Kinderen
alle pijlers
co-sleeping of niet?
dinsdag 29 april 2014 16:41
Hallo allemaal,
Ik ben al een aantal jaren een meelezer, en kort ook een nick gehad, maar nu toch maar een nieuwe aangemaakt, in de hoop dat jullie wat tips voor mij hebben.
Mijn zoontje van 9 maanden heeft nog nooit een nacht doorgeslapen. Op zich geen probleem, eerst was het een speentje erin doen en goedleggen, en dan sliep ie weer door. Maar sinds dat hij 6 maanden is, wilt ie alleen nog maar bij mij of mijn man in de arm slapen en dus ook bij ons in bed. Ik vind dat op zich geen probleem, alleen man kan dan niet slapen, dus hij vindt het minder. We hebben een aantal weken er steeds naast gezeten als ie wakker werd, maar dan ging het zo lang door dat we hem uiteindelijk toch maar weer meenamen naar ons bed. Nu slapen man en ik al 2 weken om en om bij hem op de kamer op een luchtbed (op aanraden van het consultatiebureau), maar het enige wat hij wilt is tegen ons aan liggen. Na vannacht weer vanaf half 2 tot half 6 bezig te zijn geweest, zoals de afgelopen 2 weken, en het uiteindelijk dan toch opgeven en bij je nemen, ben ik het toch wel zat.
We hebben al geprobeerd:
- om de 5 minuten terugkomen en laten huilen, werkte niet en ik vind dat eigenlijk ook geen goede manier.
- boekje 'slaapproblemen de baas' gelezen, aangeraden door het consultatiebureau. Zou binnen 3 weken helemaal over zijn volgens hun, nu 2 weken mee bezig, geen enkele vooruitgang.
- slapend in bed leggen, dan wordt ie midden in de nacht krijsend wakker.
- lampje aangelaten.
- vanmiddag bij de huisarts geweest, want volgens het consultatiebureau konden het zijn oren zijn, maar de dokter zag niks.
Ik lees veel op het forum over co-sleeping en ik vind dat ook wel een goed idee, maar tot welke leeftijd wordt dat meestal gedaan? En op welke leeftijd ga je dan weer een kindje laten wennen aan zijn eigen bedje? Mijn man zijn angst is dat ons zoontje dan tot 2/3/4 jaar bij ons wilt blijven liggen. Heeft iemand ervaring hiermee, of andere tips mbt het slapen in z'n eigen bedje?
Alvast bedankt!
Ik ben al een aantal jaren een meelezer, en kort ook een nick gehad, maar nu toch maar een nieuwe aangemaakt, in de hoop dat jullie wat tips voor mij hebben.
Mijn zoontje van 9 maanden heeft nog nooit een nacht doorgeslapen. Op zich geen probleem, eerst was het een speentje erin doen en goedleggen, en dan sliep ie weer door. Maar sinds dat hij 6 maanden is, wilt ie alleen nog maar bij mij of mijn man in de arm slapen en dus ook bij ons in bed. Ik vind dat op zich geen probleem, alleen man kan dan niet slapen, dus hij vindt het minder. We hebben een aantal weken er steeds naast gezeten als ie wakker werd, maar dan ging het zo lang door dat we hem uiteindelijk toch maar weer meenamen naar ons bed. Nu slapen man en ik al 2 weken om en om bij hem op de kamer op een luchtbed (op aanraden van het consultatiebureau), maar het enige wat hij wilt is tegen ons aan liggen. Na vannacht weer vanaf half 2 tot half 6 bezig te zijn geweest, zoals de afgelopen 2 weken, en het uiteindelijk dan toch opgeven en bij je nemen, ben ik het toch wel zat.
We hebben al geprobeerd:
- om de 5 minuten terugkomen en laten huilen, werkte niet en ik vind dat eigenlijk ook geen goede manier.
- boekje 'slaapproblemen de baas' gelezen, aangeraden door het consultatiebureau. Zou binnen 3 weken helemaal over zijn volgens hun, nu 2 weken mee bezig, geen enkele vooruitgang.
- slapend in bed leggen, dan wordt ie midden in de nacht krijsend wakker.
- lampje aangelaten.
- vanmiddag bij de huisarts geweest, want volgens het consultatiebureau konden het zijn oren zijn, maar de dokter zag niks.
Ik lees veel op het forum over co-sleeping en ik vind dat ook wel een goed idee, maar tot welke leeftijd wordt dat meestal gedaan? En op welke leeftijd ga je dan weer een kindje laten wennen aan zijn eigen bedje? Mijn man zijn angst is dat ons zoontje dan tot 2/3/4 jaar bij ons wilt blijven liggen. Heeft iemand ervaring hiermee, of andere tips mbt het slapen in z'n eigen bedje?
Alvast bedankt!
dinsdag 29 april 2014 21:36
Zou dit werken?
1. Tussen jullie in
2. Aan jouw (of man's) kant
3. Aan jouw (of man's) kant in een ikea ledikantje waar je de zijkant uitsloopt, maar met jouw/zijn arm om hem heen/ handje vasthouden/ kroelen
4. "Gewoon" slapen in het ledikantje
5. Zijkant er weer voor
6. Hele ledikantje een eindje verderop in de kamer
En dan op een gegeven moment uitbouwen naar eigen kamer, maar ook als dat niet lukt slaapt je man tenminste. Elke stap kan natuurlijk dagen of weken duren, wat maar goed voelt.
1. Tussen jullie in
2. Aan jouw (of man's) kant
3. Aan jouw (of man's) kant in een ikea ledikantje waar je de zijkant uitsloopt, maar met jouw/zijn arm om hem heen/ handje vasthouden/ kroelen
4. "Gewoon" slapen in het ledikantje
5. Zijkant er weer voor
6. Hele ledikantje een eindje verderop in de kamer
En dan op een gegeven moment uitbouwen naar eigen kamer, maar ook als dat niet lukt slaapt je man tenminste. Elke stap kan natuurlijk dagen of weken duren, wat maar goed voelt.
woensdag 30 april 2014 07:27
onze jongste sliep vanaf haar 2e (ofzo, ik weet het niet meer precies) bij ons. Ze ging toen slechter slapen, en kwam dan 's nachts uit zichzelf tussen ons in liggen. Wij hadden daar geen last van, we sliepen er beter bij dan wanneer we steeds naar haar kamer op en neer moesten, dus gewoon laten gebeuren. Wel vroegen we ons af en toe af (en werden we ernstig gewaarschuwd) of het niet een nooit-meer-af-te-leren gewoonte zou worden, maar we gingen er steeds vanuit dat het vanzelf wel over zou gaan.
Nu hadden we 2 wk geleden toch reden om het af te bouwen. (dochter is nu ruim 3,5). Ik zag de bui al hangen en bereidde me met lood in de schoenen voor op urenlange huilsessies. Bleek een uitleg van 3 minuutjes bij het naar bed brengen, en herhaling daarvan met een aai over haar ruggetje midden in de nacht genoeg te zijn.... (Okee, ze heeft één keer jammerend gezegd "jullie moeten niet van die stomme afspraken verzinnen!" maar ze ging na een paar minuutjes aaien lekker weer zelf slapen). Na de derde nacht werd ze al niet meer wakker. Een jaar geleden zou het een ongelooflijke strijd zijn geworden, maar zodra ze er aan toe zijn kan je zo'n gewoonte dus ook prima weer bijsturen.
Mijn punt: zoek een manier die NU prettig is voor jullie allemaal en wees ook niet ál te bang voor "slechte gewoontes", je kan e.e.a. altijd weer bijsturen.
Nu hadden we 2 wk geleden toch reden om het af te bouwen. (dochter is nu ruim 3,5). Ik zag de bui al hangen en bereidde me met lood in de schoenen voor op urenlange huilsessies. Bleek een uitleg van 3 minuutjes bij het naar bed brengen, en herhaling daarvan met een aai over haar ruggetje midden in de nacht genoeg te zijn.... (Okee, ze heeft één keer jammerend gezegd "jullie moeten niet van die stomme afspraken verzinnen!" maar ze ging na een paar minuutjes aaien lekker weer zelf slapen). Na de derde nacht werd ze al niet meer wakker. Een jaar geleden zou het een ongelooflijke strijd zijn geworden, maar zodra ze er aan toe zijn kan je zo'n gewoonte dus ook prima weer bijsturen.
Mijn punt: zoek een manier die NU prettig is voor jullie allemaal en wees ook niet ál te bang voor "slechte gewoontes", je kan e.e.a. altijd weer bijsturen.
woensdag 30 april 2014 08:54
Nummer één was een dramatische slaper. Dus kind in bed, man eruit. Man had er geen problemen mee want is zelf ook erg gehecht aan zijn slaap.
Nummer twee een heel ander verhaal. Heeft van het begin af aan goed geslapen en dus in eigen bed.
Kinderen zijn nu groter en iedereen slaapt in een eigen bed en kamer, inclusief man. Hij is teveel gewend geraakt aan alleen slapen en ik vind het wel prima want hij snurkt ontzettend.
We hebben wel "bezoekrecht"
Nummer twee een heel ander verhaal. Heeft van het begin af aan goed geslapen en dus in eigen bed.
Kinderen zijn nu groter en iedereen slaapt in een eigen bed en kamer, inclusief man. Hij is teveel gewend geraakt aan alleen slapen en ik vind het wel prima want hij snurkt ontzettend.
We hebben wel "bezoekrecht"
woensdag 30 april 2014 10:57
Lilla, goed om te lezen, wij denken idd precies hetzelfde als wat jullie dachten incl waarschuwingen van anderen. Fijn om te lezen dat het zichzelf opgelost heeft.
Zoon heeft vannacht tussen ons in gelegen. Man heeft opzich ook goed geslapen zei hij, maar er gaan nog wel kijken voor een plank of aparte cosleeper.
Zoon heeft vannacht tussen ons in gelegen. Man heeft opzich ook goed geslapen zei hij, maar er gaan nog wel kijken voor een plank of aparte cosleeper.
woensdag 30 april 2014 10:58
woensdag 30 april 2014 12:12
we hebben trouwens altijd wel vastgehouden aan het "in eigen bedje in slaap vallen". Dat was voor ons belangrijk, zo konden wij in ieder geval wel altijd zonder zachtjes te doen naar bed, nog lezen/tv kijken of andere slaapkameractiviteiten uitvoeren . Als dochter dan in de loop van de nacht wakker werd (meestal rond een uur of 3, 4) mocht ze bij ons komen. Als ze wakker werd voordat wij zelf aan slapen toe waren mocht dat nog niet. Dat heeft nooit problemen opgeleverd, het was voor dochter duidelijk.
woensdag 30 april 2014 16:11
leukjasje, hebben jullie geen logeerbed/ extra matras/bank/keukentafel/douche? Dat je baby in jullie bed ligt hoeft niet te betekenen dat je geen seksleven meer overhoudt.
Ik zou ook een co-sleeper maken van een goedkoop Ikealedikantje. Dochter is net 4 en wij hebben hem nog staan. Wordt niet meer zo vaak gebruikt, maar het betekent toch extra ruimte in bed als ze een keer bij ons slaapt. Zelfs als ze tussenin wil liggen. Je kunt namelijk veel dichter bij de rand gaan liggen omdat er nog iets naast staat.
Onze dochter heeft tot 2 jaar bij ons geslapen en is toen vrijwel geruisloos naar haar eigen (grote) bed gegaan. Net zoals hierboven al beschreven werd, ze was eraan toe en dus ging het zonder drama. Rond 3 jaar is ze een tijd veel ziek geweest en heeft toen weer een tijd structureel bij ons geslapen. Een paar maanden later ging het weer beter en ging ze weer naar haar eigen bed.
Nu hebben we een tussenvorm. Dochter was een paar maanden steeds heel vroeg wakker. Totdat we ontdekten dat ze 1-1,5 uur langer slaapt als ze bij ons in bed ligt. Geen idee waarom (ze doet het in ieder geval niet bewust, ze is gewoon later wakker op onze kamer). Dus nu halen we haar 's avonds laat altijd even uit bed om te plassen en leggen haar dan in ons bed voor de rest van de nacht. En kunnen wij tot 6.30 of zelfs 7 uur blijven liggen. Ideaal.
Ik zou ook een co-sleeper maken van een goedkoop Ikealedikantje. Dochter is net 4 en wij hebben hem nog staan. Wordt niet meer zo vaak gebruikt, maar het betekent toch extra ruimte in bed als ze een keer bij ons slaapt. Zelfs als ze tussenin wil liggen. Je kunt namelijk veel dichter bij de rand gaan liggen omdat er nog iets naast staat.
Onze dochter heeft tot 2 jaar bij ons geslapen en is toen vrijwel geruisloos naar haar eigen (grote) bed gegaan. Net zoals hierboven al beschreven werd, ze was eraan toe en dus ging het zonder drama. Rond 3 jaar is ze een tijd veel ziek geweest en heeft toen weer een tijd structureel bij ons geslapen. Een paar maanden later ging het weer beter en ging ze weer naar haar eigen bed.
Nu hebben we een tussenvorm. Dochter was een paar maanden steeds heel vroeg wakker. Totdat we ontdekten dat ze 1-1,5 uur langer slaapt als ze bij ons in bed ligt. Geen idee waarom (ze doet het in ieder geval niet bewust, ze is gewoon later wakker op onze kamer). Dus nu halen we haar 's avonds laat altijd even uit bed om te plassen en leggen haar dan in ons bed voor de rest van de nacht. En kunnen wij tot 6.30 of zelfs 7 uur blijven liggen. Ideaal.
woensdag 30 april 2014 16:17
De term "co-slapen" had ik nooit eerder gehoord, maar als het is wat vroeger gewoon "bij pa en ma slapen" heette, dan kan ik zeggen dat wij daar prima ervaringen mee hadden. Nou ja, na een week vol principes "dat nooit!!" dan natuurlijk. Ik sliep niet altijd even goed met zo'n klein frutteke er bij, maar op mijn rug, baby met zijn koppie net onder mijn kin, dat maakte zelfs wakker liggen tot een enorm rustgevende ervaring. Kind sliep, ik kon er tot natte ogen ontroerd van genieten, iedereen blij
God wat mis ik dat nog wel eens. Maar met 15 maanden is dat toch anders dan met 15 jaar
God wat mis ik dat nog wel eens. Maar met 15 maanden is dat toch anders dan met 15 jaar
woensdag 30 april 2014 18:58
Andere reacties nog niet gelezen, maar ik zou het zeker wel doen. Ik had dit het liefst vanaf het begin af aan al gewild (omdat het natuurlijk voelt je baby zo direct bij je te hebben) maar het is natuurlijk wel iets wat je als partners allebei moet willen. Mijn partner voelde hier niet veel voor en zoon sliep eigenlijk vanaf dag 1 goed in zijn eigen kamer dus wij hebben 't zo gelaten. Wel kon ik bij ieder geluidje in een paar stappen naast zijn bedje staan, dat scheelt.
Ik zou er zelf geen moeite mee hebben als ze tot 4, 5 jaar op onze kamer zouden slapen. Ze vragen denk ik vanzelf wel een keer om een kamer voor zichzelf? Bovendien is een slaapkamer een slaapkamer, het hoeft niet per se ook de kamer te zijn waarin er gespeeld kan worden.
Ik zou er zelf geen moeite mee hebben als ze tot 4, 5 jaar op onze kamer zouden slapen. Ze vragen denk ik vanzelf wel een keer om een kamer voor zichzelf? Bovendien is een slaapkamer een slaapkamer, het hoeft niet per se ook de kamer te zijn waarin er gespeeld kan worden.
