Psyche
alle pijlers
altijd vriendelijk: alsof dat wat oplevert....
dinsdag 11 maart 2008 om 21:31
Hoi allemaal,
Wie herkent dit in zichzelf: je bent bij de kapper en de kapper wil net je haar gaan verven . Op dat moment gaat de telefoon van jouw kapper : " Ik moet even de telefoon opnemen hoor, vind je zeker niet erg?" Nee hoor, denk je, die 5 minuten, dat gaat wel, maar ja na 15 minuten komt ze terug en dan pas gaat je kappersbehandeling verder en jij komt de laat op op je volgende afspraak. Balen.....
Of: je bent op een open dag als bezoeker en een medewerker neem daart wil foto's maken van een collega die dicht bij jou staat. Alleen... je staat er zelf meer op en later denk je dat het niet om de collega ging maar om jou zodat jij met je hoofd op marketingmateriaal komt...Balen...
Of: een collega van jou heeft een kindje gekregen en je belt vriendelijk op met de vraag hoe het gaat. Je vraagt naar de naam en hoort een geen gangbare naam en vraagt of zij het nog een keer wilt herhalen. Dan doet ze en zegt meteen: " Ja, dat is te moeilijk voor jou hoor, lachend" . Niet leuk, maar zeg je dat tegen een net bevallen vrouw. Zij zit waarschijnlijk nog herstellende en kan dit wel heel naar opvatten. Want ja, zo is het waarschijnlijk niet bedoelt maar het voelt wel ROT. Reageer je dan?
Of: je bent
Herken je dit en zo ja, hoe ga je hier mee om. Mijn uitstraling is vriendelijk,(denk ik), te aardig haast. En dat vind ik echt heel naarw worden.En alles waar " te" voor staat, is niet goed, toch?! Ik ben liever dominter, maar dat ben ik alleen niet!
Ik heb vaak het idee dat mensen daar misbruik van maken, omdat ik snel iets goed vind, hoe kom ik daar van af...
Leerpuntje en ik hoop op nuttige tips
Wie herkent dit in zichzelf: je bent bij de kapper en de kapper wil net je haar gaan verven . Op dat moment gaat de telefoon van jouw kapper : " Ik moet even de telefoon opnemen hoor, vind je zeker niet erg?" Nee hoor, denk je, die 5 minuten, dat gaat wel, maar ja na 15 minuten komt ze terug en dan pas gaat je kappersbehandeling verder en jij komt de laat op op je volgende afspraak. Balen.....
Of: je bent op een open dag als bezoeker en een medewerker neem daart wil foto's maken van een collega die dicht bij jou staat. Alleen... je staat er zelf meer op en later denk je dat het niet om de collega ging maar om jou zodat jij met je hoofd op marketingmateriaal komt...Balen...
Of: een collega van jou heeft een kindje gekregen en je belt vriendelijk op met de vraag hoe het gaat. Je vraagt naar de naam en hoort een geen gangbare naam en vraagt of zij het nog een keer wilt herhalen. Dan doet ze en zegt meteen: " Ja, dat is te moeilijk voor jou hoor, lachend" . Niet leuk, maar zeg je dat tegen een net bevallen vrouw. Zij zit waarschijnlijk nog herstellende en kan dit wel heel naar opvatten. Want ja, zo is het waarschijnlijk niet bedoelt maar het voelt wel ROT. Reageer je dan?
Of: je bent
Herken je dit en zo ja, hoe ga je hier mee om. Mijn uitstraling is vriendelijk,(denk ik), te aardig haast. En dat vind ik echt heel naarw worden.En alles waar " te" voor staat, is niet goed, toch?! Ik ben liever dominter, maar dat ben ik alleen niet!
Ik heb vaak het idee dat mensen daar misbruik van maken, omdat ik snel iets goed vind, hoe kom ik daar van af...
Leerpuntje en ik hoop op nuttige tips
dinsdag 11 maart 2008 om 21:48
Ha die Weegschaal,
Nee zeggen of aangeven dat een en ander je niet zo goed uitkomt hoeft helemaal niet onbeleefd te zijn. Dat noemt men assertief, niet te verwarren met agressief of onbeschoft. Assertiviteit is iets wat je kunt leren. Misschien is het een tip om er eens iets over te lezen. Hier op het forum maar er zijn ook boekenplanken vol over geschreven want je bent niet de enige met dit probleem.
Waar men aan de ene kant roept dat de maatschappij verhardt en mensen elkaar om het minste geringste naar het leven staan, zo is er ook een grote behoefte om beleefd maar duidelijk te vertellen waar het op staat.
Ik heb dat moeten leren en ik leer nog want zo nu en dan laat ik nog steeds over me lopen (beetje gechargeerd hoor) en dan moet ik weer even nadenken over wanneer ik me nou ging ergeren en wat ik eigenlijk zou willen. Het duurt heel lang voordat assertiviteit een gewoonte wordt en dan nog hoor, soms dan is het gewoon zoals het is en ben je even niet zo snel en snedig als je zou willen. Als ik naar mezelf kijk denk ik dat dat wel nooit zal veranderen.....
Echt, lees er eens een boek over of duik eens in de materie op internet, er zijn oefeningen en zo die je geweldig in de praktijk kunt brengen op je werk bijvoorbeeld of bij je familie![:-]](https://forum.viva.nl/smilies/77_happy.gif)
Nee zeggen of aangeven dat een en ander je niet zo goed uitkomt hoeft helemaal niet onbeleefd te zijn. Dat noemt men assertief, niet te verwarren met agressief of onbeschoft. Assertiviteit is iets wat je kunt leren. Misschien is het een tip om er eens iets over te lezen. Hier op het forum maar er zijn ook boekenplanken vol over geschreven want je bent niet de enige met dit probleem.
Waar men aan de ene kant roept dat de maatschappij verhardt en mensen elkaar om het minste geringste naar het leven staan, zo is er ook een grote behoefte om beleefd maar duidelijk te vertellen waar het op staat.
Ik heb dat moeten leren en ik leer nog want zo nu en dan laat ik nog steeds over me lopen (beetje gechargeerd hoor) en dan moet ik weer even nadenken over wanneer ik me nou ging ergeren en wat ik eigenlijk zou willen. Het duurt heel lang voordat assertiviteit een gewoonte wordt en dan nog hoor, soms dan is het gewoon zoals het is en ben je even niet zo snel en snedig als je zou willen. Als ik naar mezelf kijk denk ik dat dat wel nooit zal veranderen.....
Echt, lees er eens een boek over of duik eens in de materie op internet, er zijn oefeningen en zo die je geweldig in de praktijk kunt brengen op je werk bijvoorbeeld of bij je familie
dinsdag 11 maart 2008 om 21:59
Tja... het hangt er van af. Ik kan op zich best veel hebben. Maar ik heb het inderdaad steeds vaker, dat ik me erger aan mensen die zich onbeschoft of onaardig, of ronduit asociaal gedragen, en steeds vaker zeg ik er dan ook gewoon wat van. Dat probeer ik natuurlijk vriendelijk en met een lach te brengen, maar ik zorg wel dat het aankomt. Voorbeeld: een kassiere die tijdens het hele afrekenproces met een collega blijft ouwehoeren en mij - de klant- geheel negeert. Voordat ik wegga pak ik het geld/ de bon aan en zeg ik extra hard: U ontzettend bedankt, en u ook een heel erg fijn weekend! O.i.d.
Ik vind dat je er best wat van kunt zeggen, maar probeer je niet te verlagen tot hun niveau... Met vrienden ligt het natuurlijk altijd iets gevoeliger, maar ik vind als je iets op een nette manier zegt, moet dat vrijwel altijd kunnen.
Ik vind dat je er best wat van kunt zeggen, maar probeer je niet te verlagen tot hun niveau... Met vrienden ligt het natuurlijk altijd iets gevoeliger, maar ik vind als je iets op een nette manier zegt, moet dat vrijwel altijd kunnen.
Count your blessings...
dinsdag 11 maart 2008 om 22:07
Hoi Elenora,
Heel fijn dat je de moeite hebt genomen om te reageren. En ook fijn dat je er zelf zo open over ben en dat jouw ervaring mij wilt meegeven. Pffff " i'm not the only one!
Assertiviteit, dat is het: ik heb er zoveel over gelezen, maar toch lukt het niet. Thuis ben ik zeker assertief, waarschijnlijk nog eerder agressief, om maar gehoord te worden.
Op mijn werk echter niet en met vriendinnen ook niet.
In theorie weet ik wel wat ik moet zeggen: rustig en duidelijk je standpunt maken en respect hebben voor de ander,
Maar ja: wat als je je gevoel pas laat kan plaatsen? Dus laat ergert? Hoe moet je dan assertief reageren? Weer op de situatie terugkomen? Stel in bovenstaand voorbeeld over de kapperssbehandeling, dat ik de kapsalon verlaat, heb ik dan mijn kans gemist?
Moeilijk hoor, echt heel lastig, mijn zusje daarentegen is er erg goed in, volgens haar moet ik " gewoon" stappen ondernemen.
Gewoon? Dat voelt onnatuurlijk!
Zeker bedankt voor de tips, ik denk dat ik maar een cursus assertiviteit ga volgen, en er veel over lezen...
En wat ik graag aan jou zou vragen: in wat voor werkomgeving vole jij je prettig en hoe ga je op je werk met dit euvel om..
Bedankt
Heel fijn dat je de moeite hebt genomen om te reageren. En ook fijn dat je er zelf zo open over ben en dat jouw ervaring mij wilt meegeven. Pffff " i'm not the only one!
Assertiviteit, dat is het: ik heb er zoveel over gelezen, maar toch lukt het niet. Thuis ben ik zeker assertief, waarschijnlijk nog eerder agressief, om maar gehoord te worden.
Op mijn werk echter niet en met vriendinnen ook niet.
In theorie weet ik wel wat ik moet zeggen: rustig en duidelijk je standpunt maken en respect hebben voor de ander,
Maar ja: wat als je je gevoel pas laat kan plaatsen? Dus laat ergert? Hoe moet je dan assertief reageren? Weer op de situatie terugkomen? Stel in bovenstaand voorbeeld over de kapperssbehandeling, dat ik de kapsalon verlaat, heb ik dan mijn kans gemist?
Moeilijk hoor, echt heel lastig, mijn zusje daarentegen is er erg goed in, volgens haar moet ik " gewoon" stappen ondernemen.
Gewoon? Dat voelt onnatuurlijk!
Zeker bedankt voor de tips, ik denk dat ik maar een cursus assertiviteit ga volgen, en er veel over lezen...
En wat ik graag aan jou zou vragen: in wat voor werkomgeving vole jij je prettig en hoe ga je op je werk met dit euvel om..
Bedankt
dinsdag 11 maart 2008 om 22:11
Heel herkenbaar. Ik heb vaak dat ik me ergens aan stoor dat ik het niet rechtstreeks zeg. Zoals bijvoorbeeld in de trein als er iemand heel hard aan het bellen is! Ik kijk dan alleen erg boos naar die persoon en snauw iets als `` goh, wat interessant.`` Ik denk dat het beter is om iemand er rechtstreeks op aan te spreken, dan komt het beter aan.
Ik stoor mij er ook aan dat een kassiere "je en jou" tegen mij zegt, ik ben inmiddels 32 jaar en ik wens niet door een 20 jarige student met "je en jou" te worden aangesproken. Ik zeg daar dan alleen niks van! Misschien zie ik er wel jong uit voor mijn leeftijd maar ik vind dat ik respect verdien als klant!
Ik vind vaak dat ik te lief ben. Ik wil eerder kunnen zeggen wat ik denk en voel. Ik heb een assertiviteitscursus gedaan maar toepassen is nog een tweede!
Ik stoor mij er ook aan dat een kassiere "je en jou" tegen mij zegt, ik ben inmiddels 32 jaar en ik wens niet door een 20 jarige student met "je en jou" te worden aangesproken. Ik zeg daar dan alleen niks van! Misschien zie ik er wel jong uit voor mijn leeftijd maar ik vind dat ik respect verdien als klant!
Ik vind vaak dat ik te lief ben. Ik wil eerder kunnen zeggen wat ik denk en voel. Ik heb een assertiviteitscursus gedaan maar toepassen is nog een tweede!
dinsdag 11 maart 2008 om 22:22
dinsdag 11 maart 2008 om 22:23
Maar ja: wat als je je gevoel pas laat kan plaatsen? Dus laat ergert?
Inderdaad Weegschaal, daar had ik nog niet bij stil gestaan. Ik ben ook iemand bij wie het gevoel er pas later is.
Soms, heel soms, dan voel ik mij wel langzaam steeds bozer worden en dan ontplof ik en dat is dan weer het andere uiterste...en dat wil ik natuurlijk liever ook niet. Het geeft alleen wel een (tijdelijke) opluchting..
Inderdaad Weegschaal, daar had ik nog niet bij stil gestaan. Ik ben ook iemand bij wie het gevoel er pas later is.
Soms, heel soms, dan voel ik mij wel langzaam steeds bozer worden en dan ontplof ik en dat is dan weer het andere uiterste...en dat wil ik natuurlijk liever ook niet. Het geeft alleen wel een (tijdelijke) opluchting..
dinsdag 11 maart 2008 om 22:26
Ik denk juist weleens dat de maatschappij verhardt omdat zoveel mensen heel lang maar niks zeggen uit angst niet vriendelijk te worden gevonden,
Mariannanas, dat denk ik ook wel eens... vooral als je kijkt naar de politiek, dat is een spiegel van de maatschappij. Wilders die op het kookpunt staat en Balkenende die hem vriendelijk vraagt om zich koest te houden zonder de discussie aan durven gaan.
Mariannanas, dat denk ik ook wel eens... vooral als je kijkt naar de politiek, dat is een spiegel van de maatschappij. Wilders die op het kookpunt staat en Balkenende die hem vriendelijk vraagt om zich koest te houden zonder de discussie aan durven gaan.
dinsdag 11 maart 2008 om 22:26
Weegschaaltje,het begrip assertief mag je denk ik best ruim opvatten hoor.Bv in jouw voorbeeld met de kapper,je kan erop terugkomen een volgende keer.Maar je kunt ook denken..bekijk het maar, een klant 15 min te laten wachten!Ik zoek wel een andere kapper.
Het is soms best lastig als je gevoel achter de feiten aanholt.Ik herken dat ook zeker wel.En erop terugkomen (op later tijdstip) is zeker een prima strategie hoor.Maar ik denk dat assertiviteit ook te maken heeft met welke keuze jij zelf maakt.Bv laat ik het gewoon zitten of ga ik de confrontatie aan.Probeer ik het uit te praten of dek ik het maar toe..
Hoop dat m'n verhaal een beetje duidelijk is?
Het is soms best lastig als je gevoel achter de feiten aanholt.Ik herken dat ook zeker wel.En erop terugkomen (op later tijdstip) is zeker een prima strategie hoor.Maar ik denk dat assertiviteit ook te maken heeft met welke keuze jij zelf maakt.Bv laat ik het gewoon zitten of ga ik de confrontatie aan.Probeer ik het uit te praten of dek ik het maar toe..
Hoop dat m'n verhaal een beetje duidelijk is?
Hey Lord,don't ask me questions
dinsdag 11 maart 2008 om 22:42
Ik herken het heel goed wat je zegt, dat je pas later merkt dat je je ergens toch rot over voelt, of boos bent ofzo.
Ik probeer wel direct te reageren, maar ik vind dat best moeilijk. Soms laat ik het dus maar gaan, soms doe ik mijn best. Met een rooie kop, dat wel.
En als ik het echt belangrijk vind, reageer ik later. Dus stap ik naar iemand toe en zeg ik: die opmerking van jou van gisteren, dat is bij mij helemaal niet lekker gevallen.
Op het moment zelf heb ik geen tekst, pas 's avonds als ik in bed lig denk ik: dat had ik moeten zeggen, en dat en dát! Dan pas heb ik het ene slimme commentaar na het andere. Hebben jullie dat ook?
Ik probeer wel direct te reageren, maar ik vind dat best moeilijk. Soms laat ik het dus maar gaan, soms doe ik mijn best. Met een rooie kop, dat wel.
En als ik het echt belangrijk vind, reageer ik later. Dus stap ik naar iemand toe en zeg ik: die opmerking van jou van gisteren, dat is bij mij helemaal niet lekker gevallen.
Op het moment zelf heb ik geen tekst, pas 's avonds als ik in bed lig denk ik: dat had ik moeten zeggen, en dat en dát! Dan pas heb ik het ene slimme commentaar na het andere. Hebben jullie dat ook?
dinsdag 11 maart 2008 om 22:53
Het voorbeeld van de kapper is ontzettend herkenbaar!
Ik heb er op een gegeven moment, met bonkend hart en knoop in de buik wat van gezegd. In de trant van dat dat ze het misschien niet in de gaten heeft en dan de situatie en welke gevolgen dat voor mij heeft. Het luchtte wel op en werd goed opgepakt. Assertiviteitscursus kan heel zinvol zijn. Je kunt ook in het klein zeg maar, gaan oefenen, bijvoorbeeld met familie die wel wat kan hebben?? Als je bij je eigen gevoel blijft helpt dit wel. Dus niet in de beschuldigende sfeer.
En idd later wel weten wat je had moeten zeggen! Als ik het belangrijk genoeg vind durf ik er nu wel op terug te komen. En als je het een keer hebt gedaan, wordt het de volgende keer makkelijker hoor. Succes ermee!
Ik heb er op een gegeven moment, met bonkend hart en knoop in de buik wat van gezegd. In de trant van dat dat ze het misschien niet in de gaten heeft en dan de situatie en welke gevolgen dat voor mij heeft. Het luchtte wel op en werd goed opgepakt. Assertiviteitscursus kan heel zinvol zijn. Je kunt ook in het klein zeg maar, gaan oefenen, bijvoorbeeld met familie die wel wat kan hebben?? Als je bij je eigen gevoel blijft helpt dit wel. Dus niet in de beschuldigende sfeer.
En idd later wel weten wat je had moeten zeggen! Als ik het belangrijk genoeg vind durf ik er nu wel op terug te komen. En als je het een keer hebt gedaan, wordt het de volgende keer makkelijker hoor. Succes ermee!
dinsdag 11 maart 2008 om 22:54
Hoi Weegschaaltje, heel herkenbaar. Assertief zijn is iets wat je wel kunt leren. Dat zal zeker onnatuurlijk aanvoelen zoals je beschrijft want het is voor jou ook nog niet natuurlijk. Maar hoe vaker je wel eerlijk bent hoe makkelijker het wordt. Waarmee ik niet wil zeggen dat je altijd assertief moet zijn! Ik denk dat het helemaal niet verkeerd is als je af en toe wat slikt en niet altijd meteen zegt wat je denkt. Een balans vinden daarin is voor jezelf belangrijk.
Eerste stap is dat je je bewust bent van je gevoelens ook al is het pas later. Je kunt er altijd op terug komen. Is heel spannend maar kan je wel een goed gevoel geven.
In de voorbeelden die je noemt: bij de kapper zou ik er niet op terug komen. Als je daar de deur uit stapt kans gemist. Je kunt wel voorbereid zijn de volgende keer dat je daar komt. Als ze weer zegt, vind je zeker niet erg dat ik de telefoon opneem kun je rustig zeggen, eigenlijk wel want ik heb zo een afspraak.
Van die foto's en dat marketingmateriaal, weet je zeker dat dat gebeurt of heb je dat zelf bedacht? Anders kun je daar toch nog iets van zeggen?
En wat die opmerking van je kollega betreft, misschien bedoelt ze dat niet rot maar als het op jou zo overkomt dan kun je dat zeker met haar bespreken.
Assertiever zijn is toch een kwestie van oefenen. Moed bij elkaar rapen en terugkomen op situaties en wat dat met je heeft gedaan.
Eerste stap is dat je je bewust bent van je gevoelens ook al is het pas later. Je kunt er altijd op terug komen. Is heel spannend maar kan je wel een goed gevoel geven.
In de voorbeelden die je noemt: bij de kapper zou ik er niet op terug komen. Als je daar de deur uit stapt kans gemist. Je kunt wel voorbereid zijn de volgende keer dat je daar komt. Als ze weer zegt, vind je zeker niet erg dat ik de telefoon opneem kun je rustig zeggen, eigenlijk wel want ik heb zo een afspraak.
Van die foto's en dat marketingmateriaal, weet je zeker dat dat gebeurt of heb je dat zelf bedacht? Anders kun je daar toch nog iets van zeggen?
En wat die opmerking van je kollega betreft, misschien bedoelt ze dat niet rot maar als het op jou zo overkomt dan kun je dat zeker met haar bespreken.
Assertiever zijn is toch een kwestie van oefenen. Moed bij elkaar rapen en terugkomen op situaties en wat dat met je heeft gedaan.
dinsdag 11 maart 2008 om 23:27
dinsdag 11 maart 2008 om 23:58
Het heeft denk ik alles te maken met de angst om niet aardig gevonden te worden. Als je daar (onbewust) last van hebt, kun je moeilijk assertief zijn.
De kapper die 15 minuten blijft bellen, wordt door mij vriendelijk doch dringend terug geroepen.
Ik zeg gewoon dat ik ook een afspraak heb.
Dat-ie dan mij misschien minder aardig vind is zijn/haar probleem. Ik laat me zo niet (meer) behandelen. En ga nu voor een score van pakweg 90 %.
Ik heb gekozen om mensen te behandelen zoals ze mij behandelen. Zijn ze aardig, dan ben ik dat ook.En dat werkt best wel.
De kapper die 15 minuten blijft bellen, wordt door mij vriendelijk doch dringend terug geroepen.
Ik zeg gewoon dat ik ook een afspraak heb.
Dat-ie dan mij misschien minder aardig vind is zijn/haar probleem. Ik laat me zo niet (meer) behandelen. En ga nu voor een score van pakweg 90 %.
Ik heb gekozen om mensen te behandelen zoals ze mij behandelen. Zijn ze aardig, dan ben ik dat ook.En dat werkt best wel.
woensdag 12 maart 2008 om 00:07
woensdag 12 maart 2008 om 00:10
Dit vind ik nou wel goed opgepakt. Assertiviteit wordt in mijn ogen wel eens verward met adrem een ander de mond snoeren en dat is niet juist volgens mij. Je kunt op een vriendelijke manier voor je eigen wensen uit komen en eventueel uitleggen waarom. Volgens mij wordt je dan ook echt niet onaardig gevonden. En boos, agressief, eisend worden kan altijd nog.
woensdag 12 maart 2008 om 02:40
Vervelende situatie, die van de kapper. Ik zou hebben gezegd; Nee sorry, ik heb hierna weer een afspraak, vind je het erg om dat telefoontje hierna te plegen? Maar daar heb jij niks aan. :-)
Dus ja; probeer er iets over te lezen, eventueel een cursus.
Wat ik hier ook lees, over zo overdreven FIJN WEEKEND tegen een cassiere zeggen als ze je geen aandacht geeft, dat vind ik dan weer tegen het agressieve aanhangen. En diegene die heel hard zit te bellen in de trein en dan iets mompelen van "Goh interessant". Dat kan juist iritatie opleveren en het is gewoon geen duidelijk boodschap die je uitstuurt op die manier.
Als je je iriteert, probeer dan duidelijk te zijn. Of als het je niet echt raakt (kan het je écht schelen dat de cassiere even geen aandacht aan jou besteedt??) laat dan gewoon lekker zitten. Niet iedereen kan altijd op zn qui vive zijn en die griet had kennelijk net even bisnis met haar collega. Waddeffer.
Dus ja; probeer er iets over te lezen, eventueel een cursus.
Wat ik hier ook lees, over zo overdreven FIJN WEEKEND tegen een cassiere zeggen als ze je geen aandacht geeft, dat vind ik dan weer tegen het agressieve aanhangen. En diegene die heel hard zit te bellen in de trein en dan iets mompelen van "Goh interessant". Dat kan juist iritatie opleveren en het is gewoon geen duidelijk boodschap die je uitstuurt op die manier.
Als je je iriteert, probeer dan duidelijk te zijn. Of als het je niet echt raakt (kan het je écht schelen dat de cassiere even geen aandacht aan jou besteedt??) laat dan gewoon lekker zitten. Niet iedereen kan altijd op zn qui vive zijn en die griet had kennelijk net even bisnis met haar collega. Waddeffer.
woensdag 12 maart 2008 om 08:23
En diegene die heel hard zit te bellen in de trein en dan iets mompelen van "Goh interessant". Dat kan juist iritatie opleveren en het is gewoon geen duidelijk boodschap die je uitstuurt op die manier.
Ja klopt, dat is dan doordat ik mij er lange tijd aan irriteer zonder dat ik er iets mee doe. De emmer stroomt dan vol en dan flap ik er ineens wat uit, terwijl ik niet een flapuit type ben, haha. Integendeel.
Leerzaam topic! Leuk.
Ja klopt, dat is dan doordat ik mij er lange tijd aan irriteer zonder dat ik er iets mee doe. De emmer stroomt dan vol en dan flap ik er ineens wat uit, terwijl ik niet een flapuit type ben, haha. Integendeel.
Leerzaam topic! Leuk.
woensdag 12 maart 2008 om 10:53
Ik verbaas me erover dat mensen zich zo ergerern aan relatief kleine dingetjes. Zoals cassieres en mensen in de trein. Is dat misschien een symptoom voor andere dingen in je leven? Ik bedoel, misschien voel je je niet serieus genomen door mensen die dicht bij je staan, en dan erger je je rot aan een cassiere die geen aandacht voor je heeft. Terwijl dat helemaal niks persoonlijks is. Dus ik vraag me af of je in de directe omgeving ook het gevoel hebt dat mensen niet genoeg respect voor je hebben, of niet goed luisteren. Dat lijkt me veel belangrijker dan een cassiere of kapster.
Ik begrijp het wel hoor, ik wordt ook liever aardig behandeld als ik de keuze heb, maar zodra ik de deur van de winkel uitloop, dan scheelt het me niet meer. Zelf snauwen zo ik nooit doen, ik probeer dan maar gewoon beleefd te blijven. Soms veranderd dat de zaak, soms ook niet. En als de service me echt niet bevalt, nou dan kom ik er gewoon niet meer. Andersom doe ik het trouwens ook. Als ik de service echt goed vind, dan hoor je dat van me (in een restaurant of zo, of als de kapper mijn haar echt heel mooi heeft gedaan). En ik snap wel dat ze 'op zich hun best moeten doen, want daar worden ze voor betaald' (zoals mijn vriendin dat altijd zegt). Maar iedereen ontvangt graag een complimentje, toch?
Je topic titel is "altijd vriendelijk...alsof dat wat oplevert'. Het levert mij in ieder geval op dat ik mezelf een leuke klant vind
Ik begrijp het wel hoor, ik wordt ook liever aardig behandeld als ik de keuze heb, maar zodra ik de deur van de winkel uitloop, dan scheelt het me niet meer. Zelf snauwen zo ik nooit doen, ik probeer dan maar gewoon beleefd te blijven. Soms veranderd dat de zaak, soms ook niet. En als de service me echt niet bevalt, nou dan kom ik er gewoon niet meer. Andersom doe ik het trouwens ook. Als ik de service echt goed vind, dan hoor je dat van me (in een restaurant of zo, of als de kapper mijn haar echt heel mooi heeft gedaan). En ik snap wel dat ze 'op zich hun best moeten doen, want daar worden ze voor betaald' (zoals mijn vriendin dat altijd zegt). Maar iedereen ontvangt graag een complimentje, toch?
Je topic titel is "altijd vriendelijk...alsof dat wat oplevert'. Het levert mij in ieder geval op dat ik mezelf een leuke klant vind
woensdag 12 maart 2008 om 10:56
Tja, als je het al een punt kunt vinden dat je op je 32e nog met je en jij wordt aangesproken.... Je kunt het jezelf natuurlijk ook wel heel moeilijk maken. Lijkt me lastig, steeds zo gefrustreerd uit winkels moeten komen.
Probeer dingen wat meer van je af te laten glijen. En ja, als het je echt stoort: zéggen.
Probeer dingen wat meer van je af te laten glijen. En ja, als het je echt stoort: zéggen.
