Kinderen
alle pijlers
Gedrag kleuter na scheiding
donderdag 24 april 2014 20:50
Hallo,
Na mijn scheiding vorig jaar ben ik met mijn dochter van 5 in een ander dorp gaan wonen. Ze zit hier nu ook op school sinds 4 maanden. In het begin ging dit heel moeilijk, veel huilen, niet mee willen en buikpijn. Inmiddels gaat het wat beter, maar wat nog steeds bijna dagelijks terugkomt is dat ze altijd buikpijn heeft als we naar school gaan. In het weekend nooit. Alleen maar 's ochtends.
Ik weet niet zo goed wat ik ermee moet. Ze is absoluut geen kind dat negatieve aandacht vraagt. Ik geloof ook echt dat ze zich niet lekker voelt. Ik spreek altijd met haar af dat we het gaan proberen en als het niet gaat dat de juf mij belt. De juf is er ook altijd van op de hoogte. Het is nog nooit voorgekomen dat ze opgehaald moest worden. Als ik aan haar vraag hoe het op school is, zegt ze altijd 'leuk', maar verder niks. Nu ben ik dat wel gewend, dat vind ik niet zo raar, maar iedere dag buikpijn vind ik toch wel veel. Ik heb haar 2 x thuis gehouden, omdat ze zo verdrietig was. Ze gaat dan op de bank liggen en in de loop van de dag gaat het beter.
Ik heb al met de juf erover gesproken, maar ze merkt verder niks aan haar. Wel dat ze stil is, maar dat is ze altijd wel. Op de vorige school had ze dit niet. Ik vind het soms zo moeilijk in te schatten of de buikpijn echt is of door school veroorzaakt wordt. Ze laat er niks over los dat ze het niet leuk vind op school, maar ik heb er toch wel zorgen om. Ik ben ook al met haar bij de huisarts geweest om fysieke oorzaken uit te sluiten en hierbij werd niks gevonden.
Moet ik het gewoon wat tijd geven en er verder niet teveel aandacht aan besteden, of juist wel? Heeft iemand tips hoe hier mee om te gaan? Alvast bedankt.
Na mijn scheiding vorig jaar ben ik met mijn dochter van 5 in een ander dorp gaan wonen. Ze zit hier nu ook op school sinds 4 maanden. In het begin ging dit heel moeilijk, veel huilen, niet mee willen en buikpijn. Inmiddels gaat het wat beter, maar wat nog steeds bijna dagelijks terugkomt is dat ze altijd buikpijn heeft als we naar school gaan. In het weekend nooit. Alleen maar 's ochtends.
Ik weet niet zo goed wat ik ermee moet. Ze is absoluut geen kind dat negatieve aandacht vraagt. Ik geloof ook echt dat ze zich niet lekker voelt. Ik spreek altijd met haar af dat we het gaan proberen en als het niet gaat dat de juf mij belt. De juf is er ook altijd van op de hoogte. Het is nog nooit voorgekomen dat ze opgehaald moest worden. Als ik aan haar vraag hoe het op school is, zegt ze altijd 'leuk', maar verder niks. Nu ben ik dat wel gewend, dat vind ik niet zo raar, maar iedere dag buikpijn vind ik toch wel veel. Ik heb haar 2 x thuis gehouden, omdat ze zo verdrietig was. Ze gaat dan op de bank liggen en in de loop van de dag gaat het beter.
Ik heb al met de juf erover gesproken, maar ze merkt verder niks aan haar. Wel dat ze stil is, maar dat is ze altijd wel. Op de vorige school had ze dit niet. Ik vind het soms zo moeilijk in te schatten of de buikpijn echt is of door school veroorzaakt wordt. Ze laat er niks over los dat ze het niet leuk vind op school, maar ik heb er toch wel zorgen om. Ik ben ook al met haar bij de huisarts geweest om fysieke oorzaken uit te sluiten en hierbij werd niks gevonden.
Moet ik het gewoon wat tijd geven en er verder niet teveel aandacht aan besteden, of juist wel? Heeft iemand tips hoe hier mee om te gaan? Alvast bedankt.
