Relaties
alle pijlers
Klusjesman gaat vreemd met mij... voel me schuldig!
zaterdag 19 april 2014 11:57
Ik (vrouw, 50) heb al 100 jaar geen relatie meer, omdat ik zo kieskeurig ben, lastig in de omgang, om de zoveel jaar verkas van woonplaats/land, dus echt al heeeeeeeeel lang alleen en dus ook al heeeeeeeeeeel lang geen arm om me heen/sex gehad, iets van 15 jaar, op 1 of 2 idiote misstapjes na. Maar dus nooit meer samengewoond, echt nachten in de armen van een man geslapen of sowieso: een man aan mijn zijde gehad. Ik heb eigenlijk mijn laatste 20 jaar gewijd aan opvoeding van mijn dochter (afgestudeerd en samenwonen), dus ben pas sinds enige jaren weer wat vrijer.
Enfin. Tot dusver niets bijzonders.
In mijn onlangs aangekochte huis, ergens onder de zon zullen we maar zeggen, heb ik de laatste weken veel mannen over de vloer gehad, van metselaar tot elektriciën, van tuinman tot loodgieter. Omdat ik de taal spreek heb ik dan gewoon leuk contact met die luit, verder niets bijzonders. Ik doe m'n werk ondertussen, zet af en toe eens koffie en dat is het dan.
Maar bij één voelde ik vanaf dag 1 iets bijzonders. Terwijl ie TOTAAL niet lijkt op de man die ik in gedachten heb (voor 't geval ik er ooit nog eens eentje tegen zou komen). Deze man is kleiner dan ik (1.65?), hij ROOKT (jakkie), heeft slechte tanden, is GETROUWD en heeft nauwelijks opleiding. En wat doe ik: ik voel iets bijzonders, ik lach ineens, voel me vrolijk, word blij als ik hem zie, bla, bla, bla. Eerste twee weken dat ie hier - in z'n eentje - langskwam gingen vooral gepaard met over en weer leuke gesprekjes, opmerkingen, lachjes, even koffie drinken. Tot op bepaalde dag hij ineens ZO MAAR z'n hand in m'n rug legde, mij omdraaide en me begon te zoenen en zei dat ik 'm gek maakte!
Inmiddels zijn we enkele weken later en het is heerlijk met hem. Hij legt me in de watten, brengt ie weer dit of dat mee, maakt hier in/rond het huis alles in orde, belt om te vertellen wat ie heeft gedaan die dag, weet ik het allemaal. En we slapen ook al samen (slapen niet, maar vrijen, meestal tamelijk snel, want hij heeft volle agenda; maar neemt wel de tijd om ervoor of erna rustig koffie met mij te drinken en honderduit te praten).
Mijn punt: WAAROM doe ik dit! Vrouwen horen elkaar te steunen en ik zou niet iemands man moeten (willen) kussen of met hem moeten (willen) zijn. Er is natuurlijk GEEN toekomst. Als hij geen vrouw en/of kinderen had, kon ik dit onbevangen aangaan en me gewoon heerlijk overgeven aan het fijne gevoel, maar nu... is het EN fijn en gezellig, EN heel erg dubbel. Want, wat IS dat eigenlijk voor 'n man, dat ie z'n vrouw bedondert, WAAROM laat ik me met zo iemand in, dat zou ik niet moeten willen, toch?
Maar hij is echt leuk en zorgzaam (op zijn ruwe en onhandige manier). Doet alles voor me (oke, ken hem pas enkele weken) en kwam me een geplukt bosje veldbloemen brengen: WAUW! Ging weer weg, zonder dat we sex gehad hebben, hij ging werken. Prima, dus het is niet alleen voor de sex (denk ik dan). Maar waar moet dit heen? Ik bel hem expres niet/nooit, laat het initiatief daarvoor bij hem. Maar zit natuurlijk toch de hele dag uit te kijken - terwijl ik hier hard werk aan allerlei dingen - naar zijn aandacht.
Wat is nou the right thing to do: met onmiddellijke ingang hiermee stoppen en (als ik puur naar MIJN verlangens kijk) weer 15 tot 100 jaar geen arm meer om me heen voelen, lol hebben, bla, bla, bla?
Of gaat dit wellicht op een rustige(re) manier gedoofd worden, waarbij we eerst lekker aan onze verlangens toegeven totdat het vanzelf "gewoon" wordt en we elkaar wellicht door de zijdeur af kunnen laten gaan omdat er weinig overblijft dat ons bindt?
Help! Wist niet dat ik me ZO afschuwelijk kon laten gaat, ik voel me een jong verliefd meisje, maar tegelijkertijd een volwassen vrouw die ellende aanricht (ook al weet zijn vrouw van niets). Ik realiseer me overigens dat het heel goed zo kan zijn dat ik één van velen ben (hoewel ik dat natuurlijk niet wil geloven, ik heb het idee dat er iets speciaals is tussen hem en mij). Maar dat even terzijde.
Graag tips, adviezen. Word s.v.p. niet al te boos op mij(n gedrag), ik weet het namelijk al: ik zit fout, maar na zoveel jaren van 'ontbering' kan ik hem nauwelijks weerstaan.
Enfin. Tot dusver niets bijzonders.
In mijn onlangs aangekochte huis, ergens onder de zon zullen we maar zeggen, heb ik de laatste weken veel mannen over de vloer gehad, van metselaar tot elektriciën, van tuinman tot loodgieter. Omdat ik de taal spreek heb ik dan gewoon leuk contact met die luit, verder niets bijzonders. Ik doe m'n werk ondertussen, zet af en toe eens koffie en dat is het dan.
Maar bij één voelde ik vanaf dag 1 iets bijzonders. Terwijl ie TOTAAL niet lijkt op de man die ik in gedachten heb (voor 't geval ik er ooit nog eens eentje tegen zou komen). Deze man is kleiner dan ik (1.65?), hij ROOKT (jakkie), heeft slechte tanden, is GETROUWD en heeft nauwelijks opleiding. En wat doe ik: ik voel iets bijzonders, ik lach ineens, voel me vrolijk, word blij als ik hem zie, bla, bla, bla. Eerste twee weken dat ie hier - in z'n eentje - langskwam gingen vooral gepaard met over en weer leuke gesprekjes, opmerkingen, lachjes, even koffie drinken. Tot op bepaalde dag hij ineens ZO MAAR z'n hand in m'n rug legde, mij omdraaide en me begon te zoenen en zei dat ik 'm gek maakte!
Inmiddels zijn we enkele weken later en het is heerlijk met hem. Hij legt me in de watten, brengt ie weer dit of dat mee, maakt hier in/rond het huis alles in orde, belt om te vertellen wat ie heeft gedaan die dag, weet ik het allemaal. En we slapen ook al samen (slapen niet, maar vrijen, meestal tamelijk snel, want hij heeft volle agenda; maar neemt wel de tijd om ervoor of erna rustig koffie met mij te drinken en honderduit te praten).
Mijn punt: WAAROM doe ik dit! Vrouwen horen elkaar te steunen en ik zou niet iemands man moeten (willen) kussen of met hem moeten (willen) zijn. Er is natuurlijk GEEN toekomst. Als hij geen vrouw en/of kinderen had, kon ik dit onbevangen aangaan en me gewoon heerlijk overgeven aan het fijne gevoel, maar nu... is het EN fijn en gezellig, EN heel erg dubbel. Want, wat IS dat eigenlijk voor 'n man, dat ie z'n vrouw bedondert, WAAROM laat ik me met zo iemand in, dat zou ik niet moeten willen, toch?
Maar hij is echt leuk en zorgzaam (op zijn ruwe en onhandige manier). Doet alles voor me (oke, ken hem pas enkele weken) en kwam me een geplukt bosje veldbloemen brengen: WAUW! Ging weer weg, zonder dat we sex gehad hebben, hij ging werken. Prima, dus het is niet alleen voor de sex (denk ik dan). Maar waar moet dit heen? Ik bel hem expres niet/nooit, laat het initiatief daarvoor bij hem. Maar zit natuurlijk toch de hele dag uit te kijken - terwijl ik hier hard werk aan allerlei dingen - naar zijn aandacht.
Wat is nou the right thing to do: met onmiddellijke ingang hiermee stoppen en (als ik puur naar MIJN verlangens kijk) weer 15 tot 100 jaar geen arm meer om me heen voelen, lol hebben, bla, bla, bla?
Of gaat dit wellicht op een rustige(re) manier gedoofd worden, waarbij we eerst lekker aan onze verlangens toegeven totdat het vanzelf "gewoon" wordt en we elkaar wellicht door de zijdeur af kunnen laten gaan omdat er weinig overblijft dat ons bindt?
Help! Wist niet dat ik me ZO afschuwelijk kon laten gaat, ik voel me een jong verliefd meisje, maar tegelijkertijd een volwassen vrouw die ellende aanricht (ook al weet zijn vrouw van niets). Ik realiseer me overigens dat het heel goed zo kan zijn dat ik één van velen ben (hoewel ik dat natuurlijk niet wil geloven, ik heb het idee dat er iets speciaals is tussen hem en mij). Maar dat even terzijde.
Graag tips, adviezen. Word s.v.p. niet al te boos op mij(n gedrag), ik weet het namelijk al: ik zit fout, maar na zoveel jaren van 'ontbering' kan ik hem nauwelijks weerstaan.
Wie vooruit wil, aanvaardt dat hij dwaas gevonden wordt.
zaterdag 19 april 2014 16:45
Nja bottomline is : jij neukt de man van een ander en jij moet jezelf in de spiegel kunnen aankijken. Kan je dat? Neuken maar. Kan je dat niet? Geen verhaaltjes meer verzinnen en ervoor kiezen dat jij jezelf in de spiegel kan aankijken.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zaterdag 19 april 2014 19:45
quote:in-verwarring schreef op 19 april 2014 @ 14:37:
Jubelientje, het zou zo maar kunnen, wat jij zegt. Natuurlijk ben ik mij dat ook bewust. Het is heerlijk om ineens weer in de watten te worden gelegd (dat doet mijn dochter overigens ook wel eens, maar is tóch weer anders), dat ie dingen uit handen neemt en ik me er geen zorgen over hoef te maken omdat hij het wel even zal fixen (als technische man). Misschien kan ik niet meer goed onderscheiden wat "verliefd" zijn is. Ik voel in ieder geval kriebels in m'n buik, ik vind het heerlijk om met hem te praten over hoe ie is opgegroeid, of over de dingen van de dag (hij vertelt ook heel gewoon rustig over hele normale thuis dingen als met z'n vrouw en vrienden geluncht, of kinderen van school gehaald, dat soort dingen). Natuurlijk vind ik het leuk dat als hij voor een winkel staat te wachten die nog open moet gaan hij dan verzint om mij te gaan bellen en te kletsen (= ik krijg aandacht). Maar even 'n vraagje: als ik WEL verliefd zou zijn, dan zou ik dat soort dingen toch ook allemaal hartstikke leuk vinden, Dus: hoe onderscheid je dingen als verliefd worden/zijn en 'gewoon' gedijen onder krijgen van aandacht? Voor mij voel het namelijk op dit moment als één en hetzelfde....Als hij er niet is, mis je hem dan of de aandacht die hij jou geeft?
Jubelientje, het zou zo maar kunnen, wat jij zegt. Natuurlijk ben ik mij dat ook bewust. Het is heerlijk om ineens weer in de watten te worden gelegd (dat doet mijn dochter overigens ook wel eens, maar is tóch weer anders), dat ie dingen uit handen neemt en ik me er geen zorgen over hoef te maken omdat hij het wel even zal fixen (als technische man). Misschien kan ik niet meer goed onderscheiden wat "verliefd" zijn is. Ik voel in ieder geval kriebels in m'n buik, ik vind het heerlijk om met hem te praten over hoe ie is opgegroeid, of over de dingen van de dag (hij vertelt ook heel gewoon rustig over hele normale thuis dingen als met z'n vrouw en vrienden geluncht, of kinderen van school gehaald, dat soort dingen). Natuurlijk vind ik het leuk dat als hij voor een winkel staat te wachten die nog open moet gaan hij dan verzint om mij te gaan bellen en te kletsen (= ik krijg aandacht). Maar even 'n vraagje: als ik WEL verliefd zou zijn, dan zou ik dat soort dingen toch ook allemaal hartstikke leuk vinden, Dus: hoe onderscheid je dingen als verliefd worden/zijn en 'gewoon' gedijen onder krijgen van aandacht? Voor mij voel het namelijk op dit moment als één en hetzelfde....Als hij er niet is, mis je hem dan of de aandacht die hij jou geeft?
zaterdag 19 april 2014 20:37
Ik vraag me af of degenen die hier zeggen dat TO gewoon lekker moet genieten, en dat zij hier geen schuld aan heeft, dat ook nog zouden zeggen als TO met hun partner ligt te vozen.
Of diegenen die het goedkeuren moeten zelf vreemdgangers zijn...
Mijn mening: Van andermans man/vrouw blijf je gewoon af!
Je hebt fatsoen of je hebt het niet
Of diegenen die het goedkeuren moeten zelf vreemdgangers zijn...
Mijn mening: Van andermans man/vrouw blijf je gewoon af!
Je hebt fatsoen of je hebt het niet
Elke les, waar je van leert, maakt het pad vrij voor nog waardevollere lessen. Elke les, die je negeert, komt steeds weer terug.
zondag 20 april 2014 15:27
Ik vind op zich dat altijd degene die vreemd gaat degene is die verantwoording af moet leggen.
Ik doe er echter wel mijn best voor ook omdat ik zelf geen relatie met zo'n man wil en zelf de enige wil zijn met alle mogelijkheden die er uit een relatie te halen vallen.
Iemand die zijn eigen partner bedriegt en voorliegt is niet mijn ding, ik vind dat je dan beter kan scheiden en een echte vent zijn die kiest voor waarheid en openheid en achter zijn eigen behoeftes staat en rekening houdt met die van een ander.
Ik vind echter niet dat single vrouwen die snakken naar eindelijk weer eens aandacht na jaren en jaren droog staan van iemand die ze leuk vinden hun benen bij elkaar moeten houden voor een andere vrouw die blijkbaar in de verkeerde relatie zit.
Ik vind dat vreemdgaan juist laat zien met wat voor vlees je bent getrouwd. Het is zo'n partner zelf die de keuze maakt om vreemd te gaan. Met die persoon is de relatie aangegaan en het feit dat de mogelijkheid er is om vreemd te gaan laat alleen maar zien hoe iemand van binnen is en en wat er in iemand leeft.
Vanuit daar vind ik dat je moet kijken wie je vreemdgaande partner nu eigenlijk is. Zelfs als je een partner hebt die wel vreemd zou willen gaan maar de mogelijkheid is er niet, ook dan ben je met de verkeerde een relatie aangegaan. Het vreemdgaan laat alleen duidelijker zien wie je partner echt is.
Dus schuldig voelen omdat je ook behoefte hebt aan eindelijk wat aandacht van een leuke man terwijl al die jaren jouw lichaam niet werd aangeraakt terwijl die anderen allerlei leuke dingen als gezin deden en zogenaamd gelukkig waren met elkaar en gezelschap hadden etc. onder het mom van een fakeverbintenis, vind ik een verkeerde emotie.
Wel als je het bewust deed om die ander af te pakken omdat je daarmee zelf een ander verdriet wil doen en uiteraard werk je mee aan bedrog en geeft iemand de kans een ander verdriet te doen maar daarvoor zou je juist die man niet leuk moeten vinden wat iets anders is dan schuldig voelen.
Het doet uiteraard pijn als je partner vreemdgaat maar ik zou dat zelf altijd de schuld geven aan die partner. Dat er iemand hem af wilde pakken vond ik niet aardig van die andere vrouw en als je ziet hoe iemand hem bewust probeert te verleiden en jou probeert om de tuin te leiden dan zijn dat gerichte acties tegen jou. Maar het is en blijft de eigen partner die dat jou aan wil doen en van binnen blijkbaar daarvoor openstaat in plaats van jou geen pijn willen te doen omdat hij van jou houdt.
Een man die zelf bewust probeert een andere vrouw te verleiden en daarmee die andere vrouw wellicht hoop geeft op meer maar toch niet weg gaat is voor beide vrouwen verkeerd.
Het is gebeurde, je weet weer hoe het voelde, nu moet je voor jezelf nagaan of je dit zo oneindig wil laten gebeuren en beter is vaak van niet. Ga je je hechten en de ander gaat dood, dan ben je niet op de begrafenis, je krijgt geen kaartje, zit met de feestdagen alleen etc. en je staat ondertussen niet open voor wellicht toch andere leuke mannen.
Dus gaat hij weg bij zijn vrouw omdat het niets is en ze alles al hebben geprobeerd mooi maar daar lijkt het niet op.
En je denkt nu dat je de enige andere... bent (dus al nr. 2!!) maar klusjesmannen doen dit wel vaker met meer vrouwen, de charme, ze komen al over de huiselijke vloer, goede excuses even tussendoor, ze hebben vaak volop mogelijkheid daartoe ook de minder knappe ahum, vaak gaat het om de charme.
Realiseer je je dat dat zeer waarschijnlijk dichter in de buurt van de waarheid komt dus kijk goed naar alternatieven en of je op andere manieren gelukkig kan zijn. En kijk wat het met je zal doen mocht hij ineens niet meer komen, hoe je je dan zou voelen of als je meer hoop krijgt maar dat niet in vervulling gaat.
Ik doe er echter wel mijn best voor ook omdat ik zelf geen relatie met zo'n man wil en zelf de enige wil zijn met alle mogelijkheden die er uit een relatie te halen vallen.
Iemand die zijn eigen partner bedriegt en voorliegt is niet mijn ding, ik vind dat je dan beter kan scheiden en een echte vent zijn die kiest voor waarheid en openheid en achter zijn eigen behoeftes staat en rekening houdt met die van een ander.
Ik vind echter niet dat single vrouwen die snakken naar eindelijk weer eens aandacht na jaren en jaren droog staan van iemand die ze leuk vinden hun benen bij elkaar moeten houden voor een andere vrouw die blijkbaar in de verkeerde relatie zit.
Ik vind dat vreemdgaan juist laat zien met wat voor vlees je bent getrouwd. Het is zo'n partner zelf die de keuze maakt om vreemd te gaan. Met die persoon is de relatie aangegaan en het feit dat de mogelijkheid er is om vreemd te gaan laat alleen maar zien hoe iemand van binnen is en en wat er in iemand leeft.
Vanuit daar vind ik dat je moet kijken wie je vreemdgaande partner nu eigenlijk is. Zelfs als je een partner hebt die wel vreemd zou willen gaan maar de mogelijkheid is er niet, ook dan ben je met de verkeerde een relatie aangegaan. Het vreemdgaan laat alleen duidelijker zien wie je partner echt is.
Dus schuldig voelen omdat je ook behoefte hebt aan eindelijk wat aandacht van een leuke man terwijl al die jaren jouw lichaam niet werd aangeraakt terwijl die anderen allerlei leuke dingen als gezin deden en zogenaamd gelukkig waren met elkaar en gezelschap hadden etc. onder het mom van een fakeverbintenis, vind ik een verkeerde emotie.
Wel als je het bewust deed om die ander af te pakken omdat je daarmee zelf een ander verdriet wil doen en uiteraard werk je mee aan bedrog en geeft iemand de kans een ander verdriet te doen maar daarvoor zou je juist die man niet leuk moeten vinden wat iets anders is dan schuldig voelen.
Het doet uiteraard pijn als je partner vreemdgaat maar ik zou dat zelf altijd de schuld geven aan die partner. Dat er iemand hem af wilde pakken vond ik niet aardig van die andere vrouw en als je ziet hoe iemand hem bewust probeert te verleiden en jou probeert om de tuin te leiden dan zijn dat gerichte acties tegen jou. Maar het is en blijft de eigen partner die dat jou aan wil doen en van binnen blijkbaar daarvoor openstaat in plaats van jou geen pijn willen te doen omdat hij van jou houdt.
Een man die zelf bewust probeert een andere vrouw te verleiden en daarmee die andere vrouw wellicht hoop geeft op meer maar toch niet weg gaat is voor beide vrouwen verkeerd.
Het is gebeurde, je weet weer hoe het voelde, nu moet je voor jezelf nagaan of je dit zo oneindig wil laten gebeuren en beter is vaak van niet. Ga je je hechten en de ander gaat dood, dan ben je niet op de begrafenis, je krijgt geen kaartje, zit met de feestdagen alleen etc. en je staat ondertussen niet open voor wellicht toch andere leuke mannen.
Dus gaat hij weg bij zijn vrouw omdat het niets is en ze alles al hebben geprobeerd mooi maar daar lijkt het niet op.
En je denkt nu dat je de enige andere... bent (dus al nr. 2!!) maar klusjesmannen doen dit wel vaker met meer vrouwen, de charme, ze komen al over de huiselijke vloer, goede excuses even tussendoor, ze hebben vaak volop mogelijkheid daartoe ook de minder knappe ahum, vaak gaat het om de charme.
Realiseer je je dat dat zeer waarschijnlijk dichter in de buurt van de waarheid komt dus kijk goed naar alternatieven en of je op andere manieren gelukkig kan zijn. En kijk wat het met je zal doen mocht hij ineens niet meer komen, hoe je je dan zou voelen of als je meer hoop krijgt maar dat niet in vervulling gaat.
zondag 20 april 2014 15:54
quote:in-verwarring schreef op 19 april 2014 @ 11:57:
En we slapen ook al samen (slapen niet, maar vrijen, meestal tamelijk snel, want hij heeft volle agenda zak; maar neemt wel de tijd om ervoor of erna rustig koffie met mij te drinken en honderduit te praten).
- Dus een klusjesman inhuren en betalen.
- Even snel de opdrachtgeefster pakken (circa 6 stoten en klaar).
- Dan uitgebreid lekker babbelen. (Immers, het salaris loopt door).
Tja..... wat moet ik daar nu van zeggen. Is dit niet een scene uit een soort van slechte film?
En we slapen ook al samen (slapen niet, maar vrijen, meestal tamelijk snel, want hij heeft volle agenda zak; maar neemt wel de tijd om ervoor of erna rustig koffie met mij te drinken en honderduit te praten).
- Dus een klusjesman inhuren en betalen.
- Even snel de opdrachtgeefster pakken (circa 6 stoten en klaar).
- Dan uitgebreid lekker babbelen. (Immers, het salaris loopt door).
Tja..... wat moet ik daar nu van zeggen. Is dit niet een scene uit een soort van slechte film?
zondag 20 april 2014 16:08
quote:sabbaticalmeds schreef op 19 april 2014 @ 20:29:
Bah, het blijft natuurlijk een klein, dik, driftig (Zuid Europees), rokend en waarschijnlijk ook drinkend, analfabetisch, getrouwd kereltje met wat bruine stompjes in zijn mondAjakkes Sabbat, je maakt van het "sprookje" wel een visueel zeer ernstige nachtmerrie hoor
ik zie haast de soa's en andere enge ziektes al, parodontitis via de tandenstompjesman is ook besmettelijk hoor ]
Bah, het blijft natuurlijk een klein, dik, driftig (Zuid Europees), rokend en waarschijnlijk ook drinkend, analfabetisch, getrouwd kereltje met wat bruine stompjes in zijn mondAjakkes Sabbat, je maakt van het "sprookje" wel een visueel zeer ernstige nachtmerrie hoor
ik zie haast de soa's en andere enge ziektes al, parodontitis via de tandenstompjesman is ook besmettelijk hoor ]
zondag 20 april 2014 16:08
zondag 20 april 2014 16:42
Gisteravond laat belde ie, gezegd dat we komende week "even moeten praten". Daar was ie stil van. Voel me er vandaag niet goed over, misselijk, "mis" hem.
De omschrijvingen van de tandeloze vieze tuinkabouter en wat dies meer zij vind ik erg lollig om te lezen, maar zo erg is het niet, hoor! Zag gisteren Nadal (de tennisser) op TV en vond dat ie daar wel trekjes van heeft, dussss... En mij schatten ze altijd op nog geen 40 (niet dat ik dat belangrijk vind), dus ouwe trol... herken ik mezelf niet in (wel grappig trouwens).
En Rob: nee, er worden geen uren doorbetaald. Ik betaal slechts voor bouwmateriaal (waarvan ik de bedragen ken). Voor alle uren dat ie hier werkt, praat, vrijt, koffie drinkt... wil ie helemaal niets. Enne... for the record: die 6 stoten vallen ook wel mee, hoor. Kan ook rustig 2 uur zijn met vooral veel kletsen en erectiestoornissen, waar we allebei niet mee zitten.
Paekzwart: dank je, jij schrijft tenminste!!! Ik vind ook dat eerlijk zijn superbelangrijk is in een relatie. Voordat iemand vreemdgaat, zit er nog een hele fase vóór. Iemand die bewust in een vaste relatie zit, zou als ie ook maar enigszins in de verte een soort van spanning begint te voelen voor een ander, dat - naar mijn mening - direct in alle eerlijkheid aan z'n vaste partner (moeten) kunnen en willen vertellen, waarbij de partner niet meteen compleet uit zijn/haar dak gaat, maar "blij" is dat de ander dit met haar/hem deelt op het moment dat er nog relatief weinig aan de hand is. Door het binnen de relatie te houden en te delen, verbind je je volgens mij weer met elkaar en ga je ook weer meer je best doen om uit te zoeken wat er dan (blijkbaar) aan schort dat ééntje ontvankelijk blijkt voor een ander (zij het in den beginne). Door er met z'n tweetjes naar te kijken, kan je dan trachten er weer samen wat meer van te maken, zoals samen reisje maken, of iets bijzonders doen samen om weer meer bij elkaar betrokken te zijn. En goed praten waaróm je ook alweer bij elkaar bent en waaróm je dat wilt vasthouden/bestendigen. En op die manier zou het volgens mij dan best moeten kunnen lukken dat die beginnende aandacht voor een ander in de kiem gesmoord wordt en je de bakens weer kunt verzetten. Dit is mijn ideaalbeeld van een relatie, dat je in vertrouwen bij elkaar alles kwijt kunt, je mooie EN 'slechte' kanten. Immers, een mens is van vlees en bloed en er kunnen allerlei factoren zijn waardoor je eventjes minder met je vaste partner bezig bent/betrokken bent en dan kán het zo zijn dat er ineens een prikkel van buiten komt. Door het dan bespreekbaar te maken en samen aan te gaan, kan je volgens mij verdieping krijgen.
Terugkomend op mijn klusjesman - laten we toch even voor 't gemak aannemen dat ik 'bijzonder' voor hem ben - denk ik niet dat hij en zijn vrouw een dergelijke relatie hebben waarbij hij in aanvang toen ie wat voor mij begon te voelen dat aldus tegen haar had kunnen zeggen. Hier is het namelijk meer van dat als iemand vreemd gaat de messen geslepen worden, om het maar even scherp te schetsen.
Komende week dus 'even praten', benieuwd wat dat oplevert. Wordt vervolgd.
De omschrijvingen van de tandeloze vieze tuinkabouter en wat dies meer zij vind ik erg lollig om te lezen, maar zo erg is het niet, hoor! Zag gisteren Nadal (de tennisser) op TV en vond dat ie daar wel trekjes van heeft, dussss... En mij schatten ze altijd op nog geen 40 (niet dat ik dat belangrijk vind), dus ouwe trol... herken ik mezelf niet in (wel grappig trouwens).
En Rob: nee, er worden geen uren doorbetaald. Ik betaal slechts voor bouwmateriaal (waarvan ik de bedragen ken). Voor alle uren dat ie hier werkt, praat, vrijt, koffie drinkt... wil ie helemaal niets. Enne... for the record: die 6 stoten vallen ook wel mee, hoor. Kan ook rustig 2 uur zijn met vooral veel kletsen en erectiestoornissen, waar we allebei niet mee zitten.
Paekzwart: dank je, jij schrijft tenminste!!! Ik vind ook dat eerlijk zijn superbelangrijk is in een relatie. Voordat iemand vreemdgaat, zit er nog een hele fase vóór. Iemand die bewust in een vaste relatie zit, zou als ie ook maar enigszins in de verte een soort van spanning begint te voelen voor een ander, dat - naar mijn mening - direct in alle eerlijkheid aan z'n vaste partner (moeten) kunnen en willen vertellen, waarbij de partner niet meteen compleet uit zijn/haar dak gaat, maar "blij" is dat de ander dit met haar/hem deelt op het moment dat er nog relatief weinig aan de hand is. Door het binnen de relatie te houden en te delen, verbind je je volgens mij weer met elkaar en ga je ook weer meer je best doen om uit te zoeken wat er dan (blijkbaar) aan schort dat ééntje ontvankelijk blijkt voor een ander (zij het in den beginne). Door er met z'n tweetjes naar te kijken, kan je dan trachten er weer samen wat meer van te maken, zoals samen reisje maken, of iets bijzonders doen samen om weer meer bij elkaar betrokken te zijn. En goed praten waaróm je ook alweer bij elkaar bent en waaróm je dat wilt vasthouden/bestendigen. En op die manier zou het volgens mij dan best moeten kunnen lukken dat die beginnende aandacht voor een ander in de kiem gesmoord wordt en je de bakens weer kunt verzetten. Dit is mijn ideaalbeeld van een relatie, dat je in vertrouwen bij elkaar alles kwijt kunt, je mooie EN 'slechte' kanten. Immers, een mens is van vlees en bloed en er kunnen allerlei factoren zijn waardoor je eventjes minder met je vaste partner bezig bent/betrokken bent en dan kán het zo zijn dat er ineens een prikkel van buiten komt. Door het dan bespreekbaar te maken en samen aan te gaan, kan je volgens mij verdieping krijgen.
Terugkomend op mijn klusjesman - laten we toch even voor 't gemak aannemen dat ik 'bijzonder' voor hem ben - denk ik niet dat hij en zijn vrouw een dergelijke relatie hebben waarbij hij in aanvang toen ie wat voor mij begon te voelen dat aldus tegen haar had kunnen zeggen. Hier is het namelijk meer van dat als iemand vreemd gaat de messen geslepen worden, om het maar even scherp te schetsen.
Komende week dus 'even praten', benieuwd wat dat oplevert. Wordt vervolgd.
Wie vooruit wil, aanvaardt dat hij dwaas gevonden wordt.
maandag 21 april 2014 00:44
quote:in-verwarring schreef op 20 april 2014 @ 16:42:
En Rob: nee, er worden geen uren doorbetaald. Ik betaal slechts voor bouwmateriaal (waarvan ik de bedragen ken). Voor alle uren dat ie hier werkt, praat, vrijt, koffie drinkt... wil ie helemaal niets. Enne... for the record: die 6 stoten vallen ook wel mee, hoor. Kan ook rustig 2 uur zijn met vooral veel kletsen en erectiestoornissen, waar we allebei niet mee zitten.
Van al dat roken slibben je aderen dicht, vandaar dat 'ie hem niet overeind krijgt
(Sigaretten zijn trouwens erg duur in Noorwegen)
En Rob: nee, er worden geen uren doorbetaald. Ik betaal slechts voor bouwmateriaal (waarvan ik de bedragen ken). Voor alle uren dat ie hier werkt, praat, vrijt, koffie drinkt... wil ie helemaal niets. Enne... for the record: die 6 stoten vallen ook wel mee, hoor. Kan ook rustig 2 uur zijn met vooral veel kletsen en erectiestoornissen, waar we allebei niet mee zitten.
Van al dat roken slibben je aderen dicht, vandaar dat 'ie hem niet overeind krijgt
(Sigaretten zijn trouwens erg duur in Noorwegen)
