Psyche
alle pijlers
Angststoornis en therapie
maandag 31 maart 2014 21:40
Al een hele tijd heb ik angst en paniekklachten. Ik heb de laatste jaren behoorlijk wat meegemaakt, maar ik ben altijd maar doorgegaan. Ik kreeg veel last van hyperventilatie en daardoor weer paniekaanvallen. Dit heb ik grotendeels verborgen weten te houden, alleen mijn man en een paar familieleden weten ervan.
In die tijd ben ik ook situaties gaan vermijden en dat doe ik nog steeds.
Het laatste jaar is het weer redelijk rustig in mijn leven en ik hoopte dat ik weer gewoon verder zou kunnen. Toch blijf ik bang voor paniekaanvallen en heb angst om alsnog helemaal in te storten. Angst voor angst dus.
Nu ik hier zelf niet verder meer mee kom ben ik naar de huisarts geweest. Hij heeft me doorverwezen naar her IPZO, een angstkliniek.
Nu is mijn vraag of iemand ervaring heeft met deze of een andere therapie. Wat ze bij mij willen gaan doen is cognitieve gedragstherapie.
Hoe zwaar is zo'n traject? Is dit te verbergen, of moet ik het toch gaan vertellen aan mijn omgeving? Op mijn werk bijvoorbeeld? Ik vind dit lastig, het voelt alsof ik zo ontzettend gefaald heb. En ik leek al die jaren zo sterk, mensen zullen dit niet gauw van me verwachten.
Wordt er ook aandacht besteed aan de oorzaak van het probleem? Door rouwverwerking bijvoorbeeld?
Ik hoor graag hoe het voor anderen was! Alvast bedankt.
In die tijd ben ik ook situaties gaan vermijden en dat doe ik nog steeds.
Het laatste jaar is het weer redelijk rustig in mijn leven en ik hoopte dat ik weer gewoon verder zou kunnen. Toch blijf ik bang voor paniekaanvallen en heb angst om alsnog helemaal in te storten. Angst voor angst dus.
Nu ik hier zelf niet verder meer mee kom ben ik naar de huisarts geweest. Hij heeft me doorverwezen naar her IPZO, een angstkliniek.
Nu is mijn vraag of iemand ervaring heeft met deze of een andere therapie. Wat ze bij mij willen gaan doen is cognitieve gedragstherapie.
Hoe zwaar is zo'n traject? Is dit te verbergen, of moet ik het toch gaan vertellen aan mijn omgeving? Op mijn werk bijvoorbeeld? Ik vind dit lastig, het voelt alsof ik zo ontzettend gefaald heb. En ik leek al die jaren zo sterk, mensen zullen dit niet gauw van me verwachten.
Wordt er ook aandacht besteed aan de oorzaak van het probleem? Door rouwverwerking bijvoorbeeld?
Ik hoor graag hoe het voor anderen was! Alvast bedankt.
vrijdag 18 april 2014 22:43
Hoop zo voor je dat die dagdienst binnenkort goed gaat, thula! Fijn dat je het dan niet gelijk alleen hoeft te doen!
Ik durf ook nog geen vakantie te boeken. Ik durf gewoon niet zo ver weg, maar zou heel graag naar Italië willen. Als het ietsje beter gaat wil ik dat wel gaan doen, met de auto en een tent. Maar dan zal ik wel de controle los moeten gaan laten, ben benieuwd of dat goed gaat! Anders kunnen we ook in Nederland blijven, als het een beetje mooi weer wordt is dat ook erg lekker! Maar wegens omstandigheden hebben we 3 jaar niet weg gekund, dus zou het zo lekker vinden om nu gewoon te kunnen gaan!
Maar iets boeken durf ik ook nog niet. Dan zit je er echt aan vast hè? Hoe deden jullie het eerder met vakanties, lifelive? Ging je dan wel ver weg?
Ik durf ook nog geen vakantie te boeken. Ik durf gewoon niet zo ver weg, maar zou heel graag naar Italië willen. Als het ietsje beter gaat wil ik dat wel gaan doen, met de auto en een tent. Maar dan zal ik wel de controle los moeten gaan laten, ben benieuwd of dat goed gaat! Anders kunnen we ook in Nederland blijven, als het een beetje mooi weer wordt is dat ook erg lekker! Maar wegens omstandigheden hebben we 3 jaar niet weg gekund, dus zou het zo lekker vinden om nu gewoon te kunnen gaan!
Maar iets boeken durf ik ook nog niet. Dan zit je er echt aan vast hè? Hoe deden jullie het eerder met vakanties, lifelive? Ging je dan wel ver weg?
zaterdag 19 april 2014 23:32
Vandaag viel een beetje tegen, een drukke werkdag gehad voor het weekend en echt wel vlagen van angst gehad. Heb ik niet zo vaak op mijn werk, dus erg jammer. En ben bij familie op bezoek geweest en heb het niet durven vertellen, terwijl ze wel echt gemeend vroegen hoe het ging. En nu voel ik me weer lullig dat ik het niet heb durven zeggen..
Maar ik heb nu lekker weekend, wel wat gepland staan, maar niet teveel verplichtingen. Dus hoop er lekker van te kunnen genieten!
Hoe gaat het met jou? Heb je een lang weekend? Of gaat het werk bij jou gewoon door?
Maar ik heb nu lekker weekend, wel wat gepland staan, maar niet teveel verplichtingen. Dus hoop er lekker van te kunnen genieten!
Hoe gaat het met jou? Heb je een lang weekend? Of gaat het werk bij jou gewoon door?
zondag 20 april 2014 08:14
he jak Amouse, hoe kwam dat denk je? drukte?
Jammer dat je het niet gezegd hebt. De reacties zijn vaak echt heel goed en mild. Volgende keer beter.
ja, het werk gaat gewoon door, maar ik hoef morgen pas weer een slaapdienst. Ik had dagdienst, maar die heb ik geruild. Geeft een hoop rust.
Verder ga ik wel lekker, weinig/geen last. Wel weer heel moe, o moe dat ik 's middags weer slaap. Gek.......soms heb ik dat weer een periode. Ik zie het maar als 'sprongetjes' (net als bij baby's)
iemand trouwens kinderen? ik heb er 1 van 3.
Jammer dat je het niet gezegd hebt. De reacties zijn vaak echt heel goed en mild. Volgende keer beter.
ja, het werk gaat gewoon door, maar ik hoef morgen pas weer een slaapdienst. Ik had dagdienst, maar die heb ik geruild. Geeft een hoop rust.
Verder ga ik wel lekker, weinig/geen last. Wel weer heel moe, o moe dat ik 's middags weer slaap. Gek.......soms heb ik dat weer een periode. Ik zie het maar als 'sprongetjes' (net als bij baby's)
iemand trouwens kinderen? ik heb er 1 van 3.
zondag 20 april 2014 10:51
Fijne paasdagen!
Jammer dat je het niet hebt kunnen vertellen amouse. Maar geef het tijd, het komt wel.. Zodra jij er klaar voor bent. Weten ze wel dat je in therapie bent?
Thula fijn dat je je dienst hebt kunnen ruilen. Balen dat je zo moe bent.. Heb je het prive druk? Wat misschien verklaart waarom je zo moe bent? Ik heb (nog) geen kinderen.. Lijkt me pittig als je je zo voelt. Maar goed dat je niet meer zoveel last hebt
. Dan helpt de therapie iig wel 
.
Jullie nog plannen vandaag? Wij krijgen zo visite.. Hoop dat de zon zo doorbreekt dan kunnen we lekker buiten zitten. Morgen een dagje samen en daarna weer werken.
Jammer dat je het niet hebt kunnen vertellen amouse. Maar geef het tijd, het komt wel.. Zodra jij er klaar voor bent. Weten ze wel dat je in therapie bent?
Thula fijn dat je je dienst hebt kunnen ruilen. Balen dat je zo moe bent.. Heb je het prive druk? Wat misschien verklaart waarom je zo moe bent? Ik heb (nog) geen kinderen.. Lijkt me pittig als je je zo voelt. Maar goed dat je niet meer zoveel last hebt
. Dan helpt de therapie iig wel .Jullie nog plannen vandaag? Wij krijgen zo visite.. Hoop dat de zon zo doorbreekt dan kunnen we lekker buiten zitten. Morgen een dagje samen en daarna weer werken.
zondag 20 april 2014 12:04
nee, ik hou me prive juist heeeeel kalm. Ik denk dat ik gewoon in een sprongetje zit als ik terugdenk heb ik die periodes vaker. Dan ben ik weer moe en prompt gaat het daarna weer ietsjes beter. Ik accepteer het gewoon.
straks gaan we eitjes zoeken bij mijn ouders en thee drinken. Voor het eten weer thuis.
straks gaan we eitjes zoeken bij mijn ouders en thee drinken. Voor het eten weer thuis.
zondag 20 april 2014 18:19
Heerlijk zo'n weekend hè, ik geniet er echt van.
Ik heb ook geen kinderen, ben nog jong
Had jij tijdens de zwangerschap geen last? Of had je het toen helemaal nog niet? Lijkt me doodeng, zwanger zijn en moeten bevallen.
En hoe is het als je alleen bent met je kind? Ben je dan niet bang om in paniek te raken? Of heb je er thuis niet zo'n last van?
Fijne paasdagen nog!
Ik heb ook geen kinderen, ben nog jong
Had jij tijdens de zwangerschap geen last? Of had je het toen helemaal nog niet? Lijkt me doodeng, zwanger zijn en moeten bevallen.
En hoe is het als je alleen bent met je kind? Ben je dan niet bang om in paniek te raken? Of heb je er thuis niet zo'n last van?
Fijne paasdagen nog!
zondag 20 april 2014 18:42
Ik heb een aantal jaren geleden door een trauma voor honden een emdr therapie gevolgd, het leek me in het begin een hele saaie en domme therapie, maar niets is minder waar, een intensieve en vermoeiende therapie maar wel 1 die helpt.. Na die tijd stukken minder last van angstaanvallen en nachtmerries
Just love your life.
zondag 20 april 2014 19:29
@Amouse; ik heb tot vorig jaar nog nooit last gehad van angst gevoelens. Dus ook niet tijdens mijn zwangerschap en bevalling. Oke, bevallen is spannend....meer ook niet.
Ik ben niet bang om thuis in paniek te raken of met mijn kind dan te zijn. Dat gebeurd eigenlijk nooit.....
Mijn angst is echt heel erg gericht op 'naar het werk gaan/moeten werken'. Daarbij heb ik me heel erg ziek gevoeld, maar ik kon wel voor mijn kind zorgen.........das toch anders ofzo
@Dreamerx; emdr is volgens mij meer gericht op een trauma, of angst vanuit een trauma. Fijn dat het voor jou heeft geholpen. Hoe lang heb je erover gedaan? en ben je er nu helemaal vanaf? wat hield je therapie in?
Ik ben niet bang om thuis in paniek te raken of met mijn kind dan te zijn. Dat gebeurd eigenlijk nooit.....
Mijn angst is echt heel erg gericht op 'naar het werk gaan/moeten werken'. Daarbij heb ik me heel erg ziek gevoeld, maar ik kon wel voor mijn kind zorgen.........das toch anders ofzo
@Dreamerx; emdr is volgens mij meer gericht op een trauma, of angst vanuit een trauma. Fijn dat het voor jou heeft geholpen. Hoe lang heb je erover gedaan? en ben je er nu helemaal vanaf? wat hield je therapie in?
maandag 21 april 2014 07:05
Nee, echt vorig jaar begonnen. Nog nooit eerder een paniek aanval gehad of me angstig gevoeld.
Van nature ben ik wel een 'zenuwpees'. Snel wat zenuwachtig, trilhandje.....maar dat hoorde gewoon bij mij. Stond daar nooit bij stil. Nu eigenlijk nog steeds niet. Maar zie wel in dat ik wellicht vatbaarder ben voor een angststoornis dan andere.
Van nature ben ik wel een 'zenuwpees'. Snel wat zenuwachtig, trilhandje.....maar dat hoorde gewoon bij mij. Stond daar nooit bij stil. Nu eigenlijk nog steeds niet. Maar zie wel in dat ik wellicht vatbaarder ben voor een angststoornis dan andere.
maandag 21 april 2014 10:36
Ik ben van nature ook een zenuwpees . Kan me overal druk over maken. Thula is er op het werk iets gebeurd waardoor je angst hebt gekregen? Fijn dat je het thuis niet hebt. Ik heb het thuis alleen als we bezoek hebben als we samen of ik alleen thuis ben heb ik het niet zo. Zodra ik ergens naartoe moet komt het weer.
Hebben jullie deze week weer therapie?
. Kan me overal druk over maken. Thula is er op het werk iets gebeurd waardoor je angst hebt gekregen? Fijn dat je het thuis niet hebt. Ik heb het thuis alleen als we bezoek hebben als we samen of ik alleen thuis ben heb ik het niet zo. Zodra ik ergens naartoe moet komt het weer. Hebben jullie deze week weer therapie?
maandag 21 april 2014 11:01
Livelife, wanneer is het bij jou begonnen dan? Ook nog niet zo lang? Ik heb hetzelfde als jij, thuis nergens last van, totdat ik weg moet of er bezoek komt.
Ik heb al heel lang angstklachten, op mijn 12e lastig gevallen op de fiets, dus vanaf toen bang om alleen te fietsen en vanaf toen ook bekend met hyperventilatie. Maar dat ging wel weer redelijk over.
Mijn eerste echte paniekaanval kreeg ik in 2008. Daarna af en toe wel eens een paniekaanval gehad, maar de angst voor paniek kwam later pas, 2 jaar terug ongeveer.
Ik moet morgen weer naar therapie. Jij nog niets gehoord, livelife?
Ik heb al heel lang angstklachten, op mijn 12e lastig gevallen op de fiets, dus vanaf toen bang om alleen te fietsen en vanaf toen ook bekend met hyperventilatie. Maar dat ging wel weer redelijk over.
Mijn eerste echte paniekaanval kreeg ik in 2008. Daarna af en toe wel eens een paniekaanval gehad, maar de angst voor paniek kwam later pas, 2 jaar terug ongeveer.
Ik moet morgen weer naar therapie. Jij nog niets gehoord, livelife?
maandag 21 april 2014 11:23
@livelife: ja, er was een hele hoge werkdruk, groep ging sluiten en teams werden door elkaar gegooid. Ik kreeg de rol van 'op jou kunnen we bouwen'.....en toen kreeg ik blaasontsteking......en daarna weer. Ik reageerde heel slecht op de antibiotica.... Ik knapte maar niet op en schrok ontzettend 'ik kon ziek worden....mijn lijf was niet te vertrouwen.....ik mocht niet ziek zijn!'.....en toen ging het mis.
Thuis had ik er veel last van in de zin dat ik me altijd kotsmisselijk voelde en echt heel ziek was, maar geen paniek/angst. Die spelen op als ik naar het werk moet.....
Ik heb donderdag therapie
@amouse: je hebt het dus echt al heel lang, in mindere mate. Wanneer was je eerste paniekaanval? Wat is het verschil tussen toen en nu? Waarom was er toen wel mee te leven en nu niet meer?
Thuis had ik er veel last van in de zin dat ik me altijd kotsmisselijk voelde en echt heel ziek was, maar geen paniek/angst. Die spelen op als ik naar het werk moet.....
Ik heb donderdag therapie
@amouse: je hebt het dus echt al heel lang, in mindere mate. Wanneer was je eerste paniekaanval? Wat is het verschil tussen toen en nu? Waarom was er toen wel mee te leven en nu niet meer?
maandag 21 april 2014 11:53
Amouse vervelend is dat he? Je zou het liefst altijd thuis blijven maar dat gaat ook niet. Ik heb het nu ruim een half jaar en sinds een paar maanden herken ik het. Ik wist niet dat dit angst en paniek was.. Ik dacht dat ik ziek was/een ziekte had. Helaas heb ik nog niks gehoord, hopelijk deze week. Had zelf nog gebeld maar er was nog geen plek en ze houden het in de gaten.
Thula heel herkenbaar.. Ben ook echt een hele tijd misselijk geweest. Gelukkig ben jij al heel ver en gaat het helemaal goedkomen. Werk je nog wel in dezelfde functie?
Thula heel herkenbaar.. Ben ook echt een hele tijd misselijk geweest. Gelukkig ben jij al heel ver en gaat het helemaal goedkomen. Werk je nog wel in dezelfde functie?
maandag 21 april 2014 12:34
ja, ik werk nog altijd in dezelfde functie. Mijn peut heeft voorspeld dat mijn angstklachten hoogstwaarschijnlijk in 1x over zijn als ik van baan verander........maar dat wilde ik toen nog niet. Ontlopen leek me niet goed (buiten het feit dat je niet zomaar een andere baan hebt) en ik was dan toch bang dat het weer terug zou komen.
(ga nu wel solliciteren op een andere functie, maar niet vanwege mijn angst, meer omdat ik mijn werk niet meer leuk vind vanwege de heftigheid)
ruk he die misselijkheid. Ben je er nu vanaf? ik wel. Ik heb ook een tijd gedacht dat ik wat onder de leden had. Heb zelf aan mijn dokter gevraagd of ik niet kanker ofzo kon hebben. Mijn lieve dokter heeft heel geduldig uitgelegd waarom dat echt onwaarschijnlijk was. Pas toen vond ik de rust en beruste ik me in het feit dat mijn 'ziekte' tussen mijn oren zat. Maar tussen de oren of niet..........tot kotsend aan toe..het was er wel!
(ga nu wel solliciteren op een andere functie, maar niet vanwege mijn angst, meer omdat ik mijn werk niet meer leuk vind vanwege de heftigheid)
ruk he die misselijkheid. Ben je er nu vanaf? ik wel. Ik heb ook een tijd gedacht dat ik wat onder de leden had. Heb zelf aan mijn dokter gevraagd of ik niet kanker ofzo kon hebben. Mijn lieve dokter heeft heel geduldig uitgelegd waarom dat echt onwaarschijnlijk was. Pas toen vond ik de rust en beruste ik me in het feit dat mijn 'ziekte' tussen mijn oren zat. Maar tussen de oren of niet..........tot kotsend aan toe..het was er wel!
maandag 21 april 2014 18:00
Hmm bizar is dat he? Ik hoop dat je wordt aangenomen in die andere functie. Dat zal je dan vast goed doen . Wel verstandig dat je het bent aangegaan, weglopen was zo makkelijk geweest. En uiteindelijk leer je hier weer van . Die misselijkheid is verschrikkelijk.. Ik heb het soms nog.. Dan neem ik een domperidon en dan zakt het gelukkig.
Morgen weer werken.. Heb er zo geen zin in. Hopelijk kan ik achteraf weer trots op mezelf zijn dan ik gegaan ben en het gelukt is.
. Wel verstandig dat je het bent aangegaan, weglopen was zo makkelijk geweest. En uiteindelijk leer je hier weer van . Die misselijkheid is verschrikkelijk.. Ik heb het soms nog.. Dan neem ik een domperidon en dan zakt het gelukkig. Morgen weer werken.. Heb er zo geen zin in. Hopelijk kan ik achteraf weer trots op mezelf zijn dan ik gegaan ben en het gelukt is
.
maandag 21 april 2014 18:28
Die misselijkheid herken ik ook ja, vreselijk is dat! Heb er nu nog gauw last van, maar ben gelukkig niet bang om over te geven ofzo, vaak zakt het wel weer.
Thula, mijn eerste paniekaanval was in 2008. Daarna heel af en toe, totdat ik in 2012 eigenlijk alleen maar aan het hyperventileren was en paniekaanvallen had. Vanaf toen heb ik echt angst gekregen. Toen was ik ook echt overbelast, ik wist de oorzaak en hoopte dat ik als ik eenmaal weer rust zou hebben, dat het dan weer over zou gaan. Maar dat blijkt dus niet zo te zijn. Ik heb nu al een jaar rust en weer tijd voor mezelf, maar die angst blijft. Toch zijn de paniekaanvallen al een heel stuk minder dan 2 jaar geleden en in principe valt er nu best redelijk mee te leven, maar ik wil met die angst niet nog 50 jaar lopen. Vandaar dat ik nu pas hulp heb gezocht. Ik stond al die jaren in een overlevingsmodus, altijd maar doorgaan. En nu ik wel die rust heb, kan en wil ik er echt aan gaan werken.
Thula, mijn eerste paniekaanval was in 2008. Daarna heel af en toe, totdat ik in 2012 eigenlijk alleen maar aan het hyperventileren was en paniekaanvallen had. Vanaf toen heb ik echt angst gekregen. Toen was ik ook echt overbelast, ik wist de oorzaak en hoopte dat ik als ik eenmaal weer rust zou hebben, dat het dan weer over zou gaan. Maar dat blijkt dus niet zo te zijn. Ik heb nu al een jaar rust en weer tijd voor mezelf, maar die angst blijft. Toch zijn de paniekaanvallen al een heel stuk minder dan 2 jaar geleden en in principe valt er nu best redelijk mee te leven, maar ik wil met die angst niet nog 50 jaar lopen. Vandaar dat ik nu pas hulp heb gezocht. Ik stond al die jaren in een overlevingsmodus, altijd maar doorgaan. En nu ik wel die rust heb, kan en wil ik er echt aan gaan werken.
maandag 21 april 2014 19:14
Amouse wat heftig zeg.. Kan me heel goed voorstellen dat dat teveel was en je uiteindelijk de angst hebt ontwikkeld 
. Wel fijn dat je nu een plekje voor jezelf hebt en nu met jezelf aan de slag kan gaan dmv therapie. Heb jij in die tijd ook nog gewerkt? Heel knap.. Heb je nog nog last van hyperventilatie? Of alleen tijdens een paniekaanval? Ik merk ook dat de echt paniekaanvallen al veel minder zijn maar die constante angst blijft.. Altijd dat zenuwachtige gevoel blegh..
Maken jullie je ook snel druk over dingen?
. Wel fijn dat je nu een plekje voor jezelf hebt en nu met jezelf aan de slag kan gaan dmv therapie. Heb jij in die tijd ook nog gewerkt? Heel knap.. Heb je nog nog last van hyperventilatie? Of alleen tijdens een paniekaanval? Ik merk ook dat de echt paniekaanvallen al veel minder zijn maar die constante angst blijft.. Altijd dat zenuwachtige gevoel blegh.. Maken jullie je ook snel druk over dingen?
maandag 21 april 2014 21:13
Ja, was inderdaad erg heftig. Maar zoals ik al zei, het was een overlevingsmodus. Ik heb altijd alles gewoon gedaan, ook gewerkt. Maar het was wel erg zwaar en nu heb ik pas in de gaten wat ik allemaal van mezelf gevraagd heb, hoe ik over grenzen ben gegaan. Maar ik moest wel en ik ben er ergens ook wel blij om. Anders had mijn moeder een crisisplaatw gehad, op een plek waar ze zich misschien niet eens thuis zou voelen. En dan had ik me helemaal schuldig gevoeld.
Ik heb nog wel een beetje hyperventilatie soms, maar ik herken het gelijk en kan er meestal wel mee omgaan. Ik raak niet meer gelijk in paniek. Maar inderdaad, die angst blijft.. en ik had gehoopt dat dat dus vanzelf weg zou gaan, maar dat valt erg tegen!
Nu ik met therapie bezig ben merk ik ook dat ik veel meer met het verleden bezig ben. Alles komt weer terug, maar nu met een hele andere kijk op de situatie. Ik vraag me ook af of ik het alleen met deze therapie ga redden. Misschien dat ik ook wel meer met het verleden aan de gang moet. Ik dacht altijd dat ik het wel redelijk aan kon, maar het valt nu zo tegen!
Ik heb nog wel een beetje hyperventilatie soms, maar ik herken het gelijk en kan er meestal wel mee omgaan. Ik raak niet meer gelijk in paniek. Maar inderdaad, die angst blijft.. en ik had gehoopt dat dat dus vanzelf weg zou gaan, maar dat valt erg tegen!
Nu ik met therapie bezig ben merk ik ook dat ik veel meer met het verleden bezig ben. Alles komt weer terug, maar nu met een hele andere kijk op de situatie. Ik vraag me ook af of ik het alleen met deze therapie ga redden. Misschien dat ik ook wel meer met het verleden aan de gang moet. Ik dacht altijd dat ik het wel redelijk aan kon, maar het valt nu zo tegen!
dinsdag 22 april 2014 18:35
En toch vindt ik het knap dat je dat allemaal hebt volgehouden . Ik had de overlevingsmodus volgens mij overgeslagen . Fijn dat je niet gelijk mee in paniek raakt.. Zo zie je dat je al stappen verder bent dan waar je vandaan kwam. Ik had vandaag weer de angst.. Gelukkig zakte het op een gegeven moment weer. Praat je in therapie ook over wat er in het verleden gebeurd is? Of valt dat niet onder cognitieve gedragstherapie?
. Ik had de overlevingsmodus volgens mij overgeslagen . Fijn dat je niet gelijk mee in paniek raakt.. Zo zie je dat je al stappen verder bent dan waar je vandaan kwam. Ik had vandaag weer de angst.. Gelukkig zakte het op een gegeven moment weer. Praat je in therapie ook over wat er in het verleden gebeurd is? Of valt dat niet onder cognitieve gedragstherapie?
dinsdag 22 april 2014 20:21
Wat vervelend dat je vandaag weer angst had. Was er een aanleiding, of weet je het niet? Ben je nog met die ademhalingstherapie bezig?
Ik ben zeker al verder als waar ik vandaan kwam, maar hoopte de rest ook zelf te kunnen, maar dat gaat dus niet.
Ik ben vandaag weer naar therapie geweest. Heb oefeningen gekregen om een soort van hyperventilatie te simuleren, zodat ik het niet meer eng ga vinden, ben benieuwd of dat werkt.
Cognitieve therapie alleen gaat inderdaad niet echt over het verleden, maar ik kan er wel over praten, dus dat is wel fijn.
Ik ben zeker al verder als waar ik vandaan kwam, maar hoopte de rest ook zelf te kunnen, maar dat gaat dus niet.
Ik ben vandaag weer naar therapie geweest. Heb oefeningen gekregen om een soort van hyperventilatie te simuleren, zodat ik het niet meer eng ga vinden, ben benieuwd of dat werkt.
Cognitieve therapie alleen gaat inderdaad niet echt over het verleden, maar ik kan er wel over praten, dus dat is wel fijn.
woensdag 23 april 2014 08:21
Na even afwezig te zijn geweest ben ik er weer. Met gigantische zenuwen. Mijn vriend en ik willen geregistreerd partnerschap aangaan, wij dachten dat doen we ff gratis op de dinsdagmorgen over een paar weken. Dus niet. Zit vol tot het einde vh jaar. Morgen gesprek bij gemeente over andere opties. En ik lig nu al kotsmisselijk in bed van de zenuwen. Dus ik heb dat ook, die misselijkheid.. Tot kokhalzen toe, overgeven heb ik gelukkig maar 1x gedaan, dus daar ben ik ook niet bang voor.
Ik weet ook, dat ik gewoon mijn tranen moet laten gaan en dat het daarna beter gaat. Maar dat is wel lastiger als je nog ruim 24 uur moet wachten...
Ik heb thuis ook eigenlijk bijna nergens last van en ik durf ook gerust naar een supermarkt oid. Maar studie, stage of belangrijke dingen als huisarts, fysiotherapie, tandarts en nu de gemeente... Vind ik doodseng...
Morgen gesprek bij gemeente over andere opties. En ik lig nu al kotsmisselijk in bed van de zenuwen. Dus ik heb dat ook, die misselijkheid.. Tot kokhalzen toe, overgeven heb ik gelukkig maar 1x gedaan, dus daar ben ik ook niet bang voor. Ik weet ook, dat ik gewoon mijn tranen moet laten gaan en dat het daarna beter gaat. Maar dat is wel lastiger als je nog ruim 24 uur moet wachten...
Ik heb thuis ook eigenlijk bijna nergens last van en ik durf ook gerust naar een supermarkt oid. Maar studie, stage of belangrijke dingen als huisarts, fysiotherapie, tandarts en nu de gemeente... Vind ik doodseng...
