Relaties
alle pijlers
Relatie en de schuldsanering? Ervaringen?
zondag 22 april 2012 om 23:01
Hallo dames, en een enkele heer,
ik zou graag in contact komen met mensen die in de schuldsanering zitten en vrijgezel zijn.
Niet om te daten, maar om ervaringen te delen.
Voor de beeldvorming;
Ik benmidden 20, woon op mezelf en zit in de ziektewet.
Door ziekte ben ik in de schulden terecht gekomen, en ga ik de wsnp in; wet sanering natuurlijke personen.
Dit houd in dat ik 3 jaar lang onder (vrijwillige) bewindvoering sta, mijn schulden worden afgelost en ik van een minimum inkomen leef.
Ik krijg wekelijks een paar tientjes leefgeld en verder worden mijn financiën beheerd door de bewindvoerder.
Daarnaast ben ik aangemeld bij de voedsel en kledingbank.
Voor ik uitgemaakt word voor uitkeringstrekker;
Het klinkt allemaal simpel en vanzelf sprekend, maar zo voelt het allerminst.
Ik heb nog elke dag moeite met de huidige stand van zaken.
Ben van ver gekomen, heb zelfredzaamheid erg hoog in het vaandel staan en heb dan ook lang geprobeerd mezelf staande te houden zonder hulp, maar dat was gewoon niet meer mogelijk.
Gelukkig heb ik hele fijne mensen om me heen die zagen dat ik op de rand van de afgrond stond, en me de hulpverlening op me af hebben gestuurd.
Er is een re-integratie plan, want ik wil niets liever dan weer op eigen benen staan en zonder hulp van de overheid kunnen.
Maar eerst moet ik mijn huidige situatie onder ogen zien en accepteren.
Ik probeer het positief te zien; Na jaren van ellende, is de wederopbouw van mijn leven begonnen.
Betreft de liefde:
Ik merk aan mezelf dat het me tegenhoud om een relatie aan te gaan omdat ik financieel in een lastig pakket zit de komende 3 jaar.
Daten gaat prima, maar zodra het serieus word vind ik het moeilijk om gelijk open over mijn financiële situatie te zijn.
Zeker als je elkaar nog aan het aftasten bent, in het begin, is dat best pittig voor de ander denk ik.
Ik begrijp het ook volkomen, dat mijn situatie afschrikt; andersom zou ik er ook van schrikken als me dat verteld zou worden.
Er over liegen is geen optie, daar ben ik te eerlijk en direct voor, en dat moet je ook niet willen kunnen vind ik.
Het is een deel van mijn verleden dat helaas doorloopt in het heden en toekomst.
Maar hoe ga ik hiermee om, hoe vertel je zo iets tactvol?
Wanneer vertel je het?
Of moet ik gewoon accepteren dat ik aankomende 3 jaar (zo lang duurt het traject) geen relatie kan aangaan?
Wie weet wat wijsheid is?
Liefs Atorka.
ik zou graag in contact komen met mensen die in de schuldsanering zitten en vrijgezel zijn.
Niet om te daten, maar om ervaringen te delen.
Voor de beeldvorming;
Ik benmidden 20, woon op mezelf en zit in de ziektewet.
Door ziekte ben ik in de schulden terecht gekomen, en ga ik de wsnp in; wet sanering natuurlijke personen.
Dit houd in dat ik 3 jaar lang onder (vrijwillige) bewindvoering sta, mijn schulden worden afgelost en ik van een minimum inkomen leef.
Ik krijg wekelijks een paar tientjes leefgeld en verder worden mijn financiën beheerd door de bewindvoerder.
Daarnaast ben ik aangemeld bij de voedsel en kledingbank.
Voor ik uitgemaakt word voor uitkeringstrekker;
Het klinkt allemaal simpel en vanzelf sprekend, maar zo voelt het allerminst.
Ik heb nog elke dag moeite met de huidige stand van zaken.
Ben van ver gekomen, heb zelfredzaamheid erg hoog in het vaandel staan en heb dan ook lang geprobeerd mezelf staande te houden zonder hulp, maar dat was gewoon niet meer mogelijk.
Gelukkig heb ik hele fijne mensen om me heen die zagen dat ik op de rand van de afgrond stond, en me de hulpverlening op me af hebben gestuurd.
Er is een re-integratie plan, want ik wil niets liever dan weer op eigen benen staan en zonder hulp van de overheid kunnen.
Maar eerst moet ik mijn huidige situatie onder ogen zien en accepteren.
Ik probeer het positief te zien; Na jaren van ellende, is de wederopbouw van mijn leven begonnen.
Betreft de liefde:
Ik merk aan mezelf dat het me tegenhoud om een relatie aan te gaan omdat ik financieel in een lastig pakket zit de komende 3 jaar.
Daten gaat prima, maar zodra het serieus word vind ik het moeilijk om gelijk open over mijn financiële situatie te zijn.
Zeker als je elkaar nog aan het aftasten bent, in het begin, is dat best pittig voor de ander denk ik.
Ik begrijp het ook volkomen, dat mijn situatie afschrikt; andersom zou ik er ook van schrikken als me dat verteld zou worden.
Er over liegen is geen optie, daar ben ik te eerlijk en direct voor, en dat moet je ook niet willen kunnen vind ik.
Het is een deel van mijn verleden dat helaas doorloopt in het heden en toekomst.
Maar hoe ga ik hiermee om, hoe vertel je zo iets tactvol?
Wanneer vertel je het?
Of moet ik gewoon accepteren dat ik aankomende 3 jaar (zo lang duurt het traject) geen relatie kan aangaan?
Wie weet wat wijsheid is?
Liefs Atorka.
zondag 22 april 2012 om 23:19
Natuurlijk moet je eerlijk zijn naar hem toe. En er ook niet te lang mee wachten denk ik. Dan zal het steeds moeilijker worden.
Het klinkt heel erg hard wat ik nu ga zeggen, maar ik zou absoluut geen relatie aan willen gaan met iemand met schulden.. En je hebt het wel telkens over 3 jaar, maar het is de rest van je leven opletten hoor! Ook ná die drie jaar.
Het klinkt heel erg hard wat ik nu ga zeggen, maar ik zou absoluut geen relatie aan willen gaan met iemand met schulden.. En je hebt het wel telkens over 3 jaar, maar het is de rest van je leven opletten hoor! Ook ná die drie jaar.
zondag 22 april 2012 om 23:23
Lastig
Ik zat er ook in. Ik heb vanaf begin openkaart gespeeld dat ik niet veel had en dat ik toen een bewindvoerder kreeg
Schulden nu weg alleen sta nog onder vrijwillge basis onder budget beheer .
Je kan er om heen draaien maar dat heeft geen zin want aks wel wat word, zal hij een keer mee eten, kost extra en dat heb je misschien niet. Leg het gewoon uit
Ik zat er ook in. Ik heb vanaf begin openkaart gespeeld dat ik niet veel had en dat ik toen een bewindvoerder kreeg
Schulden nu weg alleen sta nog onder vrijwillge basis onder budget beheer .
Je kan er om heen draaien maar dat heeft geen zin want aks wel wat word, zal hij een keer mee eten, kost extra en dat heb je misschien niet. Leg het gewoon uit
zondag 22 april 2012 om 23:44
Bedankt voor jullie reacties tot nu!
Ik weet dat het ook na die 3 jaar anders zal zijn dan het ooit was, maar dan is er wel een hele grote last van mijn schouders!
Lichtpuntjes; Dat klinkt niet hard hoor, maar realistisch.
Zoals ik al zei; ik zou er zelf ook niet aan moeten denken als de situatie andersom zou zijn.
Sabina1987; Wat zei de andere partij toen je het uitlegde?
Ik weet dat het ook na die 3 jaar anders zal zijn dan het ooit was, maar dan is er wel een hele grote last van mijn schouders!
Lichtpuntjes; Dat klinkt niet hard hoor, maar realistisch.
Zoals ik al zei; ik zou er zelf ook niet aan moeten denken als de situatie andersom zou zijn.
Sabina1987; Wat zei de andere partij toen je het uitlegde?
maandag 23 april 2012 om 00:03
Kan het me ook schelen: Ik ben er bijna uit, 7 maanden nog.
En ik vond het persoonlijk een groot obstakel en weet wel zeker dat het één van de grootste redenen is waarom ik vrijgezel ben gebleven de afgelopen jaren. Pas nú, nu het einde van de tunnel gloort, ik al twee jaar weer werk en mezelf op orde heb kan ik weer leuk daten en durf ik na verloop van tijd ook open kaart te spelen.
Je moet vaak al snel het erover hebben omdat etentjes en uitstapjes er gewoon niet te vaak inzitten. Verder wilde ik absoluut niet dat iemand zich plaatsvervangend druk om dingen ging maken. Dat deed ik zelf al genoeg. Dus dat is gewoon niet relaxt. Misschien niet wat je wilt horen, maar dat is mijn eigen ervaring. Heb er zelfs een prille relatie voor verbroken omdat hij aanmerkingen bleef maken op dingen waar ik nu even niets aan kan veranderen: nieuwe tv etc. Mensen begrijpen vaak niet hoe weinig je daadwerkelijk hebt om van te leven.
Verder begrijp ik dat mensen het niet willen aangaan met iemand in de schuldsanering. Al is er wel bij iedereen een afzonderlijk verhaal natuurlijk. Ik zou zelf dan ook erg twijfelen.
En ik vond het persoonlijk een groot obstakel en weet wel zeker dat het één van de grootste redenen is waarom ik vrijgezel ben gebleven de afgelopen jaren. Pas nú, nu het einde van de tunnel gloort, ik al twee jaar weer werk en mezelf op orde heb kan ik weer leuk daten en durf ik na verloop van tijd ook open kaart te spelen.
Je moet vaak al snel het erover hebben omdat etentjes en uitstapjes er gewoon niet te vaak inzitten. Verder wilde ik absoluut niet dat iemand zich plaatsvervangend druk om dingen ging maken. Dat deed ik zelf al genoeg. Dus dat is gewoon niet relaxt. Misschien niet wat je wilt horen, maar dat is mijn eigen ervaring. Heb er zelfs een prille relatie voor verbroken omdat hij aanmerkingen bleef maken op dingen waar ik nu even niets aan kan veranderen: nieuwe tv etc. Mensen begrijpen vaak niet hoe weinig je daadwerkelijk hebt om van te leven.
Verder begrijp ik dat mensen het niet willen aangaan met iemand in de schuldsanering. Al is er wel bij iedereen een afzonderlijk verhaal natuurlijk. Ik zou zelf dan ook erg twijfelen.
maandag 23 april 2012 om 10:53
Eerlijk gezegd denk ik dat er weinig mensen een relatie aan willen gaan met iemand die in de schuldsanering zit. Je krijgt er dan toch gelijk een hele boel problemen bij.
Uitzondering zijn denk ik mensen die zelf ook in zo'n traject zitten.
Het maakt denk ik ook uit hoe groot je schuld is en hoe je in deze situatie terecht bent gekomen.
Maar als je wel een relatie krijgt en jullie gewoon blijven latten dan is de impact voor de ander natuurlijk een stuk kleiner.
Uitzondering zijn denk ik mensen die zelf ook in zo'n traject zitten.
Het maakt denk ik ook uit hoe groot je schuld is en hoe je in deze situatie terecht bent gekomen.
Maar als je wel een relatie krijgt en jullie gewoon blijven latten dan is de impact voor de ander natuurlijk een stuk kleiner.
maandag 23 april 2012 om 13:52
quote:atorka schreef op 23 april 2012 @ 13:49:
Sugarmiss; Waarom maakt het uit hoe groot mijn schuld is?
Of het 100.000 is of 10.000, het traject duurt altijd 3 jaar..Dat is pertinent niet waar.
http://www.jurofoon.nl/nieuws/weblog.asp?id=2810
Als je schulden zich blijven opstapelen, dan kun je toegang vragen tot de wettelijke schuldsanering. Als je wordt toegelaten, dan kun je binnen drie tot vijf jaar schuldenvrij zijn.
http://www.cvanderlinden.nl/schuldsanering
De wettelijke schuldsanering is de laatste kans om - na drie tot vijf jaar – met een ‘schone lei’ verder te gaan. Gedurende deze periode moet de betrokkene wel zijn uiterste best doen om zoveel mogelijk geld af te staan om zijn schuldeisers te betalen
Sugarmiss; Waarom maakt het uit hoe groot mijn schuld is?
Of het 100.000 is of 10.000, het traject duurt altijd 3 jaar..Dat is pertinent niet waar.
http://www.jurofoon.nl/nieuws/weblog.asp?id=2810
Als je schulden zich blijven opstapelen, dan kun je toegang vragen tot de wettelijke schuldsanering. Als je wordt toegelaten, dan kun je binnen drie tot vijf jaar schuldenvrij zijn.
http://www.cvanderlinden.nl/schuldsanering
De wettelijke schuldsanering is de laatste kans om - na drie tot vijf jaar – met een ‘schone lei’ verder te gaan. Gedurende deze periode moet de betrokkene wel zijn uiterste best doen om zoveel mogelijk geld af te staan om zijn schuldeisers te betalen
