Kinderen
alle pijlers
Kind 3 en niet naar bed willen.
maandag 14 oktober 2013 14:55
Beste mede moeders,
Ik zit momenteel even met mijn handen in het haar en ben op zoek naar oplossingen (als die überhaupt te vinden is).
Onze dochter van 3 sliep als baby zijnde erg makkelijk, en ook vrij snel hele nachten door. Vanaf anderhalf ongeveer begon ze periodes te krijgen met slecht slapen, ik moest haar dan in slaap wiegen of soms zelfs laten huilen etc. Dit is toen weer goed gegaan, maar nu is het weer helemaal mis en dit al een aantal maanden achter elkaar.
Normaal gesproken ging ik altijd rond 19.00 naar boven, even douchen of in bad, verhaaltje lezen en dan de kamer uit. Mijn dochter ging dan zelf slapen. Maar inmiddels gaat het helemaal mis zodra ze onder de douche of uit bad komt wil ze niet meer aangekleed worden en rent dus weg, ze wil wel dat ik voorlees maar zit ondertussen op het bed te springen etc. Als ik haar instop en wegga begint ze te huilen en komt ze achter me aan. Nu heb ik het cb erover verteld en die vertelde om de 5minuten regel in te voeren. Dus instoppen, kus geven en duidelijk zeggen dat ze in bed moet blijven en dan weggaan en de deur dicht doen en ook 5 minuten dichthouden om vervolgens terug te komen en dit herhalen tot ze slaapt. Dit hebben we gedaan en begon als een ellende, ze begon te schreeuwen, tegen de deur te slaan en schoppen, huilen etc. Maar na een paar dagen hoefde we nog maar 1x terug te komen en dan was ze in slaap gevallen. Maar inmiddels is ze weer terug bij af. Om eerlijk te zijn zit ik er zo erg tegen op de laatste tijd om haar naar bed te brengen omdat het constant een strijd is en ik soms wel 2/3uur bezig ben.
Dus graag zou ik wat tips/ervaringen etc willen delen zodat ik misschien een andere aanpak kan proberen.
P.s ze slaapt sinds 2 weken met haar zusje op de kamer (ivm nieuwe baby in december) dit vindt ze echter geen probleem. Ze heeft een nachtlampje bij haar bed dat voldoende licht geeft en ze heeft een vaste slaapbeer. Dit zijn dingen die ik dus niet meer hoef te proberen.
Ook komt ze elke nacht standaard rond een uur of drie naar ons bed om daar verder te slapen. We hebben alle methodes geprobeerd om haar terug te leggen (want geduld hebben we wel) maar toch blijft ze komen.
Het verhaal is wellicht iets langer geworden dan verwacht maar ik wilde alles zo duidelijk mogelijk vermelden om ook de juiste tips te kunnen krijgen.
Groetjes
Ik zit momenteel even met mijn handen in het haar en ben op zoek naar oplossingen (als die überhaupt te vinden is).
Onze dochter van 3 sliep als baby zijnde erg makkelijk, en ook vrij snel hele nachten door. Vanaf anderhalf ongeveer begon ze periodes te krijgen met slecht slapen, ik moest haar dan in slaap wiegen of soms zelfs laten huilen etc. Dit is toen weer goed gegaan, maar nu is het weer helemaal mis en dit al een aantal maanden achter elkaar.
Normaal gesproken ging ik altijd rond 19.00 naar boven, even douchen of in bad, verhaaltje lezen en dan de kamer uit. Mijn dochter ging dan zelf slapen. Maar inmiddels gaat het helemaal mis zodra ze onder de douche of uit bad komt wil ze niet meer aangekleed worden en rent dus weg, ze wil wel dat ik voorlees maar zit ondertussen op het bed te springen etc. Als ik haar instop en wegga begint ze te huilen en komt ze achter me aan. Nu heb ik het cb erover verteld en die vertelde om de 5minuten regel in te voeren. Dus instoppen, kus geven en duidelijk zeggen dat ze in bed moet blijven en dan weggaan en de deur dicht doen en ook 5 minuten dichthouden om vervolgens terug te komen en dit herhalen tot ze slaapt. Dit hebben we gedaan en begon als een ellende, ze begon te schreeuwen, tegen de deur te slaan en schoppen, huilen etc. Maar na een paar dagen hoefde we nog maar 1x terug te komen en dan was ze in slaap gevallen. Maar inmiddels is ze weer terug bij af. Om eerlijk te zijn zit ik er zo erg tegen op de laatste tijd om haar naar bed te brengen omdat het constant een strijd is en ik soms wel 2/3uur bezig ben.
Dus graag zou ik wat tips/ervaringen etc willen delen zodat ik misschien een andere aanpak kan proberen.
P.s ze slaapt sinds 2 weken met haar zusje op de kamer (ivm nieuwe baby in december) dit vindt ze echter geen probleem. Ze heeft een nachtlampje bij haar bed dat voldoende licht geeft en ze heeft een vaste slaapbeer. Dit zijn dingen die ik dus niet meer hoef te proberen.
Ook komt ze elke nacht standaard rond een uur of drie naar ons bed om daar verder te slapen. We hebben alle methodes geprobeerd om haar terug te leggen (want geduld hebben we wel) maar toch blijft ze komen.
Het verhaal is wellicht iets langer geworden dan verwacht maar ik wilde alles zo duidelijk mogelijk vermelden om ook de juiste tips te kunnen krijgen.
Groetjes
maandag 14 oktober 2013 19:56
Ik bespreek altijd met haar de dag voordat ze gaat slapen en als ik al weet wat we de volgende dag gaan doen dan vertel ik dit ook. Dit vindt ze altijd leuk. Ook heb ik veel gesprekken gehad over slapen en dat het goed voor haar is, dat papa,mama,zusje,oma etc ook slapen. Ze is lid van de bibliotheek en heb daar al verschillende boekjes gehaald die over het thema slapen gaan. Dit mocht allemaal niet baten tot nu toe. Af en toe lijkt het wel door te dringen maar toch blijft ze haar best doen om op een bepaalde manier aandacht te krijgen.
Mijn dochter is overigens net 3 (september).
Vandaag ben ik eerder naar boven gegaan, half 7 inplaats van 19.00/19.15! Heb de meiden eerst samen gedoucht, tanden poetsen haren kamen boekje lezen etc. Precies zoals elke avond. Ze mag altijd 2 voorleesboekjes kiezen omdat ze anders elk boek in huis wil lezen. Het eerste boekje heeft ze aandachtig mee zitten lezen, bij het tweede boekje rende ze weg naar onze kamer. Ik heb toen het boekje weggelegd, haar gepakt en gezegd dat ze dat boekje niet meer mag lezen omdat ze weg rende. Daarna haarmop bed gelegd en ingestopt en gezegd dat ze best nog wakker mag blijven maar ze in bed moet blijven, en dat ik zometeen nog wel even zou komen kijken, vervolgens de deur dicht gedaan. Ze heeft gehuild en geschreeuwd natuurlijk. Na 10min ben ik terug gegaan en heb ik haar weer ingestopt en verteld dat ze in bed moet blijven en ben weer gegaan. Ze begon weer te huilen en schreeuwen en riep steeds dat ik een liedje moest zingen. Normaal was ik dan naar binnen gegaan, had een liedje gezongen met aks gevolg dat ik 30 tot 60 min liedjes moest zingen tot ze sliep. Dit keer heb ik het genegeerd. Na 10 min zou ik eigenlijk weer naar binnen gaan, maar ze was stil.. Ik keek door het sleutelgat (ik kan haar zo precies in bed zien) en zag dat ze bezig was haar knuffel in te stoppen en daarna haar zelf. Ze was nog wek aan het snikken maar ging wel liggen en kort daarna sliep ze.
Ik vindt het erg zwaar in het zo te 'moeten' doen, want het liefst wil je je kind direct troosten en in je armen nemen. Maar na maanden kang alle methodes te hebben geprobeerd raakt de energie een keer op. Vandaag heeft de strijd dus 30 minuten geduurd inplaats van 1 tot 2 uur en dat voelt wel even fijn. Morgen wil ik het weer zo proberen en dan hoop ik dat het ooit weer normaal wordt en ik ze gewoon op bed kan leggen.
Mijn dochter is overigens net 3 (september).
Vandaag ben ik eerder naar boven gegaan, half 7 inplaats van 19.00/19.15! Heb de meiden eerst samen gedoucht, tanden poetsen haren kamen boekje lezen etc. Precies zoals elke avond. Ze mag altijd 2 voorleesboekjes kiezen omdat ze anders elk boek in huis wil lezen. Het eerste boekje heeft ze aandachtig mee zitten lezen, bij het tweede boekje rende ze weg naar onze kamer. Ik heb toen het boekje weggelegd, haar gepakt en gezegd dat ze dat boekje niet meer mag lezen omdat ze weg rende. Daarna haarmop bed gelegd en ingestopt en gezegd dat ze best nog wakker mag blijven maar ze in bed moet blijven, en dat ik zometeen nog wel even zou komen kijken, vervolgens de deur dicht gedaan. Ze heeft gehuild en geschreeuwd natuurlijk. Na 10min ben ik terug gegaan en heb ik haar weer ingestopt en verteld dat ze in bed moet blijven en ben weer gegaan. Ze begon weer te huilen en schreeuwen en riep steeds dat ik een liedje moest zingen. Normaal was ik dan naar binnen gegaan, had een liedje gezongen met aks gevolg dat ik 30 tot 60 min liedjes moest zingen tot ze sliep. Dit keer heb ik het genegeerd. Na 10 min zou ik eigenlijk weer naar binnen gaan, maar ze was stil.. Ik keek door het sleutelgat (ik kan haar zo precies in bed zien) en zag dat ze bezig was haar knuffel in te stoppen en daarna haar zelf. Ze was nog wek aan het snikken maar ging wel liggen en kort daarna sliep ze.
Ik vindt het erg zwaar in het zo te 'moeten' doen, want het liefst wil je je kind direct troosten en in je armen nemen. Maar na maanden kang alle methodes te hebben geprobeerd raakt de energie een keer op. Vandaag heeft de strijd dus 30 minuten geduurd inplaats van 1 tot 2 uur en dat voelt wel even fijn. Morgen wil ik het weer zo proberen en dan hoop ik dat het ooit weer normaal wordt en ik ze gewoon op bed kan leggen.
maandag 14 oktober 2013 20:07
Wat onwijs fijn dat je nu al resultaat hebt van een andere aanpak!
En zoals ik het zie, is het nu even doorbijten, maar ik denk echt dat het fijner is voor haarzelf om nu 'slechts' een half uur te rommelen en zich negatief te voelen, dan 1 á 2 uur.
Hou vol! En jij lekker op de bank met je voetjes op tafel nu!
En zoals ik het zie, is het nu even doorbijten, maar ik denk echt dat het fijner is voor haarzelf om nu 'slechts' een half uur te rommelen en zich negatief te voelen, dan 1 á 2 uur.
Hou vol! En jij lekker op de bank met je voetjes op tafel nu!
maandag 14 oktober 2013 20:11
quote:odi schreef op 14 oktober 2013 @ 20:07:
Wat onwijs fijn dat je nu al resultaat hebt van een andere aanpak!
En zoals ik het zie, is het nu even doorbijten, maar ik denk echt dat het fijner is voor haarzelf om nu 'slechts' een half uur te rommelen en zich negatief te voelen, dan 1 á 2 uur.
Hou vol! En jij lekker op de bank met je voetjes op tafel nu!
Idd heel erg fijn! Het kan een toevals treffer zijn, maar een dagje iets minder strijd is na al die weken ook wel even fijn. En zoals je zegt is het voor haar natuurlijk ook fijner om sneller in slaap te vallen, want ze is natuurlijk wel doodmoe.
En idd die voeten liggen heerlijk omhoog, ben nu 32 weken zwanger dus kan alle rust in de avond wel gebruiken haha..
Wat onwijs fijn dat je nu al resultaat hebt van een andere aanpak!
En zoals ik het zie, is het nu even doorbijten, maar ik denk echt dat het fijner is voor haarzelf om nu 'slechts' een half uur te rommelen en zich negatief te voelen, dan 1 á 2 uur.
Hou vol! En jij lekker op de bank met je voetjes op tafel nu!
Idd heel erg fijn! Het kan een toevals treffer zijn, maar een dagje iets minder strijd is na al die weken ook wel even fijn. En zoals je zegt is het voor haar natuurlijk ook fijner om sneller in slaap te vallen, want ze is natuurlijk wel doodmoe.
En idd die voeten liggen heerlijk omhoog, ben nu 32 weken zwanger dus kan alle rust in de avond wel gebruiken haha..
maandag 14 oktober 2013 20:40
Wauw, respect voor je hoor, dat je zo moe bent en toch nog een andere aanpak probeert. En wat fijn voor je dat 'ie blijkt te werken. Mijn ervaring is ook dat heel duidelijk zijn en grenzen stellen het beste helpt bij kinderen, zeker als ze moe zijn. En geen onderhandelingsruimte creëren, want ze vegen de vloer met je aan. Ik hoop dat je nieuwe aanpak werkt.
Freedom is just another word for nothing left to lose - Janis Joplin
maandag 14 oktober 2013 22:05
Nou de rust was van korte duur, ze werd net hysterisch wakker en rende uit bed naar ons bed. Dus ik gelijk naar boven haar opgepakt en terug in eigen bed gelegd. Ze kwam er constant uit en werd steeds hysterischer en huilerig. Uiteindelijk werd haar zusje dus ook huilend wakker. Na tig keren mijn dochter terug in bed te hebben gelegd, ben ik op de zoldertrap gaan zitten en heb de slaapkamer deur open gelaten (De zoldertrap zit recht tegen over hun slaapkamer). Mijn dochter wilde direct rechtop gaan zitten om het bed uit te stappen maar toen zag ze mij op de trap en ging gelijk weer liggen en viel in slaap. Heb de jongste haar soeen gegeven en ben toen nog even blijven wachten tot ze beide goed sliepen.
ERG vermoeiend moet ik zeggen, kon mijn geduld amper bewaren, en weet ook niet of ik af en toe wel op de juiste manier handel maar hoe dan ook slaapt ze weer. Dus op naar morgen (tenzij ze vannacht nog gaat spoken haha) nieuwe ronde nieuwe kansen haha..
ERG vermoeiend moet ik zeggen, kon mijn geduld amper bewaren, en weet ook niet of ik af en toe wel op de juiste manier handel maar hoe dan ook slaapt ze weer. Dus op naar morgen (tenzij ze vannacht nog gaat spoken haha) nieuwe ronde nieuwe kansen haha..
dinsdag 15 oktober 2013 06:56
Koop zo'n trainingswekker. Wij hebben er eentje van Nijntje en het heeft erg geholpen. Zoon kwamen een tijd geleden ook constant z'n bed uit. Spoken in z'n kamer, in de deuropening staan gillen, dat werk. De Nijntje wekker stellen we in als hij naar bed gaat. Je drukt op het knopje en dan gaan Nijntjes ogen dicht. Ze gaan weer open op de tijd die jij ingesteld hebt (hier 06.30 uur) en dan gaat er een lichtje aan en een muziekje spelen. Zoon mag niet uit bed als Nijntjes ogen nog dicht zijn. Hij had het binnen twee dagen door. De laatste tijd is hij weer wat recalcitrant en komt 's ochtends te vroeg zijn bed uit, maar dat komt ook omdat we er zelf wat laks mee zijn geweest de afgelopen tijd. De teugels worden hier momenteel ook weer wat strakker aangetrokken dus. Die wekker is handig, want het is een duidelijke, zichtbare tool voor kleine kinderen. Ze kunnen zien wanneer de oogjes dicht zijn en dan is het dus duidelijk dat er nog niet opgestaan mag worden.
Verder zou ik toch echt volhouden met streng en duidelijk zijn. Bij gillen één keer terug gaan en zeggen dat het nu afgelopen moet zijn en daarna zoekt ze het maar uit. Uit jouw beschrijving maak ik op dat het echt tijdrekken is (jou 30 liedjes laten zingen enzo). Ik weet niet of dat kan, maar ik zou haar zusje op een andere kamer leggen. Dan kan die rustig slapen en dan heeft je oudste dochter alleen zichzelf ermee als ze de boel op stelten zet.
Verder zou ik toch echt volhouden met streng en duidelijk zijn. Bij gillen één keer terug gaan en zeggen dat het nu afgelopen moet zijn en daarna zoekt ze het maar uit. Uit jouw beschrijving maak ik op dat het echt tijdrekken is (jou 30 liedjes laten zingen enzo). Ik weet niet of dat kan, maar ik zou haar zusje op een andere kamer leggen. Dan kan die rustig slapen en dan heeft je oudste dochter alleen zichzelf ermee als ze de boel op stelten zet.
What if I fall? Oh but my darling, what if you fly?
dinsdag 15 oktober 2013 07:12
Mijn dochter is een tijdlang bang geweest, alleen in haar kamer. Ik liet daarom, in overleg met haar, het licht op de gang aan en ging vlak bij haar kamer dingen doen: was opvouwen, nog even wat typen, alles wat dichtbij kon en wat geluid maakte. Dat gaf haar een veilig gevoel.
En als ze echt heel bang was sliep ze bij ons in het bed, of een van ons bij haar. Ik vind het belangrijk dat mijn dochter zich veilig voelt 's nachts. Zo slapen we allemaal goed zonder dat een van ons huilt van de angst.
En als ze echt heel bang was sliep ze bij ons in het bed, of een van ons bij haar. Ik vind het belangrijk dat mijn dochter zich veilig voelt 's nachts. Zo slapen we allemaal goed zonder dat een van ons huilt van de angst.
dinsdag 15 oktober 2013 12:15
quote:Pantax schreef op 15 oktober 2013 @ 07:12:
Mijn dochter is een tijdlang bang geweest, alleen in haar kamer. Ik liet daarom, in overleg met haar, het licht op de gang aan en ging vlak bij haar kamer dingen doen: was opvouwen, nog even wat typen, alles wat dichtbij kon en wat geluid maakte. Dat gaf haar een veilig gevoel.
En als ze echt heel bang was sliep ze bij ons in het bed, of een van ons bij haar. Ik vind het belangrijk dat mijn dochter zich veilig voelt 's nachts. Zo slapen we allemaal goed zonder dat een van ons huilt van de angst.Zo te lezen is het geen angst bij dochter van TO. En ze ligt op de kamer bij haar zusje, dus dat zou wel moeten helpen. In je eigen bed nemen kan een oplossing zijn, maar niet tijdens kinderbedtijd. Dan zou TO al om 19u naar bed moeten... En hoogzwanger slaap je toch al niet best, laat staan met een peuter tussenin - maar dat is mijn persoonlijke toevoeging, hoeft natuurlijk niet voor een ander te gelden.
Mijn dochter is een tijdlang bang geweest, alleen in haar kamer. Ik liet daarom, in overleg met haar, het licht op de gang aan en ging vlak bij haar kamer dingen doen: was opvouwen, nog even wat typen, alles wat dichtbij kon en wat geluid maakte. Dat gaf haar een veilig gevoel.
En als ze echt heel bang was sliep ze bij ons in het bed, of een van ons bij haar. Ik vind het belangrijk dat mijn dochter zich veilig voelt 's nachts. Zo slapen we allemaal goed zonder dat een van ons huilt van de angst.Zo te lezen is het geen angst bij dochter van TO. En ze ligt op de kamer bij haar zusje, dus dat zou wel moeten helpen. In je eigen bed nemen kan een oplossing zijn, maar niet tijdens kinderbedtijd. Dan zou TO al om 19u naar bed moeten... En hoogzwanger slaap je toch al niet best, laat staan met een peuter tussenin - maar dat is mijn persoonlijke toevoeging, hoeft natuurlijk niet voor een ander te gelden.
dinsdag 15 oktober 2013 14:04
Kazkind is 2,5 en had twee maanden geleden een vreselijke periode. Alle geijkte methodes werkten niet echt maar dat kan ook komen omdat we er ons niet goed bij voelden.
Verschillende mensen wiens oordeel ik heel hoog heb zitten, zeiden 'hij zoekt veiligheid'. Daar kon ik me wel in vinden dus Kazman en ik hebben een methode bedacht die voor ons werkte.
De eerste avond ben ik (Kazman en ik deden het om en om, maar voor het gemak schrijf ik 'ik') naast bed van Kazkind gaan zitten, zonder iets te zeggen, met een boek, tot hij sliep. De avond daarna in de deuropening. De avond daarna met de deur open op de trap. Dat hebben we een dag of drie gedaan. Toen gingen we op de trap zitten met de deur dicht (in het begin wel met luid gekuch ed ) . Iedere keer als hij uit bed kwam was onze reactie 'als je niet in bed gaat liggen, ga ik weg' (en dan ging ik in de slaapkamer om de hoek zitten, waar hij me niet kon zien). Na een paar minuten kwam ik dan weer terug en ging hij alsnog in bed. Dit gebeurde in het begin 3x op een avond, later steeds minder.
Dit hebben we een dag of 6, 7 gedaan en toen was het ineens helemaal over.
Nu brengen we Kazkind naar bed en het maffe is, dat hij lekkerder gaat slapen dan hij ooit eerder in zijn leven heeft gedaan. Hij kruipt uit zichzelf echt lekker onder de dekens en gaat heel ontspannen liggen. We zeggen nog wel altijd 'over 5 minuten kom ik nog even een kusje' geven en doen dat 9 van de 10 ook (heel soms vergeten we het, maar dan is het geen probleem).
Misschien heb je wat aan dit verhaal.
Verschillende mensen wiens oordeel ik heel hoog heb zitten, zeiden 'hij zoekt veiligheid'. Daar kon ik me wel in vinden dus Kazman en ik hebben een methode bedacht die voor ons werkte.
De eerste avond ben ik (Kazman en ik deden het om en om, maar voor het gemak schrijf ik 'ik') naast bed van Kazkind gaan zitten, zonder iets te zeggen, met een boek, tot hij sliep. De avond daarna in de deuropening. De avond daarna met de deur open op de trap. Dat hebben we een dag of drie gedaan. Toen gingen we op de trap zitten met de deur dicht (in het begin wel met luid gekuch ed ) . Iedere keer als hij uit bed kwam was onze reactie 'als je niet in bed gaat liggen, ga ik weg' (en dan ging ik in de slaapkamer om de hoek zitten, waar hij me niet kon zien). Na een paar minuten kwam ik dan weer terug en ging hij alsnog in bed. Dit gebeurde in het begin 3x op een avond, later steeds minder.
Dit hebben we een dag of 6, 7 gedaan en toen was het ineens helemaal over.
Nu brengen we Kazkind naar bed en het maffe is, dat hij lekkerder gaat slapen dan hij ooit eerder in zijn leven heeft gedaan. Hij kruipt uit zichzelf echt lekker onder de dekens en gaat heel ontspannen liggen. We zeggen nog wel altijd 'over 5 minuten kom ik nog even een kusje' geven en doen dat 9 van de 10 ook (heel soms vergeten we het, maar dan is het geen probleem).
Misschien heb je wat aan dit verhaal.
dinsdag 15 oktober 2013 20:22
chryssa ik heb idd even op internet gekeken voor zo'n wekker. Lijkt me zeker wel een fijne methode en denk dat ik er wel 1 ga aanschaffen. Alleen denk ik niet dat het nut zal hebben bij het inslapen. Wel zal het een goede methode kunnen zijn om er voor te zorgen dat ze in de nacht niet bij ons kruipt. Ze wordt standaard om 7uur wakker, dus ik zou hem op die tijd kunnen zetten. Haar zusje slaapt sinds 2 weken bij haar op de kamer, dit omdat ik over 7 weken moet bevallen en we de meiden alvast samen wilden leggen zodat ze niet het idee krijgen dat ze letterlijk plaats moeten maken voor hun broertje. Maar ik moet zeggen dat beide kids het niet erg vinden om bij elkaar te slapen, en de jongste hoef ik alleen maar een speen te geven als ze wakker wordt van haar zus en dan slaapt ze weer gelukkig.
pantax het bij ons in bed slapen is iets waar ik echt op tegen ben, natuurlijk wil ik haar een fijn gevoel geven zonder angst maar ik wil haar niet het idee geven dat ze zomaar even bij ons kan komen liggen.
odi je hebt helemaal gelijk, qua zwangerschap zit ik er ook echt niet op te wachten om met onze dochter in bed te liggen. En natuurlijk wil ik haar er niet aan laten wennen want dan kan het nog een hele tijd duren voordat ze weer naar haar eigen bed gaat. En ik ben ook niet altijd zo geduldig hoor haha, maar vaak reageer ik dit af op mijn man ( wat hij gelukkig heel goed kan begrijpen, en dus ook nooit koeilijk over doet) want wil dit absoluut niet op mijn dochter doen. Maar mijn man werkt in ploegen en deze week dus tot 22.00! Niemand dus om op af te reageren en moet ik wel geduldig blijven haha. Ik wilde inderdaad vandaag weer voor dezelfde aanpak gaan. Heb dus weer hetzelfde avondritueel gedaan, kids een kus gegeven ingestopt en ben weggegaan, deur dicht en weer 10min op de klok aftellen. Mijn dochter kwam natuurlijk weer uit bed en begon te roepen dat ik liedjes moest zingen, ze begon te huilen en schreeuwen. Na 10min ben ik terug gegaan en heb haar weer ingestopt, toen bedacht ik ineens om het anders te doen dus heb tegen haar gezegd dat ik de deur open laat als zij wel in bed zou blijven, als ze eruit zou komen dan doet mama de deur weer dicht. Dus ik liep weg, liet de deur open en ben op mijn kamer de was op gaan vouwen, wonder boven wonder ging ze liggen en viel direct in slaap. Ik kon mijn ogen niet geloven en heb ook even met tranen (hormonen haha) in de deur opening gestaan. Wellicht komt ze straks nog uit bed dat moeten we afwachten maar het is in ieder geval heeeeeel lang geleden dat ik haar zo snel in slaap heb zien vallen.
kastanjez wat goed dat jullie een eigen manier hebben gevonden en dat dit ook heeft gewerkt. Zo zie je maar dat elk kind anders is en ook een andere methode nodig heeft. In al die maanden heb ik de gekste dingen geprobeerd en dus ook ongeveer hetzelfde als wat jullie hebben gedaan, eerst naast het bed zitten en dan steeds verder. Dit leek goed te gaan maar na een paar dagen begon ze hier misbruik van te maken en op allerlei manieren mijn aandacht te trekken zodat ik uiteindelijk van mijn plek kwam. Wel ontzettend fijn voor jullie dat jullie zoon nu zo heerlijk onder de dekens kruipt, hij zocht blijkbaar een bepaald vertrouwen en heeft dit met succes van jullie gekregen.
pantax het bij ons in bed slapen is iets waar ik echt op tegen ben, natuurlijk wil ik haar een fijn gevoel geven zonder angst maar ik wil haar niet het idee geven dat ze zomaar even bij ons kan komen liggen.
odi je hebt helemaal gelijk, qua zwangerschap zit ik er ook echt niet op te wachten om met onze dochter in bed te liggen. En natuurlijk wil ik haar er niet aan laten wennen want dan kan het nog een hele tijd duren voordat ze weer naar haar eigen bed gaat. En ik ben ook niet altijd zo geduldig hoor haha, maar vaak reageer ik dit af op mijn man ( wat hij gelukkig heel goed kan begrijpen, en dus ook nooit koeilijk over doet) want wil dit absoluut niet op mijn dochter doen. Maar mijn man werkt in ploegen en deze week dus tot 22.00! Niemand dus om op af te reageren en moet ik wel geduldig blijven haha. Ik wilde inderdaad vandaag weer voor dezelfde aanpak gaan. Heb dus weer hetzelfde avondritueel gedaan, kids een kus gegeven ingestopt en ben weggegaan, deur dicht en weer 10min op de klok aftellen. Mijn dochter kwam natuurlijk weer uit bed en begon te roepen dat ik liedjes moest zingen, ze begon te huilen en schreeuwen. Na 10min ben ik terug gegaan en heb haar weer ingestopt, toen bedacht ik ineens om het anders te doen dus heb tegen haar gezegd dat ik de deur open laat als zij wel in bed zou blijven, als ze eruit zou komen dan doet mama de deur weer dicht. Dus ik liep weg, liet de deur open en ben op mijn kamer de was op gaan vouwen, wonder boven wonder ging ze liggen en viel direct in slaap. Ik kon mijn ogen niet geloven en heb ook even met tranen (hormonen haha) in de deur opening gestaan. Wellicht komt ze straks nog uit bed dat moeten we afwachten maar het is in ieder geval heeeeeel lang geleden dat ik haar zo snel in slaap heb zien vallen.
kastanjez wat goed dat jullie een eigen manier hebben gevonden en dat dit ook heeft gewerkt. Zo zie je maar dat elk kind anders is en ook een andere methode nodig heeft. In al die maanden heb ik de gekste dingen geprobeerd en dus ook ongeveer hetzelfde als wat jullie hebben gedaan, eerst naast het bed zitten en dan steeds verder. Dit leek goed te gaan maar na een paar dagen begon ze hier misbruik van te maken en op allerlei manieren mijn aandacht te trekken zodat ik uiteindelijk van mijn plek kwam. Wel ontzettend fijn voor jullie dat jullie zoon nu zo heerlijk onder de dekens kruipt, hij zocht blijkbaar een bepaald vertrouwen en heeft dit met succes van jullie gekregen.
woensdag 16 oktober 2013 20:27
quote:odi schreef op 16 oktober 2013 @ 15:18:
Super dat het werkte! Hopelijk is het de rest van de nacht ook goed gegaan? Kan me echt voorstellen dat je volschiet als je het ziet gebeuren
Ze is 1 keer uit bed gekomen toen mijn man thuis kwam van het werk rond 22.30. Hij heeft haar een kus gegeven en terug op bed gelegd en is even op de gang blijven wachten, maar ze sliep direct weer. Wel is ze rond half 6 bij ons in bed gekropen. Maar dat is iets wat we ook nog moeten aanpakken, maar we zijn al een heel eind.
Vandaag overigens weer de deur open gelaten en mevrouw was binnen een paar minuten vertrokken. Hopelijk is dit nu echt de oplossing en blijft het zo goed gaan.
Super dat het werkte! Hopelijk is het de rest van de nacht ook goed gegaan? Kan me echt voorstellen dat je volschiet als je het ziet gebeuren
Ze is 1 keer uit bed gekomen toen mijn man thuis kwam van het werk rond 22.30. Hij heeft haar een kus gegeven en terug op bed gelegd en is even op de gang blijven wachten, maar ze sliep direct weer. Wel is ze rond half 6 bij ons in bed gekropen. Maar dat is iets wat we ook nog moeten aanpakken, maar we zijn al een heel eind.
Vandaag overigens weer de deur open gelaten en mevrouw was binnen een paar minuten vertrokken. Hopelijk is dit nu echt de oplossing en blijft het zo goed gaan.
donderdag 17 oktober 2013 15:53
vrijdag 18 oktober 2013 20:53
Tot nu toe gaat het redelijk goed. Het is geen strijd meer van drie uur met een huilend, schreeuwend kind. Ik laat ze douchen of in bad gaan, daarna mag ze 2 boekjes kiezen (voorheen wilde ze elk boek in huis lezen), daarna instoppen, 1 slaapliedje (dit waren er eerst wel 100). En dan ga ik weg, laat de deur open en wacht nog even in de gang. Het duurt nooit langer dan 10minuten voor ze slaapt.
Het enige nadeel wat nog niet is opgelost is dat ze in de nacht tussen ons in komt liggen. Als ik haar hoor aan komen lopen dan leg ik ze terug op haar kamer en blijf ik even wachten en gaat ze ook slapen. Maar ik hoor haar ook heel vaak niet aankomen en merk dus pas in de ochtend dat ze bij ons heeft gelegen. Ik wil hiervoor dus die slaapwekker gaan aanschaffen zodat ze wellicht leert in bed te blijven tot de ochtend.
Maar het inslapen vond ik het ergste probleem en dat gaat gelukkig al stukken beter!!
Het enige nadeel wat nog niet is opgelost is dat ze in de nacht tussen ons in komt liggen. Als ik haar hoor aan komen lopen dan leg ik ze terug op haar kamer en blijf ik even wachten en gaat ze ook slapen. Maar ik hoor haar ook heel vaak niet aankomen en merk dus pas in de ochtend dat ze bij ons heeft gelegen. Ik wil hiervoor dus die slaapwekker gaan aanschaffen zodat ze wellicht leert in bed te blijven tot de ochtend.
Maar het inslapen vond ik het ergste probleem en dat gaat gelukkig al stukken beter!!
