Memorabele dingen die je hebt meegemaakt.

Wat een mooie verhalen



Mijn moeder was net vijftig toen ze eierstokkanker bleek te hebben. Een jaar een drie maanden later hoorden we dat ze niet meer te behandelen was. Ik ontdekte dat ik weer zwanger was en toen we het mijn moeder vertelde zag je echt enorme vreugde en verdriet tegelijk. Blij dat er nog een kleinkind kwam, verdriet omdat ze haar nooit zou zien. Ze zou binnen zes weken overlijden, maar hield het ruim drie maanden langer vol. Het laatste zetje was palliatieve sedatie, ze zou in slaap worden gebracht en niet meer wakker worden. Na een uur werd ze toch weer wakker, ze bedacht dat ze mij nog iets moest zeggen... Pas daarna kon ze rustig gaan. Volgens de artsen zou het wel 48u duren. Ik ging om half 12 weg bij mijn ouders. Om half 2 belde mijn vader dat ze was gegaan. stiekem alleen, terwijl iedereen sliep Hoewel het heel verdrietig is, kijk ik er toch met een goed gevoel op terug.

Poeh, mooi topic. Ook als je je realiseert dat er veel memorabele momenten in je eigen leven zijn.



Momenten die ik niet vergeet zijn bv:

-de eerste keer duiken met dolfijnen. Al de hele duik gehoord, en uiteindelijk gevonden. Het was een klein groepje dat duidelijk even kwam spelen. Ik dook met 4 kerels en ik weet werkelijk niet of dolfijnen dat kunnen zien, maar ik was overduidelijk de uitverkorene. Het bijzondere contact toen was onvergetelijk.



-een van de weinige keren dat ik echt ongerust was: vastzitten in Afrika met de eigen auto op een pad waar zelden verkeer komt, terwijl je in de achteruitkijkspiegel wild ziet staan waar je geen ruzie mee wilt. Ben nog uitgestapt ook om te kijken hoever ik mezelf ingegraven had, maar snel wel teruggesprongen in de auto toen ik zag dat ik het hopeloos had gemaakt.



-minder leuk: een lichaamsdeel bij een familielid dat niet meer op zn plek zat. In het ziekenhuis werd dat rechtgezet, maar de verdoving werkte niet zoals het hoorde en ik zal het gegil nooit vergeten. Speenvarken was er niks bij. Sta je daar op de ziekenhuisgang te luisteren en niks te doen.



-minder leuk, maar heel mooi: het overlijden van een familielid waar ik alleen zat te waken. Het moment dat het sterven was aangebroken en je de ziel de ogen ziet verlaten. Geen idee of ze het nog heeft meegekregen, maar ik heb nog een en ander gezegd omdat ik me realiseerde dat dat het laatste was wat ik kon doen voor dr. Ze is letterlijk in mn handen overleden. Hoewel de adrenaline door mn lijf stroomde ben ik dankbaar voor dat moment. Het was intiem, vredig en mooi.

Man en ik hebben in Thailand een wandeltocht door de jungle gemaakt, die we hadden gevonden in een lonely planet. We hadden die dag eigenlijk een stedentripje gepland, maar onderweg naar de taxistandplaats hebben we toch besloten die wandeltocht te gaan doen. Totaal onvoorbereid, in de korte broek, zonder telefoon, in het regenseizoen, met 1 flesje water en niks te eten, niemand wist waar we waren. Doordat het regenseizoen was, was de route amper te herkennen en zijn we nog een keer verdwaald. De route ging dwars door de jungle, het laatste stuk was steil bergaf langs een zanderige berg met veel struiken en rotsen.



Uiteindelijk kwamen we op het mooiste strand wat we ooit hebben gezien. We waren met een aantal locals de enigen op het strand. We hebben er echt een paar uur zitten genieten en hebben prachtige foto's gemaakt.

Achteraf gezien had er tijdens die tocht van alles mis kunnen gaan. Als een van ons tweeën gevallen was, was de andere machteloos geweest. Gelukkig hebben we alleen last van de muggen gehad (50 muggenbulten alleen al op m'n benen) en is er niks ergs gebeurd. Daardoor was het een topervaring.