Geld & Recht
alle pijlers
Voor Wahjong afgekeurd gevolgen PGB
donderdag 10 januari 2013 om 00:33
quote:nina1966 schreef op 10 januari 2013 @ 00:30:
[...]
Als hij al oud genoeg is voor wajong waarom wil je dan nog pgb? Hij moet bepaalde kosten dan van de wajong betalen, of wilde je daar van op vakantie ofzo.Ik denk omdat de begeleiding anders onbetaalbaar was heb gehoord van mijn begeleiding dat het anders wat van 40 euro per uur is en dan 3 uur in de week begeleiding hebben.
[...]
Als hij al oud genoeg is voor wajong waarom wil je dan nog pgb? Hij moet bepaalde kosten dan van de wajong betalen, of wilde je daar van op vakantie ofzo.Ik denk omdat de begeleiding anders onbetaalbaar was heb gehoord van mijn begeleiding dat het anders wat van 40 euro per uur is en dan 3 uur in de week begeleiding hebben.
donderdag 10 januari 2013 om 01:33
Wajong is voor levensonderhoud, PGB is voor begeleiding. Dat zijn dus twee verschillende soorten tegemoetkoming, met een verschillend doel en met een verschillende "keuring". Ze staan dan ook helemaal los van elkaar.
Of je Wajong krijgt of niet, heeft te maken met of je in je eigen levensonderhoud kunt voorzien (door werk) of niet (en zo ja, in welke mate). Daarnaast moet de oorzaak van de arbeidsongeschiktheid liggen vóór het 18e jaar of tijdens studie ontstaan zijn. Als er volgens de richtlijn van het UWV geen of onvoldoende arbeidsongeschiktheid bestaat, of als anderszins niet aan de voorwaarden voldaan is (bijvoorbeeld: niet voor je 18e al ziek zijn), dan krijg je geen Wajong uitkering. Het UWV doet de keuring voor Wajong.
Of je PGB krijgt of niet, hangt af van of je begeleiding of verzorging nodig hebt waarvoor een PGB geïndiceerd is. Dat staat in zoverre los van een uitkering, dat de oorzaak voor de aanvraag weliswaar hetzelfde kan zijn, maar dat je niet arbeidsongeschikt hoeft te zijn om een PGB te kunnen ontvangen (soms kan de begeleiding juist zorgen dat je wel kunt werken bijvoorbeeld) en dat als je wel arbeidsongeschikt bent, dat niet betekent dat je "dus" recht hebt op begeleiding of verzorging vanuit een PGB. De indicatie voor het PGB wordt volgens mij gedaan door het CIZ, dat is dus een volledig andere instantie die ook met andere richtlijnen werkt dan het UWV. Zo lang je een indicatie hebt van het CIZ, heb je recht op een PGB. De indicatie wordt om de zoveel tijd verlengt (of niet...). Om wat voor termijn dat gaat, verschilt per indicatie.
Overigens betekent afgekeurd worden voor Wajong juist dat je een uitkering krijgt. Als ze je aanvraag afkeuren, dan heet het "afgewezen worden voor Wajong". Om nog meer spraakverwarring te voorkomen, lijkt het me handig als je die terminologie aanhoudt.
Of je Wajong krijgt of niet, heeft te maken met of je in je eigen levensonderhoud kunt voorzien (door werk) of niet (en zo ja, in welke mate). Daarnaast moet de oorzaak van de arbeidsongeschiktheid liggen vóór het 18e jaar of tijdens studie ontstaan zijn. Als er volgens de richtlijn van het UWV geen of onvoldoende arbeidsongeschiktheid bestaat, of als anderszins niet aan de voorwaarden voldaan is (bijvoorbeeld: niet voor je 18e al ziek zijn), dan krijg je geen Wajong uitkering. Het UWV doet de keuring voor Wajong.
Of je PGB krijgt of niet, hangt af van of je begeleiding of verzorging nodig hebt waarvoor een PGB geïndiceerd is. Dat staat in zoverre los van een uitkering, dat de oorzaak voor de aanvraag weliswaar hetzelfde kan zijn, maar dat je niet arbeidsongeschikt hoeft te zijn om een PGB te kunnen ontvangen (soms kan de begeleiding juist zorgen dat je wel kunt werken bijvoorbeeld) en dat als je wel arbeidsongeschikt bent, dat niet betekent dat je "dus" recht hebt op begeleiding of verzorging vanuit een PGB. De indicatie voor het PGB wordt volgens mij gedaan door het CIZ, dat is dus een volledig andere instantie die ook met andere richtlijnen werkt dan het UWV. Zo lang je een indicatie hebt van het CIZ, heb je recht op een PGB. De indicatie wordt om de zoveel tijd verlengt (of niet...). Om wat voor termijn dat gaat, verschilt per indicatie.
Overigens betekent afgekeurd worden voor Wajong juist dat je een uitkering krijgt. Als ze je aanvraag afkeuren, dan heet het "afgewezen worden voor Wajong". Om nog meer spraakverwarring te voorkomen, lijkt het me handig als je die terminologie aanhoudt.
donderdag 10 januari 2013 om 01:40
quote:nina1966 schreef op 10 januari 2013 @ 00:30:
[...]
Als hij al oud genoeg is voor wajong waarom wil je dan nog pgb? Hij moet bepaalde kosten dan van de wajong betalen, of wilde je daar van op vakantie ofzo.
En jij hebt het doel van de verschillende potjes duidelijk niet begrepen. Wajong is voor levensonderhoud, om te compenseren dat de ontvanger ervan niet of minder kan werken dan een gezond persoon. Dat geld mag je naar eigen inzicht besteden, precies zoals je dat met een WAO-uitkering of een WIA-uitkering ook mag. Wajong is (nog) niet inkomensafhankelijk, dus het gezinsinkomen telt niet mee voor het al dan niet toekennen van Wajong, noch voor de hoogte ervan. Die beide besluiten zijn enkel gebaseerd op het al dan niet voldoen aan de voorwaarde voor de uitkering (o.a. arbeidsongeschiktheid), de mate waarin je arbeidsongeschikt bent en nog een paar richtlijnen (al dan niet studerend, al dan geen inkomsten uit werk, etc.). Als de zoon van TO op zichzelf woont, is dit het geld waar hij zijn vaste lasten en boodschappen van moet betalen en ja, hij moet er ook van op vakantie. Als hij het geluk heeft samen te wonen met iemand die meebetaalt aan de vaste lasten en de boodschappen, mag hij de rest van het geld volledig naar eigen inzicht besteden. Het is immers zijn inkomen.
Een PGB is een heel andere tegemoetkoming. Die is geoormerkt, er is expliciet gespecificeerd waar je het geld aan uit moet geven. In het geval van de zoon van TO zal dat aan begeleiding zijn. Elke euro die daaraan uitgegeven wordt, moet verantwoord worden tegenover het Zorgkantoor. Als hij geld overhoudt, moet hij dit aan het eind van het jaar terug storten aan het Zorgkantoor, hij mag het niet houden.
Twee totaal verschillende soorten betalingen dus, die niets met elkaar te maken hebben en die ook helemaal niets te maken hebben met volwassenheid, anders dan dat je Wajong eerder niet krijgt, omdat een minderjarige geacht wordt thuis te wonen.
[...]
Als hij al oud genoeg is voor wajong waarom wil je dan nog pgb? Hij moet bepaalde kosten dan van de wajong betalen, of wilde je daar van op vakantie ofzo.
En jij hebt het doel van de verschillende potjes duidelijk niet begrepen. Wajong is voor levensonderhoud, om te compenseren dat de ontvanger ervan niet of minder kan werken dan een gezond persoon. Dat geld mag je naar eigen inzicht besteden, precies zoals je dat met een WAO-uitkering of een WIA-uitkering ook mag. Wajong is (nog) niet inkomensafhankelijk, dus het gezinsinkomen telt niet mee voor het al dan niet toekennen van Wajong, noch voor de hoogte ervan. Die beide besluiten zijn enkel gebaseerd op het al dan niet voldoen aan de voorwaarde voor de uitkering (o.a. arbeidsongeschiktheid), de mate waarin je arbeidsongeschikt bent en nog een paar richtlijnen (al dan niet studerend, al dan geen inkomsten uit werk, etc.). Als de zoon van TO op zichzelf woont, is dit het geld waar hij zijn vaste lasten en boodschappen van moet betalen en ja, hij moet er ook van op vakantie. Als hij het geluk heeft samen te wonen met iemand die meebetaalt aan de vaste lasten en de boodschappen, mag hij de rest van het geld volledig naar eigen inzicht besteden. Het is immers zijn inkomen.
Een PGB is een heel andere tegemoetkoming. Die is geoormerkt, er is expliciet gespecificeerd waar je het geld aan uit moet geven. In het geval van de zoon van TO zal dat aan begeleiding zijn. Elke euro die daaraan uitgegeven wordt, moet verantwoord worden tegenover het Zorgkantoor. Als hij geld overhoudt, moet hij dit aan het eind van het jaar terug storten aan het Zorgkantoor, hij mag het niet houden.
Twee totaal verschillende soorten betalingen dus, die niets met elkaar te maken hebben en die ook helemaal niets te maken hebben met volwassenheid, anders dan dat je Wajong eerder niet krijgt, omdat een minderjarige geacht wordt thuis te wonen.
donderdag 10 januari 2013 om 10:17
Beide regelingen staan los van elkaar.
Als je het één kan krijgen betekend het niet automatisch dat je ook recht hebt op het andere. En als je het één dus niet krijgt betekend het ook niet dat je het andere ook niet kan krijgen.
Officiële diagnoses zijn volgens mij ook niet direct nodig voor beide regelingen. (maar dat kan inmiddels veranderd zijn, geen idee eigenlijk)
Als je het één kan krijgen betekend het niet automatisch dat je ook recht hebt op het andere. En als je het één dus niet krijgt betekend het ook niet dat je het andere ook niet kan krijgen.
Officiële diagnoses zijn volgens mij ook niet direct nodig voor beide regelingen. (maar dat kan inmiddels veranderd zijn, geen idee eigenlijk)
donderdag 10 januari 2013 om 23:05
vrijdag 11 januari 2013 om 13:32
vrijdag 11 januari 2013 om 13:43
vrijdag 11 januari 2013 om 14:31
zaterdag 12 januari 2013 om 01:06
Ik zou het wel een heel vreemde gang van zaken vinden als een niet-medicus beslissingen zou kunnen nemen over het al dan niet bestaan van een medische indicatie. Sterker nog: ik zou dat onacceptabel vinden. Want dan loop je kans dat zo'n intaker inderdaad stelt dat iemand "te normaal gedrag vertoont om die diagnose te hebben", terwijl een diagnose stellen (en in twijfel trekken, want ook daarmee stel je een diagnose) een aan artsen voorbehouden handeling is.
zaterdag 12 januari 2013 om 11:26
zaterdag 12 januari 2013 om 14:16
quote:3407xxx schreef op 10 januari 2013 @ 00:05:
Er zijn genoeg mensen met pdd-nos die wél onder begeleiding kunnen werken. Maar zo'n uitkering is gewoon wel makkelijk, ouders hebben het met zo'n kind echt niet een gemakkelijk leven.
De zorgen blijven. Dit wil niet zeggen dat de pgb wordt ingetrokken. Maar financieel heb je met wajong gewoon minder zorgen, je kan er ook begeleiding van inkopen.
Hoe oud is je kind ?
Woont hij thuis of zelfstandig ?
Doet hij/zij overdag al iets, bij een zorgboerderij of zo.Wat een rare gedachtegang, dat een uitkering gewoon wel makkelijk is. Het gaat er volgens mij nog steeds om of een uitkering NOODZAKELIJK is.
Er zijn genoeg mensen met pdd-nos die wél onder begeleiding kunnen werken. Maar zo'n uitkering is gewoon wel makkelijk, ouders hebben het met zo'n kind echt niet een gemakkelijk leven.
De zorgen blijven. Dit wil niet zeggen dat de pgb wordt ingetrokken. Maar financieel heb je met wajong gewoon minder zorgen, je kan er ook begeleiding van inkopen.
Hoe oud is je kind ?
Woont hij thuis of zelfstandig ?
Doet hij/zij overdag al iets, bij een zorgboerderij of zo.Wat een rare gedachtegang, dat een uitkering gewoon wel makkelijk is. Het gaat er volgens mij nog steeds om of een uitkering NOODZAKELIJK is.
zaterdag 12 januari 2013 om 14:18
quote:meisje10 schreef op 12 januari 2013 @ 11:26:
Hij is inmiddels geweest en de zaak wordt in behandeling genomen. Ze hebben alle papieren met de diagnose. Nu maar afwachten wat het gaat worden. Het is ook vreemd dat de intaker vindt dat hij er zo normaal bij zit. Dat is vaak met autisme, dat zie je vaak niet meteen.Als hij normaal overkomt in een gesprek en qua gedrag, dan is er toch ook wel werk waarvoor hij geschikt is?
Hij is inmiddels geweest en de zaak wordt in behandeling genomen. Ze hebben alle papieren met de diagnose. Nu maar afwachten wat het gaat worden. Het is ook vreemd dat de intaker vindt dat hij er zo normaal bij zit. Dat is vaak met autisme, dat zie je vaak niet meteen.Als hij normaal overkomt in een gesprek en qua gedrag, dan is er toch ook wel werk waarvoor hij geschikt is?
dinsdag 15 januari 2013 om 18:22
quote:meisje10 schreef op 15 januari 2013 @ 18:15:
Nee dat is het 'm juist. Hij kan geen structuur aanbrengen, weet niet wat prioriteit heeft en is chaotisch vandaar dat er bijna constant iemand moet begeleiden. Maar omdat hij verbaal hoog scoort heb je dat niet in de gaten.Even heel suf. Ik heb een tijdje op een sociale werkplaats rondgehobbeld, waar vergelijkbare mensen rondliepen. Vanwege de aard van het bedrijf, was er ruimte om hen te begeleiden én deden ze leuk werk (dus geen spelletjes inpakken of stickers plakken. Maar echt uitdagend naar niveau). Positief hieraan, was dat de mensen daar het gevoel kregen echt te werken (wat ze natuurlijk ook deden, het is geen hobby clubje, ze hadden gewoon targets te halen), sociale contacten hadden en echt opbloeide daar. Hebben jullie een dergelijk bedrijf in de buurt, en zou het een overweging zijn?
Nee dat is het 'm juist. Hij kan geen structuur aanbrengen, weet niet wat prioriteit heeft en is chaotisch vandaar dat er bijna constant iemand moet begeleiden. Maar omdat hij verbaal hoog scoort heb je dat niet in de gaten.Even heel suf. Ik heb een tijdje op een sociale werkplaats rondgehobbeld, waar vergelijkbare mensen rondliepen. Vanwege de aard van het bedrijf, was er ruimte om hen te begeleiden én deden ze leuk werk (dus geen spelletjes inpakken of stickers plakken. Maar echt uitdagend naar niveau). Positief hieraan, was dat de mensen daar het gevoel kregen echt te werken (wat ze natuurlijk ook deden, het is geen hobby clubje, ze hadden gewoon targets te halen), sociale contacten hadden en echt opbloeide daar. Hebben jullie een dergelijk bedrijf in de buurt, en zou het een overweging zijn?
dinsdag 15 januari 2013 om 18:49
quote:meisje10 schreef op 15 januari 2013 @ 18:15:
Nee dat is het 'm juist. Hij kan geen structuur aanbrengen, weet niet wat prioriteit heeft en is chaotisch vandaar dat er bijna constant iemand moet begeleiden. Maar omdat hij verbaal hoog scoort heb je dat niet in de gaten.Er zijn genoeg functies waar je leidinggevende de prioriteiten stelt en structuur aanbrengt, dus dat lijkt mij geen reden voor een Wajonguitkering. Je kunt ook kijken naar wat iemand wel kan i.p.v. wat iemand niet kan.
Nee dat is het 'm juist. Hij kan geen structuur aanbrengen, weet niet wat prioriteit heeft en is chaotisch vandaar dat er bijna constant iemand moet begeleiden. Maar omdat hij verbaal hoog scoort heb je dat niet in de gaten.Er zijn genoeg functies waar je leidinggevende de prioriteiten stelt en structuur aanbrengt, dus dat lijkt mij geen reden voor een Wajonguitkering. Je kunt ook kijken naar wat iemand wel kan i.p.v. wat iemand niet kan.
dinsdag 15 januari 2013 om 19:01
quote:jollie schreef op 15 januari 2013 @ 18:49:
[...]
Er zijn genoeg functies waar je leidinggevende de prioriteiten stelt en structuur aanbrengt, dus dat lijkt mij geen reden voor een Wajonguitkering. Je kunt ook kijken naar wat iemand wel kan i.p.v. wat iemand niet kan.In principe heb je gelijk.
Maar als je zoals jij zegt vanuit mogelijkheden denkt, (dus eerst kijken of het lukt te werken, en als dat dan niet lukt alsnog wajong aanvragen). En je blijkt toch steeds vast te lopen, dan schijn je veel meer moeite te hebben om door de keuring te komen. Dan ben je teruggeworpen op de Bijstand, en dat is heel wat minder relaxed.
Ik kan me voorstellen dat een ouder denkt dat zo'n uitkering dan financiële zekerheid biedt. Vanuit die uitkering kan een kind dan alsnog naar werk zoeken, en lukt dat onverhoopt niet, dan is er geen man overboord.
Heel gek dus, maar denken vanuit mogelijkheden wordt bestraft, en 'voor de zekerheid' een uitkering aanvragen wordt beloond.
Andere kant van het verhaal bestaat ook. Dat je niet werken kan, en dus wajong aan vraagt, later opknapt (en dus wel kan werken), maar niet meer aan een (reguliere) baan komt omdat men je als wajonger vooral als risico ziet..
[...]
Er zijn genoeg functies waar je leidinggevende de prioriteiten stelt en structuur aanbrengt, dus dat lijkt mij geen reden voor een Wajonguitkering. Je kunt ook kijken naar wat iemand wel kan i.p.v. wat iemand niet kan.In principe heb je gelijk.
Maar als je zoals jij zegt vanuit mogelijkheden denkt, (dus eerst kijken of het lukt te werken, en als dat dan niet lukt alsnog wajong aanvragen). En je blijkt toch steeds vast te lopen, dan schijn je veel meer moeite te hebben om door de keuring te komen. Dan ben je teruggeworpen op de Bijstand, en dat is heel wat minder relaxed.
Ik kan me voorstellen dat een ouder denkt dat zo'n uitkering dan financiële zekerheid biedt. Vanuit die uitkering kan een kind dan alsnog naar werk zoeken, en lukt dat onverhoopt niet, dan is er geen man overboord.
Heel gek dus, maar denken vanuit mogelijkheden wordt bestraft, en 'voor de zekerheid' een uitkering aanvragen wordt beloond.
Andere kant van het verhaal bestaat ook. Dat je niet werken kan, en dus wajong aan vraagt, later opknapt (en dus wel kan werken), maar niet meer aan een (reguliere) baan komt omdat men je als wajonger vooral als risico ziet..
dinsdag 15 januari 2013 om 20:08
quote:saartjuhzes schreef op 15 januari 2013 @ 19:01:
[...]
In principe heb je gelijk.
Maar als je zoals jij zegt vanuit mogelijkheden denkt, (dus eerst kijken of het lukt te werken, en als dat dan niet lukt alsnog wajong aanvragen). En je blijkt toch steeds vast te lopen, dan schijn je veel meer moeite te hebben om door de keuring te komen. Dan ben je teruggeworpen op de Bijstand, en dat is heel wat minder relaxed.
Ik kan me voorstellen dat een ouder denkt dat zo'n uitkering dan financiële zekerheid biedt. Vanuit die uitkering kan een kind dan alsnog naar werk zoeken, en lukt dat onverhoopt niet, dan is er geen man overboord.
Heel gek dus, maar denken vanuit mogelijkheden wordt bestraft, en 'voor de zekerheid' een uitkering aanvragen wordt beloond.
Andere kant van het verhaal bestaat ook. Dat je niet werken kan,
en dus wajong aan vraagt, later opknapt (en dus wel kan werken), maar niet meer aan een (reguliere) baan komt omdat men je als wajonger vooral als risico ziet..
Ik vind toch dat je op zijn minst het eerst eens kunt proberen in een baan. Ik begrijp dat de zoon van TO nog niet gewerkt heeft, hoe kun je dan weten dat hij dat niet kan? Waarom zou je iemand een stempel moeten geven door hem op voorhand het etiketje Wajong op te plakken? Ik denk dat dat op alle fronten alleen maar negatief uitpakt.
Werkgevers zien iemand met een 'vlekje' en ik denk dat het voor je zelfvertrouwen ook niet best is. Ik vind sowieso dat we te snel etiketjes plakken op iedereen die maar iets afwijkt van het gemiddelde. Dat is een slechte ontwikkeling, vooral als daardoor veel mensen aan de zijlijn blijven staan.
[...]
In principe heb je gelijk.
Maar als je zoals jij zegt vanuit mogelijkheden denkt, (dus eerst kijken of het lukt te werken, en als dat dan niet lukt alsnog wajong aanvragen). En je blijkt toch steeds vast te lopen, dan schijn je veel meer moeite te hebben om door de keuring te komen. Dan ben je teruggeworpen op de Bijstand, en dat is heel wat minder relaxed.
Ik kan me voorstellen dat een ouder denkt dat zo'n uitkering dan financiële zekerheid biedt. Vanuit die uitkering kan een kind dan alsnog naar werk zoeken, en lukt dat onverhoopt niet, dan is er geen man overboord.
Heel gek dus, maar denken vanuit mogelijkheden wordt bestraft, en 'voor de zekerheid' een uitkering aanvragen wordt beloond.
Andere kant van het verhaal bestaat ook. Dat je niet werken kan,
en dus wajong aan vraagt, later opknapt (en dus wel kan werken), maar niet meer aan een (reguliere) baan komt omdat men je als wajonger vooral als risico ziet..
Ik vind toch dat je op zijn minst het eerst eens kunt proberen in een baan. Ik begrijp dat de zoon van TO nog niet gewerkt heeft, hoe kun je dan weten dat hij dat niet kan? Waarom zou je iemand een stempel moeten geven door hem op voorhand het etiketje Wajong op te plakken? Ik denk dat dat op alle fronten alleen maar negatief uitpakt.
Werkgevers zien iemand met een 'vlekje' en ik denk dat het voor je zelfvertrouwen ook niet best is. Ik vind sowieso dat we te snel etiketjes plakken op iedereen die maar iets afwijkt van het gemiddelde. Dat is een slechte ontwikkeling, vooral als daardoor veel mensen aan de zijlijn blijven staan.
dinsdag 15 januari 2013 om 20:28
quote:jollie schreef op 15 januari 2013 @ 20:08:
[...]
Ik vind toch dat je op zijn minst het eerst eens kunt proberen in een baan. Ik begrijp dat de zoon van TO nog niet gewerkt heeft, hoe kun je dan weten dat hij dat niet kan? Helemaal eens! Maar voor iemand die toch ongeschikt blijkt kan zo'n strategie ongunstig uitpakken.
De wet zou zou moeten zijn dat eerst zelf proberen juist aangemoedigd wordt.
Redt iemand het dan alsnog niet, dan zou hij net zo makkelijk de wajong in moeten kunnen als iemand die recht vanuit school de wajong in rolt, (of zelfs makkelijker).
[...]
Ik vind toch dat je op zijn minst het eerst eens kunt proberen in een baan. Ik begrijp dat de zoon van TO nog niet gewerkt heeft, hoe kun je dan weten dat hij dat niet kan? Helemaal eens! Maar voor iemand die toch ongeschikt blijkt kan zo'n strategie ongunstig uitpakken.
De wet zou zou moeten zijn dat eerst zelf proberen juist aangemoedigd wordt.
Redt iemand het dan alsnog niet, dan zou hij net zo makkelijk de wajong in moeten kunnen als iemand die recht vanuit school de wajong in rolt, (of zelfs makkelijker).
woensdag 16 januari 2013 om 01:50
quote:mydwryl schreef op 09 januari 2013 @ 23:27:
Bij de aanvraag van de wajong stuur je toch ook als bijlage de behandelplannen en meer van dat soort onderbouwende geschriften mee? Dan lijkt het me sterk dat ze twijfelen.
Jullie zullen immers ook wel ergens op papier hebben dat hij pdd-nos heeft, dat verzinnen jullie ook niet ter plekke.
En vergeet eventuele handelingsplannen van school niet.
Mijn kinderen zitten op speciaal voortgezet onderwijs, en die helpen met de aanvraag. Je kan ook naar MEE.
Bij de aanvraag van de wajong stuur je toch ook als bijlage de behandelplannen en meer van dat soort onderbouwende geschriften mee? Dan lijkt het me sterk dat ze twijfelen.
Jullie zullen immers ook wel ergens op papier hebben dat hij pdd-nos heeft, dat verzinnen jullie ook niet ter plekke.
En vergeet eventuele handelingsplannen van school niet.
Mijn kinderen zitten op speciaal voortgezet onderwijs, en die helpen met de aanvraag. Je kan ook naar MEE.
woensdag 16 januari 2013 om 01:50
Wat wordt hier makkelijk geoordeeld vanaf de zijlijn. Zullen we het oordeel of iemand arbeidsongeschikt is of niet gewoon dáár laten liggen waar het hoort, namelijk bij een arts die daarvoor doorgeleerd heeft en bij de arbeidsdeskundige? Met de steeds strengere normen voor dit soort uitkeringen kom je echt niet in aanmerking als je niet zeker weten arbeidsongeschikt bent, daar mag je gewoon vanuit gaan. En daarnaast klopt het wat Frizzy zegt: ook mensen die wel hebben geprobeerd om te werken, maar wat niet lukt vanwege een ziekte die vóór hun 18e is ontstaan, komen in aanmerking voor Wajong.
