Relaties
alle pijlers
Rot voelen!
zondag 20 april 2014 12:21
Hallo allemaal,
Ik zal maar meteen met de deur in huis vallen.... Ik voel me op z'n zachts gezegd k*t! Je zou denken de paasdagen leuk met je ouders en eventueel familie maar hier niet hoor..
Nooit heb ik een goede band gehad met mijn moeder wat uiteindelijk resulteerde in dat ze me uit huis zette. Dat is nu alweer bijna 10 jaar geleden. Ik was er kapot van omdat ik mijn vader nu niet meer kon zien terwijl ik daar wel een hele goede band mee had. Nu zul je je afvragen waarom m'n vader dit allemaal toeliet... M'n vader is een hele lieve zorgzame man maar ook een zacht gekookt eitje (om maar even in de paassfeer te blijven) die niet tegen mijn moeder op gewassen is. Anyway... Jaren lang geen contact gehad en dan wel weer even en dan weer niet.. Met het overlijden van mijn oma zijn we weer bij elkaar gekomen waar ik erg blij mee was omdat ik mijn lieve vader weer kon zien. M'n moeder heb ik er maar op de koop bij moeten nemen.. Maargoed dat had ik er wel voor over.. Sinds dat we elkaar weer zien merk ik dat m'n vader veranderd is, hij is nog wel zorgzaam maar begint trekken van mijn moeder te vertonen. Zo tonen ze amper interesse, ze communiceren amper met mij en m'n broer, ze leven hun eigen leven en het lijkt wel alsof wij daar niet bij horen. Door een stomme gebeurtenis is er weer geen contact met m'n ouders. Ik vind dit heel erg maar wil niet weer de volwassenen uithangen aangezien zij maar eens moeten leren om te communiceren ipv ons te negeren.. Anyway ik heb al heel lang geen thuis gevoel meer.. Hier heb ik geprobeerd om mee te dealen maar op zulke dagen als ik zie dat andere het leuk hebben met hun ouders en familie dan doet me dat pijn (ik gun het hun van harte hoor, laat daar geen misverstand over zijn) en het lijkt met de jaren erger te worden. Ik loop al een tijdje bij een psycholoog voor dit... Maargoed op dit moment voel ik me rot en wilde het graag even van me afschrijven
Ik zal maar meteen met de deur in huis vallen.... Ik voel me op z'n zachts gezegd k*t! Je zou denken de paasdagen leuk met je ouders en eventueel familie maar hier niet hoor..
Nooit heb ik een goede band gehad met mijn moeder wat uiteindelijk resulteerde in dat ze me uit huis zette. Dat is nu alweer bijna 10 jaar geleden. Ik was er kapot van omdat ik mijn vader nu niet meer kon zien terwijl ik daar wel een hele goede band mee had. Nu zul je je afvragen waarom m'n vader dit allemaal toeliet... M'n vader is een hele lieve zorgzame man maar ook een zacht gekookt eitje (om maar even in de paassfeer te blijven) die niet tegen mijn moeder op gewassen is. Anyway... Jaren lang geen contact gehad en dan wel weer even en dan weer niet.. Met het overlijden van mijn oma zijn we weer bij elkaar gekomen waar ik erg blij mee was omdat ik mijn lieve vader weer kon zien. M'n moeder heb ik er maar op de koop bij moeten nemen.. Maargoed dat had ik er wel voor over.. Sinds dat we elkaar weer zien merk ik dat m'n vader veranderd is, hij is nog wel zorgzaam maar begint trekken van mijn moeder te vertonen. Zo tonen ze amper interesse, ze communiceren amper met mij en m'n broer, ze leven hun eigen leven en het lijkt wel alsof wij daar niet bij horen. Door een stomme gebeurtenis is er weer geen contact met m'n ouders. Ik vind dit heel erg maar wil niet weer de volwassenen uithangen aangezien zij maar eens moeten leren om te communiceren ipv ons te negeren.. Anyway ik heb al heel lang geen thuis gevoel meer.. Hier heb ik geprobeerd om mee te dealen maar op zulke dagen als ik zie dat andere het leuk hebben met hun ouders en familie dan doet me dat pijn (ik gun het hun van harte hoor, laat daar geen misverstand over zijn) en het lijkt met de jaren erger te worden. Ik loop al een tijdje bij een psycholoog voor dit... Maargoed op dit moment voel ik me rot en wilde het graag even van me afschrijven
zondag 20 april 2014 13:43
Sterkte Rainbow.
Als zij al meer dan 10 jaar gewoon bij jou en je broer 'de stekker' er hebben uitgetrokken krijg ik echt het gevoel dat ze er totaal niet mee zitten.
En je vader kan dan wel een 'zachtgekookt' ei zijn. Als hij een beetje gevoel in zijn donder zou hebben en er mee zou zitten, dan had hij heus wel contact met je opgenomen. Desnoods zonder dat zijn vrouw het zou weten. Het blijven toch zijn kinderen.
Maar dat heeft er helaas niet ingezeten. Ik dank dat dat er de komende jaren ook niet in zit.
Probeer niet naar verklaringen te zoeken waarbij je misschien zelfs de schuld bij jezelf gaat zoeken.
Ik denk dat je het beste af bent door te accepteren dat het is zoals het is. En er ook voor jezelf een dikke vette streep onder moet zetten. Je hebt nu lang genoeg je hoofd hierover gebroken.
Het is zeker niet leuk. Maar het wordt tijd dat je tegen jezelf zegt: 'Nu is het genoeg geweest, ik ga verder met mijn eigen leven'.
Dat doen zij namelijk ook. Al meer dan 10 jaar......
Sterkte.
Als zij al meer dan 10 jaar gewoon bij jou en je broer 'de stekker' er hebben uitgetrokken krijg ik echt het gevoel dat ze er totaal niet mee zitten.
En je vader kan dan wel een 'zachtgekookt' ei zijn. Als hij een beetje gevoel in zijn donder zou hebben en er mee zou zitten, dan had hij heus wel contact met je opgenomen. Desnoods zonder dat zijn vrouw het zou weten. Het blijven toch zijn kinderen.
Maar dat heeft er helaas niet ingezeten. Ik dank dat dat er de komende jaren ook niet in zit.
Probeer niet naar verklaringen te zoeken waarbij je misschien zelfs de schuld bij jezelf gaat zoeken.
Ik denk dat je het beste af bent door te accepteren dat het is zoals het is. En er ook voor jezelf een dikke vette streep onder moet zetten. Je hebt nu lang genoeg je hoofd hierover gebroken.
Het is zeker niet leuk. Maar het wordt tijd dat je tegen jezelf zegt: 'Nu is het genoeg geweest, ik ga verder met mijn eigen leven'.
Dat doen zij namelijk ook. Al meer dan 10 jaar......
Sterkte.
zondag 20 april 2014 13:51
Een hele nare situatie. Ik heb iets soortgelijks meegemaakt met mijn vader. Het is niet niks.
Ik weet dat het moeilijk is, maar ik wil je als tip geven het proberen naast je neer te leggen. Ik heb ook lang getobd over mijn vader, maar dat heeft me niets opgeleverd. Ik heb ook vaak gedacht dat er iets mis is met mij. Maar helaas is mijn vader een vreemde man met een rare persoonlijkheid. Ik kan me er erg druk om maken, maar dat doe ik niet. Uiteindelijk heeft hij een groter probleem dan ik.
Probeer het los te laten en door te gaan met jouw leven. Het leven is veel te mooi en waardevol om energie te verliezen aan anderen die het niet waard zijn. Maar ik begrijp dat dit moeilijk is, je zou evt. professionele hulp kunnen zoeken om je daarbij te helpen.
Heel veel sterkte. En weet je, Pasen is ook maar Pasen. Het wordt door de commercie wel flink gehyped, maar het is een dag zoals vele anderen. En: je bent nooit alleen! Echt niet.
Sterkte. XXX
Ik weet dat het moeilijk is, maar ik wil je als tip geven het proberen naast je neer te leggen. Ik heb ook lang getobd over mijn vader, maar dat heeft me niets opgeleverd. Ik heb ook vaak gedacht dat er iets mis is met mij. Maar helaas is mijn vader een vreemde man met een rare persoonlijkheid. Ik kan me er erg druk om maken, maar dat doe ik niet. Uiteindelijk heeft hij een groter probleem dan ik.
Probeer het los te laten en door te gaan met jouw leven. Het leven is veel te mooi en waardevol om energie te verliezen aan anderen die het niet waard zijn. Maar ik begrijp dat dit moeilijk is, je zou evt. professionele hulp kunnen zoeken om je daarbij te helpen.
Heel veel sterkte. En weet je, Pasen is ook maar Pasen. Het wordt door de commercie wel flink gehyped, maar het is een dag zoals vele anderen. En: je bent nooit alleen! Echt niet.
Sterkte. XXX
zondag 20 april 2014 19:22
Bedankt voor de lieve reacties. Ik krijg er inderdaad al hulp bij en ik weet dat het niet aan mij ligt maar dat zij daarin beperkt zijn. Dan zul je denken dan kun je het makkelijker naast je neer leggen maar toch blijf ik hopen dat ze zich als ouders gaan gedragen.. In ieder geval mijn vader dan.
De reden waarom dat ik nu geen contact met ze heb is omdat m'n broertje zoiets had van nou ze mogen ook interesse in mij tonen en zolang ze dat niet doen laat ik het gaan. M'n vader boos want ja hij had iets aan z'n been en daar vroeg m'n broertje niet meer na. Ik heb toen uitgelegd dat m'n broertje het ook fijn vind als ze zouden vragen hoe het met hem ging en wat er speelde in zijn leven. Voor m'n ouders neem ik het voor hem op en is het dus zij tegen ons.. Ipv dat er over gepraat word pffff.... Zo beperkt... Trouwens m'n broertje is ook het huis uitgezet en heb toen voor hem gezorgd. Hij bleek licht verstandelijk beperkt te zijn.. Niet gek dus dat hij niet alles snap en doet..waardoor de ruzies thuis kwamen...
Soms vraag ik me weleens af of er iets van pleegouders zijn voor wat oudere mensen???
De reden waarom dat ik nu geen contact met ze heb is omdat m'n broertje zoiets had van nou ze mogen ook interesse in mij tonen en zolang ze dat niet doen laat ik het gaan. M'n vader boos want ja hij had iets aan z'n been en daar vroeg m'n broertje niet meer na. Ik heb toen uitgelegd dat m'n broertje het ook fijn vind als ze zouden vragen hoe het met hem ging en wat er speelde in zijn leven. Voor m'n ouders neem ik het voor hem op en is het dus zij tegen ons.. Ipv dat er over gepraat word pffff.... Zo beperkt... Trouwens m'n broertje is ook het huis uitgezet en heb toen voor hem gezorgd. Hij bleek licht verstandelijk beperkt te zijn.. Niet gek dus dat hij niet alles snap en doet..waardoor de ruzies thuis kwamen...
Soms vraag ik me weleens af of er iets van pleegouders zijn voor wat oudere mensen???
zondag 20 april 2014 19:28
quote:rainbow1986 schreef op 20 april 2014 @ 19:22:
Bedankt voor de lieve reacties. Ik krijg er inderdaad al hulp bij en ik weet dat het niet aan mij ligt maar dat zij daarin beperkt zijn. Dan zul je denken dan kun je het makkelijker naast je neer leggen maar toch blijf ik hopen dat ze zich als ouders gaan gedragen.. In ieder geval mijn vader dan.Maar... hiermee zit je jezelf nu heel erg in de weg. Je bent dus bewust aan het hopen op iets, tegen beter weten in? Waarom vind je dat je jezelf dat moet aandoen?
Bedankt voor de lieve reacties. Ik krijg er inderdaad al hulp bij en ik weet dat het niet aan mij ligt maar dat zij daarin beperkt zijn. Dan zul je denken dan kun je het makkelijker naast je neer leggen maar toch blijf ik hopen dat ze zich als ouders gaan gedragen.. In ieder geval mijn vader dan.Maar... hiermee zit je jezelf nu heel erg in de weg. Je bent dus bewust aan het hopen op iets, tegen beter weten in? Waarom vind je dat je jezelf dat moet aandoen?
zondag 20 april 2014 19:40
Ik heb het voor me gevoel nodig.. Ik wil dat er iemand voor mij zorgt ipv ik voor de rest van de wereld.. Het is gewoon een behoefte die steeds sterker word...voor mij gevoel sta ik alleen.. Zorgen voor het broertje (wat ik met alle liefde doe) maar wie zorgt er voor mij? Ja vrienden en vriendinnen kunnen hierin een deel doen maar de behoefte aan ouders hebben is gewoon groot.. En niet handig.. Maja gevoel is gevoel..
zondag 20 april 2014 19:53
Gevoel ontstaat niet uit zichzelf. Het is een gevolg van hoe je over dingen denkt.
Ik begrijp dat je liever ouders had gehad die voor je zorgden toen je dat nodig had. Maar dat was niet jouw realiteit. Zit er iets anders op dan dat gegeven accepteren? Zolang je dat niet kunt, blijf je je miserabel voelen. Tenzij je dat een prettig gevoel vindt, lijkt me dat geen fijne toestand.
Inmiddels ben je jaren verder. Wordt het geen tijd om het los te laten?
Ik begrijp dat je liever ouders had gehad die voor je zorgden toen je dat nodig had. Maar dat was niet jouw realiteit. Zit er iets anders op dan dat gegeven accepteren? Zolang je dat niet kunt, blijf je je miserabel voelen. Tenzij je dat een prettig gevoel vindt, lijkt me dat geen fijne toestand.
Inmiddels ben je jaren verder. Wordt het geen tijd om het los te laten?
zondag 20 april 2014 20:07
quote:rainbow1986 schreef op 20 april 2014 @ 20:04:
Het is toch geen rare manier van denken dat ouders voor hun kinderen moeten zorgen??
Ik weet dat ze het niet gaan doen maar het loslaten vind ik heel lastig ivm m'n behoeftes. Iemand tips?
Nee, het is niet raar dat je van je ouders verwachtte dat ze voor je zouden zorgen
Maar nu heb je te maken met het gegeven dat ze dat niet doen. Dan kun je de hele tijd blijven verwachten dat ze dit alsnog gaan doen, of het zelf gaan doen.
Het is toch geen rare manier van denken dat ouders voor hun kinderen moeten zorgen??
Ik weet dat ze het niet gaan doen maar het loslaten vind ik heel lastig ivm m'n behoeftes. Iemand tips?
Nee, het is niet raar dat je van je ouders verwachtte dat ze voor je zouden zorgen
Maar nu heb je te maken met het gegeven dat ze dat niet doen. Dan kun je de hele tijd blijven verwachten dat ze dit alsnog gaan doen, of het zelf gaan doen.
zondag 20 april 2014 20:09
zondag 20 april 2014 20:15
quote:rainbow1986 schreef op 20 april 2014 @ 20:10:
Zorgen voor mezelf doe ik al 10 jaar maar dit is gewoon nog te lastig..zucht....
Goed van je dat je dat al die tijd hebt gedaan. Zo slecht ben je daar dus niet in...
Maar kun je op mijn vraag ingaan?
Je wilt iets wat er niet is. Waarom hou je daar zo aan vast? Je doet jezelf er duidelijk geen goed mee.
Je vraagt zelfs om pleegouders... waarom leg je je geluk in de handen van anderen? Is het eerlijk om te blijven verwachten van anderen om goed te maken wat je ouders deden?
Zorgen voor mezelf doe ik al 10 jaar maar dit is gewoon nog te lastig..zucht....
Goed van je dat je dat al die tijd hebt gedaan. Zo slecht ben je daar dus niet in...
Maar kun je op mijn vraag ingaan?
Je wilt iets wat er niet is. Waarom hou je daar zo aan vast? Je doet jezelf er duidelijk geen goed mee.
Je vraagt zelfs om pleegouders... waarom leg je je geluk in de handen van anderen? Is het eerlijk om te blijven verwachten van anderen om goed te maken wat je ouders deden?
maandag 21 april 2014 12:45
Omdat ik het mezelf niet kan geven? Die behoefte moet worden opgevuld door een ander? Of het eerlijk is... Ik denk dat ze nooit dingen kunnen goed maken wat mijn ouders verkeerd hebben gedaan...maar een beetje liefde zou fijn zijn.. Ik weet niet maar ik voel me nu echt raar ofzo..Alsof ik om iets heel geks vraag
maandag 21 april 2014 17:33
quote:rainbow1986 schreef op 21 april 2014 @ 12:45:
Omdat ik het mezelf niet kan geven? Die behoefte moet worden opgevuld door een ander? Of het eerlijk is... Ik denk dat ze nooit dingen kunnen goed maken wat mijn ouders verkeerd hebben gedaan...maar een beetje liefde zou fijn zijn.. Ik weet niet maar ik voel me nu echt raar ofzo..Alsof ik om iets heel geks vraagWat houdt dat voor jou in, liefde krijgen? Wat krijg je dan?
Omdat ik het mezelf niet kan geven? Die behoefte moet worden opgevuld door een ander? Of het eerlijk is... Ik denk dat ze nooit dingen kunnen goed maken wat mijn ouders verkeerd hebben gedaan...maar een beetje liefde zou fijn zijn.. Ik weet niet maar ik voel me nu echt raar ofzo..Alsof ik om iets heel geks vraagWat houdt dat voor jou in, liefde krijgen? Wat krijg je dan?
