Machtsvertoon in relatie. Relatietherapie?

25-03-2014 07:28 162 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik heb sinds 12 jaar een relatie. We hebben samen een dochter van 3. Altijd al hadden we communicatieproblemen maar na een ruzie leek hij altijd iets bij te draaien en meer zn best te doen om beter te communiceren. Ik dacht altijd dat het

aan onze communicatie lag, en dat ik teveel verwachtte.

Maar nu ik me er meer in verdiept heb, lijkt het alsof ik eindelijk weet wat het is. Mijn vraag is alleen: kan iemand die graag zijn macht wil vertonen in een relatie, daadwerkelijk veranderen of kan ik beter weggaan.



Ik zal het toelichten. Mijn vriend is als kind mishandeld. Geestelijk en

lichamelijk. Zijn vader is zeer dominant en een grote 'machtsfiguur' in het gezin.

Ikzelf heb een gelukkige jeugd gehad. Nooit was er ruzie (valt ook wat over te zeggen natuurlijk). Misschien heeft het nooit zien van confrontaties bij mn ouders ervoor gezorgd dat ik nu overgevoelig reageer?



Nu ervaar ik al van meet af aan in onze relatie steeds weer dat er over elke beslissing (die ik wil nemen) vreselijk gewikt en gewogen moet worden. Meestal is hij het er bij voorbaat al niet mee eens. Of de discussie wordt zo groot dat ik het niet eens meer waard vind om mijn wens door te zetten. Dit laatste is nu echt al jaren aan

de hand. Daarom leef ik in een huis, voornamelijk ingericht naar zijn smaak.

De tuin idem. Over allerlei kleine dingen (bijv. Een matje in de badkamer) wordt geen beslissing genomen. Ik merk nu dat ik geestelijk uitgeput ben van al dat wikken, wegen en niet serieus genomen worden. En dat weinig meer voor hem lijk voelen. Hij zegt dat ik van een mug een olifant maak en vindt dat ik preek.

Ook als ik na een ruzie even alleen wil zijn, blijft hij op de deur bonken en zegt dat hij erin wil. Hij heeft me ook eens 90 keer (!!) gebeld toen ik weg was gegaan van huis om bij een vriendin bij te komen van en te praten over een ruzie.



Ik ben bang dat mijn dochter schade zal onder inden als ik wegga. Maar ook als ik blijf. Maar op deze manier zal ik niet gelukkig zijn. Zal

relathietherapie een uitweg kunnen bieden? Ook hier wil hij al jaren niet aan maar nu heeft hij gezegd,okee. Niet overtuigend maar ik wil t wel aanpakken.



Wat moet ik doen?

Iemand tips?



Lizzious
Alle reacties Link kopieren
Misschien is dit iets voor jou?



https://www.movisie.nl/si ... der%20[MOV-70026-0.2].pdf (Check bij het maatschappelijk werk bij je in de buurt of zij dit ook aanbieden, als het je aanspreekt)
Alle reacties Link kopieren
quote:lizzious schreef op 25 maart 2014 @ 09:00:

goedlullen? aan de zijlijn staan toekijken terwijl hij bezig is met soul searching? Er worden wel veel zaken ingevuld ineens. uiteraard moet je er samen aan werken.

Ik zal de inhoudelijke reacties als leidraad houden.

dank daarvoor.



Jij vindt dat wij aan het invullen zijn?



Onderstaande zijn je eigen woorden.



Hij heeft een paar keer een therapeut gezien, maar dat was na een brief schrijven na 4 x klaar. En hij deelde lang niet alles met mij. Hoeft ook niet, maar nu vind ik dat ik recht heb op transparantie en wat 'soul searching'. Van zijn kant.



Als je niet eens eerlijk naar je zelf toe kan zijn dan gaat therapie ook niet werken.
Alle reacties Link kopieren
quote:lizzious schreef op 25 maart 2014 @ 08:44:

Bellatrix vandetta, ondanks je cynisme kan ik wel om je opmerking lachen.



Ik bekijk het toch liever wat optimistischer; we zijn hier nu, ik reageer in dit forum omdat ik wel wat helderheid kan gebruiken. Ik wil niet blijven hangen in het verleden en waarom ik niet eerder grote stappen gemaakt heb. Daar heb ik helemaal niks aan.

Naast zijn aangeleerde gedrag qua machtsvertoon is hij: een lieve, zorgzame vader, heeft humor, we delen zelfde interesses.

Dus in 1 keer je relatie stoppen is niet makkelijk. Zeker niet met kind. Daar komt mijn grote schuldgevoel (naar mn kind) nu bij.

Ik maak vandaag nog een afspraak voor relatietherapie.



Hij heeft een paar keer een therapeut gezien, maar dat was na een brief schrijven na 4 x klaar. En hij deelde lang niet alles met mij. Hoeft ook niet, maar nu vind ik dat ik recht heb op transparantie en wat 'soul searching'. Van zijn kant.



Ik zie dit als laatste redmiddel.





Yep. Ik noem dat goedlullen.

Want hij kan zooooo liehiehief zijn. Bull.

Ik lees nergens een lieve man.

Maar als jij bij je huistiran wilt blijven, be my guest.



En verder eens maet Dubio.
Trouwe onderdaan van Zijne Majesteiten Kater I en II
Alle reacties Link kopieren
Waar ben je bang voor wanneer je meer ruimte neemt?
"I'm just an animal looking for a home and.... share the same space for a minute or two...”
Alle reacties Link kopieren
met plaatsbepalingen bedoel ik niet de deurmat die steeds verschoven wordt
Alle reacties Link kopieren
Wat wel dan?
Ga in therapie!
Alle reacties Link kopieren
Nu kun je wel kriegelig reageren, maar velen van ons weten uit ervaring dat het helemaal geen drol uitmaakt hoe lief de man 80% van de tijd is als hij de overige 20% een eikel is. Het één weegt niet tegen het ander op. Die 20% (of zelfs als het veel minder is) kan je relatie compleet kapotmaken. Je kan er zelf heel, heel klein van worden en dat is een voortschrijdend proces. Het stopt hier dus niet, het zal alleen maar erger worden.
Ga in therapie!
Alle reacties Link kopieren
Als ik het zo lees heeft hij rechtstreeks het gedrag van zijn vader overgenomen. Misschien niet het mishandelen, maar wel de dominantie en de "machtsfiguur" zijn. Een goede therapeut zal hem dat laten inzien en ook jou laten inzien dat jij het hem mogelijk maakt om dit gedrag te vertonen. Ja hij is beschadigd door zijn opvoeding, maar je dochter raakt zo ook beschadigd door haar opvoeding.



Wat als ze groter wordt en ook dit soort discussies/strijd met haar vader krijgt. Praat je het dan ook nog goed.



Ga aub in therapie, doe het dan in ieder geval voor je dochter.
Alle reacties Link kopieren
quote:lizzious schreef op 25 maart 2014 @ 07:28:



Misschien heeft het nooit zien van confrontaties bij mn ouders ervoor gezorgd dat ik nu overgevoelig reageer? Ik denk dat jouw ouders ook hun conflicten hadden maar het indirect uitvochten. Jouw manier van communiceren is namelijk ook machtsvertoon maar dan op een andere manier. Ik persoonlijk zou liever met de directheid van je vriend te maken hebben dan met jouw dubbele bodem. Maar nog liever met geen van beiden.
Bah
Alle reacties Link kopieren
quote:BellatrixVanDetta schreef op 25 maart 2014 @ 09:32:

[...]

Yep. Ik noem dat goedlullen.

Want hij kan zooooo liehiehief zijn. Bull.

Ik lees nergens een lieve man.

Maar als jij bij je huistiran wilt blijven, be my guest.





Het kan ook gewoon een objectieve beschrijving zijn. Hij is misschien echt een goede vader, ze delen misschien echt veel interesses, maar daarnaast is hij soms een lul. En dat lulgehalte kan misschien te erg zijn om de relatie te willen verderzetten.



Weinig is zwart-wit. Kinderen en volwassenen die emotioneel niet volwassen geworden zijn denken in termen van zwart-wit. Ze hoeft hem heus niet karikaturaal zwart-wit neer te zetten om toch te beslissen om van hem weg te gaan.
Wat een lastige situatie,

Het voelt voor mij een beetje onterecht dat je partner nu 'de schuld' in de schoenen krijgt geschoven, al ben ik de grootste voorstander van het verbreken van ongezonde relaties. Jullie hebben immers samen deze situatie in stand gebracht en gehouden. Jij hebt niet geleerd om met een goede manier met conflicten om te gaan en hij evenmin. Dat hij zich op een vervelende manier uit en jij vooral je mond houdt, maakt hem niet tot de enige persoon die een smet op de relatie legt.



Je zegt ook: 'ik vind zoiets kleins als een deurmat geen discussie waard'. Dat klopt; een deurmat is geen discussie waard... in een gezonde relatie. Jullie relatie is niet gezond en de deurmat is in dit geval alleen lijdend voorwerp. Volgens mij zou juist die deurmat je daarom al 12 jaar een discussie waard moeten zijn.



Ik zou niet meteen de handdoek in de ring gooien en inderdaad in therapie gaan. Ik hoop voor je dat hij jullie relatie serieus genoeg neemt.

Succes!!
Alle reacties Link kopieren
quote:lizzious schreef op 25 maart 2014 @ 09:44:

met plaatsbepalingen bedoel ik niet de deurmat die steeds verschoven wordt
Alle reacties Link kopieren
Ruimte krijg je meestal niet vanzelf. Ruimte NEEM je. Doet je partner ook.
Alle reacties Link kopieren
quote:Lisa077 schreef op 25 maart 2014 @ 10:14:

Ruimte krijg je meestal niet vanzelf. Ruimte NEEM je. Doet je partner ook.



Klopt als je je partner de gelegenheid geeft om over je grenzen heen te walsen dan zal hij dat op een gegeven moment ook gaan doen. Al is het maar onbewust. Dus moet je ruimte durven innemen.



Maar als je zelf op een gezonde manier die ruimte durft / kan nemen maar je partner wijkt geen millimeter en wil je geen ruimte geven vanwege issues uit het verleden dan kan je zelf nog op zo'n goede manier bezig zijn maar dan werkt het niet. Voor een relatie heb je er 2 nodig.
Alle reacties Link kopieren
Het is al gezegd, jouw man doet nu precies hetzelfde als zijn vader deed.

Niet het mishandelen maar hij is dominant en wil de macht in de relatie.

Vooral in ruzies of discussies moet en zal hij ' winnen' , want hij zal niet meer de zwakkere zijn.

Dit was hij namelijk vroeger en dit wil hij niet meer zijn.

Dit patroon doorbreken kan m.i. alleen maar met een goede therapeut.

Jij kan hem daar niet bij helpen.

Hij moet het zelf willen en hij moet het verleden ook willen verwerken. Ik denk namelijk niet dat hij het verwerkt heeft, daar heeft hij echt wel professionele hulp bij nodig.

En jij laat over je heen lopen en geeft niet duidelijk je grens aan of blijft niet bij je standpunt.

Zo houd jij dit gedrag zelf ook in stand.

Jij mag wel wat assertiever worden.



Een relatietherapeut alleen is denk ik niet voldoende
Mijn schoonzus is na tig jaar eindelijk verlost van zo'n man.Haar man was een controlfreak en besliste zelfs of er een waterkoker gekocht mocht worden.Ze merkte steeds meer dat ze haar eigen ik kwijtraakte en raakte numb.Ze had niet eens meer door dat ze totaal niks te vertellen had.Wij als familie konden niet anders doen dan toekijken.Want ja als je er wat van zei...dan was t...maar ik houd nog steeds van hem.Het goedpraten van zijn gedrag.Nu na jaren is ze eindelijk bij hem weg en ze bloeit helemaal op.Ze begint weer vrolijk te worden en plannen te maken voor de toekomst.Gelukkig zag ze het licht maar het is moeilijk om uit zo'n relatie te breken.

Veel sterkte TO
Om kleine dingen heisa maken, het telefoonterrorisme... herkenbaar... van mijn moeder welteverstaan. Heb dan ook geen contact meer met haar.
Alle reacties Link kopieren
Hier ook een ervaringsdeskundige



Ja, je kunt sommige reacties ongenuanceerd vinden, mss te zwart/wit, je kunt het goedpraten en je kunt (hele goede) redenen in zijn jeugd vinden (en het dus begrijpen), maar.......... zolang hij niet genegen is om in therapie te gaan (ook samen) zal er niets veranderen.



Niet in discussie gaan omdat de sop de kool niet waard is (teveel moeite) en je grenzen verlegen omdat je niet constant ruzie wil maken zal hem alleen maar sterken in zijn dominantie. En ja, dan is je enige optie weggaan of 'slikken of stikken' totdat je (bijna) bent 'weggevaagd' en er niets van je over zal blijven.



Je kunt de opmerkingen van Bellatrix niet zo leuk vinden maar uiteindelijk komt het hier wel op neer (was in mijn hoofd ook mijn eerste reactie) en uiteindelijk zul je, net als velen die jou zijn voorgegaan, je dit ook realiseren!



Veel succes!
It's hip(ster) to be square!
Alle reacties Link kopieren
Ik denk ook dat het een ongezonde situatie is nu, maar daarmee vind ik niet dat je dus maar een einde aan deze relatie zou moeten maken. Het is gedrag wat met een goede therapeut misschien wel te veranderen is, mits hij zich daar volop voor wil inzetten. Relatietherapie kan misschien een goede basis zijn omdat jullie vastzitten in bepaalde patronen, maar wellicht hebben zijn gedragspatronen (daarbinnen/daarnaast) wel extra aandacht nodig.



Persoonlijk zou ik het dus wel een kans geven, maar wel duidelijk aangeven dat je twijfelt of het nog wel goed zit en waarom, maar dat je het wel een kans wilt geven maar dan wel wil dat jullie je allebei daarvoor inzetten. Als hij daar niet voor open staat, dan lijkt het me niet goed om deze situatie langer vol te houden, zeker ook voor jullie dochter.
Alle reacties Link kopieren
quote:lizzious schreef op 25 maart 2014 @ 09:00:

goedlullen? aan de zijlijn staan toekijken terwijl hij bezig is met soul searching? Er worden wel veel zaken ingevuld ineens. uiteraard moet je er samen aan werken.

Ik zal de inhoudelijke reacties als leidraad houden.

dank daarvoor.Daar mag je die van Bella echt wel bij rekenen,ik reageer niet eens meer zodra het ja maar begint, zolang jij nog zo je hoofd in het zand steekt ben jij er nog niet aan toe om stappen te ondernemen aangezien jij alles zal blijven ontkennen en zal blijven zoeken naar een reden om in deze situatie te zitten, waar je jammer genoeg ook een kind in betrekt!
Alle reacties Link kopieren
quote:dubiootje schreef op 25 maart 2014 @ 09:49:

Nu kun je wel kriegelig reageren, maar velen van ons weten uit ervaring dat het helemaal geen drol uitmaakt hoe lief de man 80% van de tijd is als hij de overige 20% een eikel is. Het één weegt niet tegen het ander op. Die 20% (of zelfs als het veel minder is) kan je relatie compleet kapotmaken. Je kan er zelf heel, heel klein van worden en dat is een voortschrijdend proces. Het stopt hier dus niet, het zal alleen maar erger worden.
Alle reacties Link kopieren
Je verexcuseert zijn asociale gedrag aan alle kanten. Je zit er tot je nek toe in en je ziet nu al niet meer hoe belachelijk deze man jou (en jullie kind!) behandelt. Uit je openingspost begrijp ik dat je al heel lang inziet dat hij geen normaal gedrag vertoont. Waarom heb je dan toch een kind laten komen bij deze man? Nu te laat natuurlijk, maar je lijkt het weloverwogen gedaan te hebben, terwijl je (als ik het verhaal goed begrijp) destijds al je twijfels had. Dat vind ik op zijn zachtst gezegd nogal naïef dan. Maar goed, wat je nu kunt doen.... Je geeft zelf al aan dat wat je ook doet, hij er dan een soort strijd van maakt. Jij geeft vervolgens dan maar toe om er vanaf te zijn. Je kunt maar 2 dingen doen: hiermee doorgaan of ermee kappen. Bij het laatste dan ook wel echt fysieke afstand nemen, want anders schiet het niet op. Maar als hij dan vervolgens 60 keer gaat bellen, wordt het een stalker....



Sterkte ermee. Je hebt werkelijk een prachtexemplaar gekozen als vader van je kind....
You've got a real problem all right, and a banjo is the only answer!
Alle reacties Link kopieren
Oh en het feit dat hij vroeger zelf mishandeld is, is geen excuus om het nu dan maar zelf te doen he. Het zou hooguit een reden moeten zijn om het zelf beter te doen, omdat je niet hetzelfde wilt voor je kind als wat jou is aangedaan.....
You've got a real problem all right, and a banjo is the only answer!
Ik herken veel in je post en die van Chartreuse. Op de een of andere manier sluipt het er langzaam in, maar zo'n patroon doorbreken is ontzettend moeilijk.



Heeft uiteindelijk onze relatie gekost, hij ging zich steeds asocialer gedragen, meette met 2 maten, vond dat ie zelf meer rechten had dan ik in de relatie, want hij had 'andere behoeften'. Mijn verzet of poging om meer ruimte te creëren voor mezelf accepteerde hij niet. Uiteindelijk een punt achter gezet, wat een enorme opluchting was. Later toen ik meer afstand had ben ik pas gaan zien hoe scheef onze relatie was (en wat mijn aandeel daarin is geweest). Iets wat ik nooit meer zal laten gebeuren.
Alle reacties Link kopieren
quote:ronniemitchel schreef op 25 maart 2014 @ 11:39:

[...]





Daar mag je die van Bella echt wel bij rekenen,ik reageer niet eens meer zodra het ja maar begint, zolang jij nog zo je hoofd in het zand steekt ben jij er nog niet aan toe om stappen te ondernemen aangezien jij alles zal blijven ontkennen en zal blijven zoeken naar een reden om in deze situatie te zitten, waar je jammer genoeg ook een kind in betrekt!Thx. Supportive as ever!
Trouwe onderdaan van Zijne Majesteiten Kater I en II

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven