Relaties
alle pijlers
ik ben er klaar mee
dinsdag 15 april 2014 11:29
Dag Vivalezer(es)s(en)
Twee jaar geleden plaatste ik hier een berichtje over een man, waar ik vanwege professionele redenen mee samenwerkte, maar welke geen rechtstreekse collega was. Midden in de nacht kreeg ik berichtjes waarin hij me uitvroeg voor diezelfde nacht. Hij was mogelijks getrouwd. (ik vind het bericht niet meer terug, waarvoor sorry)
Nu zijn we twee jaar verder, de professionele relatie is er niet meer en hij blijkt niet getrouwd. Al die tijd hebben we rond de waarheid gedanst en heb ik meer achter hem gelopen dan omgekeerd.
Laatst waren we aan het sms'en om eens wat te gaan drinken en uit het niets schrijft hij dat hij zich dingen aantrekt, dat hij hiervoor bij de dokter te rade gegaan is en "raad eens? een vonk" (sic).
Hierna stel ik hem in kennis dat ik daarom niet wens af te spreken. Ik weet wanneer ik een stap moet terug doen en ik heb absoluut geen zin in drama en soapachtige toestanden.
Ik kreeg het verwijt dat ik jaloers was op een dokter waar hij niet eens iets mee had, dat ik raar was etc. Uiteindelijk heb ik gezegd wel iets te willen gaan drinken met hem. Hierna allebei aan elkaar toegegeven geïntrigeerd te zijn door de ander. Het berichten ging zover dat ik heb aangegeven wel wat voor hem te voelen, maar dat het voor mij niet duidelijk was wat ik nou precies verwachtte.
Gisteren herinnerde ik hem eraan dat hij deze week wat zou laten weten om af te spreken, en dit omdat hij het al eens vergeten was. Want zo ging het steeds: afspreken, uitstellen, vergeten...
TOen ik hem hieraan herinnerde antwoordde hij nors en zei me dat het niet zou doorgaan als ik zou beginnen zagen.
Toen zag ik het licht. Ik besefte dat ik me nog nooit op die manier door iemand heb laten behandelen en dat eenieder die met dit verhaal naar mij kwam, ik zou aanraden hard te gaan lopen en hem te laten zijn voor wie hij is.
En dat ga ik nu doen. Hij zei me dat hij me morgen wel zal laten weten hoe en wanneer we gaan afspreken en dat is allemaal goed voor mij.
Ik ben nogal direct van aard en zal deze kans ook aangrijpen om hem te zeggen dat ik er klaar mee ben. Dat dit allemaal te gek is en dat ik aan het lijntje gehouden werd. Ook al stuurde ik hem dat hij het altijd mocht zeggen moest hij de afspraak niet willen.
Ik ben het beu om steeds te moeten wachten. Bovendien vind ik het vreselijk dat hij op een gegeven moment een opmerking opving waarbij op het werk geïnsinueerd werd dat hij en ik elkaar goed schenen te kennen, en hierna "de ratio heeft laten primeren" en besloten heeft om het stop te zetten... Zonder mijn medeweten. ook al hadden we niks, hij had toch moeten weten dat er van mijn kant ook iets was?
En ik heb er niets aan als hij zegt dat hij mij een straf en wild wijf vindt en ook nog eens sexy en fijn gezelschap.
Bah, bah, bah, ik heb altijd geweten dat ik de boel moest laten vallen, maar toch heb ik altijd hoop gehad. Nu wil ik geen hoop meer. Ik wil er geen contact mee, wat mij betreft is het gedaan, hoe gezellig het ook mag zijn.
De afspraak dient als afscheid, dan kan ik er eindelijk komaf mee maken en verder met mijn leven zonder steeds te hopen op een telefoontje midden in de nacht of een sms. Dat ik mijn gsm niet wanhopig bij mij hou in de hoop op een berichtje dat er wellicht nooit komt.
Waarschijnlijk is deze tekst onsamenhangend en raar, maar ik ben er zo klaar mee, zo helemaal klaar en ik kijk ernaar uit het hem te zeggen.
Dus nee: ik heb geen vraag, ik wilde het er gewoon even uitgooien.
En als er dan toch reacties komen, mogen die altijd in de aard zijn van wat een lul is het die zouden mij wel een heel eind op weg helpen om daad te stellen aan mijn woorden...
Twee jaar geleden plaatste ik hier een berichtje over een man, waar ik vanwege professionele redenen mee samenwerkte, maar welke geen rechtstreekse collega was. Midden in de nacht kreeg ik berichtjes waarin hij me uitvroeg voor diezelfde nacht. Hij was mogelijks getrouwd. (ik vind het bericht niet meer terug, waarvoor sorry)
Nu zijn we twee jaar verder, de professionele relatie is er niet meer en hij blijkt niet getrouwd. Al die tijd hebben we rond de waarheid gedanst en heb ik meer achter hem gelopen dan omgekeerd.
Laatst waren we aan het sms'en om eens wat te gaan drinken en uit het niets schrijft hij dat hij zich dingen aantrekt, dat hij hiervoor bij de dokter te rade gegaan is en "raad eens? een vonk" (sic).
Hierna stel ik hem in kennis dat ik daarom niet wens af te spreken. Ik weet wanneer ik een stap moet terug doen en ik heb absoluut geen zin in drama en soapachtige toestanden.
Ik kreeg het verwijt dat ik jaloers was op een dokter waar hij niet eens iets mee had, dat ik raar was etc. Uiteindelijk heb ik gezegd wel iets te willen gaan drinken met hem. Hierna allebei aan elkaar toegegeven geïntrigeerd te zijn door de ander. Het berichten ging zover dat ik heb aangegeven wel wat voor hem te voelen, maar dat het voor mij niet duidelijk was wat ik nou precies verwachtte.
Gisteren herinnerde ik hem eraan dat hij deze week wat zou laten weten om af te spreken, en dit omdat hij het al eens vergeten was. Want zo ging het steeds: afspreken, uitstellen, vergeten...
TOen ik hem hieraan herinnerde antwoordde hij nors en zei me dat het niet zou doorgaan als ik zou beginnen zagen.
Toen zag ik het licht. Ik besefte dat ik me nog nooit op die manier door iemand heb laten behandelen en dat eenieder die met dit verhaal naar mij kwam, ik zou aanraden hard te gaan lopen en hem te laten zijn voor wie hij is.
En dat ga ik nu doen. Hij zei me dat hij me morgen wel zal laten weten hoe en wanneer we gaan afspreken en dat is allemaal goed voor mij.
Ik ben nogal direct van aard en zal deze kans ook aangrijpen om hem te zeggen dat ik er klaar mee ben. Dat dit allemaal te gek is en dat ik aan het lijntje gehouden werd. Ook al stuurde ik hem dat hij het altijd mocht zeggen moest hij de afspraak niet willen.
Ik ben het beu om steeds te moeten wachten. Bovendien vind ik het vreselijk dat hij op een gegeven moment een opmerking opving waarbij op het werk geïnsinueerd werd dat hij en ik elkaar goed schenen te kennen, en hierna "de ratio heeft laten primeren" en besloten heeft om het stop te zetten... Zonder mijn medeweten. ook al hadden we niks, hij had toch moeten weten dat er van mijn kant ook iets was?
En ik heb er niets aan als hij zegt dat hij mij een straf en wild wijf vindt en ook nog eens sexy en fijn gezelschap.
Bah, bah, bah, ik heb altijd geweten dat ik de boel moest laten vallen, maar toch heb ik altijd hoop gehad. Nu wil ik geen hoop meer. Ik wil er geen contact mee, wat mij betreft is het gedaan, hoe gezellig het ook mag zijn.
De afspraak dient als afscheid, dan kan ik er eindelijk komaf mee maken en verder met mijn leven zonder steeds te hopen op een telefoontje midden in de nacht of een sms. Dat ik mijn gsm niet wanhopig bij mij hou in de hoop op een berichtje dat er wellicht nooit komt.
Waarschijnlijk is deze tekst onsamenhangend en raar, maar ik ben er zo klaar mee, zo helemaal klaar en ik kijk ernaar uit het hem te zeggen.
Dus nee: ik heb geen vraag, ik wilde het er gewoon even uitgooien.
En als er dan toch reacties komen, mogen die altijd in de aard zijn van wat een lul is het die zouden mij wel een heel eind op weg helpen om daad te stellen aan mijn woorden...
It is what it is and that's what it is!
donderdag 17 april 2014 10:41
donderdag 17 april 2014 11:18
Ik bijf het allemaal een hoog drama queen gehalte vinden.
Neem je eigen verantwoordelijkheid, je bent er zelf ook de hele tijd een meegegaan en het van hem laten afhangen.
Ik bedoel, als je 10 keer tegen iemand hard roept dat je niks meer met hetm te maken wil hebben is de actie van het harde roepen tegengesteld aan de wat je zegt.
Kom uit je slachtofferrol en plan gewoon leuke dingen voor je eigen leven.
Neem je eigen verantwoordelijkheid, je bent er zelf ook de hele tijd een meegegaan en het van hem laten afhangen.
Ik bedoel, als je 10 keer tegen iemand hard roept dat je niks meer met hetm te maken wil hebben is de actie van het harde roepen tegengesteld aan de wat je zegt.
Kom uit je slachtofferrol en plan gewoon leuke dingen voor je eigen leven.
"I'm just an animal looking for a home and.... share the same space for a minute or two...”
donderdag 17 april 2014 11:44
Hoe is 't mogelijk dat je nog antwoord gaf op z'n sneue berichtjes en weer een gesprek met hem aanging. Je had juist de kans om hem er lekker in te laten zakken door geen antwoord meer te geven, die had je moeten grijpen. En dan weer accepteren dat hij een afspraak gaat plannen (als en wanneer hij daar zin in heeft) ... Na alle adviezen die je hier al gekregen had. Je klinkt echt vrij hopeloos hoor, en ik geloof er ook niks van dat je nu "klaar met hem bent". Ik wens je desondanks veel sterkte toe, en hoop dat je het licht nog een keer ziet.
donderdag 17 april 2014 12:06
donderdag 17 april 2014 20:19
quote:vicelos schreef op 17 april 2014 @ 09:40:
Ik heb zijn nummer reeds verwijderd en ik ga het niet blokkeren, want bellen en/of smssen zal hij toch niet meer.
Het is tijd om verder te gaan.
Ik denk dat je niet wilt blokkeren omdat je misschien toch hoopt dat hij zal contacten. En je hebt nog niet aangegeven dat de afspraak niet meer hoeft van jou toch? Dat zou ik eerst doen, en daarna blokkeren. Dan, en pas dan, ben je er echt klaar mee.
(en geloof me, ik weet hoe verdomde moeilijk het is iemand los te laten)
Ik heb zijn nummer reeds verwijderd en ik ga het niet blokkeren, want bellen en/of smssen zal hij toch niet meer.
Het is tijd om verder te gaan.
Ik denk dat je niet wilt blokkeren omdat je misschien toch hoopt dat hij zal contacten. En je hebt nog niet aangegeven dat de afspraak niet meer hoeft van jou toch? Dat zou ik eerst doen, en daarna blokkeren. Dan, en pas dan, ben je er echt klaar mee.
(en geloof me, ik weet hoe verdomde moeilijk het is iemand los te laten)
