 februari 2012 om 23:27
Foto's bekijken blijft lastig. Heb inmiddels de trouwfoto uit de woonkamer gehaald. Maar bij ouders hangt die nog. Vanmiddag zag ik bij schoonzus (getrouwd met zijn broer) een superleuke foto van communie van de kinderen, komt even hard aan. Een foto van wat in mijn ogen een gelukkig gezin was. Maar blijkt allemaal een leugen te zijn. Bitter hoor!
Zie op skype dat het gezellige uitje van ex met de kids inmiddels afgelopen is. Heb hem toch weer toegevoegd omdat dat het communiceren makkelijker maakt (liever skype of mail dan telefoon, is nog pijnlijker). Waarschijnlijk was het dus toch niet zo gezellig, gnah, gnah. Hoe heette dat nummer van Ellen ten Damme ook al weer???? No greater fury than a woman scorned!
Zie op skype dat het gezellige uitje van ex met de kids inmiddels afgelopen is. Heb hem toch weer toegevoegd omdat dat het communiceren makkelijker maakt (liever skype of mail dan telefoon, is nog pijnlijker). Waarschijnlijk was het dus toch niet zo gezellig, gnah, gnah. Hoe heette dat nummer van Ellen ten Damme ook al weer???? No greater fury than a woman scorned!
woensdag 8 februari 2012 om 23:49
Inderdaad raar...met recht alles krijgt een zwart randje....foto's, muziek inderdaad heel erg sterk maar heb het ook met bv leuke herinneringen....die vind ik nu ook even niet meer zo leuk....hoop overigens wel dat dat weer over gaat...ook vakantiebestemmingen en plekken waar we samen zijn geweest (en waar zijn we in al die jaren niet geweest) hebben zo'n randje...
donderdag 9 februari 2012 om 08:09
goedemorgen dames,hoe is het met jullie?
tja,in die fase zit ik dus nu ook...de herinneringen aan weekendjes weg,etentjes,muziek,plekken waar je samen gweest bent,de dingen die je samen hebt gedaan,typisch dat dat bij jullie nu ook zo is....
met foto's heb ik geen moeite.
maar daar integen komen er ook nog steeds negatieve ervaringen boven,dinegn die ik op datmoment heel naar vond voor mijn ex maar weggestopt hebt en nu weer opborrelen,momenten waarop ik mij echt schaamde tov andere.
je gaat door allemaal fases dus.....
tja,in die fase zit ik dus nu ook...de herinneringen aan weekendjes weg,etentjes,muziek,plekken waar je samen gweest bent,de dingen die je samen hebt gedaan,typisch dat dat bij jullie nu ook zo is....
met foto's heb ik geen moeite.
maar daar integen komen er ook nog steeds negatieve ervaringen boven,dinegn die ik op datmoment heel naar vond voor mijn ex maar weggestopt hebt en nu weer opborrelen,momenten waarop ik mij echt schaamde tov andere.
je gaat door allemaal fases dus.....
zonder tegenslag is er geen overwinning
donderdag 9 februari 2012 om 08:59
Hij heeft nog een zielig handje overgelaten, als herinnering....
donderdag 9 februari 2012 om 10:27
hey kunstje,
hoe gaat het met je vanmorgen?
mijn ex ik hadden het idee dat we op een goede manier uit elkaar moesten gaan en bevriend konden blijven.
helaas gaat hij niet met mij om zoals ik van mijn vrienden verwacht, hij reageerd al zijn frustraties op mij af.(dat deed hij al langer achteraf gezien en nu dus nog steeds)
(heeft onlangs zelfs tegen mij gezegd dat ik niet onderlegd was,wat bij mij een heleboel van mn zelfvertrouwen heeft afgenomen)=,terwijl hij in onze relatie aangaf best wel jaloers te zijn op mn slimmigheid,hij looh ook bij therapie over zijn opleiding,heel bijzonder,zei dat hij mbo had terwijl hij na zn mavo direct is gaan werken en nooit door heeft geleerd,geeft niet ,hij is er niet minder om maar vreemd dat je het nodig vind om daar over te liegen)
de ene keer is hij meegaand en poeslief en het volgende moment loop ik het op. heeft van de week tegen mij gezegd dat hij zichzelf ook niet meer snapt.
ik heb daarop voor mezelf besloten om het contact te beperken tot alleen zakelijk.
op de momenten dat hij weer een poeslief berichtje stuurt,reageer ik niet meer.
ik verzorg zo al vanaf eind december zijn hond en ben dat nu zat,ik zit er aan vast en ik vind dat hij dit moet oplossen,hij daarintegen vind dat ik geen begrip heb voor zijn situatie, geeft mj de schuld dat ie geen vaste woonplek heeft en ga zo maar door....ik ktijg overal de schuld van.....
en dat is nou net niet wat ik van vrienden verwacht...
hoe gaat het met je vanmorgen?
mijn ex ik hadden het idee dat we op een goede manier uit elkaar moesten gaan en bevriend konden blijven.
helaas gaat hij niet met mij om zoals ik van mijn vrienden verwacht, hij reageerd al zijn frustraties op mij af.(dat deed hij al langer achteraf gezien en nu dus nog steeds)
(heeft onlangs zelfs tegen mij gezegd dat ik niet onderlegd was,wat bij mij een heleboel van mn zelfvertrouwen heeft afgenomen)=,terwijl hij in onze relatie aangaf best wel jaloers te zijn op mn slimmigheid,hij looh ook bij therapie over zijn opleiding,heel bijzonder,zei dat hij mbo had terwijl hij na zn mavo direct is gaan werken en nooit door heeft geleerd,geeft niet ,hij is er niet minder om maar vreemd dat je het nodig vind om daar over te liegen)
de ene keer is hij meegaand en poeslief en het volgende moment loop ik het op. heeft van de week tegen mij gezegd dat hij zichzelf ook niet meer snapt.
ik heb daarop voor mezelf besloten om het contact te beperken tot alleen zakelijk.
op de momenten dat hij weer een poeslief berichtje stuurt,reageer ik niet meer.
ik verzorg zo al vanaf eind december zijn hond en ben dat nu zat,ik zit er aan vast en ik vind dat hij dit moet oplossen,hij daarintegen vind dat ik geen begrip heb voor zijn situatie, geeft mj de schuld dat ie geen vaste woonplek heeft en ga zo maar door....ik ktijg overal de schuld van.....
en dat is nou net niet wat ik van vrienden verwacht...
zonder tegenslag is er geen overwinning
donderdag 9 februari 2012 om 10:35
Het gaat matigjes. Maar we houden de moed erin.
Rot voor je dat hij zich zo raar gedraagt. Dat verwacht je inderdaad niet van een vriend. En wat betreft onderlegd zijn: ik heb hier al een aantal verrekt slimme opmerkingen van je gehoord.
Mijn ex geeft mij ook van alles de schuld, maar wil inderdaad ook nog bevriend blijven. Wat moet je daar nu mee? Iemand die je tot op het bot kwetst kan toch geen vriend blijven? Die moeten we toch gewoon uit ons leven schrappen. Als het nodig is voor de kinderen zal ik hem wel zien en probeer het te beschouwen als een van die sociale verplichtingen waar je doorheen moet maar die je niet aangenaam vindt. Ik hoop dat ik het ook waar kan maken!
Rot voor je dat hij zich zo raar gedraagt. Dat verwacht je inderdaad niet van een vriend. En wat betreft onderlegd zijn: ik heb hier al een aantal verrekt slimme opmerkingen van je gehoord.
Mijn ex geeft mij ook van alles de schuld, maar wil inderdaad ook nog bevriend blijven. Wat moet je daar nu mee? Iemand die je tot op het bot kwetst kan toch geen vriend blijven? Die moeten we toch gewoon uit ons leven schrappen. Als het nodig is voor de kinderen zal ik hem wel zien en probeer het te beschouwen als een van die sociale verplichtingen waar je doorheen moet maar die je niet aangenaam vindt. Ik hoop dat ik het ook waar kan maken!
donderdag 9 februari 2012 om 11:49
dat is ook de reden waarom ik het (voorlopig mss) zakelijk hou,zo kun je afstand creeeren en je niet meer laten kwetsen,kunstje.even geen "vriendschap"meer....ik bepaal dat nu even gewoon:)
en je leert echt mee dealen met het feit dat je ex als een verplichting moet gaan zien hoor,absoluut. en niet meer dan dat,gevoelens uitschakelen,moeilijk hoor maar het is beter voor je.
vanmiddag eindelijk naar het appartement kijken ,ik heb er zin in en ben benieuwd hoe de kinderen het zullen vinden....
ik hoop zo snel mogelijk hier weg te kunnen.
wat zijn jullie plannen allemaal?al uitzicht op werk? ,woonruimte?
en je leert echt mee dealen met het feit dat je ex als een verplichting moet gaan zien hoor,absoluut. en niet meer dan dat,gevoelens uitschakelen,moeilijk hoor maar het is beter voor je.
vanmiddag eindelijk naar het appartement kijken ,ik heb er zin in en ben benieuwd hoe de kinderen het zullen vinden....
ik hoop zo snel mogelijk hier weg te kunnen.
wat zijn jullie plannen allemaal?al uitzicht op werk? ,woonruimte?
zonder tegenslag is er geen overwinning
donderdag 9 februari 2012 om 11:49
Hart onder de riem nodig...
Straks naar de mediator... Nú wordt het allemaal zó definitief.
Heb hem gisteren nog gevraagd of hij het allemaal wel zeker weet, qua scheiding. Hij weet het zeker.
Ik voel me zó schuldig naar de kinderen. Dat ik dadelijk een handtekening ga zetten onder een stuk dat ons gezin kapot maakt.
Híj is degene die veelvuldig en langdurig vreemd is gegaan. Ik ben degene die hem niet meer zou moeten willen. Waarom ben ik dan degene die hem (indirect) vraagt om terug te komen?
En nee, ik ben geen onmens maar blijkbaar heb ook ik er niet hard genoeg aan gewerkt om ons gezin bij elkaar te houden. Voor de kinderen. Hoewel ik me ook wel realiseer dat hij had moeten praten in plaats van in andere relaties weg te vluchten..
Straks naar de mediator... Nú wordt het allemaal zó definitief.
Heb hem gisteren nog gevraagd of hij het allemaal wel zeker weet, qua scheiding. Hij weet het zeker.
Ik voel me zó schuldig naar de kinderen. Dat ik dadelijk een handtekening ga zetten onder een stuk dat ons gezin kapot maakt.
Híj is degene die veelvuldig en langdurig vreemd is gegaan. Ik ben degene die hem niet meer zou moeten willen. Waarom ben ik dan degene die hem (indirect) vraagt om terug te komen?
En nee, ik ben geen onmens maar blijkbaar heb ook ik er niet hard genoeg aan gewerkt om ons gezin bij elkaar te houden. Voor de kinderen. Hoewel ik me ook wel realiseer dat hij had moeten praten in plaats van in andere relaties weg te vluchten..
Als je voor jezelf kiest, krijg je er altijd iets mooiers voor terug..
donderdag 9 februari 2012 om 12:48
quote:Soyli schreef op 09 februari 2012 @ 11:49:
Hart onder de riem nodig...
Straks naar de mediator... Nú wordt het allemaal zó definitief.
Heb hem gisteren nog gevraagd of hij het allemaal wel zeker weet, qua scheiding. Hij weet het zeker.
Ik voel me zó schuldig naar de kinderen. Dat ik dadelijk een handtekening ga zetten onder een stuk dat ons gezin kapot maakt.
Híj is degene die veelvuldig en langdurig vreemd is gegaan. Ik ben degene die hem niet meer zou moeten willen. Waarom ben ik dan degene die hem (indirect) vraagt om terug te komen?
En nee, ik ben geen onmens maar blijkbaar heb ook ik er niet hard genoeg aan gewerkt om ons gezin bij elkaar te houden. Voor de kinderen. Hoewel ik me ook wel realiseer dat hij had moeten praten in plaats van in andere relaties weg te vluchten..
Soyli, hier het hart onder de riem, maar ook een klein schopje onder je kont. Je hebt er alles aan gedaan, en hij wil alleen maar weg. Dus geef nu niet jezelf de schuld. Je kinderen overleven het wel, er zijn er zoveel in hetzelfde schuitje. Als jullie je allebei netjes gedragen naar de kinderen toe is er niets aan de hand. Leuk is anders natuurlijk, maar je hebt geen keus. Hij is weggegaan en hij komt niet meer terug. Daar moet je jezelf bij neerleggen net zoals wij allemaal. Stop met vragen of hij terugkomt. Net zoals iemand tegen mij zei: als hij wil, komt hij wel terug. Maar blijf niet bidden en smeken (denk aan de deurmat). Moeilijk, maar je kunt het, dat weet ik zeker.
Heel veel sterkte bij de mediator en zorg dat je een goede regeling krijgt.
Hart onder de riem nodig...
Straks naar de mediator... Nú wordt het allemaal zó definitief.
Heb hem gisteren nog gevraagd of hij het allemaal wel zeker weet, qua scheiding. Hij weet het zeker.
Ik voel me zó schuldig naar de kinderen. Dat ik dadelijk een handtekening ga zetten onder een stuk dat ons gezin kapot maakt.
Híj is degene die veelvuldig en langdurig vreemd is gegaan. Ik ben degene die hem niet meer zou moeten willen. Waarom ben ik dan degene die hem (indirect) vraagt om terug te komen?
En nee, ik ben geen onmens maar blijkbaar heb ook ik er niet hard genoeg aan gewerkt om ons gezin bij elkaar te houden. Voor de kinderen. Hoewel ik me ook wel realiseer dat hij had moeten praten in plaats van in andere relaties weg te vluchten..
Soyli, hier het hart onder de riem, maar ook een klein schopje onder je kont. Je hebt er alles aan gedaan, en hij wil alleen maar weg. Dus geef nu niet jezelf de schuld. Je kinderen overleven het wel, er zijn er zoveel in hetzelfde schuitje. Als jullie je allebei netjes gedragen naar de kinderen toe is er niets aan de hand. Leuk is anders natuurlijk, maar je hebt geen keus. Hij is weggegaan en hij komt niet meer terug. Daar moet je jezelf bij neerleggen net zoals wij allemaal. Stop met vragen of hij terugkomt. Net zoals iemand tegen mij zei: als hij wil, komt hij wel terug. Maar blijf niet bidden en smeken (denk aan de deurmat). Moeilijk, maar je kunt het, dat weet ik zeker.
Heel veel sterkte bij de mediator en zorg dat je een goede regeling krijgt.
donderdag 9 februari 2012 om 12:51
Soyli: jij hoeft je niet schuldig te voelen! Jij hebt hier nooit voor gekozen, jij hebt ervoor gevochten....hij heeft deze keuze gemaakt...niet jij....
Het enigste wat je nu kunt doen is er zijn voor je kinderen, samen met hen een goed nieuw leven op gaan bouwen....en hem los laten....helemaal....hoe moeilijk ook....
Het enigste wat je nu kunt doen is er zijn voor je kinderen, samen met hen een goed nieuw leven op gaan bouwen....en hem los laten....helemaal....hoe moeilijk ook....
donderdag 9 februari 2012 om 12:54
quote:allalone schreef op 09 februari 2012 @ 12:51:
Soyli: jij hoeft je niet schuldig te voelen! Jij hebt hier nooit voor gekozen, jij hebt ervoor gevochten....hij heeft deze keuze gemaakt...niet jij....
Het enigste wat je nu kunt doen is er zijn voor je kinderen, samen met hen een goed nieuw leven op gaan bouwen....en hem los laten....helemaal....hoe moeilijk ook.... Hoi allalone: hoe gaat het nu met je, zit er al weer verbetering in?
Soyli: jij hoeft je niet schuldig te voelen! Jij hebt hier nooit voor gekozen, jij hebt ervoor gevochten....hij heeft deze keuze gemaakt...niet jij....
Het enigste wat je nu kunt doen is er zijn voor je kinderen, samen met hen een goed nieuw leven op gaan bouwen....en hem los laten....helemaal....hoe moeilijk ook.... Hoi allalone: hoe gaat het nu met je, zit er al weer verbetering in?
donderdag 9 februari 2012 om 12:54
Soyli, je hebt er meer aan gedaan dan je eigenlijk van een mens kan verwachten.
Je hebt het weeer geprobeert, meerdere keren, maar hij kon het niet laten, het ligt niet aan jou en dat weet je best.
Wees maar 'blij' dat je ex het nu wel weet, dat hij niet loopt te twijfelen en te draaikonten, dan was je nog veel verder van huis, dat kan je lezen bij anderen hier, en dat is volgens mij nog veel erger....
Maar het is wel begrijpelijk dat je op een dag als vandaag weer even helemaal terug bij af lijkt te zijn
Lijkt te zijn, want dat is niet zo.
Je krabbelt steeds sneller weer op, en vandaag ben en weer even gevloerd en verdrietig, dat is echt niet raar.
Dus je zet straks je handtekening en je jankt nog een potje en morgen heb jij jezelf weer bij elkaar geraapt en ga je beginnen aan je nieuwe leven.
Zonder je ex, die je bedroog, maar met je kinderen, en samen gaan jullie je leven weer oppakken.
IK heb genoeg van je gelezen om te weten dat je het verstandelijk gezien echt wel op een rijtje hebt.
Dus adem in en uit, en zet iedere keer weer je ene voet voor de andere, ook jij komt er wel, echt waar!
Sterkte vandaag, een dikke knuffel.
Ook voor de andere knokkers hier.
Je hebt het weeer geprobeert, meerdere keren, maar hij kon het niet laten, het ligt niet aan jou en dat weet je best.
Wees maar 'blij' dat je ex het nu wel weet, dat hij niet loopt te twijfelen en te draaikonten, dan was je nog veel verder van huis, dat kan je lezen bij anderen hier, en dat is volgens mij nog veel erger....
Maar het is wel begrijpelijk dat je op een dag als vandaag weer even helemaal terug bij af lijkt te zijn
Lijkt te zijn, want dat is niet zo.
Je krabbelt steeds sneller weer op, en vandaag ben en weer even gevloerd en verdrietig, dat is echt niet raar.
Dus je zet straks je handtekening en je jankt nog een potje en morgen heb jij jezelf weer bij elkaar geraapt en ga je beginnen aan je nieuwe leven.
Zonder je ex, die je bedroog, maar met je kinderen, en samen gaan jullie je leven weer oppakken.
IK heb genoeg van je gelezen om te weten dat je het verstandelijk gezien echt wel op een rijtje hebt.
Dus adem in en uit, en zet iedere keer weer je ene voet voor de andere, ook jij komt er wel, echt waar!
Sterkte vandaag, een dikke knuffel.
Ook voor de andere knokkers hier.
donderdag 9 februari 2012 om 13:21
quote:allalone schreef op 09 februari 2012 @ 13:00:
Hè Kunstje....ik sta op dit moment redelijk stil...kom nog niet veel verder,helaas. Het hele scheidingsverhaal lukt redelijk...al blijf ik ex zo af en toe verschrikkelijk missen...het is het "gedoe" eromheen waar ik nu mee vast loop...
Sterkte meisje, en als het nodig is, lucht je hart hier. Hoe gaat het eigenlijk met je opleiding of is dat een van de dingen van het gedoe? Ik wil niet nieuwsgierig zijn of zo, maar zou je zo graag helpen.
Een bloemetje om de dag op te fleuren:
Hè Kunstje....ik sta op dit moment redelijk stil...kom nog niet veel verder,helaas. Het hele scheidingsverhaal lukt redelijk...al blijf ik ex zo af en toe verschrikkelijk missen...het is het "gedoe" eromheen waar ik nu mee vast loop...
Sterkte meisje, en als het nodig is, lucht je hart hier. Hoe gaat het eigenlijk met je opleiding of is dat een van de dingen van het gedoe? Ik wil niet nieuwsgierig zijn of zo, maar zou je zo graag helpen.
Een bloemetje om de dag op te fleuren:
