Relaties
alle pijlers
Begrafenissen/ crematies en schoonfamilie
vrijdag 25 mei 2012 13:51
Ok, het is een non-probleem, maar roch.. Ik ben benieuwd naar de meningen..
Het volgende;
Mijn familie is niet zo van het hoppen naar begrafenissen of crematies.
Alleen als het echt goede bekenden zijn, kennissen, vrienden of familie, vinden wij het belangrijk om naar een begrafenis of crematie te gaan. Idem met een concoleance of avondwake. Ik hou al niet van de aparte sfeer die er hangt tijdens deze diensten en al helemaal niet als de persoon ( of familie) geen bekende van mij is geweest.
Vriend en zijn ouders kijken hier heel anders tegen aan. Zij willen het liefst naar iedere begrafenis/crematie van iemand die ze ook maar een beetje kennen. Ook al is het de achternicht van de neef van de buurman, die ze misschien een keer hebben gezien op een verjaardag ( ok, erg gechargeerd, maar toch). Ik doe dit niet en dat zorgt voor kleine botsingen. Nu is afgelopen woensdag iemand in vriend's verre familie overleden.
Het gaat om de geadopteerde nicht van de vader van mijn vriend. Tja, hoe ingewikkeld kun je het maken-;). De vrouw heb ik 1x heel vluchtig gezien, handje geschud en dat was het ( let wel, 3 jaar geleden en sindsdien nooit gezien op verjaardagen o.i.d). Haar man ken ik niet, kinderen ook 1x gezien. Nu vindt vriend dat ik mee moet condoleren, begrafenis hoeft dan weer niet, omdat ik vrij zou moeten nemen, omdat het nu eenmaal hoort en er iemand in zijn familie is doodgegaan. Vriend heeft zelf niet zo'n fantastische band met overledene, maar voelt zich verplicht. Ik heb dat dus niet.
Bovendien erger ik me eraan dat wanneer het in zijn familie ( hoe ver dat ook mag gaan) gebeurt ik wel direct paraat moet staan, of het nu sterfte of verjaardagen zijn, maar zijn mijn oma en vader jarig, dan kan dit zo overgeslagen worden.
Ik ga denk ik wel hoor, ik hoor er nu eenmaal bij, maar ik ben het niet gewend van huis uit. Mijn ouders gaan gerust apart naar een begrafenis of crematie.
Hoe doen jullie dat? Ga je mee voor de lieve vrede? Of blijf je thuis? Ik hoop toch niet dat ik de enige ben die alleen naar begrafenissen en condoleances gaat van mensen die ik echt heb gekend ( of de familie goed heb gekend). Ben ik nu echt zo raar?
Nu ik het zo terug lees ben ik net een klein kind, maar toch-;) Het is vrijdag, ik ben toe aan weekend en dit zit me dwars.
Het volgende;
Mijn familie is niet zo van het hoppen naar begrafenissen of crematies.
Alleen als het echt goede bekenden zijn, kennissen, vrienden of familie, vinden wij het belangrijk om naar een begrafenis of crematie te gaan. Idem met een concoleance of avondwake. Ik hou al niet van de aparte sfeer die er hangt tijdens deze diensten en al helemaal niet als de persoon ( of familie) geen bekende van mij is geweest.
Vriend en zijn ouders kijken hier heel anders tegen aan. Zij willen het liefst naar iedere begrafenis/crematie van iemand die ze ook maar een beetje kennen. Ook al is het de achternicht van de neef van de buurman, die ze misschien een keer hebben gezien op een verjaardag ( ok, erg gechargeerd, maar toch). Ik doe dit niet en dat zorgt voor kleine botsingen. Nu is afgelopen woensdag iemand in vriend's verre familie overleden.
Het gaat om de geadopteerde nicht van de vader van mijn vriend. Tja, hoe ingewikkeld kun je het maken-;). De vrouw heb ik 1x heel vluchtig gezien, handje geschud en dat was het ( let wel, 3 jaar geleden en sindsdien nooit gezien op verjaardagen o.i.d). Haar man ken ik niet, kinderen ook 1x gezien. Nu vindt vriend dat ik mee moet condoleren, begrafenis hoeft dan weer niet, omdat ik vrij zou moeten nemen, omdat het nu eenmaal hoort en er iemand in zijn familie is doodgegaan. Vriend heeft zelf niet zo'n fantastische band met overledene, maar voelt zich verplicht. Ik heb dat dus niet.
Bovendien erger ik me eraan dat wanneer het in zijn familie ( hoe ver dat ook mag gaan) gebeurt ik wel direct paraat moet staan, of het nu sterfte of verjaardagen zijn, maar zijn mijn oma en vader jarig, dan kan dit zo overgeslagen worden.
Ik ga denk ik wel hoor, ik hoor er nu eenmaal bij, maar ik ben het niet gewend van huis uit. Mijn ouders gaan gerust apart naar een begrafenis of crematie.
Hoe doen jullie dat? Ga je mee voor de lieve vrede? Of blijf je thuis? Ik hoop toch niet dat ik de enige ben die alleen naar begrafenissen en condoleances gaat van mensen die ik echt heb gekend ( of de familie goed heb gekend). Ben ik nu echt zo raar?
Nu ik het zo terug lees ben ik net een klein kind, maar toch-;) Het is vrijdag, ik ben toe aan weekend en dit zit me dwars.
vrijdag 25 mei 2012 13:55
:
Hoppen?
Maar ik ben het met je eens, als je de persoon of de familie van de overleden persoon niet kent, wat heb je er dan te zoeken?
Daarom, ik voel me daar gewoon niet op mijn plaats.
Vriend's opa overleed toen ik net 2 maand samen was met hem en tuurlijk ben ik toen wel bij alles aanwezig geweest, alleen al om vriend te steunen, maar ik heb het gevoel dat bij dit geval dit niet hoeft. Hij heeft er ook helemaal geen moeite mee, maar wil voor de omgeving dat ik mee ga, omdat het zo hoort.
vrijdag 25 mei 2012 13:58
Wat een overdreven familieziek gedoe, zeg. Laat iedereen lekker zelf bepalen wanneer het voor jou zelf belangrijk is om naar een begrafenis te gaan. Voor jou in dit geval niet belangrijk - niet gaan dus. (Condoleance maakt voor mij niet veel verschil; behalve dan dat het in je vrije tijd is.)
Vind echt dat jouw schoonfamilie jou hierin hun normen/waarden wil opleggen. Dat lijkt mij niet correct. En nee, je bent géén kouwe kikker als je niet naar de begrafenis van een geadopteerde-achternicht-van-de-vader-van-je-vriend gaat.
Vind echt dat jouw schoonfamilie jou hierin hun normen/waarden wil opleggen. Dat lijkt mij niet correct. En nee, je bent géén kouwe kikker als je niet naar de begrafenis van een geadopteerde-achternicht-van-de-vader-van-je-vriend gaat.
. Ook al met mijn moeder over gehad en zij had ongeveer dezelfde reactie. Lekker je eigen weg gaan, wil je mee prima, wil je niet, dan niet. Doen wat je zelf fijn vindt.
vrijdag 25 mei 2012 14:02
Ik begrijp je wel.
Paar jaar terug had mijn vriend een begrafenis van de vader van zijn tante. Ik had die man 2 keer gezien. Mocht wel komen, maar voelde ik me zelf niet goed bij.
Jaar terug had ik zelf een begrafenis, de tante in kwestie heeft mijn vriend ook 1 keer gezien, ik vond het heel logisch dat hij niet mee was.
Maar inderdaad bij de familie waar we wel vaker samen komen zouden we wel samen gaan.
Dit is gelukkig in alle jaren dat wij samen zijn nog niet gebeurt.
*klopt dit wel meteen af*
Paar jaar terug had mijn vriend een begrafenis van de vader van zijn tante. Ik had die man 2 keer gezien. Mocht wel komen, maar voelde ik me zelf niet goed bij.
Jaar terug had ik zelf een begrafenis, de tante in kwestie heeft mijn vriend ook 1 keer gezien, ik vond het heel logisch dat hij niet mee was.
Maar inderdaad bij de familie waar we wel vaker samen komen zouden we wel samen gaan.
Dit is gelukkig in alle jaren dat wij samen zijn nog niet gebeurt.
*klopt dit wel meteen af*
vrijdag 25 mei 2012 14:03
vrijdag 25 mei 2012 14:04
Och jeej, ik vind je absoluut geen lode kikker hoor. Ik zou persoonlijk ook niet mee gaan en heb precies dezelfde instelling als jij.
Ik ga alleen naar begrafenissen van personen die ik ken en familie, maar als het niet hoeft zul je mij er ook niet vinden.
Gewoon omdat ik een hekel heb aan begrafenissen
Ik ga alleen naar begrafenissen van personen die ik ken en familie, maar als het niet hoeft zul je mij er ook niet vinden.
Gewoon omdat ik een hekel heb aan begrafenissen
vrijdag 25 mei 2012 14:14
Ik denk dat het gedrag deels komt door zijn moeder die het heel belangrijk vindt dat iedereen in de familie mee rouwt om de dood van een van hen. En dat is logisch, maar dat doet iedereen op een andere manier. Ik sta veel verder van alles af, het is een ver-van-mijn-bed-show.:
Jij MOET helemaal niks.
Als jij niet mee wil, heeft je vriend dikke pech. Dan gaat ie lekker alleen met z'n ouders.
En als ie daar dan boos om wordt, dan laat je hem lekker in zijn sop gaar koken met dat kinderachtige gedrag van hem.
vrijdag 25 mei 2012 14:31
Als het voor mijn partner écht oprecht belangrijk zou zijn, dan zou ik ook wel meegaan, maar zou ik bespeuren dat het ook alleen maar is omdat je je verplicht voelt je gezicht te laten zien ten opzichte van de rest van de familie, dan zou ik niet meegaan. Zeker niet als het iemand is die ik zelf eigenlijk niet eens gekend heb.
vrijdag 25 mei 2012 14:34
voel je niet verplicht om mee te gaan.het komt straks zo af dat je mee moet naar elk doopfeest of verjaardag.
als ze het niet fijn vinden dat je meegaat oke dat is hun probleem,jij hebt je eigen leven en mening.
deze week is een achterneef overleden van m,n man helemaal aan de andere kant van het land.geen kaart gekregen dus nu belt hij met familieleden omdat hij heen wil.kom nou zeg, ruim 3 uur in een snikhete auto,dienst bijwonen en als hij hun de hand schudt eerst vertellen wie hij is.
ik blijf lekker thuis in de zon.
als ze het niet fijn vinden dat je meegaat oke dat is hun probleem,jij hebt je eigen leven en mening.
deze week is een achterneef overleden van m,n man helemaal aan de andere kant van het land.geen kaart gekregen dus nu belt hij met familieleden omdat hij heen wil.kom nou zeg, ruim 3 uur in een snikhete auto,dienst bijwonen en als hij hun de hand schudt eerst vertellen wie hij is.
ik blijf lekker thuis in de zon.
het leven is als n neus,haal eruit wat erin zit.
vrijdag 25 mei 2012 14:34
Hier ook een schoonfamilie die alle begrafenissen afloopt, dus ik begrijp je wel een beetje. Maar als het voor je vriend belangrijk is dat je meegaat en het niet al te gek veel moeite kost (andere kant van het land of zo), dan zou ik in jouw geval wel mee gaan condoleren. Zo vreselijk is dat nou ook weer niet en het duurt hooguit een uurtje. En misschien vindt hij het ook wel gewoon prettig om samen met zijn vriendin naar zoiets toe te gaan. Ik zou het ook veel fijner vinden om samen met mijn man te gaan dan in mijn eentje.
..
vrijdag 25 mei 2012 14:35
Vind het eigenlijk ook een beetje sensationeel van je schoonfamilie om al die begrafenissen af te lopen. Een begrafenis is heel intiem, dus als je daar niks te zoeken hebt dan moet je gewoon wegblijven.
Wanneer je op het moment dat diegene nog leefde niet op de verjaardagen, bruiloft ed van diegene kwam, waarom dan wel op de begrafenis?
Wanneer je op het moment dat diegene nog leefde niet op de verjaardagen, bruiloft ed van diegene kwam, waarom dan wel op de begrafenis?
vrijdag 25 mei 2012 14:37
Ze kennen de mensen naar wie ze toegaan wel, maar ik beschouw kennen en goed kennen als iets totaal anders. Voor mij is het dan al snel begrafenissen aflopen, omdat ik misschien 4 crematies in het jaar heb ( kleine familie en kleine vrienden en kennissengroep). Ik vind mijn schoonfamilie heel erg leuk, maar we verschillen. En dingen worden al snel als kwetsend opgevat, terwijl dat niet het geval is.
vrijdag 25 mei 2012 14:46
:
Net of je voor je lol naar een begrafenis gaatNouja sommige mensen!
Genoeg mensen die voor de koffietafel en koffieklets naar een begrafenis gaan hoor....
Ik zou me ook niet op mijn gemak voelen. Als ik wist dat mijn partner er nood aan had, gevoelsmatig, dan zou ik wel meegaan. Maar dat lijkt in deze situatie nu niet echt het geval. Nu moet TO mee 'omdat het zo hoort'.
vrijdag 25 mei 2012 14:48
Hoppen van begrafenis tot crematie, hoe bedenk je het..
Mijn mening, beetje respectvol omgaan met je schoonfamilie kan wel,
Hoeveel tijd neemt zo'n begrafenis wel niet in beslag?
Niemand vind het leuk om naar een begrafenis of crematie toe te gaan.
Kom op, een paar uur tijd in beslag nemen van iets wat je niet wilt doen. Ik wil zo veel niet doen, maar doe het toch.
Gewoon omdat het er bij hoort. En een klein beetje respect tonen voor schoonfamilie/partner kan nooit kwaad, vooral voor de toekomst niet.
Mijn mening, beetje respectvol omgaan met je schoonfamilie kan wel,
Hoeveel tijd neemt zo'n begrafenis wel niet in beslag?
Niemand vind het leuk om naar een begrafenis of crematie toe te gaan.
Kom op, een paar uur tijd in beslag nemen van iets wat je niet wilt doen. Ik wil zo veel niet doen, maar doe het toch.
Gewoon omdat het er bij hoort. En een klein beetje respect tonen voor schoonfamilie/partner kan nooit kwaad, vooral voor de toekomst niet.
