Geld & Recht
alle pijlers
recht op hoeveel vrije dagen overlijden ouder ?
woensdag 16 april 2014 17:49
Vraagje, heb beetje rondgespeurd , wat is nu gebruikelijk of waar heb je recht op bij overlijden van je ouder m.b.t vrije dagen. Er is geen CAO en verder ook niets in de arbeidsvoorwaarden opgenomen. Volgens mij heb ik nl. Gelezen dat wettelijk minimaal 2 dagen verplicht is1 dag voor dag overlijden en 1 dag voor begrafenis/crematie. Iemand verstand van zaken ??
zaterdag 19 april 2014 21:13
quote:pearle schreef op 19 april 2014 @ 20:15:
Ik vind het een erg eerlijk systeem
Waarom zou je baas je steeds vrij moeten geven voor verhuizingen, trouwen?
Beetje oneerlijk als je trouwt krijg je vrij en ben je single of ga je samenwonen krijg je niks...
Goed om mensen allemaal gelijk te trekken, singles, getrouwden, samenwonenden
Beetje flauw om er nu ook nog verhuizingen bij te trekken, vind ik van een hele andere orde.
En je krijgt bij de meeste werkgevers ook een dag vrij om een samenwooncontract te ondertekenen dus wat dat betreft wordt iedereen al gelijk getrokken (iedereen die iets wil vastleggen met een partner, in dit geval). Notarissen en gemeentehuizen werken nu eenmaal niet in het weekend.
"een paar uurtjes verlof" nemen voor een begrafenis of bruiloft vind ik logisch, maar nogmaals, dat geldt niet als het een van je ouders, broers of eigen kind is.
Ik vind het een erg eerlijk systeem
Waarom zou je baas je steeds vrij moeten geven voor verhuizingen, trouwen?
Beetje oneerlijk als je trouwt krijg je vrij en ben je single of ga je samenwonen krijg je niks...
Goed om mensen allemaal gelijk te trekken, singles, getrouwden, samenwonenden
Beetje flauw om er nu ook nog verhuizingen bij te trekken, vind ik van een hele andere orde.
En je krijgt bij de meeste werkgevers ook een dag vrij om een samenwooncontract te ondertekenen dus wat dat betreft wordt iedereen al gelijk getrokken (iedereen die iets wil vastleggen met een partner, in dit geval). Notarissen en gemeentehuizen werken nu eenmaal niet in het weekend.
"een paar uurtjes verlof" nemen voor een begrafenis of bruiloft vind ik logisch, maar nogmaals, dat geldt niet als het een van je ouders, broers of eigen kind is.
zondag 20 april 2014 16:05
Mijn vader was 64 nog jong dus wel jaar ziek geweest. Heb uiteindelijk 3 dagen gekregen , ze gaven aan dat ze 2 hanteren naar dat ik er 1 extra krijg vanwege veel ellende in mijn nabije familie : zus 2 haar geleden op 46 jarige leeftijd mijn schoonmoeder due ook terminaal ziek is en mijn partner die 3 maanden geleden huidkanker had en nu hopen we genezen is .
zondag 20 april 2014 16:40
Toen mijn vader overleed ben ik na een week weer aan het werk gegaan. Je moet toch weer enigszins je leven oppakken dacht ik zo. Maar de eerste paar weken was het voor mij alleen maar een amby-dagverblijf. Met allerhande collega's (van sommigen echt geen idee wie ze waren) die je komen condoleren, regelmatig in tranen uitbarsten, en een draak zijn vanwege het rouwproces... Ik moest erdoorheen om weer in het ritme te komen, maar pas na een paar weken heb ik daadwerkelijk iets nuttigs gedaan.
Ik geloof dat ik ook maar 4 dagen had officieel, maar mijn werk heeft gelukkig nooit moeilijk gedaan over mijn verlof of gedrag na die tijd. Zelfs mijn vriend kreeg van zijn werk een paar dagen vrij tussen overlijden en crematie, zodat hij bij me kon zijn, dat was ook ontzettend lief van ze.
Ik geloof dat ik ook maar 4 dagen had officieel, maar mijn werk heeft gelukkig nooit moeilijk gedaan over mijn verlof of gedrag na die tijd. Zelfs mijn vriend kreeg van zijn werk een paar dagen vrij tussen overlijden en crematie, zodat hij bij me kon zijn, dat was ook ontzettend lief van ze.
maandag 21 april 2014 07:28
quote:elninjoo schreef op 19 april 2014 @ 20:33:
Dan is je verlof voor de komende paar jaar gelijk op. Gewoon gelijk overspannen melden. Er zijn mensen die voor veel minder met 'n burnout thuis blijven.O, lekker dan. Dus jij bent er zo eentje. Ik ken ze ook, hoor, dit soort "collega's". Ik vind het een hele nare houding. Zowel naar je collega's als naar je werkgever toe.
Dan is je verlof voor de komende paar jaar gelijk op. Gewoon gelijk overspannen melden. Er zijn mensen die voor veel minder met 'n burnout thuis blijven.O, lekker dan. Dus jij bent er zo eentje. Ik ken ze ook, hoor, dit soort "collega's". Ik vind het een hele nare houding. Zowel naar je collega's als naar je werkgever toe.
maandag 21 april 2014 07:44
quote:zas schreef op 21 april 2014 @ 07:28:
[...]
O, lekker dan. Dus jij bent er zo eentje. Ik ken ze ook, hoor, dit soort "collega's". Ik vind het een hele nare houding. Zowel naar je collega's als naar je werkgever toe.Denk dat als mijn ouders komen te overlijden mijn wereld redelijk instort en ik voor niemand enig nut heb op dat moment. Overigens heeft 'n werkgever er minder last van als je je ziek meld en de verzekering de betaling overneemt waardoor ie vervanging kan inhuren, dan dat je op je werk zit, geen klap uit je handen krijgt en de werkgever je zelf moet betalen en het werk niet klaar komt.
[...]
O, lekker dan. Dus jij bent er zo eentje. Ik ken ze ook, hoor, dit soort "collega's". Ik vind het een hele nare houding. Zowel naar je collega's als naar je werkgever toe.Denk dat als mijn ouders komen te overlijden mijn wereld redelijk instort en ik voor niemand enig nut heb op dat moment. Overigens heeft 'n werkgever er minder last van als je je ziek meld en de verzekering de betaling overneemt waardoor ie vervanging kan inhuren, dan dat je op je werk zit, geen klap uit je handen krijgt en de werkgever je zelf moet betalen en het werk niet klaar komt.
maandag 21 april 2014 07:59
Hoe je het ook went of keert; het kost een werkgever gewoon geld. Bij de meeste werkgevers zit er eerst een wachttijd op voordat zo'n verzekering uitkeert. Of zijn premie (die nu ook nog eens een keertje flink stijgt) is torenhoog. Ik weet het, dat is je risico als werkgever, maar een werknemer zou daar zelf ook eens bij na kunnen denken.
Het gaat mij vooral om die houding van jou; "hup, gelijk ziekmelden". Dat vind ik echt om te kotsen.
Het gaat mij vooral om die houding van jou; "hup, gelijk ziekmelden". Dat vind ik echt om te kotsen.
maandag 21 april 2014 08:11
Waarschijnlijk denk ik niet zoveel op zo'n traumatisch moment. Of ik schiet in overlevingsmodus en de klap komt na maanden opeens opzetten. Dat kan ook nog natuurlijk. Vind trouwens dat jij wel erg veel compassie met werkgevers hebt, zoveel loyale werkgevers bestaan er niet meer sinds de meesten met wegwerppersoneel werken via wegwerpbureaus.
maandag 21 april 2014 08:16
quote:elninjoo schreef op maandag 21 april 2014 08:11 Waarschijnlijk denk ik niet zoveel op zo'n traumatisch moment. Of ik schiet in overlevingsmodus en de klap komt na maanden opeens opzetten. Dat kan ook nog natuurlijk. Vind trouwens dat jij wel erg veel compassie met werkgevers hebt, zoveel loyale werkgevers bestaan er niet meer sinds de meesten met wegwerppersoneel werken via wegwerpbureaus.Gelukkig ken ik ze wel. Ik ben er geen één, hoor, voor het geval je dat mocht denken.
maandag 21 april 2014 08:26
Toen mijn ouders overleden, beiden in één maand, heb ik een maand onbetaald verlof genomen. Ik trok t nl even niet meer en vond niet dat mijn werkgever daarvoor op hoefde te draaien....toen ik weer ging werken had ik een paar maanden soms last van migraine aanvallen. Die dagen meldde ik me wel ziek, want dan was ik ook gewoon écht ziek.
maandag 21 april 2014 08:38
Ik heb na het overlijden van mijn broertje begin jaren 90 gezegd op mijn werk dat ik niet kon komen, door het onverwachtse overlijden. Na de begrafenis weer gaan werken en toen werd me gezegd dat de dagen van mijn vrije dagen afgeschreven werden.
Na het overlijden van mijn vader een paar jaar later me ziek gemeld... Ik was niet in staat om mijn werk normaal te vullen. En ik heb alles vergoed gekregen.
In het eerste geval had ik me ook ziek moeten melden zei de leidinggevende toen hij me mededeelde van de vrije dagen. Ik had toen geen dagen meer, maar wel wat geleerd
Sterkte!
Na het overlijden van mijn vader een paar jaar later me ziek gemeld... Ik was niet in staat om mijn werk normaal te vullen. En ik heb alles vergoed gekregen.
In het eerste geval had ik me ook ziek moeten melden zei de leidinggevende toen hij me mededeelde van de vrije dagen. Ik had toen geen dagen meer, maar wel wat geleerd
Sterkte!
maandag 21 april 2014 08:38
Ik kreeg overigens 2dagen verlof, voor elke ouder. En ik ken niet één bedrijf waar dat meer is. Ik vind twee dagen vrij normaal, de rest moet je zelf maar regelen, of als je heel erg in de knel zit in overleg met pz. Ik vind het geen recht of zelfsprekendheid, iedereen reageert tenslotte anders op een dergelijke situatie, voor de een is een scheiding traumatischervdan een overlijden van een ouder waar nagenoeg geen contact mee is bijvoorbeeld. Ik vind het ook je eigen verantwoordelijkheid een spaarpotten te hebben voor calamiteiten, of dat nu een potje met geld is of een potje met wat dagen. Bij ons moesten twee uitvaarten geregeld worden, een héél groot woonhuis worden leeggehaald en verkoopklaar worden gemaakt en een appartement worden leeggemaakt. Mijn werkgever hoeft daar niet voor op te draaien. Mijn verantwoordelijkheid.
maandag 21 april 2014 08:46
Ik vind het een lastige hoor, dat ziekmelden. Je bent niet in staat te werken, maar een project al een begrafenis tot in de puntjes verzorgen lukt dan ( bij mij tenminste) weer wel. Ik heb de weken voor mijn vaders overlijden 'snachts gewaakt bij hem. Ik was kapot. Doodmoe. Ik vroeg mijn collega's regelmatig dingen te controleren van me. Dat kan ook. En werken kan een prima afleiding zijn. Ik weet dat dat niet voor iedereen zo werkt, maar voor mezelf zou ik dat ziekmelden niet kunnen rechtvaardigen. Ik ben blij dat ik het financieel trok om onbetaald verlof te nemen. En ik ben het met elninjoo eens dat het toeleven naar de dood van een zieke een ouder ( voor mij) anders voelt dan het plotseling en onverwacht verliezen. Ik heb het beiden meegemaakt en het is voor mij een wereld van verschil. De dood van mijn vader was verschrikkelijk, maar voor iedereen en vooral voor hem een verlossing. De dood van mijn moeder was een regelrechte ramp. Nog steeds.
maandag 21 april 2014 09:14
Ik ben het met je eens hoor. Whopper. Soms ben je gewoon niet in staat om te werken en dan moet je je ziek kunnen melden. Meestal is daar ook best ruimte voor. Waar ik over val is het feit dat sommigen hun probleem meteen zomaar bij de werkgever neerleggen. Zo van; hij moet dat maar regelen. Het mooiste is als je er samen uit kunt komen. Beide een beetje water bij de wijn doen.
maandag 21 april 2014 12:27
Dank je wel voor het respect, maar ik geloof dat dat hier niet aan de orde is. Ik heb geen heldendaad begaan. Ik heb gewoon mijn gezond verstand gebruikt. Je werkgever is je werkgever, niet iemand die je je handje vast moet houden in moeilijke tijden. Dat zul je toch echt zelf moeten doen, zeker als je ouders er iet meer zijn.
maandag 21 april 2014 15:15
quote:lammy schreef op maandag 21 april 2014 14:10 En rouwverwerking. Is daar ook nog tijd voor?
Hoe bedoel je dat? Dat je naast het regelen van een begrafenis ook tijd moet krijgen om te rouwen?
Tja, hoe stel je je dat voor dan? Rouwen doet iedereen op zijn eigen manier, denk ik. Sommigen zullen dat in stilte doen of een periode van rust nemen. Overdag of 's avonds of juist alleen als ze in bed liggen. Anderen praten liever, met vrienden, familie of collega's. De één heeft aan een weekje uitwaaien aan zee "voldoende" en een ander gaat het liefst zo snel mogelijk aan het werk.
Hoe bedoel je dat? Dat je naast het regelen van een begrafenis ook tijd moet krijgen om te rouwen?
Tja, hoe stel je je dat voor dan? Rouwen doet iedereen op zijn eigen manier, denk ik. Sommigen zullen dat in stilte doen of een periode van rust nemen. Overdag of 's avonds of juist alleen als ze in bed liggen. Anderen praten liever, met vrienden, familie of collega's. De één heeft aan een weekje uitwaaien aan zee "voldoende" en een ander gaat het liefst zo snel mogelijk aan het werk.
maandag 21 april 2014 17:51
quote:lammy schreef op 21 april 2014 @ 14:10:
En rouwverwerking. Is daar ook nog tijd voor?
Tuurlijk. Je eigen tijd. En soms, als het echt niet anders kan, je baas zijn tijd. Maar dan moet het wel een bijzondere situatie zijn.
Ik rouw al een jaar, af en aan, soms een week achter elkaar, soms weken niet. Soms ga ik diep, soms ben ik na een enkele traan wel weer klaar. Wat zou mijn werkgever daarmee moeten?
En rouwverwerking. Is daar ook nog tijd voor?
Tuurlijk. Je eigen tijd. En soms, als het echt niet anders kan, je baas zijn tijd. Maar dan moet het wel een bijzondere situatie zijn.
Ik rouw al een jaar, af en aan, soms een week achter elkaar, soms weken niet. Soms ga ik diep, soms ben ik na een enkele traan wel weer klaar. Wat zou mijn werkgever daarmee moeten?
zaterdag 26 april 2014 11:32
quote:NummerZoveel schreef op 16 april 2014 @ 18:00:
Er is geen recht op een X aantal dagen. Dit is wat de wet er over zegt:
Artikel 4:1
1. De werknemer heeft recht op verlof met behoud van loon voor een korte, naar billijkheid te berekenen tijd, wanneer hij zijn arbeid niet kan verrichten wegens:
a. zeer bijzondere persoonlijke omstandigheden;
b. een door wet of overheid, zonder geldelijke vergoeding, opgelegde verplichting, waarvan de vervulling niet in zijn vrije tijd kon plaatsvinden;
c. de uitoefening van het actief kiesrecht.
2. Onder zeer bijzondere persoonlijke omstandigheden worden in ieder geval begrepen:
a. de bevalling van de echtgenote, de geregistreerde partner of de persoon met wie de werknemer ongehuwd samenwoont;
b. het overlijden en de lijkbezorging van een van zijn huisgenoten of een van zijn bloed- en aanverwanten in de rechte lijn en in de tweede graad van de zijlijn.Even off-topic, maar lid 1b verbaast me nogal: ik zou hieruit namelijk concluderen dat bij gevangenisstraf de werkgever moet doorbetalen.
Er is geen recht op een X aantal dagen. Dit is wat de wet er over zegt:
Artikel 4:1
1. De werknemer heeft recht op verlof met behoud van loon voor een korte, naar billijkheid te berekenen tijd, wanneer hij zijn arbeid niet kan verrichten wegens:
a. zeer bijzondere persoonlijke omstandigheden;
b. een door wet of overheid, zonder geldelijke vergoeding, opgelegde verplichting, waarvan de vervulling niet in zijn vrije tijd kon plaatsvinden;
c. de uitoefening van het actief kiesrecht.
2. Onder zeer bijzondere persoonlijke omstandigheden worden in ieder geval begrepen:
a. de bevalling van de echtgenote, de geregistreerde partner of de persoon met wie de werknemer ongehuwd samenwoont;
b. het overlijden en de lijkbezorging van een van zijn huisgenoten of een van zijn bloed- en aanverwanten in de rechte lijn en in de tweede graad van de zijlijn.Even off-topic, maar lid 1b verbaast me nogal: ik zou hieruit namelijk concluderen dat bij gevangenisstraf de werkgever moet doorbetalen.
zaterdag 26 april 2014 11:38
quote:spuit-elf schreef op zaterdag 26 april 2014 11:32 <blockquote><div>quote:</div><div class="message-quote-div"><b><a href="NummerZoveel in "recht op hoeveel vrije dagen overlijden ..."" class="messagelink">NummerZoveel schreef op 16 april 2014 @ 18:00</a>:</b>
Er is geen recht op een X aantal dagen. Dit is wat de wet er over zegt:
Artikel 4:1
1. De werknemer heeft recht op verlof met behoud van loon voor een korte, naar billijkheid te berekenen tijd, wanneer hij zijn arbeid niet kan verrichten wegens:
a. zeer bijzondere persoonlijke omstandigheden;
b. een door wet of overheid, zonder geldelijke vergoeding, opgelegde verplichting, waarvan de vervulling niet in zijn vrije tijd kon plaatsvinden;
c. de uitoefening van het actief kiesrecht.
2. Onder zeer bijzondere persoonlijke omstandigheden worden in ieder geval begrepen:
a. de bevalling van de echtgenote, de geregistreerde partner of de persoon met wie de werknemer ongehuwd samenwoont;
b. het overlijden en de lijkbezorging van een van zijn huisgenoten of een van zijn bloed- en aanverwanten in de rechte lijn en in de tweede graad van de zijlijn.</div></blockquote>Even off-topic, maar lid 1b verbaast me nogal: ik zou hieruit namelijk concluderen dat bij gevangenisstraf de werkgever moet doorbetalen. Nee hoor, dat gaat bijv over zaken als een oproep om te getuigen in een rechtszaak, stemmen (wat pas sinds de laatste jaren ook buiten werktijden kan), oproepen voor de vrijwillige militairen/brandwachten/etc.
Er is geen recht op een X aantal dagen. Dit is wat de wet er over zegt:
Artikel 4:1
1. De werknemer heeft recht op verlof met behoud van loon voor een korte, naar billijkheid te berekenen tijd, wanneer hij zijn arbeid niet kan verrichten wegens:
a. zeer bijzondere persoonlijke omstandigheden;
b. een door wet of overheid, zonder geldelijke vergoeding, opgelegde verplichting, waarvan de vervulling niet in zijn vrije tijd kon plaatsvinden;
c. de uitoefening van het actief kiesrecht.
2. Onder zeer bijzondere persoonlijke omstandigheden worden in ieder geval begrepen:
a. de bevalling van de echtgenote, de geregistreerde partner of de persoon met wie de werknemer ongehuwd samenwoont;
b. het overlijden en de lijkbezorging van een van zijn huisgenoten of een van zijn bloed- en aanverwanten in de rechte lijn en in de tweede graad van de zijlijn.</div></blockquote>Even off-topic, maar lid 1b verbaast me nogal: ik zou hieruit namelijk concluderen dat bij gevangenisstraf de werkgever moet doorbetalen. Nee hoor, dat gaat bijv over zaken als een oproep om te getuigen in een rechtszaak, stemmen (wat pas sinds de laatste jaren ook buiten werktijden kan), oproepen voor de vrijwillige militairen/brandwachten/etc.
zaterdag 26 april 2014 11:48
quote:NummerZoveel schreef op 26 april 2014 @ 11:38:
[...]
Nee hoor, dat gaat bijv over zaken als een oproep om te getuigen in een rechtszaak, stemmen (wat pas sinds de laatste jaren ook buiten werktijden kan), oproepen voor de vrijwillige militairen/brandwachten/etc.
Mooi, je bent er nog. Vandaar, ik vond het al zo vreemd.
@TO: gecondoleerd en sterkte de komende tijd.
[...]
Nee hoor, dat gaat bijv over zaken als een oproep om te getuigen in een rechtszaak, stemmen (wat pas sinds de laatste jaren ook buiten werktijden kan), oproepen voor de vrijwillige militairen/brandwachten/etc.
Mooi, je bent er nog. Vandaar, ik vond het al zo vreemd.
@TO: gecondoleerd en sterkte de komende tijd.
zaterdag 26 april 2014 11:54
Eens met Whopper. Ik vind dat een werkgever zich wel flexibel op moet stellen met dit soort zaken, en de ruimte moet geven om zaken te verwerken en/of te regelen, door zoveel verlof te geven als waar behoefte aan is. Maar dat hoeft echt niet allemaal ook nog eens op kosten van die werkgever.
In onze organisatie wordt er vaak wel betaald verlof gegeven, maar dat ligt dan ook wel aan de omstandigheden van het geval. Aan de ene kant wordt er gekeken naar wat er aan de hand is en hoeveel tijd daar voor nodig is en aan de andere kant kijken we ook naar de werknemer zelf en diens "staat van dienst". Een werknemer die regelmatig werk boven privé stelt door bijv. vaak op reis te zijn, kan er op rekenen dat de werkgever niet moeilijk doet als opeens privé een keer een poos prioriteit moet krijgen. Het is wat dat betreft geven en nemen om de werk/privé-balans goed te houden. Bij een werknemer die altijd al erg op de klok is of zelfs de kantjes er vanaf loopt, zal de werkgever zich ook minder flexibel opstellen.
In onze organisatie wordt er vaak wel betaald verlof gegeven, maar dat ligt dan ook wel aan de omstandigheden van het geval. Aan de ene kant wordt er gekeken naar wat er aan de hand is en hoeveel tijd daar voor nodig is en aan de andere kant kijken we ook naar de werknemer zelf en diens "staat van dienst". Een werknemer die regelmatig werk boven privé stelt door bijv. vaak op reis te zijn, kan er op rekenen dat de werkgever niet moeilijk doet als opeens privé een keer een poos prioriteit moet krijgen. Het is wat dat betreft geven en nemen om de werk/privé-balans goed te houden. Bij een werknemer die altijd al erg op de klok is of zelfs de kantjes er vanaf loopt, zal de werkgever zich ook minder flexibel opstellen.
zondag 27 april 2014 11:49
Toen mijn moeder na een langer ziekbed besloot om vrijwillig euthanasie te laten doen heb ik mijn werk een mail gestuurd dat ik tot haar crematie niet meer kwam werken. En dat ik later wel zou zien hoe ze het op zouden lossen.
Een week na dit bericht werd ze in slaap gebracht, in die week heb ik haar met hulp van de thuiszorg en mijn vader zelf verzorgd. Na een week slapen is ze overleden, wederom heb ik haar met hulp zelf verzorgd. Daarna volgde nog een week tot aan de crematie. Drie weken waren het, dat ik weg was van mijn werk.
De dag erna ben ik boventallig weer gaan werken, werk in de kinderopvang. En na weer een week was ik weer gewoon aan het werk.
Na een maand ofzo kwam mijn leidinggevende langs met een formulier dat ik moest ondertekenen, dat ik akkoord ging met bijzonder verlof, gewoon doorbetaald dus. Al moest ik dat met terugwerkende kracht wel aanvragen.
Een week na dit bericht werd ze in slaap gebracht, in die week heb ik haar met hulp van de thuiszorg en mijn vader zelf verzorgd. Na een week slapen is ze overleden, wederom heb ik haar met hulp zelf verzorgd. Daarna volgde nog een week tot aan de crematie. Drie weken waren het, dat ik weg was van mijn werk.
De dag erna ben ik boventallig weer gaan werken, werk in de kinderopvang. En na weer een week was ik weer gewoon aan het werk.
Na een maand ofzo kwam mijn leidinggevende langs met een formulier dat ik moest ondertekenen, dat ik akkoord ging met bijzonder verlof, gewoon doorbetaald dus. Al moest ik dat met terugwerkende kracht wel aanvragen.
