Werk & Studie
alle pijlers
Vrouwen die klagen krijgen nooit een topfunctie
donderdag 15 mei 2008 om 14:36
AMSTERDAM - ”Het moet maar eens afgelopen met het gezeur,” vindt een platform voor topvrouwen dat onderzocht hoe vrouwen wél carrière kunnen maken zonder een wettelijk quotum.
TopBrainstorm is een initiatief onder leiding van oud-minister Sybilla Dekker. De denktank heeft zich gebogen over de vraag hoe het aantal Nederlandse topvrouwen opgekrikt kan worden. Want zoals we al in diverse kranten de laatste tijd hebben kunnen lezen, is het droevig gesteld met vrouwen in de top van het bedrijfsleven. Nederland bungelt in vergelijk met omringende landen ergens onderaan, met zo’n 7 procent vrouwen in de top van het bedrijfsleven. Toch wel vreemd als je je bedenkt dat er steeds meer vrouwen een hoge opleiding hebben genoten. Een wettelijk quotum zou daar de oplossing voor zijn.
Excuus-Truusen
Echter uit het onderzoek van TopBrainstorm blijkt dat zowel bedrijven als topmannen en -vrouwen een quotum te ver vinden gaan. In De Volkskrant zegt Ada van der Veer (eerste vrouwelijke bankdirecteur) ”Dat roept weerstand op. Er worden anders excuus-Truusen benoemd en daaronder zullen bedrijven en getalenteerde vrouwen lijden.”
In hetzelfde artikel zegt de Belgische Veronique Pauwels (partner van consultancybureau Bain & Company): ”Als vrouwen langere tijd drie dagen in de week werken, moeten ze niet klagen dat ze onvoldoende kansen krijgen. Hetzelfde geldt voor mannen, klagende mannen halen de top ook niet.”
Slijmen bij de baas?
Er zijn tal van andere middelen die vrouwen ook aan de top kunnen helpen. En dan moet je niet denken aan slijmen bij de baas of een sexy, strak truitje aantrekken… De oplossing voor het probleem is volgens de denktank een totale cultuuromslag bij bedrijven, mannen én vrouwen. Om een paar voorbeelden te noemen:
- managers moeten erop worden afgerekend als ze niet genoeg vrouwelijk talent binnenhalen.
- er moet meer aandacht zijn voor een individuele carrièreplanning, bedrijven verliezen vaak de aandacht voor een vrouw als ze net moeder is geworden.
- vrouwen moeten beter nadenken over de planning van hun carrière en moeten zich ervan bewust worden dat niet of minder werken een negatief effect heeft op je loopbaan.
- zowel mannen als vrouwen moeten afstappen van de traditionele rolverdeling. Mannen kunnen namelijk ook parttime of flexibele uren werken.
-----------
Net gelezen in de Telegraaf. Ik ben het helemaal eens. Dat gezeur over geen kansen krijgen, bah! Kansen creeer je zelf, is mijn mening.
Wat vinden jullie?
TopBrainstorm is een initiatief onder leiding van oud-minister Sybilla Dekker. De denktank heeft zich gebogen over de vraag hoe het aantal Nederlandse topvrouwen opgekrikt kan worden. Want zoals we al in diverse kranten de laatste tijd hebben kunnen lezen, is het droevig gesteld met vrouwen in de top van het bedrijfsleven. Nederland bungelt in vergelijk met omringende landen ergens onderaan, met zo’n 7 procent vrouwen in de top van het bedrijfsleven. Toch wel vreemd als je je bedenkt dat er steeds meer vrouwen een hoge opleiding hebben genoten. Een wettelijk quotum zou daar de oplossing voor zijn.
Excuus-Truusen
Echter uit het onderzoek van TopBrainstorm blijkt dat zowel bedrijven als topmannen en -vrouwen een quotum te ver vinden gaan. In De Volkskrant zegt Ada van der Veer (eerste vrouwelijke bankdirecteur) ”Dat roept weerstand op. Er worden anders excuus-Truusen benoemd en daaronder zullen bedrijven en getalenteerde vrouwen lijden.”
In hetzelfde artikel zegt de Belgische Veronique Pauwels (partner van consultancybureau Bain & Company): ”Als vrouwen langere tijd drie dagen in de week werken, moeten ze niet klagen dat ze onvoldoende kansen krijgen. Hetzelfde geldt voor mannen, klagende mannen halen de top ook niet.”
Slijmen bij de baas?
Er zijn tal van andere middelen die vrouwen ook aan de top kunnen helpen. En dan moet je niet denken aan slijmen bij de baas of een sexy, strak truitje aantrekken… De oplossing voor het probleem is volgens de denktank een totale cultuuromslag bij bedrijven, mannen én vrouwen. Om een paar voorbeelden te noemen:
- managers moeten erop worden afgerekend als ze niet genoeg vrouwelijk talent binnenhalen.
- er moet meer aandacht zijn voor een individuele carrièreplanning, bedrijven verliezen vaak de aandacht voor een vrouw als ze net moeder is geworden.
- vrouwen moeten beter nadenken over de planning van hun carrière en moeten zich ervan bewust worden dat niet of minder werken een negatief effect heeft op je loopbaan.
- zowel mannen als vrouwen moeten afstappen van de traditionele rolverdeling. Mannen kunnen namelijk ook parttime of flexibele uren werken.
-----------
Net gelezen in de Telegraaf. Ik ben het helemaal eens. Dat gezeur over geen kansen krijgen, bah! Kansen creeer je zelf, is mijn mening.
Wat vinden jullie?
vrijdag 16 mei 2008 om 16:09
http://campagne.groenlinks.nl/kinderopvang
He part time dames met kinderen. Wel even bovenstaande petitie tekenen hoor want anders gaat het straks helemaal slecht met de economie. (aangezien dan waarschijnlijk heel veel vrouwen uberhaupt het arbeidsproces niet meer ingaan omdat ze anders alleen maar werken om de opvang te betalen en de mannen weer een extra reden hebben om niet part time te gaan werken)
He part time dames met kinderen. Wel even bovenstaande petitie tekenen hoor want anders gaat het straks helemaal slecht met de economie. (aangezien dan waarschijnlijk heel veel vrouwen uberhaupt het arbeidsproces niet meer ingaan omdat ze anders alleen maar werken om de opvang te betalen en de mannen weer een extra reden hebben om niet part time te gaan werken)
Verander wat je niet kunt accepteren en accepteer wat je niet kunt veranderen
vrijdag 16 mei 2008 om 16:46
:
Op zich leuk dat er over mijn stelling doorgediscussieerd wordt, maar wat jullie zeggen bedoelde ik helemaal niet
Het punt is dat de vrouwen die het halen aan de top beter gekwalificeerd zijn dan de mannen aan de top. Omdat er in het proces van vrouwen richting top een selectie plaatsvindt ( omdat ze toch voor een gezin gaan, besluiten om parttime te gaan werken, omdat ze meer tegengas ondervinden dan mannen etc) halen alleen de besten de top. Onder mannen vindt die selctie veel minder plaats. Plus dat ze geholpen worden door het Old Boys netwerk. Ergo, de vrouwen zijn gekozen op kwaliteit waarbij dat bij de mannen niet perse nodig is.
Dus waarbij er bij de vrouwen aan de top een korenveld staat, zit er bij de mannen redelijk wat kaf tussen.
Misschien heb ik het zo beter uitgelegd.
jaja
- "we domineerden de wedstrijd, we hadden de meeste kansen, we waren dus de besten"
- "ah, en wie won er?"
- "de tegenstander"
vrijdag 16 mei 2008 om 17:01
Heb niet alles gelezen (want werken 
), wel gescand, en ik zie weer veel "kinderopvang", "parttime werken" enz.
Vind het zo jammer dat het in de discussies over vrouw en werk zo vaak over kinderen gaat. Alsof kinderen en gezin de enige belemmering zijn om een beetje vooruit te komen op je werk.
Ik wil heel graag, heb geen kinderen, maar loop tegen totaal andere dingen aan:
- Verschil in communicatie en presentatie door mannen en vrouwen. Wil je functioneren in een bepaald beroep, dan moet je je de "mannenmanier" eigen maken. En dat wil ik helemaal niet.
- Teveel proberen voor anderen te zorgen, ook al zo'n vrouwenkwaal. Voor je het weet zit je de problemen van al je collega's op te lossen, in plaats van ze in hun sop gaar te laten koken en gewoon door te stomen.
- Weinig besef dat je gewoon zelf de kost moet verdienen, dat je dat je hele leven moet blijven doen, en dat je daar ook je opleiding op uit moet kiezen. Dat je niet je opleiding als tijdverdrijf doet voordat een vent je komt ''redden".
- Vrees om onaardig te zijn en het conflict aan te gaan. Nou ben ik beslist niet de aardigste van de aanwezige forummers, maar ik zweet nog altijd peentjes als ik een keer met m'n vuist op tafel moet slaan op m'n werk. Ik gun mezelf pas de laatste maanden dat ik de mensen om me heen vertel: "doe dit, doe dat, nee, niet goed, doe maar lekker opnieuw", in plaats van dat ik het vriendelijk vraag en beargumenteer en bladiebla. En weet je wat? Ze doen het nog ook!
), wel gescand, en ik zie weer veel "kinderopvang", "parttime werken" enz.Vind het zo jammer dat het in de discussies over vrouw en werk zo vaak over kinderen gaat. Alsof kinderen en gezin de enige belemmering zijn om een beetje vooruit te komen op je werk.
Ik wil heel graag, heb geen kinderen, maar loop tegen totaal andere dingen aan:
- Verschil in communicatie en presentatie door mannen en vrouwen. Wil je functioneren in een bepaald beroep, dan moet je je de "mannenmanier" eigen maken. En dat wil ik helemaal niet.
- Teveel proberen voor anderen te zorgen, ook al zo'n vrouwenkwaal. Voor je het weet zit je de problemen van al je collega's op te lossen, in plaats van ze in hun sop gaar te laten koken en gewoon door te stomen.
- Weinig besef dat je gewoon zelf de kost moet verdienen, dat je dat je hele leven moet blijven doen, en dat je daar ook je opleiding op uit moet kiezen. Dat je niet je opleiding als tijdverdrijf doet voordat een vent je komt ''redden".
- Vrees om onaardig te zijn en het conflict aan te gaan. Nou ben ik beslist niet de aardigste van de aanwezige forummers, maar ik zweet nog altijd peentjes als ik een keer met m'n vuist op tafel moet slaan op m'n werk. Ik gun mezelf pas de laatste maanden dat ik de mensen om me heen vertel: "doe dit, doe dat, nee, niet goed, doe maar lekker opnieuw", in plaats van dat ik het vriendelijk vraag en beargumenteer en bladiebla. En weet je wat? Ze doen het nog ook!
vrijdag 16 mei 2008 om 17:38
Goed zeg KW. Dat vind ik ook moeilijk hoor, je wil toch aardig gevonden worden ofzo, of tenminste geen zeikerd of mierenneuker ("doe dat maar over want je mist de nuance"). Stom eigenlijk. Ik heb ook erg de neiging om snel te zeggen; ja joh, prima.
En over die mannenmanier, dat blijf ik een heel interessant discussiepunt vinden. Want is het nou onvermijdelijk om je die manier eigen te moeten maken als je mee wilt spelen op een bepaald nivo? Om mee te tellen met de jongens? Want je bent als vrouw on top nog altijd een zeldzaamheid tussen de stropdassen. Maak je dezelfde kansen als je je zachter/genuanceerder en dus meer typisch vrouwelijk opstelt?
vrijdag 16 mei 2008 om 17:56
Theoretisch wil ik niet per se aardig gevonden worden, maar ik heb van huis uit meegekregen dat ik niet koste wat kost mijn zin moet doordrijven (en ik zal niet de enige zijn...). Laat dat nou juist zijn wat ik beter wél kan doen, als ik ergens wil komen. :-)
Ik heb het niet zozeer over de mannen met stropdassen, ik heb het vooral over de Mannen met een Mening en het lef (of de zeldzame arrogantie) die mening te verkondigen, al is-ie nog zo aanvechtbaar, al is-ie nog zo gebaseerd op achterhaalde principes. Journalisten, recensenten, critici.
Ik ben wel benieuwd hoe Lindy daar over denkt, want mijn vriendinnen in de journalistiek moeten beamen dat het (althans bij bepaalde kranten) echt een mannenbolwerk is. Ook al werken er genoeg vrouwen.
Zelfde geldt in de kunst, het gaat niet altijd om kwaliteit, maar ook (en vooral?) om lef, ego, lawaai maken. (En dan heb ik het over de bekende kunstenaressen, niet over die talloze vrouwen die in het hoekje van atelier van manlief werken, of de parttime kunstenaressen :-)
Ik heb het niet zozeer over de mannen met stropdassen, ik heb het vooral over de Mannen met een Mening en het lef (of de zeldzame arrogantie) die mening te verkondigen, al is-ie nog zo aanvechtbaar, al is-ie nog zo gebaseerd op achterhaalde principes. Journalisten, recensenten, critici.
Ik ben wel benieuwd hoe Lindy daar over denkt, want mijn vriendinnen in de journalistiek moeten beamen dat het (althans bij bepaalde kranten) echt een mannenbolwerk is. Ook al werken er genoeg vrouwen.
Zelfde geldt in de kunst, het gaat niet altijd om kwaliteit, maar ook (en vooral?) om lef, ego, lawaai maken. (En dan heb ik het over de bekende kunstenaressen, niet over die talloze vrouwen die in het hoekje van atelier van manlief werken, of de parttime kunstenaressen :-)
vrijdag 16 mei 2008 om 19:06
:
Theoretisch wil ik niet per se aardig gevonden worden, maar ik heb van huis uit meegekregen dat ik niet koste wat kost mijn zin moet doordrijven (en ik zal niet de enige zijn...). Laat dat nou juist zijn wat ik beter wél kan doen, als ik ergens wil komen.
Ik wil ook niet perse aardig gevonden worden (geloof ik! *gaat nu twijfelen*), maar ik wil ook niet onaardig gevonden worden. Ach, weet ik veel. Soms begrijp ik best dat mannen ons niet begrijpen.
Ik heb het niet zozeer over de mannen met stropdassen... Stropdassen was een metafoor voor mannen in het algemeen, KW. :-)
vrijdag 16 mei 2008 om 19:14
vrijdag 16 mei 2008 om 19:17
:
[...]
Wij waren al heel lang samen hoor, voordat we dergelijke afspraken maakten. We wisten dus al wel een beetje hoe we in elkaar zaten en wat we wilden doen met ons leven, qua werk/gezin. Ik heb het er vooral over om afspraken te maken als er kinderen komen en je als vrouw nog wilt blijven werken. Dan kun je in ieder geval op die afspraken terugvallen in stressvolle tijden - veel vriendinnen van mij zeggen als het druk wordt: ok, dan ga ik wel minder werken om het op te vangen. Dat lijkt me niet helemaal logisch. Toch gebeurt het 9 van de 10 keer wel op die manier. Ik bedoel; ik ben het in theorie helemaal met je eens, maar in de praktijk zie ik het niet gebeuren (om me heen).
En verder heb je natuurlijk volkomen gelijk dat je nooit weet hoe het loopt in het leven! Wij houden ons er natuurlijk alleen maar aan als we het allebei zien zitten. Meer iets als een intentieverklaring ofzo. Maar ik zou niet snel accepteren dat mijn man zegt: ja, ik zei wel dat ik de helft van het huishouden zou doen, maar ik heb toch meer zin in 20%... nee, zo zijn we niet getrouwd!
Wij hebben nu een rolverdeling die me goed bevalt. Hij is destijds uitgezonden voor zijn werk, en ik ben een tijd thuisgebleven bij de kinderen voordat ze naar school gingen. Zodra kleine Nijn naar school ging (dat is hier met 2 jaar), ben ik gaan werken, parttime als vrijwilliger, puur om mijn cv bij te houden. Als we binnenkort terug gaan naar NL (dat is het plan), dan wil ik wel weer serieus aan mijn carriere gaan werken. Ik ben daar al uitgebreid naartoe aan het werken; netwerken, veel lezen over het onderwerp en ik heb hier tijdelijk werk gezocht wat aansluit bij wat ik straks in NL wil gaan doen.
Ik zal maar es met mijn man gaan zitten van hoe we dat dan gaan aanpakken met oppas en schoonmaak; toch de 2 hete hangijzers in deze situatie. :-)
Hem vragen minder te gaan werken vind ik geen oplossing; hij heeft nou eenmaal de betere papieren van ons beiden en ik heb er vooralsnog geen behoefte aan om voor hem de strijd te gaan aanzwengelen of hij straks zijn functie in 4 dagen mag gaan doen. Ik denk zoals ik al eerder zei dat we dan beter eerst kunnen proberen een mevrouw te vinden die een paar dagen thuis bij de kinderen is na schooltijd.
vrijdag 16 mei 2008 om 19:22
Evidenza, het valt me op dat jij vaak vanuit een soort theoretisch vacuum redeneert. No offence! :-)
Tuurlijk ben je dan de baas. Maar je bent ook een mens met een persoonlijkheid, met daarin ingebakken de behoefte om aardig gevonden, (gewaardeerd) te worden. Ik zette er in een latere post mijn twijfel bij, want voor mezelf geldt dat zeker niet in alle situaties. Wel weet ik dat ik het vervelend of laat ik zetten moeilijk vind om onaardig gevonden te worden, zeker als het om iets is waar ik voor sta.
Maargoed, gaan we niet off topic zo?
Tuurlijk ben je dan de baas. Maar je bent ook een mens met een persoonlijkheid, met daarin ingebakken de behoefte om aardig gevonden, (gewaardeerd) te worden. Ik zette er in een latere post mijn twijfel bij, want voor mezelf geldt dat zeker niet in alle situaties. Wel weet ik dat ik het vervelend of laat ik zetten moeilijk vind om onaardig gevonden te worden, zeker als het om iets is waar ik voor sta.
Maargoed, gaan we niet off topic zo?
vrijdag 16 mei 2008 om 19:28
Precies, het gaat er ook niet om een man die zijn werk leuk vindt daar vanaf te houden! Spannend zeg, dat je je weer aan het orienteren bent. Hoop dat je snel iets vindt waar je blij mee bent. In welke sector zit je (als je dat kwijt wilt)?
Idd goed om NU met je man om de tafel gaat zitten, nu het nog als principekwesties besproken kan worden, zonder dat je vastgelopen bent in de dagelijkse praktijk. Hulp in huis is onontbeerlijk als je allebei wilt werken: zowel schoonmaakhulp als kinderopvang. En dan heb ik een schoonmaakster die ook bedden opmaakt en de was opvouwt, en mijn moeder helpt ook met de was. En mijn vader doet de tuin.
(de laatste dingen omdat ze dat leuk vinden hoor!)
vrijdag 16 mei 2008 om 19:31
Niks theorethisch aan hoor.
Ik weet niet of we zo off topic gaan. Volgens mij is dat aardig gevonden willen worden, of niet onaardig gevonden te worden typisch een vrouwenkwaal. In ieder geval op de werkvloer.
Je toevoeging begrijp ik al helemaal niet. Als het je nou dwars zit als het gaat om iets waar je helemaal níet zo erg achterstaat kan ik me nog een beetje voorstellen dat je nadenkt over hoe je de boodschap brengt en of dat wel aardig gevonden wordt.
Ik weet niet of we zo off topic gaan. Volgens mij is dat aardig gevonden willen worden, of niet onaardig gevonden te worden typisch een vrouwenkwaal. In ieder geval op de werkvloer.
Je toevoeging begrijp ik al helemaal niet. Als het je nou dwars zit als het gaat om iets waar je helemaal níet zo erg achterstaat kan ik me nog een beetje voorstellen dat je nadenkt over hoe je de boodschap brengt en of dat wel aardig gevonden wordt.
vrijdag 16 mei 2008 om 19:38
Weet je wat ook zo'n vrouwelijke gewoonte is: de hele tijd (glim)lachen. Vooral als je aan het woord bent in een vergadering/tijdens een presentatie hebben vrouwen de neiging verontschuldigend te lachen (ik zeg wel iets, maar eigenlijk ben ik een hele leuke meid hoor, die snel overstag gaat bij tegenstand). Schijnt helemaal cultureel bepaald te zijn - tuurlijk lachen veel mannen ook, maar die worden vaker/makkelijker bloedserieus als het om de kern van de zaak gaat.
Ik probeer sinds ik dat gelezen heb (volgens mij in een boek van een Duitse psychologe 'Brave meisjes komen in de hemel, brutale meiden komen overal' ofzo) op heel serieuze toon over mijn eigen werk/projecten te praten. En het werkt, het dwingt zo veel meer respect af. Ook ben ik me meer bewust geworden van het mechanisme bij veel vrouwen om 'meisjesachtig' te doen: schattig, aandoenlijk, koket, lief, hartelijk. Prima allemaal, voor in de kroeg of thuis, of in bed met je man ofzo, maar op je werk houdt het je enorm tegen!
Dus vrouwen: gedraag je serieus en volwassen, als je voor vol aangezien wilt worden en een indrukwekkende carriere nastreeft!
Of vinden jullie dat overdreven?
Ik probeer sinds ik dat gelezen heb (volgens mij in een boek van een Duitse psychologe 'Brave meisjes komen in de hemel, brutale meiden komen overal' ofzo) op heel serieuze toon over mijn eigen werk/projecten te praten. En het werkt, het dwingt zo veel meer respect af. Ook ben ik me meer bewust geworden van het mechanisme bij veel vrouwen om 'meisjesachtig' te doen: schattig, aandoenlijk, koket, lief, hartelijk. Prima allemaal, voor in de kroeg of thuis, of in bed met je man ofzo, maar op je werk houdt het je enorm tegen!
Dus vrouwen: gedraag je serieus en volwassen, als je voor vol aangezien wilt worden en een indrukwekkende carriere nastreeft!
Of vinden jullie dat overdreven?
vrijdag 16 mei 2008 om 19:48
Ben het hier helemala mee eens. Vrouwen willen vaak aardig gevonden worden. En zeker als je hoger op de ladder komt te staan, kan dat nu eenmaal niet. Je zult af en toe beslissingen moeten nemen die sommige mensen he-le-maal niet leuk zullen vinden, met als gevolg dat ze je onaardig gaan vinden.
En ik denk dat een boel vrouwen moeten leren om daar lak aan te hebben.
Misschien lijkt het door m'n postings dat ik tegen vrouwen aan de top ben. Dat is dus ab-so-luut niet het geval. Integendeel zou ik bijna zeggen. Ik ben zelf ook behoorlijk aan de weg aan het timmeren, en ben van plan dat te blijven doen, ook als er kinderen komen.
Maar: ik ben het geklaag van veel vrouwen wel eens zat. Als je iets echt wilt bereiken, dan lukt dat. Soms gaat dat niet rechtdoor, of rechtsom, dan moet het maar links om. Maar dan moet je niet gaan klagen, en bij de pakken neer gaan zitten. En die dingen zie ik vrouwen toch vaak doen.
Vrouwen voelen zich volgens mij vaak ook verantwoordelijk voor de sfeer op de werkplek. FOUT! De vrouw in een teamis niet degene die altijd hoeft te zorgen voor het bloemetje als er iemand ziek is/promotie heeft gemaakt, dat kan een ander (=man) ook doen. Maar als als de vrouw in het team zich continu blijft opwerpen voor dat soort zaken dan worden dat soort dingen ook op haar afgeschoven. En dan wordt er vaak weer gemiept: ik moet dat soort dingen ook altijd doen. Jaha, vind je dat vreemd? Ik dus niet.
vrijdag 16 mei 2008 om 20:11
Helemaal mee eens! Andere don'ts: dingen voor anderen kopiëren; koffie/koek verzorgen; stoelen/tafels verzetten etc. Dat mannen later/niet zien dat het nodig is wil nog niet zeggen dat vrouwen het moeten doen! want dingen die je goed doet, blijf je doen, bijv. kopietjes maken, websites aanpassen etc. Niks mis mee, voor alle duidelijkheid, behalve dat het in een werkomgeving signalen zijn die bijdragen aan de status die je in een groep hebt. Ik heb wel wat aan toneelspelen gedaan, en daar ging het ook altijd over hoge status en lage status, en het gedrag dat daar bijhoort. Bij het laatste hoort: lachen, zenuwachtig zijn, veel bewegen, erg goed letten op wat anderen vinden, bij ze slijmen etc. Bij het hoge status gedrag: heel rustig, onverstoorbaar zijn, je eigen gang gaan, geaard staan/zitten, niet te snel op anderen ingaan, niet te zorgend. Moet je in een gemengd gezelschap eens observeren hoe mensen zich gedragen, is heel interessant!
vrijdag 16 mei 2008 om 20:23
Haha, grappig die vraag onderaan. Dat komt dan op mij weer heel vrouwelijk/onzeker over. Of was dat juist een grapje? :-) Anyways, ik weet zeker dat ik daar nog aan moet werken, dit is absoluut niet mijn sterke punt. Zoals Surface ook zegt; vrouwen moeten leren daar lak aan te hebben. Staat op mn to-do list!
Evidenza; ik doel op het feit dat als ik iets echt belangrijk vind, of ergens achter sta, en iemand vindt dat aspect van me niet aardig of niet sympatiek, dat ik dat onaangenaam vind. Dat geeft een bepaalde discrepantie, snap je? Ik sta ergens voor, maar die ander wijst dat (lees: mij) af.
Terwijl als het een situatie is waar ik niet al te veel gevoel bij heb, en iemand vind me niet aardig, kan het me minder schelen, want het raakt me niet echt. Sorry voor de vaagheid, ik heb er even geen concreet voorbeeld bij.
vrijdag 16 mei 2008 om 20:27
Grappig dat het je opvalt! Nee, die heb ik later toegevoegd omdat het anders zo zelfverzekerd overkwam! Op zich niks mis mee, maar daar krijg je vaak minder reacties op en ik was wel benieuwd hoe jullie tegen dat soort dingen aankeken... Het is dus meer een soort sociaal wenselijk zinnetje om gedachtenuitwisseling te bevorderen zeg maar. (zie je ook maar weer waarom mannen nooit zo'n forum draaiende zouden kunnen houden: het kan ze gewoon niet zo veel schelen wat anderen van dingen denken!)
vrijdag 16 mei 2008 om 20:40
Ik zit nu ernstig te twijfelen aan wat ik net zelf heb beweerd. 
Namelijk, in sociale situaties kan het me eigenlijk niet zoveel schelen of mensen me aardig vinden. Ik doe er niet mn best voor en als ik niet beval, dan toedeloe, waddeffer. PP bewondert mij daar juist altijd om, dat ik zo stoicijns ben in dat opzicht; geen pleaser at all.
Maar in werksituaties ligt dat anders. Dan wil ik wel dat ze me en mn werk zien zitten. Dan heeft het uiteindelijk toch meer te maken met niet dom gevonden willen worden, met faalangst.
Denk ik.
Namelijk, in sociale situaties kan het me eigenlijk niet zoveel schelen of mensen me aardig vinden. Ik doe er niet mn best voor en als ik niet beval, dan toedeloe, waddeffer. PP bewondert mij daar juist altijd om, dat ik zo stoicijns ben in dat opzicht; geen pleaser at all.
Maar in werksituaties ligt dat anders. Dan wil ik wel dat ze me en mn werk zien zitten. Dan heeft het uiteindelijk toch meer te maken met niet dom gevonden willen worden, met faalangst.
Denk ik.
vrijdag 16 mei 2008 om 20:46
Ik denk inderdaad dat vrouwen dat belangrijker vinden. En daar is ook niets mis mee. Je moet alleen niet raar opstaan te kijken dat mannen dat dan ook tot jou verantwoordelijkheid maken. En als je dat laatste niet wilt, zul je dat erg duidelijk moeten maken (en dat is dus niet elke keer toch dat bloemetje kopen, toch dat gebakje bestellen enz.).
