Psyche
alle pijlers
Dikke tranen en een 'pammetje'?
woensdag 16 april 2014 09:38
Sinds zondag is de koek een beetje op. Die dag kreeg ik te horen dat een lieve vriendin die al een tijd ernstig ziek is 'op' is. 40 jaar. Donderdag komt de arts en kiest ze voor haar eigen einde. Dik respect. Maar heel veel tranen. Toen ik daarover mijn ei kwijt wilde bij mijn andere vriendin kreeg ik haar broer aan de telefoon. Zij was net opgehaald door de ambulance. Hartaanval. Drie keer gereanimeerd. 42 jaar. In drie uur was ik bijna een vriendin kwijt en verlies ik er definitief een. De vrijdag voor het weekend kregen we te horen dat mijn vader kanker had. En nu blijven de tranen dus maar lopen. Gewoon spontaan. Slapen lukt ook niet meer echt. Met vriendin twee gaat het inmiddels een stuk beter gelukkig! En dat verdriet lijkt me ook alleen maar logisch.
Ik ben naar de huisarts geweest en daar kreeg ik oxazepammetjes. Tot op heden nog niet genomen. Vandaar dus mijn vraag. Ik ben zo bang dat ik daar een soort van Zombiesuf van ga worden, en deze week wil ik mijn kop wel helder houden. Er komt nog een bak ellende aan uiteraard na donderdag. Ik heb nog nooit een pammetje geslikt en weet dus niet wat dit doet met mijn 'gestel'. Is het heel erg of zeggen jullie 'slikken die pil, het valt reuze mee'? Want na het verhaal op Radar ben ik er eigenlijk niet blijer van geworden
Ik ben naar de huisarts geweest en daar kreeg ik oxazepammetjes. Tot op heden nog niet genomen. Vandaar dus mijn vraag. Ik ben zo bang dat ik daar een soort van Zombiesuf van ga worden, en deze week wil ik mijn kop wel helder houden. Er komt nog een bak ellende aan uiteraard na donderdag. Ik heb nog nooit een pammetje geslikt en weet dus niet wat dit doet met mijn 'gestel'. Is het heel erg of zeggen jullie 'slikken die pil, het valt reuze mee'? Want na het verhaal op Radar ben ik er eigenlijk niet blijer van geworden
"As je denk dat je mooi ben dan ben je een embersiel leleike kuthoer"
woensdag 16 april 2014 10:45
quote:adorabull schreef op 16 april 2014 @ 09:47:
Dank voor de knuffels en het advies!!! Misschien gewoon maar blijven janken en een halfje voor het slapen proberen. Het lijkt wel dat hoe moeier ik ben in mijn kop, hoe interessanter het slaapkamerplafond lijkt te wordenDit zou inderdaad mijn advies zijn. Het verdriet moet er toch uit en je lijkt er realistisch mee om te gaan. Dus overdag lekker huilen, het van je afpraken, of wat voor jou helpt. Als je er last van hebt dat je 's nachts niet kunt slapen kun je altijd een pammetje nemen, en ik zou idd beginnen met een halve, heeft dat geen effect kun je altijd die andere halve nog nemen. Heel veel sterkte!
Dank voor de knuffels en het advies!!! Misschien gewoon maar blijven janken en een halfje voor het slapen proberen. Het lijkt wel dat hoe moeier ik ben in mijn kop, hoe interessanter het slaapkamerplafond lijkt te wordenDit zou inderdaad mijn advies zijn. Het verdriet moet er toch uit en je lijkt er realistisch mee om te gaan. Dus overdag lekker huilen, het van je afpraken, of wat voor jou helpt. Als je er last van hebt dat je 's nachts niet kunt slapen kun je altijd een pammetje nemen, en ik zou idd beginnen met een halve, heeft dat geen effect kun je altijd die andere halve nog nemen. Heel veel sterkte!
woensdag 16 april 2014 10:50
adorabull, wat een nare berichten! Ik denk dat tranen inderdaad goed zijn, zo veel mogelijk eruit. En voor de momenten dat je er (bijv) voor je vriendin moet zijn, neem je een uurtje van tevoren een halfje bijvoorbeeld, dan heb je mogelijk precies de goede dosering om niet de hele tijd te huilen, maar ook niet een zombie te zijn. Maar dat is natuurlijk ook uitproberen.
Ik zou zelf niet teveel proberen je verdriet te onderdrukken. Dus zo weinig mogelijk medicatie nemen, maar soms is het gewoon nodig, dat begrijp ik wel.
Ik zou zelf niet teveel proberen je verdriet te onderdrukken. Dus zo weinig mogelijk medicatie nemen, maar soms is het gewoon nodig, dat begrijp ik wel.
woensdag 16 april 2014 10:52
Allereerst wil ik je heel erg veel sterkte wensen. Dit soort dingen... geen woorden voor, maar je snapt me wel denk ik... hele dikke knuffel vanaf hier.
Over de pammetjes, iedereen reageert er anders op, ik heb ze gehad voor een operatie omdat ik hysterisch bang was. Ik werd er niet rustig van maar juist lallend vrolijk. Ik was mijn mind to mouth filter kwijt en heb lopen vloeken, terwijl ik hier normaal gesproken niet van hou. Als je het nog niet eerder hebt genomen dan zou ik inderdaad oppassen. Zoals anderen al zeggen, probeer het voor het slapen gaan. Hopelijk werkt het en geeft het je een beetje rust.
Over de pammetjes, iedereen reageert er anders op, ik heb ze gehad voor een operatie omdat ik hysterisch bang was. Ik werd er niet rustig van maar juist lallend vrolijk. Ik was mijn mind to mouth filter kwijt en heb lopen vloeken, terwijl ik hier normaal gesproken niet van hou. Als je het nog niet eerder hebt genomen dan zou ik inderdaad oppassen. Zoals anderen al zeggen, probeer het voor het slapen gaan. Hopelijk werkt het en geeft het je een beetje rust.
woensdag 16 april 2014 10:58
Hier ook geen advies over pillen, daar heb ik geen enkele ervaring mee, maar wel met verdriet. Laat maar stromen die tranen, want het is ook veel en het is ook echt verdriet. En in je berichten lees ik dat je de zaken goed op een rijtje kan zetten.
Maar nu even niet. Dus laat het komen. Mag.
Maar nu even niet. Dus laat het komen. Mag.
Everything you see I owe to spaghetti!
woensdag 16 april 2014 11:25
Ervaring met een ander pammetje. Bij mij is het echt vanwege het slapen, dus af en toe neem ik een dosis.
Mijn advies is om ze idd 's avonds te nemen, of voor het slapengaan. Verder zou ik proberen om in de avonden wat afleiding te zoeken (Friends (tv-serie) werkt bij mij op dat soort momenten goed, of een detective). Ik ben op dat soort momenten ook een groot voorstander van tv/internet/dvd, omdat je er relatief weinig voor hoeft te doen om afgeleid te worden (bij een boek moet je dat nog pakken, je concentreren... naar dat schermpje hoef je alleen maar te staren). Verder zijn er hier op het forum vaak heel veel Zeer Nutteloze Problemen. Bij mij hielp het ook om me daarin te verdiepen.
Verder advies: lekker koken/eten met vrienden zodat je even van je af kunt praten, en een flink stuk door het bos/over het strand lopen. Het is allemaal niet niets hoor! Wees niet te bang voor die pilletjes, gewoon met jezelf afspreken dat als je een herhaalrecept wil, je een nieuwe afspraak met de huisarts maakt.
Mijn advies is om ze idd 's avonds te nemen, of voor het slapengaan. Verder zou ik proberen om in de avonden wat afleiding te zoeken (Friends (tv-serie) werkt bij mij op dat soort momenten goed, of een detective). Ik ben op dat soort momenten ook een groot voorstander van tv/internet/dvd, omdat je er relatief weinig voor hoeft te doen om afgeleid te worden (bij een boek moet je dat nog pakken, je concentreren... naar dat schermpje hoef je alleen maar te staren). Verder zijn er hier op het forum vaak heel veel Zeer Nutteloze Problemen. Bij mij hielp het ook om me daarin te verdiepen.
Verder advies: lekker koken/eten met vrienden zodat je even van je af kunt praten, en een flink stuk door het bos/over het strand lopen. Het is allemaal niet niets hoor! Wees niet te bang voor die pilletjes, gewoon met jezelf afspreken dat als je een herhaalrecept wil, je een nieuwe afspraak met de huisarts maakt.
woensdag 16 april 2014 11:26
Dit lijkt wel of het leven zelf aan het bashen is. Kan me voorstellen dat je het heel erg zwaar hebt en een dikke kus van mij daarvoor. Heb geen advies voor je. Iedereen reageert anders op oxazepam, ik word er niet duf van, een ander weer wel. Zoals eerder geopperd, kan je een halfje nemen en kom je wat tot rust.
Hoe ouder je wordt, hoe meer dat soort vreselijke zaken voorbij komen. Weet dat je niet alleen bent in je verdriet en dat er meerdere mensen zich verdrietig maken om deze dames en heer. Misschien is het een idee om eens bij elkaar te komen of iemand in die kringen op te zoeken, zodat je er over kunt praten met iemand die echt begrijpt wat je voelt.
Hoe ouder je wordt, hoe meer dat soort vreselijke zaken voorbij komen. Weet dat je niet alleen bent in je verdriet en dat er meerdere mensen zich verdrietig maken om deze dames en heer. Misschien is het een idee om eens bij elkaar te komen of iemand in die kringen op te zoeken, zodat je er over kunt praten met iemand die echt begrijpt wat je voelt.
woensdag 16 april 2014 11:30
Jeetje, wat heftig Adora. Veel een hele dikke En mijn advies is om de pammetjes voor later te bewaren. Ik had vorig jaar zo'n soort jaar en na het incasseren van alle dingen, de begrafenissen etc. sloeg bij mij de paniek toe. En ik had geen middelen maar was achteraf misschien wel beter geweest.
Heel veel sterkte!! Zowel donderdag en de tijd daarna, met je andere vriendin en met je vader
Heel veel sterkte!! Zowel donderdag en de tijd daarna, met je andere vriendin en met je vader
woensdag 16 april 2014 11:39
Och, wat krijg jij veel tegelijk op je bordje.
Vanzelfsprekend blijven de tranen rollen. Daar doet een oxazepamtabletje ook niets aan af. Maar je kunt er misschien even van bijkomen als je moe bent van je verdriet.
Neem er af en toe eentje (of een halfje) om wat rustiger te slapen. Als je uitgerust bent kun je de wereld beter aan.
Van een paar pammetjes word je echt geen verslaafde.
Veel sterkte!
Vanzelfsprekend blijven de tranen rollen. Daar doet een oxazepamtabletje ook niets aan af. Maar je kunt er misschien even van bijkomen als je moe bent van je verdriet.
Neem er af en toe eentje (of een halfje) om wat rustiger te slapen. Als je uitgerust bent kun je de wereld beter aan.
Van een paar pammetjes word je echt geen verslaafde.
Veel sterkte!
woensdag 16 april 2014 13:20
Heb ze ook gebruikt in een periode van verdriet en spanning. Vooral 's avonds voor het slapen gaan. Die paar uurtjes slaap die je dan pakt maken net het verschil om het vol te houden.
Daarnaast, op de dag van de begrafenis, 's ochtends maar een hele genomen en een uur vantevoren nog eentje want ik moest een toespraak houden. Heb dat wel geweten! Was geen zombie maar emoties werden wel erg afgevlakt. Speech heb ik goed volbracht ( was heel rustig en achteraf dus blij dat ik dat door de 'pammetjes' kon doen) maar hoorde na afloop wel, via via, dat men het vreemd vond dat ze geen tranen bij me hadden gezien, bijna emotieloos.
Dus ja, je wordt er wel 'anders' van. Voor het slapen gaan zou ik het zeker adviseren maar pas overdag wel op!
Daarnaast, op de dag van de begrafenis, 's ochtends maar een hele genomen en een uur vantevoren nog eentje want ik moest een toespraak houden. Heb dat wel geweten! Was geen zombie maar emoties werden wel erg afgevlakt. Speech heb ik goed volbracht ( was heel rustig en achteraf dus blij dat ik dat door de 'pammetjes' kon doen) maar hoorde na afloop wel, via via, dat men het vreemd vond dat ze geen tranen bij me hadden gezien, bijna emotieloos.
Dus ja, je wordt er wel 'anders' van. Voor het slapen gaan zou ik het zeker adviseren maar pas overdag wel op!
I have neither the time nor the crayons to explain this to you.
woensdag 16 april 2014 16:36
Ten eerste heel veel sterkte. Het is normaal dat je de tranen even niet kunt stoppen lijkt me, het is nogal wat wat je in één keer op je pad krijgt.
Iemand schreef het al maar pammetjes maken je verdriet niet minder. Dokters schrijven ze té gemakkelijk voor Het lijkt wel of ze snel van je af willen met "douw er maar een pil in"
Als je snachts niet goed slaapt is dat een idee om er dan een te nemen maar verder zou ik verdriet gewoon laten komen, het moet er toch een keer uit.
Nogmaals sterkte.
Iemand schreef het al maar pammetjes maken je verdriet niet minder. Dokters schrijven ze té gemakkelijk voor Het lijkt wel of ze snel van je af willen met "douw er maar een pil in"
Als je snachts niet goed slaapt is dat een idee om er dan een te nemen maar verder zou ik verdriet gewoon laten komen, het moet er toch een keer uit.
Nogmaals sterkte.
donderdag 17 april 2014 08:16
Gisteravond voor het slapen een pammetje genomen. Een halfje. Ik heb wel geslapen maar was wel al weer om 04:00 wakker en toen was het wel klaar. Vandaag gebeurt het...
De andere vriendin ligt al niet meer in het ziekenhuis en is al thuis!!! Zondagochtend moesten ze haar vlak voor aankomst in het ziekenhuis nog drie keer reanimeren in amersfoort. Gelijk gedotterd en een stent geplaatst binnen twee dagen al weer naar huis. Het gaat goed.
Was gewoon dikke pech. Bloedpropje.
Door het reanimeren was dat al losgeschoten maar omdat het toch wat beschadigd had een stent geplaatst. Hartspier bleek op de echo niet beschadigd dus 'gaat u maar lekker naar huis'
Veel medicijnen mee en even rustig aan doen
De andere vriendin ligt al niet meer in het ziekenhuis en is al thuis!!! Zondagochtend moesten ze haar vlak voor aankomst in het ziekenhuis nog drie keer reanimeren in amersfoort. Gelijk gedotterd en een stent geplaatst binnen twee dagen al weer naar huis. Het gaat goed.
Was gewoon dikke pech. Bloedpropje.
Door het reanimeren was dat al losgeschoten maar omdat het toch wat beschadigd had een stent geplaatst. Hartspier bleek op de echo niet beschadigd dus 'gaat u maar lekker naar huis'
Veel medicijnen mee en even rustig aan doen
"As je denk dat je mooi ben dan ben je een embersiel leleike kuthoer"
donderdag 17 april 2014 09:08
Alle beetjes slaap helpen Adora bekijk het maar zo het is geen goede nachtrust geweest maar ieder uurtje is mooi mee genomen.
Anders had je waarschijnlijk niet geslapen.
Fijn dat je vriendin thuis is! Als ze het dan maar wel écht rustig aan doet. Het zal haar wat tijd kosten om aan te sterken iets aan je hart geeft altijd een grote lichamelijke klap geestelijk trouwens ook. Krijgt ze verder nog begeleiding in het revalideren?
En met vandaag gebeurt het bedoel je je andere vriendin?
Heel veel sterkte het zal een lastige dag zijn.
Anders had je waarschijnlijk niet geslapen.
Fijn dat je vriendin thuis is! Als ze het dan maar wel écht rustig aan doet. Het zal haar wat tijd kosten om aan te sterken iets aan je hart geeft altijd een grote lichamelijke klap geestelijk trouwens ook. Krijgt ze verder nog begeleiding in het revalideren?
En met vandaag gebeurt het bedoel je je andere vriendin?
Heel veel sterkte het zal een lastige dag zijn.
donderdag 17 april 2014 09:19
Meid, confrontatie met de sterfelijkheid van mensen waar je van houdt is heel traumatisch. Als dat dan bij drie mensen waar je van houdt in één week gebeurd, dan wordt je hele wereld op z'n kop gezet. En daar doet een pammetje helemaal niks tegen. Hooguit voor je naar bed gaat, in de hoop dat je kunt slapen, maar aan je trauma, niks. Tijd, dat heeft het nodig. Alleen wordt dat tegenwoordig vergeten, dat sommige dingen echt tijd nodig hebben. Neem die tijd, en geneer je niet voor je tranen.
