Actueel
alle pijlers
geen donor = asociaal?
zaterdag 14 juni 2008 om 18:16
Onderhand krijg ik het gevoel een vreselijk asociaal iemand te zijn, haast crimineel misschien zelfs, want ik heb er zeer bewust en weloverwogen voor gekozen om geen donor te zijn.
Terwijl er van alle kanten tegen je wordt gezegd dat toch vooral te zijn. Het kabinet heeft zelfs een 'diepe voorkeur' voor orgaandonatie.
Ik wil graag gewoon doodgaan als mijn tijd gekomen is en niet volkomen onnatuurlijk nog min of meer in leven gehouden worden, zodat ze bruikbare organen uit mijn lijf kunnen halen, om daarna pas en niet meer helemaal intact echt te sterven. Dat staat me vreselijk tegen.
Maar ook als je wel eerst gewoon 100% kunt sterven, lijkt het mij niets. Het is/was mijn lijf en daar direct in gaan snijden en weghalen na overlijden vind ik nogal oneerbiedig.
Dus nee, ik ben geen donor. Maar misschien wel asociaal?
Terwijl er van alle kanten tegen je wordt gezegd dat toch vooral te zijn. Het kabinet heeft zelfs een 'diepe voorkeur' voor orgaandonatie.
Ik wil graag gewoon doodgaan als mijn tijd gekomen is en niet volkomen onnatuurlijk nog min of meer in leven gehouden worden, zodat ze bruikbare organen uit mijn lijf kunnen halen, om daarna pas en niet meer helemaal intact echt te sterven. Dat staat me vreselijk tegen.
Maar ook als je wel eerst gewoon 100% kunt sterven, lijkt het mij niets. Het is/was mijn lijf en daar direct in gaan snijden en weghalen na overlijden vind ik nogal oneerbiedig.
Dus nee, ik ben geen donor. Maar misschien wel asociaal?
tonkje wijzigde dit bericht op 14-06-2008 18:18
Reden: typefoutje
Reden: typefoutje
% gewijzigd
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
zaterdag 14 juni 2008 om 21:47
Ik vind niet dat diegene er minder recht op heeft. Iedereen heeft "recht" op mijn organen. Al zijn het ex-alcoholisten die hun lever hebben kapotgedronken. Als je zo nobel bent je organen af te staan, dan snap ik niet hoe je daar vervolgens nog wel voorwaarden aan zou willen verbinden. Het gaat mij er simpelweg om dat ik anderen iets zou kúnnen geven.
zaterdag 14 juni 2008 om 21:51
zaterdag 14 juni 2008 om 21:52
Dit vind ik geen vergelijking omdat niemand ál die dingen kan doen, en pas al die dingen SAMEN zorgen voor een fijne leefbare maatschappij. En daarin kan het dus best opgedeeld zijn: ik ben geen overblijfmoeder maar help wel in een dierenopvang, ik geef geen geld aan de hartstichting maar wel aan het aidsfonds, enzovoorts... Het is als het ware uitwisselbaar. Dat is het donorschap niet, daar gaat het niet over de maatschappij of over allerlei kleine dingen die samen 1 groot iets maken, het gaat over een leven, van één iemand waarvoor jij (misschien, als er geen afstoting etc is) het verschil tussen leven en dood kunt maken. Het kost geen tijd, het kost geen geld, het enige wat het kost is jouw lichaam nadat je het zelf niet meer nodig hebt. Dat vind ik iets totaal anders dan bijvoorbeeld vrijwilligerswerk.
zaterdag 14 juni 2008 om 22:00
Verslaving is ook een ziekte, ik vind dus dat je die mensen ook niet uit kan sluiten. Dat is echt veel te kort door de bocht.
Iedereen heeft er evenveel recht op, we zijn allemaal mensen en ik vind het belachelijk dat alles wat je in je leven wel of niet gedaan hebt op een weegschaaltje wordt gelegd: 'je bent geen vrijwilliger dus..etc'
Iedereen heeft er evenveel recht op, we zijn allemaal mensen en ik vind het belachelijk dat alles wat je in je leven wel of niet gedaan hebt op een weegschaaltje wordt gelegd: 'je bent geen vrijwilliger dus..etc'
zaterdag 14 juni 2008 om 23:04
zaterdag 14 juni 2008 om 23:45
Wat is dat nu weer voor hypocriete zooi!
Dat is toch absolute nonsens en veel te kort door de bocht.
Dus ff kort: Meneer Piet, een roker zal geen nieuwe long mogen krijgen, terwijl hij bijvoorbeeld, terwijl hij een zeer maatschappelijke functie heeft, veel doet voor de samenleving, sport en daarnaast bloeddonor en donor is, terwijl meneertje Jan, een uitkeringstrekker, lui, asociaal en corpulent en zuipt bij het leven maar toevallig niet rookt, die krijgt die long?
Ik weet dat dit wel een heel uitzonderlijk voorbeeld is, maar zo zou het wel gaan als je op die manier gaat selecteren.
Dat werkt toch niet
Dat is toch absolute nonsens en veel te kort door de bocht.
Dus ff kort: Meneer Piet, een roker zal geen nieuwe long mogen krijgen, terwijl hij bijvoorbeeld, terwijl hij een zeer maatschappelijke functie heeft, veel doet voor de samenleving, sport en daarnaast bloeddonor en donor is, terwijl meneertje Jan, een uitkeringstrekker, lui, asociaal en corpulent en zuipt bij het leven maar toevallig niet rookt, die krijgt die long?
Ik weet dat dit wel een heel uitzonderlijk voorbeeld is, maar zo zou het wel gaan als je op die manier gaat selecteren.
Dat werkt toch niet
zaterdag 14 juni 2008 om 23:59
Heb het topic even doorgelezen..en dit is eigenlijk het enige steekhoudende argument volgens mij. Waarom zou je geen donor worden. Het omhulsel (ons lijf) wordt na je dood of verbrand of wordt opgegeten door ongedierte. Waarom dan niet iets nuttigs doen met de organen die gewoon nog werken en een ander een heel aangenaam langer leven kunnen geven?:
Niet in je lichaam willen laten snijden omdat dat "eng" is, maar vervolgens wel je lichaam in een oven laten stoppen. Of in een kist van 2 kubieke meter, waar je lichaam alsnog wordt opgevreten.
zondag 15 juni 2008 om 00:07
zondag 15 juni 2008 om 00:41
ik heb al 20 jaar een donorcodicil, vanaf mijn achttiende.
ik heb daar geen seconde over na hoeven denken.
maar ik kan best begrijpen dat anderen daar een andere mening overhebben.
of dat ze er wel eentje in huis hebben,en iedere keer denken ik moet het nog invullen.
ik vind dat is ieder an sich.
maar nu las ik vanmorgen in mijn krant dat jan peter balkende zich afvraagt of mensen die weigeren een donorformulier in te vullen dezelfde rechten op een donororgaan moeten houden als mensen die zo'n formulier wel ingevuld hebben.
ik vind dat wel heel erg ver gaan!!
de medici is er eerst en vooral toch om een mensenleven te redden. ze mogen toch niet weigeren om een mens te helpen??
er is toch ook nog zoiets als het recht om te beslissen over je eigen lichaam?? je mag er wel voor kiezen om niet door te gaan met kuren, chemo-thrapie en weet ik veel,en dan zou je niet mogen beslissen over wat er na je dood met je organen gebeurt???
ik was echt verbaasd toen ik het las in de krant.
ik heb daar geen seconde over na hoeven denken.
maar ik kan best begrijpen dat anderen daar een andere mening overhebben.
of dat ze er wel eentje in huis hebben,en iedere keer denken ik moet het nog invullen.
ik vind dat is ieder an sich.
maar nu las ik vanmorgen in mijn krant dat jan peter balkende zich afvraagt of mensen die weigeren een donorformulier in te vullen dezelfde rechten op een donororgaan moeten houden als mensen die zo'n formulier wel ingevuld hebben.
ik vind dat wel heel erg ver gaan!!
de medici is er eerst en vooral toch om een mensenleven te redden. ze mogen toch niet weigeren om een mens te helpen??
er is toch ook nog zoiets als het recht om te beslissen over je eigen lichaam?? je mag er wel voor kiezen om niet door te gaan met kuren, chemo-thrapie en weet ik veel,en dan zou je niet mogen beslissen over wat er na je dood met je organen gebeurt???
ik was echt verbaasd toen ik het las in de krant.
Haast, ik moet niet vergeten te zwaaien,als ik mezelf voorbij loop...
zondag 15 juni 2008 om 00:53
zondag 15 juni 2008 om 00:57
ja,ikke dat gevoel kreeg ook toen ik het bewuste artikel las, ik vind het eigenlijk eerlijk gezegd, nergens opslaan.
ik had trouwens nooit verwacht dat balkenende zo'n uitspraak zou doen.
ik vind dat iedereen het recht heeft om te beslissen over zijn of haar lichaam.
daar hoeft de regering niet over te beslissen.
ik had trouwens nooit verwacht dat balkenende zo'n uitspraak zou doen.
ik vind dat iedereen het recht heeft om te beslissen over zijn of haar lichaam.
daar hoeft de regering niet over te beslissen.
Haast, ik moet niet vergeten te zwaaien,als ik mezelf voorbij loop...
zondag 15 juni 2008 om 01:00
Dat vindt ik dan wel weer een lastige uitspraak hoor lichtbron. Ik vindt het bijvoorbeeld wel heel goed dat er regels zijn voor euthanasie, niet reanimeren en abortus etc. Tot op zekere hoogte ben je natuurlijk verantwoordelijk voor je eigen lichaam maar een beetje regelgeving op zijn tijd kan ook geen kwaad. Maar dat is weer een heel andere discussie 
zondag 15 juni 2008 om 01:00
maar blijkbaar dat wij maatschappelijk zo asociaal blijken te zijn, is het misschien aan de overheid om in te grijpen?
Misschien niet om te verplichten, maar om in ieder geval iets te starten van een verandering in de gedachten en daden dmv zulks soort uitspraken etc. In ieder geval brengt het hier op het Viva-topic een aardige discussie op gang.
Misschien niet om te verplichten, maar om in ieder geval iets te starten van een verandering in de gedachten en daden dmv zulks soort uitspraken etc. In ieder geval brengt het hier op het Viva-topic een aardige discussie op gang.
zondag 15 juni 2008 om 01:46
Oe wat een misvattingen over transplantatie lees ik. Ik vind dat je in de eerste plaats je goed moet laten voorlichten als je een keuze maakt.
- Artsen houden je "niet in leven" voor een transplantatie. Als je donor bent ben je hersendood en dus zo dood als een pier, soms (voor sommigen organen) is het belangrijk om de bloedcirculatie op gang te houden en is de donor aangesloten op de beademing etc. De patient is dan echter al wel gestorven.
- 1 donor redt meerdere levens, soms wel 4 levens tegelijk. Een hart kan je natuurlijk maar 1 keer geven. Maar een lever kan gedeeld worden en daarmee kan je twee kinderen redden. Dat veel transplantaties niet zouden lukken is onzin. Tegenwoordig slagen de meeste transplantaties.De moeilijkste transp. is de lever en daarvan slagen meer dan 80%. Een transplantatie verlengt het leven van de patient met ongeveer 10-20 jaar. Daarna moet dan een hertransplantatie plaatsvinden. Afstoting is goed te controleren met medicijnen. Een getransplanteerde blijft wel altijd patient en zal nooit voor 100% genezen door het donororgaan.
- Een alcoholist komt niet in aanmerking voor een transplantatie, tenzij hij/zij al een tijd lang droogstaat en onder behandeling is. Bij terugval gaat ie bikkelhard de lijst weer af.
- datzelfde geldt voor rokers
- Het gaat natuurlijk niet alleen om de grote organen, denk ook eens aan hartkleppen, huid en hoornvlies.
Stellen dat je geen donor bent en dat je nooit een donororgaan wilt ontvangen is absoluut niet realistisch als je niet hebt ervaren wat het is om levensbedreigend ziek te zijn. Alle mechanismen in je gaan dan werken om in leven te blijven, principeuitspraken als "ik hou er niet van als er in me gesneden wordt" zijn dan niks meer dan loze uitspraken en totaal niet relevant.
Probeer het eens van een andere kant te zien, of probeer eens te bedenken dat je een kind krijgt wat afhankelijk is van transplantatie , en wat waarschijnlijk zal sterven omdat er geen organen beschikbaar zijn.
Donor worden doe je gewoon.
- Artsen houden je "niet in leven" voor een transplantatie. Als je donor bent ben je hersendood en dus zo dood als een pier, soms (voor sommigen organen) is het belangrijk om de bloedcirculatie op gang te houden en is de donor aangesloten op de beademing etc. De patient is dan echter al wel gestorven.
- 1 donor redt meerdere levens, soms wel 4 levens tegelijk. Een hart kan je natuurlijk maar 1 keer geven. Maar een lever kan gedeeld worden en daarmee kan je twee kinderen redden. Dat veel transplantaties niet zouden lukken is onzin. Tegenwoordig slagen de meeste transplantaties.De moeilijkste transp. is de lever en daarvan slagen meer dan 80%. Een transplantatie verlengt het leven van de patient met ongeveer 10-20 jaar. Daarna moet dan een hertransplantatie plaatsvinden. Afstoting is goed te controleren met medicijnen. Een getransplanteerde blijft wel altijd patient en zal nooit voor 100% genezen door het donororgaan.
- Een alcoholist komt niet in aanmerking voor een transplantatie, tenzij hij/zij al een tijd lang droogstaat en onder behandeling is. Bij terugval gaat ie bikkelhard de lijst weer af.
- datzelfde geldt voor rokers
- Het gaat natuurlijk niet alleen om de grote organen, denk ook eens aan hartkleppen, huid en hoornvlies.
Stellen dat je geen donor bent en dat je nooit een donororgaan wilt ontvangen is absoluut niet realistisch als je niet hebt ervaren wat het is om levensbedreigend ziek te zijn. Alle mechanismen in je gaan dan werken om in leven te blijven, principeuitspraken als "ik hou er niet van als er in me gesneden wordt" zijn dan niks meer dan loze uitspraken en totaal niet relevant.
Probeer het eens van een andere kant te zien, of probeer eens te bedenken dat je een kind krijgt wat afhankelijk is van transplantatie , en wat waarschijnlijk zal sterven omdat er geen organen beschikbaar zijn.
Donor worden doe je gewoon.
zondag 15 juni 2008 om 08:58
Dat gewoon nog werken is niet helemaal waar. Je lichaam word terwijl je al dood bent aan allerlei machines gelegd om ervoor te zorgen dat de organen door blijven werken. Anders is transplantatie in de meeste gevallen niet mogeljik.
Dat "heel aangenaam" valt soms vies tegen. De ontvanger moet wel zolang het vreemde orgaan in zijn lijf zit flink aan de medicijnen om ervoor te zorgen dat dat orgaan ook blijft zitten. Niet echt een pretje. Maar goed, het alternatief was in veel gevallen dood zijn.
Dat "langer" trouwens ook. Soms is het niet eens 1 jaar.
Als er al sprake is van langer: transplantaties mislukken ook nog best vaak.
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
zondag 15 juni 2008 om 09:03
Ik ben ook geen donor. En ik wil het ook niet worden.
En wel om de volgende reden: Ik ben bang dat je daar last van krijgt in het hiernamaals. Vinden jullie misschien stom maar ik geloof erin. En wil graag helemaal intact daar aan komen.
Maar ja ieder zijn eigen reden en het is ook ieders eigen keuze om het wel of niet te doen. Het is niet verplicht!
En wel om de volgende reden: Ik ben bang dat je daar last van krijgt in het hiernamaals. Vinden jullie misschien stom maar ik geloof erin. En wil graag helemaal intact daar aan komen.
Maar ja ieder zijn eigen reden en het is ook ieders eigen keuze om het wel of niet te doen. Het is niet verplicht!
zondag 15 juni 2008 om 09:14
Ik kan me voorstellen dat mensen van mening veranderen als er iemand in hun omgeving dood gaat omdat er geen donoren zijn. Soms moet je eerst geconfronteerd worden met iets voordat je echt om bent.
Ikzelf ben al donor sinds mijn 12e ofzo. Heb toen een heel indrukwekkende docu gezien en was om. Wel geloof ik nog met toestemming van mijn ouders, maar ik had er één in mijn portomonnee.
Wat BGB zegt, daar heb ik even over nagedacht. Ik vind dat als je je plaatst niet opeist in de rij voor de kassa, dat het nu niet per direct een levensbedreigende situatie is. Ik geef idd niets aan de brandwondenstichting, maar weer wel aan de hartstichting. Feit blijft dat ik niet iedere stichting geld kan geven. Dat kost namelijk geld, iets waar ik meestal chronisch gebrek aan heb. In je lichaam laten snijden als je dood bent, kost je niets. En nog beter, anders wordt het toch opgevreten of verbrandt. En het allerbeste, je helpt er anderen mee. Je helpt andere mensen met iets wat je toch niet meer nodig hebt. (en als ik dat laatste nou ook een keer kan zeggen over geld, dan doneer ik aan alle doelen die aan de deur komen). Lijkt me echt geweldig voor mijn man en kids als ze horen dat een andere moeder of vader of misschien wel een kind, langer kan leven door dat ik mijn orga(a)n(en) heb afgestaan.
Ik vind dat ik het eigenlijk gewoon verplicht ben.
Ikzelf ben al donor sinds mijn 12e ofzo. Heb toen een heel indrukwekkende docu gezien en was om. Wel geloof ik nog met toestemming van mijn ouders, maar ik had er één in mijn portomonnee.
Wat BGB zegt, daar heb ik even over nagedacht. Ik vind dat als je je plaatst niet opeist in de rij voor de kassa, dat het nu niet per direct een levensbedreigende situatie is. Ik geef idd niets aan de brandwondenstichting, maar weer wel aan de hartstichting. Feit blijft dat ik niet iedere stichting geld kan geven. Dat kost namelijk geld, iets waar ik meestal chronisch gebrek aan heb. In je lichaam laten snijden als je dood bent, kost je niets. En nog beter, anders wordt het toch opgevreten of verbrandt. En het allerbeste, je helpt er anderen mee. Je helpt andere mensen met iets wat je toch niet meer nodig hebt. (en als ik dat laatste nou ook een keer kan zeggen over geld, dan doneer ik aan alle doelen die aan de deur komen). Lijkt me echt geweldig voor mijn man en kids als ze horen dat een andere moeder of vader of misschien wel een kind, langer kan leven door dat ik mijn orga(a)n(en) heb afgestaan.
Ik vind dat ik het eigenlijk gewoon verplicht ben.
zondag 15 juni 2008 om 09:18
Mijn mond valt open bij het lezen van dit topic....
Uitspraken als "ik wil niet dat er in mij gesneden wordt"...weten jullie wel hoeveel er aan je gedaan wordt zodat je "mooi" in de kist ligt? Mond wordt dichtgenaaid, darmen gespoeld met reinigingsmiddel, billetjes en plassertjes worden afgesloten ed, want anders zou je echt niet een paar dagen boven de grond kunnen blijven liggen en zou je neer gaan van de stank. Echt waar hoor.
Verder vind ik dat iedereen ervan moet denken wat hij wilt, MAAR..... Ik heb een zoontje van 4 maanden oud. Hij heeft een heel zeldzame afwijking aan zijn alvleesklier. Het gaat jaaaaaaren duren eer hij daar overheen groeit. Hij krijgt nu gigantisch veel medicatie met heel veel bijwerkingen (gal, maag, overbeharing etc) en ligt 24 uur per dag aan sonde-voeding. Voor hem zou een transplantatie niet zijn leven redden, want hij redt het zo uiteindelijk ook wel, maar het zou wel een wereld van verschil maken. Ik denk (en weet eigenlijk wel heel zeker) dat alle ouders van kindjes die te komen overlijden aan een vreselijke ziekte er alles aan zouden willen doen om andere kindjes/ouders/mensen heel veel leed te besparen wat ze zelf hebben meegemaakt.
Verder is de discussie wel of niet aannemen als je zelf wel of geen donor bent natuurlijk flauwekul. Een dokter praat je niet zo even om, want door allerlei domme/onwetende mensen die geen donor willen zijn, zijn er wachtlijsten van hier tot Tokio en heb je dus jaren (echt letterlijk) de tijd om na te denken (en verder ziek te worden) of je wel of niet een orgaan wilt ontvangen.
Brummetje: in het hiernamaals, lijkt mij hoor, kom je aan als ziel en niet als lichaam. Denk je niet dat als daar een "be/veroordeler" zit (ik geloof er niet in, maar dat terzijde) dat die niet trotser op jou zou zijn als je je allerdierbaarste bezit (je lichaam) zou delen met andere mensen?
Voor de duidelijkheid: ik ben dus wel donor, maar wel met bepaalde uitzonderingen. Ik wil niet dat mijn huid van handen, voeten, hals en gezicht wordt gebruikt. Ik zou het fijn vinden als mijn kinderen en man nog afscheid van me kunnen nemen en me nog zouden kunnen zien. Verder ben ik geen bloeddonor omdat ik Crohn heb en daarom dus niet bloeddonor mag zijn. Ik heb wel bij mijn bevallingwn bloed ontvangen en voel me daar ook echt niet schuldig over. Ik denk er zwaar over ruggenmerg te doneren, maar moet me nog verdiepen in de procedure.
Dus go Balkende wat mij betreft!
Uitspraken als "ik wil niet dat er in mij gesneden wordt"...weten jullie wel hoeveel er aan je gedaan wordt zodat je "mooi" in de kist ligt? Mond wordt dichtgenaaid, darmen gespoeld met reinigingsmiddel, billetjes en plassertjes worden afgesloten ed, want anders zou je echt niet een paar dagen boven de grond kunnen blijven liggen en zou je neer gaan van de stank. Echt waar hoor.
Verder vind ik dat iedereen ervan moet denken wat hij wilt, MAAR..... Ik heb een zoontje van 4 maanden oud. Hij heeft een heel zeldzame afwijking aan zijn alvleesklier. Het gaat jaaaaaaren duren eer hij daar overheen groeit. Hij krijgt nu gigantisch veel medicatie met heel veel bijwerkingen (gal, maag, overbeharing etc) en ligt 24 uur per dag aan sonde-voeding. Voor hem zou een transplantatie niet zijn leven redden, want hij redt het zo uiteindelijk ook wel, maar het zou wel een wereld van verschil maken. Ik denk (en weet eigenlijk wel heel zeker) dat alle ouders van kindjes die te komen overlijden aan een vreselijke ziekte er alles aan zouden willen doen om andere kindjes/ouders/mensen heel veel leed te besparen wat ze zelf hebben meegemaakt.
Verder is de discussie wel of niet aannemen als je zelf wel of geen donor bent natuurlijk flauwekul. Een dokter praat je niet zo even om, want door allerlei domme/onwetende mensen die geen donor willen zijn, zijn er wachtlijsten van hier tot Tokio en heb je dus jaren (echt letterlijk) de tijd om na te denken (en verder ziek te worden) of je wel of niet een orgaan wilt ontvangen.
Brummetje: in het hiernamaals, lijkt mij hoor, kom je aan als ziel en niet als lichaam. Denk je niet dat als daar een "be/veroordeler" zit (ik geloof er niet in, maar dat terzijde) dat die niet trotser op jou zou zijn als je je allerdierbaarste bezit (je lichaam) zou delen met andere mensen?
Voor de duidelijkheid: ik ben dus wel donor, maar wel met bepaalde uitzonderingen. Ik wil niet dat mijn huid van handen, voeten, hals en gezicht wordt gebruikt. Ik zou het fijn vinden als mijn kinderen en man nog afscheid van me kunnen nemen en me nog zouden kunnen zien. Verder ben ik geen bloeddonor omdat ik Crohn heb en daarom dus niet bloeddonor mag zijn. Ik heb wel bij mijn bevallingwn bloed ontvangen en voel me daar ook echt niet schuldig over. Ik denk er zwaar over ruggenmerg te doneren, maar moet me nog verdiepen in de procedure.
Dus go Balkende wat mij betreft!
