Kan ik nog iets doen?

Eventjes mijn verhaal bondig proberen samen te vatten. Enkele maanden geleden ben ik iemand op een nogal aparte manier tegengekomen en het klikte meteen. Ik ben 35, heb wel wat relaties achter de rug, maar voor mij was dit eigenlijk de eerste keer dat het echt liefde op het eerste zicht was. Iemand tegenkomen en direct een vonk voelen overslaan, dat was me nog niet overkomen. We hebben nog maar een paar keer afgesproken en die afspraakjes liepen perfect. Het klikte heel goed, er was echt chemie tussen ons en zij liet ook duidelijk blijken dat dat gevoel wederzijds was. Behalve kussen is er nog niet veel gebeurd, maar zij zit nogal in een moeilijke periode in haar leven waardoor ze nogal schrik heeft om momenteel een relatie op te bouwen, dus wou ik ook niks forceren. Ik voelde wel dat er iets was wat haar tegenhield, want het was telkens nogal moeilijk om af te spreken. Maar ik dacht dat dit enkel was omdat ze schrik heeft. Plots hoorde ik niets meer van haar en na wat aandringen heeft ze me uiteindelijk laten weten dat ze al een hele tijd gevoelens heeft voor een vriend, dat die gevoelens wederzijds zijn en dat ze allebei nog de boot afhouden. Ze wil geen gevoelens hebben voor 2 personen, zeker niet nu ze zichzelf momenteel moeilijk een relatie ziet opbouwen. Mij lijkt het nogal vreemd dat ze met mij begint te daten terwijl ze gevoelens heeft voor iemand anders. Het lijkt me eerder dat ze gewoon toegeeft aan haar schrik en kiest voor de gemakkelijke oplossing. Maar voor mij is het echt frustrerend omdat ik er zeker van ben dat dit iets heel mooi kon worden, als zij het alleen maar een kans wou geven. Ik heb het gevoel dat dit nog niet afgerond is en wil het niet zomaar opgeven, alleen weet ik niet of ik er nog iets aan kan doen. Mijn idee is om het even te laten rusten, dan terug contact zoeken, eerst vriendschappelijk en hopen dat haar gevoelens voor mij dan terug bovenkomen...maar ik vraag me wel of ik mezelf daarmee niets wijs maak en valse hoop geef.

Hm, jullie zullen wel gelijk hebben en ergens besef ik ook wel dat ik er toch niets meer aan kan doen.



Maar toch bijft het vreemd. Ze stuurde me soms de éne sms na de andere, liet me na een date wel 10 keer weten hoe leuk ze het niet had gevonden en hoe ze verlangde naar meer. Daarmee dat ik het moeilijk kan geloven.



Maar goed, tijd om het allemaal even te laten bezinken en pagina om te draaien.