Psyche
alle pijlers
Hoe neem je een besluit? (zie uitleg)
woensdag 16 april 2014 23:27
Al meerdere jaren hebben mijn man en ik plannen om te verhuizen. De woning waarin wij momenteel wonen heeft nogal wat gebreken zoals lekkage en ander achterstallig onderhoud. Het huis is slecht geïsoleerd waardoor we echt schulden hebben opgelopen wat betreft de energienota's. Deze zijn wij nog steeds aan het afbetalen bij diverse deurwaarders. Iets wat elk jaar natuurlijk iets hoger wordt omdat er steeds nieuwe jaarafrekeningen komen en qua maandbedrag zitten we gewoon al aan de max.
In de plaats waar wij wonen hebben wij geen vrienden of familie, er is feitelijk niet iets concreets dat ons hier houd.
Ik ben het huis aan de ene kant echt zat, het laminaat is in een dusdanige staat dat stofzuigen al een hele onderneming is, geld steken in een nieuwe vloer is natuurlijk zonde als je kort daarna wil gaan verhuizen en zo gaan we dus al een tijdje in hetzelfde cirkeltje rond. Ergernis alom.
Nu is mijn zus bezig om zwanger te worden, het is de bedoeling dat ik 3 dagdelen op haar kleintje ga passen als het zover is (even ervan uitgaande dat alles volgens plan verloopt). Voor haar is dit heel erg fijn omdat ze geen andere opvang hoeft te zoeken in verband met haar werk en voor mij is het met mijn werk heel makkelijk combineren. Zelf hebben wij geen kinderen en ook daarom vind ik het fijn om te doen.
Echter is dit onmogelijk door de afstand dus zal ik moeten verhuizen om dit praktisch mogelijk te maken. En ik wil ook wel verhuizen, maar toch ook niet. Gevoelsmatig word ik al misselijk bij het idee. Ik vraag mijzelf al jaren af waardoor dit komt, ik heb er geen antwoord op. Wij hebben meerdere woningen bezichtigd de afgelopen jaren, tweemaal toe bijna een contract getekend. Elke keer heb ik hysterisch huilend de hele boel afgeblazen. En waarom? Ik heb geen idee. Het is een gevoel diep van binnen, ik weet niet wat het is, waarom het er is. Ik snap het niet. In mijn optiek heb ik er geen reden voor om dit zo te voelen. Zeker gezien alle negatieve kanten aan het hier blijven wonen.
Ik heb van alles geprobeerd, voor en tegen lijstjes gemaakt, goed gesprek met mezelf en met anderen, relativeren. Geen nut.
Ik ben inmiddels op een punt dat ik niet goed meer weet wat ik moet. Man staat achter mij en wil een woning waar ook ik me prettig bij voel. Hij pusht mij totaal niet en is juist heel erg lief en begripvol. Wel weet ik dat hij graag zou willen verhuizen.
Ik weet niet goed wat ik van jullie verwacht, een mening? Advies? Een shop? Ik wil er gewoon graag even over praten. Ik zit vast en weet niet hoe ik hiermee vooruit kom.
In de plaats waar wij wonen hebben wij geen vrienden of familie, er is feitelijk niet iets concreets dat ons hier houd.
Ik ben het huis aan de ene kant echt zat, het laminaat is in een dusdanige staat dat stofzuigen al een hele onderneming is, geld steken in een nieuwe vloer is natuurlijk zonde als je kort daarna wil gaan verhuizen en zo gaan we dus al een tijdje in hetzelfde cirkeltje rond. Ergernis alom.
Nu is mijn zus bezig om zwanger te worden, het is de bedoeling dat ik 3 dagdelen op haar kleintje ga passen als het zover is (even ervan uitgaande dat alles volgens plan verloopt). Voor haar is dit heel erg fijn omdat ze geen andere opvang hoeft te zoeken in verband met haar werk en voor mij is het met mijn werk heel makkelijk combineren. Zelf hebben wij geen kinderen en ook daarom vind ik het fijn om te doen.
Echter is dit onmogelijk door de afstand dus zal ik moeten verhuizen om dit praktisch mogelijk te maken. En ik wil ook wel verhuizen, maar toch ook niet. Gevoelsmatig word ik al misselijk bij het idee. Ik vraag mijzelf al jaren af waardoor dit komt, ik heb er geen antwoord op. Wij hebben meerdere woningen bezichtigd de afgelopen jaren, tweemaal toe bijna een contract getekend. Elke keer heb ik hysterisch huilend de hele boel afgeblazen. En waarom? Ik heb geen idee. Het is een gevoel diep van binnen, ik weet niet wat het is, waarom het er is. Ik snap het niet. In mijn optiek heb ik er geen reden voor om dit zo te voelen. Zeker gezien alle negatieve kanten aan het hier blijven wonen.
Ik heb van alles geprobeerd, voor en tegen lijstjes gemaakt, goed gesprek met mezelf en met anderen, relativeren. Geen nut.
Ik ben inmiddels op een punt dat ik niet goed meer weet wat ik moet. Man staat achter mij en wil een woning waar ook ik me prettig bij voel. Hij pusht mij totaal niet en is juist heel erg lief en begripvol. Wel weet ik dat hij graag zou willen verhuizen.
Ik weet niet goed wat ik van jullie verwacht, een mening? Advies? Een shop? Ik wil er gewoon graag even over praten. Ik zit vast en weet niet hoe ik hiermee vooruit kom.
woensdag 16 april 2014 23:36
quote:bootje_op_de_golven schreef op 16 april 2014 @ 23:32:
Misschien moet je gewoon eens doorzetten.Als het zo simpel was, denk je dan niet dat ik dat niet allang gedaan zou hebben? Ik ben een doorzetter, ik ben ook besluitvaardig, heb er nooit moeite mee. Alleen op dit punt dus. Het gevoel is echt heftig en ik snap het niet.
Misschien moet je gewoon eens doorzetten.Als het zo simpel was, denk je dan niet dat ik dat niet allang gedaan zou hebben? Ik ben een doorzetter, ik ben ook besluitvaardig, heb er nooit moeite mee. Alleen op dit punt dus. Het gevoel is echt heftig en ik snap het niet.
woensdag 16 april 2014 23:40
donderdag 17 april 2014 00:13
quote:mrssippie schreef op 16 april 2014 @ 23:27:
De woning waarin wij momenteel wonen heeft nogal wat gebreken zoals lekkage en ander achterstallig onderhoud. Het huis is slecht geïsoleerd waardoor we echt schulden hebben opgelopen wat betreft de energienota's. Deze zijn wij nog steeds aan het afbetalen bij diverse deurwaarders. Iets wat elk jaar natuurlijk iets hoger wordt omdat er steeds nieuwe jaarafrekeningen komen en qua maandbedrag zitten we gewoon al aan de max. Bij een huurhuis?? En jullie betalen dat zelf? Waarom heb je de verhuurder niet aansprakelijk gesteld of huurverlaging afgedongen. Kan me moeilijk voorstellen dat jullie hier enorm door in de schulden gekomen zijn. Dit is toch op iemand anders te verhalen? Vind het een raar verhaal.
De woning waarin wij momenteel wonen heeft nogal wat gebreken zoals lekkage en ander achterstallig onderhoud. Het huis is slecht geïsoleerd waardoor we echt schulden hebben opgelopen wat betreft de energienota's. Deze zijn wij nog steeds aan het afbetalen bij diverse deurwaarders. Iets wat elk jaar natuurlijk iets hoger wordt omdat er steeds nieuwe jaarafrekeningen komen en qua maandbedrag zitten we gewoon al aan de max. Bij een huurhuis?? En jullie betalen dat zelf? Waarom heb je de verhuurder niet aansprakelijk gesteld of huurverlaging afgedongen. Kan me moeilijk voorstellen dat jullie hier enorm door in de schulden gekomen zijn. Dit is toch op iemand anders te verhalen? Vind het een raar verhaal.
donderdag 17 april 2014 00:32
quote:yoshe schreef op 17 april 2014 @ 00:13:
[...]
Bij een huurhuis?? En jullie betalen dat zelf? Waarom heb je de verhuurder niet aansprakelijk gesteld of huurverlaging afgedongen. Kan me moeilijk voorstellen dat jullie hier enorm door in de schulden gekomen zijn. Dit is toch op iemand anders te verhalen? Vind het een raar verhaal.+1
[...]
Bij een huurhuis?? En jullie betalen dat zelf? Waarom heb je de verhuurder niet aansprakelijk gesteld of huurverlaging afgedongen. Kan me moeilijk voorstellen dat jullie hier enorm door in de schulden gekomen zijn. Dit is toch op iemand anders te verhalen? Vind het een raar verhaal.+1
Betty White: "Once you go blackberry... Hmmmmmhmmmm"
donderdag 17 april 2014 00:46
quote:yoshe schreef op 17 april 2014 @ 00:13:
Bij een huurhuis?? En jullie betalen dat zelf? Waarom heb je de verhuurder niet aansprakelijk gesteld of huurverlaging afgedongen. Kan me moeilijk voorstellen dat jullie hier enorm door in de schulden gekomen zijn. Dit is toch op iemand anders te verhalen?Dit gedeelte snap ik inderdaad ook niet. Hoe kan dit gebeuren bij een huurhuis?quote:mrssippie schreef op 16 april 2014 @ 23:27: Wij hebben meerdere woningen bezichtigd de afgelopen jaren, tweemaal toe bijna een contract getekend. Elke keer heb ik hysterisch huilend de hele boel afgeblazen. En waarom? Ik heb geen idee. Het is een gevoel diep van binnen, ik weet niet wat het is, waarom het er is. Ik snap het niet. Dat klinkt behoorlijk extreem. Ik zou toch proberen te gaan ontdekken wat hier achter zit. Niemand anders dan jijzelf kan er duidelijkheid over geven en deze gevoelens zitten je duidelijk in de weg.
Wel ben ik het eens met Catacarax:
quote:catacarax schreef op 16 april 2014 @ 23:41: Je neemt al de hele tijd een besluit. Aanvaard die consequenties en zo niet, neem dan een ander besluit.Je hebt de beslissing inderdaad al meerdere keren genomen door ofwel geen actie te ondernemen, of door de boel af te blazen als er wél wat dreigde te veranderen. Probeer er achter te komen waarom je kennelijk eigenlijk wilt blijven waar je nu bent.
Bij een huurhuis?? En jullie betalen dat zelf? Waarom heb je de verhuurder niet aansprakelijk gesteld of huurverlaging afgedongen. Kan me moeilijk voorstellen dat jullie hier enorm door in de schulden gekomen zijn. Dit is toch op iemand anders te verhalen?Dit gedeelte snap ik inderdaad ook niet. Hoe kan dit gebeuren bij een huurhuis?quote:mrssippie schreef op 16 april 2014 @ 23:27: Wij hebben meerdere woningen bezichtigd de afgelopen jaren, tweemaal toe bijna een contract getekend. Elke keer heb ik hysterisch huilend de hele boel afgeblazen. En waarom? Ik heb geen idee. Het is een gevoel diep van binnen, ik weet niet wat het is, waarom het er is. Ik snap het niet. Dat klinkt behoorlijk extreem. Ik zou toch proberen te gaan ontdekken wat hier achter zit. Niemand anders dan jijzelf kan er duidelijkheid over geven en deze gevoelens zitten je duidelijk in de weg.
Wel ben ik het eens met Catacarax:
quote:catacarax schreef op 16 april 2014 @ 23:41: Je neemt al de hele tijd een besluit. Aanvaard die consequenties en zo niet, neem dan een ander besluit.Je hebt de beslissing inderdaad al meerdere keren genomen door ofwel geen actie te ondernemen, of door de boel af te blazen als er wél wat dreigde te veranderen. Probeer er achter te komen waarom je kennelijk eigenlijk wilt blijven waar je nu bent.
Had ik maar een motto.
donderdag 17 april 2014 00:58
Het pand is slecht geïsoleerd, daar word niets aan gedaan omdat het wettelijk wel binnen de normen valt. Enkel glas is daarbij ook niet verboden. De ruimtes zijn groot waardoor warmte wegtrekt en de verwarming blijft loeien. Dat neemt heel veel energie en kost dus veel geld. Uiteraard hebben wij geklaagd en zijn dingen nagekeken. Wat betreft de lekkages, dit is steeds op een andere plek in het dak, het hele dak is niet goed maar de huurbaas doet daar niets aan dan een pleister plakken waar op dat moment nodig. Ondanks mijn dreigingen om de huurcommissie in te schakelen. Huurverlaging is niet aan de orde omdat, mede door de locatie van het pand, de huur in verhouding al laag is. Hoog genoeg hoor, maar voor de grootte van het pand en de locatie is de huurprijs na aftrek van de minpunten (hoe heet dat puntensysteem ook weer) alsnog meer dan wat wij nu betalen. Ik vind het overigens vreemd dat jullie het vreemd vinden dat een huurhuis gebreken heeft. Ik weet dat problemen dienen te worden opgelost maar helaas werkt het in de praktijk niet altijd zo. Zeker verhuurders (particulier) geven vaak geen cent meer uit dan strikt noodzakelijk.
@purpie, ik hoor wat je zegt, je hebt gelijk. Maar dat is nu juist het probleem. Ik ben alles al nagegaan, heb me suf gepiekerd om dit gevoel en daarmee gedrag te verklaren maar ik snap het zelf niet. Ik wil verhuizen, ik heb geen reden om in dit huis te blijven wonen, verhuizen heeft voordelen. Maar ondanks dat... Ik snap echt niet waar dit vandaan komt. Als ik dat zou weten dan zou ik al een stap verder zijn. Dan kon ik er iets aan doen.
@purpie, ik hoor wat je zegt, je hebt gelijk. Maar dat is nu juist het probleem. Ik ben alles al nagegaan, heb me suf gepiekerd om dit gevoel en daarmee gedrag te verklaren maar ik snap het zelf niet. Ik wil verhuizen, ik heb geen reden om in dit huis te blijven wonen, verhuizen heeft voordelen. Maar ondanks dat... Ik snap echt niet waar dit vandaan komt. Als ik dat zou weten dan zou ik al een stap verder zijn. Dan kon ik er iets aan doen.
donderdag 17 april 2014 07:35
Je gaat toch niet serieus verhuizen om op het kind van je zus te kunnen passen? Heb jij zelf geen baan?
Als je verhuist moet je dat voor jezelf doen. Verhuis naar 'n omgeving waar jij je goed voelt vanwege de omgeving of vanwege je sociale contacten. En als jij ook gewoon gaat werken kunnen jullie je vast 'n leuker huis permitteren dan wanneer je gewoon blijft freewheelen en 'n beetje gaat oppassen.
Als je verhuist moet je dat voor jezelf doen. Verhuis naar 'n omgeving waar jij je goed voelt vanwege de omgeving of vanwege je sociale contacten. En als jij ook gewoon gaat werken kunnen jullie je vast 'n leuker huis permitteren dan wanneer je gewoon blijft freewheelen en 'n beetje gaat oppassen.
donderdag 17 april 2014 07:53
Waarom zou je in dit huis willen blijven als het zo slecht onderhouden is, het dak lekt, de isolatie om te huilen is, er met de verhuurder niet te praten valt en de huur kennelijk toch zo hoog is dat die i.c.m. de energienota voor schulden zorgt?
Aan de andere kant: als de energienota nu al niet betaald kan worden dan zal er ook geen spaargeld zijn dat voor de verhuizing gebruikt kan worden. Hoe zie je dat voor je?
Aan de andere kant: als de energienota nu al niet betaald kan worden dan zal er ook geen spaargeld zijn dat voor de verhuizing gebruikt kan worden. Hoe zie je dat voor je?
donderdag 17 april 2014 08:30
Hoe kan het eigenlijk dat jullie zo diep in de schulden zitten bij energiemaatschappijen? Het voorschot wordt jaarlijks aangepast toch? Hebben jullie niet om betalingsregelingen gevraagd voor de eindafrekening? Je werkt zo te lezen niet voldoende om de woonlasten te dragen, als je makkelijk 3 dagdelen per week kan oppassen. Dan kan je wel van huis willen veranderen, maar de essentie blijft: genoeg verdienen om de lasten te betalen. Gaat je zus straks jou betalen voor de opvang die je verleent? Hoe ga je het gat in je pensioen opvangen later, of ben je getrouwd?
donderdag 17 april 2014 08:57
Jouw schulden zijn niet de schuld van de verhuurder, maar je eigen schuld.
Om dat op te lossen zal je meer moeten verdienen, dus extra werken. Op je nichtje passen (onbetaald?) helpt niet, zeker als je niet in de buurt woont.
Jouw prioriteiten moeten zijn:
1) schulden oplossen door meer inkomsten. Extra geld verdienen door meer te werken
2) sparen voor de verhuizing
3) een ander huis/ andere stad of buurt kiezen waar je je goed voelt
4) als je besloten hebt dat je weg wil, ook gaan. Teken zelf eerst, geef het papier aan je man en laat hem het opsturen. Geen weg terug
5) oppassen op je nichtje /neefje als vriendendienst.
Om dat op te lossen zal je meer moeten verdienen, dus extra werken. Op je nichtje passen (onbetaald?) helpt niet, zeker als je niet in de buurt woont.
Jouw prioriteiten moeten zijn:
1) schulden oplossen door meer inkomsten. Extra geld verdienen door meer te werken
2) sparen voor de verhuizing
3) een ander huis/ andere stad of buurt kiezen waar je je goed voelt
4) als je besloten hebt dat je weg wil, ook gaan. Teken zelf eerst, geef het papier aan je man en laat hem het opsturen. Geen weg terug
5) oppassen op je nichtje /neefje als vriendendienst.
donderdag 17 april 2014 08:59
Ga op een stoel zitten, sluit je ogen en geef impulsief antwoord op de vraag: wat is er goed aan om hier te blijven? Niet nadenken, gewoon het eerste wat er in je opkomt, ook als het onzin is. Als je antwoord hebt gegeven, vraag je het nog een keer. En nog een keer. Dat doe je een minuut of 10 achter elkaar en dan weet je meer.
Je kunt ook aan je man vragen om te helpen, dan gaat hij tegenover je zitten om de vraag een paar keer opnieuw te stellen. Het is dan wel belangrijk dat hij niet reageert op jouw antwoord, zelfs niet door een wenkbrauw op te trekken! Het is geen gesprek met hem, het is een gessprek met jezelf.
Je kunt ook aan je man vragen om te helpen, dan gaat hij tegenover je zitten om de vraag een paar keer opnieuw te stellen. Het is dan wel belangrijk dat hij niet reageert op jouw antwoord, zelfs niet door een wenkbrauw op te trekken! Het is geen gesprek met hem, het is een gessprek met jezelf.