Relaties
alle pijlers
Moet ik hem geloven ??
maandag 3 maart 2014 09:51
Hallo lieve viva mensen....
Ik heb een nogal heftig weekend achter de rug en heb behoefte aan jullie mening/kijk hierop .
Ik heb van het weekend mijn vriend geconfronteerd met het feit dat hij zich heeft in geschreven op een sexforum en daar dus sex afspraken heeft geprobeerd te maken. Er staat niet duidelijk of er nu ook echt iets is gebeurd maar mijn vriend zegt nu dus dat er niets gebeurd is,dat het niet verder is gegaan dan dat forum. Op het forum staat wel dat hij verschillende keren heeft staan wachten op een parkeerplaats.
Toen ik hem confronteerde schrok hij echt, maar omdat ik zelf eigenlijk in tranen uit barste en ff apart ben gaan zitten om rustig te worden ben ik bang dat hij nu die tijd gebruikt heeft om zijn smoesjes alvast te verzinnen, dus toen we verder gingen zei hij dat hij nooit vreemd is gegaan dat hij het in een opwelling gedaan had om dat hij zich onzeker voelde omdat hij hem niet altijd stijf kan houden(terwijl ik al zo vaak gezegt heb dat ik t niet erg vind en hij er niets aan kan doen ? Dus waarom onzeker )
Dus nu vraag ik me af hoe jullie dit zien , zal hij inderdaad niet vreemd gegaan zijn ? Of zijn t smoesjes ? Wat zouden jullie doen ? En hoe lang duurt een opwelling ? Toen ik het ontdekte was hij al zeker een half jaar in geschreven ....
Ik heb een nogal heftig weekend achter de rug en heb behoefte aan jullie mening/kijk hierop .
Ik heb van het weekend mijn vriend geconfronteerd met het feit dat hij zich heeft in geschreven op een sexforum en daar dus sex afspraken heeft geprobeerd te maken. Er staat niet duidelijk of er nu ook echt iets is gebeurd maar mijn vriend zegt nu dus dat er niets gebeurd is,dat het niet verder is gegaan dan dat forum. Op het forum staat wel dat hij verschillende keren heeft staan wachten op een parkeerplaats.
Toen ik hem confronteerde schrok hij echt, maar omdat ik zelf eigenlijk in tranen uit barste en ff apart ben gaan zitten om rustig te worden ben ik bang dat hij nu die tijd gebruikt heeft om zijn smoesjes alvast te verzinnen, dus toen we verder gingen zei hij dat hij nooit vreemd is gegaan dat hij het in een opwelling gedaan had om dat hij zich onzeker voelde omdat hij hem niet altijd stijf kan houden(terwijl ik al zo vaak gezegt heb dat ik t niet erg vind en hij er niets aan kan doen ? Dus waarom onzeker )
Dus nu vraag ik me af hoe jullie dit zien , zal hij inderdaad niet vreemd gegaan zijn ? Of zijn t smoesjes ? Wat zouden jullie doen ? En hoe lang duurt een opwelling ? Toen ik het ontdekte was hij al zeker een half jaar in geschreven ....
maandag 3 maart 2014 17:26
De sex is minimaal of niet opwindend genoeg. Afspraakjes maken via zo'n site is spannend. De kans is groot dat hij al andere ontmoetingsplekken heeft geprobeerd, betaalde opties of een pijpbeurt van hetzelfde geslacht heeft gehad. Echt veilig is het allemaal niet.
Of wegrennen of accepteren en oplossing bedenken.
Of wegrennen of accepteren en oplossing bedenken.
maandag 3 maart 2014 17:57
1. Hij waardeert je niet
2. Hij is niet meer verliefd op je
3. Hij wilt met andere naar bed
4. Hij heeft deze pogingen al ondernomen
5. Hij doet veel moeite om dit voor elkaar te krijgen
Hij heeft misschien alles, maar je hebt nog altijd je eigen ziel. Je hebt altijd nog jezelf.
Grootste punt is, dat hij echt veeeeeel moeite heeft gedaan om zoiets te doen. Ik bedoel iemand kan in een dronken bui naar de hoeren zijn geweest. (zou ik er ook een einde aan maken) Maar dat zou nog een hele domme opwelling geweest kunnen zijn.
Dit is bewust geweest. Hij heeft meerdere keren een seks date letterlijk belangrijker gevonden dan jou en de kinderen.
Hij heeft hier gewoon nuchter over na kunnen denken. Heeft echt bewust een keuze gemaakt. En zelfs veel moeite voor ondernomen. Om te kotsen gewoon.
Eng gewoon. Dat je nog twijfelt, het lijkt mij belangrijk dat je hulp in gaat schakelen want uit je reacties blijkt dat je niet meer helder kunt relatieveren. Je wilt te graag dat het goed komt, waardoor je hele beeld vertroebeld is.
2. Hij is niet meer verliefd op je
3. Hij wilt met andere naar bed
4. Hij heeft deze pogingen al ondernomen
5. Hij doet veel moeite om dit voor elkaar te krijgen
Hij heeft misschien alles, maar je hebt nog altijd je eigen ziel. Je hebt altijd nog jezelf.
Grootste punt is, dat hij echt veeeeeel moeite heeft gedaan om zoiets te doen. Ik bedoel iemand kan in een dronken bui naar de hoeren zijn geweest. (zou ik er ook een einde aan maken) Maar dat zou nog een hele domme opwelling geweest kunnen zijn.
Dit is bewust geweest. Hij heeft meerdere keren een seks date letterlijk belangrijker gevonden dan jou en de kinderen.
Hij heeft hier gewoon nuchter over na kunnen denken. Heeft echt bewust een keuze gemaakt. En zelfs veel moeite voor ondernomen. Om te kotsen gewoon.
Eng gewoon. Dat je nog twijfelt, het lijkt mij belangrijk dat je hulp in gaat schakelen want uit je reacties blijkt dat je niet meer helder kunt relatieveren. Je wilt te graag dat het goed komt, waardoor je hele beeld vertroebeld is.
maandag 3 maart 2014 20:35
To, allereerst veel sterkte.
Er is al veel goed advies gegeven. Je hebt via het forum waar je partner op zat misschien kunnen zien of hij vrouwen dan wel mannen (of beiden) zocht. Bereid je er op voor dat je slechts de bovenkant van de beerput hebt gevonden en dat als je verder zoekt/ vraagt de beerput nog smeriger zal zijn (denk aan mobiele app's, zoals tinder/grinder). Wat je zou kunnen doen is bluffen dat je achter meer informatie bent gekomen, maar dat je hem nog een kans wilt geven als hij het uit zichzelf vertelt aan jou (dat werkte in mijn geval als een tierelier). Ik wilde in die situatie alles weten, maar misschien vind jij dat minder belangrijk. Besef je dat hij jouw grenzen heeft overschreden voor zijn eigen genot, hij heeft je onrecht aangedaan. Aan jou of je hiermee kunt blijven leven, of een tijdelijke of definitieve break wilt.
Je reageert helaas niet op de adviezen om je te laten testen en doe ajb ook een hiv test, ookal behoor je niet tot de risicogroep, laat je ook niet afschepen door je huisarts. Doe dit niet alleen voor jezelf, maar ook voor je kinderen. Aan een zieke moeder (of erger) hebben ze niets.
Sterkte.
Er is al veel goed advies gegeven. Je hebt via het forum waar je partner op zat misschien kunnen zien of hij vrouwen dan wel mannen (of beiden) zocht. Bereid je er op voor dat je slechts de bovenkant van de beerput hebt gevonden en dat als je verder zoekt/ vraagt de beerput nog smeriger zal zijn (denk aan mobiele app's, zoals tinder/grinder). Wat je zou kunnen doen is bluffen dat je achter meer informatie bent gekomen, maar dat je hem nog een kans wilt geven als hij het uit zichzelf vertelt aan jou (dat werkte in mijn geval als een tierelier). Ik wilde in die situatie alles weten, maar misschien vind jij dat minder belangrijk. Besef je dat hij jouw grenzen heeft overschreden voor zijn eigen genot, hij heeft je onrecht aangedaan. Aan jou of je hiermee kunt blijven leven, of een tijdelijke of definitieve break wilt.
Je reageert helaas niet op de adviezen om je te laten testen en doe ajb ook een hiv test, ookal behoor je niet tot de risicogroep, laat je ook niet afschepen door je huisarts. Doe dit niet alleen voor jezelf, maar ook voor je kinderen. Aan een zieke moeder (of erger) hebben ze niets.
Sterkte.
maandag 3 maart 2014 21:06
Ik ken een man die hem ook niet omhoog kreeg met zijn vriendin. Omdat hij hele andere seksuele wensen had dan de "gangbare", hij was daarom op zoek naar prostituees. Dus dat niet omhoog krijgen, kan wel betekenen dat hij het in andere seksuele situaties wel kan....
Ik vrees dat je niet bij hem weggaat maar wens je wel veel sterkte. Het vertrouwen wordt denk ik nooit meer hetzelfde.
Ik vrees dat je niet bij hem weggaat maar wens je wel veel sterkte. Het vertrouwen wordt denk ik nooit meer hetzelfde.
dinsdag 4 maart 2014 01:06
Willen begrijpen waarom iets gebeurt of waarom die behoefte er is, is iets anders dan het goedkeuren of door de vingers zien. Dat heb ik niet gezegd, dat dat er ook bij hoort. Maar dan weet je iig wat eronder ligt, want volgens mij gaat dit verder dan ordinair vreemdgaan of de kick van seks/veroveren.
Hoe legitiem verwijten en gekwetst zijn en verdriet enz ook zijn, dat begrijpt hij heus wel, maar daarmee slaat hij dicht en is het einde oefening voor deze relatie. Waarin TO zich ook erg afhankelijk heeft gemaakt en kinderen deelt met hem.
Dus wil er nog dialoog mogelijk zijn, dan gaat dat niet gebeuren door beschuldiging, verwijt, enz. Begrijpen (willen weten wat er in hem omgaat, wie hij is van hoe TO hem kent of dacht te kennen en wat er aan de hand is), is dus iets anders dan begrip hebben voor wat er gebeurd is of gaande is.
Ik zeg dus niet dat het okay is oid. Wel dat TO moet weten wie deze man is, om te beslissen of ze daarmee verder wil en kan.
Maar het is ook op zichzelf al erg genoeg om vertrouwen te beschadigen en de relatie te verbreken, ook als er (nog) geen echte dates uit voortgekomen zijn. Boete doen en wantrouwen, boosheid, zelfs haat en wrok zijn dik terecht, en beloven dat het nooit meer gebeuren zal enz heeft To niks aan om evt vertrouwen te herstellen of te beslissen uit elkaar te gaan.
Covey schrijft ook: eerst begrijpen en dan pas begrepen worden. Niet dat dat "eerlijk" is, maar wel het enige wat werkt. Dus ofwel de insteek dat het zijn schuld is dat hij de relatie op het spel heeft gezet (en het nu klaar en over is met die relatie, teveel verspeeld heeft) of in het kader van evt wederzijdse belangen (evt wel verder willen met elkaar) het principe toepassen dat het op heel eerlijke basis zal moeten zijn (en spijt en "ik zal het nooit meer doen" niet genoeg is) begrijpen en weten wat de motieven erachter zijn..
Je kan wrok, wraak, haat, gekwetstheid, boosheid, beschadiging van vertrouwen enz overstijgen. Dat kan alleen door te begrijpen (nogmaals: iets anders dan goedvinden, goedkeuren, bagatelliseren, goedpraten, rationaliseren).
Verwijt, beschuldigen, wantrouwen enz zullen nooit nader tot elkaar brengen iig. Dan nog zou TO daar genoeg reden toe hebben en alle gelijk hebben (maar de wedstrijd verloren)..
(been there, zelf ook de bedrogen partij geweest, maar maakt nog uit wat het is of je daar samen nog overheen kan en wil komen. En nee, daarbij moet het begrijpen niet alleen van haar kant komen. Een gesprek wordt het iig niet als het verwijten zijn: de ander sluit zich dan af of schiet in de verdediging. Dan kom je er nooit achter..
Dus tis de vraag wat TO wil en zij hoeft geen genoegen te nemen met een slap excuus en een enkele spijtbetuiging. Het moet wel duidelijk zijn dat het menens is: nu eerlijk en duidelijk en anders sowieso klaar mee is, bijvoorbeeld. Ongeacht of TO (financieel) afhankelijk is van hem. Het gaat om het doel wat ze wil bereiken en dat betekent niet dat ze niet ook woedend, verdrietig, verraden, bedrogen enz mag voelen. Verwijten helpt alleen niks, werkt averechts, daarmee hooguit spijt/schuldgevoel/zijn geweten aanspreken, maar dat zijn geen gevoelens die bijdragen aan vertrouwen en herstel of oorzaken wegnemen. Dan moet je nog maar erop vertrouwen dat het niet nogmaals gebeurt, dat hij zich voortaan beheerst.
Maar je weet pas waar je wel of niet meer in kan geloven als je weet wat de oorzaken zijn en niet alleen de symptomen verbiedt en weer moet gaan geloven/ vertrouwen dat "niet mogen" en "rekening houden met TO's gevoelens" genoeg basis zijn om samen verder te gaan.
Persoonlijk zou ik wel willen weten wat er nou echt achter zit.. waar voor sommigen het rondhangen op datingsites al genoeg reden is om ermee te stoppen.
Mijn ex wou destijds nergens op antwoorden, dan moet je wel zelf conclusies trekken, want dan kan vertrouwen niet groeien. Daar was wel sprake van een relatie daarnaast, ik had het misschien anders gevonden als het bijv eenmalig en spanning/lust/ONS was geweest, gebrek aan aandacht van mij, maar uit alles had gesproken dat ie met mij verder had gewild en zich daar ook voor had willen inspannen, er echt voor gegaan was en had willen bewijzen dat het een fout was geweest en niet meer zou gebeuren.
En ja, ik heb eerst maanden alleen maar verweten en me gewenteld in de ellende waar hij me in gestort had. En later (nadat dat huwelijk voorbij was pas) veel tijd gestoken in begrijpen wat er gebeurd was, ja. Hoe zoiets in zijn werk gaat. En hem kunnen vergeven daardoor ook. (maar niet goedgekeurd). En nu een goede verstandhouding. En begrip en waardering van hem ook voor mij.
Als je samen kinderen hebt is het misschien de moeite waard om iig te proberen te weten en te begrijpen wat er aan de hand is. En daarop je eigen (gegronde) keuze te maken of je daarmee kan en wil leven en er nog wel/niet vertrouwen mogelijk is hierna.
Hoe legitiem verwijten en gekwetst zijn en verdriet enz ook zijn, dat begrijpt hij heus wel, maar daarmee slaat hij dicht en is het einde oefening voor deze relatie. Waarin TO zich ook erg afhankelijk heeft gemaakt en kinderen deelt met hem.
Dus wil er nog dialoog mogelijk zijn, dan gaat dat niet gebeuren door beschuldiging, verwijt, enz. Begrijpen (willen weten wat er in hem omgaat, wie hij is van hoe TO hem kent of dacht te kennen en wat er aan de hand is), is dus iets anders dan begrip hebben voor wat er gebeurd is of gaande is.
Ik zeg dus niet dat het okay is oid. Wel dat TO moet weten wie deze man is, om te beslissen of ze daarmee verder wil en kan.
Maar het is ook op zichzelf al erg genoeg om vertrouwen te beschadigen en de relatie te verbreken, ook als er (nog) geen echte dates uit voortgekomen zijn. Boete doen en wantrouwen, boosheid, zelfs haat en wrok zijn dik terecht, en beloven dat het nooit meer gebeuren zal enz heeft To niks aan om evt vertrouwen te herstellen of te beslissen uit elkaar te gaan.
Covey schrijft ook: eerst begrijpen en dan pas begrepen worden. Niet dat dat "eerlijk" is, maar wel het enige wat werkt. Dus ofwel de insteek dat het zijn schuld is dat hij de relatie op het spel heeft gezet (en het nu klaar en over is met die relatie, teveel verspeeld heeft) of in het kader van evt wederzijdse belangen (evt wel verder willen met elkaar) het principe toepassen dat het op heel eerlijke basis zal moeten zijn (en spijt en "ik zal het nooit meer doen" niet genoeg is) begrijpen en weten wat de motieven erachter zijn..
Je kan wrok, wraak, haat, gekwetstheid, boosheid, beschadiging van vertrouwen enz overstijgen. Dat kan alleen door te begrijpen (nogmaals: iets anders dan goedvinden, goedkeuren, bagatelliseren, goedpraten, rationaliseren).
Verwijt, beschuldigen, wantrouwen enz zullen nooit nader tot elkaar brengen iig. Dan nog zou TO daar genoeg reden toe hebben en alle gelijk hebben (maar de wedstrijd verloren)..
(been there, zelf ook de bedrogen partij geweest, maar maakt nog uit wat het is of je daar samen nog overheen kan en wil komen. En nee, daarbij moet het begrijpen niet alleen van haar kant komen. Een gesprek wordt het iig niet als het verwijten zijn: de ander sluit zich dan af of schiet in de verdediging. Dan kom je er nooit achter..
Dus tis de vraag wat TO wil en zij hoeft geen genoegen te nemen met een slap excuus en een enkele spijtbetuiging. Het moet wel duidelijk zijn dat het menens is: nu eerlijk en duidelijk en anders sowieso klaar mee is, bijvoorbeeld. Ongeacht of TO (financieel) afhankelijk is van hem. Het gaat om het doel wat ze wil bereiken en dat betekent niet dat ze niet ook woedend, verdrietig, verraden, bedrogen enz mag voelen. Verwijten helpt alleen niks, werkt averechts, daarmee hooguit spijt/schuldgevoel/zijn geweten aanspreken, maar dat zijn geen gevoelens die bijdragen aan vertrouwen en herstel of oorzaken wegnemen. Dan moet je nog maar erop vertrouwen dat het niet nogmaals gebeurt, dat hij zich voortaan beheerst.
Maar je weet pas waar je wel of niet meer in kan geloven als je weet wat de oorzaken zijn en niet alleen de symptomen verbiedt en weer moet gaan geloven/ vertrouwen dat "niet mogen" en "rekening houden met TO's gevoelens" genoeg basis zijn om samen verder te gaan.
Persoonlijk zou ik wel willen weten wat er nou echt achter zit.. waar voor sommigen het rondhangen op datingsites al genoeg reden is om ermee te stoppen.
Mijn ex wou destijds nergens op antwoorden, dan moet je wel zelf conclusies trekken, want dan kan vertrouwen niet groeien. Daar was wel sprake van een relatie daarnaast, ik had het misschien anders gevonden als het bijv eenmalig en spanning/lust/ONS was geweest, gebrek aan aandacht van mij, maar uit alles had gesproken dat ie met mij verder had gewild en zich daar ook voor had willen inspannen, er echt voor gegaan was en had willen bewijzen dat het een fout was geweest en niet meer zou gebeuren.
En ja, ik heb eerst maanden alleen maar verweten en me gewenteld in de ellende waar hij me in gestort had. En later (nadat dat huwelijk voorbij was pas) veel tijd gestoken in begrijpen wat er gebeurd was, ja. Hoe zoiets in zijn werk gaat. En hem kunnen vergeven daardoor ook. (maar niet goedgekeurd). En nu een goede verstandhouding. En begrip en waardering van hem ook voor mij.
Als je samen kinderen hebt is het misschien de moeite waard om iig te proberen te weten en te begrijpen wat er aan de hand is. En daarop je eigen (gegronde) keuze te maken of je daarmee kan en wil leven en er nog wel/niet vertrouwen mogelijk is hierna.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
