Psyche
alle pijlers
Er is aangifte gedaan tegen mijn zoon van 14
zondag 15 juni 2008 om 17:14
Beste forumleden, ik ga nu iets vertellen waarvan ik vantevoren weet dat ik (denk ik) geen leuke reacties ga krijgen. Maar toch graag jullie advies.
Het volgende is er gebeurd. Mijn zoon is 14 en zit in de 1e klas van de middelbare school. Het is een leuke frisse kalme jongen met een grote vriendenkring. Hij heeft zich nog nooit (ernstig) misdragen, haalt goede cijfers en is aanvoerder van zijn voetbalclub. Hij is geen pestkop en wordt ook nooit gepest. Hij heeft op zaterdag een weekendbaantje als afwasser bij een grand cafe. Ook is er in al die jaren ook op school geen enkele aanmerking op zijn gedrag geweest door leraren e.d. eerder het tegendeel. En natuurlijk heeft hij wel eens wat uitgehaald maar dat viel onder de noemer kattenkwaad en we hebben er nooit voor op school hoeven te komen (hij had bv met oudjaar een rotje in zijn tas en de school betrapte hem erop. Voor straf moest hij 2 dagen lang de school vegen en terecht). Hij gaat verder nog niet uit of iets dergelijks en hij rookt en drinkt niet.
Nu is het volgende gebeurd. Toen ik vorige week op mijn werk zat kreeg ik een telefoontje van zijn school. Mijn zoon had samen met een vriend een andere jongen dermate mishandeld dat hij voor 1 dag geschorst was en dat de ouders van die jongen aangifte hadden gedaan. Ik wist werkelijk niet wat ik hoorde. Ik was diep geschokt. Samen met zijn vriend schijnen ze die jongen meerdere keren rond de tepels hebben geknepen. Ook die vriend van mijn zoon ken ik al vanaf zijn 4e jaar en ook hij is geen branieschopper of iets dergelijks. Ik wist echt niet wat ik hoorde. Ik heb natuurlijk mijn zoon flink onder handen genomen. Ook hij was helemaal van slag. Hij vertelde dat het een stoeipartij was geweest en hij had geen idee dat het zo hard was gegaan. Maar hij ontkent pertinent dat ze hem in zijn tepels hebben geknepen. Ook hij was diep geschokt. Voor de de duidelijkheid. Dit was gebeurd op vrijdagochtend voor schooltijd en maandag kreeg hij te horen dat hij geschorst was.
Hij is dus een dag geschorst, heeft ontzettend veel strafwerk gehad en die moeder heeft aangifte gedaan bij de politie en hij heeft zijn excuses aangeboden aan die jongen (een klasgenoot). Als klap op de vuurpijl heeft hij uit eigen beweging ook nog eens die moeder opgebeld en ook zijn excuses aan haar aangeboden.
Nu blijkt het dus om een jongen te gaan die vaker is gepest. Die jongen heeft duidelijk verklaard dat het om een uit de hand gelopen stoeipartij ging en hij er zelf ook aan meegedaan heeft. De school veegde zijn verklaring van tafel met als reden dat hij heus niet zo aardig hoefde te zijn om het voor mijn zoon en zijn vriend op te nemen. Nadat mijn zoon die moeder had gesproken wilde die moeder mij ook spreken. Ook ik heb mijn excuses gemaakt. Toen zei ze dat populaire jongens zoals mijn zoon maar eens moesten leren dat het leven niet altijd leuk was en dat ze blij was dat ze aangifte had gedaan. Ze zei dat haar zoon rond zijn tepels helemaal blauw was. De school heeft verder die plekken niet gezien. Ik heb gezegd dat ik het heel naar vond en zowel mijn zoon als ik nu excuses hadden gemaakt en dat ik niet wist wat ik nog meer kon doen. Mijn zoon is hard gestraft, de politie wordt erbij gehaald en hij heeft excuses gemaakt. Voor mij is het nu klaar. Voor alle duidelijkheid, het is ook stom van hem geweest om met een jongen te stoeien die altijd al de klos is. Hij moet dat maar met zijn eigen vrienden doen. En als dit mijn zoon was overkomen had ik precies hetzelfde gedaan. Maar zowel mijn zoon als zijn vriend zijn geen gemene jongens. Ik heb het gevoel dat het niet waar is waar ze voor gestraft zijn. De school gelooft onvoorwaardelijk die moeder en staan helemaal achter die aangifte. Maar nogmaals, ik heb het gevoel dat dit helemaal niet klopt. Wat vinden jullie hiervan?
Het volgende is er gebeurd. Mijn zoon is 14 en zit in de 1e klas van de middelbare school. Het is een leuke frisse kalme jongen met een grote vriendenkring. Hij heeft zich nog nooit (ernstig) misdragen, haalt goede cijfers en is aanvoerder van zijn voetbalclub. Hij is geen pestkop en wordt ook nooit gepest. Hij heeft op zaterdag een weekendbaantje als afwasser bij een grand cafe. Ook is er in al die jaren ook op school geen enkele aanmerking op zijn gedrag geweest door leraren e.d. eerder het tegendeel. En natuurlijk heeft hij wel eens wat uitgehaald maar dat viel onder de noemer kattenkwaad en we hebben er nooit voor op school hoeven te komen (hij had bv met oudjaar een rotje in zijn tas en de school betrapte hem erop. Voor straf moest hij 2 dagen lang de school vegen en terecht). Hij gaat verder nog niet uit of iets dergelijks en hij rookt en drinkt niet.
Nu is het volgende gebeurd. Toen ik vorige week op mijn werk zat kreeg ik een telefoontje van zijn school. Mijn zoon had samen met een vriend een andere jongen dermate mishandeld dat hij voor 1 dag geschorst was en dat de ouders van die jongen aangifte hadden gedaan. Ik wist werkelijk niet wat ik hoorde. Ik was diep geschokt. Samen met zijn vriend schijnen ze die jongen meerdere keren rond de tepels hebben geknepen. Ook die vriend van mijn zoon ken ik al vanaf zijn 4e jaar en ook hij is geen branieschopper of iets dergelijks. Ik wist echt niet wat ik hoorde. Ik heb natuurlijk mijn zoon flink onder handen genomen. Ook hij was helemaal van slag. Hij vertelde dat het een stoeipartij was geweest en hij had geen idee dat het zo hard was gegaan. Maar hij ontkent pertinent dat ze hem in zijn tepels hebben geknepen. Ook hij was diep geschokt. Voor de de duidelijkheid. Dit was gebeurd op vrijdagochtend voor schooltijd en maandag kreeg hij te horen dat hij geschorst was.
Hij is dus een dag geschorst, heeft ontzettend veel strafwerk gehad en die moeder heeft aangifte gedaan bij de politie en hij heeft zijn excuses aangeboden aan die jongen (een klasgenoot). Als klap op de vuurpijl heeft hij uit eigen beweging ook nog eens die moeder opgebeld en ook zijn excuses aan haar aangeboden.
Nu blijkt het dus om een jongen te gaan die vaker is gepest. Die jongen heeft duidelijk verklaard dat het om een uit de hand gelopen stoeipartij ging en hij er zelf ook aan meegedaan heeft. De school veegde zijn verklaring van tafel met als reden dat hij heus niet zo aardig hoefde te zijn om het voor mijn zoon en zijn vriend op te nemen. Nadat mijn zoon die moeder had gesproken wilde die moeder mij ook spreken. Ook ik heb mijn excuses gemaakt. Toen zei ze dat populaire jongens zoals mijn zoon maar eens moesten leren dat het leven niet altijd leuk was en dat ze blij was dat ze aangifte had gedaan. Ze zei dat haar zoon rond zijn tepels helemaal blauw was. De school heeft verder die plekken niet gezien. Ik heb gezegd dat ik het heel naar vond en zowel mijn zoon als ik nu excuses hadden gemaakt en dat ik niet wist wat ik nog meer kon doen. Mijn zoon is hard gestraft, de politie wordt erbij gehaald en hij heeft excuses gemaakt. Voor mij is het nu klaar. Voor alle duidelijkheid, het is ook stom van hem geweest om met een jongen te stoeien die altijd al de klos is. Hij moet dat maar met zijn eigen vrienden doen. En als dit mijn zoon was overkomen had ik precies hetzelfde gedaan. Maar zowel mijn zoon als zijn vriend zijn geen gemene jongens. Ik heb het gevoel dat het niet waar is waar ze voor gestraft zijn. De school gelooft onvoorwaardelijk die moeder en staan helemaal achter die aangifte. Maar nogmaals, ik heb het gevoel dat dit helemaal niet klopt. Wat vinden jullie hiervan?
zondag 15 juni 2008 om 20:03
Als ik jou was zou ik naar het politibureau gaan waar de aangifte gedaan is, vragen naar de agent bij wie de aangifte gedaan is en me daar laten informeren over wat de aanklacht precies is en hoe ernstig je de zaak moet nemen. De politie kan je daar al een aardig beeld van schetsen, lijkt me, zonder dat ze erg in detail hoeven te treden.
zondag 15 juni 2008 om 20:04
ik vind het een moeilijke situatie zelf heb ik in een klas gezeten met allemaal jongens en zij deden die dagelijks bij elkaar als geintje dat noemde ze dan de nippel shift... dus ik denk dat bijna alle jongens daar wel aan mee doen
maar als die jongen nou net altijd het pispaaltje was geweest en die ene keer net een keer teveel was geweest en zo iets had van nu is het genoeg geweest , en veel scholen doen heel snel aangifte hoor soms wel iets te snel
maar nog is het voor ons moeilijk om te reageren wij weten de achtergrond van dat jongetje niet
maar als die jongen nou net altijd het pispaaltje was geweest en die ene keer net een keer teveel was geweest en zo iets had van nu is het genoeg geweest , en veel scholen doen heel snel aangifte hoor soms wel iets te snel
maar nog is het voor ons moeilijk om te reageren wij weten de achtergrond van dat jongetje niet
zondag 15 juni 2008 om 20:06
zondag 15 juni 2008 om 20:10
Stom voorbeeld van een kleinere zoon. Het ventje van mij was inderdaad voorbeeldig. Voor het eerst buitenspelen zonder mama op een gegeven moment ging altijd goed. Lief, onschuldig knulletje. Toen op een gegeven moment een meisje van een paar jaar ouder met een blauw oog op de stoep stond, kon ik dat ook niet geloven dat mijn zoon dat had gedaan. Toch was het zo.
Dingen kunnen uit de hand lopen. Grotere jongens, pubers, vertellen niet altijd alles tegen hun ouders. En het was ongetwijfeld geen structureel gedrag, anders had je het wel gehoord eerder. Maar zie dit wel als een signaal. Ok, het is gebeurt. En waarschijnlijk wel zo erg als de gepeste jongen ervaren heeft. Je kunt je kop in het zand steken en denken zoiets doet mijn jongen niet, of je kunt het erkennen en je er iets van aantrekken en een gesprek met je zoon aangaan. Waarom hij het heeft gedaan en dat het de eerste keer was en tevens de laatste keer meteen.
Wie weet staat hij inderdaad wel onder druk van of pesten of gepest worden. Weet jij veel? Waarschijnlijk niet eens. Er is iets gebeurt, heel vervelend. Het is wat je er nu mee doet wat wel belangrijk is.
Dingen kunnen uit de hand lopen. Grotere jongens, pubers, vertellen niet altijd alles tegen hun ouders. En het was ongetwijfeld geen structureel gedrag, anders had je het wel gehoord eerder. Maar zie dit wel als een signaal. Ok, het is gebeurt. En waarschijnlijk wel zo erg als de gepeste jongen ervaren heeft. Je kunt je kop in het zand steken en denken zoiets doet mijn jongen niet, of je kunt het erkennen en je er iets van aantrekken en een gesprek met je zoon aangaan. Waarom hij het heeft gedaan en dat het de eerste keer was en tevens de laatste keer meteen.
Wie weet staat hij inderdaad wel onder druk van of pesten of gepest worden. Weet jij veel? Waarschijnlijk niet eens. Er is iets gebeurt, heel vervelend. Het is wat je er nu mee doet wat wel belangrijk is.
zondag 15 juni 2008 om 20:13
TO, die dingen gebeuren. Wel serieus nemen wat je nu doet en je zoon daar de consequenties van later ervaren zodat ie er iets van leert. Het maakt je zoon geen slechterik als iets een keer voorkomt. Hecht er de juiste waarde aan, ok het was alles behalve spijbelen, maar relativeer ook. Hij is niet slecht maar een keer de fout in gegaan, jij bent geen slechte moeder...
zondag 15 juni 2008 om 20:17
Fan, wanhoop niet. Als het even meezit en als je zoon een normaal ontwikkeld geweten heeft dan is dit een kwestie van eens maar nooit weer.
Ik vind het heel rot voor je en ik kan het me zelfs voorstellen dat je zou willen dat het allemaal anders was maar helaas, het is nu eenmaal gebeurd. Daar is niks meer aan te doen.
Niet blijven hangen in dat van die tepels en zo. Het is het woord van je zoon tegen dat van het slachtoffer. Als er echt een rechtszaak volgt komt dat vanzelf wel boven tafel allemaal. Het zou me niks verbazen als het wél gebeurd is omdat het zomaar zou kunnen dat je zoon zich zo schaamt dat hij dat niet vertelt uit zichzelf. Dat 'zou kunnen' zeg ik heel voorzichtig.
Hoe dan ook meid, blijf kalm, ga navraag doen bij de politie en laat je voorlichten over hoe nu verder.
Ik vind het heel rot voor je en ik kan het me zelfs voorstellen dat je zou willen dat het allemaal anders was maar helaas, het is nu eenmaal gebeurd. Daar is niks meer aan te doen.
Niet blijven hangen in dat van die tepels en zo. Het is het woord van je zoon tegen dat van het slachtoffer. Als er echt een rechtszaak volgt komt dat vanzelf wel boven tafel allemaal. Het zou me niks verbazen als het wél gebeurd is omdat het zomaar zou kunnen dat je zoon zich zo schaamt dat hij dat niet vertelt uit zichzelf. Dat 'zou kunnen' zeg ik heel voorzichtig.
Hoe dan ook meid, blijf kalm, ga navraag doen bij de politie en laat je voorlichten over hoe nu verder.
zondag 15 juni 2008 om 20:17
Ik ga zeker nog in gesprek met de school. Ik wil gewoon weten hoe e.e.a. gegaan is en wat de reden is dat ze direct met het advies aangifte zijn gekomen. Ook wil ik weten wat ze nu gaan doen. Mijn zoon is gestraft en vanuit de kant van de school moet het nu klaar zijn want ook hij moet ondanks dat hij zwaar de fout is ingegaan ook weer met plezier naar school gaan.
zondag 15 juni 2008 om 20:19
Ik wil jullie heel heel erg bedanken voor jullie nuchterheid, kritiek en adviezen. Ik had dit gewoon even nodig om op een normale wijze naar wat er gebeurd is te kijken. Ik ben er nog steeds naar van maar ik weet nu wel wat me te doen staat. Ik hou jullie wel op de hoogte. En ik zal het ook eerlijk toegeven als het hele verhaal wel echt zo blijkt te zijn.
zondag 15 juni 2008 om 20:26
zondag 15 juni 2008 om 21:06
Ik snap best dat je hier van geschrokken bent. Van het feit wat je zoon heeft gedaan, maar ook van de aangifte.
Van één uit de hand gelopen stoeipartij groeit je zoon echt niet voor galg en rad op. Als dit vaker gaat gebeuren moet je je zorgenmaken.
Dat die vrouw aangifte heeft gedaan, ik zou dat denk ik ook doen. Je zoon moet leren dat bepaalde daden gevolgen hebben. Jij vindt dat hij genoeg gestraft is, maar als het echt mishandeling is (ik zeg niet dat het zo is, maar dat het zo zou kunnen zijn) dan is schorsen, strafwerk en een preek van ma niet genoeg. Dan heb je de wet overtreden en daar moet je dan maar de gevolgen van nemen.
Van één uit de hand gelopen stoeipartij groeit je zoon echt niet voor galg en rad op. Als dit vaker gaat gebeuren moet je je zorgenmaken.
Dat die vrouw aangifte heeft gedaan, ik zou dat denk ik ook doen. Je zoon moet leren dat bepaalde daden gevolgen hebben. Jij vindt dat hij genoeg gestraft is, maar als het echt mishandeling is (ik zeg niet dat het zo is, maar dat het zo zou kunnen zijn) dan is schorsen, strafwerk en een preek van ma niet genoeg. Dan heb je de wet overtreden en daar moet je dan maar de gevolgen van nemen.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
zondag 15 juni 2008 om 21:23
Heftig. Als je nooit tevoren van de school of uit een andere hoek hebt vernomen dat je zoon überhaupt meedoet aan het pesten van andere kinderen, komt zoiets ineens als een ijskoude douche, dat kan ik me levendig voorstellen. Kan het misschien zijn dat jouw zoon, als populaire jongen, door andere jongens werd opgehitst om zoiets te doen en hij zijn reputatie niet wilde verliezen? Niet dat dat iets verandert aan het resultaat, maar de omstandigheden waaronder zoiets gebeurt zijn denk ik wel essentieel voor zijn beweegredenen.
Je zoon zal hier zeker iets van geleerd hebben. Beter nu dan over 4, 5 jaar. Mijn broertje heeft vroeger ook aardig wat rottigheid uitgehaald, weer van een andere orde, maar hij heeft pas ingezien hoe erg fout hij zat toen hij van de jeugdrechter een ernstige waarschuwing kreeg dat hij bij herhaling de jeugdgevangenis in moest (hij had toen de wens om beroepsmilitair te worden, en dat zou hem nooit lukken als hij gedetineerd was geweest). Slik wat nu voor jullie voeten gaat komen, en vraag hem op een later tijdstip nog eens wat hem nu zover gedreven had. Misschien dat hij erover wil praten als het wat verder achter hem ligt. Ik kan me voorstellen dat hij zich nu zo kapotschaamt dat hij alles ontkent. Maar desalniettemin, zorg ervoor dat je er voor hem bent. Hij heeft goed fout gezeten, maar hij is ook nog maar een kind.
Je zoon zal hier zeker iets van geleerd hebben. Beter nu dan over 4, 5 jaar. Mijn broertje heeft vroeger ook aardig wat rottigheid uitgehaald, weer van een andere orde, maar hij heeft pas ingezien hoe erg fout hij zat toen hij van de jeugdrechter een ernstige waarschuwing kreeg dat hij bij herhaling de jeugdgevangenis in moest (hij had toen de wens om beroepsmilitair te worden, en dat zou hem nooit lukken als hij gedetineerd was geweest). Slik wat nu voor jullie voeten gaat komen, en vraag hem op een later tijdstip nog eens wat hem nu zover gedreven had. Misschien dat hij erover wil praten als het wat verder achter hem ligt. Ik kan me voorstellen dat hij zich nu zo kapotschaamt dat hij alles ontkent. Maar desalniettemin, zorg ervoor dat je er voor hem bent. Hij heeft goed fout gezeten, maar hij is ook nog maar een kind.
zondag 15 juni 2008 om 21:56
Nee, ik vind niet dat hij genoeg gestraft is. Als mocht blijken dat hij daadwerkelijk die jongen mishandeld heeft dan is die aangifte meer dan terecht. Ik had dan precies hetzelfde gedaan. Maar als het pesten gegaan is zoals hij zegt dan is het schorsen, strafwerk, excuses enz. wel voldoende. Maar hij is hier terecht flink van geschrokken.
en nog gevaarlijk ook!
zondag 15 juni 2008 om 22:01
Waar er hier met bijna geen woord over wordt gerept, is wat de politie met zo'n aangifte daadwerkelijk gaat doen? Het gaat om iemand die verder geen problemen heeft gehad op school, nooit eerder is geschorst, nooit eerder betrokken geweest is bij andere strafbare delicten, nooit een taakstraf heeft gehad. Er is contact opgenomen, excuses aangeboden en een schorsing. Wat moet de politie nu nog doen? Hoe vervelend het hele gebueren ook is, er is hier geen sprake van structurele zware mishandeling. Denk je nou echt dat deze zaak voor de kinderrechter komt (zoals iemand op blz. 1 zegt)? Ik denk dat ze wel wat anders te doen hebben op het bureau en in de rechtszaal. Of het moet in een klein dorpke gebeurd zijn, waar de politie echt niets te doen heeft en dit met beiden handen aangrijpt.
Bij mijn bovenbuurman is onlangs ingebroken, komt in de nacht thuis en ontdekt dit. Belt direct de politie, die werkelijk voor 2 tellen langskomt en weer zo weg is. Zit hij daar met opengebroken voordeur die niet meer op slot kan en een woning compleet overhoop. Hij mocht het lekker zelf uitzoeken. De volgende dag ging hij naar het bureau om aangifte te doen, of hij ook later die week terug kon komen, ze hadden het te druk. En dan hebben ze wel tijd voor schoolpesterijen? Ik mag hopen van niet, zou heel scheef zijn.
Bij mijn bovenbuurman is onlangs ingebroken, komt in de nacht thuis en ontdekt dit. Belt direct de politie, die werkelijk voor 2 tellen langskomt en weer zo weg is. Zit hij daar met opengebroken voordeur die niet meer op slot kan en een woning compleet overhoop. Hij mocht het lekker zelf uitzoeken. De volgende dag ging hij naar het bureau om aangifte te doen, of hij ook later die week terug kon komen, ze hadden het te druk. En dan hebben ze wel tijd voor schoolpesterijen? Ik mag hopen van niet, zou heel scheef zijn.
zondag 15 juni 2008 om 22:47
Fan,
Heel naar dat dit allemaal gebeurd is.
Ik snap dat het je als moeder ook behoorlijk dwars zit.
Maar probeer het ook weer niet te zwaar te maken.
Je zoon heeft een misstap gemaakt.
Waarschijnlijk niet eens een bewuste daad.
Daarbij is het nog maar een kind. Zijn inschattingsvermogen is wellicht nog niet zodanig ontwikkeld dat hij de situatie goed heeft kunnen overzien(en de gevolgen daarvan bij de andere partij).
Ik begrijp dat je je kind het hand boven het hoofd wil houden waar mogelijk is,welke moeder doet dat niet.
Als er aangifte van mishandeling is gedaan zou ik ook het naadje van de kous willen weten.
Dit is immers een heftige notitie achter zijn naam.
Hij is erg geschokken schrijf je.
dat geeft al aan dat hij de zaak ook serieus neemt en dat vind ik een goed teken.
Het zal waarschijnlijk bij dit incident blijven.
Pubers zijn over het algemeen hele lieve en leuke mensen.
Dat zal je zoon ook vast zijn.
De andere kant van het verhaal begrijp ik overigens ook zeer goed.
Als moeder van een pester zou ik mij ook hierin vastbijten.
Echter zou ik wel een gesprek met alle betrokkenen aangaan.
En dat tepelknijpen.
Dat is al zo'n oud geintje onder jongens.
Het slaat idd nergens op.
Zal wel een dom machtspelletje zijn.
Bestaat kennelijk nog steeds.
Sterkte met alles!
Heel naar dat dit allemaal gebeurd is.
Ik snap dat het je als moeder ook behoorlijk dwars zit.
Maar probeer het ook weer niet te zwaar te maken.
Je zoon heeft een misstap gemaakt.
Waarschijnlijk niet eens een bewuste daad.
Daarbij is het nog maar een kind. Zijn inschattingsvermogen is wellicht nog niet zodanig ontwikkeld dat hij de situatie goed heeft kunnen overzien(en de gevolgen daarvan bij de andere partij).
Ik begrijp dat je je kind het hand boven het hoofd wil houden waar mogelijk is,welke moeder doet dat niet.
Als er aangifte van mishandeling is gedaan zou ik ook het naadje van de kous willen weten.
Dit is immers een heftige notitie achter zijn naam.
Hij is erg geschokken schrijf je.
dat geeft al aan dat hij de zaak ook serieus neemt en dat vind ik een goed teken.
Het zal waarschijnlijk bij dit incident blijven.
Pubers zijn over het algemeen hele lieve en leuke mensen.
Dat zal je zoon ook vast zijn.
De andere kant van het verhaal begrijp ik overigens ook zeer goed.
Als moeder van een pester zou ik mij ook hierin vastbijten.
Echter zou ik wel een gesprek met alle betrokkenen aangaan.
En dat tepelknijpen.
Dat is al zo'n oud geintje onder jongens.
Het slaat idd nergens op.
Zal wel een dom machtspelletje zijn.
Bestaat kennelijk nog steeds.
Sterkte met alles!
maandag 16 juni 2008 om 08:06
Ik denk dat het te maken heeft met het feit dat het een kind betrof, een minderjarige. Een aangifte van een kind mogen ze niet zomaar naar huis sturen. Dat is een beetje krom, want zou het dan iets mogen uitmaken als het een vent van 40 is die in zijn tepel geknepen wordt, maar dat is denk ik de reden: zijn leeftijd.
maandag 16 juni 2008 om 08:16
Wat ik denk is dat Fan hier vooral een katterig gevoel over heeft omdat de school niet de communicatie is aangegaan. Nee, de ene moeder zegt dit, de andere dat, en omdat de ene jongen wordt geplaagd, juichen ze het toe dat die moeder aangifte doet. Wat je nu ziet is dat twee ouders tegeonover elkaar staan en ergens nog aan hun lot overgelaten worden ook. Want nergens lees ik wat de school hieruit heeft geleerd. De school had wellicht de angel uit het geschil kunnen halen door het gesprek met beiden aan te gaan en kunnen onderzoeken waar zij ook een bijdrage aan hadden kunnen leveren. NOgmaals, school is geen opvoeder, maar wel verantwoordelijk voor een veilige omgeving. En die is niet geboden, want ik lees nergens wat de school eraan gaat doen qua eigen protocol.
maandag 16 juni 2008 om 08:18
Ik denk dat een kind er het meeste aan heeft als je hem of haar ziet zoals hij of zij werkelijk is. Ik heb van TO niet de indruk dat zij denkt dat het een doodgoeie jongen is die nog nooit in zijn leven wat fout heeft gedaan of zal doen. Ik denk eerder dat ze geschokt is dat haar zoon blijkbaar ook in staat is tot dit gedrag: pesten en slaan e.d. van andere kinderen. Kan ik me best voorstellen als je dat nog nooit hebt meegemaakt.
Ik vind die aangifte een stap te ver maar ik snap het wel van die moeder. Voor haar zal dit de druppel zijn geweest. Vette pech voor jouw zoon. Vooral als het zijn eerste 'vergrijp' is.
Het is überhaupt maar de vraag of de politie hier heel veel mee gaat doen hoor en dan nog zal er waarschijnlijk rekening mee gehouden worden dat hij al geschorst is geweest en strafwerk heeft gehad en dat hij nog niet eerder met politie in aanraking is geweest. Ik hoop voor je dat het met een sisser afloopt.
Sterkte, ik begrijp wat je voelt. Heb een keer iets dergelijks gehad met mijn zoon, al is er toen geen aangifte gedaan. Het besef dat je kind tot zoiets in staat is, voelt absoluut niet leuk.
Ik vind die aangifte een stap te ver maar ik snap het wel van die moeder. Voor haar zal dit de druppel zijn geweest. Vette pech voor jouw zoon. Vooral als het zijn eerste 'vergrijp' is.
Het is überhaupt maar de vraag of de politie hier heel veel mee gaat doen hoor en dan nog zal er waarschijnlijk rekening mee gehouden worden dat hij al geschorst is geweest en strafwerk heeft gehad en dat hij nog niet eerder met politie in aanraking is geweest. Ik hoop voor je dat het met een sisser afloopt.
Sterkte, ik begrijp wat je voelt. Heb een keer iets dergelijks gehad met mijn zoon, al is er toen geen aangifte gedaan. Het besef dat je kind tot zoiets in staat is, voelt absoluut niet leuk.
Het is mij: shaHla 
(Iranian version)
(Iranian version)
maandag 16 juni 2008 om 08:24
maandag 16 juni 2008 om 10:26
dat zou kunnen, maar zoals shahla ook zegt, wat moet de politie hier nou verder mee doen? Wat denkt die moeder van die jongen, dat de politie hiermee gaat doen? Ik denk niet zo heel veel eigenlijk. Omdat er dus al stappen zijn ondernomen om de jongens te straffen. Dit soort dingen zijn een zaak voor de school en de ouders, niet voor de politie. Pas na herhaling en ernstige fysieke mishandeling/dscriminatie/lastig vallen/intimidatie (door dezelfde personen) lijkt het me zaak een stap verder te gaan. Dan hebben de jongens in kwestie pech, ze hebben hun kans dan gehad dit met de ouders en de school op te lossen en beteren hun gedrag dan niet. Maar daar is hier geen sprake van. Ik zou verbaasd staan als hier een bureau Halt bij betrokken zou worden, laat staan een kinderrechter. Kom op zeg.
maandag 16 juni 2008 om 11:41
Ik ga de verantwoording absoluut ook niet bij de school neerleggen maar ik vind dat ze mijn zoon ook in de steek hebben gelaten. De school heeft alleen als advies gegeven dat die moeder aangifte moet doen. Mijn zoon heeft te horen gekregen van de school dat hij ziek was in zijn hoofd
En toen kon hij naar huis. Ik kreeg alleen de mededeling dat hij geschorst was en dat er aangifte is gedaan. Daar sta je dan. Machteloos omdat ik nog steeds niet weet wat er precies gebeurd is. Wat de school betreft laat ik het er niet bij zitten. Ik neem absoluut de verantwoording voor de daden van mijn zoon maar dat hoort de school ook te doen.
