Psyche
alle pijlers
Hoe laat je een ex los?
dinsdag 6 maart 2012 17:23
Hier gaat 'ie dan toch maar. Ik hoop heel erg dat iemand tips heeft. Ik kom er gewoon even niet uit.
De 'relatie' (verhouding) met een man die me steeds wel dan weer niet wilde is nu 5 maanden geleden beëindigd. Het was een moeilijke verhouding met een moeilijke, maar ook leuke man.
En ik laat 'm gewoon niet los! Ik weet gewoon niet meer wat te doen. Op deze voet verder (mijn leven leiden, geen contact zoeken)? Wordt het dan minder (wanneer?)? Of een gesprek met 'm aangaan in de hoop dat ik het een plekje ga geven? Mezelf 'dwingen' met iemand anders het bed in te duiken??
Ik word mezelf helemaal beu op deze manier. Ik wil hier uit.
De 'relatie' (verhouding) met een man die me steeds wel dan weer niet wilde is nu 5 maanden geleden beëindigd. Het was een moeilijke verhouding met een moeilijke, maar ook leuke man.
En ik laat 'm gewoon niet los! Ik weet gewoon niet meer wat te doen. Op deze voet verder (mijn leven leiden, geen contact zoeken)? Wordt het dan minder (wanneer?)? Of een gesprek met 'm aangaan in de hoop dat ik het een plekje ga geven? Mezelf 'dwingen' met iemand anders het bed in te duiken??
Ik word mezelf helemaal beu op deze manier. Ik wil hier uit.
donderdag 10 mei 2012 15:33
Dit moet ik even vertellen aan jullie
Sinds ik mijn ex gecontacteerd heb gaat het eigenlijk juist beter met me, wat ik gek vind. Ik had juist gedacht dat ik me er slechter door zou voelen.
Ik denk niet meer zoveel aan hem als dat ik eerst deed. Met uitgaan bv spookt hij niet meer zo vaak door mijn hoofd en dat is zo fijn! Denk dat ik het beter een plekje kan geven of zo..
Natuurlijk mis ik hem nog wel eens maar het wordt steeds minder naar mijn idee. Heb minder buien van paniek en wanhopigheid en ze zijn minder erg. Tijd is erg belangrijk in dit proces.
Sinds ik mijn ex gecontacteerd heb gaat het eigenlijk juist beter met me, wat ik gek vind. Ik had juist gedacht dat ik me er slechter door zou voelen.
Ik denk niet meer zoveel aan hem als dat ik eerst deed. Met uitgaan bv spookt hij niet meer zo vaak door mijn hoofd en dat is zo fijn! Denk dat ik het beter een plekje kan geven of zo..
Natuurlijk mis ik hem nog wel eens maar het wordt steeds minder naar mijn idee. Heb minder buien van paniek en wanhopigheid en ze zijn minder erg. Tijd is erg belangrijk in dit proces.
donderdag 10 mei 2012 16:58
Hey Orchidee!
Wat goed om te horen:) Misschien dat ik er over heen gelezen heb (zo ja: sorry) maar hoe lang na de breuk heb je contact gezocht met je ex? En hoe was dat? En waar hebben jullie over gesproken? Ik stel zo veel vragen omdat ik toevallig vandaag met hetzelfde idee speelde, dat dus juist mijn ex contacteren me vooruit zou kunnen brengen in het proces van loslaten, zelfs als hij er niet op in zou gaan denk ik.
Wat goed om te horen:) Misschien dat ik er over heen gelezen heb (zo ja: sorry) maar hoe lang na de breuk heb je contact gezocht met je ex? En hoe was dat? En waar hebben jullie over gesproken? Ik stel zo veel vragen omdat ik toevallig vandaag met hetzelfde idee speelde, dat dus juist mijn ex contacteren me vooruit zou kunnen brengen in het proces van loslaten, zelfs als hij er niet op in zou gaan denk ik.
vrijdag 11 mei 2012 00:42
Ik heb tot 2/3 weken na de breuk nog contact gehad, daarna ongeveer 6 weken niet meer. Dat is toch een poosje.
Het was heel gezellig en had het idee alsof hij het leuk vond dat ik hem wat stuurde. We hebben erover gepraat wat we zouden gaan doen in de komende vakanties, over school en hoe het gaat. Ik heb nu meer het idee dat het voor hem misschien ook moeilijker was dan dat ik eerder dacht. En ik denk dat als we elkaar nu tegen zouden komen, het ook gezellig praten wordt.
Ik wil hem binnenkort weer wat sturen maar ik weet ook niet precies wat.
Het was heel gezellig en had het idee alsof hij het leuk vond dat ik hem wat stuurde. We hebben erover gepraat wat we zouden gaan doen in de komende vakanties, over school en hoe het gaat. Ik heb nu meer het idee dat het voor hem misschien ook moeilijker was dan dat ik eerder dacht. En ik denk dat als we elkaar nu tegen zouden komen, het ook gezellig praten wordt.
Ik wil hem binnenkort weer wat sturen maar ik weet ook niet precies wat.
zaterdag 12 mei 2012 08:09
Ik ben al 2,5 jaar van hem weg, maar droom nog elke week over hem, en moet huilen als ik er dan achter kom dat het een droom is, of als hij in mijn droom met een ander zoent.
Volgens vrienden mis ik niet de man (als ik hm zie voel ik er namelijk weer weinig bij, enkel interesse en ja, natuurlijk hou ik nog van hm, maar niet meer gevoelens) maar ze denken dat ik het gevoel mis wat ik voor hem heb gevoeld, en voor niemand meer heb gevoeld..
Tis vreselijk.. -_-
Volgens vrienden mis ik niet de man (als ik hm zie voel ik er namelijk weer weinig bij, enkel interesse en ja, natuurlijk hou ik nog van hm, maar niet meer gevoelens) maar ze denken dat ik het gevoel mis wat ik voor hem heb gevoeld, en voor niemand meer heb gevoeld..
Tis vreselijk.. -_-
dinsdag 22 mei 2012 21:52
woensdag 23 mei 2012 09:07
Dan komt TO zich ook nog maar even melden 
Ik ben er nog niet helemaal overheen. Ik denk ook nog iedere dag aan hem. Maar, ik heb de behoefte niet meer om contact met hem op te nemen. Alhoewel ik hem heel soms nog kan missen. Ik kan het steeds beter van een afstandje bekijken en me realiseren dat die man echt niet goed voor me is.
Verder ligt de focus op mij en ik stel me open voor andere mannen. Nog niet voor een relatie, dat is een brug te ver, maar wel voor leuk contact en eventueel intimiteit.
Kortom, het wordt beter met de tijd en afstand houden
Ik ben er nog niet helemaal overheen. Ik denk ook nog iedere dag aan hem. Maar, ik heb de behoefte niet meer om contact met hem op te nemen. Alhoewel ik hem heel soms nog kan missen. Ik kan het steeds beter van een afstandje bekijken en me realiseren dat die man echt niet goed voor me is.
Verder ligt de focus op mij en ik stel me open voor andere mannen. Nog niet voor een relatie, dat is een brug te ver, maar wel voor leuk contact en eventueel intimiteit.
Kortom, het wordt beter met de tijd en afstand houden
woensdag 23 mei 2012 15:59
Ik heb geen contact meer met mijn ex opgenomen, gewoon omdat ik niet precies weet wat ik moet zeggen.
Heb de laatste dagen wel heel erg de neiging om dat te doen.
De laatste dagen gaat het ook een beetje minder, ik mis de leuke dingen die we samen deden en ik ben erachter gekomen dat ik hem persoonlijk ook mis. En realiseren dat we waarschijnlijk nooit meer bij elkaar komen is verschrikkelijk :(
Zou het ook verschrikkelijk vinden als ie iemand vindt die 'beter' is dan ik.
Ikzelf ga gewoon uit en praat met andere mannen, maar ik wil iemand die goed voor mij is en die ikzelf ook erg mooi vind en die heb ik nog niet gevonden.
Kan dit misschien in verband staan met elkaar? Dat, omdat ik niemand tegenkom, ik mijn ex nog mis?
Heb de laatste dagen wel heel erg de neiging om dat te doen.
De laatste dagen gaat het ook een beetje minder, ik mis de leuke dingen die we samen deden en ik ben erachter gekomen dat ik hem persoonlijk ook mis. En realiseren dat we waarschijnlijk nooit meer bij elkaar komen is verschrikkelijk :(
Zou het ook verschrikkelijk vinden als ie iemand vindt die 'beter' is dan ik.
Ikzelf ga gewoon uit en praat met andere mannen, maar ik wil iemand die goed voor mij is en die ikzelf ook erg mooi vind en die heb ik nog niet gevonden.
Kan dit misschien in verband staan met elkaar? Dat, omdat ik niemand tegenkom, ik mijn ex nog mis?
vrijdag 25 mei 2012 10:33
Wat is dat toch naar dat liefdesverdriet. Al jullie verhalen hebben zoveel overeenkomsten, en ik herken zoveel van jullie gevoelens!
Het is nu bijna 2 maanden uit met mijn vriend, een superleuke relatie gehad, maar hij heeft het uitgemaakt.
En sindsdien helemaal geen contact meer. Ik heb nog een paar keer wat geprobeerd, via sms en mail. Maar ex wil geen contact. En ik heb geen idee waarom. En misschien ook maar beter, want dan maak ik mezelf nog meer gek.
Ik had me bijna een maand kunnen beheersen door echt HELEMAAL niets van mij te laten horen. Tot zonet, ik miste hem zo dat ik een gewoon leuk berichtje heb gestuurd. Gewoon of hij van het mooie weer aan het genieten was en hoe het ging met zijn hobby. En dat het met mijn hobby goed gaat. En erbij gezet dat ik hoop dat hij wat terugstuurt, maar dat hij maar moet zien of hij daar behoefte aan heeft. Maar je raadt het al; helemaal geen reactie!!!! En nu zit ik mezelf weer op te vreten. Had ik nou maar niets gestuurd. Ik wil ook wel een 'boos' berichtje sturen, dat ik het heel jammer vind dat hij niets van zich laat horen.En dat ik hem mis. Maar wat schiet ik daarmee op? Dan word ik in zijn ogen een aansteller. Dat wil ik echt niet.
En nu ben ik boos op hem, boos op mezelf. En denk ik: zal ik hem overal van verwijderen (en de mensen die ik via hem ken) zodat ik ook niet meer in de verleiding kan komen?
Maarja.. dat vind ik dan ook weeer 'zonde'!
Ik ben echt heel gelukkig met mezelf en mijn eigen leven, maar toch blijft dit moeilijk!
Even in het kort onze relatie, Het heeft anderhalf jaar geduurd. Tijdens het eerste jaar en 3 maanden; in een woord geweldig! Nooit genoeg van elkaar, alleen maar leuke dingen gedaan. Ik wilde zelfs wel eens een topic openen dat relaties ook ongecompliceerd en leuk kunnen zijn. Dat het vanzelf kan gaan.
Maar dat 'vanzelf' gaan was ook onze enige drijfveer. Want toen er dus wel wat meningsverschillen kwamen konden we die dus blijkbaar niet oplossen. En terwijl ik door een dipje heen wil, trekt hij meteen de stekker eruit.
Het is nu bijna 2 maanden uit met mijn vriend, een superleuke relatie gehad, maar hij heeft het uitgemaakt.
En sindsdien helemaal geen contact meer. Ik heb nog een paar keer wat geprobeerd, via sms en mail. Maar ex wil geen contact. En ik heb geen idee waarom. En misschien ook maar beter, want dan maak ik mezelf nog meer gek.
Ik had me bijna een maand kunnen beheersen door echt HELEMAAL niets van mij te laten horen. Tot zonet, ik miste hem zo dat ik een gewoon leuk berichtje heb gestuurd. Gewoon of hij van het mooie weer aan het genieten was en hoe het ging met zijn hobby. En dat het met mijn hobby goed gaat. En erbij gezet dat ik hoop dat hij wat terugstuurt, maar dat hij maar moet zien of hij daar behoefte aan heeft. Maar je raadt het al; helemaal geen reactie!!!! En nu zit ik mezelf weer op te vreten. Had ik nou maar niets gestuurd. Ik wil ook wel een 'boos' berichtje sturen, dat ik het heel jammer vind dat hij niets van zich laat horen.En dat ik hem mis. Maar wat schiet ik daarmee op? Dan word ik in zijn ogen een aansteller. Dat wil ik echt niet.
En nu ben ik boos op hem, boos op mezelf. En denk ik: zal ik hem overal van verwijderen (en de mensen die ik via hem ken) zodat ik ook niet meer in de verleiding kan komen?
Maarja.. dat vind ik dan ook weeer 'zonde'!
Ik ben echt heel gelukkig met mezelf en mijn eigen leven, maar toch blijft dit moeilijk!
Even in het kort onze relatie, Het heeft anderhalf jaar geduurd. Tijdens het eerste jaar en 3 maanden; in een woord geweldig! Nooit genoeg van elkaar, alleen maar leuke dingen gedaan. Ik wilde zelfs wel eens een topic openen dat relaties ook ongecompliceerd en leuk kunnen zijn. Dat het vanzelf kan gaan.
Maar dat 'vanzelf' gaan was ook onze enige drijfveer. Want toen er dus wel wat meningsverschillen kwamen konden we die dus blijkbaar niet oplossen. En terwijl ik door een dipje heen wil, trekt hij meteen de stekker eruit.
woensdag 17 oktober 2012 04:40
Hallo,
Ik ben nieuw hier en ben net uit een relatie gekomen die ontzettend veel leek op wat Angela76 beschreef. Ik ben gelijk alle posts gaan lezen in de hoop dat er een positief einde was. Maar ik zie dat er na 27/5 helemaal niets meer is geschreven. ik hoop dat geen nieuws goed nieuws is, maar ik zou heeeeeel graag willen weten hoe jullie er nu voor staan.
Ik heb onwijs veel moeite om mijn ex los te laten, en er werd een goede opmerking gemaakt over dat jojo gevoel, dan weer wel, dan weer niet, daardoor ga je steeds harder je best doen om er uiteindelijk achter te komen dat de andere party er helemaal niet zo diep in zit. Mijn ex maakte het van de een op de andere dag uit, vraagt zich dan af waarom ik niet gelijk achter hem aan ren. na een aantal maanden hou ik het niet meer uit en ren dus idd weer achter hem aan....6 maanden lang, weer dat ge-jojo, en dan kom ik erachter dat hij al 9 maanden een nieuwe vriendin heeft....ik ben er helemaal kapot van. erger nog, hij laat haar links liggen als ik erachter kom en doet net of hij bij mij wil zijn...ik vergeef hem omdat ik natuurlijk ook blij ben dat hij voor mij kiest (ik had hem gelijk op straat moeten gooien toen ik het uitvond). en een paar weken later gaat hij zijn ouders opzoeken, en dumpt mij over de telefoon, om vervolgens weer terug te gaan naar zijn vriendinnetje van 9 maanden, die hem ook weer met open armen ontvangt. Het is toch ongelofelijk, zijn wij nou allebei idioten? Maar inmiddels zit ik wel met een gebroken hart en mis hem ontzettend. vraag me niet waarom, nadat hij dit soort dingen flikt zou ik toch gewoon kwaad moeten zijn? Hem niet meer willen?
Ik ben nieuw hier en ben net uit een relatie gekomen die ontzettend veel leek op wat Angela76 beschreef. Ik ben gelijk alle posts gaan lezen in de hoop dat er een positief einde was. Maar ik zie dat er na 27/5 helemaal niets meer is geschreven. ik hoop dat geen nieuws goed nieuws is, maar ik zou heeeeeel graag willen weten hoe jullie er nu voor staan.
Ik heb onwijs veel moeite om mijn ex los te laten, en er werd een goede opmerking gemaakt over dat jojo gevoel, dan weer wel, dan weer niet, daardoor ga je steeds harder je best doen om er uiteindelijk achter te komen dat de andere party er helemaal niet zo diep in zit. Mijn ex maakte het van de een op de andere dag uit, vraagt zich dan af waarom ik niet gelijk achter hem aan ren. na een aantal maanden hou ik het niet meer uit en ren dus idd weer achter hem aan....6 maanden lang, weer dat ge-jojo, en dan kom ik erachter dat hij al 9 maanden een nieuwe vriendin heeft....ik ben er helemaal kapot van. erger nog, hij laat haar links liggen als ik erachter kom en doet net of hij bij mij wil zijn...ik vergeef hem omdat ik natuurlijk ook blij ben dat hij voor mij kiest (ik had hem gelijk op straat moeten gooien toen ik het uitvond). en een paar weken later gaat hij zijn ouders opzoeken, en dumpt mij over de telefoon, om vervolgens weer terug te gaan naar zijn vriendinnetje van 9 maanden, die hem ook weer met open armen ontvangt. Het is toch ongelofelijk, zijn wij nou allebei idioten? Maar inmiddels zit ik wel met een gebroken hart en mis hem ontzettend. vraag me niet waarom, nadat hij dit soort dingen flikt zou ik toch gewoon kwaad moeten zijn? Hem niet meer willen?
