Geld & Recht
alle pijlers
Dochter (20) wil geen kostgeld betalen
zaterdag 19 april 2014 10:48
Onze dochter werkt sinds de Havo al twee jaar full-time. Eerst zou het alleen een tussenjaar zijn, maar nu werkt ze al bijna twee jaar en woont ze thuis. Ze heeft een aantal huishoudelijke taken (haar badkamer schoonhouden, stofzuigen) die ze consequent niet doet want ze heeft geen tijd zegt ze. Als we het onderwerp kostgeld ter sprake brengen wordt ze iedere keer razend en zegt ze dat ze dan niet meer voldoende kan sparen. Er is geen volwassen gesprek mogelijk met haar. Toch vind ik dat mijn man en ik voet bij stuk moeten houden, haar tweelingzus studeert en is sinds kort op kamers, zij betaalt wel de kosten van levensonderhoud zelf, huur en eten (met haar studiebeurs en baantje). Ik vind het dus ook niet eerlijk ten opzichte van haar zus. Hoe ga ik hier mee op? Iedere discussie hierover eindigt steevast in gescheld en verwensingen.
zondag 20 april 2014 00:15
quote:soley79 schreef op 19 april 2014 @ 23:16:
[...]
Mijn huis is inmiddels alweer derdehands
Ben dan wel benieuwd of modepopje in een nieuwbouwhuis woont....ach en zelfs dan heeft er gegarandeerd al een keer een bouwvakker op je splinternieuwe wc zitten... Juist.
Juist die tweedehands spullen zijn vaak zo leuk/mooi.
Wat dat betreft zit ik echt op een andere planeet dan eh modepop.
[...]
Mijn huis is inmiddels alweer derdehands
Ben dan wel benieuwd of modepopje in een nieuwbouwhuis woont....ach en zelfs dan heeft er gegarandeerd al een keer een bouwvakker op je splinternieuwe wc zitten... Juist.
Juist die tweedehands spullen zijn vaak zo leuk/mooi.
Wat dat betreft zit ik echt op een andere planeet dan eh modepop.
zondag 20 april 2014 00:18
quote:dubiootje schreef op 19 april 2014 @ 23:58:
Eens, Noesa, ik kan het me ook alleen voorstellen als er zoiets extreems aan de hand is.
Laat je maar niet te veel opfokken door dit topic, even afleiding zoeken en dan lekker gaan slapen Je voelt 'm goed aan. Dankjewel. Betekent veel voor nu. Ik pink een traantje..
Eens, Noesa, ik kan het me ook alleen voorstellen als er zoiets extreems aan de hand is.
Laat je maar niet te veel opfokken door dit topic, even afleiding zoeken en dan lekker gaan slapen Je voelt 'm goed aan. Dankjewel. Betekent veel voor nu. Ik pink een traantje..
zondag 20 april 2014 00:21
quote:_isis_ schreef op 20 april 2014 @ 00:17:
Die van mij hoefde ook geen kostgeld(gruwel woord trouwens) te betalen, die kostte ons alleen maar geld.
Woont nu zelfstandig en is een wereldmeid, het blijven je kinderen en als het in mijn vermogen ligt help ik ze nog. Altijd. Zonder een rottige cent te vangen.Ook als je elke keer een grote smoel en scheldkots over je heen krijgt als je wilt praten over het huishouden?
Die van mij hoefde ook geen kostgeld(gruwel woord trouwens) te betalen, die kostte ons alleen maar geld.
Woont nu zelfstandig en is een wereldmeid, het blijven je kinderen en als het in mijn vermogen ligt help ik ze nog. Altijd. Zonder een rottige cent te vangen.Ook als je elke keer een grote smoel en scheldkots over je heen krijgt als je wilt praten over het huishouden?
zondag 20 april 2014 08:27
quote:lisaviva schreef op 20 april 2014 @ 00:15:
[...]
Juist die tweedehands spullen zijn vaak zo leuk/mooi.
Wat dat betreft zit ik echt op een andere planeet dan eh modepop.Ik heb laatst zelfs biedermeier stijl stoeltjes van 100 jaar oud gekocht. Zo leuk om nieuwe spullen met 2de (of ouder) hands te combineren:)
[...]
Juist die tweedehands spullen zijn vaak zo leuk/mooi.
Wat dat betreft zit ik echt op een andere planeet dan eh modepop.Ik heb laatst zelfs biedermeier stijl stoeltjes van 100 jaar oud gekocht. Zo leuk om nieuwe spullen met 2de (of ouder) hands te combineren:)
It takes a smart brunette, to play a dumb blonde
zondag 20 april 2014 08:57
Kostgeld betalen vind ik wel een doel hebben in de financiële opvoeding (die vanzelfsprekend niet dan begint, maar al veel eerder). Maar ieder doet dat op zijn eigen manier, en het hoeft natuurlijk niet perse in de vorm van kostgeld betalen te zijn.
Ik betaalde vroeger zelf ook kostgeld, maar mijn ouders hadden dit zonder dat ik het wist gespaard en toen ik het huis uitging, kreeg ik het hele bedrag terug, voor de inrichting van mijn nieuwe huisje. Ik vond dit heel leuk (én een mooie meevaller natuurlijk!) en ik had besloten dit later ook zo te doen. Helaas is mijn financiële situatie zodanig, dat ik het kostgeld goed kan gebruiken om rond te komen. Dit heb ik met mijn kinderen besproken: zonder kostgeld kan ik rondkomen, maar dan zijn er gewoon nooit extraatjes. Mijn kinderen vinden het geen enkel probleem en bieden zelfs regelmatig aan om méér te betalen dan ik vraag. (Dat vind ik lief maar dat hoeft niet). Ook heeft mijn dochter laatst bijvoorbeeld spontaan meebetaald aan een dure reparatie aan de auto, omdat zij er ook regelmatig in rijdt. Misschien logisch, maar het feit dat ik er niet eens zelf aan hoefde te denken, vond ik lief.
Waar ik wel anders over denk, zijn de "regels" in huis. Mijn ouders zeiden vroeger: als je op jezelf woont, kun je je eigen regels maken, maar zolang je in ons huis woont, gelden onze regels. Ik voelde me hierdoor niet erg serieus genomen en zoals iemand anders ook al opmerkte: in mijn ogen is het huis evengoed het thuis van de kinderen. Natuurlijk zijn er afspraken, zoals overal waar mensen samenwonen, maar overal is over te praten en ik vind hun inbreng gewoon even belangrijk. Het is tegenwoordig niet zo makkelijk voor kinderen om het huis uit te gaan, dat zie ik ook overal om me heen. Dan is het wel zo prettig om nog een poosje als volwassenen samen te kunnen leven in één huis.
Ik betaalde vroeger zelf ook kostgeld, maar mijn ouders hadden dit zonder dat ik het wist gespaard en toen ik het huis uitging, kreeg ik het hele bedrag terug, voor de inrichting van mijn nieuwe huisje. Ik vond dit heel leuk (én een mooie meevaller natuurlijk!) en ik had besloten dit later ook zo te doen. Helaas is mijn financiële situatie zodanig, dat ik het kostgeld goed kan gebruiken om rond te komen. Dit heb ik met mijn kinderen besproken: zonder kostgeld kan ik rondkomen, maar dan zijn er gewoon nooit extraatjes. Mijn kinderen vinden het geen enkel probleem en bieden zelfs regelmatig aan om méér te betalen dan ik vraag. (Dat vind ik lief maar dat hoeft niet). Ook heeft mijn dochter laatst bijvoorbeeld spontaan meebetaald aan een dure reparatie aan de auto, omdat zij er ook regelmatig in rijdt. Misschien logisch, maar het feit dat ik er niet eens zelf aan hoefde te denken, vond ik lief.
Waar ik wel anders over denk, zijn de "regels" in huis. Mijn ouders zeiden vroeger: als je op jezelf woont, kun je je eigen regels maken, maar zolang je in ons huis woont, gelden onze regels. Ik voelde me hierdoor niet erg serieus genomen en zoals iemand anders ook al opmerkte: in mijn ogen is het huis evengoed het thuis van de kinderen. Natuurlijk zijn er afspraken, zoals overal waar mensen samenwonen, maar overal is over te praten en ik vind hun inbreng gewoon even belangrijk. Het is tegenwoordig niet zo makkelijk voor kinderen om het huis uit te gaan, dat zie ik ook overal om me heen. Dan is het wel zo prettig om nog een poosje als volwassenen samen te kunnen leven in één huis.
zondag 20 april 2014 09:25
Prima geregeld toch, Meivogel?
En Noesa; ik snap dat er bij jou heel veel meer aan de orde is. Probeer opmerkingen als; ik zou ze de deur uit zetten (wat ik ook wel eens zeg) te nuanceren. Natuurlijk doe ik dat niet zomaar en al helemáál niet zoals dat bij jou gegaan is. Sterkte en een dikke knuffel voor jou .
En Noesa; ik snap dat er bij jou heel veel meer aan de orde is. Probeer opmerkingen als; ik zou ze de deur uit zetten (wat ik ook wel eens zeg) te nuanceren. Natuurlijk doe ik dat niet zomaar en al helemáál niet zoals dat bij jou gegaan is. Sterkte en een dikke knuffel voor jou .
zondag 20 april 2014 15:44
quote:modepop- schreef op 19 april 2014 @ 19:25:
[...]
Je gunt je kind toch geen 2e hands???
Misschien ben ik wel te verwend opgevoed dat kan, maar ik vind het niet kunnen..Hahah nog niet alles gelezen maar inderdaad erg verwend hoor. Niet iedereen kan alles nieuw kopen. Wij destijds ook niet. Wij zijn getrouwd en alles wat binnen stond was bijna 2 de hands. En daar vind ik niks mis mee. Ook Niet voor mijn kinderen straks. Maar je bent niet de enige die er zo over denkt valt me de laatste jaren wel steeds meer op dat jongeren maar vinden dat alles in 1 x nieuw aangeschaft moet worden. ( niet alle jongeren natuurlijk he )
[...]
Je gunt je kind toch geen 2e hands???
Misschien ben ik wel te verwend opgevoed dat kan, maar ik vind het niet kunnen..Hahah nog niet alles gelezen maar inderdaad erg verwend hoor. Niet iedereen kan alles nieuw kopen. Wij destijds ook niet. Wij zijn getrouwd en alles wat binnen stond was bijna 2 de hands. En daar vind ik niks mis mee. Ook Niet voor mijn kinderen straks. Maar je bent niet de enige die er zo over denkt valt me de laatste jaren wel steeds meer op dat jongeren maar vinden dat alles in 1 x nieuw aangeschaft moet worden. ( niet alle jongeren natuurlijk he )
maandag 21 april 2014 23:26
Ik ga bij mijn kinderen geen kostgeld betalen. Waarom zou ik dat doen? Het zijn geen gasten/klanten of vreemden die bij mij logeren. Als mijn het geld opsparen om een huis te kopen dan vind ik dat erg goed. Ik heb ook tot mijn 29e thuis gewoond, mijn ouders deden alles afwassen, koken, wassen, etc. Vroegen nooit een cent. Ik werkte paar jaar fulltime en had een flinke buffer opgebouwd en kon een grote huis kopen en direct inrichten. Maar in de jaren dat ik thuiswoonde heb ik wel geld gegeven aan ze, omdat ik het zelf wilde.
dinsdag 22 april 2014 11:12
TO betaalt je dochter niets of betaalt ze sommige dingen zelf zoals vb kledij, uitgaan, ...?
Ik weigerde ook kostgeld te betalen. Waarom? Omdat ik vanaf mijn 16 mijn kleren, uitgaan, alles ivm mijn studies, verzorgingsproducten, eten, rijbewijs, verzekeringen,... zelf betaalde en ik hielp mee in het huishouden; mijn eten kookte ik vb zelf. Ik moest daarvoor werken want financieel kreeg ik niets meer toegestopt. Dus nee ik betaalde geen kostgeld maar leerde wel sparen. Inderdaad op jezelf wonen kost meer geld maar het was niet zo dat ik financieel mijn plan niet kon trekken omdat ik geen kostgeld gaf.
Ik weigerde ook kostgeld te betalen. Waarom? Omdat ik vanaf mijn 16 mijn kleren, uitgaan, alles ivm mijn studies, verzorgingsproducten, eten, rijbewijs, verzekeringen,... zelf betaalde en ik hielp mee in het huishouden; mijn eten kookte ik vb zelf. Ik moest daarvoor werken want financieel kreeg ik niets meer toegestopt. Dus nee ik betaalde geen kostgeld maar leerde wel sparen. Inderdaad op jezelf wonen kost meer geld maar het was niet zo dat ik financieel mijn plan niet kon trekken omdat ik geen kostgeld gaf.
donderdag 1 mei 2014 19:55
Mijn ouders hebben mij nooit kostgeld gevraagd, en ook niet van mijn zus. Sterker nog; ze hebben altijd financieel geholpen tijdens mijn studie, en ook daarna nog wel eens als ik in de problemen zat.
Ik heb daar warme gevoelens bij, en zal het met mijn kinderen precies hetzelfde doen. Die mensen die zeggen; het huis uit pleuren, ik snap echt niet waarom je dat zegt, je houdt toch van je kinderen? Houdt dat op omdat ze niet betalen willen?
Ik heb daar warme gevoelens bij, en zal het met mijn kinderen precies hetzelfde doen. Die mensen die zeggen; het huis uit pleuren, ik snap echt niet waarom je dat zegt, je houdt toch van je kinderen? Houdt dat op omdat ze niet betalen willen?
donderdag 1 mei 2014 20:07
quote:yizrael schreef op donderdag 01 mei 2014 19:55 Mijn ouders hebben mij nooit kostgeld gevraagd, en ook niet van mijn zus. Sterker nog; ze hebben altijd financieel geholpen tijdens mijn studie, en ook daarna nog wel eens als ik in de problemen zat.
Ik heb daar warme gevoelens bij, en zal het met mijn kinderen precies hetzelfde doen. Die mensen die zeggen; het huis uit pleuren, ik snap echt niet waarom je dat zegt, je houdt toch van je kinderen? Houdt dat op omdat ze niet betalen willen?
Ik denk, nee ik weet wel zeker dat de uit huis pleuren opmerkingen te maken hebben met dochters grote bek, geen moer doen in huis zelfs niet in haar eigen kamer en de scheldpartijen en verwensingen die zij om hun oren geslagen krijgen.
Hoeveel moeite is het om je kamer op te ruimen af en toe een wasje draaien en afwassen na het eten?
Een keertje voor je ouders koken?
Ze is lang en breed volwassen en daar zal ze zich ook naar moeten gedragen.
Ik heb daar warme gevoelens bij, en zal het met mijn kinderen precies hetzelfde doen. Die mensen die zeggen; het huis uit pleuren, ik snap echt niet waarom je dat zegt, je houdt toch van je kinderen? Houdt dat op omdat ze niet betalen willen?
Ik denk, nee ik weet wel zeker dat de uit huis pleuren opmerkingen te maken hebben met dochters grote bek, geen moer doen in huis zelfs niet in haar eigen kamer en de scheldpartijen en verwensingen die zij om hun oren geslagen krijgen.
Hoeveel moeite is het om je kamer op te ruimen af en toe een wasje draaien en afwassen na het eten?
Een keertje voor je ouders koken?
Ze is lang en breed volwassen en daar zal ze zich ook naar moeten gedragen.
