hoeveel echte vrienden heb jij?

26-07-2012 16:14 171 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hier ben ik weleens benieuwd naar. Soms lijkt het wel alsof ik een van de weinigen op de wereld ben die maar heel weinig vrienden heeft.

Ik had er tot een jaar o 2 geleden echt wel 5 waarvan ik wist dat ik ze dag en nacht kon bellen als er wat mocht zijn. Alles konden we delen. Helaas bleken er 2 toch geen echte vriendinnen te zijn. En wat kun je je dan belazerd voelen zeg...

Als je zo op mensen vertrouwt en ze je vertrouwen zo vreselijk beschamen.

Ik ben wel "blij"dat ik erachter gekomen ben hoe ze echt in elkaar steken , maar toch doet zoiets pijn , zelfs na 2 jaar nog best weleens...

INmiddels dus al weer even verder en het kringetje is verkleind absoluut. Maar toch komen er langzaam wel weer wat andere mensen in de plaats , meer als kennis of voor een praatje op het schoolplein , maar goed je moet ergens beginnen.
Alle reacties Link kopieren
quote:Nine81 schreef op 28 juli 2012 @ 03:08:

[...]





Eens!

Temperament!??? Dat heeft hier toch niets mee te maken...........

is een btje een rare opmerking, mijn inziensmmmmm.....ik bedoel met temperament persoonlijkheid. dus dat de ene mens min of meer van nature meer extravert/ naar buiten gericht is, terwijl een ander juist weinig input nodig heeft om zich prettig te voelen. Misschien verstaan jullie daar iets anders onder? zo nee, wat is er dan zo raar aan deze opmerking?
Alle reacties Link kopieren
quote:rosie76 schreef op 27 juli 2012 @ 22:17:

Het verbaast mij dat er zoveel mensen zijn zonder vrienden. Is dat omdat deze mensen bijna niemand vriend noemen of gaan ze echt met niemand om. en als dat zo is, wat doe je dan als je zin hebt om wat leuks te doen of om even te praten? Is het dan een gemis dat je steeds ervaart?



Ik mis het wel, ik onderneem wel veel hoor, maar ik ben er best wel flauw van om alles altijd alleen te moeten doen. Ik ben 20 en de meeste mensen van mijn leeftijd hebben een vaste vriendengroep die ze nog van de middelbare school kennen enzo. Ik heb dat dus niet, ik ben in de eerste 18 jaar van mijn leven 14 keer verhuisd en heb zo'n 8 jaar lang een eetstoornis gehad waardoor ik dus geen vrienden had.

Ik wil graag vriendschappen opbouwen, maar vaak als ik iemand als vriend/vriendin beschouw dan ben ik andersom voor hen alleen maar een 'kennis', want zij hebben dan al een vaste vriendengroep. Daarnaast vind ik het ook erg lastig om mensen van mijn leeftijd te vinden met enigzins dezelfde interesses. Ik ga bijv. wel eens na het werk wat drinken met collega's enzo, maar de meeste van hen praten dan over niks anders dan uitgaan en 'die heeft met die'. Soms is het best gezellig hoor, maar het is niet echt hoe ik ben. Steeds als ik mensen ontmoet met dezelfde interesses dan zijn die bijna altijd zo'n 10 jaar ouder.



Ik heb wel mensen om mee te praten enzo hoor, het is gezellig op mijn werk en ik heb veel buren met wie ik wel eens wat drink. Maar het zijn geen vrienden. Ik bespreek er geen persoonlijke dingen mee en als ik maanden niet zou zien dan zou ik ook niks van ze horen. En ik mis vriendschap wel, ik zou graag een leuke vriendengroep willen hebben met wie ik dingen kan doen die ik leuk vind. Ik mis het vooral dat ik de dingen die ik leuk vind om te doen gewoon met niemand kan delen.
Alle reacties Link kopieren
@ninika, misschien moet je niet te snel opgeven. Ook mensen die al een vriendengroep hebben, vinden het vaak leuk om nieuwe mensen te leren kennen. Misschien is het contact voor jou eerder een vriendschap dan voor hen, dat wil niet zeggen dat het niet verder kan groeien. Gewoon af en toe afspreken en iets meer over jezelf loslaten, dan ontstaat er misschien vanzelf meer.
Alle reacties Link kopieren
Naast mijn vriend heb ik er 4. Vind ik wel genoeg.
Alle reacties Link kopieren
quote:rosie76 schreef op 28 juli 2012 @ 09:52:

@ninika, misschien moet je niet te snel opgeven. Ook mensen die al een vriendengroep hebben, vinden het vaak leuk om nieuwe mensen te leren kennen. Misschien is het contact voor jou eerder een vriendschap dan voor hen, dat wil niet zeggen dat het niet verder kan groeien. Gewoon af en toe afspreken en iets meer over jezelf loslaten, dan ontstaat er misschien vanzelf meer.Ja ik geef het ook niet op hoor In september begin ik met een nieuwe studie dus..
Alle reacties Link kopieren
perfecte gelegenheid om mensen te leren kennen. In mijn studietijd heb ik de meeste contacten opgedaan. Zorg dat je niet te krampachtig direct meer wil, dat kan afschrikken. Maar dat wist je vast al. Geniet van je studietijd.
Alle reacties Link kopieren
Het leuke aan gaan studeren is dat je opnieuw kunt beginnen: je kent niemand en alles ligt nog open. Het kan een tijdje duren voordat je wat mensen hebt leren kennen die je vaker ziet. Uit mijn introductietijd heb ik een boekje vol telefoonnummers en e-mailadressen van mensen die ik daarna nooit meer gesproken heb. Maar dat is niet erg, want hoe meer mensen je ontmoet, hoe groter de kans dat je iemand tegenkomt met wie het klikt. En echte vriendschap moet groeien, dus wees niet teleurgesteld als contacten in eerste instantie oppervlakkig blijven.



Wat bij mij hielp toen ik me eenzaam voelde was aan de ene kant veel mensen ontmoeten door hobby's in groepsverband op te pakken en naar sociale dingen te gaan (borrels enzo). Vreselijk als je in je eentje moet gaan, genant als iedereen al in groepjes staat en je niemand kan vinden om mee te praten, maar uiteindelijk levert het vaak wel wat op. En daarnaast is het belangrijk dat je je in je eentje lekker voelt, dan worden nieuwe contacten niet zo beladen. Ga alleen naar concerten, musea, of andere dingen die je graag wilt doen. De maatschappij lijkt soms zo ingesteld op alles samen doen maar het kan ook fijn zijn om iets in je eentje te ondernemen.
Ik heb denk ik 3 echte vriendinnen

En 1 echte vriend.

Mijn zusje noem ik mijn beste vriendin (zit niet in de 3 vriendinnen).

En dan heb ik nog mijn vriend.



Daarnaast heb ik wel een heleboel 'kennissen' die ik ook wel vrienden noem, I guess, maar waarmee het toch anders is.
Alle reacties Link kopieren
quote:Nine81 schreef op 28 juli 2012 @ 03:06:

aha, @ Isabellajosephine ;)



zie vorige postDank je Nine! Sorry, was even offline. Ik dacht voorheen dat de verhalen over de oppervlakkigheid overdreven waren, maar het is inderdaad echt zo. Niet dat ik hier geen 'diepe' gesprekken heb, misschien wel sneller, maar toch stelt het minder voor. Je creëert er geen band mee.
Alle reacties Link kopieren
Geen. Komt door verhuizingen en andere levens hebben. Heb wel vriendinnen waar ik mee af kan spreken en lol mee kan hebben. Ik vier mijn verjaardag eens in de vijf jaar met drie vriendinnen en ik had ook een vrijgezellenfeest, maar vriendinnen die ik voor alles kan bellen: nee.
Alle reacties Link kopieren
Mijn vriend is mijn beste maatje en daarnaast heb ik helaas geen echte vriendschappen. Ik vind het moeilijk om hierin eerlijk te zijn tegenover andere mensen, voel me toch een beetje raar. Maar zo te lezen aan andere reacties ben ik (helaas eigenlijk) niet de enige.



Ik heb zojuist een oproep geopend in de pijler Contact. Ik was al langer van plan dit te doen, maar dit topic heeft mij over de streep gehaald. Het idee is om contact te leggen tussen alle meiden/vrouwen die hetzelfde 'probleem' hebben: geen vrienden, de schaamte hierom, sociaal niet zo sterk.. enz. Dus voor forummers die openstaan voor vriendschap maar waarbij het niet lukt. Misschien is de drempel niet zo hoog om met 'lotgenoten' af te spreken en wie weet ontstaat er zo leuk contact..



Ik verwijs naar mijn topic "geen vriendinnnen" in de pijler Contact. Je bent welkom



Liefs,
Alle reacties Link kopieren
quote:windmolen23 schreef op maandag 30 juli 2012 08:30 Mijn vriend is mijn beste maatje en daarnaast heb ik helaas geen echte vriendschappen. Ik vind het moeilijk om hierin eerlijk te zijn tegenover andere mensen, voel me toch een beetje raar. Maar zo te lezen aan andere reacties ben ik (helaas eigenlijk) niet de enige.



Ik heb zojuist een oproep geopend in de pijler Contact. Ik was al langer van plan dit te doen, maar dit topic heeft mij over de streep gehaald. Het idee is om contact te leggen tussen alle meiden/vrouwen die hetzelfde 'probleem' hebben: geen vrienden, de schaamte hierom, sociaal niet zo sterk.. enz. Dus voor forummers die openstaan voor vriendschap maar waarbij het niet lukt. Misschien is de drempel niet zo hoog om met 'lotgenoten' af te spreken en wie weet ontstaat er zo leuk contact..



Ik verwijs naar mijn topic "geen vriendinnnen" in de pijler Contact. Je bent welkom



Liefs, Ik vind het echt heel stoer en lief dat je dit doet , ik hoop dat mensen zich geroepen voelen om contact te legen , maar voor mij blijf nog steeds een hoge drempel , misschien omdat ik allang niet klaar voor bent , ik wens je succes ;)
Mijn man is mijn enige en allerbeste vriend. Ik heb heel veel kennissen en collega’s waar ik goed mee omga, maar geen echte vriend(inn)en (meer). In het verleden heb ik wel een paar keer een ‘harts’vriend(in) gehad, maar ik ben daardoor keer op keer zo teleurgesteld dat het nu niet meer hoeft van mij. Achteraf denk ik dat ik die mensen meer als goede vriend(in) beschouwde dan zij mij, en dat voelde/voelt gewoon heel naar.



Verder ben ik gewoon een einzelganger. Ik kan mezelf prima vermaken in m’n eentje, ik heb daarbij geen andere mensen nodig. Ik heb een vol leven met werk, vrijwilligerswerk, binnenkort weer een studie en genoeg sociale contacten, maar ik heb geen behoefte meer aan meer diepgang in contacten met anderen. Alles wat ik met iemand anders wil doen of delen kan ik met mijn man doen of delen, en ik heb een aantal familieleden die er altijd en onvoorwaardelijk voor me zullen zijn, dat is genoeg.
Ik heb vijf vriendinnen. Heb er 1 die ik echt altijd kan bellen en de ander staan wat verder van me af. Ik vind het wel fijn om wat vriendinnen te hebben. Vroeger had ik weinig sociale contacten en dat miste ik wel.



Het zijn wel allemaal losse contacten en dat vind ik soms weleens jammer. Het lijkt me fijn om een "groepje" te hebben.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb er 1 waar ik altijd bij terecht kan, we zien elkaar niet vaak maar we weten dat we altijd wa aan elkaar hebben.



Ik ben niet zo sociaal in gesteld lees erg verlegen en bang dat andere mij niet aardig vinden. Vind het vaak wel jammer dat ik niemand meer heb.



Mijn vriend daarin tegen die heeft ordes vrienden, en elke week is er wel een in ons huis op visite, maar krijg altijd het idee dat ze mij niet zien staan. Beetje jammer!
Alle reacties Link kopieren
quote:Gaeta schreef op 26 juli 2012 @ 22:14:

[...]





Ik heb weinig vrienden en daar kies ik bewust voor. Omdat ik mijn wereld al heel erg groot vind. Neemt niet weg dat ik ze niet mis.



Het gaat niet om tijd die vriendschap kost, als je je ontheemd voelt, heb je amper energie voor jezelf. Dat is erg en heeft weinig te maken dan jezelf leuker vinden dan anderen. Energie om jezelf staande te houden, kost heel veel. Dat is vaak lullig. Maar nu en net genoeg om staande te houden.



Het is geen verheven gedrag ofzo.



Ik snap wat je zegt, herken het ontheemde gevoel heel goed. Alle energie in jezelf willen steken. Maar, voor mij zijn in dat soort periodes vrienden juist de ankers die ik nodig heb om niet te verdwalen. Geven mijn vrienden me de energie om me staande te houden. Zonder hen was dat zeker niet gelukt. Misschien heb ik het mis, maar ik denk tussen de regels door te lezen dat je jezelf een hoop steun en liefde ontzegd door te denken dat je dat toch niet kan, en daarom ook geen vriendschappen hoeft aan te gaan. Of heb ik het helemaal mis?



(en ik ken je natuurlijk niet, maar ik zou je wel gunnen dat je steun en energie op een presenteerblaadje aangeboden krijgt als je het nodig hebt!)
Echte vrienden volgens TO's definitie? Eentje. Nouja, twee als ik mezelf meereken.
Alle reacties Link kopieren
quote:rosie76 schreef op 28 juli 2012 @ 11:33:

perfecte gelegenheid om mensen te leren kennen. In mijn studietijd heb ik de meeste contacten opgedaan. Zorg dat je niet te krampachtig direct meer wil, dat kan afschrikken. Maar dat wist je vast al. Geniet van je studietijd.Dankje Eigenlijk ga ik weer terug naar mijn vorige studie, maar ik was gestopt vanwege mijn eetstoornis. Maar ik kom nu weer in een nieuw jaar en dus nieuwe mensen dus het is wel spannend
Ik heb een paar vriendinnen, maar hartsvriendinnen zijn het niet. Eigenlijk zijn het ook meer goede kennissen, met wie je gezellig kan kletsten als je ze weer eens ziet. Maar we houden elkaar tussendoor niet op de hoogte van ons wel en wee.



Ik heb één vriendin die ik al ken vanaf mijn 14e, en die in die tijd veel van me wist. Maar we zien / spreken elkaar nu nog 2 keer per jaar of zo.



Verder heb ik altijd gezellige vriendinnen gehad op school en bij mijn studies. Je ziet elkaar dan natuurlijk dagelijks maar sinds ons afstuderen is dat contact veel minder geworden. Idem voor vroegere huisgenoten.



Nu deel ik dan weer veel met mijn collega's, maar die spreek ik buiten werktijd nooit.

Verder ben ik getrouwd en hebben we een stel jonge kinderen.

Veel van mijn studievriendinnen ook, en die wonen ook nog verspreid door het hele land.



Stel ik zou mijn verjaardag vieren en die dames zouden allemaal in de buurt wonen, dan zou ik het toch wel een bescheiden gezelschapje zijn van 7.



Ach, ik ben best tevreden.
2



Toen ik behoorlijk ziek werd heb ik zelf grote schoonmaak gemaakt.Ik was altijd "de schouder" en het "luisterende oor" maar vond dat niet erg omdat ik prima in mijn vel zat en eigenlijk altijd wel vrolijk ben.



Toen ik ernstig ziek werd vroegen ze 1 seconde naar mij om daarna weer over zichzelf te beginnen.Opmerkingen als ik ben er voor je en vervolgens alleen over zichzelf praten waren orde van de dag.Gekke is dat enkele vage kennissen opeens vrienden werden.Viel me ook op dat de mannen in mijn omgeving veel trouwer en liever waren dan de vrouwen....



Heb zelfs mijn relatie toentertijd verbroken en nu supergelukkig met iemand die er wel voor me is.

Al met al,ondanks ziek zijn, kan ik oprecht zeggen dat ik nu meer vriendschap ervaar dan toen...

Ik ben er op vooruit gegaan!
Alle reacties Link kopieren
Veel herkenbaarheid hier, ben hier gekomen via het oproepje dat Windmolen23 heeft geplaatst. Ik heb nog lang niet alles gelezen ga ik wel doen. Lees in de reacties op de laatste pagina's een aantal keer dat de partner (man, vriend) de beste/enige vriend is. Dit was bij mij ook zo. Tot die partner na 10 jaar weg viel, nu alweer 2 jaar geleden.



Sindsdien veel, heel veel pogingen gedaan om nieuwe mensen te leren kennen. Is redelijk goed gelukt, maar zoals ik al hierboven schreef, het onderhouden van vriendschappen vind ik zelf heel moeilijk. Ik denk teveel voor anderen heb ik het idee en daardoor wordt de drempel om zelf te bellen hoog of bloeden opgebouwde vriendschappen snel dood.



Ik kan me gelukkig heel goed in mijn eentje vermaken, heb genoeg hobbies en bezigheden en zie het de laatste tijd juist ook als een uitdaging om dingen alleen te ondernemen, zoals alleen naar het theater en de bioscoop, eng! Maar na een paar keer prima te doen.



Ben benieuwd naar de rest van dit topic, ga even teruglezen!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven