Geld & Recht alle pijlers

Dochter (20) wil geen kostgeld betalen

19-04-2014 10:48 528 berichten
Alle reacties Link kopieren
Onze dochter werkt sinds de Havo al twee jaar full-time. Eerst zou het alleen een tussenjaar zijn, maar nu werkt ze al bijna twee jaar en woont ze thuis. Ze heeft een aantal huishoudelijke taken (haar badkamer schoonhouden, stofzuigen) die ze consequent niet doet want ze heeft geen tijd zegt ze. Als we het onderwerp kostgeld ter sprake brengen wordt ze iedere keer razend en zegt ze dat ze dan niet meer voldoende kan sparen. Er is geen volwassen gesprek mogelijk met haar. Toch vind ik dat mijn man en ik voet bij stuk moeten houden, haar tweelingzus studeert en is sinds kort op kamers, zij betaalt wel de kosten van levensonderhoud zelf, huur en eten (met haar studiebeurs en baantje). Ik vind het dus ook niet eerlijk ten opzichte van haar zus. Hoe ga ik hier mee op? Iedere discussie hierover eindigt steevast in gescheld en verwensingen.
Alle reacties Link kopieren
quote:jollie schreef op 19 april 2014 @ 22:45:

[...]





Wat een onzin. Ik ga pas over mijn nek als ik op televisie zie (gisteren nog) dat ouders hun kind voor 50 euro verkopen en er daarna met dat kind de vreselijkste dingen gebeuren. En dat zijn echt geen Hollanders.Ja je kind voor 50 euro verkopen. Dat is pas erg. Sorry, ik haak af hier.
Alle reacties Link kopieren
quote:sandt, 3 minuten geleden



Met pubers werkt dat wel. Als ik eerder dan de pubers het huis verlaat, dan vraag ik of zij het licht uit doen. Regelmatig kom ik thuis tussen de middag en dan brandt zelfs het licht op de badkamer! Dan roep ik één keer dat de volgende die het vergeet, 20 cent per brandend peertje moet betalen, en dan is de volgende dag alles uit!Dat vind ik toch net even wat anders.
You know how I know? Because I reeaally think so!
Net de casus uit dit topic eens aan vriend voorgelegd. Gelukkig was hij het helemaal met me eens en gaan onze kinderen gewoon bijdragen aan het huishouden net als wij vroeger gedaan hebben. Wij hadden echter wel het fatsoen dit uit onszelf te doen ipv na 2 jaar werken door onze ouders gepusht te worden.
Alle reacties Link kopieren
quote:noesa schreef op 19 april 2014 @ 22:07:

[...]



Ik heb ook zo'n moeder gehad. Ging niet over kostgeld (betaalde ik) maar over een ander dingetje wat niet naar haar zin ging.

Daar stond ik dan, 19 jaar met een vuilniszak (waarin zij mijn kleren had gestopt) op straat. 23:45 uur in de stromende regen. Nog net op tijd voor de laatste tram naar de stad. Mijn vader kwam me nog achterna om me 100 gulden in mijn hand te stoppen.

Ben nooit meer teruggegaan. Waar zij achteraf dan weer heel erg spijt van had. Want dat was nou ook weer de bedoeling niet.

Ben allergisch geworden voor dit soort stoere uitspraken.Dat is gewoon ijskoud. Kostgeld vragen is dat niet, dat is heel iets anders. Maar ik snap wel jouw gevoel dat het huis van jouw ouders opeens jouw huis niet meer was en dat je er zomaar uitgegooid kon worden. Dat lijkt me een heel onveilig gevoel. Daarom misschien je heftige reactie op dit topic?
Ga in therapie!
Ik vraag me ook wel af of dit nou out of the blue gebracht is door pa en ma, en dochter vooral nog even moet schakelen omdat ze dit niet had verwacht (ja, het had ook uit haarzelf kunnen komen, klopt), ik kan me eigenlijk niet indenken dat dit de reactie is die je krijgt als je een fatsoenlijke financiele opvoeding hebt gegeven waarbij dit soort dingen besproken is. Zodra ik denk dat mijn dochter het kan overzien, krijgt zij een kijkje in de administratie, laat maar zien wat alles kost. Neem maar een bijbaan als je 15 bent. Werk maar naast je studie. En draag bij als je werkt en nog thuiswoont. Dat is dan toch een haast logisch vervolg...
quote:noesa schreef op 19 april 2014 @ 22:38:

Hollanders en geld. Ik ga over mijn nek hier.Jij hebt volgens mij even de postings gemist van verschillende mensen die niet van Nederlandse komaf zijn en toch kostgeld betaalden. Uit zichzelf, vaak ook nog. Bijdragen aan de gezamenlijke huishoudpot is echt geen nederlands fenomeen hoor.
quote:sandt schreef op 19 april 2014 @ 22:49:

[...]





Met pubers werkt dat wel. Als ik eerder dan de pubers het huis verlaat, dan vraag ik of zij het licht uit doen. Regelmatig kom ik thuis tussen de middag en dan brandt zelfs het licht op de badkamer! Dan roep ik één keer dat de volgende die het vergeet, 20 cent per brandend peertje moet betalen, en dan is de volgende dag alles uit!



Zo simpel kan het zijn, als ze puber zijn begint het 'bewust met geld omgaan' opvoeden al. Nee eerder al.

Ik ben wars van merk, duur en luxe, nieuw, hoop heel erg dat ik dat op mijn zoon kan overdragen.
quote:soley79 schreef op 19 april 2014 @ 23:01:

Ik vraag me ook wel af of dit nou out of the blue gebracht is door pa en ma, en dochter vooral nog even moet schakelen omdat ze dit niet had verwacht (ja, het had ook uit haarzelf kunnen komen, klopt), ik kan me eigenlijk niet indenken dat dit de reactie is die je krijgt als je een fatsoenlijke financiele opvoeding hebt gegeven waarbij dit soort dingen besproken is. Zodra ik denk dat mijn dochter het kan overzien, krijgt zij een kijkje in de administratie, laat maar zien wat alles kost. Neem maar een bijbaan als je 15 bent. Werk maar naast je studie. En draag bij als je werkt en nog thuiswoont. Dat is dan toch een haast logisch vervolg...Precies, helemaal mee eens
Alle reacties Link kopieren
quote:noesa schreef op 19 april 2014 @ 22:53:

[...]



Ja je kind voor 50 euro verkopen. Dat is pas erg. Sorry, ik haak af hier.



Ik doelde op het programma van Peter de Vries over o.a. Oeganda.



Ik vond je reactie nogal overtrokken op het kostgeldprobleem. Alsof iedere Hollander op zijn geld zit. Volgens mij zijn wij aardig gastvrij in Nederland als ik zie wie hier allemaal binnenkomen en wie wij allemaal onderhouden met z'n allen.
Als ze wilt sparen voor een auto, rijbewijs, meubels als ze alleen gaat wonen, , . ... dan zou ik er niets van zeggen en geen kostgeld eisen.
quote:lisaviva schreef op 19 april 2014 @ 22:31:

[...]





Wat is er mis met tweedehands? Dat klinkt inderdaad erg verwend.



Mijn huis is inmiddels alweer derdehands

Ben dan wel benieuwd of modepopje in een nieuwbouwhuis woont....ach en zelfs dan heeft er gegarandeerd al een keer een bouwvakker op je splinternieuwe wc zitten... Juist.
Alle reacties Link kopieren
quote:soley79 schreef op 19 april 2014 @ 23:02:

[...]





Jij hebt volgens mij even de postings gemist van verschillende mensen die niet van Nederlandse komaf zijn en toch kostgeld betaalden. Uit zichzelf, vaak ook nog. Bijdragen aan de gezamenlijke huishoudpot is echt geen nederlands fenomeen hoor.En meehelpen in het huishouden is ook niet typisch Nederlands
Je bent zelf een theepot
Radicaal idee: misschien is het overal op de wereld wel vrij gebruikelijk om als volwassen inwonend kind bij te dragen aan het gezamenlijke huishouden? *lampje smiley*
Alle reacties Link kopieren
quote:giette schreef op 19 april 2014 @ 23:13:

Als ze wilt sparen voor een auto, rijbewijs, meubels als ze alleen gaat wonen, , . ... dan zou ik er niets van zeggen en geen kostgeld eisen.Ook geen symbolisch bedrag, zeg 50 euro per maand? Ik vind het raar dat een 'volwassen' persoon van 20 met een fulltime baan zelf haar huisgenoten niet aanbiedt in de kosten bij te dragen.
"I'm just an animal looking for a home and.... share the same space for a minute or two...”
quote:giette schreef op 19 april 2014 @ 23:13:

Als ze wilt sparen voor een auto, rijbewijs, meubels als ze alleen gaat wonen, , . ... dan zou ik er niets van zeggen en geen kostgeld eisen.En als ze het uitgaf aan make-up dan wel?
quote:matroesjka_ schreef op 19 april 2014 @ 23:19:

Radicaal idee: misschien is het overal op de wereld wel vrij gebruikelijk om als volwassen inwonend kind bij te dragen aan het gezamenlijke huishouden? *lampje smiley*Ik heb zo'n vermoeden dat het hier in Nederland op dat gebied een behoorlijk paradijsje is. Als je die verwende poppetjes af en toe eens hoort piepen...
Alle reacties Link kopieren
quote:dubiootje schreef op 19 april 2014 @ 23:00:

[...]





Dat is gewoon ijskoud. Kostgeld vragen is dat niet, dat is heel iets anders. Maar ik snap wel jouw gevoel dat het huis van jouw ouders opeens jouw huis niet meer was en dat je er zomaar uitgegooid kon worden. Dat lijkt me een heel onveilig gevoel. Daarom misschien je heftige reactie op dit topic?Ja ik denk het wel eigenlijk. Ik doe het zelf heel anders. Gaat best heel goed (vind ik). Maar ik ga niet meer reageren hier.
Noesa allereerst wat je moeder gedaan heeft kan niet. Maar ik denk dat je dat echt los moet zien van de situaties hier. Om dit soort dingen zet je (nja, misschien als het heeeel ver gaat) je kind niet 's avonds laat in de regen. Als je niet tot een overeenkomst kunt komen (of zoals TO zelfs een grote bek krijgt als je begint over bijdragen aan het huishouden) en het dan maar tijd wordt voor kind om uit huis te gaan dan stel je een ultimatum. Bijvoorbeeld: over 4 maanden moet je je eigen plek hebben. Als dat niet werkt ga je desnoods zelf op zoek naar woonruimte voor inwonend kind. Dat is iets heel anders dan je kind zomaar eruit gooien van het ene op het andere moment. Je hebt dan als het goed is vele normale gesprekken met je kind erover geprobeerd te voeren, je hebt gewaarschuwd, je hebt actief geholpen aan het vinden van woonruimte. Je hebt je kind een keuze gegeven erover.
Alle reacties Link kopieren
Noesa, ik schrik gewoon van jouw verhaal. Ik kan me voorstellen dat jij je kinderen alles gunt na zo'n ervaring in je jeugd.



Ik ben zelf toen ik ook 19 was uit huis gegaan nadat ik namens mijn moeder een brief van een advocaat kreeg om het huis te verlaten (er zijn toch genoeg kamers te huur?) Ik werkte overigen niet fulltime. Volgens de advocaat stond mijn moeder machteloos tegen mij. Ik begreep er destijds weinig van, maar later bleek dat mijn moeder geestelijk problemen had.



Ik ben toen liefdevol opgevangen door schoonouders 2 jaar lang, en ik en vriend (nu ex) betaalden beiden maar 50 per maand zodat wij de kans kregen te sparen voor ons eigen huis.
It takes a smart brunette, to play a dumb blonde
Alle reacties Link kopieren
quote:matroesjka_ schreef op 19 april 2014 @ 23:35:

Noesa allereerst wat je moeder gedaan heeft kan niet. Maar ik denk dat je dat echt los moet zien van de situaties hier. Om dit soort dingen zet je (nja, misschien als het heeeel ver gaat) je kind niet 's avonds laat in de regen. Als je niet tot een overeenkomst kunt komen (of zoals TO zelfs een grote bek krijgt als je begint over bijdragen aan het huishouden) en het dan maar tijd wordt voor kind om uit huis te gaan dan stel je een ultimatum. Bijvoorbeeld: over 4 maanden moet je je eigen plek hebben. Als dat niet werkt ga je desnoods zelf op zoek naar woonruimte voor inwonend kind. Dat is iets heel anders dan je kind zomaar eruit gooien van het ene op het andere moment. Je hebt dan als het goed is vele normale gesprekken met je kind erover geprobeerd te voeren, je hebt gewaarschuwd, je hebt actief geholpen aan het vinden van woonruimte. Je hebt je kind een keuze gegeven erover.Er is nooit een reden om je kind eruit te gooien. Nooit. Heel misschien als het over drugs/alcohol gaat. Maar dat is andere problematiek.
Alle reacties Link kopieren
Eens, Noesa, ik kan het me ook alleen voorstellen als er zoiets extreems aan de hand is.



Laat je maar niet te veel opfokken door dit topic, even afleiding zoeken en dan lekker gaan slapen
Ga in therapie!
quote:noesa schreef op 19 april 2014 @ 23:56:

[...]



Er is nooit een reden om je kind eruit te gooien. Nooit. Heel misschien als het over drugs/alcohol gaat. Maar dat is andere problematiek.Eens. Je bent een lieverd, echt.
Noesa , wanneer goed aangepakt kan uit huis pushen wel degelijk een goede optie zijn. Soms hebben jonge mensen gewoon een extra duwtje nodig om volwassenheid te bereiken. Door ze eeuwig in huis te laten blijven lukt dat met sommige kinderen nu eenmaal niet. Maar nogmaals: dat moet je met voorzichtigheid aanpakken, een goed alternatief voor ze regelen, duidelijk zien te krijgen dat het geen afwijzing is.
Alle reacties Link kopieren
quote:vrouwtje89 schreef op 19 april 2014 @ 23:50:

Noesa, ik schrik gewoon van jouw verhaal. Ik kan me voorstellen dat jij je kinderen alles gunt na zo'n ervaring in je jeugd.



Ik ben zelf toen ik ook 19 was uit huis gegaan nadat ik namens mijn moeder een brief van een advocaat kreeg om het huis te verlaten (er zijn toch genoeg kamers te huur?) Ik werkte overigen niet fulltime. Volgens de advocaat stond mijn moeder machteloos tegen mij. Ik begreep er destijds weinig van, maar later bleek dat mijn moeder geestelijk problemen had.



Ik ben toen liefdevol opgevangen door schoonouders 2 jaar lang, en ik en vriend (nu ex) betaalden beiden maar 50 per maand zodat wij de kans kregen te sparen voor ons eigen huis.

Een brief namens je moeder van een advocaat om het huis te verlaten. Waar gaat dit over? Het is niet de eerste keer dat ik harteloze verhalen hoor omdat 'regels' (in onze Hollandse cultuur?) nu eenmaal belangrijker zijn.

Je had wel geboft met je schoonouders zeg. Zo kan het dus ook.
quote:dubiootje schreef op: 19 april 2014 @ 23:58:

Eens, Noesa, ik kan het me ook alleen voorstellen als er zoiets extreems aan de hand is.



Laat je maar niet te veel opfokken door dit topic, even afleiding zoeken en dan lekker gaan slapen Ja, neem de wijze raad van Dubio ter harte, Noesa

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven