Wie helpt zoon van 8 van zijn geloof af?

24-10-2012 17:41 74 berichten
Alle reacties Link kopieren
Mijn zoon is 8 en zit in groep 5. Dit jaar gaan ze voor het eerst surprises doen. Mijn zoon gelooft nog heilig in Sinterklaas (ik heb al wel eens voorzichtig gepolst). Ik weet van 1 jongetje dat hij niet meer geloofd, geen idee hoe dat met de rest van de klas is gesteld.



En nu twijfel ik wat ik zal doen. Hem zelf vertellen dat de Sint niet bestaat? Niks zeggen met het risico dat hij het op school van vriendjes hoort? Ik vind het ook jammer om een kind wat totaal niet twijfelt van zijn geloof te brengen. Zeker omdat zoon emotioneel gezien wat achter loopt bij leeftijdsgenoten. Maar ik ben ook weer bang, juist omdat hij totaal niet twijfelt dat de schok alleen maar groter is als een vriendje hem bij wijze van uitlacht omdat hij nog gelooft.



Hoe hebben jullie dat gedaan?
Alle reacties Link kopieren
quote:susanna1980 schreef op 24 oktober 2012 @ 21:10:

Ik moet de eerste ouder nog tegenkomen die nog nooit gelogen heeft tegen zijn kind.Well, meet me. Serieus, ik lieg niet tegen mijn kinderen, vertel ook niet alles, maar eerlijkheid is gewoon de basis. Is ook een reden waarom ik zo'n hekel heb aan dat Sinterklaasgedoe als het gaat om wat kinderen allemaal wijs gemaakt wordt. Snap dat echt niet.
Alle reacties Link kopieren
quote:zonnetje59 schreef op 24 oktober 2012 @ 21:21:

[...]





Well, meet me. Serieus, ik lieg niet tegen mijn kinderen, vertel ook niet alles, maar eerlijkheid is gewoon de basis. Is ook een reden waarom ik zo'n hekel heb aan dat Sinterklaasgedoe als het gaat om wat kinderen allemaal wijs gemaakt wordt. Snap dat echt niet.Toch hoef je als ouder niks te doen om je kind met Sint-geloof op te zadelen. Sterker nog, met de films, reclames en Sinterklaasjournaal moet je zelfs je best doen om je kinderen niet te laten geloven. En daarvoor was/is het voor mijn kinderen te leuk.
Iemand een blokje kaas bij de mosterd?
Alle reacties Link kopieren
quote:tristan19 schreef op 24 oktober 2012 @ 20:11:

[...]



Dat was 20 jaar geleden ook al zo hoor Maar 30 jaar in ieder geval nog niet. En ik heb een leuke kindertijd gehad. Kinderen van nu zijn een beetje blasé geworden. Komt ook door de hele maatschappij. En als ze nog een laatste stukje kind zijn kunnen behouden, zoals het sinterklaasfeest, vindt zelfs de moeder dat het kind ook nog uit die droom gehaald moet worden.
Alle reacties Link kopieren
quote:sandt schreef op 24 oktober 2012 @ 20:19:

[...]





Ooit wel, heus, maar als iedereen het wel weet en jij niet! Kinderen kunnen zich als je het te laat vertelt heel erg bedrogen voelen. Dochter van een vriendin, toen 9, vond het vreselijk dat iedereen het wist en dat niemand het aan haar verteld had. Ze wilde dus meteen ook weten wat ze haar nog meer niet verteld hadden. Of kindje Jezus wel echt was, of opa echt wel in de hemel was. Wat er nu echt met de zieke kat was gebeurd, allemaal dingen waar het kind dus ook aan ging twijfelen. Tja, dat werd een heel lang en moeilijk gesprek.

Kan, maar dat hoeft heus niet.

Veel kinderen geloven terwijl ze in hun hart weten dat dingen niet kloppen. Maar ze hebben iets wat volwassenen niet hebben: fantasie. Een wereld is mooier als je fantasie hebt, het kleurt de wereld.



Zoals ik van de week in de Efteling was, maar dacht hoe het was toen ik nog kind was, zoveel mooier omdat ik nog zoveel fantasie had.



Maar nu moeten kinderen in mentaal opzicht ook al volwassen zijn. Als je ze een mooi verhaal vertelt dat aansluit op hun fantasie, wordt dat gebracht als "voorliegen". Ik zie het als het kleuren van hun kinderwereld. Ik weet nog hoe spannend ik het allemaal vond met sinterklaas. En dat willen de ouders van nu hun kinderen afpakken. Sneu.
Ach, het ene kind is het andere niet. Ik heb van veel kinderen vragen beantwoord. Dat vond ik leuk. Aan een neefje die mij vertelde dat hij dacht dat de sinterklaas van een bijeenkomst helemaal geen echte was. Ja, toen heb ik verteld dat die sinterklaas ook een hulpsinterklaas was en dat de cadeautjes niet van de echte sinterklaas waren. Dat het daardoor kwam dat het ene kind heel grote cadeaus en het andere heel weinig cadeautjes kreeg. Of sinterklaas wel/niet bestond dat heb ik in het midden gelaten. Alleen maar uitgelegd dat Sinterklaas alle kinderen even lief vond.



Leuk was wel dat ik toen zelf een cadeau kreeg van sinterklaas. Toen kwam hij naar me toe en fluisterde: "Je wel weet van wie dat echt afkomt" met een glimlachje.
Alle reacties Link kopieren
Nichtje van 10 gelooft nog omdat moeders het niet wil vertellen...

Sneu vind ik dat.



Ik zou het nu vertellen, voordat de sintheisa echt losbarst. Tegen de tijd dat de sint er is zal hij weer heilig geloven maar daarna zal hij ook wel inzien dat er dingen niet helemaal kloppen
Alle reacties Link kopieren
Hier een zoon van 8,5 in groep 4 en die gelooft ook nog. Twijfel ook wat te doen. Veel zeggen dat ze er zelf achter moeten komen maar ivm zijn adhd hoop ik dat dat zo snel mogelijk gebeurt want ik vind het een stress periode voor hem.
Alle reacties Link kopieren
quote:Bokito schreef op 25 oktober 2012 @ 18:23:

Nichtje van 10 gelooft nog omdat moeders het niet wil vertellen...

Sneu vind ik dat.



Ik zou het nu vertellen, voordat de sintheisa echt losbarst. Tegen de tijd dat de sint er is zal hij weer heilig geloven maar daarna zal hij ook wel inzien dat er dingen niet helemaal kloppen En als ze zien dat dingen niet kloppen en vragen gaan stellen, is het altijd nog tijd genoeg om de waarheid te vertellen. Op vragen horen eerlijke antwoorden. Maar voor die tijd moet je ze laten in hun geloof, omdat ze daar mooie ervaringen mee op doen en herinneringen aan Sinterklaas. Je bent maar één keer kind en dat duurt al zo kort. Het is zo afgelopen.
Alle reacties Link kopieren
Dank voor alle meningen. Ik was een paar dagen druk, dus daarom even radiostilte van mijn kant.



En ik ben er dus nog steeds niet uit. Hij stelt geen vragen en als ik het ter discussie stel, heeft hij overal een antwoord op. Laatst had ik wel een ingang om hem aan het twijfelen te brengen toen hij een vraag stelde over geld en Sinterklaas, maar zijn zusje van vijf zat erbij dus dat heb ik toch even laten gaan.



Maar misschien toch maar op die vraag terugkomen. Man gaat morgen met zoon naar de voetbalwedstrijd. Op de terugweg misschien een mooi moment om eens wat vragen te stellen.



Maar ik kan me dus ook wel in Iones vinden.

Wat een gedoe. En ik heb nooit echt bewust over Sinterklaas verteld. Maar erin geloven begint vanzelf. En de moeders die hier beweren nooit te liegen tegen hun kinderen hebben ongetwijfeld een andere definitie van liegen dan ik.
Alle reacties Link kopieren
mijn zoon is 9, zit in groep 6 en geloofde ook nog heilig. Toen vorige maand de boekjes van Bart Smit op de mat vielen en hij ijverig begon aan te strepen wat hij allemaal wilde, heb ik maar eens met hem gepraat.Ook om hem te beschermen, zodat hij niet geplaagd zou gaan worden in de klas..als enige gelovige..

Gewoon gevraagd hoe hij dacht hoe het zat. Kwam er een heel verhaal over de echte sint en de hulpsinten...Dus toen heb ik verteld dat het eigenlijk allemaal niet echt is..

Die ogen..!! Hij had allemaal vragen, maar nam met alle antwoorden genoegen.

Aangezien hij nog wat jongere nichtjes en neefjes heeft heb ik hem gewoon betrokken in het verhaal. Dat hij nu groot genoeg is om mee te doen, en dat hij het geheim moet houden.

Vond ie helemaal prima..

Hij had als laatste vraag nog: maarruh, als jullie de kadootjes doen, waarom heb ik dan niet alles gekregen wat ik gevraagd heb..?
Alle reacties Link kopieren
Iones ik vind sinterklaas ook geweldig. Maar als je het als ouder nooit vertelt, komt je kind er dan achter als hij/zij er zelf aan toe is of als de rest van de klas hem/haar eens flink uitlacht om zijn/haar goedgelovigheid en naiviteit? Kinderen kunnen bikkelhard zijn. Wat heb je dan liever?



En dat was vroeger niet anders hoor. Mijn moeder heeft er zelfs nog een trauma van!
Alle reacties Link kopieren
@Dannas, heb de reacties niet gelezen dus misschien is 't al gezegd. Ten eerst denk ik dat het leuker voor je zoontje is om de magie rondom Sinterklaas nog even in stand te houden.

Ten tweede is het heel jammer als je hem nu (eind oktober), met nog maar een maand te gaan tot Sinterklaas, uit de droom gaat helpen. Dat is zooo zonde.



Mijn kinderen geloofden allemaal tot zo'n jaar of 9.

Mijn jongste zoon is nu 13 en hij verzucht nog vaak hoe jammer hij het vindt dat hij niet meer in Sinterklaas gelooft: alle magie en leuke spanning is weg, zegt hij.



Je kunt aan de juf vragen of er nog kinderen geloven, en hoe ze daarmee omgaat. En of de andere kinderen daar ook een beetje rekening mee houden. Peil haar gewoon even en overleg met haar.
Alle reacties Link kopieren
quote:dannas schreef op 24 oktober 2012 @ 17:41:

Maar ik ben ook weer bang, juist omdat hij totaal niet twijfelt dat de schok alleen maar groter is als een vriendje hem bij wijze van uitlacht omdat hij nog gelooft.



Hoe hebben jullie dat gedaan?

Ik zei altijd dat Sinterklaas niet kwam bij kinderen die zeiden dat hij niet bestond. En dat hun vader of moeder dan de cadeautjes moesten kopen, omdat het anders zielig voor ze was.

.
Ik heb vanavond precies hetzelfde besproken met mijn man.Onze zoon van 8 is er nog zo vol van dat hij vandaag de hele middag oude Sinterklaasjournaals heeft zitten kijken.



Hij wil nu ook zijn boekenbeurt over een sinterklaasverhaal doen en ik ben ook bang dat hij zal worden uitgelachen.



Ik was voor vertellen, man niet.



We hebben nu afgesproken dat we het vertellen als hij wordt uitgelachen of gepest. Mochten er vragen komen, stellen we een wedervraag:Bijvoorbeeld als hij vraagt waarom Sinterklaas nooit doodgaat, vragen wat hij zelf denkt. Komt hij tot de conclusie dat het niet kan, dan zullen we dat beamen.
Alle reacties Link kopieren
quote:dannas schreef op 26 oktober 2012 @ 22:29:

Dank voor alle meningen. Ik was een paar dagen druk, dus daarom even radiostilte van mijn kant.



En ik ben er dus nog steeds niet uit. Hij stelt geen vragen en als ik het ter discussie stel, heeft hij overal een antwoord op. Laatst had ik wel een ingang om hem aan het twijfelen te brengen toen hij een vraag stelde over geld en Sinterklaas, maar zijn zusje van vijf zat erbij dus dat heb ik toch even laten gaan.



Maar misschien toch maar op die vraag terugkomen. Man gaat morgen met zoon naar de voetbalwedstrijd. Op de terugweg misschien een mooi moment om eens wat vragen te stellen.



Maar ik kan me dus ook wel in Iones vinden.

Wat een gedoe. En ik heb nooit echt bewust over Sinterklaas verteld. Maar erin geloven begint vanzelf. En de moeders die hier beweren nooit te liegen tegen hun kinderen hebben ongetwijfeld een andere definitie van liegen dan ik.

Leef jezelf gewoon in je kind, hoe hij alles ervaart met Sinterklaas en overweeg of je hem dat af wilt nemen, of dat opweegt tegen de waarheid die hij uiteindelijk toch zal leren kennen, als hém dat uit komt.



Denk terug aan je eigen sinterklaastijd, en of je dat had willen missen, alleen maar om de waarheid te kennen.

Het is toch een mooie traditie? En het komt nooit meer echt terug. Als je er niet meer in gelooft, is al het spannende en mooie er wel af. Het is dan nog wel leuk, maar niet meer met dat extra wat je alleen hebt als je nog als kind er in gelooft.
Alle reacties Link kopieren
quote:pyridine schreef op 27 oktober 2012 @ 00:17:

Iones ik vind sinterklaas ook geweldig. Maar als je het als ouder nooit vertelt, komt je kind er dan achter als hij/zij er zelf aan toe is of als de rest van de klas hem/haar eens flink uitlacht om zijn/haar goedgelovigheid en naiviteit? Kinderen kunnen bikkelhard zijn. Wat heb je dan liever?



En dat was vroeger niet anders hoor. Mijn moeder heeft er zelfs nog een trauma van!Ik was zo'n kind die bleef geloven en andere kinderen uit de klas zeiden smalend dat sinterklaas niet bestond, en ik bleef gewoon volhouden van wel. Dat was mijn mening, waar ik in geloofde. En dat namen die andere kinderen mij niet af. Het is denk ik vanzelf opgehouden bij mij. Ik weet niet hoe. Het is vanzelf gegaan. Ik heb mij moeder nooit iets gevraagd, ze heeft dus ook nooit antwoorden hoeven te geven. En ik heb niemand ooit iets verweten. Maar ik had een mooie tijd tot de tijd dát ik er in geloofde. En dat nemen ze mij nooit meer af.
Alle reacties Link kopieren
quote:JaneJane38 schreef op 27 oktober 2012 @ 00:38:

Ik heb vanavond precies hetzelfde besproken met mijn man.Onze zoon van 8 is er nog zo vol van dat hij vandaag de hele middag oude Sinterklaasjournaals heeft zitten kijken.



Hij wil nu ook zijn boekenbeurt over een sinterklaasverhaal doen en ik ben ook bang dat hij zal worden uitgelachen.



Ik was voor vertellen, man niet.



We hebben nu afgesproken dat we het vertellen als hij wordt uitgelachen of gepest. Mochten er vragen komen, stellen we een wedervraag:Bijvoorbeeld als hij vraagt waarom Sinterklaas nooit doodgaat, vragen wat hij zelf denkt. Komt hij tot de conclusie dat het niet kan, dan zullen we dat beamen.De eerdere tip van iemand om aan de juf te vragen wat er mee aan te vangen vind ik een goede. Zij kent de klas, alle kinderen, en de hoedanigheid van het geloven van sinterklaas en het eventuele pesten wat er op volgt. Zij kan je wel vertellen wat je het beste kunt doen.
Alle reacties Link kopieren
quote:iones schreef op 27 oktober 2012 @ 17:36:

[...]



Ik was zo'n kind die bleef geloven en andere kinderen uit de klas zeiden smalend dat sinterklaas niet bestond, en ik bleef gewoon volhouden van wel. Dat was mijn mening, waar ik in geloofde. En dat namen die andere kinderen mij niet af. Het is denk ik vanzelf opgehouden bij mij. Ik weet niet hoe. Het is vanzelf gegaan. Ik heb mij moeder nooit iets gevraagd, ze heeft dus ook nooit antwoorden hoeven te geven. En ik heb niemand ooit iets verweten. Maar ik had een mooie tijd tot de tijd dát ik er in geloofde. En dat nemen ze mij nooit meer af.

Dit is toch het allermooiste? Prachtig vind ik dit.

Precies zo is het bij al mijn kinderen gegaan. Ze kwamen er langzaam vanzelf achter.



Mijn jongste zoon van 13 heeft het er nog heel vaak over en hij verzuchtte laatst: "Ik wou dat ik nog in Sinterklaas geloofde, het was zo'n mooie tijd...."



Ik ben er ook voor om kinderen er gewoon op hun eigen tempo achter te laten komen..

Mijn jongste vertelde ook dat hij het laatst jaar dat hij wist dat Sinterklaas niet meer bestond nog gedaan heeft alsof hij wél geloofde. Hij zei: "Ik wist dat hij niet bestond, maar ik vond het zo zielig voor jou mama, want jij geloofde nog..."

Dan smelt je hart toch? Dit soort dingen had ik nooit van tevoren kunnen verzinnen.
Alle reacties Link kopieren
Grijnsz, en het is ook zo mooi dat hij jou dat geloof ook niet af wilde nemen maar je in je waarde liet!



Kunnen veel volwassenen nog een voorbeeld aan nemen.
Alle reacties Link kopieren
Ja ontroerend hè?

Kinderen hebben nog die eigenschap om vanuit hun hart en gevoel te reageren. Veel volwassenen zijn dat verloren.

In feite liet zijn eigen reactie ook zien (het feit dat hij mij in mijn geloof en waarde wilde laten) hoe bijzonder zijn eigen beleving rondom Sinterklaas geweest was.. en die betovering wilde hij voor mij niet verbreken



Inderdaad, volwassenen kunnen daar een voorbeeld aan nemen.

Ik vond zijn reactie heel erg leerzaam, hartverwarmend en mooi.

Toen hij me dit vertelde hebben we elkaar geknuffeld, omdat we zo lief voor elkaar geweest waren.



(Ik leer trouwens heel veel van mijn kinderen, juist door ze zelf te laten voelen en denken komen ze met de oplossingen die ik zelf nooit had kunnen bedenken... en dat verrijkt mij dan weer.)

.
Alle reacties Link kopieren
Eigenlijk is het echt jammer dat het aan kinderen verteld wordt zodat ze niet gepest gaan worden.



Ik vond Sinterklaas een machtig iets vroeger. Heb ook tot ongeveer mijn achtste geloofd. En eigenlijk zou ik willen dat ieder kind tot zijn tiende zou geloven. Want het is toch een mooi feest?



Ik vind het ook jammer dat kerst, wat ik ook heel leuk vind, soms Sinterklaas inhaalt. Je ziet bij ons in het centrum geen sinterklaasversiering meer zoals vroeger, maar al vanaf eind november kerstversiering.

Zo jammer vind ik dat!
Alle reacties Link kopieren
dat komt omdat kinderen tegenwoordig ver voor hun 10e al moeten leren stoppen met geloven in Sinterklaas. Dus de groep die in Sinterklaas gelooft wordt steeds kleiner.
quote:Twinkle1001 schreef op 27 oktober 2012 @ 00:25:

@Dannas, heb de reacties niet gelezen dus misschien is 't al gezegd. Ten eerst denk ik dat het leuker voor je zoontje is om de magie rondom Sinterklaas nog even in stand te houden.

Ten tweede is het heel jammer als je hem nu (eind oktober), met nog maar een maand te gaan tot Sinterklaas, uit de droom gaat helpen. Dat is zooo zonde.



Mijn kinderen geloofden allemaal tot zo'n jaar of 9.

Mijn jongste zoon is nu 13 en hij verzucht nog vaak hoe jammer hij het vindt dat hij niet meer in Sinterklaas gelooft: alle magie en leuke spanning is weg, zegt hij.

Je kunt aan de juf vragen of er nog kinderen geloven, en hoe ze daarmee omgaat. En of de andere kinderen daar ook een beetje rekening mee houden. Peil haar gewoon even en overleg met haar.Je kunt als ouder natuurlijk ook weer nieuwe spanning creeëren door de kinderen zelf ook cadeautjes te laten kopen.
Alle reacties Link kopieren
Het is erg out of the box denken- maar wellicht kun je het je kind het beste vertellen in de zomer. Dan speelt het hele sinterklaas verhaal niet, worden ze niet zo snel verleid om het aan andere kinderen te vertellen, en worden ze ook niet zo snel meer in de war gebracht door alle reclames- sinten en pieten door heel het land.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven