bord leeg eten of niet?

13-08-2013 20:05 82 berichten
Mijn man en ik verschillen nogal van mening. Ik eet 6x pw alleen met de kinderen (5 en 8 jaar), en van mij hoeven ze niet hun bord leeg te eten. Als ze aangeven dat ze genoeg hebben, bekijk ik of ik vind dat ze voldoende binnen hebben gekregen of dat er bijv nog te veel groente over is. Dan is het vaak "nog 1/2/3 hapjes en dan mag je van tafel".

M'n man vindt dat die ene dag dat we met z'n 4-en eten heel irritant, dat gepolder. Hij vindt gewoon dat het bord leeg moet en vind dat ze te weinig eten (mijn filosofie: ze zijn nooit ziek en groeien goed). Wat dus standaard 1x pw leidt tot gemopper van hem.

Wat zijn jullie regels?
Alle reacties Link kopieren
quote:_nut_ schreef op 13 augustus 2013 @ 20:38:

Ze hoeven de borden niet leeg te eten maar er moet wel gegeten worden, in ieder geval geproefd! Geen toetje vind ik ook zo'n rare straf, dat hoort toch bij de maaltijd. Wat ik wel doe als er slecht wordt gegeten er juist nog wat fruit achteraan te geven, hebben ze toch vitamines op, ik blij en hun blij.



Dat opperen meer mensen, ook hier op dit topic.



Niet in ieder gezin kiest men er voor om een toetjes als onderdeel van de maaltijd te geven. Evenals soep niet altijd een onderdeel is.



Bij ons is de maaltijd hetgeen wat er gekookt is. Voorgerechten en/of nagerecht zijn bij ons geen onderdeel van de maaltijd, maar extra. Wanneer mijn zoon vol zit, zit hij naar mijn mening dus ook te vol voor een extraatje.



Ik kan me voorstellen dat dat in andere gezinnen weer anders is.
Alle reacties Link kopieren
quote:Superhuisvrouw schreef op 13 augustus 2013 @ 22:01:

Je man moet zich er niet mee bemoeien , al die andere avonden gaat het ook goed . Jij gaat erover en voor die ene avond in de week moet die niet de les komen lezen.

Vroeger ging het er zo aan toe,niet eerder van tafel weg dan dat je bord leeg is. Je wint er niks mee alleen een trauma.

Neus dichtknijpen en de lepel naar binnen dauwen, zonder eten naar bed als je niets wil eten dan maar de hele avond honger.

Vreselijk.Zo'n houding zou ik dus echt niet accepteren van mijn partner. Het zijn onze kinderen en daar bemoeien we alle twee mee!
Wij eten hier thuis nooit een toetje. Wel eens een bakje yoghurt tussendoor, als ik trek heb bijvoorbeeld.
quote:Jippertje schreef op 14 augustus 2013 @ 13:38:

[...]

Zo'n houding zou ik dus echt niet accepteren van mijn partner. Het zijn onze kinderen en daar bemoeien we alle twee mee!Nou het ligt er een beetje aan hoe het precies gebracht wordt natuurlijk, maar als mijn partner maar één keer per week aanwezig is bij het avondeten zou ik het ten eerste gezellig willen houden, en ten tweede, als hij dan een heel andere mening erover zou hebben als ik, echt niet dat ik dan de overige zes dagen in de week in mijn eentje er voor ga zorgen dat zíjn principes worden nageleefd (waar je zelf dus al niet achterstaat. Dat komt hij zelf dan maar doen ).
Alle reacties Link kopieren
quote:Superhuisvrouw schreef op 13 augustus 2013 @ 23:03:

Een toetje wordt hier nooit overgeslagen , yoghurt, of kwark is ook voedzaam en zuivel heb je ook nodig.Ten eerste is dat onzin. Een plakje kaas bevat veel meer calcium dan een bakje yoghurt. En vol is vol. Na je vol gegeten te hebben nog een toetje te nemen is jezelf overeten en dus te dik worden in de hand werken.
Alle reacties Link kopieren
quote:lilalinda schreef op 14 augustus 2013 @ 12:38:

[...]



Maar zo leer je een kind aan dat groenten niet lekker zijn, maar een verplicht nummer.

Zou ik zelf nooit doen.

Eens. Groentes kunnen heel lekker zijn maar dat ligt ook aan je kookkunst.

Ik lustte helemaal geen groente. Tot ik een vriendje kreeg en daar verse tuinbonen kreeg. Eh, jak, eh, nee toch niet, was lekker! Ben zelf gaan koken en bleek heel veel lekker te vinden. Thuis veel pot en dat vind ik nog steeds heel vies, en doorgekookte groente, vind ik ook nog steeds vies.

Mijn zoon eet goed maar bepaalde dingen moet hij echt niet. Peultjes, rode kool en nog een paar dingen. Vind ik geen punt. Niet iedereen heeft dezelfde smaak natuurlijk.
Alle reacties Link kopieren
Tot mijn 18e was ik moeilijk met avondeten. Mijn moeder kon goed koken, maar ik had meestal helemaal geen zin in al dat avondeten of echt honger. Ik deed echt altijd mijn best om alles op te eten, maar het lukte me bijna nooit.

Soms moest ik na eten blijven zitten of later nog terugkomen om het op te eten, maar dat eindigde er altijd mee dat ik dan nog een paar happen at en dan was het goed. Ik kreeg wel altijd een toetje want dat stond los van de maatijd en was geen beloning. Ik heb nooit overgewicht gehad, ik was zelfs kerngezond ( is een keer getest), geen gebrek aan wat dan ook. Ik at trouwens wel heel graag fruit en groente en ik dronk veel melk.

Ik hoop dat mijn toekomstige kinderen op mijn vriend zullen lijken, want hij was een voorbeeldige eter. Mochten ze toch op mij lijken, dan weet ik in ieder geval wel hoe frusterend het is als je echt, echt, echt niet meer hoeft te eten en je het toch moet.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven