Kinderen
alle pijlers
Speeltuin perikelen
donderdag 24 april 2014 16:57
Ik heb hier wel eens over gelezen....maar nu overkomt mij het dus zelf ook. Speeltuin drama. Mijn dreumes (16 maanden) is een doerakker, wel heel vrolijk. Nu zie ik sinds de paar maanden dat wij samen naar de speeltuin gaan, dat als hij voorbij kinderen rent hij even stopt om ze aan te tikken. Niet slaan of duwen gewoon een tikje. Soms merken die kinderen het zelf niet eens. Dit keer stond hij tegenover een andere dreumes en hij duwde haar zachtjes. Dus ik stap er snel op af en zeg dat mag niet kind! En de andere ouder liep snel naar haar kind om te voorkomen dat ze viel. Als snel deed die ouder afstand van mij en hield ze ook haar kind weg bij mijn kind. Al goed maakt mij niet uit hoor. Mijn dreumes is wel erger aangevallen door andere kinderen. Vind ik niet erg, zolang mijn kind het ook niet erg vindt en ook niet huilt. Doet hij ook niet. Hij is zelf heel fysiek aangelegd en totaal niet verlegen. Goed daarna scène 2. De kinderen gaan van de glijbaan. Mijn dreumes draait zich om en wil dat andere kindje weer aanraken. Dat doet hij beetje onbeholpen, waardoor hij met zijn hand tegen haar oog aankwam. Kindje schrikt en jammert een beetje. Ik snel erop af andere ouder ook. En ik zeg kind, jij moet wel even voorzichtig doen. En ik vraag aan het andere kindje of het gaat. Zegt ouder: ja het zijn kinderen maar hij doet dit nu voor de tweede keer. Ik zeg, mevrouw ik corrigeer mijn kind toch. En ik kan hem niet tegenhouden. Maar de andere ouder was duidelijk boos en liep weg met haar kind. Ik ben zelf nogal gevoelig aangelegd dus ik trek mij dit heel erg aan. Daarnaast denk ik, ja als ouder pas je je aan het karakter van je kind. Als je kind kleinzerig, timide, verlegen of whatever is dan doe je als ouder extra voorzichtig.Maar volgens mij moet je daarin ook niet overdrijven.
vrijdag 25 april 2014 10:17
Volgens mij zijn alle moeders blij als ze in een speeltuin lekker met een kopje koffie kunnen zitten. Toen mijn kinderen klein waren (dreumes) stond ik er altijd zo ongeveer naast om ze te beschermen tegen hardhandige (grotere) kinderen. Toen ze eenmaal kleuters waren durfde ik het wat meer los te laten, en ik sluit niet uit dat ze wel eens vermanend zijn toegesproken door dreumesmoeders. Zo gaat dat nu eenmaal.
Nu waren mijn kinderen ook wel van het lievere soort (noem ze maar miepertjes), maar ik heb zelden ingegrepen als het erop leek dat ze een ander kind iets aandeden.
Nu waren mijn kinderen ook wel van het lievere soort (noem ze maar miepertjes), maar ik heb zelden ingegrepen als het erop leek dat ze een ander kind iets aandeden.
vrijdag 25 april 2014 10:21
@gelukkigleven.
Gezellig dat jij jouw nichtjes beeld op mij projecteert. Maarrrr. Jij ziet niet wat ik thuis doe, wat ik in de speeltuin doe, je ziet mij niet reageren. in welke toon en aard, jij ziet niet hoe mijn kind is en hoe zich gedraagt. En heel knap dat jij leuke details kan schrijven om het fictieve beeld van mij compleet te maken.
Wat ik verder nog leuk vond om te lezen is dat mijn kind straks gaat schoppen, slaan, duwen als ik nu niet passend ingrijp. Dus van een paar zachte tikjes/aanrakingen en een klungelige aanraking. Gelukkig heb ik nog mijn eigen gezond verstand, wat een hysterisch gedoe. Ik corrigeer op mijn manier en ik bepaal in welke mate passend bij zijn leeftijd en zijn ingrijp. Want ik ben de ouder. Punt. En ik heb niet om advies gevraagd hierom. Leuk dat het gegeven wordt maar ik doe er dus niks mee.
En volgens mij ben ik wel makkelijker vergeleken metsommige andere moeders hier. De verongelijkte reacties gaan over kinderen die geduwd of geslagen worden Nog even voor de duidelijkheid mijn kind slaat niet of duwt om de ander pijn te doen. Mijn kind is al snel gaan lopen,10 maanden. Met 12 maanden was ik voor het eerst met hem in de speeltuin. De eerste keer werd hij geslagen door 2 oudere peuters. Het was slikken en pijnlijk om te zien. Maar dit kon ik echt wel heel goed relativeren. Wetend dat het bij de ontwikkeling hoort van een peuter. De moeder greep overigens in en dat vond ik prima.
Oh en ik zit alles behalve lekker op een bankje.
Gezellig dat jij jouw nichtjes beeld op mij projecteert. Maarrrr. Jij ziet niet wat ik thuis doe, wat ik in de speeltuin doe, je ziet mij niet reageren. in welke toon en aard, jij ziet niet hoe mijn kind is en hoe zich gedraagt. En heel knap dat jij leuke details kan schrijven om het fictieve beeld van mij compleet te maken.
Wat ik verder nog leuk vond om te lezen is dat mijn kind straks gaat schoppen, slaan, duwen als ik nu niet passend ingrijp. Dus van een paar zachte tikjes/aanrakingen en een klungelige aanraking. Gelukkig heb ik nog mijn eigen gezond verstand, wat een hysterisch gedoe. Ik corrigeer op mijn manier en ik bepaal in welke mate passend bij zijn leeftijd en zijn ingrijp. Want ik ben de ouder. Punt. En ik heb niet om advies gevraagd hierom. Leuk dat het gegeven wordt maar ik doe er dus niks mee.
En volgens mij ben ik wel makkelijker vergeleken metsommige andere moeders hier. De verongelijkte reacties gaan over kinderen die geduwd of geslagen worden Nog even voor de duidelijkheid mijn kind slaat niet of duwt om de ander pijn te doen. Mijn kind is al snel gaan lopen,10 maanden. Met 12 maanden was ik voor het eerst met hem in de speeltuin. De eerste keer werd hij geslagen door 2 oudere peuters. Het was slikken en pijnlijk om te zien. Maar dit kon ik echt wel heel goed relativeren. Wetend dat het bij de ontwikkeling hoort van een peuter. De moeder greep overigens in en dat vond ik prima.
Oh en ik zit alles behalve lekker op een bankje.
vrijdag 25 april 2014 10:41
Newmama.. trek het je niet aan.. Ik geloof zeker dat jij op de juiste manier corrigeert.
Ik geloof ook nooit dat je zoontje van 16mnd dit express doet of om een reactie uit te lokken. Ik ga er vanuit dat hij net geleerd heeft om lief te doen , te aaien , kusje te geven , zachtjes aan te raken.
Ja er zullen nog veel vaker kinderen komen die dat niet op prijs stellen en gana zullen huilen. (zo mijn dochter) maar inmiddels zit ik er niet meer als een havik boven op en laat ik haar maar gewoon ff incasseren.
Het enige wat je kan doen is regelmatig tegen je kind zeggen dat t andere kindje dat niet leuk vind en dat hij dan moet ophouden.
En vaak moet je bij kinderen ook juist even de andere kant opkijken.. Waarom ? Omdat zoals ik al aangaf het vaak zelf al oplost zonder dat ouders zich er mee bemoeien.
Ik geloof ook nooit dat je zoontje van 16mnd dit express doet of om een reactie uit te lokken. Ik ga er vanuit dat hij net geleerd heeft om lief te doen , te aaien , kusje te geven , zachtjes aan te raken.
Ja er zullen nog veel vaker kinderen komen die dat niet op prijs stellen en gana zullen huilen. (zo mijn dochter) maar inmiddels zit ik er niet meer als een havik boven op en laat ik haar maar gewoon ff incasseren.
Het enige wat je kan doen is regelmatig tegen je kind zeggen dat t andere kindje dat niet leuk vind en dat hij dan moet ophouden.
En vaak moet je bij kinderen ook juist even de andere kant opkijken.. Waarom ? Omdat zoals ik al aangaf het vaak zelf al oplost zonder dat ouders zich er mee bemoeien.
vrijdag 25 april 2014 11:05
Newmamma, je zwakt je eigen verhaal steeds verder af. Begint ermee dat je in de eerste instantie blijkbaar zelf vind dat hij prikt, later word het aaien en nog later is het per ongeluk. Daar ga je al de fout in.
Verder, hoe zou je het vinden als jouw kind door een ander kind zo behandelt zou worden? Niet een enkel onhandig duwtje maar een kind dat op zijn lip zit, aanraakt en prikt terwijl het echt heel duidelijk is dat hij dat niet wil. Blijf je dan echt zitten met een "lost zich wel op" houding? of ga je er dan wel op af.
Wat me ook opvalt is dat je in de eerste instantie alles van een afstand bekijkt, het ontspanning wilt vinden en daarna ook dit herziet.
Je bent vast nog jong en ja bij opvoeden is geen ontspanning maar vergt inspanning. Je laat je kind ook geen vreemde honden zomaar prikken, eh aanrakken dus waarom wel andere kinderen. Er komt een keer dat een ander kind er zó niet van gediend is dat jou zoon een hap zand in zijn ogen krijgt oid,
Verder, hoe zou je het vinden als jouw kind door een ander kind zo behandelt zou worden? Niet een enkel onhandig duwtje maar een kind dat op zijn lip zit, aanraakt en prikt terwijl het echt heel duidelijk is dat hij dat niet wil. Blijf je dan echt zitten met een "lost zich wel op" houding? of ga je er dan wel op af.
Wat me ook opvalt is dat je in de eerste instantie alles van een afstand bekijkt, het ontspanning wilt vinden en daarna ook dit herziet.
Je bent vast nog jong en ja bij opvoeden is geen ontspanning maar vergt inspanning. Je laat je kind ook geen vreemde honden zomaar prikken, eh aanrakken dus waarom wel andere kinderen. Er komt een keer dat een ander kind er zó niet van gediend is dat jou zoon een hap zand in zijn ogen krijgt oid,
vrijdag 25 april 2014 11:22
nina1966 het zag eruit alsof hij met zijn vinger/hand tegen het kindjes oog aankwam. En natuurlijk ging hij niet doelbewust met zijn vinger in haar oog prikken. Dus in die zin heb ik het beschrijvender gemaakt en zeker niet afgezwakt. Heus ik ben geen moeder die alles goed vindt wat haar kind doet. En verder kan je lezen wat ik ervan vind als mijn kindje wel echt een mep krijgt. Wat een illusie om te denken dat dat niet gebeurt. En zand in zijn gezicht heeft hij ook inmiddles gekregen tijdens het spelen. Je kan toch onmogelijk voorkomen dat dat soort dingen gebeuren. Misschien moeten ouders maar ervoor zorgen dat kinderen helemaal niet meer in elkaars ruimte komen. Want owee als het even niet gaat zoals het zou moeten gaan.
vrijdag 25 april 2014 11:48
quote:newmamma schreef op vrijdag 25 april 2014 10:21 @gelukkigleven.
Gezellig dat jij jouw nichtjes beeld op mij projecteert. Maarrrr. Jij ziet niet wat ik thuis doe, wat ik in de speeltuin doe, je ziet mij niet reageren. in welke toon en aard, jij ziet niet hoe mijn kind is en hoe zich gedraagt. En heel knap dat jij leuke details kan schrijven om het fictieve beeld van mij compleet te maken.
Wat ik verder nog leuk vond om te lezen is dat mijn kind straks gaat schoppen, slaan, duwen als ik nu niet passend ingrijp. Dus van een paar zachte tikjes/aanrakingen en een klungelige aanraking. Gelukkig heb ik nog mijn eigen gezond verstand, wat een hysterisch gedoe. Ik corrigeer op mijn manier en ik bepaal in welke mate passend bij zijn leeftijd en zijn ingrijp. Want ik ben de ouder. Punt. En ik heb niet om advies gevraagd hierom. Leuk dat het gegeven wordt maar ik doe er dus niks mee.
En volgens mij ben ik wel makkelijker vergeleken metsommige andere moeders hier. De verongelijkte reacties gaan over kinderen die geduwd of geslagen worden Nog even voor de duidelijkheid mijn kind slaat niet of duwt om de ander pijn te doen. Mijn kind is al snel gaan lopen,10 maanden. Met 12 maanden was ik voor het eerst met hem in de speeltuin. De eerste keer werd hij geslagen door 2 oudere peuters. Het was slikken en pijnlijk om te zien. Maar dit kon ik echt wel heel goed relativeren. Wetend dat het bij de ontwikkeling hoort van een peuter. De moeder greep overigens in en dat vond ik prima.
Oh en ik zit alles behalve lekker op een bankje.
Oef, laat je niet zo kennen, zeg! Relax.
Als je goed had gelezen, schreef ik dit: 'Die handelt hetzelfde. Daar vind ik op zich niks mis mee.'
En daarna schreef ik dat dat het enige was dat ZIJ aan opvoeden/corrigeren deed. Ik schrijf niets over wat jij thuis aan opvoeden doet.
Maar je manier van reageren zegt mij wel even genoeg.
'Want ik ben de ouder. Punt. En ik heb niet om advies gevraagd hierom. Leuk dat het gegeven wordt maar ik doe er dus niks mee.'
Goeie uitspraak ook, dit. Je opent zelf een topic. Dus krijg je reacties. Punt.
Gezellig dat jij jouw nichtjes beeld op mij projecteert. Maarrrr. Jij ziet niet wat ik thuis doe, wat ik in de speeltuin doe, je ziet mij niet reageren. in welke toon en aard, jij ziet niet hoe mijn kind is en hoe zich gedraagt. En heel knap dat jij leuke details kan schrijven om het fictieve beeld van mij compleet te maken.
Wat ik verder nog leuk vond om te lezen is dat mijn kind straks gaat schoppen, slaan, duwen als ik nu niet passend ingrijp. Dus van een paar zachte tikjes/aanrakingen en een klungelige aanraking. Gelukkig heb ik nog mijn eigen gezond verstand, wat een hysterisch gedoe. Ik corrigeer op mijn manier en ik bepaal in welke mate passend bij zijn leeftijd en zijn ingrijp. Want ik ben de ouder. Punt. En ik heb niet om advies gevraagd hierom. Leuk dat het gegeven wordt maar ik doe er dus niks mee.
En volgens mij ben ik wel makkelijker vergeleken metsommige andere moeders hier. De verongelijkte reacties gaan over kinderen die geduwd of geslagen worden Nog even voor de duidelijkheid mijn kind slaat niet of duwt om de ander pijn te doen. Mijn kind is al snel gaan lopen,10 maanden. Met 12 maanden was ik voor het eerst met hem in de speeltuin. De eerste keer werd hij geslagen door 2 oudere peuters. Het was slikken en pijnlijk om te zien. Maar dit kon ik echt wel heel goed relativeren. Wetend dat het bij de ontwikkeling hoort van een peuter. De moeder greep overigens in en dat vond ik prima.
Oh en ik zit alles behalve lekker op een bankje.
Oef, laat je niet zo kennen, zeg! Relax.
Als je goed had gelezen, schreef ik dit: 'Die handelt hetzelfde. Daar vind ik op zich niks mis mee.'
En daarna schreef ik dat dat het enige was dat ZIJ aan opvoeden/corrigeren deed. Ik schrijf niets over wat jij thuis aan opvoeden doet.
Maar je manier van reageren zegt mij wel even genoeg.
'Want ik ben de ouder. Punt. En ik heb niet om advies gevraagd hierom. Leuk dat het gegeven wordt maar ik doe er dus niks mee.'
Goeie uitspraak ook, dit. Je opent zelf een topic. Dus krijg je reacties. Punt.
vrijdag 25 april 2014 12:07
'Want ik ben de ouder. Punt. En ik heb niet om advies gevraagd hierom. Leuk dat het gegeven wordt maar ik doe er dus niks mee.`
he waar is het je dan om te doen?
Alleen die andere moeder bekritiseren?.. dan ben je toch net zo 'fout' als mensen die hier nu hetzelfde doen met jou?
Ik wens je succes! De uitspraak "mijn kind doet dat niet" heb je iig al onder de knie
he waar is het je dan om te doen?
Alleen die andere moeder bekritiseren?.. dan ben je toch net zo 'fout' als mensen die hier nu hetzelfde doen met jou?
Ik wens je succes! De uitspraak "mijn kind doet dat niet" heb je iig al onder de knie
vrijdag 25 april 2014 16:53
Volgens mij wil TO een beetje herkenning en begrip. Ieder kind doet wel eens iets wat niet mag (understatement) en peuters en kleuters hebben nog veel te leren. De speeltuin is een van de leerscholen in het leven. Het ene kind is meer op zichzelf, het andere zoekt meer contact. De ene moeder hoedt als moeder Gans over haar kleintjes, de ander laat het wat meer los. Laat elkaar in elkaars waarde, we kunnen van elkaar leren. Ik ben overigens die tweelingmoeder (ze zijn nu 17 maanden) die niet altijd op twee plekken tegelijk kan zijn. Shoot me.
vrijdag 25 april 2014 17:07
zaterdag 26 april 2014 10:54
quote:masque schreef op 25 april 2014 @ 12:07:
Ik wens je succes! De uitspraak "mijn kind doet dat niet" heb je iig al onder de knie ;)Oja echt? Daarom benoem ik ook wat mijn kind doet hè.....en door het echt te houden bij hij wat hij heeft gedaan ben ik meteen dingen aan het ontkennen? Dit hoor zo bij ontwikkeling van kinderen dat bijna alle kinderen dit doen. Zelfs de kinderen die vaker aangeraakt worden, doen het zelf ook eens. Sterker nog in mijn situatie was zo het zo dat voor dat voorvalletje met mijn kindje. Het andere kindje zelf ook door klungelig aanraak gedrag een ander kindje had laten vallen. Dat heb ik niet eens benoemd in mijn verhaal, omdat het mij niet gaat om te vergelijken of gelijk te halen. Maar goed als haar kindje het doet dan is er begrip voor. Andersom dus totaal niet. Nee sorry ik doe mijn best om passend te reageren, dingen in perspectief te plaatsen en te relativeren. En ben blij dat ik dat inzicht heb.
Ik wens je succes! De uitspraak "mijn kind doet dat niet" heb je iig al onder de knie ;)Oja echt? Daarom benoem ik ook wat mijn kind doet hè.....en door het echt te houden bij hij wat hij heeft gedaan ben ik meteen dingen aan het ontkennen? Dit hoor zo bij ontwikkeling van kinderen dat bijna alle kinderen dit doen. Zelfs de kinderen die vaker aangeraakt worden, doen het zelf ook eens. Sterker nog in mijn situatie was zo het zo dat voor dat voorvalletje met mijn kindje. Het andere kindje zelf ook door klungelig aanraak gedrag een ander kindje had laten vallen. Dat heb ik niet eens benoemd in mijn verhaal, omdat het mij niet gaat om te vergelijken of gelijk te halen. Maar goed als haar kindje het doet dan is er begrip voor. Andersom dus totaal niet. Nee sorry ik doe mijn best om passend te reageren, dingen in perspectief te plaatsen en te relativeren. En ben blij dat ik dat inzicht heb.
zaterdag 26 april 2014 19:48
zaterdag 26 april 2014 21:06
quote:lizzy75 schreef op zaterdag 26 april 2014 19:48 Ik vind jouw kind heel normaal en andere kinderen geen miepende kleinzerige kindjes.
Maar ik snap totaal niet wat je met dit topic wilt. Wil je horen dat andere ouders en kinderen zich aanstellen? Wil je tips om met je zoontje om te gaan? Wat? +1
Maar ik snap totaal niet wat je met dit topic wilt. Wil je horen dat andere ouders en kinderen zich aanstellen? Wil je tips om met je zoontje om te gaan? Wat? +1
zaterdag 26 april 2014 21:07
Weet je wat het probleem is, wij zien onze kinderen als een verlengstuk van ons zelf. Dit is in zekere zin ook zo, maar dan alleen dat het onze genen draagt. Het blijft een individu.
Maar wat gebeurt er nu echt? Kritiek op je kind voelt als kritiek op jou. Dus iedereen die iets negatiefs schrijft over het kind van to, geeft to het gevoel dat zij wordt aangevallen. Extra lastig is dat je het gedrag van je kind niet kunt controleren, alleen corrigeren.
In feite voelt to zich dus aangevallen, zonder dat zij hier iets aan kan doen.
To, stop eerst eens jezelf te straffen voor het gedrag van je kind. Zie je kind als individu en probeer hem van daar uit op te voeden/corrigeren.
Maar wat gebeurt er nu echt? Kritiek op je kind voelt als kritiek op jou. Dus iedereen die iets negatiefs schrijft over het kind van to, geeft to het gevoel dat zij wordt aangevallen. Extra lastig is dat je het gedrag van je kind niet kunt controleren, alleen corrigeren.
In feite voelt to zich dus aangevallen, zonder dat zij hier iets aan kan doen.
To, stop eerst eens jezelf te straffen voor het gedrag van je kind. Zie je kind als individu en probeer hem van daar uit op te voeden/corrigeren.
maandag 28 april 2014 11:47
Interessant artikel!
@Jules.....er wordt kritiek gegeven op mij handelen, tenminste zo lees ik het.En dat onderscheid kan ik wel maken. Je hebt gelijk dat ik het gedrag niet kan controleren. Zo voel dat ook. Dat heb ik ook letterlijk gezegd. Ik kan het niet tegen houden als mijn kind de neiging heeft om even iemand die naast hem staat aan te raken (een paar keer gebeurd). Ik kan hem daarop wel corrigeren. En dat doe ik. Maar nogmaals,ik ga dat niet tot in de extreme door drijven.
En zoals gesuggereerd als een lijfwacht om kind staan en iedere beweging nauwlettend in de gaten houden, omdat hij iemand kan aanraken.
@Jules.....er wordt kritiek gegeven op mij handelen, tenminste zo lees ik het.En dat onderscheid kan ik wel maken. Je hebt gelijk dat ik het gedrag niet kan controleren. Zo voel dat ook. Dat heb ik ook letterlijk gezegd. Ik kan het niet tegen houden als mijn kind de neiging heeft om even iemand die naast hem staat aan te raken (een paar keer gebeurd). Ik kan hem daarop wel corrigeren. En dat doe ik. Maar nogmaals,ik ga dat niet tot in de extreme door drijven.
En zoals gesuggereerd als een lijfwacht om kind staan en iedere beweging nauwlettend in de gaten houden, omdat hij iemand kan aanraken.
maandag 28 april 2014 16:05
quote:newmamma schreef op 28 april 2014 @ 11:47:
@Jules.....er wordt kritiek gegeven op mij handelen, tenminste zo lees ik het.En dat onderscheid kan ik wel maken. Je hebt gelijk dat ik het gedrag niet kan controleren. Zo voel dat ook. Dat heb ik ook letterlijk gezegd. Ik kan het niet tegen houden als mijn kind de neiging heeft om even iemand die naast hem staat aan te raken (een paar keer gebeurd). Ik kan hem daarop wel corrigeren. En dat doe ik. Maar nogmaals,ik ga dat niet tot in de extreme door drijven.
En zoals gesuggereerd als een lijfwacht om kind staan en iedere beweging nauwlettend in de gaten houden, omdat hij iemand kan aanraken.
Er wordt inderdaad kritiek gegeven op jouw handelen, maar dat is een gevolg van het handelen van jouw kind. Had jij een ander kind of had jij een ander karakter, dan had je ook anders gehandeld. Dat is wat ik er een beetje mee bedoel. Probeer kritiek dat voor je kindje bedoeld is, niet op jezelf te betrekken. Hoe jij handelt, dat moet jij zelf weten. En nu handel je zo en de volgende keer weer anders. Kinderen opvoeden is ook een leerproces voor de ouders. Mijn oudste zoon is bijvoorbeeld extreem verlegen. Ik ben dat niet. Soms projecteer ik mijzelf dus op mijn zoon. Dan snap ik gewoon niet dat hij iets heel eng vindt, zeker als hij het al tig keer gedaan heeft. Ik begin dat nu dus ook te leren, maar dat is met vallen en opstaan gebeurd. Er zullen situaties zijn geweest waarbij mijn handelen ook niet helemaal was zoals het had gemoeten. Mijn beste eye opener was om te beseffen dat mijn kind zo is, dat ik dat moet accepteren en dat ik hem hierin moet begeleiden. Hij heeft een eigen karakter en ondanks dat ik mezelf in hem herken is hij een individu die bepaalde karaktertrekken heeft die hij echt van zichzelf heeft.
En alsof het zo moest zijn, werd hij minder verlegen (of ik ging er beter mee om en daardoor voelde hij zich zekerder - dat laatste waarschijnlijk).
Succes met je zoontje. Kijk wat jij van de situatie vindt en niet wat andere ouders er van vinden. Natuurlijk kun je dat er bij betrekken, maar jij geeft jouw normen en waarden mee. Die zijn gewoon niet altijd hetzelfde als de rest van de wereld. Ik heb soms bv ook het idee dat mijn kinderen hier echt veel meer mogen dan de kinderen van sommige vriendinnen. Andersom ben ik redelijk strikt met snoepen en hebben mijn jongens vriendjes waarbij ze veel meer snoep krijgen. Zo staan we allemaal anders in het leven.
@Jules.....er wordt kritiek gegeven op mij handelen, tenminste zo lees ik het.En dat onderscheid kan ik wel maken. Je hebt gelijk dat ik het gedrag niet kan controleren. Zo voel dat ook. Dat heb ik ook letterlijk gezegd. Ik kan het niet tegen houden als mijn kind de neiging heeft om even iemand die naast hem staat aan te raken (een paar keer gebeurd). Ik kan hem daarop wel corrigeren. En dat doe ik. Maar nogmaals,ik ga dat niet tot in de extreme door drijven.
En zoals gesuggereerd als een lijfwacht om kind staan en iedere beweging nauwlettend in de gaten houden, omdat hij iemand kan aanraken.
Er wordt inderdaad kritiek gegeven op jouw handelen, maar dat is een gevolg van het handelen van jouw kind. Had jij een ander kind of had jij een ander karakter, dan had je ook anders gehandeld. Dat is wat ik er een beetje mee bedoel. Probeer kritiek dat voor je kindje bedoeld is, niet op jezelf te betrekken. Hoe jij handelt, dat moet jij zelf weten. En nu handel je zo en de volgende keer weer anders. Kinderen opvoeden is ook een leerproces voor de ouders. Mijn oudste zoon is bijvoorbeeld extreem verlegen. Ik ben dat niet. Soms projecteer ik mijzelf dus op mijn zoon. Dan snap ik gewoon niet dat hij iets heel eng vindt, zeker als hij het al tig keer gedaan heeft. Ik begin dat nu dus ook te leren, maar dat is met vallen en opstaan gebeurd. Er zullen situaties zijn geweest waarbij mijn handelen ook niet helemaal was zoals het had gemoeten. Mijn beste eye opener was om te beseffen dat mijn kind zo is, dat ik dat moet accepteren en dat ik hem hierin moet begeleiden. Hij heeft een eigen karakter en ondanks dat ik mezelf in hem herken is hij een individu die bepaalde karaktertrekken heeft die hij echt van zichzelf heeft.
En alsof het zo moest zijn, werd hij minder verlegen (of ik ging er beter mee om en daardoor voelde hij zich zekerder - dat laatste waarschijnlijk).
Succes met je zoontje. Kijk wat jij van de situatie vindt en niet wat andere ouders er van vinden. Natuurlijk kun je dat er bij betrekken, maar jij geeft jouw normen en waarden mee. Die zijn gewoon niet altijd hetzelfde als de rest van de wereld. Ik heb soms bv ook het idee dat mijn kinderen hier echt veel meer mogen dan de kinderen van sommige vriendinnen. Andersom ben ik redelijk strikt met snoepen en hebben mijn jongens vriendjes waarbij ze veel meer snoep krijgen. Zo staan we allemaal anders in het leven.
maandag 28 april 2014 16:08
