Relaties
alle pijlers
Schoonfamilie is een ramp
zaterdag 19 april 2014 23:18
Hallo allemaal,
Mijn man en ik zijn ruim 7 jaar bij elkaar. Vanaf dag 1 zijn er bepaalde mensen in de schoonfamilie die het nodig vinden overal commentaar op te geven hoe wij leven, hoe mijn man zijn keuzes maakt, en hoe ik achter die keuzes zou zitten. En dan met name tegen mij alleen. En zo zijn er wel meerdere dingen. Afgelopen zomer is bij mij het toppunt bereikt, en weiger ik daar alleen heen te gaan. Inmiddels is het al zover dat ik er niet meer heen wil. Maar nu begint man lief er over dat je in een relatie dingen voor elkaar moet over hebben en dat, dat er ook bij hoort. En als ik niet meega krijgen we daar vroeg of laat toch gezeur over. Ik wil er niet meer heen omdat mn geduld op is. Telkens kwetsende opmerkingen maken, ze zijn allemaal blind voor wat zoon/broer lief doet.
Voorbeeld:
Vorig jaar een half jaar lang zijn we niet bij de schoonfamilie geweest. Ik heb heel wat keren aan mn man aangegeven of we niet naar hen toe konden. Maar telkens wilde hij niet. Dus zijn we een half jaar niet geweest. Nadat half jaar zijn we er een keer geweest. En ja hoor, mn schoonmoeder vond het nodig om mij daarover aan te spreken. Uiteraard heb ik mijn mond gehouden. Manlief zat naast me en hield zijn mond dicht. En ik moest vaak alleen komen. Ik was behoorlijk boos maar heb toen mijn mond gehouden. Toen we thuis kwamen heb ik mijn man verzocht hen de waarheid te vertellen. Omdat ik geen zin heb om voor dingen op te draaien waar ik niet voor kies. Ik ga nooit alleen na mn schoonouders. Uiteindelijk heeft manlief de situatie eerlijk verteld aan zijn moeder en mams was poeslief tegen hem, hij was alleen. Ze wilde geen ruzie in de familie
Mijn man heeft besloten een opleiding te beginnen. Iets in de administratie. Geheel zijn eigen keus. Mijn schoonzus vroeg daar het een en ander over. Dus ik gaf aan dat hij graag weer naar school wilde om een diploma te behalen. Omdat hij nu in de ww zit en tot nu toe nog steeds geen baan heeft. Nee volgens mijn schoonzus moest mijn man gaan werken omdat de opleiding niet bij hem past en dat hij geen dngen tegen zijn zin in moet doen. Dus ik geef aan dat het geheel zijn eigen keus is en ik niet van plan ben om hem op andere gedachten te brengen omdat hij duidelijk aangeeft dit te willen. En mevrouw geeft het aan zeer verrassend te vinden dat dit zijn keus is en niet die van mij.
Dit soort dingen gebeurt vaak en ik ben niet van plan om beschuldigd te worden van dingen die ik niet gedaan heb. Nu eist manlief dus dat ik mee ga want anders gaat het uiteindelijk niet werken. Ik heb duidelijk aangegeven dat ik daar geen heil in zie. En ook vind hij het verstandig vind op het moment dat zij mij over situaties aanspreken zoals deze mijn mond dicht te houden en niet te reageren. Ik ben er na 7 jaar helemaal klaar mee, dus zeg ook het laatste half jaar er wat van als ik weer beschuldigd wordt van dingen. Nee maar hij eist van mij dat ik meega ook al blijft dit zo. Ik heb duidelijk aangegeven geen zin in bezoekjes afleggen aan mensen die eerst me overal de schuld van geven terwijl ik er niets mee te maken heb, en vervolgens zogenaamd vriendelijk doen. Ik heb daar een hekel aan. Maar volgens hem gaat dit oop den duur voor veel problemen zorgen tussen ons, dus moet ik mee gaan volgens hem doe je dat in een relatie. Uiteraard ben ik er mee eens dat je dingen voor elkaar doet in een relatie. Maar als hij iets echt niet wil dwing ik hem niet omdat naar mijn mening dat niet werkt. Ik ben er helemaal klaar mee met dat gedrag, maar wat moet ik nu? Ik wil hem niet kwijt maar ik zie verplichte bezoekjes en verjaardagen gewoon niet meer zitten.
Mijn man en ik zijn ruim 7 jaar bij elkaar. Vanaf dag 1 zijn er bepaalde mensen in de schoonfamilie die het nodig vinden overal commentaar op te geven hoe wij leven, hoe mijn man zijn keuzes maakt, en hoe ik achter die keuzes zou zitten. En dan met name tegen mij alleen. En zo zijn er wel meerdere dingen. Afgelopen zomer is bij mij het toppunt bereikt, en weiger ik daar alleen heen te gaan. Inmiddels is het al zover dat ik er niet meer heen wil. Maar nu begint man lief er over dat je in een relatie dingen voor elkaar moet over hebben en dat, dat er ook bij hoort. En als ik niet meega krijgen we daar vroeg of laat toch gezeur over. Ik wil er niet meer heen omdat mn geduld op is. Telkens kwetsende opmerkingen maken, ze zijn allemaal blind voor wat zoon/broer lief doet.
Voorbeeld:
Vorig jaar een half jaar lang zijn we niet bij de schoonfamilie geweest. Ik heb heel wat keren aan mn man aangegeven of we niet naar hen toe konden. Maar telkens wilde hij niet. Dus zijn we een half jaar niet geweest. Nadat half jaar zijn we er een keer geweest. En ja hoor, mn schoonmoeder vond het nodig om mij daarover aan te spreken. Uiteraard heb ik mijn mond gehouden. Manlief zat naast me en hield zijn mond dicht. En ik moest vaak alleen komen. Ik was behoorlijk boos maar heb toen mijn mond gehouden. Toen we thuis kwamen heb ik mijn man verzocht hen de waarheid te vertellen. Omdat ik geen zin heb om voor dingen op te draaien waar ik niet voor kies. Ik ga nooit alleen na mn schoonouders. Uiteindelijk heeft manlief de situatie eerlijk verteld aan zijn moeder en mams was poeslief tegen hem, hij was alleen. Ze wilde geen ruzie in de familie
Mijn man heeft besloten een opleiding te beginnen. Iets in de administratie. Geheel zijn eigen keus. Mijn schoonzus vroeg daar het een en ander over. Dus ik gaf aan dat hij graag weer naar school wilde om een diploma te behalen. Omdat hij nu in de ww zit en tot nu toe nog steeds geen baan heeft. Nee volgens mijn schoonzus moest mijn man gaan werken omdat de opleiding niet bij hem past en dat hij geen dngen tegen zijn zin in moet doen. Dus ik geef aan dat het geheel zijn eigen keus is en ik niet van plan ben om hem op andere gedachten te brengen omdat hij duidelijk aangeeft dit te willen. En mevrouw geeft het aan zeer verrassend te vinden dat dit zijn keus is en niet die van mij.
Dit soort dingen gebeurt vaak en ik ben niet van plan om beschuldigd te worden van dingen die ik niet gedaan heb. Nu eist manlief dus dat ik mee ga want anders gaat het uiteindelijk niet werken. Ik heb duidelijk aangegeven dat ik daar geen heil in zie. En ook vind hij het verstandig vind op het moment dat zij mij over situaties aanspreken zoals deze mijn mond dicht te houden en niet te reageren. Ik ben er na 7 jaar helemaal klaar mee, dus zeg ook het laatste half jaar er wat van als ik weer beschuldigd wordt van dingen. Nee maar hij eist van mij dat ik meega ook al blijft dit zo. Ik heb duidelijk aangegeven geen zin in bezoekjes afleggen aan mensen die eerst me overal de schuld van geven terwijl ik er niets mee te maken heb, en vervolgens zogenaamd vriendelijk doen. Ik heb daar een hekel aan. Maar volgens hem gaat dit oop den duur voor veel problemen zorgen tussen ons, dus moet ik mee gaan volgens hem doe je dat in een relatie. Uiteraard ben ik er mee eens dat je dingen voor elkaar doet in een relatie. Maar als hij iets echt niet wil dwing ik hem niet omdat naar mijn mening dat niet werkt. Ik ben er helemaal klaar mee met dat gedrag, maar wat moet ik nu? Ik wil hem niet kwijt maar ik zie verplichte bezoekjes en verjaardagen gewoon niet meer zitten.
zondag 20 april 2014 00:22
Tja, als man in een hoop opzichten veranderd is sinds hij met jou samen is, dan is het niet heel gek dat ze denken dat jij daar een rol in speelt, maar ik snap echt niet waarom jij daar niet zelf duidelijker in bent. Ik heb in de eerste jaren van mijn relatie hetzelfde probleem gehad, schoonvader dacht dat het weinig langs komen van zijn zoon door mij kwam, terwijl het door de drukte van studeren en de grote afstand kwam. Toen hij langs kwam en het gesprek hier over aan ging ben ik hier zelf ook gewoon tegen in gegaan, niet op een onvriendelijke manier, maar gewoon duidelijk aangegeven dat vriend wat mij betreft echt langs kon gaan wanneer hij maar wilde, en ik dus niets met de frequentie te maken had. Vriend beaamde dit uiteraard ook. Nu jaren later is het ook gewoon helemaal goed gekomen, ik heb nu een prima band met de man.
Met je man heb je wel een probleem, maar dat is door een aantal andere dames ook al benoemd. Ik snap prima dat hij het een veel te overtrokken reactie vind om nu nooit meer samen langs te komen, vooral aangezien zijn familie geen vreselijke gedrag vertoont, enkel wat te snel tot bepaalde conclusies komt. Maar het is wel ook aan hem om ze duidelijk te maken dat zijn beslissingen die van hem zijn en niet die van jou. En het is aan jou om ditzelfde te doen.
Met je man heb je wel een probleem, maar dat is door een aantal andere dames ook al benoemd. Ik snap prima dat hij het een veel te overtrokken reactie vind om nu nooit meer samen langs te komen, vooral aangezien zijn familie geen vreselijke gedrag vertoont, enkel wat te snel tot bepaalde conclusies komt. Maar het is wel ook aan hem om ze duidelijk te maken dat zijn beslissingen die van hem zijn en niet die van jou. En het is aan jou om ditzelfde te doen.
zondag 20 april 2014 00:31
Joh, laat gaan. Het helpt niet hoor, om je zo te laten opfokken. Jij bent de enige die daar last van heeft. Negatieve opmerkingen negeren, daar kom je t verst mee.
En ergens heeft je man wel gelijk, mijn man wil ook niet alleen naar z'n ouders omdat ze altijd zeuren. Als we gaan gaan we samen, dat is toch net even wat gezelliger, en kun je elkaar steunen als ze weer commentaar hebben.
En daar ligt tegelijk jouw probleem. Want steun heb je niet echt, zo te lezen , en dat zit je waarschijnlijk dwars. Wat overigens heel begrijpelijk is.
En ergens heeft je man wel gelijk, mijn man wil ook niet alleen naar z'n ouders omdat ze altijd zeuren. Als we gaan gaan we samen, dat is toch net even wat gezelliger, en kun je elkaar steunen als ze weer commentaar hebben.
En daar ligt tegelijk jouw probleem. Want steun heb je niet echt, zo te lezen , en dat zit je waarschijnlijk dwars. Wat overigens heel begrijpelijk is.
zondag 20 april 2014 01:00
Volgens mij heb jij mijn ex te pakken, thuis grote woorden, bij zijn familie was daar nooit meer iets van terug te horen en zat ik maar proberen het 'gezellig' te houden. Wat een ruggengraatloze, slappe zak was dat!
Zoals al eerder opgemerkt, je schoonfamilie is niet het probleem, dat is je man. Je ziet zelf dat zijn woorden geen enkele waarde hebben, ik snap dus niet dat je je zou laten dwingen door zo'n sukkel. Hij gaat het maar lekker zelf oplossen met zijn familie, kan jij je vrije tijd leuker besteden.
Zoals al eerder opgemerkt, je schoonfamilie is niet het probleem, dat is je man. Je ziet zelf dat zijn woorden geen enkele waarde hebben, ik snap dus niet dat je je zou laten dwingen door zo'n sukkel. Hij gaat het maar lekker zelf oplossen met zijn familie, kan jij je vrije tijd leuker besteden.
zondag 20 april 2014 02:20
Hij geeft zelf aan dat hij nergens op ingaat wat zijn familie tegen mij zegt omdat hij schijt heeft wat zij vinden en geen zin in gezeur heeft. Daarom wil hij ook niks zeggen als ze tegen mij beginnen. Wel wil hij vervolgens dat ik vrolijk meega en nergens op moet reageren, als ik dat niet doe zal het in de toekomst problemen op brengen tussen ons wat een scheiding tot gevolg kan zijn geeft hij aan. Toen wij geen relatie hadden kwam hij nooit bij verjaardagen en bezoeken aan familie. En toen we een relatie haddeb moest dat zonodig wel. Ik heb degene die ook vaak me van dingen beschuldigt aangegeven geen behoefte meer te hebben om te komen en ook verteld waarom.
zondag 20 april 2014 06:00
Hij heeft schijt aan wat ze van hem vinden en bepaalt zijn eigen leven.... Wat een goedkope smoes zeg! Hij is of lui of durft niet.
TO jouw probleem is dat je van je man niets mag zeggen. Als je op opmerkingen direct kunt reageren dan kun je het daarna weer loslaten. Doe je dit niet dan gaat het je dwars zitten.
Ik vind het altijd wel prettig als mensen zo zijn. Gedeeltelijk dan
Dan kan je tenminste ook direct en hard terug zijn.
Dus mijn tip. Geen woord meer aan vuil maken. Volgende keer gewoon mee gaan en zeg wat je wilt zeggen! Uiteraard fatsoenlijk en het liefst met een glimlach. En tegen je man kan je zeggen 'fijn hè dat wij altijd gewoon eerlijk kinnen zijn' .....
TO jouw probleem is dat je van je man niets mag zeggen. Als je op opmerkingen direct kunt reageren dan kun je het daarna weer loslaten. Doe je dit niet dan gaat het je dwars zitten.
Ik vind het altijd wel prettig als mensen zo zijn. Gedeeltelijk dan
Dan kan je tenminste ook direct en hard terug zijn. Dus mijn tip. Geen woord meer aan vuil maken. Volgende keer gewoon mee gaan en zeg wat je wilt zeggen! Uiteraard fatsoenlijk en het liefst met een glimlach. En tegen je man kan je zeggen 'fijn hè dat wij altijd gewoon eerlijk kinnen zijn' .....
zondag 20 april 2014 07:20
quote:km1989 schreef op 19 april 2014 @ 23:39:
Hij geeft aan als ze over zoiets beginnen tegen mij niks te zeggen omdat hij geen zin in gezeur heeft en zijn eigen leven bepaalt. En uiteraard is dit niet het ergste wat er gebeurt met een schoonfamilie. Maar ik moet vanaf het begin dit soort beschuldigingen aanhoren en ben er nu weleens klaar mee. Als ik een fout maak ben ik de beroertste niet. Als ik een fout maak mag ienand mij er op aanspreken dat accepteer ik ook. Maar dingen die ik niet gedaan heb ben ik ook niet van plan om voor op te draaien.
dan zou hij om die reden lekker assertief mogen zijn tegen zijn familie, ipv mij de schuld in de schoenen te schuiven
wat een slappe lam-lul zeg
Hij geeft aan als ze over zoiets beginnen tegen mij niks te zeggen omdat hij geen zin in gezeur heeft en zijn eigen leven bepaalt. En uiteraard is dit niet het ergste wat er gebeurt met een schoonfamilie. Maar ik moet vanaf het begin dit soort beschuldigingen aanhoren en ben er nu weleens klaar mee. Als ik een fout maak ben ik de beroertste niet. Als ik een fout maak mag ienand mij er op aanspreken dat accepteer ik ook. Maar dingen die ik niet gedaan heb ben ik ook niet van plan om voor op te draaien.
dan zou hij om die reden lekker assertief mogen zijn tegen zijn familie, ipv mij de schuld in de schoenen te schuiven
wat een slappe lam-lul zeg
zondag 20 april 2014 07:37
Volgens mij ben jij zo iemand die heel snel het idee heeft dat ze ergens van beschuldigd wordt, terwijl de ander denkt alleen maar haar mening geeft. Dus, zodra iemand het ergens niet helemaal mee eens is, of anders zou doen, denk jij dat iedereen tegen je is. Zo erg vind ik je voorbeelden namelijk niet. Ik begrijp best dat iemand bijvoorbeeld vraagt waarom je een half jaar niet bent geweest.
zondag 20 april 2014 07:38
Hoezo zijn 'we niet naar schoonouders' geweest? Je man kan toch gewoon zelf zijn ouders opzoeken? Ik zou als ouders zijnde ook pissed zijn als mijn zoon zijn oren zou laten hangen naar z'n vriendin. Hij kan gewoon met zijn ouders om blijven gaan, maar jij hoeft niet mee. Lijkt me er voor niemand gezelliger op worden tenslotte.
zondag 20 april 2014 07:39
Op zich valt 'de ramp' mee, maar ik snap wel dat je er mee zit.
Wat je vriend doet (ja-en-amen zeggen) moet hij zelf weten, als hij wil dat je meegaat moet je natuurlijk ook kunnen zeggen wat je wilt.
Gewoon direct reageren. Met een glimlach en eventueel een grapje. In geval dat jullie te lang niet geweest zijn: 'Ahh, hebben jullie me gemist, wat lief! t Was even druk, maar nu zijn we er weer.'
Wat je vriend doet (ja-en-amen zeggen) moet hij zelf weten, als hij wil dat je meegaat moet je natuurlijk ook kunnen zeggen wat je wilt.
Gewoon direct reageren. Met een glimlach en eventueel een grapje. In geval dat jullie te lang niet geweest zijn: 'Ahh, hebben jullie me gemist, wat lief! t Was even druk, maar nu zijn we er weer.'
zondag 20 april 2014 07:40
Ik zou hem laten kiezen:
- ik ga mee, maar jij neemt het dan wel voor me op als ik dat vraag
- ik ga 2x per jaar mee en lach dan maximaal 4 uur lief al maken ze me uit voor dorpsdebiel (check gewoon emotioneel uit)
- ik blijf thuis en we hebben het er gewoon nooit meer over
prima om moeite te doen voor elkaar, maar dat komt dan wel van twee kanten. Kleine waarschuwing: als je kinderen zou willen met dit lot uit de loterij, gaan ze zich daar zeker ook tegenaan bemoeien. Kinderen zijn sowieso een pittige relatietest, je moet je afvragen of jullie relatie zoiets aankan. Jouw posts gelezen hebbend zou ik er nog eens goed over nadenken of hij genoeg mooie, lieve, leuke dingen inbrengt om dit (ronduit egoïstische en asociale) gedrag te compenseren.
- ik ga mee, maar jij neemt het dan wel voor me op als ik dat vraag
- ik ga 2x per jaar mee en lach dan maximaal 4 uur lief al maken ze me uit voor dorpsdebiel (check gewoon emotioneel uit)
- ik blijf thuis en we hebben het er gewoon nooit meer over
prima om moeite te doen voor elkaar, maar dat komt dan wel van twee kanten. Kleine waarschuwing: als je kinderen zou willen met dit lot uit de loterij, gaan ze zich daar zeker ook tegenaan bemoeien. Kinderen zijn sowieso een pittige relatietest, je moet je afvragen of jullie relatie zoiets aankan. Jouw posts gelezen hebbend zou ik er nog eens goed over nadenken of hij genoeg mooie, lieve, leuke dingen inbrengt om dit (ronduit egoïstische en asociale) gedrag te compenseren.
zondag 20 april 2014 07:56
volgens mij ben jij een ramp.
dat je het pikt dat je man van je eist dat je met hem meegaat naar zijn familie om vervolgens van allerlei dingen beschuldigd te worden, en waar jij van hem niet op in mag gaan? en hij zelf ook niets zegt ter verdediging van jou.
en als dat niet genoeg is word je ook nog eens met een scheiding bedreigd als je niet doet wat hij zegt.
ik vind je echt heel erg naief en zwak overkomen.
overigens vind ik de voorbeelden die je hier opsomt niet eens zo erg. heb meer het gevoel dat jij weinig assertiviteit toont en dat jouw man jou manipuleert en intimideert.
dat je het pikt dat je man van je eist dat je met hem meegaat naar zijn familie om vervolgens van allerlei dingen beschuldigd te worden, en waar jij van hem niet op in mag gaan? en hij zelf ook niets zegt ter verdediging van jou.
en als dat niet genoeg is word je ook nog eens met een scheiding bedreigd als je niet doet wat hij zegt.
ik vind je echt heel erg naief en zwak overkomen.
overigens vind ik de voorbeelden die je hier opsomt niet eens zo erg. heb meer het gevoel dat jij weinig assertiviteit toont en dat jouw man jou manipuleert en intimideert.
zondag 20 april 2014 08:18
zondag 20 april 2014 08:54
Dreigen met een echtscheiding als je niet doet wat hij zegt? Dat meen je niet je stelt nooit je relatie ter discussie tijdens een ruzie, zeer kleuterachtig.
Bij mij doet iemand dit echt maar een keer! Sterker nog, het is me een keer overkomen en ik heb geantwoord dat hij de scheiding maar moest gaan aanvragen dan. Bye bye! Geen seconde spijt van gehad
Bij mij doet iemand dit echt maar een keer! Sterker nog, het is me een keer overkomen en ik heb geantwoord dat hij de scheiding maar moest gaan aanvragen dan. Bye bye! Geen seconde spijt van gehad
zondag 20 april 2014 10:21
Ik schreef net al iets soortgelijks in een ander topic over schoonmoeder, maar vaak komt het echt hierop neer, in dit topic weer (maar hier is de rol van je man nog zwakker als in het andere topic); Je man is het probleem; hij staat niet achter je, grote mond als familie er niet bij is,maar ondertussen valt 'ie je af met z'n stilzwijgen als ze er wel bij zijn. Afknapper dat 'ie in bijzijn van zijn familie zo'n sul is.
zondag 20 april 2014 11:08
zondag 20 april 2014 12:27
