Psyche
alle pijlers
Ik houd van een denkbeeldig persoon
dinsdag 22 april 2014 21:37
Ik heb nog nooit iets gepost op dit forum maar ik zocht een plek waar ik even iets van me af kan schrijven.
Sinds mijn 15e heb ik een denkbeeldige man in m'n hoofd gecreëerd waar ik te zijner tijd steeds meer aan ben gaan hechten. Nu 6 jaar later is hij nog steeds bij me. Gevoelsmatig hoort hij bij mij, en ook al weet ik dat het nooit gaat gebeuren hoop ik diep in mijn hart nog steeds dat ik hem op een dag zal ontmoeten.
Er zijn momenten waarop ik hem heel erg mis. Ook al heb ik nooit werkelijke liefde gekend zou ik het omschrijven als liefdesverdriet. Vanavond heb ik weer zo'n moment. Ik zou nergens liever willen zijn dan bij hem en het voelt alsof ik verscheurd word vanbinnen door het feit dat dit onmogelijk is.
Ik besef wat ik doe en dat het ook onmogelijk voor me zal zijn om op deze manier ooit een werkelijke relatie te beginnen. Maar er is gewoon niemand anders dan hem waarmee ik zou willen zijn. Velen malen heb ik er zelfs om gewenst dat ik ooit zo gek zou worden dat ik hem werkelijk zou kunnen zien of in een diep coma zou raken waarin ik in mijn dromen voor de rest van m'n leven bij hem kon zijn. Denkend dat zelfs de illusie van een leven met hem beter zou zijn dan een bewust leven zonder hem.
Het is niet dat ik een vraag heb over hoe ik er vanaf kan komen. Ik wil hem namelijk niet eens kwijt, ik houd van hem. Hij lijkt ook gewoon zo echt voor me. Alsof het bijna onwerkelijk is dat hij nergens op deze wereld bestaat. Ik wil het slechts even van me afschrijven.
Sinds mijn 15e heb ik een denkbeeldige man in m'n hoofd gecreëerd waar ik te zijner tijd steeds meer aan ben gaan hechten. Nu 6 jaar later is hij nog steeds bij me. Gevoelsmatig hoort hij bij mij, en ook al weet ik dat het nooit gaat gebeuren hoop ik diep in mijn hart nog steeds dat ik hem op een dag zal ontmoeten.
Er zijn momenten waarop ik hem heel erg mis. Ook al heb ik nooit werkelijke liefde gekend zou ik het omschrijven als liefdesverdriet. Vanavond heb ik weer zo'n moment. Ik zou nergens liever willen zijn dan bij hem en het voelt alsof ik verscheurd word vanbinnen door het feit dat dit onmogelijk is.
Ik besef wat ik doe en dat het ook onmogelijk voor me zal zijn om op deze manier ooit een werkelijke relatie te beginnen. Maar er is gewoon niemand anders dan hem waarmee ik zou willen zijn. Velen malen heb ik er zelfs om gewenst dat ik ooit zo gek zou worden dat ik hem werkelijk zou kunnen zien of in een diep coma zou raken waarin ik in mijn dromen voor de rest van m'n leven bij hem kon zijn. Denkend dat zelfs de illusie van een leven met hem beter zou zijn dan een bewust leven zonder hem.
Het is niet dat ik een vraag heb over hoe ik er vanaf kan komen. Ik wil hem namelijk niet eens kwijt, ik houd van hem. Hij lijkt ook gewoon zo echt voor me. Alsof het bijna onwerkelijk is dat hij nergens op deze wereld bestaat. Ik wil het slechts even van me afschrijven.
vrijdag 25 april 2014 06:57
quote:vinsent schreef op 25 april 2014 @ 00:11:
"Ik zou willen sterven voor mijn Ultieme Ware Liefde!"
Dat soort hoogdravende dingen denk je normaal gesproken op je 15e. Het lijkt of je gewoon bent stil blijven staan sinds je "Casper" verzon.
Mocht je die breedgeschouderde, leuke, initiatiefrijke man ooit ontmoeten dan ziet hij je niet eens staan. Wat zou hij moeten met zo'n onontwikkeld kind?Is er überhaupt een meisje dat jou ziet staan vinsent? Ik denk het ook niet. De frustratie van vele jaren van afwijzing liggen er wel heel dik bovenop.
"Ik zou willen sterven voor mijn Ultieme Ware Liefde!"
Dat soort hoogdravende dingen denk je normaal gesproken op je 15e. Het lijkt of je gewoon bent stil blijven staan sinds je "Casper" verzon.
Mocht je die breedgeschouderde, leuke, initiatiefrijke man ooit ontmoeten dan ziet hij je niet eens staan. Wat zou hij moeten met zo'n onontwikkeld kind?Is er überhaupt een meisje dat jou ziet staan vinsent? Ik denk het ook niet. De frustratie van vele jaren van afwijzing liggen er wel heel dik bovenop.
vrijdag 25 april 2014 06:59
quote:helianthe schreef op 25 april 2014 @ 00:23:
[...]
Dat is natuurlijk niet slim om daar dan zelf maar mee te stoppen. Waarom ben je niet terug gegaan? Misschien heb je baat bij een ophoging of heb je andere medicatie nodig. Je loopt nu dus al een tijd met een onbehandelde depressie rond?Omdat ik in eerste instantie ook helemaal geen AD wilde slikken. Wil niet afhankelijk zijn van een medicijn. En nadat de eerste dus niet bleek te werken wilde ik ook niet meer aan een andere beginnen.
[...]
Dat is natuurlijk niet slim om daar dan zelf maar mee te stoppen. Waarom ben je niet terug gegaan? Misschien heb je baat bij een ophoging of heb je andere medicatie nodig. Je loopt nu dus al een tijd met een onbehandelde depressie rond?Omdat ik in eerste instantie ook helemaal geen AD wilde slikken. Wil niet afhankelijk zijn van een medicijn. En nadat de eerste dus niet bleek te werken wilde ik ook niet meer aan een andere beginnen.
vrijdag 25 april 2014 09:31
quote:StoraHuntur schreef op 24 april 2014 @ 21:54:
Ik, als heul normaal zijnde menspersoon, vind jou wel een beetje gek eigenlijk.
Ik ook. En vooral zielig, dat je zo'n fantasie nodig hebt om gelukkig te zijn.
Als het allemaal zo perfect is, als je met geen enkele andere échte man een relatie zou willen, wat is dan het probleem? Dan blijf je toch lekker fantaseren en ga je gelukkig dood zonder ooit een relatie te hebben gemist. Ideaal toch? Of besef je zelf ook wel dat die fantasie nooit een echte relatie kan vervangen? Dat een gedachte nooit de steun, de liefde, de aandacht, de arm om je schouders, de warmte in je bed, de kleine onderlinge grapjes, het vertrouwen en de gezelligheid van een mens van vlees en bloed kan evenaren? Wat als je praktisch advies nodig hebt, wat als er een dierbare overlijdt, wat als je van je af wilt praten?
Mijn man is zeker niet perfect. Gelukkig niet! Maar dat ben ik zelf ook niet. En dat is ook logisch, we zijn immers mensen, geen fantasieën. En toch is hij ideaal voor mij; ik kan me op dit moment geen betere, leukere, liefdevollere partner voorstellen of wensen. En weet je wat het leukste is? Hij denkt net zo over mij! Hij vindt mij, met al mijn imperfecties, nukken en grillen, de allerleukste, allerliefste en allerlekkerste. Helemaal uit zichzelf, zonder dat ik dat heb moeten fantaseren. Ik kan je zeggen dat dat héél wat meer doet voor je eigenwaarde en zelfvertrouwen dan een fantasie waarin je iemand creëert die dat vindt. Dat ben je namelijk nog steeds zelf, en niet iemand anders die volledig voor je wil gaan.
Ik, als heul normaal zijnde menspersoon, vind jou wel een beetje gek eigenlijk.
Ik ook. En vooral zielig, dat je zo'n fantasie nodig hebt om gelukkig te zijn.
Als het allemaal zo perfect is, als je met geen enkele andere échte man een relatie zou willen, wat is dan het probleem? Dan blijf je toch lekker fantaseren en ga je gelukkig dood zonder ooit een relatie te hebben gemist. Ideaal toch? Of besef je zelf ook wel dat die fantasie nooit een echte relatie kan vervangen? Dat een gedachte nooit de steun, de liefde, de aandacht, de arm om je schouders, de warmte in je bed, de kleine onderlinge grapjes, het vertrouwen en de gezelligheid van een mens van vlees en bloed kan evenaren? Wat als je praktisch advies nodig hebt, wat als er een dierbare overlijdt, wat als je van je af wilt praten?
Mijn man is zeker niet perfect. Gelukkig niet! Maar dat ben ik zelf ook niet. En dat is ook logisch, we zijn immers mensen, geen fantasieën. En toch is hij ideaal voor mij; ik kan me op dit moment geen betere, leukere, liefdevollere partner voorstellen of wensen. En weet je wat het leukste is? Hij denkt net zo over mij! Hij vindt mij, met al mijn imperfecties, nukken en grillen, de allerleukste, allerliefste en allerlekkerste. Helemaal uit zichzelf, zonder dat ik dat heb moeten fantaseren. Ik kan je zeggen dat dat héél wat meer doet voor je eigenwaarde en zelfvertrouwen dan een fantasie waarin je iemand creëert die dat vindt. Dat ben je namelijk nog steeds zelf, en niet iemand anders die volledig voor je wil gaan.
vrijdag 25 april 2014 10:34
quote:naevia schreef op 24 april 2014 @ 17:00:
[...]
Maar psychologen gaan nooit in op de werkelijke problemen omdat ze die zelf niet aan kunnen en blijven daarom maar hangen in onbelangrijke thema's.
Dit lijkt me nou echt een fraai staaltje projectie. Maar dat zul je ook wel weer negeren, dus ik ben hier weg. Succes verder.
[...]
Maar psychologen gaan nooit in op de werkelijke problemen omdat ze die zelf niet aan kunnen en blijven daarom maar hangen in onbelangrijke thema's.
Dit lijkt me nou echt een fraai staaltje projectie. Maar dat zul je ook wel weer negeren, dus ik ben hier weg. Succes verder.
vrijdag 25 april 2014 12:05
Het is niet dat ik een vraag heb over hoe ik er vanaf kan komen. Ik wil hem namelijk niet eens kwijt, ik houd van hem. Hij lijkt ook gewoon zo echt voor me. Alsof het bijna onwerkelijk is dat hij nergens op deze wereld bestaat. Ik wil het slechts even van me afschrijven.[/quote]
Naevia, ik zou gewoon genieten van deze relatie en eraan blijven werken totdat het misschien op een dag 'uit' gaat.
Naevia, ik zou gewoon genieten van deze relatie en eraan blijven werken totdat het misschien op een dag 'uit' gaat.
vrijdag 25 april 2014 13:24
quote:naevia schreef op 25 april 2014 @ 06:57:
[...]
Is er überhaupt een meisje dat jou ziet staan vinsent? Ik denk het ook niet. De frustratie van vele jaren van afwijzing liggen er wel heel dik bovenop.Miauw!
Het valt gelukkig wel mee. Gisternacht heb ik bv. een ravissante brunette veroverd.
Ik zag haar zitten in de bar, alleen, maar niet eenzaam. Zonder iets te zeggen bestelde ik haar een goede champagne, die zij met een fonkeling in haar hazelbruine ogen accepteerde. We praatten over onze dromen, en de kleine teleurstellingen die het leven soms brengt. Opeens versmolten onze blikken, en even later onze lippen. Eerst kusten we elkaar zacht, en daarna nog zachter. Onze harten vulden zich met liefde, en we keken met vreugde uit naar wat de nacht ons brengen zou.
[...]
Is er überhaupt een meisje dat jou ziet staan vinsent? Ik denk het ook niet. De frustratie van vele jaren van afwijzing liggen er wel heel dik bovenop.Miauw!
Het valt gelukkig wel mee. Gisternacht heb ik bv. een ravissante brunette veroverd.
Ik zag haar zitten in de bar, alleen, maar niet eenzaam. Zonder iets te zeggen bestelde ik haar een goede champagne, die zij met een fonkeling in haar hazelbruine ogen accepteerde. We praatten over onze dromen, en de kleine teleurstellingen die het leven soms brengt. Opeens versmolten onze blikken, en even later onze lippen. Eerst kusten we elkaar zacht, en daarna nog zachter. Onze harten vulden zich met liefde, en we keken met vreugde uit naar wat de nacht ons brengen zou.
vrijdag 25 april 2014 13:53
Interessant topic, je zou er een boek over kunnen schrijven. Een meisje die het nodig heeft een fictief leven er op na te houden. En niet zomaar een wereld, zelfs een perfecte wereld. Als het een klein meisje was geweest, dan had je haar willen omarmen en omringen met extra zorg en aandacht, met complimentjes en liefkozingen. Ach, arm kind, hoe leuk ben je, wat een mooie fantasie heb je, wat ben je toch lief. Kom hier, ik laat je niet in de steek, ik ga niet weg en al helemaal niet dood.
En nu voelt de fantasie zo veel beter dan de werkelijkheid, een fanatsie die ze zelf heeft bedacht, met eigenschappen die in haar zitten, met gesprekken die zij voert, ideeen die zij heeft. Allemachtig prachtig. Zo is ze vast vergeten hoe minderwaardig ze zich is gaan voelen, hoe onbeduidend, Waarom het ook al weer was dat ze die fantasie zo nodig had. Dat er nu nog maar een iemand is waar ze van kan houden, er is er maar een op de hele wereld die goed genoeg is, en dat is zijzelf.
Lees het Drama van het Begaafde Kind van Alice Miller. En Ik heb je nooit een Rozentuin beloofd van Hannah Green. Over de zoektocht naar haar andere wereld. Hoe ze deze weet te integreren in haar werkelijk zelf.
En zoek een goede psycholoog. Een klassieke inzichtgevende therapeut zou ik je willen adviseren. Iemand die je de tijd geeft om je zelf te ontdekken en te waarderen. Je echte ik, die vast diep verstopt zit.
Sterkte en succes!
En nu voelt de fantasie zo veel beter dan de werkelijkheid, een fanatsie die ze zelf heeft bedacht, met eigenschappen die in haar zitten, met gesprekken die zij voert, ideeen die zij heeft. Allemachtig prachtig. Zo is ze vast vergeten hoe minderwaardig ze zich is gaan voelen, hoe onbeduidend, Waarom het ook al weer was dat ze die fantasie zo nodig had. Dat er nu nog maar een iemand is waar ze van kan houden, er is er maar een op de hele wereld die goed genoeg is, en dat is zijzelf.
Lees het Drama van het Begaafde Kind van Alice Miller. En Ik heb je nooit een Rozentuin beloofd van Hannah Green. Over de zoektocht naar haar andere wereld. Hoe ze deze weet te integreren in haar werkelijk zelf.
En zoek een goede psycholoog. Een klassieke inzichtgevende therapeut zou ik je willen adviseren. Iemand die je de tijd geeft om je zelf te ontdekken en te waarderen. Je echte ik, die vast diep verstopt zit.
Sterkte en succes!
Zwem Fiskje zwem!
vrijdag 25 april 2014 14:37
Grappig wel, dat TO zó duidelijk schrijft niet van haar 'probleem' af te willen, en dat iedereen toch hardnekkig adviezen geeft over... hoe ze van haar probleem af kan komen.
To, wat zou je willen? Naast het van je afschrijven? Wat had je willen bereiken met het van je afschrijven? Hoe denk je zelf dat je gelukkig kan worden?
To, wat zou je willen? Naast het van je afschrijven? Wat had je willen bereiken met het van je afschrijven? Hoe denk je zelf dat je gelukkig kan worden?
vrijdag 25 april 2014 15:02
quote:Aureel schreef op 25 april 2014 @ 14:37:
Grappig wel, dat TO zó duidelijk schrijft niet van haar 'probleem' af te willen, en dat iedereen toch hardnekkig adviezen geeft over... hoe ze van haar probleem af kan komen.
Vind je het gek?
Als iemand zegt: "ik gebruik heroïne, daar voel ik me erg goed bij, maar verder is mijn leven eenzaam en leeg. Ik wil er niet vanaf, alleen het even van me afschrijven".
Wat denk je dat je dan krijgt? Net als nu: adviezen; ga iets maken van je leven.
To, wat zou je willen? Naast het van je afschrijven? Wat had je willen bereiken met het van je afschrijven? Hoe denk je zelf dat je gelukkig kan worden?Allemaal vragen, grappig wel, daar heeft TO toch helemaal niet om gevraagd.
Grappig wel, dat TO zó duidelijk schrijft niet van haar 'probleem' af te willen, en dat iedereen toch hardnekkig adviezen geeft over... hoe ze van haar probleem af kan komen.
Vind je het gek?
Als iemand zegt: "ik gebruik heroïne, daar voel ik me erg goed bij, maar verder is mijn leven eenzaam en leeg. Ik wil er niet vanaf, alleen het even van me afschrijven".
Wat denk je dat je dan krijgt? Net als nu: adviezen; ga iets maken van je leven.
To, wat zou je willen? Naast het van je afschrijven? Wat had je willen bereiken met het van je afschrijven? Hoe denk je zelf dat je gelukkig kan worden?Allemaal vragen, grappig wel, daar heeft TO toch helemaal niet om gevraagd.
vrijdag 25 april 2014 15:16
quote:
Aureel schreef op 25 april 2014 @ 14:37:
Grappig wel, dat TO zó duidelijk schrijft niet van haar 'probleem' af te willen, en dat iedereen toch hardnekkig adviezen geeft over... hoe ze van haar probleem af kan komen.
Vind je het gek?
Als iemand zegt: "ik gebruik heroïne, daar voel ik me erg goed bij, maar verder is mijn leven eenzaam en leeg. Ik wil er niet vanaf, alleen het even van me afschrijven".
Wat denk je dat je dan krijgt? Net als nu: adviezen; ga iets maken van je leven.
Precies, dat denk ik ook. En dat vind ik niet gek. Alleen wel even zinloos als nu, als iemand toch geen oplossing wil.
To, wat zou je willen? Naast het van je afschrijven? Wat had je willen bereiken met het van je afschrijven? Hoe denk je zelf dat je gelukkig kan worden?
Allemaal vragen, grappig wel, daar heeft TO toch helemaal niet om gevraagd.
Vragen staat vrij! En vragen zijn geen adviezen.
Aureel schreef op 25 april 2014 @ 14:37:
Grappig wel, dat TO zó duidelijk schrijft niet van haar 'probleem' af te willen, en dat iedereen toch hardnekkig adviezen geeft over... hoe ze van haar probleem af kan komen.
Vind je het gek?
Als iemand zegt: "ik gebruik heroïne, daar voel ik me erg goed bij, maar verder is mijn leven eenzaam en leeg. Ik wil er niet vanaf, alleen het even van me afschrijven".
Wat denk je dat je dan krijgt? Net als nu: adviezen; ga iets maken van je leven.
Precies, dat denk ik ook. En dat vind ik niet gek. Alleen wel even zinloos als nu, als iemand toch geen oplossing wil.
To, wat zou je willen? Naast het van je afschrijven? Wat had je willen bereiken met het van je afschrijven? Hoe denk je zelf dat je gelukkig kan worden?
Allemaal vragen, grappig wel, daar heeft TO toch helemaal niet om gevraagd.
Vragen staat vrij! En vragen zijn geen adviezen.
vrijdag 25 april 2014 15:35
Ik denk dat het bijna hetzelfde is wat meisjes doen met boybands als 1D. Die jongens bestaan wel, maar alleen qua uiterlijk, want voor de rest wordt het natuurlijk helemaal marketingtechnisch ingedeeld dat meisjes ze leuk vinden...
Jij hebt in je hoofd ook zo'n ideaalbeeld, maar het is niet echt. Moet je er van af? Nee, vind ik niet. Als het jou door de erge periodes heen helpt. Als het je verdriet doet, weer wel. Misschien kun je er afstand van creeeren.
Het creeeren van een neppersoon of andere wereld is helemaal niet zo heel vreemd. Het is een overlevingsstrategie. Om ergens mee te cope-en. Door personen die niet echt bestaan, wordt je niet voorgelogen, bedrogen, genegeerd of uitgescholden. Ik neem aan dat je wel negatieve ervaringen hebt.
Ik hoop dat als je er van af wilt, je een goede psych vindt.
Jij hebt in je hoofd ook zo'n ideaalbeeld, maar het is niet echt. Moet je er van af? Nee, vind ik niet. Als het jou door de erge periodes heen helpt. Als het je verdriet doet, weer wel. Misschien kun je er afstand van creeeren.
Het creeeren van een neppersoon of andere wereld is helemaal niet zo heel vreemd. Het is een overlevingsstrategie. Om ergens mee te cope-en. Door personen die niet echt bestaan, wordt je niet voorgelogen, bedrogen, genegeerd of uitgescholden. Ik neem aan dat je wel negatieve ervaringen hebt.
Ik hoop dat als je er van af wilt, je een goede psych vindt.
vrijdag 25 april 2014 23:30
quote:vinsent schreef op 25 april 2014 @ 13:24:
[...]
Miauw!
Zonder iets te zeggen bestelde ik haar een goede champagne, die zij met een fonkeling in haar hazelbruine ogen accepteerde. We praatten over onze dromen, en de kleine teleurstellingen die het leven soms brengt. Opeens versmolten onze blikken
vinsent
vertel de afloop na dit 'motorisch' moment...
[...]
Miauw!
Zonder iets te zeggen bestelde ik haar een goede champagne, die zij met een fonkeling in haar hazelbruine ogen accepteerde. We praatten over onze dromen, en de kleine teleurstellingen die het leven soms brengt. Opeens versmolten onze blikken
vinsent
vertel de afloop na dit 'motorisch' moment...
zaterdag 26 april 2014 10:39
quote:Trotter schreef op 25 april 2014 @ 09:31:
[...]
Ik ook. En vooral zielig, dat je zo'n fantasie nodig hebt om gelukkig te zijn.
Als het allemaal zo perfect is, als je met geen enkele andere échte man een relatie zou willen, wat is dan het probleem? Dan blijf je toch lekker fantaseren en ga je gelukkig dood zonder ooit een relatie te hebben gemist. Ideaal toch? Of besef je zelf ook wel dat die fantasie nooit een echte relatie kan vervangen? Dat een gedachte nooit de steun, de liefde, de aandacht, de arm om je schouders, de warmte in je bed, de kleine onderlinge grapjes, het vertrouwen en de gezelligheid van een mens van vlees en bloed kan evenaren? Wat als je praktisch advies nodig hebt, wat als er een dierbare overlijdt, wat als je van je af wilt praten?
Mijn man is zeker niet perfect. Gelukkig niet! Maar dat ben ik zelf ook niet. En dat is ook logisch, we zijn immers mensen, geen fantasieën. En toch is hij ideaal voor mij; ik kan me op dit moment geen betere, leukere, liefdevollere partner voorstellen of wensen. En weet je wat het leukste is? Hij denkt net zo over mij! Hij vindt mij, met al mijn imperfecties, nukken en grillen, de allerleukste, allerliefste en allerlekkerste. Helemaal uit zichzelf, zonder dat ik dat heb moeten fantaseren. Ik kan je zeggen dat dat héél wat meer doet voor je eigenwaarde en zelfvertrouwen dan een fantasie waarin je iemand creëert die dat vindt. Dat ben je namelijk nog steeds zelf, en niet iemand anders die volledig voor je wil gaan.En jij denkt echt dat ik dat niet liever zou willen? Tuurlijk wel. Alleen is zoiets voor mij onbereikbaar in het echte leven vandaar dat ik de fantasie heb gecreëerd.
[...]
Ik ook. En vooral zielig, dat je zo'n fantasie nodig hebt om gelukkig te zijn.
Als het allemaal zo perfect is, als je met geen enkele andere échte man een relatie zou willen, wat is dan het probleem? Dan blijf je toch lekker fantaseren en ga je gelukkig dood zonder ooit een relatie te hebben gemist. Ideaal toch? Of besef je zelf ook wel dat die fantasie nooit een echte relatie kan vervangen? Dat een gedachte nooit de steun, de liefde, de aandacht, de arm om je schouders, de warmte in je bed, de kleine onderlinge grapjes, het vertrouwen en de gezelligheid van een mens van vlees en bloed kan evenaren? Wat als je praktisch advies nodig hebt, wat als er een dierbare overlijdt, wat als je van je af wilt praten?
Mijn man is zeker niet perfect. Gelukkig niet! Maar dat ben ik zelf ook niet. En dat is ook logisch, we zijn immers mensen, geen fantasieën. En toch is hij ideaal voor mij; ik kan me op dit moment geen betere, leukere, liefdevollere partner voorstellen of wensen. En weet je wat het leukste is? Hij denkt net zo over mij! Hij vindt mij, met al mijn imperfecties, nukken en grillen, de allerleukste, allerliefste en allerlekkerste. Helemaal uit zichzelf, zonder dat ik dat heb moeten fantaseren. Ik kan je zeggen dat dat héél wat meer doet voor je eigenwaarde en zelfvertrouwen dan een fantasie waarin je iemand creëert die dat vindt. Dat ben je namelijk nog steeds zelf, en niet iemand anders die volledig voor je wil gaan.En jij denkt echt dat ik dat niet liever zou willen? Tuurlijk wel. Alleen is zoiets voor mij onbereikbaar in het echte leven vandaar dat ik de fantasie heb gecreëerd.
zaterdag 26 april 2014 10:41
quote:vinsent schreef op 25 april 2014 @ 13:24:
[...]
Miauw!
Het valt gelukkig wel mee. Gisternacht heb ik bv. een ravissante brunette veroverd.
Ik zag haar zitten in de bar, alleen, maar niet eenzaam. Zonder iets te zeggen bestelde ik haar een goede champagne, die zij met een fonkeling in haar hazelbruine ogen accepteerde. We praatten over onze dromen, en de kleine teleurstellingen die het leven soms brengt. Opeens versmolten onze blikken, en even later onze lippen. Eerst kusten we elkaar zacht, en daarna nog zachter. Onze harten vulden zich met liefde, en we keken met vreugde uit naar wat de nacht ons brengen zou.Laat ik nu helemaal niets geloven van dit verhaal.
[...]
Miauw!
Het valt gelukkig wel mee. Gisternacht heb ik bv. een ravissante brunette veroverd.
Ik zag haar zitten in de bar, alleen, maar niet eenzaam. Zonder iets te zeggen bestelde ik haar een goede champagne, die zij met een fonkeling in haar hazelbruine ogen accepteerde. We praatten over onze dromen, en de kleine teleurstellingen die het leven soms brengt. Opeens versmolten onze blikken, en even later onze lippen. Eerst kusten we elkaar zacht, en daarna nog zachter. Onze harten vulden zich met liefde, en we keken met vreugde uit naar wat de nacht ons brengen zou.Laat ik nu helemaal niets geloven van dit verhaal.
zaterdag 26 april 2014 10:43
quote:fiskje schreef op 25 april 2014 @ 13:53:
Interessant topic, je zou er een boek over kunnen schrijven. Een meisje die het nodig heeft een fictief leven er op na te houden. En niet zomaar een wereld, zelfs een perfecte wereld. Als het een klein meisje was geweest, dan had je haar willen omarmen en omringen met extra zorg en aandacht, met complimentjes en liefkozingen. Ach, arm kind, hoe leuk ben je, wat een mooie fantasie heb je, wat ben je toch lief. Kom hier, ik laat je niet in de steek, ik ga niet weg en al helemaal niet dood.
En nu voelt de fantasie zo veel beter dan de werkelijkheid, een fanatsie die ze zelf heeft bedacht, met eigenschappen die in haar zitten, met gesprekken die zij voert, ideeen die zij heeft. Allemachtig prachtig. Zo is ze vast vergeten hoe minderwaardig ze zich is gaan voelen, hoe onbeduidend, Waarom het ook al weer was dat ze die fantasie zo nodig had. Dat er nu nog maar een iemand is waar ze van kan houden, er is er maar een op de hele wereld die goed genoeg is, en dat is zijzelf.
Lees het Drama van het Begaafde Kind van Alice Miller. En Ik heb je nooit een Rozentuin beloofd van Hannah Green. Over de zoektocht naar haar andere wereld. Hoe ze deze weet te integreren in haar werkelijk zelf.
En zoek een goede psycholoog. Een klassieke inzichtgevende therapeut zou ik je willen adviseren. Iemand die je de tijd geeft om je zelf te ontdekken en te waarderen. Je echte ik, die vast diep verstopt zit.
Sterkte en succes!Dankje voor de tip. Ik zal eens opzoek gaan naar die boeken.
Interessant topic, je zou er een boek over kunnen schrijven. Een meisje die het nodig heeft een fictief leven er op na te houden. En niet zomaar een wereld, zelfs een perfecte wereld. Als het een klein meisje was geweest, dan had je haar willen omarmen en omringen met extra zorg en aandacht, met complimentjes en liefkozingen. Ach, arm kind, hoe leuk ben je, wat een mooie fantasie heb je, wat ben je toch lief. Kom hier, ik laat je niet in de steek, ik ga niet weg en al helemaal niet dood.
En nu voelt de fantasie zo veel beter dan de werkelijkheid, een fanatsie die ze zelf heeft bedacht, met eigenschappen die in haar zitten, met gesprekken die zij voert, ideeen die zij heeft. Allemachtig prachtig. Zo is ze vast vergeten hoe minderwaardig ze zich is gaan voelen, hoe onbeduidend, Waarom het ook al weer was dat ze die fantasie zo nodig had. Dat er nu nog maar een iemand is waar ze van kan houden, er is er maar een op de hele wereld die goed genoeg is, en dat is zijzelf.
Lees het Drama van het Begaafde Kind van Alice Miller. En Ik heb je nooit een Rozentuin beloofd van Hannah Green. Over de zoektocht naar haar andere wereld. Hoe ze deze weet te integreren in haar werkelijk zelf.
En zoek een goede psycholoog. Een klassieke inzichtgevende therapeut zou ik je willen adviseren. Iemand die je de tijd geeft om je zelf te ontdekken en te waarderen. Je echte ik, die vast diep verstopt zit.
Sterkte en succes!Dankje voor de tip. Ik zal eens opzoek gaan naar die boeken.
zaterdag 26 april 2014 10:47
quote:Aureel schreef op 25 april 2014 @ 14:37:
Grappig wel, dat TO zó duidelijk schrijft niet van haar 'probleem' af te willen, en dat iedereen toch hardnekkig adviezen geeft over... hoe ze van haar probleem af kan komen.
To, wat zou je willen? Naast het van je afschrijven? Wat had je willen bereiken met het van je afschrijven? Hoe denk je zelf dat je gelukkig kan worden?Om eerlijk te zijn denk ik al heel lang dat ik nooit (meer) gelukkig zal worden. Ik ben al zo lang ongelukkig en het is ook iets dat in mij zit. Iets dat niet per definitie te maken heeft met de wereld om mij heen maar met wie ik ben als persoon. Het zit ook in mijn familie. Ik heb nog een nicht en een neef, beiden depressief en beiden voortdurend lopend bij psychologen. Het lijkt er echter niet beter op te worden maar alleen maar slechter.
Grappig wel, dat TO zó duidelijk schrijft niet van haar 'probleem' af te willen, en dat iedereen toch hardnekkig adviezen geeft over... hoe ze van haar probleem af kan komen.
To, wat zou je willen? Naast het van je afschrijven? Wat had je willen bereiken met het van je afschrijven? Hoe denk je zelf dat je gelukkig kan worden?Om eerlijk te zijn denk ik al heel lang dat ik nooit (meer) gelukkig zal worden. Ik ben al zo lang ongelukkig en het is ook iets dat in mij zit. Iets dat niet per definitie te maken heeft met de wereld om mij heen maar met wie ik ben als persoon. Het zit ook in mijn familie. Ik heb nog een nicht en een neef, beiden depressief en beiden voortdurend lopend bij psychologen. Het lijkt er echter niet beter op te worden maar alleen maar slechter.
zaterdag 26 april 2014 10:49
quote:Doreia schreef op 25 april 2014 @ 15:04:
Als je het van je af had willen schrijven, had je beter een dagboek kunnen kopen. En niet op een forum van 'vrouwen met een mening'. En nogmaals: waarom schrijf je je fantasieman, familie en alle beslommeringen die je daarin meemaakt niet in boekvorm op?Daar heb ik al vaker over nagedacht. Maar ik ben nog niet op een geschikt verhaal gekomen. Ik heb hem alleen in een kort verhaaltje beschreven.
Als je het van je af had willen schrijven, had je beter een dagboek kunnen kopen. En niet op een forum van 'vrouwen met een mening'. En nogmaals: waarom schrijf je je fantasieman, familie en alle beslommeringen die je daarin meemaakt niet in boekvorm op?Daar heb ik al vaker over nagedacht. Maar ik ben nog niet op een geschikt verhaal gekomen. Ik heb hem alleen in een kort verhaaltje beschreven.
zaterdag 26 april 2014 11:30
quote:naevia schreef op 26 april 2014 @ 10:39:
En jij denkt echt dat ik dat niet liever zou willen? Tuurlijk wel. Alleen is zoiets voor mij onbereikbaar in het echte leven vandaar dat ik de fantasie heb gecreëerd.Dit lijkt me typisch een voorbeeld van een self-fulfilling prophecy: omdat je dacht dat iets onbereikbaar was creëerde je iets waardoor het inderdaad onbereikbaar werd. Als je ooit een echte relatie wilt moet je dus stoppen met die fantasie. En ik geloof er niet in dat een echte relatie onbereikbaar is voor je; op ieder potje past een dekseltje. En misschien moet je daarvoor eerst zelf veranderen, dat kan. Maar weet je, op het moment dat je aan jezelf gaat werken, word je vanzelf gelukkiger. Misschien niet meteen, maar ooit wel. En als je lekkerder in je vel zit ben je ook aantrekkelijker als partner.
En jij denkt echt dat ik dat niet liever zou willen? Tuurlijk wel. Alleen is zoiets voor mij onbereikbaar in het echte leven vandaar dat ik de fantasie heb gecreëerd.Dit lijkt me typisch een voorbeeld van een self-fulfilling prophecy: omdat je dacht dat iets onbereikbaar was creëerde je iets waardoor het inderdaad onbereikbaar werd. Als je ooit een echte relatie wilt moet je dus stoppen met die fantasie. En ik geloof er niet in dat een echte relatie onbereikbaar is voor je; op ieder potje past een dekseltje. En misschien moet je daarvoor eerst zelf veranderen, dat kan. Maar weet je, op het moment dat je aan jezelf gaat werken, word je vanzelf gelukkiger. Misschien niet meteen, maar ooit wel. En als je lekkerder in je vel zit ben je ook aantrekkelijker als partner.
zaterdag 26 april 2014 13:57
quote:naevia schreef op 26 april 2014 @ 10:47:
[...]
Om eerlijk te zijn denk ik al heel lang dat ik nooit (meer) gelukkig zal worden. Ik ben al zo lang ongelukkig en het is ook iets dat in mij zit. Iets dat niet per definitie te maken heeft met de wereld om mij heen maar met wie ik ben als persoon. Het zit ook in mijn familie. Ik heb nog een nicht en een neef, beiden depressief en beiden voortdurend lopend bij psychologen. Het lijkt er echter niet beter op te worden maar alleen maar slechter.
Je bent naar de huisarts gegaan, maar bent gestopt met wat hij adviseert, zonder dat je enig idee hebt of dat de juiste keuze was. De psycholoog snapt het niet, maar je zoekt geen andere die beter aansluit bij jou.
Je hebt van tevoren al bepaald dat het nooit iets gaat worden en dat hulp niet baat. Je klampt je vast aan alles wat dat bevestigt en zo wordt het vanzelf waar.
[...]
Om eerlijk te zijn denk ik al heel lang dat ik nooit (meer) gelukkig zal worden. Ik ben al zo lang ongelukkig en het is ook iets dat in mij zit. Iets dat niet per definitie te maken heeft met de wereld om mij heen maar met wie ik ben als persoon. Het zit ook in mijn familie. Ik heb nog een nicht en een neef, beiden depressief en beiden voortdurend lopend bij psychologen. Het lijkt er echter niet beter op te worden maar alleen maar slechter.
Je bent naar de huisarts gegaan, maar bent gestopt met wat hij adviseert, zonder dat je enig idee hebt of dat de juiste keuze was. De psycholoog snapt het niet, maar je zoekt geen andere die beter aansluit bij jou.
Je hebt van tevoren al bepaald dat het nooit iets gaat worden en dat hulp niet baat. Je klampt je vast aan alles wat dat bevestigt en zo wordt het vanzelf waar.
Opinions are like assholes. Everybody has one.
zaterdag 26 april 2014 14:45
quote:BWitched schreef op 26 april 2014 @ 13:57:
[...]
Je bent naar de huisarts gegaan, maar bent gestopt met wat hij adviseert, zonder dat je enig idee hebt of dat de juiste keuze was. De psycholoog snapt het niet, maar je zoekt geen andere die beter aansluit bij jou.
Je hebt van tevoren al bepaald dat het nooit iets gaat worden en dat hulp niet baat. Je klampt je vast aan alles wat dat bevestigt en zo wordt het vanzelf waar.Hoeveel psychologen moet ik nog zoeken, nog 100? Ik ben bij 3 verschillende psychologen geweest, ik houd me niet aan de gang.
[...]
Je bent naar de huisarts gegaan, maar bent gestopt met wat hij adviseert, zonder dat je enig idee hebt of dat de juiste keuze was. De psycholoog snapt het niet, maar je zoekt geen andere die beter aansluit bij jou.
Je hebt van tevoren al bepaald dat het nooit iets gaat worden en dat hulp niet baat. Je klampt je vast aan alles wat dat bevestigt en zo wordt het vanzelf waar.Hoeveel psychologen moet ik nog zoeken, nog 100? Ik ben bij 3 verschillende psychologen geweest, ik houd me niet aan de gang.
zaterdag 26 april 2014 15:18
quote:BWitched schreef op 26 april 2014 13:57:
[...]
Je bent naar de huisarts gegaan, maar bent gestopt met wat hij adviseert, zonder dat je enig idee hebt of dat de juiste keuze was. De psycholoog snapt het niet, maar je zoekt geen andere die beter aansluit bij jou.
Je hebt van tevoren al bepaald dat het nooit iets gaat worden en dat hulp niet baat. Je klampt je vast aan alles wat dat bevestigt en zo wordt het vanzelf waar.
Denkbeeldige vriend?
Als je voor ‘vriend’ ‘baan’ invult zou het voor bepaalde mensen best slim zijn.
“Ik heb een denkbeeldige baan, die is zo fantastisch, ideale baas en collega’s, riant salaris, bonussen ook nog niet afgeschaft, op loopafstand, boeiend werk met een hoge status, eigen werktijden bepalen ...”
Ik wil die baan echt nóóit meer kwijt.
Het is wel ontzèttend vervelend dat ik in het echt nooit zo’n baan zal kunnen vinden. Geen enkele baan kan in de schaduw staan van wat ik nu heb. Ik ben al bij voorbaat teleurgesteld. Daarom doe ik niets. Ik word ziek van al die mensen die me aan het solliciteren willen hebben, die snappen het dus echt niet. Enfin, nu heb ik het even van me af kunnen schrijven.
[...]
Je bent naar de huisarts gegaan, maar bent gestopt met wat hij adviseert, zonder dat je enig idee hebt of dat de juiste keuze was. De psycholoog snapt het niet, maar je zoekt geen andere die beter aansluit bij jou.
Je hebt van tevoren al bepaald dat het nooit iets gaat worden en dat hulp niet baat. Je klampt je vast aan alles wat dat bevestigt en zo wordt het vanzelf waar.
Denkbeeldige vriend?
Als je voor ‘vriend’ ‘baan’ invult zou het voor bepaalde mensen best slim zijn.
“Ik heb een denkbeeldige baan, die is zo fantastisch, ideale baas en collega’s, riant salaris, bonussen ook nog niet afgeschaft, op loopafstand, boeiend werk met een hoge status, eigen werktijden bepalen ...”
Ik wil die baan echt nóóit meer kwijt.
Het is wel ontzèttend vervelend dat ik in het echt nooit zo’n baan zal kunnen vinden. Geen enkele baan kan in de schaduw staan van wat ik nu heb. Ik ben al bij voorbaat teleurgesteld. Daarom doe ik niets. Ik word ziek van al die mensen die me aan het solliciteren willen hebben, die snappen het dus echt niet. Enfin, nu heb ik het even van me af kunnen schrijven.
