Psyche
alle pijlers
moedeloos en eenzaam, maar waarom?
maandag 2 juni 2008 om 11:59
Mijn vriend is zojuist voor drie weken vertrokken naar zijn geboorteland. Ik had graag mee gewild, maar heb daar helaas geen geld voor. Mijn probleem is dat ik me vanaf het moment dat hij de deur uit is gegaan ontiegelijk eenzaam en moedeloos voel. Volkomen onnozel natuurlijk, want er is niks aan de hand, ik ben gewoon alleen thuis. Alleen ik heb net zo'n beetje alle vocht in m'n lichaam er uit gejankt. Ik snap mezelf niet? Waarom wordt ik zo panisch van de gedachte dat ik een paar weken alleen moet zijn? Ik weet niet waarom, maar van de gedachte alleen al om een nacht alleen in bed te liggen krijg ik al de rillingen. Ik ben het gewoon zo gewend dat er iemand naast me ligt tegen wie ik aan kan kruipen, die me lekker knuffelt als ik thuis kom en dat ik me veilig kan voelen.
Maar nu voel ik me zo ontzettend eenzaam en ik vind zelf dat ik daar geen reden voor heb. Ik voel me zo stom dat ik hier m'n ogen uit m'n kop zit te janken! Er zijn zo veel mensen die 's avonds alleen in bed kruipen en daar totaal geen moeite mee hebben, waarom voel ik me dan zo eenzaam terwijl ik nog geen uur alleen thuis ben? Het idee dat ik vanavond alleen in m'n bed moet liggen doet echt pijn.
En het enige waar ik me op had verheugd vandaag gaat ook niet door. Zou lekker naar de stad gaan met een vriendin, maar dat is ze vergeten, heeft al een andere afspraak...
Weet echt niet wat ik met mezelf aan moet... heb al voor de hele week mezelf ingepland bij familie en vrienden, maar dat haalt het gevoel niet weg dat ik 's avonds alleen ben en dat vind ik het ergst!
Heeft iemand tips? Kom aub niet met opmerkingen als ' stel je niet aan' o.i.d. want daar zit ik dus echt niet op te wachten!
Maar nu voel ik me zo ontzettend eenzaam en ik vind zelf dat ik daar geen reden voor heb. Ik voel me zo stom dat ik hier m'n ogen uit m'n kop zit te janken! Er zijn zo veel mensen die 's avonds alleen in bed kruipen en daar totaal geen moeite mee hebben, waarom voel ik me dan zo eenzaam terwijl ik nog geen uur alleen thuis ben? Het idee dat ik vanavond alleen in m'n bed moet liggen doet echt pijn.
En het enige waar ik me op had verheugd vandaag gaat ook niet door. Zou lekker naar de stad gaan met een vriendin, maar dat is ze vergeten, heeft al een andere afspraak...
Weet echt niet wat ik met mezelf aan moet... heb al voor de hele week mezelf ingepland bij familie en vrienden, maar dat haalt het gevoel niet weg dat ik 's avonds alleen ben en dat vind ik het ergst!
Heeft iemand tips? Kom aub niet met opmerkingen als ' stel je niet aan' o.i.d. want daar zit ik dus echt niet op te wachten!
maandag 2 juni 2008 om 12:08
Hmmm.. ik kan het me heel goed voorstellen hoor! Ik heb het al als ik weet dat ik m'n vriend voor 1,5 week niet zie (normaal zien we elkaar elk weekend). Ik heb toen maar bedacht 'over 10 dagen is hij er weer en dan ben je heeeel blij en zijn deze dagen zo weer vergeten'... en inderdaad 
Je hebt je dagen al goed volgepland zie ik en dat helpt idd wel tegen verveling. Kun je hem wel bellen? Bel 'm dan 2 keer in de week, als je hoort hoe leuk hij het daar heeft gun je hem nog wel 3 weekjes toch 
Je hebt je dagen al goed volgepland zie ik en dat helpt idd wel tegen verveling. Kun je hem wel bellen? Bel 'm dan 2 keer in de week, als je hoort hoe leuk hij het daar heeft gun je hem nog wel 3 weekjes toch
maandag 2 juni 2008 om 12:08
pfff... een geruststellende gedachte is dat de eerste dag het moeilijkst is.. Voor je het weet is de eerste week voorbij..
Tips? Koop een lekker boek, een lekker hapje, ga vanavond lekker in het zonnetje zitten en geniet van jezelf.. Laat je geluk niet afhangen van je vriend maar wees ook blij met jezelf!
Tips? Koop een lekker boek, een lekker hapje, ga vanavond lekker in het zonnetje zitten en geniet van jezelf.. Laat je geluk niet afhangen van je vriend maar wees ook blij met jezelf!
maandag 2 juni 2008 om 12:11
lekker jezelf verwennen! dingen doen waar je vriend niet van houdt. bijvoorbeeld: naar je favourite tv serie kijken, of lekker vroeg naar bed met een mooi boek, lekker eten in huis halen..
Ik ken het gevoel wel, maar als je jezelf een beetje verwent, dan is het een stuk leuker en makkelijker.
Kan je niet ook ergens een nachtje logeren? Of iemand bij jou thuis uitnodigen? Ga niet alleen maar je huis ontvluchten; maak het leuk thuis!
Ik ken het gevoel wel, maar als je jezelf een beetje verwent, dan is het een stuk leuker en makkelijker.
Kan je niet ook ergens een nachtje logeren? Of iemand bij jou thuis uitnodigen? Ga niet alleen maar je huis ontvluchten; maak het leuk thuis!
maandag 2 juni 2008 om 12:25
ja, dat zijn op zich wel goede tips allemaal. Denk ook wel dat jullie gelijk hebben dat de eerste week en vooral vandaag het ergst is. Maar mis het gewoon dat we lekker samen op de bank gaan zitten onze favoriete series kijken (die ik nu dus niet kan kijken, want die downloaden we altijd en we volgen allebei dezelfde series... hij kijkt zelfs mee naar desperate housewives!)
Klote is ook dat ik binnenkort tentamens heb, dus een leuk boekie lezen zit er ook niet in en ik ben ook niet echt een logeer-typje. Heb wel afgesproken dat ik in het weekend bij m'n vader blijf, maar daar kan ik ook niet de hele week blijven...
Komt misschien ook dat het nu wat harder aan komt omdat ik vandaag met een vriendin had afgesproken maar dat is schijnbaar niet helemaal zo bij haar aan gekomen want zij heeft al andere afspraken vandaag, dus voel me een beetje dubbel in de steek gelaten...
Klote is ook dat ik binnenkort tentamens heb, dus een leuk boekie lezen zit er ook niet in en ik ben ook niet echt een logeer-typje. Heb wel afgesproken dat ik in het weekend bij m'n vader blijf, maar daar kan ik ook niet de hele week blijven...
Komt misschien ook dat het nu wat harder aan komt omdat ik vandaag met een vriendin had afgesproken maar dat is schijnbaar niet helemaal zo bij haar aan gekomen want zij heeft al andere afspraken vandaag, dus voel me een beetje dubbel in de steek gelaten...
maandag 2 juni 2008 om 12:35
Op jouw verzoek zal ik het anders omschrijven; geef jezelf eens even een flinke schop onder je hol!
Je vriend is naar zijn familie, heeft het leuk, gun hem dat. Jij kon niet mee, want geen geld en tentamens, geen man overboord, stort je op de leerstof.
En je realiseren, dat ie even weg is, hij is niet dood ofzo. Hij is op vakantie.
Ben je vanuit huis samen gaan wonen?
Je vriend is naar zijn familie, heeft het leuk, gun hem dat. Jij kon niet mee, want geen geld en tentamens, geen man overboord, stort je op de leerstof.
En je realiseren, dat ie even weg is, hij is niet dood ofzo. Hij is op vakantie.
Ben je vanuit huis samen gaan wonen?
maandag 2 juni 2008 om 12:46
Eens met CL2, jezelf zielig voelen mag eventjes, maar dan moet t over zijn.
Je bent een zelfstandige volwassen vrouw (zou toch moeten)
dus ga gewon zelf de stad in vanmiddag, lekker die winkels in die je zelf inwilt, zonder dat je je aan hoeft te passen aan een ander, koop een leuk tijdschrift en ga ermee op een terras zitten (heerlijk om vanachter een tijdschrift mensen te begluren)
sommige dingen moet je leren, zoals goed gezelschap voor jezelf zijn, maar als je dat eenmaal onder de knie hebt wordt je leven een stuk gezelliger (ook voor je omgeving want die hoeven zich dan minder zorgen om je te maken)
Je bent een zelfstandige volwassen vrouw (zou toch moeten)
dus ga gewon zelf de stad in vanmiddag, lekker die winkels in die je zelf inwilt, zonder dat je je aan hoeft te passen aan een ander, koop een leuk tijdschrift en ga ermee op een terras zitten (heerlijk om vanachter een tijdschrift mensen te begluren)
sommige dingen moet je leren, zoals goed gezelschap voor jezelf zijn, maar als je dat eenmaal onder de knie hebt wordt je leven een stuk gezelliger (ook voor je omgeving want die hoeven zich dan minder zorgen om je te maken)
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
maandag 2 juni 2008 om 12:52
Moedeloos en eenzaam? Ja, zo kun je het noemen. Je kunt het ook gewoon verdrietig noemen. Je mist het idee van je vriend in je nabijheid. Want je bent - wanneer hij in Nederland is - toch ook niet 24/7 aan elkaar geklonterd?
Dan merk je na een paar dagen dat het zonder je vriend ook wel gaat. Het is niet hetzelfde. Het is anders. Maar niet daarom meteen allemaal zwart en treurig.
En voor je het weet is er anderhalve week voorbij en leef je alweer richting de dag dat hij thuis komt.
Heus, er zijn ergere dingen in het leven.
Dan merk je na een paar dagen dat het zonder je vriend ook wel gaat. Het is niet hetzelfde. Het is anders. Maar niet daarom meteen allemaal zwart en treurig.
En voor je het weet is er anderhalve week voorbij en leef je alweer richting de dag dat hij thuis komt.
Heus, er zijn ergere dingen in het leven.
maandag 2 juni 2008 om 13:25
Nou ik vind wel dat je behoorlijk toegeeft aan zelfmedelijden.
Drie weken zijn om voor je er erg in hebt. Raap jezelf een beetje bij elkaar en ga iets leuks doen zou ik zeggen.... Er zijn erger dingen in het leven. Dit zou nou juist een periode moeten zijn dat je wat meer aandacht kan geven aan vrienden en familie of wat klusjes kan doen die anders blijven liggen.
Drie weken zijn om voor je er erg in hebt. Raap jezelf een beetje bij elkaar en ga iets leuks doen zou ik zeggen.... Er zijn erger dingen in het leven. Dit zou nou juist een periode moeten zijn dat je wat meer aandacht kan geven aan vrienden en familie of wat klusjes kan doen die anders blijven liggen.
maandag 2 juni 2008 om 13:49
quote:"Heeft iemand tips? Kom aub niet met opmerkingen als ' stel je niet aan' o.i.d. want daar zit ik dus echt niet op te wachten"
tsja wat wil je dan? dat we allemaal medelijden gaan zitten hebben, dat je o zo zielig bent?
voel je je dan beter?
gebruik deze weken om eens vriendjes met jezelf te worden, dus n keer gewoon zonder dat je familie en vrienden als vangnet moeten dienen je zelf vermaken
tsja wat wil je dan? dat we allemaal medelijden gaan zitten hebben, dat je o zo zielig bent?
voel je je dan beter?
gebruik deze weken om eens vriendjes met jezelf te worden, dus n keer gewoon zonder dat je familie en vrienden als vangnet moeten dienen je zelf vermaken
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
dinsdag 3 juni 2008 om 01:38
zoals ik zelf ook al zei: "Volkomen onnozel natuurlijk, want er is niks aan de hand, ik ben gewoon alleen thuis. Alleen ik heb net zo'n beetje alle vocht in m'n lichaam er uit gejankt. Ik snap mezelf niet? Waarom wordt ik zo panisch van de gedachte dat ik een paar weken alleen moet zijn?"
Nu, een paar uur later, gaat het ook al een stuk beter. Maar ik snap gewoon niet waarom ik zo overstuur raak van drie weken alleen. Idd, er zijn veel ergere dingen. Maar ik voelde me echt even heel alleen. En nogmaals, dat slaat idd nergens op, want ik was nog geen uurtje alleen. Maar gewoon het vooruitzicht van drie weken alleen in bed liggen (want nee, we zijn niet 24/7 samen; ik werk en studeer en hij studeert ook, dus meestal zien we elkaar alleen 's avonds een uurtje); dat ik niet naast hem kan liggen en zijn armen om me heen voelen, een knuffel, een kus... Dingen waar ik heel gewend aan ben geraakt; we wonen nu al bijna vier jaar samen (en nee, we zijn niet direct samen gaan wonen, ik heb eerst een jaar op mezelf gewoond). Al die dingen heb ik gewoon nodig. En nogmaals, natuurlijk is het niks ernstigs dat hij er even niet is. Natuurlijk 'overleef' ik dat wel, maar ik ga die dagelijkse dingetjes gewoon heel erg missen. That's all...
Nu, een paar uur later, gaat het ook al een stuk beter. Maar ik snap gewoon niet waarom ik zo overstuur raak van drie weken alleen. Idd, er zijn veel ergere dingen. Maar ik voelde me echt even heel alleen. En nogmaals, dat slaat idd nergens op, want ik was nog geen uurtje alleen. Maar gewoon het vooruitzicht van drie weken alleen in bed liggen (want nee, we zijn niet 24/7 samen; ik werk en studeer en hij studeert ook, dus meestal zien we elkaar alleen 's avonds een uurtje); dat ik niet naast hem kan liggen en zijn armen om me heen voelen, een knuffel, een kus... Dingen waar ik heel gewend aan ben geraakt; we wonen nu al bijna vier jaar samen (en nee, we zijn niet direct samen gaan wonen, ik heb eerst een jaar op mezelf gewoond). Al die dingen heb ik gewoon nodig. En nogmaals, natuurlijk is het niks ernstigs dat hij er even niet is. Natuurlijk 'overleef' ik dat wel, maar ik ga die dagelijkse dingetjes gewoon heel erg missen. That's all...
dinsdag 3 juni 2008 om 01:58
Nou ik kan het me wel voorstellen hoor... Ik ben wel gelijk uit huis samen gaan wonen (is dat hier een zonde ofzo?)
Ik denk dat je deze weken inderdaad gewoon moet vullen met leuke dingen, niet alleen met anderen maar ook alleen. Vind je het niet lekker om soms gewoon in je eentje dingen te doen? zoals iemand anders al zei een tijdschrift lezen op een terrasje. Winkelen met je moeder of met een vriendin. Uitgaan.... Noem maar op volgens mij zijn er wel genoeg leuke dingen te bedenken! En verder kun je hem toch wel gewoon bellen denk ik? Ik snap wel dat het moeilijk is maar die drie weken kom je echt wel door. En bedenk dat de seks echt super zal zijn wanneer hij weer terug is ;) haha sorry moest ff
Ik denk dat je deze weken inderdaad gewoon moet vullen met leuke dingen, niet alleen met anderen maar ook alleen. Vind je het niet lekker om soms gewoon in je eentje dingen te doen? zoals iemand anders al zei een tijdschrift lezen op een terrasje. Winkelen met je moeder of met een vriendin. Uitgaan.... Noem maar op volgens mij zijn er wel genoeg leuke dingen te bedenken! En verder kun je hem toch wel gewoon bellen denk ik? Ik snap wel dat het moeilijk is maar die drie weken kom je echt wel door. En bedenk dat de seks echt super zal zijn wanneer hij weer terug is ;) haha sorry moest ff
dinsdag 3 juni 2008 om 08:47
woensdag 4 juni 2008 om 11:44
esuzy...Sterkte meis. Helaas zit ik eind juni ook een week zonder mijn vriend. Ik zie er nu al tegen op. Ik weet van vorig jaar dat ik het vreselijk vond en relativeren of leuke dingen doen hielp niks bij mij. Ik had echt het gevoel dat er een deel van mij geamputeert was....bah 
Er wordt hier gezegt dat het medelijden om jezelf is. Ik vind dat wel als je al je vrienden, kenissen en familie ermee lastig gaat vallen. Op een forum je zegje doen vind ik heel wat anders.
Het is vervelend, anders, kl(*)te en zo, dat is een gevoel. Wat je met dat gevoel doet is een andere zaak.
Nogmaals sterkte!
woensdag 4 juni 2008 om 12:18
woensdag 4 juni 2008 om 14:39
hoi esuzy!
ik begrijp je wel... heb het zelf ook gehad.... en bij mij zakte het niet zo snel af! Toen mijn vriend voor zijn werk 2,5maand naar het buitenland moest, voelde ik me ook vreselijk alleen, en daardoor moedeloos.... nergens zin in, slapen op de bank omdat het bed zo leeg was.... En idd, ook toen gebeurde het wel eens dat een vriendin een afspraak af zei, en dan was ik helemaal down.... Egt geen pretje vond ik... Dit komt ook omdat we een hele hechte band hebben.. En ik alleen met hem overal over praat... en toen ... ik miste hem zo.. maar na een week of 2 besefte ik dat ik het misschien ook wel leuk vond om mijn dingen te doen, voor even. Ik maakte nieuwe vrienden in de buurt waar we toen net heen waren verhuisd, en zo vlogen de dagen toch voorbij... voor ik het wist waren de 2,5mnd om, maar het hoeft niet nog een keer voor mij!!! 3weekjes moet je door kunnen komen.. ik had toen zelf trouwens een paar week vrij, en ben toen als verrassing voor hem de slaapkamer gaan verfen/behangen enz.. misschien een idee? Ben je toch lekker voor hem bezig, ipv met hem?
en lekker afleiding?
Succes!!
Lieve groetjes Stacey
ik begrijp je wel... heb het zelf ook gehad.... en bij mij zakte het niet zo snel af! Toen mijn vriend voor zijn werk 2,5maand naar het buitenland moest, voelde ik me ook vreselijk alleen, en daardoor moedeloos.... nergens zin in, slapen op de bank omdat het bed zo leeg was.... En idd, ook toen gebeurde het wel eens dat een vriendin een afspraak af zei, en dan was ik helemaal down.... Egt geen pretje vond ik... Dit komt ook omdat we een hele hechte band hebben.. En ik alleen met hem overal over praat... en toen ... ik miste hem zo.. maar na een week of 2 besefte ik dat ik het misschien ook wel leuk vond om mijn dingen te doen, voor even. Ik maakte nieuwe vrienden in de buurt waar we toen net heen waren verhuisd, en zo vlogen de dagen toch voorbij... voor ik het wist waren de 2,5mnd om, maar het hoeft niet nog een keer voor mij!!! 3weekjes moet je door kunnen komen.. ik had toen zelf trouwens een paar week vrij, en ben toen als verrassing voor hem de slaapkamer gaan verfen/behangen enz.. misschien een idee? Ben je toch lekker voor hem bezig, ipv met hem?
en lekker afleiding?
Succes!!
Lieve groetjes Stacey
woensdag 4 juni 2008 om 15:10
Sorry maar ik vind dat je je heel erg aanstelt. Wees blij dat je een vriend hebt en die paar weken stellen niets voor. Ik (en vele met mij) hebben al jaren geen vriend en kruipen al jaren alleen in bed en doen al jaren alle dagelijkse dingen alleen. Daar baal ik wel eens van, en soms voel ik mij zielig. Maar zelfs dat is nog geen reden om elke vezel en druppel vocht uit m'n lijf te janekn.
Ik vind het diep triest dat je zoveel liefde en rijkdom in je leven hebt en dan je ogen uit je kop jankt. Ben benieuwd hoe je reageert als je eens echt iets heftigs in je leven gaat meemaken want blijkbaar weet je niet wat echt verdriet en echt verlies in houdt.
Hou op met zelfmedelijden en prijs je zelf gelukkig met wat je wel hebt! Geniet daar van, je kan het namelijk ook ooit ECHT verliezen!
Ik vind het diep triest dat je zoveel liefde en rijkdom in je leven hebt en dan je ogen uit je kop jankt. Ben benieuwd hoe je reageert als je eens echt iets heftigs in je leven gaat meemaken want blijkbaar weet je niet wat echt verdriet en echt verlies in houdt.
Hou op met zelfmedelijden en prijs je zelf gelukkig met wat je wel hebt! Geniet daar van, je kan het namelijk ook ooit ECHT verliezen!
woensdag 4 juni 2008 om 16:27
@ Miena: tuurlijk is het lekker om dingen alleen te doen, maar dat is dan lekker omdat je normaal samen met iemand anders bent... Gaat mij meer om het vooruitzicht van drie weken alleen zijn waar ik mee zit. Gelukkig kan ik hem idd wel bellen. Elke avond (tot nu toe dan) komt ie 10 minuutjes achter msn en kunnen we ff kletsen. Das wel heel prettig!
Maar idd, seks is straks super :D, das ook een fijn vooruitzicht
@bosaapje: Dat is idd waar ik het meeste mee zit, het lukt me niet om dat gevoel weg te relativeren. Tuurlijk weet ik zelf ook wel dat er veel ergere dingen in de wereld zijn en dat er mensen zijn die elke avond alleen in bed gaan liggen, en dat ie misschien ooit wel onder een tram terecht komt (slik), maar ondanks die wetenschap en ondanks dat ik dat al honderd keer tegen mezelf heb gezegd, zitten mijn emoties en gevoel van relativiteit niet op een lijn... en heb idd juist hier m'n hart gelucht omdat ik niet iedereen in m'n omgeving lastig wilde vallen met mijn irrationele emotie uitstorting...
@staceylove: heb idd met mijn vriend ook een hele hechte band. Hij begrijpt me heel goed en we vertellen altijd alles aan elkaar. Hij is niet alleen mijn partner, maar ook mijn beste vriend. En dat mis ik gewoon... Het gemis zelf is nog niet eens het ergste, maar eerder het vooruitzicht van NOG drie weken... Eerder de angst voor angst dan de angst zelf zeg maar. Maar het gaat nu al een stuk beter hoor! Heb de afgelopen dagen de hele keuken uitgemest, dus die blinkt weer aan alle kanten. Elke keer als ik hem mis ga ik schoon maken (heb ik normaal namelijk nooit zin in...)
@chick on speed: Misschien is het handig als je eerst even een topic leest voor je reageert: "Kom aub niet met opmerkingen als ' stel je niet aan' o.i.d. want daar zit ik dus echt niet op te wachten!"
daarnaast vind ik je reactie nogal buiten proportie. Ken jij mij? ik geloof het niet, dus ga ook niet pretenderen te weten wat ik wel of niet heb meegemaakt, dankjewel. En te zeggen dat ik geen verdriet heb meegemaakt... sorry, dat gaat me echt te ver, daar ga ik niet eens op reageren... Als je niks aan de discussie hebt toe te voegen, zeg dan niks. Wat moet ik hier nou mee? Omdat jij geen vriend hebt mag ik de mijne niet missen? Feit dat je iemand mist geeft JUIST aan dat je weet hoeveel liefde en rijkdom je hebt!
Je komt nogal jaloers op mij over...
Maar idd, seks is straks super :D, das ook een fijn vooruitzicht
@bosaapje: Dat is idd waar ik het meeste mee zit, het lukt me niet om dat gevoel weg te relativeren. Tuurlijk weet ik zelf ook wel dat er veel ergere dingen in de wereld zijn en dat er mensen zijn die elke avond alleen in bed gaan liggen, en dat ie misschien ooit wel onder een tram terecht komt (slik), maar ondanks die wetenschap en ondanks dat ik dat al honderd keer tegen mezelf heb gezegd, zitten mijn emoties en gevoel van relativiteit niet op een lijn... en heb idd juist hier m'n hart gelucht omdat ik niet iedereen in m'n omgeving lastig wilde vallen met mijn irrationele emotie uitstorting...
@staceylove: heb idd met mijn vriend ook een hele hechte band. Hij begrijpt me heel goed en we vertellen altijd alles aan elkaar. Hij is niet alleen mijn partner, maar ook mijn beste vriend. En dat mis ik gewoon... Het gemis zelf is nog niet eens het ergste, maar eerder het vooruitzicht van NOG drie weken... Eerder de angst voor angst dan de angst zelf zeg maar. Maar het gaat nu al een stuk beter hoor! Heb de afgelopen dagen de hele keuken uitgemest, dus die blinkt weer aan alle kanten. Elke keer als ik hem mis ga ik schoon maken (heb ik normaal namelijk nooit zin in...)
@chick on speed: Misschien is het handig als je eerst even een topic leest voor je reageert: "Kom aub niet met opmerkingen als ' stel je niet aan' o.i.d. want daar zit ik dus echt niet op te wachten!"
daarnaast vind ik je reactie nogal buiten proportie. Ken jij mij? ik geloof het niet, dus ga ook niet pretenderen te weten wat ik wel of niet heb meegemaakt, dankjewel. En te zeggen dat ik geen verdriet heb meegemaakt... sorry, dat gaat me echt te ver, daar ga ik niet eens op reageren... Als je niks aan de discussie hebt toe te voegen, zeg dan niks. Wat moet ik hier nou mee? Omdat jij geen vriend hebt mag ik de mijne niet missen? Feit dat je iemand mist geeft JUIST aan dat je weet hoeveel liefde en rijkdom je hebt!
Je komt nogal jaloers op mij over...
woensdag 4 juni 2008 om 17:26
@bosaapje: thnx! Dat doet me goed! Het gaat nu ook wel al een stuk beter hoor. Maar toen ie nog geen uurtje weg was stortte ik echt ff in om het idee dat ie er drie weken niet zou zijn... En hoewel ik zelf weet dat die emoties op zich irrationeel waren, waren ze er wel. Vraag me toch af waar dat hevige gevoel vandaan komt. Is volgens mij niet een kwestie van niet realiseren wat je hebt, maar juist het tegenovergestelde: ineens wordt je geconfronteerd met het feit dat je gevoelens voor iemand sterker zijn dan je zelf dacht en dat je iemand meer nodig hebt dan je zelf eigenlijk denkt. Maar ik vind het nog steeds een rot gevoel dat ie de komende weken niet naast me ligt in bed. Ik kom 's avonds echt heel moeilijk in slaap en als ik van m'n werk af kom ben ik elke keer verdrietig dat er thuis niemand is of komt. Overdag gaat het allemaal wel, ik maak gewoon veel afspraken. Maar ik ben het gewoon zo gewend dat er iemand naast me ligt waar ik tegen aan kan kruipen en die me beschermd als er wat gebeurd. Dat veilige geborgen gevoel is gewoon weg. Daar kan ik dat "geamputeerde" waar iemand het hier over had ook heel goed bij voorstellen. Het voelt idd alsof 's nachts m'n veilige geborgen gevoel is geamputeerd... Maar wordt gelukkig over drie weken weer aangezet :D
woensdag 4 juni 2008 om 17:42
ik eerder voor de vriend, dat hij als hij eenmaal terug is helemaal geen stap mer kan doen zonder dat Suzy aan zijn broek hangt voor bescherming.
Want deze 3 weken erachter komen dat ze best zichzelf kan redden, zal niet lukken denk ik. daar is geen tijd voor met al die afspraken met familie en vrienden.
Vraag me af of Suzy bang is voor zichzelf dat ze zo'n moeite heeft met haar eigen gezelschap
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
woensdag 4 juni 2008 om 20:11
Esuzy ik heb heel goed gelezen dat jij niet wilt dat mensen zeggen dat je je aanstelt. Maar ik wilde toch even kwijt dat ik vind dat jij dat doet. Er zijn mensen die echt erge dingen in hun leven meemaken (en behoorlijke verliezen moeten verwerken) en jij gaat zitten janken (en vraagt om meelij!!) omdat je vriendje even op vakantie is. Pffffffffffff.
En ja hoor IK ben jaloers, en IK heb niet goed gelezen. Nee, ik zeg niet wat JIJ wilt horen! Dat is iets anders. Normaliter houd ik er niet van om negatief te reageren op post van mensen hier, ieder z'n eigen ding. Maar ik vind deze post zo in en in triest. Kom op, get your self together en GENIET van wat je hebt in je leven.
En ja hoor IK ben jaloers, en IK heb niet goed gelezen. Nee, ik zeg niet wat JIJ wilt horen! Dat is iets anders. Normaliter houd ik er niet van om negatief te reageren op post van mensen hier, ieder z'n eigen ding. Maar ik vind deze post zo in en in triest. Kom op, get your self together en GENIET van wat je hebt in je leven.
