Relaties
alle pijlers
Relatie schoonouders
zondag 20 april 2014 18:11
Dag iedereen,
Zoals zo velen hier op het forum heb ik ook wat moeite met de relatie met mijn schoonouders. De situatie is als volgt.
Mijn vriend en ik zijn onlangs verhuisd naar ons droomhuis, wat wij allebei uiteraard geweldig vinden. Wat ik minder leuk vind is dat zijn ouders om de haverklap langskomen.
In onze vorige woonplaats kwamen ze ook redelijk vaak langs maar nu zijn ze zo'n 4 a 5 keer per week wel bij ons te vinden, vaak maar een kwartier of half uurtje.
Ik heb dit met mijn vriend besproken maar hij ziet het probleem niet zo, sterker nog, hij vindt dat ik me aanstel.
Ik vind het lastig dat zij er zo vaak zijn omdat ik door omstandigheden alleen af en toe telefonisch contact heb met mijn ouders. Ik word dan weer met mijn neus in de feiten gedrukt.
Dit is ook al besproken maar vriend vind dat het niet nodig is dat zijn ouders dan minder vaak langskomen.
Hij wil het niet met ze bespreken en ik ben eigenlijk bang dat ik hun kwetsbare als ik het zelf vertel, dat wil ik namelijk ook niet.
Het is een lastige situatie voor mij en ik vroeg me af of iemand me wat zinnig advies kan geven. Ik begrijp dat het een behoorlijk ik, ik, ik verhaal is, maar het gaat ook over mijn gevoel, wat mijn vriend niet met mij deelt.
Zoals zo velen hier op het forum heb ik ook wat moeite met de relatie met mijn schoonouders. De situatie is als volgt.
Mijn vriend en ik zijn onlangs verhuisd naar ons droomhuis, wat wij allebei uiteraard geweldig vinden. Wat ik minder leuk vind is dat zijn ouders om de haverklap langskomen.
In onze vorige woonplaats kwamen ze ook redelijk vaak langs maar nu zijn ze zo'n 4 a 5 keer per week wel bij ons te vinden, vaak maar een kwartier of half uurtje.
Ik heb dit met mijn vriend besproken maar hij ziet het probleem niet zo, sterker nog, hij vindt dat ik me aanstel.
Ik vind het lastig dat zij er zo vaak zijn omdat ik door omstandigheden alleen af en toe telefonisch contact heb met mijn ouders. Ik word dan weer met mijn neus in de feiten gedrukt.
Dit is ook al besproken maar vriend vind dat het niet nodig is dat zijn ouders dan minder vaak langskomen.
Hij wil het niet met ze bespreken en ik ben eigenlijk bang dat ik hun kwetsbare als ik het zelf vertel, dat wil ik namelijk ook niet.
Het is een lastige situatie voor mij en ik vroeg me af of iemand me wat zinnig advies kan geven. Ik begrijp dat het een behoorlijk ik, ik, ik verhaal is, maar het gaat ook over mijn gevoel, wat mijn vriend niet met mij deelt.
zondag 20 april 2014 18:16
Waarom komen ze langs? Doen ze iets of gaan ze zitten en wachten ze af??
Ik snap niet goed waarom je over je heen laat lopen, het is ook jouw huis.
Als ik in deze situatie zat zou ik gewoon vragen of ze op zn minst van te voren willen aankondigen dat ze komen.
En is je vriend ook aanwezig als ze er zijn? Of is hij weg en zit jij ermee?
Ik zou zeggen pech voor je vriend, en gewoon vragen of je schoonouders ff een paar dagen niet willen komen
Ik snap niet goed waarom je over je heen laat lopen, het is ook jouw huis.
Als ik in deze situatie zat zou ik gewoon vragen of ze op zn minst van te voren willen aankondigen dat ze komen.
En is je vriend ook aanwezig als ze er zijn? Of is hij weg en zit jij ermee?
Ik zou zeggen pech voor je vriend, en gewoon vragen of je schoonouders ff een paar dagen niet willen komen
zondag 20 april 2014 18:22
Isolde 55, ze komen de ene keer in de middag en de andere keer 's avonds. Daarbij, het idee van weggaan uit mijn huis vind ik niet zo eerlijk. Zij zijn degenen die mijn/ons huis binnenkomen, ik hoef daarvoor niet weg.
Boterhammie, we zijn nu nog her en der aan het klussen en dan komen ze kijken wat er allemaal is gebeurd bijv. Of ze ken even koffie drinken. Mijn vriend is dan eigenlijk ook altijd aanwezig.
Ik begrijp ook echt wel dat het allemaal uit liefde wordt gedaan, maar soms wordt het me te veel. Ik vind het ook zo lastig om het ze te zeggen omdat ik weet dat het allemaal goede bedoelingen zijn.
Boterhammie, we zijn nu nog her en der aan het klussen en dan komen ze kijken wat er allemaal is gebeurd bijv. Of ze ken even koffie drinken. Mijn vriend is dan eigenlijk ook altijd aanwezig.
Ik begrijp ook echt wel dat het allemaal uit liefde wordt gedaan, maar soms wordt het me te veel. Ik vind het ook zo lastig om het ze te zeggen omdat ik weet dat het allemaal goede bedoelingen zijn.
zondag 20 april 2014 18:25
Als ze van tevoren eerst bellen zou ik aangeven dat het nu niet zo lekker uitkomt, ander keertje weer!
Staan ze zomaar op de stoep, zou ik hetzelfde doen.. Ik zou daar ook echt niet op zitten te wachten en zou daar ook echt niet altijd tijd voor hebben. Als ik al plannen heb, dan ga ik die dus niet omgooien voor iemand die spontaan aan de deur staat (4 keer per week...)
Staan ze zomaar op de stoep, zou ik hetzelfde doen.. Ik zou daar ook echt niet op zitten te wachten en zou daar ook echt niet altijd tijd voor hebben. Als ik al plannen heb, dan ga ik die dus niet omgooien voor iemand die spontaan aan de deur staat (4 keer per week...)
zondag 20 april 2014 18:26
Kamparie, zij zullen natuurlijk nooit de rol van mijn ouders overnemen, maar ik heb ook diepe gevoelens voor hen inmiddels. Ze steunen mij altijd dus wat dat betreft gaat het prima. Het punt isdat ik het ook niet prettig zou vinden als mijn ouders zo vaak langs zouden komen, als de relatie goed was geweest. Het ligt dus voor mij niet aan het feit dat het zijn ouders zijn en niet de mijne.
zondag 20 april 2014 18:31
Whatcomesaround, goede tip voor als ik alleen thuis ben!
Als mijn vriend er is komen ze sowieso wel binnen. Hij is het namelijk totaal niet met mij eens en erover praten leidt alleen maar tot ergernis bij hem wat weer tot ruzies leidt.
Ik vind het ook niet leuk om tegen hem te zeggen dat ik vond dat zij ouders er te vaak zijn want ik weet dat hij er totaal niet mee zit.
Als mijn vriend er is komen ze sowieso wel binnen. Hij is het namelijk totaal niet met mij eens en erover praten leidt alleen maar tot ergernis bij hem wat weer tot ruzies leidt.
Ik vind het ook niet leuk om tegen hem te zeggen dat ik vond dat zij ouders er te vaak zijn want ik weet dat hij er totaal niet mee zit.
zondag 20 april 2014 18:42
Ik ben van mezelf behoorlijk gesloten en privé. Het lastige van als zij er zijn vind ik dat mijn huis niet meer voor mezelf is en dat ik gezellig koffie moet drinken met ze. Dat vind ik ook prima af en toe, maar vooral dat snelle langswippen voelt voor mij erg als controle en dat vind ik niet prettig.
zondag 20 april 2014 18:52
zondag 20 april 2014 18:54
zondag 20 april 2014 18:59
zondag 20 april 2014 19:24
dus omdat jij jou ouders niet vaak ziet mag jou vriend de zijne ook maar niet zien? zo komt het over, overgins snap ik wel dat het vervelend kan zijn als iemand steeds langs komt terwijl je dat niet zo prettig vindt. maar je zult toch een middenweg moeten vinden omdat je vriend het zelf wel fijn vind dat zijn ouders langs komen
zondag 20 april 2014 19:31
Ik zou er ook niet op zitten te wachten, mijn ouders of zijn ouders.
Als je vriend thuis is zou ik gewoon verdergaan met je eigen leven, en dus niet perse mee koffie zitten te leuren. Als je alleen bent zeg je dat het niet zo uitkomt, blijven ze toch, dan ga je gewoon rustig die douche nemen die je van plan was te nemen, of stofzuigen, of de keuken schoonmaken.
Als je vriend thuis is zou ik gewoon verdergaan met je eigen leven, en dus niet perse mee koffie zitten te leuren. Als je alleen bent zeg je dat het niet zo uitkomt, blijven ze toch, dan ga je gewoon rustig die douche nemen die je van plan was te nemen, of stofzuigen, of de keuken schoonmaken.
zondag 20 april 2014 19:42
toen wij 3 km van schoonouders gingen wonen, leuke schoonouders overigens, heb ik wel duidelijk gemaakt dat ik niet van onverwachts bezoek hou...als ze langs willen komen, dat ze dan even bellen...is geen enkel probleem...soms zie ik ze 2 weken niet...soms komen ze paar keer per week even langs...zolang ik het maar weet en makkelijk nee kan zeggen als het niet uitkomt...of ik geen zin heb...
zondag 20 april 2014 20:39
Voor mij zou het een flinke relatiecrisis betekenen; er is, op mijn vriend na, niemand die ik zo vaak per week over de vloer wil hebben en ik kan al helemaal niet tegen onaangekondigd bezoek. Maar ik ben dan ook iemand die heel erg op haar privacy gesteld is. Mijn vriend weet dit echter als geen ander, hij kent mij namelijk.
Ik snap in jouw geval niet hoe het mogelijk is dat dit nu ineens pas naar boven komt, zowel jouw behoefte aan meer op jezelf zijn als het feit dat jouw vriend overtrokken reageert door zelfs boos te worden. Jullie woonden naar ik aanneem toch al samen en kennen elkaar toch?
Voor mij zou de relatie op die manier in ieder geval niet houdbaar zijn, omdat ik heel ongelukkig zou worden van zo vaak bezoek over de vloer en van een vriend die mijn behoeftes compleet negeert. Ik zou beginnen met me niet langer verplicht voelen om er bij te zijn als hij zijn bezoek ontvangt. Ik zou me dus terug trekken in een andere kamer en daarbij ook eerlijk aangeven dat het je gewoon te veel is. Als je uitlegt dat het niet aan hen ligt, maar dat je zelfs je eigen ouders niet zo vaak zou willen zien, dan lijkt me dat niet kwetsend.
Ik snap in jouw geval niet hoe het mogelijk is dat dit nu ineens pas naar boven komt, zowel jouw behoefte aan meer op jezelf zijn als het feit dat jouw vriend overtrokken reageert door zelfs boos te worden. Jullie woonden naar ik aanneem toch al samen en kennen elkaar toch?
Voor mij zou de relatie op die manier in ieder geval niet houdbaar zijn, omdat ik heel ongelukkig zou worden van zo vaak bezoek over de vloer en van een vriend die mijn behoeftes compleet negeert. Ik zou beginnen met me niet langer verplicht voelen om er bij te zijn als hij zijn bezoek ontvangt. Ik zou me dus terug trekken in een andere kamer en daarbij ook eerlijk aangeven dat het je gewoon te veel is. Als je uitlegt dat het niet aan hen ligt, maar dat je zelfs je eigen ouders niet zo vaak zou willen zien, dan lijkt me dat niet kwetsend.
zondag 20 april 2014 21:12
Als ik zo je posts lees, zit het hem met name in het onverwachte dat ze opeens op de stoep staan. Klopt dat? Is er een compromis bespreekbaar waarbij ze inderdaad even bellen voordat ze komen? Dan hoef je het nog niet in te perken, maar ben je er wel mentaal voorbereid en is er bovendien nog ruimte om van jouw kant aan te geven dat je eigenlijk met iets bezig bent. Ik snap ook wel dat als ze eenmaal op de stoep staan, de drempel hoger is om te zeggen dat het niet uitkomt. Als ze vooraf even bellen, maakt het het misschien makkelijker voor jou om je grenzen aan te geven.
zondag 20 april 2014 21:24
Wel herkenbaar, maar ik denk dat dit met de tijd wel minder wordt. Mijn schoonouders deden dit ook toen wij net verhuisd waren. Hiervoor woonden we samen in een appartement, kwamen ze bijna nooit (of belden ze van te voren). Toen kochten we dit huis vorig jaar en kwamen ze ineens 4, 5 keer per week! Gewoon ook voor kleine dingetjes. Even de krant brengen, even helpen met iets poetsen of klussen. En na de geboorte van onze zoon in oktober gebeurde dat weer, terwijl mijn ouders op 100km afstand wonen en daarom uiteraard nooit onverwachts voor de deur staan.
Ik vind dat ook vaak moeilijk, zeker omdat ik hiervoor 13 jaar alleen heb gewoond, maar ik probeer er geen issue van te maken. Of ik schrijf het hier van me af.
Ik vind dat ook vaak moeilijk, zeker omdat ik hiervoor 13 jaar alleen heb gewoond, maar ik probeer er geen issue van te maken. Of ik schrijf het hier van me af.
zondag 20 april 2014 21:30
Mijn schoonouders doen hetzelfde. Zij wonen in dezelfde stad en komen vaak even aanwaaien, nadat ze ergens zijn geweest. Nooit lang, ze dringen zich niet op en nadat ze even bij Dorian, hun eerste kleinzoon van 6 maanden, hebben gekeken en een kus hebben gegeven, maken ze zich weer uit de voeten.
Ik vind het wel fijn om hen zo in huis te hebben. Maar vooral omdat ik weet dat, als het niet uitkomt, zij er ook geen punt van maken. Gezien het feit dat ze op de bonnefooi komen, maakt dat zij ook wel weten dat het niet altijd uitkomt. En soms is dat ook zo. Zij voelen zich dan ook totaal niet gekwetst als ik zeg: ik ben nu even bezig, eigenlijk heb ik geen tijd. En evenzo vaak nodig ik ze uit naar binnen en maak een kopje thee.
Mijn ouders zullen straks hetzelfde doen met mijn broertje, die bijna vader wordt. Daar gaan ze dan ook op de bonnefooi even langs.
Punt wat ik wil maken is dus: als zij onaangekondigd komen, zullen ze vast ook snappen dat het niet altijd uitkomt. En maak het voor jezelf niet zo'n 'ding'. Als het een vriend van jou vriend was, of een buurman ofzo, was het ook zo'n situatie geweest.
Ik vind het wel fijn om hen zo in huis te hebben. Maar vooral omdat ik weet dat, als het niet uitkomt, zij er ook geen punt van maken. Gezien het feit dat ze op de bonnefooi komen, maakt dat zij ook wel weten dat het niet altijd uitkomt. En soms is dat ook zo. Zij voelen zich dan ook totaal niet gekwetst als ik zeg: ik ben nu even bezig, eigenlijk heb ik geen tijd. En evenzo vaak nodig ik ze uit naar binnen en maak een kopje thee.
Mijn ouders zullen straks hetzelfde doen met mijn broertje, die bijna vader wordt. Daar gaan ze dan ook op de bonnefooi even langs.
Punt wat ik wil maken is dus: als zij onaangekondigd komen, zullen ze vast ook snappen dat het niet altijd uitkomt. En maak het voor jezelf niet zo'n 'ding'. Als het een vriend van jou vriend was, of een buurman ofzo, was het ook zo'n situatie geweest.
zondag 20 april 2014 21:38
Helemaal eens met wat Doreia zegt, maar ik vind ook dat je vriend zich wel iets cooperatiever op mag stellen.
Aangezien dat blijkbaar niet lukt, zou je ook je eigen houding aan kunnen passen: 'Vriend, je ouders zijn er, maar ik ging net in bad/boodschappen doen/gras maaien, zet jij even koffie?' Op die manier trek je wat duidelijker je eigen plan en heb je er misschien al minder last van.
Overigens ben ik juist heel erg van direct en open, omdat ik denk dat je daar uiteindelijk mensen minder mee kwetst. Dus gewoon zeggen tegen je schoonouders; ik vind het echt leuk als jullie langskomen, maar ik vind het nu wat vaak/ik heb liever dat jullie het vantevoren aankondigen, omdat ik me anders toch verplicht voel om gezellig te doen/koffie te drinken en daar heb ik niet altijd tijd voor/zin in.
Nogmaals, als je hierom met je vriend ruzie over krijgt zou mij dat heel erg dwars zitten, maar je kunt zelf ook wat aan de situatie veranderen als hij niet mee wil werken.
Aangezien dat blijkbaar niet lukt, zou je ook je eigen houding aan kunnen passen: 'Vriend, je ouders zijn er, maar ik ging net in bad/boodschappen doen/gras maaien, zet jij even koffie?' Op die manier trek je wat duidelijker je eigen plan en heb je er misschien al minder last van.
Overigens ben ik juist heel erg van direct en open, omdat ik denk dat je daar uiteindelijk mensen minder mee kwetst. Dus gewoon zeggen tegen je schoonouders; ik vind het echt leuk als jullie langskomen, maar ik vind het nu wat vaak/ik heb liever dat jullie het vantevoren aankondigen, omdat ik me anders toch verplicht voel om gezellig te doen/koffie te drinken en daar heb ik niet altijd tijd voor/zin in.
Nogmaals, als je hierom met je vriend ruzie over krijgt zou mij dat heel erg dwars zitten, maar je kunt zelf ook wat aan de situatie veranderen als hij niet mee wil werken.
maandag 21 april 2014 08:38
Allemaal bedankt voor de reacties!
Ik heb er wat dingen zien staan waar ik echt iets aan heb. Zo zal ik me vaker terugtrekken als het me te veel wordt, dit deed ik voorheen nooit omdat ik weet dat zij graag willen bijkletsen. Ik ga dit meer doen.
Wat mij raakte was de reactie dat ik diep in mijn hart jaloers ben. Als ik heel eerlijk ben, is dat voor een deel ook zo. Ik zou zo graag willen dat ik een.goede band had met mijn ouders, dat ze mijn vriend zouden leren kennen en dit prachtige huis zouden kunnen zien. Ik ga proberen wat meer rekening met mijn vriend te houden want ik weet, het is niet eerlijk naar hem toe.
Mijn vriend zegt dat het zelf wat minder wordt, als wij minder met het huis bezig zijn. Ik heb dus afgesproken met hem om daarop te wachten, gebeurt dit echter niet dan zal ik daar zelf iets van moeten zeggen tegen zijn ouders, vindt hij.
Ik wacht het dus nog even af en ga het op een andere manier wat makkelijker voor mij maken.
Allemaal bedankt voor de reacties, fijn om andere visies ook te zien!
Ik heb er wat dingen zien staan waar ik echt iets aan heb. Zo zal ik me vaker terugtrekken als het me te veel wordt, dit deed ik voorheen nooit omdat ik weet dat zij graag willen bijkletsen. Ik ga dit meer doen.
Wat mij raakte was de reactie dat ik diep in mijn hart jaloers ben. Als ik heel eerlijk ben, is dat voor een deel ook zo. Ik zou zo graag willen dat ik een.goede band had met mijn ouders, dat ze mijn vriend zouden leren kennen en dit prachtige huis zouden kunnen zien. Ik ga proberen wat meer rekening met mijn vriend te houden want ik weet, het is niet eerlijk naar hem toe.
Mijn vriend zegt dat het zelf wat minder wordt, als wij minder met het huis bezig zijn. Ik heb dus afgesproken met hem om daarop te wachten, gebeurt dit echter niet dan zal ik daar zelf iets van moeten zeggen tegen zijn ouders, vindt hij.
Ik wacht het dus nog even af en ga het op een andere manier wat makkelijker voor mij maken.
Allemaal bedankt voor de reacties, fijn om andere visies ook te zien!
