Gezondheid
alle pijlers
Ben jij orgaandonor?
vrijdag 18 april 2014 12:52
Hallo allemaal!
Deze week ontvingen ongeveer 180.000 18-jarigen een brief van de minister waarin zij worden opgeroepen om hun keuze te registreren over of zij donor willen zijn.
Ik ontving deze brief ook toen ik 18 werd (in 2010) en ik heb ‘ja’ gekozen. Ten eerste omdat ik het belangrijk vind om zelf te kiezen, zodat ik mijn nabestaanden niet opzadel met een dilemma als ik er niet meer ben en ten tweede heb ik voor ‘ja’ gekozen omdat er nog steeds 150 mensen per jaar sterven, voor wie niet op tijd een donororgaan beschikbaar komt.
Wat is jullie mening over orgaandonatie? En hebben jullie je keuze al vastgelegd? En zo ja waarom hebben jullie die keuze gemaakt?
Deze week ontvingen ongeveer 180.000 18-jarigen een brief van de minister waarin zij worden opgeroepen om hun keuze te registreren over of zij donor willen zijn.
Ik ontving deze brief ook toen ik 18 werd (in 2010) en ik heb ‘ja’ gekozen. Ten eerste omdat ik het belangrijk vind om zelf te kiezen, zodat ik mijn nabestaanden niet opzadel met een dilemma als ik er niet meer ben en ten tweede heb ik voor ‘ja’ gekozen omdat er nog steeds 150 mensen per jaar sterven, voor wie niet op tijd een donororgaan beschikbaar komt.
Wat is jullie mening over orgaandonatie? En hebben jullie je keuze al vastgelegd? En zo ja waarom hebben jullie die keuze gemaakt?
vrijdag 18 april 2014 23:21
quote:femke_leest schreef op 18 april 2014 @ 20:44:
[...]
Ik denk dat de huisartsen in mijn omgeving (ben zelf geen huisarts maar werk ermee samen) echt wel het verschil weten tussen een gezonde rouwverwerking en een rouwproces dat de klinische grenzen overschrijdt en waar dus wat extra's aan de hand is. Zij signaleren dit probleem niet voor niets. Dit gaat niet over "een paar extra tranen". Vandaar dat ik zeg dat de manier waarop nabestaanden het ervaren zowel positief als negatief kan zijn, maar dus wel degelijk divers is en het heel reëel is om je nabestaanden serieus te nemen in deze beslissing.
Zelf ben ik wel donor, na goed overleg met mijn partner. (Waarin we elkaar niet probeerden te overtuigen maar juist respecteerden.) Maar ik vind het dus riskant en oneerlijk als te lieve mensen heel naïef in het donorschap stappen wanneer zij geen complete voorlichting hebben gehad en geen goed overleg met hun waarschijnlijke nabestaanden.
Sorry, ik ben niet helemaal duidelijk denk ik. Ik heb zelf ook een (zeer) ongezonde rouwreactie gehad, toen mijn sibling overleed (geen sprake van orgaandonatie). En daar ben ik ook weer overheen gekomen. En nu, in retrospectief, zijn dat extra tranen, ja.
Dus ik denk dat mijn kinderen en mijn vriend er wel overheen zouden komen als ze unexpectedly een ongezonde rouwreactie doormaken. Ik ben er ook gewoon bovenop gekomen.
Ik heb liever zelf een psychisch probleem, dan dat ik iemand anders zijn leven ontneem. En dat wil ik mijn kinderen ook graag meegeven.
[...]
Ik denk dat de huisartsen in mijn omgeving (ben zelf geen huisarts maar werk ermee samen) echt wel het verschil weten tussen een gezonde rouwverwerking en een rouwproces dat de klinische grenzen overschrijdt en waar dus wat extra's aan de hand is. Zij signaleren dit probleem niet voor niets. Dit gaat niet over "een paar extra tranen". Vandaar dat ik zeg dat de manier waarop nabestaanden het ervaren zowel positief als negatief kan zijn, maar dus wel degelijk divers is en het heel reëel is om je nabestaanden serieus te nemen in deze beslissing.
Zelf ben ik wel donor, na goed overleg met mijn partner. (Waarin we elkaar niet probeerden te overtuigen maar juist respecteerden.) Maar ik vind het dus riskant en oneerlijk als te lieve mensen heel naïef in het donorschap stappen wanneer zij geen complete voorlichting hebben gehad en geen goed overleg met hun waarschijnlijke nabestaanden.
Sorry, ik ben niet helemaal duidelijk denk ik. Ik heb zelf ook een (zeer) ongezonde rouwreactie gehad, toen mijn sibling overleed (geen sprake van orgaandonatie). En daar ben ik ook weer overheen gekomen. En nu, in retrospectief, zijn dat extra tranen, ja.
Dus ik denk dat mijn kinderen en mijn vriend er wel overheen zouden komen als ze unexpectedly een ongezonde rouwreactie doormaken. Ik ben er ook gewoon bovenop gekomen.
Ik heb liever zelf een psychisch probleem, dan dat ik iemand anders zijn leven ontneem. En dat wil ik mijn kinderen ook graag meegeven.
vrijdag 18 april 2014 23:22
quote:melissa-x schreef op 18 april 2014 @ 23:01:
[...]
Helemaal mee eens. De dode geeft, het is tenslotte doneren. Maar als er een systeem zou komen waarbij iedereen automatisch donor is tenzij, dan vind ik dat er nauwelijks nog sprake is van geven. Dan is er sprake van "voorkomen dat ze je organen eruit halen." Gelukkig werkt het niet zo, maar dat systeem moet er wat mij betreft ook niet komen.het zou heel veel helpen, want een heel groot deel is gewoon te beroerd om erover na te denken. Door andere wetgeving zal je wel moeten nadenken en uit landen waar dit al geldt is gebleken dat een heel groot deel het geen enkel probleem vindt om zijn organen na de dood beschikbaar te stellen
[...]
Helemaal mee eens. De dode geeft, het is tenslotte doneren. Maar als er een systeem zou komen waarbij iedereen automatisch donor is tenzij, dan vind ik dat er nauwelijks nog sprake is van geven. Dan is er sprake van "voorkomen dat ze je organen eruit halen." Gelukkig werkt het niet zo, maar dat systeem moet er wat mij betreft ook niet komen.het zou heel veel helpen, want een heel groot deel is gewoon te beroerd om erover na te denken. Door andere wetgeving zal je wel moeten nadenken en uit landen waar dit al geldt is gebleken dat een heel groot deel het geen enkel probleem vindt om zijn organen na de dood beschikbaar te stellen
vrijdag 18 april 2014 23:25
quote:sabbaticalmeds schreef op 18 april 2014 @ 23:22:
[...]
het zou heel veel helpen, want een heel groot deel is gewoon te beroerd om erover na te denken. Door andere wetgeving zal je wel moeten nadenken en uit landen waar dit al geldt is gebleken dat een heel groot deel het geen enkel probleem vindt om zijn organen na de dood beschikbaar te stellen
Eens. Mensen vinden ht vaak al te veel moeite om een papiertje terug te sturen of om naar een website te gaan.
Andersom, als ze het perse niet willen, maar ze zijn toch automatisch donor, dan nemen ze die stap ineens wel.
[...]
het zou heel veel helpen, want een heel groot deel is gewoon te beroerd om erover na te denken. Door andere wetgeving zal je wel moeten nadenken en uit landen waar dit al geldt is gebleken dat een heel groot deel het geen enkel probleem vindt om zijn organen na de dood beschikbaar te stellen
Eens. Mensen vinden ht vaak al te veel moeite om een papiertje terug te sturen of om naar een website te gaan.
Andersom, als ze het perse niet willen, maar ze zijn toch automatisch donor, dan nemen ze die stap ineens wel.
vrijdag 18 april 2014 23:25
@dreamer bedankt (voor de knuff)
Als ik terug kijk hebben we het er nooit uitgebreid over gehad zit net te denken en denk dat ook komt omdat we "gewoon" andere dingen aan ons hoofd hadden
Misschien speelt het feit dat wij korte tijd na moeders overlijden bericht kregen dat ze snel aan de beurt zou zijn voor transplantatie , ik denk dat ik sindsdien niet veel over donatie wou denken
Maar goed..
Ik wist wat mijn moeder wel en niet wou en heb dat ook "gedaan" na haar overlijden, maar voor mijzelf heb er nooit echt over nagedacht om daadwerkelijk stappen te ondernemen,
Maar eerlijk is eerlijk na dit forum kom ik wel steeds dichterbij en heb het daarnet met vriend over gehad
Als ik terug kijk hebben we het er nooit uitgebreid over gehad zit net te denken en denk dat ook komt omdat we "gewoon" andere dingen aan ons hoofd hadden
Misschien speelt het feit dat wij korte tijd na moeders overlijden bericht kregen dat ze snel aan de beurt zou zijn voor transplantatie , ik denk dat ik sindsdien niet veel over donatie wou denken
Maar goed..
Ik wist wat mijn moeder wel en niet wou en heb dat ook "gedaan" na haar overlijden, maar voor mijzelf heb er nooit echt over nagedacht om daadwerkelijk stappen te ondernemen,
Maar eerlijk is eerlijk na dit forum kom ik wel steeds dichterbij en heb het daarnet met vriend over gehad
vrijdag 18 april 2014 23:42
quote:sabbaticalmeds schreef op 18 april 2014 @ 23:22:
[...]
het zou heel veel helpen, want een heel groot deel is gewoon te beroerd om erover na te denken. Door andere wetgeving zal je wel moeten nadenken en uit landen waar dit al geldt is gebleken dat een heel groot deel het geen enkel probleem vindt om zijn organen na de dood beschikbaar te stellenWat mij betreft is het dan niet nodig om iedereen automatisch donor te laten zijn. Mensen zullen ook gedwongen worden om erover na te denken als het maken van een keuze gewoon verplicht wordt. Net zoals het doen van belastingaangifte, of via een situatie waar mensen toch al verplicht mee te maken hebben. Iemand noemde bijvoorbeeld een keer het idee dat je de eerste keer dat je je paspoort verlengt wanneer je boven de 18 bent, bij de aanvraag het donorformulier meekrijgt. En dat je dat bij het ophalen van je paspoort dient in te leveren. Er is genoeg mogelijk als je meer mensen wil laten nadenken, zonder iedereen automatisch donor te laten worden.
[...]
het zou heel veel helpen, want een heel groot deel is gewoon te beroerd om erover na te denken. Door andere wetgeving zal je wel moeten nadenken en uit landen waar dit al geldt is gebleken dat een heel groot deel het geen enkel probleem vindt om zijn organen na de dood beschikbaar te stellenWat mij betreft is het dan niet nodig om iedereen automatisch donor te laten zijn. Mensen zullen ook gedwongen worden om erover na te denken als het maken van een keuze gewoon verplicht wordt. Net zoals het doen van belastingaangifte, of via een situatie waar mensen toch al verplicht mee te maken hebben. Iemand noemde bijvoorbeeld een keer het idee dat je de eerste keer dat je je paspoort verlengt wanneer je boven de 18 bent, bij de aanvraag het donorformulier meekrijgt. En dat je dat bij het ophalen van je paspoort dient in te leveren. Er is genoeg mogelijk als je meer mensen wil laten nadenken, zonder iedereen automatisch donor te laten worden.
vrijdag 18 april 2014 23:49
quote:Scamp schreef op 18 april 2014 @ 23:25:
[...]
Eens. Mensen vinden ht vaak al te veel moeite om een papiertje terug te sturen of om naar een website te gaan.
Andersom, als ze het perse niet willen, maar ze zijn toch automatisch donor, dan nemen ze die stap ineens wel.Ja want dan wordt de autonomie ineens aangetast
[...]
Eens. Mensen vinden ht vaak al te veel moeite om een papiertje terug te sturen of om naar een website te gaan.
Andersom, als ze het perse niet willen, maar ze zijn toch automatisch donor, dan nemen ze die stap ineens wel.Ja want dan wordt de autonomie ineens aangetast
vrijdag 18 april 2014 23:50
quote:sophietjekalewietje schreef op 18 april 2014 @ 23:34:
Dit helpt al een heleboel van die onzin die noglangnietjarig post uit de wereld, sorry voor mij is het te laat voor meer vanavond.
ach.. zo simpel kan het zijn
Ik weet alleen zeker dat dat van die pijnprikkel om iemand dood te verklaren niet klopt, doordat we vroeger bij EHBO een pijnprikkel moesten geven, om te constateren dat iemand diep bewusteloos is of niet.
Dit helpt al een heleboel van die onzin die noglangnietjarig post uit de wereld, sorry voor mij is het te laat voor meer vanavond.
ach.. zo simpel kan het zijn
Ik weet alleen zeker dat dat van die pijnprikkel om iemand dood te verklaren niet klopt, doordat we vroeger bij EHBO een pijnprikkel moesten geven, om te constateren dat iemand diep bewusteloos is of niet.
Later is nu
zaterdag 19 april 2014 00:20
Ik heb niet alle reacties gelezen maar ik vind eigenlijk dat gewoon iedereen automatisch donor moet worden en dat men dan maar aan moet geven wanneer men dat niet wil. Ik hoor gewoon te vaak dat mensen het eng vinden om erover na te denken, zoiets hebben van dat komt later wel of bang zijn voor de reacties van naasten als men het wil bespreken. Zonde als daardoor goede organen niet kunnen worden gebruikt.
Ik ben zelf al vanaf mijn 11/12de donor ook al ben je dat dan pas officieel vanaf je 18de. Hadden het er ooit een keer over op de basisschool en toen ik thuis kwam heb ik het meteen aan mijn ouders verteld want ik vond het zo'n mooie gedachte dat ik toch nog het leven kan redden van iemand en zo nog een beetje kan voortleven ook al ben ik dood.
Ik ben zelf al vanaf mijn 11/12de donor ook al ben je dat dan pas officieel vanaf je 18de. Hadden het er ooit een keer over op de basisschool en toen ik thuis kwam heb ik het meteen aan mijn ouders verteld want ik vond het zo'n mooie gedachte dat ik toch nog het leven kan redden van iemand en zo nog een beetje kan voortleven ook al ben ik dood.
zaterdag 19 april 2014 00:39
quote:bubblesdevere schreef op 18 april 2014 @ 13:13:
Wat vinden jullie eigenlijk van het idee dat als je zelf geen donor wil zijn je ook geen 'aanspraak' kunt maken op donororganen als je ze zelf nodig zou hebben?Ik ben zelf wel donor en ik vind dat ook niet donoren aanspraak kunnen maken op organen maar dat WEL donoren voorrang krijgen.
Wat vinden jullie eigenlijk van het idee dat als je zelf geen donor wil zijn je ook geen 'aanspraak' kunt maken op donororganen als je ze zelf nodig zou hebben?Ik ben zelf wel donor en ik vind dat ook niet donoren aanspraak kunnen maken op organen maar dat WEL donoren voorrang krijgen.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
zaterdag 19 april 2014 06:19
quote:Dreamer schreef op 18 april 2014 @ 22:57:
[...]
Maar als je het ziet als 'de dode geeft nog' ipv 'de dode wordt leeggeroofd' is het alweer een heel ander verhaal.
Met "Leegroven" zet je de hele donatie inderdaad in een negatief daglicht.Het is natuurlijk niet 'roven' omdat er toestemming voor is gegeven, maar een gedreven arts ziet zo'n (hersen)dood lichaam als 'n berg spare parts waarmee ie een hoop andere noodzakelijke reparaties kan uitvoeren bij anderen. Ik wil niet dat men zo over 'n naaste van mij denkt. Natuurlijk zullen ze zich meestal respectvol uiten als de naaste erbij staat, maar in operatiekamers gaat 't er toch anders aan toe.
[...]
Maar als je het ziet als 'de dode geeft nog' ipv 'de dode wordt leeggeroofd' is het alweer een heel ander verhaal.
Met "Leegroven" zet je de hele donatie inderdaad in een negatief daglicht.Het is natuurlijk niet 'roven' omdat er toestemming voor is gegeven, maar een gedreven arts ziet zo'n (hersen)dood lichaam als 'n berg spare parts waarmee ie een hoop andere noodzakelijke reparaties kan uitvoeren bij anderen. Ik wil niet dat men zo over 'n naaste van mij denkt. Natuurlijk zullen ze zich meestal respectvol uiten als de naaste erbij staat, maar in operatiekamers gaat 't er toch anders aan toe.
zaterdag 19 april 2014 06:24
quote:Scamp schreef op 18 april 2014 @ 23:16:
[...]
Ik heb (buiten de pathologie) ook in een uitvaartcentrum gewerkt en mensen kwamen daar echt binnen met ''ijzerdraad'' in hun lichaam ipv normaal hechtdraad. Gaasjes in hun lichaam ipv organen.
Echt walgelijk soms. Het gebeurt soms helemaal niet zorgvuldig.
De persoon is dood, alles gaat snel, de organen moeten eruit en wat er daarna met het lichaam gebeurt mag de uitvaart verzorger opknappen.
Ik heb vaker wel een klacht ingedend dan niet.
Dus leegroven, ja soms kreeg ik het idee van wel.
Jakkie, dat 't zó erg was wist ik dan nog niet eens... no way dat ik voor 'n dierbare toestemming zou geven als ik ze zo terug zou krijgen.
[...]
Ik heb (buiten de pathologie) ook in een uitvaartcentrum gewerkt en mensen kwamen daar echt binnen met ''ijzerdraad'' in hun lichaam ipv normaal hechtdraad. Gaasjes in hun lichaam ipv organen.
Echt walgelijk soms. Het gebeurt soms helemaal niet zorgvuldig.
De persoon is dood, alles gaat snel, de organen moeten eruit en wat er daarna met het lichaam gebeurt mag de uitvaart verzorger opknappen.
Ik heb vaker wel een klacht ingedend dan niet.
Dus leegroven, ja soms kreeg ik het idee van wel.
Jakkie, dat 't zó erg was wist ik dan nog niet eens... no way dat ik voor 'n dierbare toestemming zou geven als ik ze zo terug zou krijgen.
zaterdag 19 april 2014 07:00
quote:elninjoo schreef op 19 april 2014 @ 06:19:
[...]
Het is natuurlijk niet 'roven' omdat er toestemming voor is gegeven, maar een gedreven arts ziet zo'n (hersen)dood lichaam als 'n berg spare parts waarmee ie een hoop andere noodzakelijke reparaties kan uitvoeren bij anderen. Ik wil niet dat men zo over 'n naaste van mij denkt. Natuurlijk zullen ze zich meestal respectvol uiten als de naaste erbij staat, maar in operatiekamers gaat 't er toch anders aan toe.Hoe weet jij zo goed hoe het er aan toe gaat? Heb je er dan gewerkt ofzo? Waar baseer je dit alles op?
[...]
Het is natuurlijk niet 'roven' omdat er toestemming voor is gegeven, maar een gedreven arts ziet zo'n (hersen)dood lichaam als 'n berg spare parts waarmee ie een hoop andere noodzakelijke reparaties kan uitvoeren bij anderen. Ik wil niet dat men zo over 'n naaste van mij denkt. Natuurlijk zullen ze zich meestal respectvol uiten als de naaste erbij staat, maar in operatiekamers gaat 't er toch anders aan toe.Hoe weet jij zo goed hoe het er aan toe gaat? Heb je er dan gewerkt ofzo? Waar baseer je dit alles op?
zaterdag 19 april 2014 07:32
Ik ben sinds mijn 12de orgaandonor. Ik ben ook niet bang dat familie of man dat tegen zal houden vanwege hoog oplopende emoties omdat ik altijd heb gezegd dat het mij fantastisch lijkt dat ik meerdere aan een nieuw leven kan helpen als die van mij afloopt. Iets mooiers bestaat er volgens mij niet.
Mensen die weer kunnen ademen, lopen, zien, doordat ik iets gewoon kan geven wat ik niet meer gebruik. Hoe mooi is dat?
Mijn man denkt er precies zo over en ik denk dat ik het een troostende gedachte zal vinden dat wanneer hij sterft nog steeds de liefste is dat hij zelfs na zijn dood aan anderen denkt. Verdriet door het verlies van iemand is altijd intens maar als er een lichtpuntje positiviteit in valt te vinden zal ik die met beide handen aangrijpen.
Mensen die weer kunnen ademen, lopen, zien, doordat ik iets gewoon kan geven wat ik niet meer gebruik. Hoe mooi is dat?
Mijn man denkt er precies zo over en ik denk dat ik het een troostende gedachte zal vinden dat wanneer hij sterft nog steeds de liefste is dat hij zelfs na zijn dood aan anderen denkt. Verdriet door het verlies van iemand is altijd intens maar als er een lichtpuntje positiviteit in valt te vinden zal ik die met beide handen aangrijpen.
zaterdag 19 april 2014 07:41
quote:raspberry71 schreef op 19 april 2014 @ 07:37:
@ elninjoo, en zoals in het ziekenhuis van je nicht, zo gaat het in heel Nederland er meteen aan toe natuurlijk!
Tis niet de enige natuurlijk he, maar dit is voor mij een verhaal uit eerste hand wat alleen maar bevestigt wat je vaker hoort, bovendien kun je hierboven het voorbeeld van Scamp lezen hoe ze donorlijken afleveren bij mortuaria. Dat het zó erg was wist ik nog niet eens. Dacht dat ze op z'n minst het fatsoen hadden ze na het oogsten van de organen toonbaar te maken voor de dierbaren.
@ elninjoo, en zoals in het ziekenhuis van je nicht, zo gaat het in heel Nederland er meteen aan toe natuurlijk!
Tis niet de enige natuurlijk he, maar dit is voor mij een verhaal uit eerste hand wat alleen maar bevestigt wat je vaker hoort, bovendien kun je hierboven het voorbeeld van Scamp lezen hoe ze donorlijken afleveren bij mortuaria. Dat het zó erg was wist ik nog niet eens. Dacht dat ze op z'n minst het fatsoen hadden ze na het oogsten van de organen toonbaar te maken voor de dierbaren.
zaterdag 19 april 2014 07:46
zaterdag 19 april 2014 08:37
quote:Scamp schreef op 18 april 2014 @ 23:16:
[...]
Ik heb (buiten de pathologie) ook in een uitvaartcentrum gewerkt en mensen kwamen daar echt binnen met ''ijzerdraad'' in hun lichaam ipv normaal hechtdraad. Gaasjes in hun lichaam ipv organen.
als die organen eruit zijn om iemand anders een nieuw leven te geven is het toch logisch dat ze het lichaam een beetje opvullen?
en over dat ijzerdraad kan ik me ook niet druk maken, ik ga toch zo snel mogelijk de oven in.
Ik ben bloeddonor en orgaandonor, uit volle overtuiging.
[...]
Ik heb (buiten de pathologie) ook in een uitvaartcentrum gewerkt en mensen kwamen daar echt binnen met ''ijzerdraad'' in hun lichaam ipv normaal hechtdraad. Gaasjes in hun lichaam ipv organen.
als die organen eruit zijn om iemand anders een nieuw leven te geven is het toch logisch dat ze het lichaam een beetje opvullen?
en over dat ijzerdraad kan ik me ook niet druk maken, ik ga toch zo snel mogelijk de oven in.
Ik ben bloeddonor en orgaandonor, uit volle overtuiging.
zaterdag 19 april 2014 08:43
Heb je wel eens een gewone operatie gezien? Als het geen laparoscopische ingreep is is het ook gewoon een klomp organen waar je iets mee moet hoor. Ze zijn echt niet minder respectvol over een donor dan over een levend mens, alleen ze moeten heel snel zijn, dus ik begrijp wel dat ze dan liever iemand die wel de tijd daarvoor heeft hem netjes laten dichtnaaien.
Het zou het ziekenhuis sieren als ze daarvoor iemand in dienst nemen, dat dan weer wel.
Maar je moest eens zien hoe het eraan toegaat met de levenden op OK en hoe er soms over patiënten wordt gepraat.
Het zou het ziekenhuis sieren als ze daarvoor iemand in dienst nemen, dat dan weer wel.
Maar je moest eens zien hoe het eraan toegaat met de levenden op OK en hoe er soms over patiënten wordt gepraat.
zaterdag 19 april 2014 09:46
Ja, ik ben donor, van mij mogen ze alles hebben als ik overleden ben. Ik weet dat mijn vader er ook zo over denkt, die is ook donor. Mijn moeder wilde het ook graag, helaas is ze overleden na een lang ziekbed, dus haar organen waren niet meer bruikbaar. Behalve haar hoornvlies. Zelf op de laatste dag dat ze nog bij kennis was had ze het er over dat we als het even kon alles moesten afstaan. We hebben het toen niet gedaan, omdat niets bruikbaar was en het voor het hoornvlies ook nog maar de vraag was.
Ik weet ook dat mijn broer er moeite mee heeft en geen donor is. Mocht het zo zijn dat dat nog zo is als hij degene is die daarover moet gaan beslissen, ik heb geen partner, dan verander ik het misschien, Wil ook niet dat hij zich bezwaart gaat voelen of hierom over zijn grenzen gaat.
Bloeddonor wil ik wel zijn maar dat mag ik niet, ik heb chronische bloedarmoede. Hierdoor zal de rest doneren, beenmerg ofzo ook niet kunnen zolang ik leef.
Mijn lichaam afstaan aan de medische wetenschap zou ik nooit doen zolang er mensen zijn die afscheid van me willen nemen. We hebben daar bij mijn moeder over getwijfeld omdat ze geen organen kon afstaan. De arts vertelde ons toen dat het lichaam meteen na overlijden ophalen en er geen crematie of begrafenis komt. Dat wilden we niet.
Ik weet ook dat mijn broer er moeite mee heeft en geen donor is. Mocht het zo zijn dat dat nog zo is als hij degene is die daarover moet gaan beslissen, ik heb geen partner, dan verander ik het misschien, Wil ook niet dat hij zich bezwaart gaat voelen of hierom over zijn grenzen gaat.
Bloeddonor wil ik wel zijn maar dat mag ik niet, ik heb chronische bloedarmoede. Hierdoor zal de rest doneren, beenmerg ofzo ook niet kunnen zolang ik leef.
Mijn lichaam afstaan aan de medische wetenschap zou ik nooit doen zolang er mensen zijn die afscheid van me willen nemen. We hebben daar bij mijn moeder over getwijfeld omdat ze geen organen kon afstaan. De arts vertelde ons toen dat het lichaam meteen na overlijden ophalen en er geen crematie of begrafenis komt. Dat wilden we niet.
