Kinderen
alle pijlers
Vriend wil -voorlopig- geen tweede kind
donderdag 19 december 2013 21:48
Wie zit er in hetzelfde schuitje?
Zoals duidelijk moge zijn wil ik heel graag nog een kind. Wij hebben een hele leuke kerngezonde zoon van bijna vier, waar we ontzettend veel van houden. Dus als het bij hem blijft dan is dat gewoon hoe het is.
Maar toch.
Lijkt het me zo te gek om nog een keer een zwangerschap mee te maken (bij mijn zoon was ik 27 en nogal bleu), een echte bevalling (ipv een geplande keizersnede) en borstvoeding geven enzo.
Mijn vriend wilde eerst helemaal never nooit geen tweede, inmiddels is daar een voorzichtige 'misschien' voor in de plaats gekomen. Een 'ooit, over een paar jaar'.
Tja, daar kan ik natuurlijk he-le-maal niks mee met mijn rammelende eierstokken
Ben benieuwd hoe andere mensen hiermee omgaan. Ik merk dat het enorme verdriet is weggeëbd maar af en toe kan het me weer zo aanvliegen, ik weet niet wat het is. We kunnen er trouwens wel goed over praten, maar dat verandert niets aan hoe ik me voel en hoe hij zich voelt.
Dank jullie wel alvast (voor het lezen in ieder geval).
Zoals duidelijk moge zijn wil ik heel graag nog een kind. Wij hebben een hele leuke kerngezonde zoon van bijna vier, waar we ontzettend veel van houden. Dus als het bij hem blijft dan is dat gewoon hoe het is.
Maar toch.
Lijkt het me zo te gek om nog een keer een zwangerschap mee te maken (bij mijn zoon was ik 27 en nogal bleu), een echte bevalling (ipv een geplande keizersnede) en borstvoeding geven enzo.
Mijn vriend wilde eerst helemaal never nooit geen tweede, inmiddels is daar een voorzichtige 'misschien' voor in de plaats gekomen. Een 'ooit, over een paar jaar'.
Tja, daar kan ik natuurlijk he-le-maal niks mee met mijn rammelende eierstokken
Ben benieuwd hoe andere mensen hiermee omgaan. Ik merk dat het enorme verdriet is weggeëbd maar af en toe kan het me weer zo aanvliegen, ik weet niet wat het is. We kunnen er trouwens wel goed over praten, maar dat verandert niets aan hoe ik me voel en hoe hij zich voelt.
Dank jullie wel alvast (voor het lezen in ieder geval).
Today is a good day
dinsdag 24 juni 2014 18:22
Hoi Glitterbom, hier ook niet veel nieuws te melden. Man denkt er nog steeds over na en als ik er niet over begin (afgelopen 4 weken niet gedaan) dat zegt hij ook niks. Vind dit heel moeilijk, maar denk dat het enkel averechts werkt als ik hier continu over begin.....
Maar het gevoel blijkt. Zeker als ik nu bij het KDV andere moeders zie die zwanger van een tweede zijn...... Aan de andere kant tel ik ook mijn zegeningen (heb gister 'Kleine baby's, grote zorgen' gekeken en dan ben ik wel weer heel blij met een kind dat helemaal gezond is en waar alles goed mee gaat).
Ik ben trouwens 35, moet dus ook geen eeuwen meer wachten.....
Maar het gevoel blijkt. Zeker als ik nu bij het KDV andere moeders zie die zwanger van een tweede zijn...... Aan de andere kant tel ik ook mijn zegeningen (heb gister 'Kleine baby's, grote zorgen' gekeken en dan ben ik wel weer heel blij met een kind dat helemaal gezond is en waar alles goed mee gaat).
Ik ben trouwens 35, moet dus ook geen eeuwen meer wachten.....
donderdag 26 juni 2014 14:34
quote:groterodesmurf schreef op 24 juni 2014 @ 18:22:
Hoi Glitterbom, hier ook niet veel nieuws te melden. Man denkt er nog steeds over na en als ik er niet over begin (afgelopen 4 weken niet gedaan) dat zegt hij ook niks. Vind dit heel moeilijk, maar denk dat het enkel averechts werkt als ik hier continu over begin.....
Ja, dat is ook mijn dilemma. Ik wil het er niet te vaak over hebben, maar soms zit ik met prangende vragen en wil ik precies weten hoe ik bepaalde uitspraken of acties moet interpreteren.
Maar mijn vriend is wel iets relaxter geworden, en geeft aan dat als ik ongepland zwanger zou raken* hij dan ervoor zou kiezen om ervoor te gaan.
Dat verandert concreet niets, maar geeft wel aan dat zijn mindstate een beetje is veranderd, en dat geeft weer hoop.
*Iets wat ik dus niet ga ensceneren, zeg ik er nog maar eens bij
Hoi Glitterbom, hier ook niet veel nieuws te melden. Man denkt er nog steeds over na en als ik er niet over begin (afgelopen 4 weken niet gedaan) dat zegt hij ook niks. Vind dit heel moeilijk, maar denk dat het enkel averechts werkt als ik hier continu over begin.....
Ja, dat is ook mijn dilemma. Ik wil het er niet te vaak over hebben, maar soms zit ik met prangende vragen en wil ik precies weten hoe ik bepaalde uitspraken of acties moet interpreteren.
Maar mijn vriend is wel iets relaxter geworden, en geeft aan dat als ik ongepland zwanger zou raken* hij dan ervoor zou kiezen om ervoor te gaan.
Dat verandert concreet niets, maar geeft wel aan dat zijn mindstate een beetje is veranderd, en dat geeft weer hoop.
*Iets wat ik dus niet ga ensceneren, zeg ik er nog maar eens bij
Today is a good day
dinsdag 8 juli 2014 21:43
Hai ladies,
Hoe gaat het met iedereen?
Goed nieuws vanaf dit front: vriend vindt het idee van nog een kind veel minder eng en lijkt het zelfs 'leuk' te gaan vinden.
Onder de voorwaarde dat we wel gewoon leuke dingen met zijn tweeën blijven doen Mais naturellement.
Deze vakantie gaan we het er rustig over hebben, over wat praktische en financiële gevolgen zijn en hoe we een tweede kind gaan 'inpassen' in ons leven.
Ik ben heel blij! En trots op mijn man, dat hij over zijn angstheeft durven heen stappen.
Ik hoop dat het jullie ook goed gaat
Hoe gaat het met iedereen?
Goed nieuws vanaf dit front: vriend vindt het idee van nog een kind veel minder eng en lijkt het zelfs 'leuk' te gaan vinden.
Onder de voorwaarde dat we wel gewoon leuke dingen met zijn tweeën blijven doen Mais naturellement.
Deze vakantie gaan we het er rustig over hebben, over wat praktische en financiële gevolgen zijn en hoe we een tweede kind gaan 'inpassen' in ons leven.
Ik ben heel blij! En trots op mijn man, dat hij over zijn angstheeft durven heen stappen.
Ik hoop dat het jullie ook goed gaat
Today is a good day
woensdag 9 juli 2014 13:42
WAT FIJN, Glitterbom! Wat leuk voor je, dat het er dan waarschijnlijk toch van gaat komen. En het lijkt me een heerlijk vooruitzicht om komende vakantie te gaan praten over het hoe/wat/wanneer. Echt heerlijk voor je.
En hoe het met mij gaat: ik ben dus nu jaloers op Glitterbom
Zonder gekheid: het streven is om er vanavond maar weer eens naar te vragen. Het is al weer een week of 6 geleden dat we er over gesproken hebben en sindsdien is man in totaal zwijgen gehuld. Ik heb wel een paar hints gegeven, waar hij dan wel om moet lachen maar verder gebeurd er niks....... En natuurlijk heb ik me al 10000x voorgenomen er over te beginnen, maar enerzijds ben ik bang dat dat niet zo handig is en ik wil man ook niet onder druk zetten. Begrijp echt wel dat dit niet iets is waarbij je zo maar even van mening veranderd. Maar goed, we zullen zien vanavond en ik laat nog weten wat de uitkomst is.
En hoe het met mij gaat: ik ben dus nu jaloers op Glitterbom
Zonder gekheid: het streven is om er vanavond maar weer eens naar te vragen. Het is al weer een week of 6 geleden dat we er over gesproken hebben en sindsdien is man in totaal zwijgen gehuld. Ik heb wel een paar hints gegeven, waar hij dan wel om moet lachen maar verder gebeurd er niks....... En natuurlijk heb ik me al 10000x voorgenomen er over te beginnen, maar enerzijds ben ik bang dat dat niet zo handig is en ik wil man ook niet onder druk zetten. Begrijp echt wel dat dit niet iets is waarbij je zo maar even van mening veranderd. Maar goed, we zullen zien vanavond en ik laat nog weten wat de uitkomst is.
donderdag 10 juli 2014 13:57
Hai groterodesmurf, thanks voor je lieve woorden. Het heeft zoveel rust gegeven, ik kan het bijna niet uitleggen. Ik hoef niet meteen binnen no time zwanger te zijn ofzo, maar het feit dat wij hier met z'n tweeën hetzelfde over denken, wauw.
Succes met het praten met je man vanavond! Het is sowieso goed om open te zijn naar elkaar, ook al kom je er (nu) niet uit. Bij ons heeft het meer dan een jaar geduurd. Niet om je te ontmoedigen maar soms hebben dingen echt gewoon tijd nodig. Langer de tijd dan je zou willen.
Succes met het praten met je man vanavond! Het is sowieso goed om open te zijn naar elkaar, ook al kom je er (nu) niet uit. Bij ons heeft het meer dan een jaar geduurd. Niet om je te ontmoedigen maar soms hebben dingen echt gewoon tijd nodig. Langer de tijd dan je zou willen.
Today is a good day
donderdag 10 juli 2014 14:24
Wat is dat toch met die mannen? Veel vrouwen willen nu eenmaal kinderen en zij hebben in de praktijk ook het meeste ongemak en gedoe ervan. Als in een stabiele relatie de vrouw een sterke kinderwens heeft, moet een man wel heeeele goede redenen hebben om een veto uit te spreken. In de praktijk schikt een huishouden zich ook wel weer naar een kind extra.
donderdag 10 juli 2014 14:28
Maar de man moet het financieel allemaal wel ophoesten. En 2 kinderen zijn lastiger uit te besteden dan 1 als je 'ns uit eten of 'n weekend weg wil. Voor 2 kinderen kleding, eten, clubjes, studie etc. De man wil misschien zelf ook nog wat kunnen leven ipv alleen maar krom te moeten liggen voor zijn nakomelingen.
donderdag 10 juli 2014 14:33
quote:elninjoo schreef op 10 juli 2014 @ 14:28:
Maar de man moet het financieel allemaal wel ophoesten. En 2 kinderen zijn lastiger uit te besteden dan 1 als je 'ns uit eten of 'n weekend weg wil. Voor 2 kinderen kleding, eten, clubjes, studie etc. De man wil misschien zelf ook nog wat kunnen leven ipv alleen maar krom te moeten liggen voor zijn nakomelingen.Slap gelul dit. Alsof, zodra je kinderen hebt, je geen geld meer hebt voor andere zaken. Dat ligt toch echt aan de ouders zelf. En alsof de man alles moet bekostigen. Ik zie jou in álle topics dit soort dingen typen, vraag me af waar die frustraties vandaan komen. Leuk Glitterbom dat je partner een beetje van gedachten is veranderd.
Maar de man moet het financieel allemaal wel ophoesten. En 2 kinderen zijn lastiger uit te besteden dan 1 als je 'ns uit eten of 'n weekend weg wil. Voor 2 kinderen kleding, eten, clubjes, studie etc. De man wil misschien zelf ook nog wat kunnen leven ipv alleen maar krom te moeten liggen voor zijn nakomelingen.Slap gelul dit. Alsof, zodra je kinderen hebt, je geen geld meer hebt voor andere zaken. Dat ligt toch echt aan de ouders zelf. En alsof de man alles moet bekostigen. Ik zie jou in álle topics dit soort dingen typen, vraag me af waar die frustraties vandaan komen. Leuk Glitterbom dat je partner een beetje van gedachten is veranderd.
vrijdag 11 juli 2014 12:05
quote:elninjoo schreef op 10 juli 2014 @ 14:19:
Waarom blijven die mannen die geen extra kind meer willen toch russisch roulette spelen? Ze kunnen het in eigen hand hebben door zich te laten steriliseren. Bovendien blijven ze dan hun partner met rammelende eierstokken geen valse hoop meer geven.
Uit het feit dat mijn vriend dat niet wilde kun je afleiden dat hij dus niet voor de volle 100 % geen tweede kind wilde.
En dat is ook gebleken
Aanvulling: En wij harken met z'n tweeën het geld binnen en zijn met zijn tweeën verantwoordelijk voor ons huishouden.
Waarom blijven die mannen die geen extra kind meer willen toch russisch roulette spelen? Ze kunnen het in eigen hand hebben door zich te laten steriliseren. Bovendien blijven ze dan hun partner met rammelende eierstokken geen valse hoop meer geven.
Uit het feit dat mijn vriend dat niet wilde kun je afleiden dat hij dus niet voor de volle 100 % geen tweede kind wilde.
En dat is ook gebleken
Aanvulling: En wij harken met z'n tweeën het geld binnen en zijn met zijn tweeën verantwoordelijk voor ons huishouden.
Today is a good day
woensdag 3 september 2014 14:43
En dan even over mijzelf: Na mijn vorige reactie begin juli dat ik er met man over zou spreken, hebben we dat inderdaad die avond gedaan. Man was zeer negatief, was bang voor de extra tijd en moeite die een tweede kind zou kosten. En wilde eigenlijk ook niet terug naar een babytijd nu het net zo makkelijk gaat met een kind van 2. Maar hij zag dat ik hier heel verdrietig over was en hij zou er over nadenken en op terug komen. Nou, daar kon ik weer enige tijd op wachten (en van die onzinnige discussie "maar jij dat gezegd dat jij...." enz) maar afgelopen weekend heb ik het weer aangekaart en hebben we er heel goed over zitten praten. Mijn man is nog steeds bang een tweede kind alles weer op zijn kop zou zetten. Ik denk dat een tweede veel makkelijker meegaat in het ritme waar we nu in zitten. Hij was echt verbaasd dat ik het zo makkelijk zag, bij de eerste zag ik overal beren op de weg en vond hij het super eenvoudig. Maar ik kon op bijna al zijn 'zorgen' wel een antwoord of oplossing aangeven, wat hem ook weer aan het denken zette. We zijn er nog lang niet uit of er nu een tweede gaat komen of niet, maar het positieve is wel dat we nu goed in gesprek zijn. Wordt vervolgd dus......
donderdag 4 september 2014 11:45
Ik lees al een tijdje mee in dit topic en alles is zo herkenbaar.
Groterodesmurf, wat jij schrijft had een gesprek hier thuis kunnen zijn.
Onze kleine man is 2 en als man toch een tweede wil, wil niet een al te groot leeftijdsverschil, dus ik heb laatst wel even aangekaart dat een zwangerschap ook negen maanden duurt en dat je ook niet zomaar zwanger bent. Ik weet niet of man ooit nog bijdraait. Soms zou ik wel willen dat hij een antwoord gaf. Dan weet ik waar ik aan toe ben. Kan ik het een plekje geven. Voor nu houd ik hoop dat hij over een jaartje toch wel wil.
Groterodesmurf, wat jij schrijft had een gesprek hier thuis kunnen zijn.
Onze kleine man is 2 en als man toch een tweede wil, wil niet een al te groot leeftijdsverschil, dus ik heb laatst wel even aangekaart dat een zwangerschap ook negen maanden duurt en dat je ook niet zomaar zwanger bent. Ik weet niet of man ooit nog bijdraait. Soms zou ik wel willen dat hij een antwoord gaf. Dan weet ik waar ik aan toe ben. Kan ik het een plekje geven. Voor nu houd ik hoop dat hij over een jaartje toch wel wil.
donderdag 4 september 2014 11:56
quote:Glitterbom schreef op 10 juli 2014 @ 13:57:
Hai groterodesmurf, thanks voor je lieve woorden. Het heeft zoveel rust gegeven, ik kan het bijna niet uitleggen. Ik hoef niet meteen binnen no time zwanger te zijn ofzo, maar het feit dat wij hier met z'n tweeën hetzelfde over denken, wauw.
Succes met het praten met je man vanavond! Het is sowieso goed om open te zijn naar elkaar, ook al kom je er (nu) niet uit. Bij ons heeft het meer dan een jaar geduurd. Niet om je te ontmoedigen maar soms hebben dingen echt gewoon tijd nodig. Langer de tijd dan je zou willen.En je bent niet bang dat hij het alleen maar doet om jou je zin te geven en van het gezeur af te zijn?
Hai groterodesmurf, thanks voor je lieve woorden. Het heeft zoveel rust gegeven, ik kan het bijna niet uitleggen. Ik hoef niet meteen binnen no time zwanger te zijn ofzo, maar het feit dat wij hier met z'n tweeën hetzelfde over denken, wauw.
Succes met het praten met je man vanavond! Het is sowieso goed om open te zijn naar elkaar, ook al kom je er (nu) niet uit. Bij ons heeft het meer dan een jaar geduurd. Niet om je te ontmoedigen maar soms hebben dingen echt gewoon tijd nodig. Langer de tijd dan je zou willen.En je bent niet bang dat hij het alleen maar doet om jou je zin te geven en van het gezeur af te zijn?
donderdag 4 september 2014 21:46
@groterodesmurf Lief dat je vraagt hoe het gaat! Hier gaat het goed. Ongelofelijk eigenlijk, omdat 'we bezig zijn met proberen zwanger te worden'. Dat had ik een aantal maanden geleden echt niet voor mogelijk kunnen houden. Dus ik koester deze tijd, waarin het geen issue is of er wel of niet met anticonceptie gevreeën wordt. Vriend weet zelf ook niet wat de omslag bij hem heeft veroorzaakt, maar ik vind het echt bijzonder om te zien hoe relaxed hij er nu in staat. Sterker nog, nu ben ik degene die nadenkt over 'hoe we dat dan gaan doen' (allebei ZZP'er).
Wat goed dat jullie erover blijven praten. Het kost tijd om deze tegenovergestelde verwachtingen van het leven weer synchroon met elkaar te laten lopen. Het is sowieso een proces dat van beiden inzet, inlevingsvermogen en bereidheid tot acceptatie vraagt, wat de uitkomst ook wordt.
@Visils Fijn dat je steun hebt aan het topic, en vervelend dat jij in dit schuitje zit. Is de mening van jouw man nu dat hij definitief geen tweede kind wil? Of weet hij het niet? Sommige mannen zijn pas toe aan een volgende kind als het eerste kind wat ouder is. In ieder geval werkt het bij mijn vriend zo.
Ik leef met jullie mee. Ik hoop dat jullie het geduld kunnen blijven opbrengen tot jullie mannen duidelijk weten wat ze (niet) willen.
@Geordie Daar ben ik inderdaad niet bang voor.
Wat goed dat jullie erover blijven praten. Het kost tijd om deze tegenovergestelde verwachtingen van het leven weer synchroon met elkaar te laten lopen. Het is sowieso een proces dat van beiden inzet, inlevingsvermogen en bereidheid tot acceptatie vraagt, wat de uitkomst ook wordt.
@Visils Fijn dat je steun hebt aan het topic, en vervelend dat jij in dit schuitje zit. Is de mening van jouw man nu dat hij definitief geen tweede kind wil? Of weet hij het niet? Sommige mannen zijn pas toe aan een volgende kind als het eerste kind wat ouder is. In ieder geval werkt het bij mijn vriend zo.
Ik leef met jullie mee. Ik hoop dat jullie het geduld kunnen blijven opbrengen tot jullie mannen duidelijk weten wat ze (niet) willen.
@Geordie Daar ben ik inderdaad niet bang voor.
Today is a good day
woensdag 22 oktober 2014 13:13
Wilde eigenlijk even weten hoe het met Glitterbom is........
Egoverhaal: na lang praten (continu op mijn initiatief, want man praat nergens over) besloten tot het volgende: wij hebben nog 1 cryo in de vriezer liggen van onze ICSI poging en die gaan we terug laten plaatsen. Man was het met mij eens dat het te ver gaat om deze weg te gooien. Mocht ik daar niet zwanger van worden, dan is het einde verhaal. Man wil zeker niet nog een keer de medische molen is, dus dan houdt het op.
Egoverhaal: na lang praten (continu op mijn initiatief, want man praat nergens over) besloten tot het volgende: wij hebben nog 1 cryo in de vriezer liggen van onze ICSI poging en die gaan we terug laten plaatsen. Man was het met mij eens dat het te ver gaat om deze weg te gooien. Mocht ik daar niet zwanger van worden, dan is het einde verhaal. Man wil zeker niet nog een keer de medische molen is, dus dan houdt het op.
vrijdag 24 oktober 2014 20:00
Hi Groterodesmurf,
Met mij gaat het goed. Niet zwanger, maar wie weet komt dat nog. I'll count my blessings
Wat een bijzonder nieuws voor jou! Hoe voel je je eronder? Als je het leuk vindt kun je meeschrijven in het 'wachtbankje'-topic.
Ik hoop voor je dat je zwanger raakt en dat alles goed gaat met jullie.
Met mij gaat het goed. Niet zwanger, maar wie weet komt dat nog. I'll count my blessings
Wat een bijzonder nieuws voor jou! Hoe voel je je eronder? Als je het leuk vindt kun je meeschrijven in het 'wachtbankje'-topic.
Ik hoop voor je dat je zwanger raakt en dat alles goed gaat met jullie.
Today is a good day
vrijdag 24 oktober 2014 21:57
Veel herkenning hier. Ben een bekende forummer hier, maar heb even een andere nick aangemaakt. Ik heb met mijn man een zoon van 3 jaar en ben 36 jaar. Ik wil al zeker 2 jaar enorm graag een tweede kind, maar man ziet dat niet zitten. Herkenbaar, elke maand denken, 'en nu schelen ze x jaar'. De terloopse hoopgevende opmerkingen ken ik ook. Vorige maand nog, 'zullen we dan maar met de pil stoppen'? (Als reactie op de aankondiging van de zwangerschap van iemand anders). Serieus, ik was al helemaal bezig met vitamines, apps, etc. En dan doodleuk de maand erop weer met de hele waslijst aan bezwaren komen.
- ik ben bang voor je gezondheid (ik heb hypertensie en loop daardoor een iets verhoogd risico op problemen rondom de bloeddruk tijdens de zwangerschap. De zwangerschap van mijn zoon verliep echter geheel normaal, geen klachten, geen dag misselijk, netjes tot en met 34 weken volledig gewerkt, bevalling zwaar maar niet traumatisch)
- het gaat nu net zo goed, alles op de rit
- ik weet al hoe het is om vader te zijn, ik heb het nu allemaal een keer meegemaakt, het is goed zo
- ik vind dat we het nu al zo druk hebben (ik werk 36 uur, hij ook zoiets, maar heeft sinds 2 jaar een eigen zaak wat wel een grote verantwoordelijkheid is).
- ik vind onze relatie nu goed, maar het is een tijd minder gegaan, ik wilde toen om die reden ook geen kind met je (ouch).
- ik wil niet meer terug naar af (compleet hulpeloze baby). Onze eerste was een super makkelijke baby, lekker lachen en veel slapen. Volledig gezond en perfect.
Tja, allemaal heel redelijke argumenten. Als ik het zo lees denk ik, waarom zou ook maar iemand nog een kind nemen? Maar mijn gevoel zegt iets heel anders
Wat ik vooral moeilijk vind is mezelf wegcijferen. Ik loop soms op mijn tenen. Elke rimpeling kan 'munitie' zijn voor mijn vriend om nog eens te onderstrepen waarom NIET. Een stressige week, een paar slechte nachten, een lastige zoon. Ja hoor: tweede kind, slecht idee. 'En jij wou nog een tweede!!' hoor ik dan soms, een beetje schamper. Zo pijnlijk.
- ik ben bang voor je gezondheid (ik heb hypertensie en loop daardoor een iets verhoogd risico op problemen rondom de bloeddruk tijdens de zwangerschap. De zwangerschap van mijn zoon verliep echter geheel normaal, geen klachten, geen dag misselijk, netjes tot en met 34 weken volledig gewerkt, bevalling zwaar maar niet traumatisch)
- het gaat nu net zo goed, alles op de rit
- ik weet al hoe het is om vader te zijn, ik heb het nu allemaal een keer meegemaakt, het is goed zo
- ik vind dat we het nu al zo druk hebben (ik werk 36 uur, hij ook zoiets, maar heeft sinds 2 jaar een eigen zaak wat wel een grote verantwoordelijkheid is).
- ik vind onze relatie nu goed, maar het is een tijd minder gegaan, ik wilde toen om die reden ook geen kind met je (ouch).
- ik wil niet meer terug naar af (compleet hulpeloze baby). Onze eerste was een super makkelijke baby, lekker lachen en veel slapen. Volledig gezond en perfect.
Tja, allemaal heel redelijke argumenten. Als ik het zo lees denk ik, waarom zou ook maar iemand nog een kind nemen? Maar mijn gevoel zegt iets heel anders
Wat ik vooral moeilijk vind is mezelf wegcijferen. Ik loop soms op mijn tenen. Elke rimpeling kan 'munitie' zijn voor mijn vriend om nog eens te onderstrepen waarom NIET. Een stressige week, een paar slechte nachten, een lastige zoon. Ja hoor: tweede kind, slecht idee. 'En jij wou nog een tweede!!' hoor ik dan soms, een beetje schamper. Zo pijnlijk.
zaterdag 25 oktober 2014 14:43
Hi Elninjaa (hilarische nepnick )
Wat klote zeg. Weet je: argumenten tegen, ze zijn allemaal waar. Net zoals jij ongetwijfeld 100 argumenten vóór kunt bedenken die allemaal waar zijn.
Je kunt alle 'rationele argumenten' op die manier wegstrepen tegen elkaar.
In essentie wil jij het gewoon vanuit het diepst van je hart wél, en hij, nou ja, hij zegt van niet, maar voelt zich daar blijkbaar niet overtuigd genoeg van en dropt dus af en toe hints die iets anders zeggen.
Het feit dat jij op je tenen loopt vind ik verdrietig. Tijd voor een goed gesprek zou ik zeggen. Want of je nu uiteindelijk wel of niet voor een tweede kind gaat, zaak is dat je daarover on the same page bent. En elkaars verdriet of angst erkent. Sterkte!
Wat klote zeg. Weet je: argumenten tegen, ze zijn allemaal waar. Net zoals jij ongetwijfeld 100 argumenten vóór kunt bedenken die allemaal waar zijn.
Je kunt alle 'rationele argumenten' op die manier wegstrepen tegen elkaar.
In essentie wil jij het gewoon vanuit het diepst van je hart wél, en hij, nou ja, hij zegt van niet, maar voelt zich daar blijkbaar niet overtuigd genoeg van en dropt dus af en toe hints die iets anders zeggen.
Het feit dat jij op je tenen loopt vind ik verdrietig. Tijd voor een goed gesprek zou ik zeggen. Want of je nu uiteindelijk wel of niet voor een tweede kind gaat, zaak is dat je daarover on the same page bent. En elkaars verdriet of angst erkent. Sterkte!
Today is a good day
zondag 26 oktober 2014 10:34
Lijk verder niet op de originele forummer hoor
Dank voor je lieve woorden. Ik realiseer me wel dat wat ik heb, goed is. Ik ben gelukkig in mijn relatie en blij met ons kind. Wil niks doen om sat alles in gevaar te brengen. Wil nu wel proberen om niet in een niemandsland te blijven hangen. Want onbewust maak ik nu wel (of juist geen) beslissingen over dingen die samenhangen met wel of niet nog een keer zwanger worden. Denk aan bijvoorbeeld solliciteren. Ik vind baan ietwat saai, maar heb wél een vast contract en flexibel in te delen uren.
Over dat op mijn tenen lopen ga ik wel snel aansnijden, want ik voel me helemaal klem zitten en dat voelt niet goed. Het juiste moment zoekwn is lastig omdat vriend op dit moment 70 uur per week maakt en daar heel gestrest over is.
Dank voor je lieve woorden. Ik realiseer me wel dat wat ik heb, goed is. Ik ben gelukkig in mijn relatie en blij met ons kind. Wil niks doen om sat alles in gevaar te brengen. Wil nu wel proberen om niet in een niemandsland te blijven hangen. Want onbewust maak ik nu wel (of juist geen) beslissingen over dingen die samenhangen met wel of niet nog een keer zwanger worden. Denk aan bijvoorbeeld solliciteren. Ik vind baan ietwat saai, maar heb wél een vast contract en flexibel in te delen uren.
Over dat op mijn tenen lopen ga ik wel snel aansnijden, want ik voel me helemaal klem zitten en dat voelt niet goed. Het juiste moment zoekwn is lastig omdat vriend op dit moment 70 uur per week maakt en daar heel gestrest over is.
zondag 26 oktober 2014 10:42
Is het een man die bij je blijft mocht je toch zwanger worden, dan gewoon lekker zwanger worden. Mocht het een type zijn dat de benen dan zal nemen, dan niet doen. Andere groeit het kind zonder vader op en dat moet je ook noet willen. Veel mannen zijn bang voor het onbekende, als die kleine er straks is, zijn ze weer helemaal verliefd.
Dus gewoon doen. En het er zeker niet bij laten zitten. Heb net iets te vaak gezien dat mannen rond de middelbare leeftijd er met een jonge griet vandoor gaan. Zit jij daar, in de overgang, en met een kinderwens die je voor hem hebt opgegeven.
Dus gewoon doen. En het er zeker niet bij laten zitten. Heb net iets te vaak gezien dat mannen rond de middelbare leeftijd er met een jonge griet vandoor gaan. Zit jij daar, in de overgang, en met een kinderwens die je voor hem hebt opgegeven.
zondag 26 oktober 2014 10:44
quote:carpe_diem schreef op 26 oktober 2014 @ 10:42:
Is het een man die bij je blijft mocht je toch zwanger worden, dan gewoon lekker zwanger worden. Mocht het een type zijn dat de benen dan zal nemen, dan niet doen. Andere groeit het kind zonder vader op en dat moet je ook noet willen. Veel mannen zijn bang voor het onbekende, als die kleine er straks is, zijn ze weer helemaal verliefd.
Dus gewoon doen. En het er zeker niet bij laten zitten. Heb net iets te vaak gezien dat mannen rond de middelbare leeftijd er met een jonge griet vandoor gaan. Zit jij daar, in de overgang, en met een kinderwens die je voor hem hebt opgegeven.Vrouwen als jou zullen er wel mede de reden van zijn dat mannen met jonge kinderen zo massaal vreemd gaan. Dan blijft er toch NUL respect meer over voor je vrouw als die je er zo in luist? Overigens zijn mannen die zich niet laten steriliseren ook dom natuurlijk, want vrouwen zijn blijkbaar niet te vertrouwen op dit gebied.
Is het een man die bij je blijft mocht je toch zwanger worden, dan gewoon lekker zwanger worden. Mocht het een type zijn dat de benen dan zal nemen, dan niet doen. Andere groeit het kind zonder vader op en dat moet je ook noet willen. Veel mannen zijn bang voor het onbekende, als die kleine er straks is, zijn ze weer helemaal verliefd.
Dus gewoon doen. En het er zeker niet bij laten zitten. Heb net iets te vaak gezien dat mannen rond de middelbare leeftijd er met een jonge griet vandoor gaan. Zit jij daar, in de overgang, en met een kinderwens die je voor hem hebt opgegeven.Vrouwen als jou zullen er wel mede de reden van zijn dat mannen met jonge kinderen zo massaal vreemd gaan. Dan blijft er toch NUL respect meer over voor je vrouw als die je er zo in luist? Overigens zijn mannen die zich niet laten steriliseren ook dom natuurlijk, want vrouwen zijn blijkbaar niet te vertrouwen op dit gebied.
zondag 26 oktober 2014 13:02
Ik vind het erg spannend en mijn gevoelens gaan alle kanten op. Ik probeer mezelf af te sluiten voor alles. Die embryo wordt woensdag terug geplaatst en daarna is het afwachten. Het is ondertussen totaal geen gespreksonderwerp meer tussen man en mij. Enerzijds omdat hij toch al niet zo'n prater is, anderzijds omdat ik elk gesprek dat in die richting gaat nu afkap. Aan de ene kant ben ik oh zo blij met de mogelijkheid die ik krijg, waar dus ook meteen enorm veel druk op ligt (want als deze embryo niet blijft zitten is het einde verhaal) maar aan de andere kant vraag ik me wel af of het nu wel juist is. Wat als mijn man - ondanks dat hij achter deze poging staat - straks toch niet blij is als ik wel zwanger ben? Ik ben enorm aan het invullen voor mijn man en maak mezelf daar behoorlijk gek me. Maar ik sta nog steeds 100% achter deze poging, aangezien mijn man wel zijn fiat hiervoor gegeven heeft. Het is niet anders......
@ Elninjaa: zoooo herkenbaar. Ik vlieg op als er iets met ons (eerste) kind is, probeer alle zorgen en acties bij mijn man weg te houden zodat hij enkel van kind geniet en niet de lasten (luiers verschonen, vroeg uit bed, van creche ophalen indien ziek etc) heeft.....Ben inderdaad als de dood dat hij gaat beginnen over hoe zwaar, belemmerend en lastig een kind kan zijn.
@ Elninjaa: zoooo herkenbaar. Ik vlieg op als er iets met ons (eerste) kind is, probeer alle zorgen en acties bij mijn man weg te houden zodat hij enkel van kind geniet en niet de lasten (luiers verschonen, vroeg uit bed, van creche ophalen indien ziek etc) heeft.....Ben inderdaad als de dood dat hij gaat beginnen over hoe zwaar, belemmerend en lastig een kind kan zijn.
