Psyche
alle pijlers
benauwd gevoel
donderdag 16 augustus 2012 11:47
Ik heb een huis gekocht samen met vriend. Hartstikke leuk natuurlijk, eerste eigen huis. En een volgende stap in de relatie.
Zo blij als ik eerst was zo rot voel ik me nu. Ik twijfel aan mezelf, mijn studiekeuze, het huis en zelfs mijn relatie.
Ik heb een benauwd gevoel als ik aan de toekomst denk.
Nu zit ik vast aan een huis en aan relatie. Terwijl mijn relatie heel erg fijn is, we zijn gek op elkaar.
Maar ik mis iets, ik mis spanning en avontuur en opeens voel ik een sterke drang om weg te gaan. En het liefst alleen en misschien ook nog wel als vrijgezel. Waar komt dit toch vandaan? Ik wil weer reizen en doen wat ik wil.
Terwijl ik zo kan genieten van lekker thuis een beetje aanrommelen of lekker een filmpje op de bank onder mijn geliefde dekentje.
Waar komt dit zo plots vandaan? Herkent iemand deze gevoelens? Is dit een tijdelijk iets?. Moet ik hier iets mee?
Ogenschijnlijk ben ik gelukkig, net afgestudeerd met goede punten, nu bezig met vervolgstudie en loopt voorspoedig, mijn vriend heeft een goede baan, we hebben het huis van onze dromen kunnen kopen, onze families zijn gelukkig en gezond. Dus wat zeik ik nou?
Toch laat dit gevoel me niet los. Ik weet niet of ik het nu al met vriend moet bespreken. Ik weet niet of hij me zal begrijpen. Hij is daar nogal.. makkelijk.... in. Is al snel gelukkig en is zo'n goedzak.
Wie heeft er inzichten, adviezen, tips, herkenning?
Zo blij als ik eerst was zo rot voel ik me nu. Ik twijfel aan mezelf, mijn studiekeuze, het huis en zelfs mijn relatie.
Ik heb een benauwd gevoel als ik aan de toekomst denk.
Nu zit ik vast aan een huis en aan relatie. Terwijl mijn relatie heel erg fijn is, we zijn gek op elkaar.
Maar ik mis iets, ik mis spanning en avontuur en opeens voel ik een sterke drang om weg te gaan. En het liefst alleen en misschien ook nog wel als vrijgezel. Waar komt dit toch vandaan? Ik wil weer reizen en doen wat ik wil.
Terwijl ik zo kan genieten van lekker thuis een beetje aanrommelen of lekker een filmpje op de bank onder mijn geliefde dekentje.
Waar komt dit zo plots vandaan? Herkent iemand deze gevoelens? Is dit een tijdelijk iets?. Moet ik hier iets mee?
Ogenschijnlijk ben ik gelukkig, net afgestudeerd met goede punten, nu bezig met vervolgstudie en loopt voorspoedig, mijn vriend heeft een goede baan, we hebben het huis van onze dromen kunnen kopen, onze families zijn gelukkig en gezond. Dus wat zeik ik nou?
Toch laat dit gevoel me niet los. Ik weet niet of ik het nu al met vriend moet bespreken. Ik weet niet of hij me zal begrijpen. Hij is daar nogal.. makkelijk.... in. Is al snel gelukkig en is zo'n goedzak.
Wie heeft er inzichten, adviezen, tips, herkenning?
donderdag 16 augustus 2012 11:54
Of het een zinnige bijdrage is weet ik niet... Maar voorheen kon je natuurlijk alles doen zonder dat je ergens aan vast zat (natuurlijk heb je een relatie waar je aan vast zit), maar ik bedoel...je hebt samen een huis gekocht en dan is het ineens zo echt, zo definitief. Snap je wat ik bedoel?
Ik denk dat je vooral dat gevoel even moet laten bezinken, zeker omdat je aangeeft dat je verder niets hebt om over te klagen en je tevreden bent met vriend/relatie, huis, gezonde familie etc. Naar mijn inziens is dit gevoel heel normaal wat je nu hebt, laat het even zakken....en daarna...geniet!
Ik denk dat je vooral dat gevoel even moet laten bezinken, zeker omdat je aangeeft dat je verder niets hebt om over te klagen en je tevreden bent met vriend/relatie, huis, gezonde familie etc. Naar mijn inziens is dit gevoel heel normaal wat je nu hebt, laat het even zakken....en daarna...geniet!
donderdag 16 augustus 2012 12:00
Beste abrikozenvlaaitje,
Wat rot voor je dat je in zo'n spagaat zit. Aan de ene kant alles wat je wilde en aan de andere toch twijfels, 'is dit nou alles?'. Een paar dingen vallen me op in je tekst.
Je geeft aan dat je nu vast zit. Inderdaad is het moeilijk om een relatie te verbreken, een huis te verkopen en ieder weer opnieuw te beginnen, maar het kan wel. In die zin zit je niet vast (als er in kinderen zijn, is het een heel ander verhaal...).
Je vraagt jezelf al af of je wat met je twijfels moet. Ik denk dat je niks moet. Je mag best twijfels hebben, je leven soms wat minder leuk vinden. Je hoeft daar niet meteen wat mee, er is geen deadline. Ik denk ook dat het al wat minder zwaar voelt, als je wat milder kunt zijn voor jezelf wanneer je je twijfels hebt. Natuurlijk kan je wel proberen alleen, of samen met je vriend, of allebei, wat avontuur op te zoeken.
Succes!
Wat rot voor je dat je in zo'n spagaat zit. Aan de ene kant alles wat je wilde en aan de andere toch twijfels, 'is dit nou alles?'. Een paar dingen vallen me op in je tekst.
Je geeft aan dat je nu vast zit. Inderdaad is het moeilijk om een relatie te verbreken, een huis te verkopen en ieder weer opnieuw te beginnen, maar het kan wel. In die zin zit je niet vast (als er in kinderen zijn, is het een heel ander verhaal...).
Je vraagt jezelf al af of je wat met je twijfels moet. Ik denk dat je niks moet. Je mag best twijfels hebben, je leven soms wat minder leuk vinden. Je hoeft daar niet meteen wat mee, er is geen deadline. Ik denk ook dat het al wat minder zwaar voelt, als je wat milder kunt zijn voor jezelf wanneer je je twijfels hebt. Natuurlijk kan je wel proberen alleen, of samen met je vriend, of allebei, wat avontuur op te zoeken.
Succes!
donderdag 16 augustus 2012 12:01
Dag Abrikozenvlaaitje,
Wat ik vaker heb gehoord is dat veel mensen rond hun 28e/30e die twijfels hebben. Geen ervaring mee, ik ben nog wat jonger, maar mijn vriend is wat ouder die herkent dit wel (niet dat ik hier samen met hem reageer, maar hij heeft het hier wel eens over gehad).
Anyway... Een aantal dingen is volgens mij belangrijk je te realiseren: ben je op dit moment gelukkig met je werk en je relatie, met wat je doet, met jezelf als persoon? Is het iets wat al langer speelt of is het gewoon een onrustig en benauwd gevoel? Bedenk heel goed wat de oorzaak is. Verveling en sleur en gewoonte kan een oorzaak zijn, maar liefde voor een ander natuurlijk ook en dan ligt het ergens anders aan.
Wat vaak helpt, voor mijn gevoel, is even uit je comfort zone stappen. Ga eens een weekje weg in je eentje, trek er even op uit, ga een hobby beginnen die je nog niet eerder hebt gedaan (salsa dansen, een leuke taal leren), zodat je even wat voor jezelf doet, wat je normaliter niet doet. Op die manier krijg je vaak weer een dosis spanning en verandering in je leven. Als je dan ook weer anders over de rest van je leven denkt, heb je blijkbaar even een beetje verandering nodig! En dat is volgens mij ook heel menselijk. Als je een aantal jaren hetzelfde doet en met dezelfde (leuke!) vent bent, dan kan het best zijn dat je even wat spanning zoekt, omdat je nu op een moment bent aangekomen waarin je echt gaat settelen.
Maar goed, dit is wat er in mij op komt, geldt natuurlijk niet voor iedereen!
Wat ik vaker heb gehoord is dat veel mensen rond hun 28e/30e die twijfels hebben. Geen ervaring mee, ik ben nog wat jonger, maar mijn vriend is wat ouder die herkent dit wel (niet dat ik hier samen met hem reageer, maar hij heeft het hier wel eens over gehad).
Anyway... Een aantal dingen is volgens mij belangrijk je te realiseren: ben je op dit moment gelukkig met je werk en je relatie, met wat je doet, met jezelf als persoon? Is het iets wat al langer speelt of is het gewoon een onrustig en benauwd gevoel? Bedenk heel goed wat de oorzaak is. Verveling en sleur en gewoonte kan een oorzaak zijn, maar liefde voor een ander natuurlijk ook en dan ligt het ergens anders aan.
Wat vaak helpt, voor mijn gevoel, is even uit je comfort zone stappen. Ga eens een weekje weg in je eentje, trek er even op uit, ga een hobby beginnen die je nog niet eerder hebt gedaan (salsa dansen, een leuke taal leren), zodat je even wat voor jezelf doet, wat je normaliter niet doet. Op die manier krijg je vaak weer een dosis spanning en verandering in je leven. Als je dan ook weer anders over de rest van je leven denkt, heb je blijkbaar even een beetje verandering nodig! En dat is volgens mij ook heel menselijk. Als je een aantal jaren hetzelfde doet en met dezelfde (leuke!) vent bent, dan kan het best zijn dat je even wat spanning zoekt, omdat je nu op een moment bent aangekomen waarin je echt gaat settelen.
Maar goed, dit is wat er in mij op komt, geldt natuurlijk niet voor iedereen!
donderdag 16 augustus 2012 12:13
Ga zitten want ik wil es met je praten
`K ben allang niet meer zo blij als toen
Nee schrik maar niet ik wil je niet verlaten
Er is iets en ik kan er niets aan doen
We komen niets te kort we hebben alles
`N kind `n huis `n auto en elkaar
Maar weet je liefe schat wat het geval is
Ik zoek iets meer ik weet alleen niet waar
Is dit alles is dit alles is dit alles wat er is
Is dit alles is dit alles is dit alles wat er is
We zijn nu een stuk in dertien delen
Aan het einde zijn we allemaal de klos
We leven trouw het leven van zo velen
Ik wil iets meer ik wil `n beetje los
`K ben allang niet meer zo blij als toen
Nee schrik maar niet ik wil je niet verlaten
Er is iets en ik kan er niets aan doen
We komen niets te kort we hebben alles
`N kind `n huis `n auto en elkaar
Maar weet je liefe schat wat het geval is
Ik zoek iets meer ik weet alleen niet waar
Is dit alles is dit alles is dit alles wat er is
Is dit alles is dit alles is dit alles wat er is
We zijn nu een stuk in dertien delen
Aan het einde zijn we allemaal de klos
We leven trouw het leven van zo velen
Ik wil iets meer ik wil `n beetje los
Vergeet niet, een “Ja, maar..” is eigenlijk een “nee, want...”
donderdag 16 augustus 2012 12:15
Heel herkenbaar! De befaamde quarter-life crisis. Heb hier lange tijd last van gehad en komt nog steeds af en toe om de hoek kijken. Ik ben zelf daarom een tijdje alleen op reis gegaan. Kan ik je aanraden! Ik kwam tot het besef dat ik eigenlijk best een leuk leven heb. Heb de leukste en liefste man op aarde, lieve familie en vrienden en een fijn huis. Qua werk weet ik nog steeds niet zo goed wat ik precies wil, maar ik gun mezelf de tijd om daar achter te komen.
Neem iig geen overhaaste beslissingen. Je gevoel kan morgen zomaar weer anders zeggen. Veel succes!
Neem iig geen overhaaste beslissingen. Je gevoel kan morgen zomaar weer anders zeggen. Veel succes!
donderdag 16 augustus 2012 12:19
Bedankt voor de reacties allemaal, fijn om te lezen.
Ik ben 25 voor de beeldvorming.
Ik dacht altijd dat ik hier al aan toe was, samenwonen enzo terwijl vriendinnen nog single en zoekend door het leven gingen. Dan zei ik altijd ik ben zo blij dat ik dit heb. En nu heb ik het all the way en nu is het niet goed.
Ik zou eigenlijk gelukkig moeten zijn maar ben ik dat wel, ik weet eerlijk gezegd het antwoord niet. Ik ZOU het wel moeten zijn gezien de dingen die ik eerder noemde. Maar naast het is dit het nou vind ik het leven eigenlijk ook niet zo leuk. Je moet zoveel.
Ik hoop dat het overwaait en dat ik weer kan gaan genieten maar sta nu een beetje op de automatische piloot.
Ik heb altijd wel een beetje het gevoel gehad dat ik wilde reizen, me niet wilde binden, ik zie mijzelf ook wel de wereld over gaan en overal werken zonder kinderen. Dat is echter niet het beeld van mijn vriend die wil huisje boompje beestje. Misschien zijn die dromen ook niet heel realistisch en moet ik me hier bij neerleggen. Aan de andere kant denk ik dan. Ik ben de enige die mijn leven zo kan inrichten dat ik er gelukkig van word.
Maar wat maakt mij dan echt gelukkig? Ik weet het niet zo goed. Bah wat een rotgevoel...
brennwert, jij zegt dat je zelf alleen reist? Heb jij ook een relatie/huis? Hoe regel je dat dan? Ben ik wel benieuwd naar.
Ik voel me enerzijds nog zo jong om nu al zo te settelen, anderzijds vind ik dat knusse ook fijn en leuk om een huis te hebben die je mooi kan inrichten. Dan zie ik vriendinnen die nu nog in een vies studentenkamertje zitten.
Het is zo dubbel allemaal en ik kan er de vinger niet opleggen.
Ik ben 25 voor de beeldvorming.
Ik dacht altijd dat ik hier al aan toe was, samenwonen enzo terwijl vriendinnen nog single en zoekend door het leven gingen. Dan zei ik altijd ik ben zo blij dat ik dit heb. En nu heb ik het all the way en nu is het niet goed.
Ik zou eigenlijk gelukkig moeten zijn maar ben ik dat wel, ik weet eerlijk gezegd het antwoord niet. Ik ZOU het wel moeten zijn gezien de dingen die ik eerder noemde. Maar naast het is dit het nou vind ik het leven eigenlijk ook niet zo leuk. Je moet zoveel.
Ik hoop dat het overwaait en dat ik weer kan gaan genieten maar sta nu een beetje op de automatische piloot.
Ik heb altijd wel een beetje het gevoel gehad dat ik wilde reizen, me niet wilde binden, ik zie mijzelf ook wel de wereld over gaan en overal werken zonder kinderen. Dat is echter niet het beeld van mijn vriend die wil huisje boompje beestje. Misschien zijn die dromen ook niet heel realistisch en moet ik me hier bij neerleggen. Aan de andere kant denk ik dan. Ik ben de enige die mijn leven zo kan inrichten dat ik er gelukkig van word.
Maar wat maakt mij dan echt gelukkig? Ik weet het niet zo goed. Bah wat een rotgevoel...
brennwert, jij zegt dat je zelf alleen reist? Heb jij ook een relatie/huis? Hoe regel je dat dan? Ben ik wel benieuwd naar.
Ik voel me enerzijds nog zo jong om nu al zo te settelen, anderzijds vind ik dat knusse ook fijn en leuk om een huis te hebben die je mooi kan inrichten. Dan zie ik vriendinnen die nu nog in een vies studentenkamertje zitten.
Het is zo dubbel allemaal en ik kan er de vinger niet opleggen.
donderdag 16 augustus 2012 12:25
Ik ben na de middelbare school een jaar alleen op reis geweest. Het beste wat me ooit is gebeurd. Daar verlang ik naar terug. Maar toen had ik geen baan/studie/relatie/huis.
Nu heb ik dit allemaal wel en dit kan ik niet zomaar achterlaten.
Ik vind het ook niet leuk naar mijn vriend toe, die blijft dan alleen achter en mag de vaste lasten ophoesten. Hoe combineren anderen zoiets?
Nu heb ik dit allemaal wel en dit kan ik niet zomaar achterlaten.
Ik vind het ook niet leuk naar mijn vriend toe, die blijft dan alleen achter en mag de vaste lasten ophoesten. Hoe combineren anderen zoiets?
donderdag 16 augustus 2012 12:52
donderdag 16 augustus 2012 13:01
Tja ik weet het niet hoor, maar uiteindelijk zul je dit plaatje naar alle waarschijnlijkheid toch opnieuw op je verlanglijstje tegen komen (als je er vandoor gaat), dus waarom werk je je nu niet even door de twijfel heen? Mits je zeker weet dat je voor aaaaltijd bij hem wil zijn he. Zie ook wat dotje zegt: ff laten bezinken misschien?
Ik snap het wel, wij zijn ook aan het zoeken naar een koophuis en ondanks dat ik niet liever wil dan samen met mijn vriend de toekomst in..benauwd het me. Soms vliegt het me gewoon naar de keel, dat idee van 'dan zitten we echt vast'.
Nu wonen we al 3 jaar samen en ik weet nog dat ik dit gevoel ook had toen we net in ons huurhuis gingen samenwonen. Het was na enkele weken weg; we hebben elkaar toen gewoon even heel erg vrij gelaten en ieder voor zich heeft toen zoveel mogelijk met de eigen vrienden ondernomen ipv bankhangen samen.
En toch..
Maar misschien komt dat bij mij ook door de plaats waar wij heen gaan. We zoeken een huis in Amsterdam en alles is zo klein.. zo hutjemutje en dan toch duur. Ik woon in Rotterdam en kom oorspronkelijk van een boerderij af; ik merk dat het me enorm tegen staat om een ieneminie (althans; dat vind ik dus) huis in het centrum van hip en happening Amsterdam te kopen. Zonder tuin.
Ik snap het wel, wij zijn ook aan het zoeken naar een koophuis en ondanks dat ik niet liever wil dan samen met mijn vriend de toekomst in..benauwd het me. Soms vliegt het me gewoon naar de keel, dat idee van 'dan zitten we echt vast'.
Nu wonen we al 3 jaar samen en ik weet nog dat ik dit gevoel ook had toen we net in ons huurhuis gingen samenwonen. Het was na enkele weken weg; we hebben elkaar toen gewoon even heel erg vrij gelaten en ieder voor zich heeft toen zoveel mogelijk met de eigen vrienden ondernomen ipv bankhangen samen.
En toch..
Maar misschien komt dat bij mij ook door de plaats waar wij heen gaan. We zoeken een huis in Amsterdam en alles is zo klein.. zo hutjemutje en dan toch duur. Ik woon in Rotterdam en kom oorspronkelijk van een boerderij af; ik merk dat het me enorm tegen staat om een ieneminie (althans; dat vind ik dus) huis in het centrum van hip en happening Amsterdam te kopen. Zonder tuin.
donderdag 16 augustus 2012 13:03
Alleen reizen moet kunnen hoor. Ik ben net nog een paar maanden weggeweest. Hij is me toen wel op komen zoeken en ik denk niet dat ik ooit nog eens zo lang zonder hem weg wil, maar dat weten we dan ook weer. Bovendien maakt hij vaak genoeg reisjes zonder mij naar jaloersmakende bestemmingen en dat is nooit een probleem.
donderdag 16 augustus 2012 13:06
quote:abrikozenvlaaitje schreef op 16 augustus 2012 @ 12:19:
Ik heb altijd wel een beetje het gevoel gehad dat ik wilde reizen, me niet wilde binden, ik zie mijzelf ook wel de wereld over gaan en overal werken zonder kinderen. Dat is echter niet het beeld van mijn vriend die wil huisje boompje beestje. Misschien zijn die dromen ook niet heel realistisch en moet ik me hier bij neerleggen. Aan de andere kant denk ik dan. Ik ben de enige die mijn leven zo kan inrichten dat ik er gelukkig van word.
lees dit nu pas goed...dan kan ik me voorstellen dat huisje-boompje-beestje je helemaaal aanvliegt.. Maar je zou es wat kunnen proberen toch? wel samen blijven wonen, maar af en toe een tripje plannen met een vriendin ipv je vriend. Ik roep maar wat hoor.
En als dat dan nog niet voldoende vrijheid is... ja. Misschien willen jullie dan wel hele tegenstrijdige dingen.
Ik heb altijd wel een beetje het gevoel gehad dat ik wilde reizen, me niet wilde binden, ik zie mijzelf ook wel de wereld over gaan en overal werken zonder kinderen. Dat is echter niet het beeld van mijn vriend die wil huisje boompje beestje. Misschien zijn die dromen ook niet heel realistisch en moet ik me hier bij neerleggen. Aan de andere kant denk ik dan. Ik ben de enige die mijn leven zo kan inrichten dat ik er gelukkig van word.
lees dit nu pas goed...dan kan ik me voorstellen dat huisje-boompje-beestje je helemaaal aanvliegt.. Maar je zou es wat kunnen proberen toch? wel samen blijven wonen, maar af en toe een tripje plannen met een vriendin ipv je vriend. Ik roep maar wat hoor.
En als dat dan nog niet voldoende vrijheid is... ja. Misschien willen jullie dan wel hele tegenstrijdige dingen.
