zwangerschap afbreken

Wie heeft hiervoor gekozen en hoe was dat? Ondanks dat het geen pretje is, is het fysiek te doen qua pijn etc? En welke methode (pil of curretage)?

Deze discussie gaat toch de moreel/ethische kant op, terwijl dat eigenlijk OT is.... Blijkbaar kunnen mensen het niet laten, en kan er dan ook niemand een nieuw topic openen die daar dan voor bedoeld is.

Anyway, ik ben vandaag bij de kliniek geweest. Op de echo was in eerste instantie niks te zien, er werd later een arts bij gehaald die nog een poging waagde. Ze vermoedde ergens een donker stipje te zien, ik heb het zelf ook even gezien. Maar het was snel weer 'uit beeld'. Het is dus in een nog vroeger stadium dan eerst werd gedacht. Daarom kunnen ze nu nog niets doen, de kans is groot dat het dan niet lukt. Voor een curretage moet het vruchtje iets groter zijn, anders is de kans dat ze hem missen heel groot (en dan zou je nog een keer moeten curreteren). Hiervoor zou ik twee weken moeten wachten. Aangezien ik niet zo lang wil wachten, wordt het toch de abortuspil. Dat wilde ik in eerste instantie niet, maar dan kan het al volgende week. Vandaag kon in ieder geval nog niets worden ondernomen, te vroeg. Het vruchtje is nog niet eens ingedaald en waarschijnlijk nog maar net in de baarmoeder aangekomen of nog net niet helemaal, dat konden ze dus niet zien. Een termijn konden ze ook niet echt zeggen, daarvoor was de afwijking van de meetkans te groot (dat gaat blijkbaar met een apparaat en die weigerde een meetresultaat te geven). Maar om heel grofweg een indicatie te geven zeiden ze tussen de 2 en 3 weken. Het idee is dus nu om het vruchtje net na de indaling en voor de innesteling "uit te drijven'.

Sommigen mogen het allemaal maar een erg klinische benadering vinden, maar er zit nou eenmaal een fysiek aspect aan en daar richtte ik me op in dit topic. Het andere deel is dus niet iets waar ik de behoefte aan heb hier te bespreken (priveberichten zijn weer wat anders), anderen zien dat liever wel zo. Ik kan wel zeggen dat omdat het bij mij nog zo vroeg is, het emotioneel minder zwaar is (althans dat schat ik zo in, ik kan het niet vergelijken). Dat mogen mensen belachelijk vinden, vroeg of laat kan het vruchtje uitgroeien tot een embryo, vervolgens tot een foetus en uiteindelijk tot een volgroeide baby. Aangezien dat nu nog niet zo is, voelt het ingrijpen voor mij niet zo moreel bezwaarlijk. Alleen dit hier laten weten leidt er altijd geheid toe dat uit de krochten en kieren van dit forum mensen komen, die dit willen bestrijden, die de behoefte voelen om met tegenargumenten te komen of mij voor van alles en nog wat uit te maken omdat ik dit zo voel en ervaar (mensen weten er altijd weer moord en doding van te maken). Daar heb ik dus geen behoefte aan.

Dat er vrouwen zijn die een abortus ook als een vorm van anti conceptie zien, ik kan me daar weinig bij voorstellen. Het lijkt me zo dat bij meerdere abortussen en arts ook wel zal ingrijpen en met deze vrouw een gesprek aangaat hoe dit steeds zo kan komen (misschien heeft die vrouw dan meer iets aan een andere vorm van anti conceptie dan ze steeds gebruikt?). Ieder geval kon ik dus noodgedwongen een tijdje niet aan bepaalde vormen van anti conceptie (juist die voor een hoge mate van bescherming zorgen). Zoals ik eerder aangaf blijft dat natuurlijk mijn zaak, mijn prive verhaal, mijn lijf en mijn gezondheid waarvoor dit topic wat mij betreft niet bedoeld was. Het advies wat ik mee kreeg was wel om mijn afspraak in het ziekenhuis te vervroegen (na de ingreep), zodat ik mogelijk weer eerder aan de anti conceptie mag en dit soort risico's kan terugdringen tot bijna nul. Dat vond ik wel een fijn advies van die arts, dus ik heb gelijk met het ziekenhuis gebeld en het kon!

Het fabeltje dat abortus de kans op borstkanker vergroot is echt een broodje aap verhaal, maar de pro life bewegingen in de VS gebruik(t)en dit argument graag om vrouwen aan het schrikken te maken en ze op andere ideeen te brengen (ik weet niet wat erger is, met iets als kanker dreigen terwijl het complete onzin is of een in een laat stadium aborteren).

Mirjam762 schreef op 10 april 2008 @ 22:31:

[quote][b]Hoe dan ook; kern van de zaak zou zijn dat als een (jonge) vrouw abortus pleegt op haar eerste zwangerschap, ze het risico op borstkanker op latere leeftijd (ongeveer 20 jaar na de abortus meen ik) vergroot met 25%. Reden is dat de cellen in het borstweefsel direct vanaf de bevruchting gaan veranderen. Als je dit proces bruut afbreekt door de zwangerschap te verwijderen, kunnen die cellen zich later tot kankercellen gaan ontwikkelen.

dit is dus de kink in de kabel. De cellen in een borst kunnen niet zomaar na 20 jaar veranderen in kankercellen (niet volgens dit patroon). Bovendien veranderen de cellen niet van aard bij een zwangerschap, je borsten worden groter en je tepelhoven ook. In een later stadium van de zwangerschap wordt er een hormoon aangemaakt dat de melkproductie op gang brengt. Een zwangerschap doet de cellen in je borsten niet veranderen, als deze ophoudt verandert er dus ook niets aan de cellen en er blijven dus ook geen plotseling veranderde cellen achter.

Zjenkjoe CL2!

Het moet niet natuurlijk (zoals jij al zegt), die pil. Maar het is een beetje kiezen tussen volgende week vrijdag die pil (dus 1 week) of pas die week daarna de curretage(2 weken). En ook al is twee weken relatief natuurlijk niet lang, als je zwanger bent en je wilt het afbreken dan is iedere dag er een (teveel).

nee dat is geen optie, dat heb ik al eerder in dit topic als antwoord gegeven. Die mag niet geplaatst worden. Geen lichaamsvreemde toestanden in dat gebied dus, uit voorzorg omdat ik vorig jaar ziek ben geweest. En geen hormonen omdat die een negatieve invloed kunnen hebben op de groei van bepaalde cellen. Dat is eigenlijk alles wat ik erover kwijt wil in dit topic, denk dat het wel duidelijk is zo.

Star schreef op 13 april 2008 @ 19:20:

[...]





Leg mij dan eens uit waarom vrouwen die borstvoeding hebben gegeven minder kans op borstkanker hebben?

niet het een met het ander verwarren aub! Een abrupte afbreking van de zwangerschap zou de kans op borstkanker vergroten, althans dit wordt gebruikt als argument tegen abortus en ook hier in dit topic vermeldt, maar dit is dus onzin (niet eens een kern van waarheid). Het geven van borstvoeding kan bijdragen aan de bescherming tegen premenopauzale borstkanker, waarbij hoe jonger je was toen je borstvoeding gaf hoe groter deze mate van bescherming kan zijn. Dat zijn dus twee compleet verschillende dingen: a) abortus vergroot kans op borstkanker (niet waar) b) borstvoeding geven vergroot bescherming tegen borstkanker (is waar). De vraag: leg mij dan eens uit waarom vrouwen die borstvoeding geven minder kans op borstkanker hebben, kan je dus uitgelegd krijgen maar dat antwoord gaat compleet voorbij aan het abortus-argument want het heeft dus niets met elkaar te maken. Beetje rare vergelijking maak je nu....?!!

Het spijt me je te moeten zeggen, maar sindsdien zijn er genoeg andere onderzoeken gedaan en in de huidige literatuur is al lang bewezen dat het dus echt wel onzin is. Er bestaat dus inmiddels geen dicussie meer over in de wetenschap, maar uiteraard wel in de pro life beweging. Daarom ben ik ook heel stellig, ik vind niet dat je zomaar met dit soort argumenten moet 'dreigen' als in de wetenschap inmiddels bewezen is dat dit geen steek houdt. Om vervolgens dan op te merken dat borstvoeding positief effect kan hebben op de gezondheid, dat is dan zo'n andere zijweg. Het heeft in die zin die jij bedoelt dus niks met elkaar te maken. Om je maar even te bedenken dat zowel een miskraam als zelfs een bevalling ook een abrupte onderbreking zijn van de zwangerschap en dus de hormoonhuishouding compleet op zijn kop zetten (vrij plotseling). Ook deze verschijnselen verhogen niet het risico op borstkanker.