Kinderen
alle pijlers
Kraambezoek oma en opa
woensdag 28 mei 2008 om 19:30
woensdag 28 mei 2008 om 20:59
Ik merk het nu bijvoorbeeld al bij mijn broertje en zijn vriendin. Hij woont net samen, maar als er iets bijzonders is gaan ze naar haar ouders. 1e kerstdag, altijd bij haar ouders, oud en nieuw, altijd bij haar ouders, moederdag, vaderdag, altijd bij haar ouders. Terwijl haar en onze ouders 500 meter uit elkaar wonen en het dus een kleine moeite is om even aan te wippen. Dat vind ik weleens sneu.
Ik probeer zelf juist heel bewust om óók langs mijn schoonouders te gaan op dat soort dagen en om de kinderen ook daar op visite te laten gaan of ze hier uit te nodigen. Anders worden het van die 2e rangs opa's en oma's en dat verdienen ze niet.
Ik probeer zelf juist heel bewust om óók langs mijn schoonouders te gaan op dat soort dagen en om de kinderen ook daar op visite te laten gaan of ze hier uit te nodigen. Anders worden het van die 2e rangs opa's en oma's en dat verdienen ze niet.
woensdag 28 mei 2008 om 21:00
Ondanks dat ik een superlieve schoonmoeder en schoonvader heb kan ik me toch goed voorstellen dat ik liever eerst mijn moeder aan mijn kraambed zou hebben. Mijn moeder kent me heel goed en bij haar voel ik me toch meer vertrouwd. Het lijkt me een heftige gebeurtenis en daar zou ik denk ik wel even van bij willen komen. Ik vind trouwens niet dat andere mensen ''recht hebben'' op ons eventueel toekomstige kindje. Ik vind dat een vreemde uitdrukking. Ouders nemen beslissingen voor zichzelf en het kindje op dat moment en daar hebben anderen zich maar aan aan te passen.
woensdag 28 mei 2008 om 21:01
Ik zeg altijd , ook als ik bijv. school opbel , " onze zoon X , uit klas bladiebladiebla " . Zo heb ik het ook van huis uit geleerd , mijn moeder sprak ook nooit over mijn als het om de kinderen ging.:
[...]
Ik gebruik ook de term " ons kind" alleen als ik super mild gestemd ben.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
ik heb het op het forum bijna altijd over mijn kind, maar hier staat het inderdaad wel veelzeggend ja. Ik zeg in het dagelijkse leven trouwens ook, ik heb 2 kinderen, niet wij hebben 2 kinderen.
woensdag 28 mei 2008 om 21:02
Bianca, zo heb ik er ook altijd over gedacht. Ik had toen mijn eigen kinderen geboren werden, natuurlijk in mijn hart ook een voorkeur voor mijn eigen ouders, maar ik heb mijn schoonouders net zo behandeld als mijn eigen ouders. Vanuit de redenering die jij ook maakt: het zijn de ouders van mijn man.
woensdag 28 mei 2008 om 21:02
Er zit een verschil tussen 'meteen op de stoep staan' of 5 dagen moeten wachten. Ik bedoel ook niet dat er mensen langs hoeven te komen als je de placenta net uitgepoept hebt, rust is prima en nodig. Maar het gaat mij erom dat de ene helft van de familie wél direct langs mag komen in veel gevallen en de andere helft pas later. En natuurlijk is het niet logisch om om 3 uur 's nachts mensen langs te laten komen, maar wat is er mis als mensen de volgende ochtend even komen kijken?
woensdag 28 mei 2008 om 21:03
ik heb bij mijn eerste bevalling 2 vriendinnen erbij gehad, heb dit gevraagd aan mijn vriend, hij vond het niet nodig, maar, als ik het fijn vond, vond hij het prima. Maar stel dat hij zijn vriend erbij zou willen hebben (totaal hypotethisch, zou hij nooit willen) dan zou ik dat toch echt niet goed vinden.
woensdag 28 mei 2008 om 21:05
woensdag 28 mei 2008 om 21:05
Na de bevalling was mijn moeder er het eerst, daarna mijn schoonouders en daarna mijn vader, er zat ongeveer 10 minuten tussen de komst van de eerste en de laatste. Wij hebben gewoon iedereen gebeld, meteen na elkaar, en onze ouders en broertjes en zusjes zijn ook allemaal diezelfde dag in het ziekenhuis langs geweest.
In de dagen daarna had ik veel minder behoefte aan bezoek, ik moest erg wennen aan mijn kind en had geen behoefte aan andere mensen dan mijn eigen moeder en oudste zusje. De anderen zijn ook gewoon geweest om mijn zoontje te zien, maar van mij hoefde dat niet.
In de dagen daarna had ik veel minder behoefte aan bezoek, ik moest erg wennen aan mijn kind en had geen behoefte aan andere mensen dan mijn eigen moeder en oudste zusje. De anderen zijn ook gewoon geweest om mijn zoontje te zien, maar van mij hoefde dat niet.
![:-]](https://forum.viva.nl/smilies/77_happy.gif){kind=small}
woensdag 28 mei 2008 om 21:06
Ik heb het altijd over mijn kind en echt nooit over ons kind. Ik praat vanuit mezelf en ik ben enkelvoud en dus heb ik het over mijn kinderen. Alleen de koningin praat in wij-vorm toch?
Ik vind ook niks zo erg als mensen die zeggen ' wij zijn zwanger'. En het hebben over ' ons kind' terwijl jij degene bent die praat voor jezelf, dat vind ik dus echt stupide klinken. Ik mag toch hopen dat je partner ook gewoon alleen voor zichzelf praat en niet voor jou.
Ik vind ook niks zo erg als mensen die zeggen ' wij zijn zwanger'. En het hebben over ' ons kind' terwijl jij degene bent die praat voor jezelf, dat vind ik dus echt stupide klinken. Ik mag toch hopen dat je partner ook gewoon alleen voor zichzelf praat en niet voor jou.
woensdag 28 mei 2008 om 21:08
Ik vind dat de vrouw wél mag bepalen wie er bij de bevalling is. Zij is toch degene die het werk moet doen en in een nogal kwetsbare positie ligt. Maar verder vind ik dat een bevalling minstens net zoveel impact heeft op de mannen in kwestie. Het lijkt mij vreselijk om te zien dat je partner zo'n pijn lijdt. Mijn man was er iig behoorlijk van onder de indruk en heeft zich heel veel zorgen gemaakt en was na afloop ook kapot.
Rond beide bevallingen heeft mijn man het minstens zo zwaar gehad als ikzelf. Hij moest op en neer naar het ziekenhuis, (bij de tweede 1,5 uur verderop) kaartjes regelen, inschrijven, mensen bellen, kleren voor mij regelen, kraamzorg regelen, bezoek regelen, telefoontjes beantwoorden, naar zijn kind gaan, bevalling verwerken, feit dat kind in couveuse lag verwerken en bij 2e kind ook nog voor 1e kind zorgen.
Rond beide bevallingen heeft mijn man het minstens zo zwaar gehad als ikzelf. Hij moest op en neer naar het ziekenhuis, (bij de tweede 1,5 uur verderop) kaartjes regelen, inschrijven, mensen bellen, kleren voor mij regelen, kraamzorg regelen, bezoek regelen, telefoontjes beantwoorden, naar zijn kind gaan, bevalling verwerken, feit dat kind in couveuse lag verwerken en bij 2e kind ook nog voor 1e kind zorgen.
woensdag 28 mei 2008 om 21:09
:
[...]
BGB, zorg jij er nu maar voor dat je een haske lieve, noncomment, schoonmoeder wordt, dan komt het vast wel goed.![;-]](https://forum.viva.nl/smilies/79_wink.gif)
En als je dan toch nare schoondochters treft: vooral je zoon aanspreken op zijn beroerde keus...
Hahaha ! Die bewerk ik al hun leven lang ; die kiezen echt niet iemand die niet leuk is .
Zonder gekheid ; daar hebben we het weleens over , ze zien in de familie voorbeelden zat van extreem koude kanten , zeg maar . Ik denk dat ze mans zat zijn om zich bepaalde dingen niet uit gemakzucht of angst aan te laten leunen .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 28 mei 2008 om 21:09
Dannas, mijn man zou niets liever willen en heeft haar al meerdere keren uitgenodigd om te zeggen wat haar op het hart ligt. Zij zegt dat hij dat zelf moet uitzoeken. Ik vind het zo vreemd, omdat mijn man iemand is met wie je alles kunt bespreken, hij heeft overal begrip voor en is de eerste om sorry te zeggen als hij denkt dat hij ergens iets verkeerd gedaan heeft. Hij is honderd keer zachter en begrijpender dan ik.
woensdag 28 mei 2008 om 21:10
Ja, en als echtgenote van een man kun je flink pech hebben met je schoonouders (m.n. moeder). Toen ik zwanger was, hadden we besloten dat mijn schoonmoeder een streepje voor zou krijgen t.o.v. mijn moeder omdat mijn moeder al meerdere kleinkinderen heeft en het voor mijn schoonmoeder de eerste zou zijn en ze zegt altijd zo gek te zijn op kinderen. Nou, zowel het vertellen dat ik zwanger was als haar reactie later op de miskraam (10 weken) was een enorme deceptie. Dahaag, schoonmama! Als ik weer zwanger ben, dan gaat mijn moeder toch echt voor, hoor.
