Liefdesverdriet, erger is er niet..

26-11-2011 23:58 612 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik heb liefdesverdriet, het voelt alsof er iemand dood is.

Het lijkt wel of niks meer zin heeft, ik zie het gewoon echt even helemaal niet meer zitten, de ups and downs zijn zo zwaar!

Het ene moment lijkt het leven me weer toe te lachen en het andere moment wil ik me het liefst dagenlang jankend onder mijn dekbed verstoppen..

De beslissing om te stoppen met de relatie is puur rationeel genomen, ik ben een gevoelsmens en kan het totaal niet rijmen met de gevoelens die we voor elkaar hebben.

Maar door een tal van factoren (wil er ivm herkenbaarheid niet te veel over zeggen) waaronder fundamentele verschillen, zijn we niet de juiste match voor elkaar.



Ik heb alle hulpboeken zo'n beetje wel gelezen, word eerst gelukkig met jezelf, wees lief voor jezelf, ga door met je leven, laat hem los enz enz.

Ik kan het gewoon niet, ik wil het liefst vluchten en me verstoppen maar ik neem natuurlijk altijd mezelf mee dus ik moet door.....

Ik weet alleen niet hoe....
Alle reacties Link kopieren
...
Alle reacties Link kopieren
Kwam even in dit topic spieken omdat ik wilde weten hoe t met je gaat Ruby, wat fijn om te lezen dat het goed gaat! En super hoe je schrijft over angst en liefde, ik heb ongeveer hetzelfde proces doorgemaakt als jij, ook van het wanhopig nodig denken te hebben naar in liefde kunnen loslaten en de liefde in jezelf kunnen vinden en van daaruit verbinding met een ander kunnen aangaan. Toen ik in t begin je verhalen las hoopte ik voor je dat je er op zo'n manier naar kon gaan kijken, mooi om te zien dat je dat gelukt is! En ik heb ook veel gehad aan 'de kracht van het nu'.
Alle reacties Link kopieren
F*ck, geloof dat ik me op t moment voel als de titel Heel goed te lezen -al lees ik maar flarden- dat ik niet de enige ben, en hoe t met jullie vooruit is gegaan. De moed erin.
Alle reacties Link kopieren
Lieve Lecco, ik begrijp je gevoel zo goed!!

Maar alsjeblieft, blijf in de Liefde geloven!!

Geef de moed niet op, blijf gewoon vertrouwen dat alles uiteindelijk zo loopt zoals het moet lopen, ik geloof echt dat alles gebeurt met een reden.. Ook al zien wij het zelf op dat moment soms (vaak) niet..

Ik ben nu alweer een jaar alleen en ik denk zelfs dat dat nodig is geweest, ik heb dingen geleerd die ik nooit had kunnen leren als ik in de relatie('s) was blijven hangen..

Zelfs nu na mijn ontmoeting met ex, wat weer zoveel heeft losgemaakt, reageer ik anders dan ik 2 jaar geleden had gedaan.

Ik vind het vreselijk moeilijk dat hij geen contact opneemt, ook al weet ik dat hij ermee bezig is...

Ik krijg een lesje in geduld voorgeschoteld en ik leer em hoor!!

Ook al zou ik zooooooo graag willen weten wat hij nu denkt/voelt enz.. Ik beheers me en heb het los gelaten... Als hij nog iets wil uitspreken of wat dan ook, dan komt hij uit zichzelf wel.. Zo niet, dan is het ook goed.

Ik wil een vent niet naar me toe hoeven trekken, hij moet er zelf maar moeite voor doen, anders wil hij immers niet?!!

Ik kan dus prima alleen zijn maar ook mis soms echt wel een maatje, iemand met wie ik alles kan delen, tegenaan kan liggen enz enz.

Maar ik relativeer ook weer omdat ik van mijn vriendinnen ook genoeg geklaag hoor over de nadelen hun relatie's, haha!

Ga gewoon lekker met me mee backpacken joh, gezellig!!
Alle reacties Link kopieren
Hey Italy! Wat leuk dat je even komt kijken, hoe is het nu met jou?



Ik had ook gedacht dat ik zo zou kunnen denken/ervaren zoals ik nu doe maar ieder mens krijgt zo zijn lessen in het leven, althans dat geloof ik..

En dan is het maar net of je gaat leren en groeien of dat je blijft hangen in hetgeen je is overkomen.. Ik ben erg lang in mijn liefdesverdriet blijven hangen maar ook dat was blijkbaar nodig voor mijn verwerking en ontwikkeling...

Ik sta nog steeds niet open voor andere mannen merk ik, maar dat komt vast wel weer, ooit..

Door de ontmoeting met ex is het wel weer een chaos in mijn gevoelens geworden, daar ben ik eerlijk in.. Ondanks dat ik het los kan laten, heeft het wel veel teweeg gebracht..

Maar waar ik dus eerder hem zou hebben bestookt met smsen enz, heb ik nu genoeg eigenwaarde om te denken: "Ik ben het waard om moeite voor te doen, dus laat maar zien..."



quote:italy1983 schreef op 15 juli 2012 @ 19:47:

Kwam even in dit topic spieken omdat ik wilde weten hoe t met je gaat Ruby, wat fijn om te lezen dat het goed gaat! En super hoe je schrijft over angst en liefde, ik heb ongeveer hetzelfde proces doorgemaakt als jij, ook van het wanhopig nodig denken te hebben naar in liefde kunnen loslaten en de liefde in jezelf kunnen vinden en van daaruit verbinding met een ander kunnen aangaan. Toen ik in t begin je verhalen las hoopte ik voor je dat je er op zo'n manier naar kon gaan kijken, mooi om te zien dat je dat gelukt is! En ik heb ook veel gehad aan 'de kracht van het nu'.
Alle reacties Link kopieren
Ach Jellyfish, allereerst een dikke

Als je behoefte hebt om je verhaal te doen hier, dan ben je van harte welkom om het te delen met ons..

Wees vooral lief voor jezelf, huil zoveel je wilt en laat het allemaal gaan, geloof me, dat lucht op!!



quote:Jellyfish schreef op 15 juli 2012 @ 21:03:

F*ck, geloof dat ik me op t moment voel als de titel Heel goed te lezen -al lees ik maar flarden- dat ik niet de enige ben, en hoe t met jullie vooruit is gegaan. De moed erin.
Alle reacties Link kopieren
Wat lief R-A!

Goed om te weten dat heel veel huilen ok is...

dat eerst ..
Alle reacties Link kopieren
Alles is goed Jellyfish, doe gewoon waar jij behoefte aan hebt!

Het verdriet en de teleurstelling (boosheid misschien?) moet er uit, is mijn ervaring..

Dus als je wilt huilen, huil je.. Als je wilt schreeuwen, dan schreeuw je.. Als je je even wilt verstoppen voor de buitenwereld, dan trek je het dekbed over je heen of kruipt op de bank met een dekentje...

Maar verzet je er niet tegen, laat het er zijn!



quote:Jellyfish schreef op 15 juli 2012 @ 22:23:

Wat lief R-A!

Goed om te weten dat heel veel huilen ok is...

dat eerst ..
Alle reacties Link kopieren
Ahh lieve Jelly, is t toch klaar nu?! Je mag me altijd mailen als je daar behoefte aan hebt! !!!!



Ruby, ik ben net als jij heeeel lang in mn verdriet/aan ex blijven hangen, wilde hem steeds terug maar dat was alleen omdat ik dacht niet alleen te kunnen zijn en hem nodig te hebben. Nu ik verder ben zie ik dat hij totaal niet bij mij past! Ach, we hebben allemaal onze lessen te leren, ik vind de beslissing om uit elkaar te gaan (van zijn kant) nu het beste wat me is overkomen, zonder dat was ik nooit zover geweest als ik nu ben. Gaaf dat je gaat reizen!!
Alle reacties Link kopieren
Ik heb ook liefdesverdriet, nu sinds 1 maand. Woonde samen met de jongen waarvan ik dacht dat het de love of my life was totdat hij van de een op de andere dag liet weten het niet meer zien te zitten, niet meer gelukkig te zijn met mij en niet te weten hoe het verder moest. Hij wilde wel gewoon thuis blijven wonen, had een raar soort idee over vrienden zijn, gewoon de dingen samen blijven doen zoals altijd en zelfs af en toe seks, dat dan wel! maar geen relatie meer...maar daar ik heb een stokje voor gestoken en ik heb zijn spullen ingepakt en laten weten dat hij ze op kon komen halen. Heb hem nu al 3 weken niet gezien en niets van hem gehoord (heb duidelijk aangegeven dat ik dat niet wilde!) maar weet dat ik hem deze zondag ga zien, zijn neefje wordt gedoopt en dat is dus toevallig het zoontje van een goede vriendin van mij, ik kan ook geen nee zeggen want ik doe voor een groot gedeelte de catering...

Ik weet niet hoe ik ga reageren, of hoe hij gaat reageren. Heb nog steeds dat sprankje hoop dat zo kenmerkend is voor die eerste maanden met een gebroken hart..misschien komt hij weer bij me terug? komt hij erachter dat hij me mist? Maar ik weet ook wel dat dat nutteloos is. Ik probeer zo goed en zo kwaad als het gaat verder te gaan met mijn leventje, ookal heb ik het best wel zwaar. Moeilijke momenten, het missen, de herinneringen van hoe het was en het kan toch niet zo maar over zijn? Noem maar op.

Maar goed, ik weet dat ik sterk ben en er vroeg of laat wel over heen kom en iemand anders tegen kom (ook al moet ik daar nu nog niet aandenken, wil nu alleen hem en niemand anders!) en hoop doet leven zeggen ze toch?

Alle mede-luduvudu´ers hier veel sterkte
Alle reacties Link kopieren
@Ecornelius: Sterkte meid!



@Italy: Dankje, lieve Italy. Pff, ik kan niet echt de woorden vinden. Verhaal komt andere keer.
Alle reacties Link kopieren
Hee allemaal,



Leuk R-A dat je gaat reizen, lekker de vrijheid voelen, culturen proeven en je eigen gang gaan



Heb hier delen vh topic gelezen en dat steunt wel omdat t zo herkenbaar is. Fijn.



Ik lees hier vaker dat bij mensen hun gevoel niet achter de keuze stond en t verstand wel. Ik ben bang dat t bij mij t omgekeerde... dat m`n verstand t nog niet begrijpt en ik straks daarom misschien hartstikke spijt krijg dat ik er niet (nog) harder voor geknokt heb!



We hebben nu (na 2,5 jr) besloten voor de vakantietijd uit elkaar te gaan en daarna verder te zien, maar kreeg gister weer een smsje dat hij veel van me houdt en dat hem dat toch een goede basis lijkt...



Weet even niet of ik nou beter wel of niet hier m`n verhaal kan doen, jullie zijn inmiddels al in zo`n ander stadium lijkt t..(heb de rest toch weer bij t sterke vrouw-topic neergezet omdat t zo`n verband houdt met burn-out gedoe...wazig wazig.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven