Kinderen
alle pijlers
Corrigerende tik
zondag 19 januari 2014 13:09
Vast al vaker gevraagd, maar ik kan t niet vinden: hoevaak delen jullie een corrigerende tik (op de billen) uit?
Voorbeeld: zoontje van drie wil niet in bad en begint een scene. De naughty-step blijft hij steeds niet op zitten en maakt steeds grotere scene. Wil bij mij op de arm klimmen of clampt aan mijn been vast. Gaat steeds harder schreeuwen. Geven jullie in zo'n geval 1x een tik op de billen om duidelijk te maken dat hij luisteren moet?
Voorbeeld: zoontje van drie wil niet in bad en begint een scene. De naughty-step blijft hij steeds niet op zitten en maakt steeds grotere scene. Wil bij mij op de arm klimmen of clampt aan mijn been vast. Gaat steeds harder schreeuwen. Geven jullie in zo'n geval 1x een tik op de billen om duidelijk te maken dat hij luisteren moet?
dinsdag 21 januari 2014 23:56
quote:iones schreef op 21 januari 2014 @ 23:24:
[...]
En ik denk dat kinderen moeten leren incasseren dat het niet altijd gaat in het leven zoals ze willen en dat leren incasseren. En niet gelijk gefrustreerd raken en dat ook nog eens afreageren op de omgeving. En dat ze rekening leren te houden met anderen en dat niet alles alleen om hen draait.
Ik denk ook dat veel volwassenen nog moeten leren incasseren dat het niet altijd gaat zoals ze dat willen en niet gelijk gefrustreerd raken.
Door bijvoorbeeld zo'n 'teringtubbie' van drie jaar aan te spreken dat zijn/haar gekrijs het winkelgenot bederft .
Je kunt ze pas wat leren als ze ook in staat zijn om te leren. Van een drie weken oude puppy ga je ook niet van verwachten dat hij zijn ontlasting kan ophouden/aangeeft dat hij iets moet doen.
En vroeger: ik kan mij niet anders herinneren dan dat 1 blik van moeder voldoende was om mij het zwijgen op te leggen. Maar ja, mijn vroegste herinneringen gaan terug naar mijn vierde levensjaar. Nu mijn kind drie is hoor ik pas van mijn moeder hoe makkelijk zoon is, hoe vaak zij niet met het schaamrood op haar kaken met mij een winkel is ontvlucht. Zal ook heus wel eens een oudere verontwaardigd zijn of haar neus hebben opgehaald over die "hippies van tegenwoordig met hun non-opvoeding".
[...]
En ik denk dat kinderen moeten leren incasseren dat het niet altijd gaat in het leven zoals ze willen en dat leren incasseren. En niet gelijk gefrustreerd raken en dat ook nog eens afreageren op de omgeving. En dat ze rekening leren te houden met anderen en dat niet alles alleen om hen draait.
Ik denk ook dat veel volwassenen nog moeten leren incasseren dat het niet altijd gaat zoals ze dat willen en niet gelijk gefrustreerd raken.
Door bijvoorbeeld zo'n 'teringtubbie' van drie jaar aan te spreken dat zijn/haar gekrijs het winkelgenot bederft .
Je kunt ze pas wat leren als ze ook in staat zijn om te leren. Van een drie weken oude puppy ga je ook niet van verwachten dat hij zijn ontlasting kan ophouden/aangeeft dat hij iets moet doen.
En vroeger: ik kan mij niet anders herinneren dan dat 1 blik van moeder voldoende was om mij het zwijgen op te leggen. Maar ja, mijn vroegste herinneringen gaan terug naar mijn vierde levensjaar. Nu mijn kind drie is hoor ik pas van mijn moeder hoe makkelijk zoon is, hoe vaak zij niet met het schaamrood op haar kaken met mij een winkel is ontvlucht. Zal ook heus wel eens een oudere verontwaardigd zijn of haar neus hebben opgehaald over die "hippies van tegenwoordig met hun non-opvoeding".
Nee heb je, ja kun je krijgen
woensdag 22 januari 2014 00:02
quote:wendy7474 schreef op 21 januari 2014 @ 23:56:
Tja, ik snap dan weer niet waarom je als ouders je niet meer bemoeit met de aankopen van een kind dat nog niet eens zelf zijn geld verdient.
Waarom?
Een kind leert met geld omgaan door vallen en opstaan.
Lang verhaal maar ze sparen al jaren en dat gaat steeds beter.
En het motiveert gewoon heel erg als ze sparen voor een doel.
Ik vind dat ouders zich terughoudend moeten opstellen bij de aankopen van kinderen, uitzonderingen, een 100% miskoop daar gelaten.
Tja, ik snap dan weer niet waarom je als ouders je niet meer bemoeit met de aankopen van een kind dat nog niet eens zelf zijn geld verdient.
Waarom?
Een kind leert met geld omgaan door vallen en opstaan.
Lang verhaal maar ze sparen al jaren en dat gaat steeds beter.
En het motiveert gewoon heel erg als ze sparen voor een doel.
Ik vind dat ouders zich terughoudend moeten opstellen bij de aankopen van kinderen, uitzonderingen, een 100% miskoop daar gelaten.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
woensdag 22 januari 2014 00:02
woensdag 22 januari 2014 00:04
quote:wendy7474 schreef op 22 januari 2014 @ 00:02:
Uit mijn tienerjaren herinner ik me dat zowel ik als mijn vriendinnen pas echt zelf geld konden besteden zodra we gingen werken voor ons geld.
En zelfs dan werden we nog regelmatig met tasje en bonnetje teruggestuurd naar de winkel. Schaamde je je dood als 14-jarige...
Ik werd wel vrijgelaten, ging soms goed, soms minder goed maar door vallen en opstaan leerde ik sparen voor doelen, prijzen vergelijken enz.
Ben er niet slechter van geworden, kan goed sparen.
Uit mijn tienerjaren herinner ik me dat zowel ik als mijn vriendinnen pas echt zelf geld konden besteden zodra we gingen werken voor ons geld.
En zelfs dan werden we nog regelmatig met tasje en bonnetje teruggestuurd naar de winkel. Schaamde je je dood als 14-jarige...
Ik werd wel vrijgelaten, ging soms goed, soms minder goed maar door vallen en opstaan leerde ik sparen voor doelen, prijzen vergelijken enz.
Ben er niet slechter van geworden, kan goed sparen.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
woensdag 22 januari 2014 00:07
Ik vind het ook fundamenteel onjuist om een kind zakgeld te geven met de mededeling: Dit is nu van jou. Om vervolgens de uitgaven te beheersen.
Zakgeld is juist een instrument om met vallen en opstaan met geld om te leren gaan.
Zakgeld is juist een instrument om met vallen en opstaan met geld om te leren gaan.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
woensdag 22 januari 2014 00:21
quote:wendy7474 schreef op 22 januari 2014 @ 00:15:
Beheersen is wat anders dan ingrijpen bij een in jouw ogen te dure en nutteloze uitgave.
.
Dat ik het nutteloos vind betekent niet dat het nutteloos is.
Ik bel zelf met een stokoude NOKIA en geef veel geld uit aan boeken, zegt mijn 12 jarige puber: Pa wat een onzinnige uitgave op internet kan je alles terug vinden.
Ze heeft een punt
Beheersen is wat anders dan ingrijpen bij een in jouw ogen te dure en nutteloze uitgave.
.
Dat ik het nutteloos vind betekent niet dat het nutteloos is.
Ik bel zelf met een stokoude NOKIA en geef veel geld uit aan boeken, zegt mijn 12 jarige puber: Pa wat een onzinnige uitgave op internet kan je alles terug vinden.
Ze heeft een punt
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
woensdag 22 januari 2014 00:30
quote:hollebollegijs schreef op 22 januari 2014 @ 00:24:
Kijk ik heb zoiets
[img]http://upload.wikimedia.org/wikipedia/c ... _cover.jpg[/img]
Tot grote ergernis van 12 jarige puber, familie en deel vriendenkring Ik heb een paar jaar geleden mijn "koelkast" ingeruild voor de allergoedkoopste nokia (15 euro) Al jaren vraagt mijn broer of hij me geen Iphone mag geven. Nee dus, ik gebruik een mobiel alleen om te bellen als het echt niet anders kan en weiger te sms'en en appen. Ik wil ook alleen maar gebeld worden als het niet kan wachten. Ik wil gewoon niet altijd bereikbaar zijn. Ik was trouwens 20 jaar geleden wel 1 van de eersten met een GSM.
Kijk ik heb zoiets
[img]http://upload.wikimedia.org/wikipedia/c ... _cover.jpg[/img]
Tot grote ergernis van 12 jarige puber, familie en deel vriendenkring Ik heb een paar jaar geleden mijn "koelkast" ingeruild voor de allergoedkoopste nokia (15 euro) Al jaren vraagt mijn broer of hij me geen Iphone mag geven. Nee dus, ik gebruik een mobiel alleen om te bellen als het echt niet anders kan en weiger te sms'en en appen. Ik wil ook alleen maar gebeld worden als het niet kan wachten. Ik wil gewoon niet altijd bereikbaar zijn. Ik was trouwens 20 jaar geleden wel 1 van de eersten met een GSM.
woensdag 22 januari 2014 00:44
quote:Mossel schreef op dinsdag 21 januari 2014 23:40 <blockquote><div>quote:</div><div class="message-quote-div"><b><a href="iones in "Corrigerende tik"" class="messagelink">iones schreef op 21 januari 2014 @ 23:24</a>:</b>
[...]
En ik denk dat kinderen moeten leren incasseren dat het niet altijd gaat in het leven zoals ze willen en dat leren incasseren. En niet gelijk gefrustreerd raken en dat ook nog eens afreageren op de omgeving. En dat ze rekening leren te houden met anderen en dat niet alles alleen om hen draait.</div></blockquote>
Als we het hebben over peutertjes, dan is het gewoon onrealistisch om te verwachten dat ze teleurstellingen zonder blikken of blozen 'incasseren'. En dan gaat het dus over de ontwikkeling van de hersenen, en niet over de opvoeding.
Rekening leren houden met anderen en leren dat niet alles om hen draait, doe je net niet door hen te straffen, want dan betrek je alles op henzelf.
Als Jantje speelgoed afpakt van Pietje en daardoor in de hoek moet, leert hij daar alleen uit (in het beste geval) dat er iets onaangenaams met hem gebeurt als hij speelgoed afpakt van een ander kind. Hij leert niet dat Pietje verdrietig wordt als zijn speelgoed afgepakt wordt en hij leert niet om zich in te leven in Pietje. Wat gaat hem tegenhouden speelgoed af te pakken als moeder niet in de buurt is om hem in de hoek te zetten?
Ik deel voor een deel je visie, namelijk dat je nooit een emotie moet afkeuren. Dus bij teleurstelling biedt ik ook troost en erkenning. Ik vind echter wel dat je een kind kunt leren dat er acceptabele manieren zijn om met je emotie om te gaan en onacceptabele.
Wat betreft het voorbeeld met speelgoed afpakken: Jantje leert dat Pietje verdrietig wordt van het afpakken omdat ik dat er bij vertel; bij het eerste verzoek om het terug te geven, bij de waarschuwing dat er consequenties (hoek) zitten aan het niet teruggeven, bij het daadwerkelijk in de hoek zetten en bij het uit de hoek halen.
Ik geloof dat opvoeden vooral inhoud dat je iemand aflevert die goed en prettig functioneert in de maatschappij. Een belangrijk onderdeel daarvan is keuzes maken en de consequenties daarvan dragen. Van een verkeersboete leer je ook niet dat je je aan de snelheid moet houden omdat de kans op ongelukken verkleint. Het is gewoon een willekeurige consequentie als je er voor kiest om je niet aan de algemene afspraken te houden. Volstrekt analoog aan de hoek als consequentie van het afpakken (en na verzoek niet teruggeven) van speelgoed.
[...]
En ik denk dat kinderen moeten leren incasseren dat het niet altijd gaat in het leven zoals ze willen en dat leren incasseren. En niet gelijk gefrustreerd raken en dat ook nog eens afreageren op de omgeving. En dat ze rekening leren te houden met anderen en dat niet alles alleen om hen draait.</div></blockquote>
Als we het hebben over peutertjes, dan is het gewoon onrealistisch om te verwachten dat ze teleurstellingen zonder blikken of blozen 'incasseren'. En dan gaat het dus over de ontwikkeling van de hersenen, en niet over de opvoeding.
Rekening leren houden met anderen en leren dat niet alles om hen draait, doe je net niet door hen te straffen, want dan betrek je alles op henzelf.
Als Jantje speelgoed afpakt van Pietje en daardoor in de hoek moet, leert hij daar alleen uit (in het beste geval) dat er iets onaangenaams met hem gebeurt als hij speelgoed afpakt van een ander kind. Hij leert niet dat Pietje verdrietig wordt als zijn speelgoed afgepakt wordt en hij leert niet om zich in te leven in Pietje. Wat gaat hem tegenhouden speelgoed af te pakken als moeder niet in de buurt is om hem in de hoek te zetten?
Ik deel voor een deel je visie, namelijk dat je nooit een emotie moet afkeuren. Dus bij teleurstelling biedt ik ook troost en erkenning. Ik vind echter wel dat je een kind kunt leren dat er acceptabele manieren zijn om met je emotie om te gaan en onacceptabele.
Wat betreft het voorbeeld met speelgoed afpakken: Jantje leert dat Pietje verdrietig wordt van het afpakken omdat ik dat er bij vertel; bij het eerste verzoek om het terug te geven, bij de waarschuwing dat er consequenties (hoek) zitten aan het niet teruggeven, bij het daadwerkelijk in de hoek zetten en bij het uit de hoek halen.
Ik geloof dat opvoeden vooral inhoud dat je iemand aflevert die goed en prettig functioneert in de maatschappij. Een belangrijk onderdeel daarvan is keuzes maken en de consequenties daarvan dragen. Van een verkeersboete leer je ook niet dat je je aan de snelheid moet houden omdat de kans op ongelukken verkleint. Het is gewoon een willekeurige consequentie als je er voor kiest om je niet aan de algemene afspraken te houden. Volstrekt analoog aan de hoek als consequentie van het afpakken (en na verzoek niet teruggeven) van speelgoed.
beetje handige huisvrouw slaat een stel drukknopen in het kruis
woensdag 22 januari 2014 01:27
woensdag 22 januari 2014 07:51
quote:Flutter-By schreef op woensdag 22 januari 2014 01:27 <blockquote><div>quote:</div><div class="message-quote-div"><b><a href="iones in "Corrigerende tik"" class="messagelink">iones schreef op 21 januari 2014 @ 20:04</a>:</b>
[...]
Integendeel. Je leert juist iemand dat wanneer zijn gedrag niet gewenst is, dat hij er niets mee bereik maar alleen zichzelf er mee tegen komt.</div></blockquote>Iemand van 3 (het niveau van een 3 jarige) heeft dat inzicht niet. Maar ieder zijn mening Je doet hier 3-jarigen echt tekort, hoor. Die kun je heus al heel wat bijbrengen!
[...]
Integendeel. Je leert juist iemand dat wanneer zijn gedrag niet gewenst is, dat hij er niets mee bereik maar alleen zichzelf er mee tegen komt.</div></blockquote>Iemand van 3 (het niveau van een 3 jarige) heeft dat inzicht niet. Maar ieder zijn mening Je doet hier 3-jarigen echt tekort, hoor. Die kun je heus al heel wat bijbrengen!
woensdag 22 januari 2014 08:57
quote:iones schreef op 21 januari 2014 @ 23:24:
[...]
En ik denk dat kinderen moeten leren incasseren dat het niet altijd gaat in het leven zoals ze willen en dat leren incasseren. En niet gelijk gefrustreerd raken en dat ook nog eens afreageren op de omgeving. En dat ze rekening leren te houden met anderen en dat niet alles alleen om hen draait.Je zegt het goed: ze moeten het leren. En dat is niet niks. Wat jij nu even in een paar zinnetjes noemt vraagt vaardigheden als overzicht hebben in de wereld om je heen, impulscontrole op het allermoeilijkste moment (namelijk als je overweldigd wordt door emoties), inleven in andere mensen, enz. Dat zijn dingen die een driejarige nog lang niet kan. (Sterkter nog, veel volwassenen ook niet). Ze moeten het wel leren, maar je overvraagt ze als je verwacht dat ze het kunnen op korte termijn. En je bent daarmee dus niet eerlijk als je boos om ze wordt om deze reden.
Dus je moet er natuurlijk wel wat mee (goede voorbeeld, uitleggen, voorbereiden, belonen als het goed gaat, enzenz), omdat ze het ooit moeten leren. Maar: eerst lopen, dan rennen.
[...]
En ik denk dat kinderen moeten leren incasseren dat het niet altijd gaat in het leven zoals ze willen en dat leren incasseren. En niet gelijk gefrustreerd raken en dat ook nog eens afreageren op de omgeving. En dat ze rekening leren te houden met anderen en dat niet alles alleen om hen draait.Je zegt het goed: ze moeten het leren. En dat is niet niks. Wat jij nu even in een paar zinnetjes noemt vraagt vaardigheden als overzicht hebben in de wereld om je heen, impulscontrole op het allermoeilijkste moment (namelijk als je overweldigd wordt door emoties), inleven in andere mensen, enz. Dat zijn dingen die een driejarige nog lang niet kan. (Sterkter nog, veel volwassenen ook niet). Ze moeten het wel leren, maar je overvraagt ze als je verwacht dat ze het kunnen op korte termijn. En je bent daarmee dus niet eerlijk als je boos om ze wordt om deze reden.
Dus je moet er natuurlijk wel wat mee (goede voorbeeld, uitleggen, voorbereiden, belonen als het goed gaat, enzenz), omdat ze het ooit moeten leren. Maar: eerst lopen, dan rennen.
woensdag 22 januari 2014 14:03
quote:lemoos2 schreef op 21 januari 2014 @ 23:56:
[...]
Ik denk ook dat veel volwassenen nog moeten leren incasseren dat het niet altijd gaat zoals ze dat willen en niet gelijk gefrustreerd raken.
Door bijvoorbeeld zo'n 'teringtubbie' van drie jaar aan te spreken dat zijn/haar gekrijs het winkelgenot bederft .
Je kunt ze pas wat leren als ze ook in staat zijn om te leren. Van een drie weken oude puppy ga je ook niet van verwachten dat hij zijn ontlasting kan ophouden/aangeeft dat hij iets moet doen.
En vroeger: ik kan mij niet anders herinneren dan dat 1 blik van moeder voldoende was om mij het zwijgen op te leggen. Maar ja, mijn vroegste herinneringen gaan terug naar mijn vierde levensjaar. Nu mijn kind drie is hoor ik pas van mijn moeder hoe makkelijk zoon is, hoe vaak zij niet met het schaamrood op haar kaken met mij een winkel is ontvlucht. Zal ook heus wel eens een oudere verontwaardigd zijn of haar neus hebben opgehaald over die "hippies van tegenwoordig met hun non-opvoeding".Mensen leren op oudere leeftijd niet zo gemakkelijk meer te incasseren als daar niet al op jonge leeftijd mee begonnen is. En dat merk je ook in de maatschappij. Alle volwassenen zijn de producten van hun vroegere opvoeding.
[...]
Ik denk ook dat veel volwassenen nog moeten leren incasseren dat het niet altijd gaat zoals ze dat willen en niet gelijk gefrustreerd raken.
Door bijvoorbeeld zo'n 'teringtubbie' van drie jaar aan te spreken dat zijn/haar gekrijs het winkelgenot bederft .
Je kunt ze pas wat leren als ze ook in staat zijn om te leren. Van een drie weken oude puppy ga je ook niet van verwachten dat hij zijn ontlasting kan ophouden/aangeeft dat hij iets moet doen.
En vroeger: ik kan mij niet anders herinneren dan dat 1 blik van moeder voldoende was om mij het zwijgen op te leggen. Maar ja, mijn vroegste herinneringen gaan terug naar mijn vierde levensjaar. Nu mijn kind drie is hoor ik pas van mijn moeder hoe makkelijk zoon is, hoe vaak zij niet met het schaamrood op haar kaken met mij een winkel is ontvlucht. Zal ook heus wel eens een oudere verontwaardigd zijn of haar neus hebben opgehaald over die "hippies van tegenwoordig met hun non-opvoeding".Mensen leren op oudere leeftijd niet zo gemakkelijk meer te incasseren als daar niet al op jonge leeftijd mee begonnen is. En dat merk je ook in de maatschappij. Alle volwassenen zijn de producten van hun vroegere opvoeding.
woensdag 22 januari 2014 22:22
quote:wendy7474 schreef op 22 januari 2014 @ 00:28:
Hoe controleer je trouwens het internetgebruik van je 12-jarige als ze met een smartphone rondlopen?
Internet controle is sowieso een Utopia
De bieb, de school, de mac en zelfs in het OV zit WIFI en ze hebben bijna allemaal een tablet of laptop.
Ik begreep dat ze in een tussenuur meer seksuele voorlichting online leren dan in een heel jaar biologie.
Hoe controleer je trouwens het internetgebruik van je 12-jarige als ze met een smartphone rondlopen?
Internet controle is sowieso een Utopia
De bieb, de school, de mac en zelfs in het OV zit WIFI en ze hebben bijna allemaal een tablet of laptop.
Ik begreep dat ze in een tussenuur meer seksuele voorlichting online leren dan in een heel jaar biologie.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
