Kinderen
alle pijlers
wat doe je, als...
vrijdag 20 juni 2014 17:08
De buurtkinderen op straat spelen en ze jouw kind niet erbij willen hebben?
Mijn zoon is 7 jaar, en een lieve, goedmoedige, autist. Hij loopt naar de kinderen en ze roepen snel: 'neeeeee jij mag niet meespelen!'
Mijn zoon heeft niet genoeg taalbegrip om naar het waarom te vragen. Hij draait zich om en gaat naar huis.
Wat zouden jullie doen, als moeder? Dit is de eerste keer dat het hier gebeurt (of dat ik er bij stond), ik wil graag wat handvaten hebben, er komt vast een volgende keer. Over 7 weken gaan we verhuizen. Nieuwe wijk, nieuwe kansen.
Mijn zoon is 7 jaar, en een lieve, goedmoedige, autist. Hij loopt naar de kinderen en ze roepen snel: 'neeeeee jij mag niet meespelen!'
Mijn zoon heeft niet genoeg taalbegrip om naar het waarom te vragen. Hij draait zich om en gaat naar huis.
Wat zouden jullie doen, als moeder? Dit is de eerste keer dat het hier gebeurt (of dat ik er bij stond), ik wil graag wat handvaten hebben, er komt vast een volgende keer. Over 7 weken gaan we verhuizen. Nieuwe wijk, nieuwe kansen.
zondag 22 juni 2014 10:55
Erbij zitten....ik.weet niet of dat echt helpt of dat je de situatie alleen maar forceert. Het is zeker 30 jaar geleden dat ik 7 was, maar het meisje met down uit de buurt speelde ook "mee" onder toezicht van haar moeder. Ik weet na al die jaren nog steeds dat dat als eenverplicht nummer voelde en opgedrongen. De meest kinderen deden wel braaf mee; de.populaire verwende kinderen gingen binnen spelen met hun Poppels en Troetelberen. Maar zelf zouden we niet met haar spelen (verstoppertje niet snappen, niet kunnen touwtje springen, knikkeren alles wegschoppen etc)
Wellicht geeft het je zoon net dat tikkie zelfvertrouwen om niet gelijk naar huis te gaan als er nee wordt gezegd. Het is niet onlogisch dat jonge kinderen afwijkend gedrag afwijzen. Pas als je hersens richting volgroeid gaan leer je anderen ook beter te accepteren en dan nog zijn er.legio volwassenen die het ook niet kunnen.
Dus star, alle moderne pestprotocollen etc ten spijt, veel kinderen kunnen.het simpelweg nog niet, afwijkend gedrag accepteren. Ik heb dus ook het gevoel dat veel scholen.hun verantwoordelijkheid afkopen door achter dergelijke programma's te verschuilen. Anderzijds ligt de opvoedkundige taak mbt pesten ook niet geheel bij de school, dat begint thuis.
Wellicht geeft het je zoon net dat tikkie zelfvertrouwen om niet gelijk naar huis te gaan als er nee wordt gezegd. Het is niet onlogisch dat jonge kinderen afwijkend gedrag afwijzen. Pas als je hersens richting volgroeid gaan leer je anderen ook beter te accepteren en dan nog zijn er.legio volwassenen die het ook niet kunnen.
Dus star, alle moderne pestprotocollen etc ten spijt, veel kinderen kunnen.het simpelweg nog niet, afwijkend gedrag accepteren. Ik heb dus ook het gevoel dat veel scholen.hun verantwoordelijkheid afkopen door achter dergelijke programma's te verschuilen. Anderzijds ligt de opvoedkundige taak mbt pesten ook niet geheel bij de school, dat begint thuis.
zondag 22 juni 2014 11:02
zondag 22 juni 2014 11:07
Oh wat rot voor je.
Ben zelf moeder van 4 kinderen waarvan 2 zwaar autistisch.
Is het misschien een idee om hem mee te laten spelen met peuters?
Peuters vinden dat waarschijnlijk heel stoer zo'n grote jongen erbij en zitten qua niveau op dezelfde lijn.
Wel even aan de ouders uitleggen.
Mijn ervaring is dat kleine kinderen daar heel relaxed mee omgaan.
Vaak vragen ze: "waarom doet hij zo raar?
Als je het dan even uitlegt, is het van: " oh ok."
Ben zelf moeder van 4 kinderen waarvan 2 zwaar autistisch.
Is het misschien een idee om hem mee te laten spelen met peuters?
Peuters vinden dat waarschijnlijk heel stoer zo'n grote jongen erbij en zitten qua niveau op dezelfde lijn.
Wel even aan de ouders uitleggen.
Mijn ervaring is dat kleine kinderen daar heel relaxed mee omgaan.
Vaak vragen ze: "waarom doet hij zo raar?
Als je het dan even uitlegt, is het van: " oh ok."
zondag 22 juni 2014 11:09
Herkenbaar. Mijn, inmiddels 10-jarige, autist loopt hier ook tegenaan. Het begon rond zijn 7e jaar en werd eigenlijk alleen maar erger...
Ik heb het geaccepteerd en besloten om mijn zoon te helpen met hoe de situatie is en hoe hij daarmee om kan gaan. Ik probeer het hem uit te leggen ipv alles te porberen om hem er wel bij te laten horen. Ik merkte dat die omslag bij mij een bevrijding was voor hem.
Ik denk dat hij ook zo zijn best deed omdat wij hem ook wel een beetje het gevoel gaven dat hij vriendjes moest hebben.
Wel merkte ik dat hij zich begon te vervelen, want spelen met leeftijdsgenootjes vind hij zelf wel echt heel leuk.
In de buurt is er een buurthuis waar elke woensdag en zaterdag van alles georganiseerd werd. Veel dingen maken. Dan is hij lekker bezig en gaat het ook een stuk beter. En er zijn volwassenen bij. Verder op sport en de scoutng gedaan. Zo vermaakte hij zich toch goed.
De laatste tijd doet hij er, via die weg, ook wat contacten op. Zo heeft hij dit jaar zelfs een kinderfeestje kunnen vieren met een paar kinderen!
Mijn zoon weet dat hij anders is dan gemiddeld. Dat dat niet fout of verkeerd is. Integendeel! Maar dat dat voor hem soms wel extra moeilijk is. Hard, maar wel waar.
Ik heb het geaccepteerd en besloten om mijn zoon te helpen met hoe de situatie is en hoe hij daarmee om kan gaan. Ik probeer het hem uit te leggen ipv alles te porberen om hem er wel bij te laten horen. Ik merkte dat die omslag bij mij een bevrijding was voor hem.
Ik denk dat hij ook zo zijn best deed omdat wij hem ook wel een beetje het gevoel gaven dat hij vriendjes moest hebben.
Wel merkte ik dat hij zich begon te vervelen, want spelen met leeftijdsgenootjes vind hij zelf wel echt heel leuk.
In de buurt is er een buurthuis waar elke woensdag en zaterdag van alles georganiseerd werd. Veel dingen maken. Dan is hij lekker bezig en gaat het ook een stuk beter. En er zijn volwassenen bij. Verder op sport en de scoutng gedaan. Zo vermaakte hij zich toch goed.
De laatste tijd doet hij er, via die weg, ook wat contacten op. Zo heeft hij dit jaar zelfs een kinderfeestje kunnen vieren met een paar kinderen!
Mijn zoon weet dat hij anders is dan gemiddeld. Dat dat niet fout of verkeerd is. Integendeel! Maar dat dat voor hem soms wel extra moeilijk is. Hard, maar wel waar.
