Thuis
alle pijlers
Ik heb een talent..
vrijdag 23 augustus 2013 01:01
Een strontvervelend talent . Ongeveer eens per jaar steekt het de kop op.. Al sinds ik klein ben..
Ik loop of fiets ergens nietsvermoedend. En dan ineens spotten mijn ogen een donker hoekje, een beweginkje.. Bereikt een tjirpje of mauwtje mijn oren.. En jawel hoor. Ik heb er weer één. Een zielig dier. Ik spot ze alsof er een spotlight op staat. Alsof er een zwaailicht op hun hoofd staat.. En in mijn hoofd hoor ik Steve Irwin; Whoaaaawhhh Isnt hea a beaauuudy!.
Zo ook vannacht. Ik fiets richting huis vanaf een borrel en zie op de stoep een smutsige kat liggen. Dezelfde waar ik vanmiddag (17:30) langs fietste. Toen stonden er een paar mensen omheen. De kat kijkt me aan en ik zie het al aan hem/haar.. Hij is sielùg! Dus uiteraard stap ik van mijn fiets af en loop op de kat af om te controleren of hij idd sielùg is. Fingers crossed datie dat níet is.
De kat begint hard te spinnen en met zijn oogjes te knijpen. Ik mag hem aaien en voel zijn ruggengraatje en bekken. Bot, bot, bot. En vervolgens slaat de twijfel toe. Mijn telefoon is uitgevallen dus ik kan niemand bellen. Ga ik deze kat echt in mijn fietsmandje meenemen? Twijfel twijfel.. Maar ja dus. De kat gaat mee.
En nu? Nu lig ik in bed en tik ik een topic op viva. De kat zit in de gang heeft een oude dikke handdoek, een kattenbak, een bakje water en een bakje brokjes (waar hij zich op stortte. Heb dit allemaal nog van onze vaste logékat). Morgen bel ik het asiel en breng hem langs. Het liefst zou ik bij de kat gaan liggen maar mijn vriend (die op dit moment toch al niet zo blij is met mij en de logé ) vindt dat geen goed plan.
Mijn moeder vond het vroegah al vreselijk, en nu ga ik vrolijk door en zadel ik mijn vriend op met mijn talent om écht sielùguh dieren te spotten. Vogels, katten, zelfs een keer een schildpad. Ik kan ze gewoon niet negeren als ik eenmaal heb geconstateerd dat het écht niet goed gaat met het dier.. Herkenbaar voor iemand? Voel me een beetje een softe muts..
Ik loop of fiets ergens nietsvermoedend. En dan ineens spotten mijn ogen een donker hoekje, een beweginkje.. Bereikt een tjirpje of mauwtje mijn oren.. En jawel hoor. Ik heb er weer één. Een zielig dier. Ik spot ze alsof er een spotlight op staat. Alsof er een zwaailicht op hun hoofd staat.. En in mijn hoofd hoor ik Steve Irwin; Whoaaaawhhh Isnt hea a beaauuudy!.
Zo ook vannacht. Ik fiets richting huis vanaf een borrel en zie op de stoep een smutsige kat liggen. Dezelfde waar ik vanmiddag (17:30) langs fietste. Toen stonden er een paar mensen omheen. De kat kijkt me aan en ik zie het al aan hem/haar.. Hij is sielùg! Dus uiteraard stap ik van mijn fiets af en loop op de kat af om te controleren of hij idd sielùg is. Fingers crossed datie dat níet is.
De kat begint hard te spinnen en met zijn oogjes te knijpen. Ik mag hem aaien en voel zijn ruggengraatje en bekken. Bot, bot, bot. En vervolgens slaat de twijfel toe. Mijn telefoon is uitgevallen dus ik kan niemand bellen. Ga ik deze kat echt in mijn fietsmandje meenemen? Twijfel twijfel.. Maar ja dus. De kat gaat mee.
En nu? Nu lig ik in bed en tik ik een topic op viva. De kat zit in de gang heeft een oude dikke handdoek, een kattenbak, een bakje water en een bakje brokjes (waar hij zich op stortte. Heb dit allemaal nog van onze vaste logékat). Morgen bel ik het asiel en breng hem langs. Het liefst zou ik bij de kat gaan liggen maar mijn vriend (die op dit moment toch al niet zo blij is met mij en de logé ) vindt dat geen goed plan.
Mijn moeder vond het vroegah al vreselijk, en nu ga ik vrolijk door en zadel ik mijn vriend op met mijn talent om écht sielùguh dieren te spotten. Vogels, katten, zelfs een keer een schildpad. Ik kan ze gewoon niet negeren als ik eenmaal heb geconstateerd dat het écht niet goed gaat met het dier.. Herkenbaar voor iemand? Voel me een beetje een softe muts..
vrijdag 23 augustus 2013 20:37
quote:Ephina schreef op 23 augustus 2013 @ 09:07:
@Lemoos; Zo heb ik laatst een kwartier met de auto achter een loslopende dwergpincher aan gereden. Beest was bijna vermorzeld door een bus. Bleek 10 straten verderop te wonen. Was niet ontsnapt, liep gewoon los. Toen ik aanbelde bij het huis waar hij naar binnen liep begon die vrouw dat beest te roepen. Lekker in het plat Leidsch: Doetiee het weaahhrr? Joepie! Tearinglijur, KOM HIER! Stomme hond. Tearinglijur beest, twordt nog us juh DOOT!
Zo is mijn huidige hond eens als puppy weten weg te komen in een drukke stad (riem overgetrokken, geschrokken van een ballon). Hysterisch jankend en krijsend zijn naam schreeuwend rondrennen. Andere mensen beginnen ook zijn naam te roepen, een mevrouw vroeg "Is 'ie licht of donker?". Vijf minuten later komen mensen aan met een huilend kindje van een jaar of drie "Hier is hij!".
@Lemoos; Zo heb ik laatst een kwartier met de auto achter een loslopende dwergpincher aan gereden. Beest was bijna vermorzeld door een bus. Bleek 10 straten verderop te wonen. Was niet ontsnapt, liep gewoon los. Toen ik aanbelde bij het huis waar hij naar binnen liep begon die vrouw dat beest te roepen. Lekker in het plat Leidsch: Doetiee het weaahhrr? Joepie! Tearinglijur, KOM HIER! Stomme hond. Tearinglijur beest, twordt nog us juh DOOT!
Zo is mijn huidige hond eens als puppy weten weg te komen in een drukke stad (riem overgetrokken, geschrokken van een ballon). Hysterisch jankend en krijsend zijn naam schreeuwend rondrennen. Andere mensen beginnen ook zijn naam te roepen, een mevrouw vroeg "Is 'ie licht of donker?". Vijf minuten later komen mensen aan met een huilend kindje van een jaar of drie "Hier is hij!".
Nee heb je, ja kun je krijgen
zaterdag 24 augustus 2013 10:19
quote:Ephina schreef op 23 augustus 2013 @ 09:07:
. Lekker in het plat Leidsch: Doetiee het weaahhrr? Joepie! Tearinglijur, KOM HIER! Stomme hond. Tearinglijur beest, twordt nog us juh DOOT!
Triest voor het beestje hoor en het schoot me echt in het lachen.
. Lekker in het plat Leidsch: Doetiee het weaahhrr? Joepie! Tearinglijur, KOM HIER! Stomme hond. Tearinglijur beest, twordt nog us juh DOOT!
Triest voor het beestje hoor en het schoot me echt in het lachen.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zaterdag 24 augustus 2013 10:23
quote:lemoos2 schreef op 23 augustus 2013 @ 20:37:
[...]
Zo is mijn huidige hond eens als puppy weten weg te komen in een drukke stad (riem overgetrokken, geschrokken van een ballon). Hysterisch jankend en krijsend zijn naam schreeuwend rondrennen. Andere mensen beginnen ook zijn naam te roepen, een mevrouw vroeg "Is 'ie licht of donker?". Vijf minuten later komen mensen aan met een huilend kindje van een jaar of drie "Hier is hij!".
Oh en? Pup en kind uiteindelijk weer bij de juiste moeders terecht gekomen?
[...]
Zo is mijn huidige hond eens als puppy weten weg te komen in een drukke stad (riem overgetrokken, geschrokken van een ballon). Hysterisch jankend en krijsend zijn naam schreeuwend rondrennen. Andere mensen beginnen ook zijn naam te roepen, een mevrouw vroeg "Is 'ie licht of donker?". Vijf minuten later komen mensen aan met een huilend kindje van een jaar of drie "Hier is hij!".
Oh en? Pup en kind uiteindelijk weer bij de juiste moeders terecht gekomen?
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.