Kinderen
alle pijlers
Hobby's van de kinderen - hoe doen jullie het toch?
dinsdag 8 juli 2014 20:18
Ik heb drie kindjes (8, 4 en 1) en ik vind het allemaal niet zo vanzelfsprekend
Om te beginnen al: mijn oudste heeft geen doorzettingsvermogen. Wat inhoudt dat ze na de eerste paar maanden van enthousiasme wil stoppen en door naar het volgende (ballet te streng, schaatsen te koud, paardrijden te eng, tennis te saai, kunstklas te gereglementeerd, zwemmen te moeilijk, turnen te eng en met dansen voelde ze zich niet fijn tussen de andere kinderen...)
Ik vind dat ze haar jaar af moet maken (of de periode waarvoor betaald is) maar ik begin er ook gewoon erg moe van te worden dat we steeds kapitalen neerleggen voor clubs, lessen en materialen en alle kansen geven en dat je haar na 3 tot 6 maanden zeurend en dreinend weg moet brengen. En het komt gewoon neer op een teleurstelling waar ze zich niet over kan zetten, een keer gevallen of een les waar ze niet naar haar eigen maatstaven gepresteerd heeft en ze laat gelijk de moed zakken en de interesse is weg.
Het tweede ding waarvan ik nogal word is WTF doen andere moeders toch met hun andere kinderen????
Sta je daar met je kinderen die je niet bezig kunt houden, die uit vermoeidheid en/of verveling beginnen te kwallen of te krijsen of te zeuren,.. of ik knalrood van schaamte en witheet van irritatie, of de mensen daar die je kinderen aanspreken waardoor je enerzijds je kinderen vervloekt, anderzijds het liefst voor je kind zou opkomen (een dreumes uitfoeteren die het open stuk naar de achterkant van de bar induikt... really?!) en je ook nog de slechtste moeder ter wereld voelt dat jouw kinderen de boel verstieren en die van anderen -op dat moment tenminste - niet. Regelen jullie voor al die lesjes oppas? Ga je doelloos met de andere kinderen in de auto rondjes rijden tot je andere kind weer opgehaald kan worden? Kortom: HOE DOEN JULLIE DAT TOCH?!
Om te beginnen al: mijn oudste heeft geen doorzettingsvermogen. Wat inhoudt dat ze na de eerste paar maanden van enthousiasme wil stoppen en door naar het volgende (ballet te streng, schaatsen te koud, paardrijden te eng, tennis te saai, kunstklas te gereglementeerd, zwemmen te moeilijk, turnen te eng en met dansen voelde ze zich niet fijn tussen de andere kinderen...)
Ik vind dat ze haar jaar af moet maken (of de periode waarvoor betaald is) maar ik begin er ook gewoon erg moe van te worden dat we steeds kapitalen neerleggen voor clubs, lessen en materialen en alle kansen geven en dat je haar na 3 tot 6 maanden zeurend en dreinend weg moet brengen. En het komt gewoon neer op een teleurstelling waar ze zich niet over kan zetten, een keer gevallen of een les waar ze niet naar haar eigen maatstaven gepresteerd heeft en ze laat gelijk de moed zakken en de interesse is weg.
Het tweede ding waarvan ik nogal word is WTF doen andere moeders toch met hun andere kinderen????
Sta je daar met je kinderen die je niet bezig kunt houden, die uit vermoeidheid en/of verveling beginnen te kwallen of te krijsen of te zeuren,.. of ik knalrood van schaamte en witheet van irritatie, of de mensen daar die je kinderen aanspreken waardoor je enerzijds je kinderen vervloekt, anderzijds het liefst voor je kind zou opkomen (een dreumes uitfoeteren die het open stuk naar de achterkant van de bar induikt... really?!) en je ook nog de slechtste moeder ter wereld voelt dat jouw kinderen de boel verstieren en die van anderen -op dat moment tenminste - niet. Regelen jullie voor al die lesjes oppas? Ga je doelloos met de andere kinderen in de auto rondjes rijden tot je andere kind weer opgehaald kan worden? Kortom: HOE DOEN JULLIE DAT TOCH?!
vrijdag 11 juli 2014 08:37
Ik heb maar 1 kind, dus hoe andere dan doen met hun andere ouders weet ik niet. Mijn dochter is bijna 4 en gaat straks op zwemles. Dat heeft ze niet zelf gekozen, maar ik wil dat ze eerst haar zwemdiploma haalt. Zolang ze geen zwemdiploma heeft gaat ze niet op een andere sport. Daarnaast gaat ze straks op kleuter muziek. (1x per week 45minuten) Ook dit heb ik gewoon voor haar uitgekozen. Ik ga mijn dochter van 4 echt nog niet laten kiezen waar ze op wil.
vrijdag 11 juli 2014 08:40
quote:hannah1980 schreef op 11 juli 2014 @ 08:11:
[...]Ik vraag me wel af waar zo'n enorme prestatiedrang en faalangst bij een 8-jarige vandaan komen? Misschien eens kritisch naar jullie opvoeding kijken?Faalangst is meestal het gevolg van ervaringen die een kind opdoet. Als dingen altijd makkelijk gaan en een kind dat gewend is kan het heel veel weerstand voelen op het moment dat ze ergens voor moeten gaan oefenene. Het idee van moeten werken om iets te leren kennen ze niet en dat 'iets niet ineens kunnen' kan dan heel snel uitmonden in faalangst. Het kan een stukje opvoeding zijn, maar het dat hoeft helemaal niet. Kan ook prima het resultaat zijn van veel dingen snel kunnen/oppikken.
[...]Ik vraag me wel af waar zo'n enorme prestatiedrang en faalangst bij een 8-jarige vandaan komen? Misschien eens kritisch naar jullie opvoeding kijken?Faalangst is meestal het gevolg van ervaringen die een kind opdoet. Als dingen altijd makkelijk gaan en een kind dat gewend is kan het heel veel weerstand voelen op het moment dat ze ergens voor moeten gaan oefenene. Het idee van moeten werken om iets te leren kennen ze niet en dat 'iets niet ineens kunnen' kan dan heel snel uitmonden in faalangst. Het kan een stukje opvoeding zijn, maar het dat hoeft helemaal niet. Kan ook prima het resultaat zijn van veel dingen snel kunnen/oppikken.
vrijdag 11 juli 2014 08:50
quote:koekkie schreef op 11 juli 2014 @ 08:12:
Zo jong en dan al die sporten al uitgeprobeerd?
Hier mochten ze pas op een sport wanneer ze hun zwemdiploma hadden. Dat was pas toen ze 7 jaar waren.
Dat maakt natuurlijk ook nigal uit. Mijn kinderen hadden beiden met 5 jaar hun diploma's. Dan heb je al 2 jaar extra tijd om dingen uit te proberen.
Dochter heeft eerst op kleutergym (later turnen) gezeten en toen ze dat niet meer leuk vond is ze gaan basketballen. Ze was toen bijna 7 en zit daar nu 2,5 jaar later nog op. Inmiddels 2x per week trainen en in het weekend een wedstrijd. En de afgelopen twee jaar heeft dochte op muziekles gezeten (1 algemeen jaar, 1 jaar slagwerk), maar daar stopt ze nu mee.
Zoon heeft een jaar judo gedaan, is daar nu mee gestopt en heeft na een aantal proeflessen besloten dat hij wil honkballen volgend jaar. 1x trainen per week en 1 wedstrijd in het weekend. Daarnaast traint hij 1x per week voor de leuk mee bij basketbal.
Beiden doen regelmatig een cursus via school en komend jaar willen ze kijken of ze samen bij de reddingsbrigade aan reddend zwemmen kunnen beginnen. Prima wat mij betreft.
Oo zich doen ze dus best veel, maar tegelijk ze kunnen hier na school altijd naar huis, dus er blijft zat tijd over om af te spreken. En vanaf vrij jong (bij zoon van bijna 7 nu ook al) zijn de meeste sporten in de late middag of het bein van de avond, dan kunnen ze dus eerst buitenspelen/afspreken en na het eten sporten.
Zo jong en dan al die sporten al uitgeprobeerd?
Hier mochten ze pas op een sport wanneer ze hun zwemdiploma hadden. Dat was pas toen ze 7 jaar waren.
Dat maakt natuurlijk ook nigal uit. Mijn kinderen hadden beiden met 5 jaar hun diploma's. Dan heb je al 2 jaar extra tijd om dingen uit te proberen.
Dochter heeft eerst op kleutergym (later turnen) gezeten en toen ze dat niet meer leuk vond is ze gaan basketballen. Ze was toen bijna 7 en zit daar nu 2,5 jaar later nog op. Inmiddels 2x per week trainen en in het weekend een wedstrijd. En de afgelopen twee jaar heeft dochte op muziekles gezeten (1 algemeen jaar, 1 jaar slagwerk), maar daar stopt ze nu mee.
Zoon heeft een jaar judo gedaan, is daar nu mee gestopt en heeft na een aantal proeflessen besloten dat hij wil honkballen volgend jaar. 1x trainen per week en 1 wedstrijd in het weekend. Daarnaast traint hij 1x per week voor de leuk mee bij basketbal.
Beiden doen regelmatig een cursus via school en komend jaar willen ze kijken of ze samen bij de reddingsbrigade aan reddend zwemmen kunnen beginnen. Prima wat mij betreft.
Oo zich doen ze dus best veel, maar tegelijk ze kunnen hier na school altijd naar huis, dus er blijft zat tijd over om af te spreken. En vanaf vrij jong (bij zoon van bijna 7 nu ook al) zijn de meeste sporten in de late middag of het bein van de avond, dan kunnen ze dus eerst buitenspelen/afspreken en na het eten sporten.
vrijdag 11 juli 2014 08:50
quote:fluttershy schreef op 11 juli 2014 @ 08:16:
[...]
Ze heeft ook een soort kunstklas gedaan, je weet wel, tekenen, schilderen, inktpen, kleien, plakwerkjes,.. maar dat viel tegen want ze dacht dat ze met al die materialen gewoon los mocht gaan in het atelier maar het waren opdrachten
Misschien vindt ze het ook wel veel leuker om haar eigen gang te gaan dan al die gestructureerde en voorgeprogrammeerde activiteiten te doen.
[...]
Ze heeft ook een soort kunstklas gedaan, je weet wel, tekenen, schilderen, inktpen, kleien, plakwerkjes,.. maar dat viel tegen want ze dacht dat ze met al die materialen gewoon los mocht gaan in het atelier maar het waren opdrachten
Misschien vindt ze het ook wel veel leuker om haar eigen gang te gaan dan al die gestructureerde en voorgeprogrammeerde activiteiten te doen.
vrijdag 11 juli 2014 08:52
quote:Noesa schreef op 09 juli 2014 @ 01:03:
[...]
There you go. Je kinderen zijn niet het probleem, jij maakt het probleem. Kinderen zijn fladderaars en weten niet dat als ze iets drie keer leuk vinden, er van ze verwacht wordt dat ze het 12 maanden leuk vinden (want mama heeft betaald).
Niet je kind kan zich niet 'over de teleurstelling heenzetten' (jawel hoor, kan ze prima: ze gaat gewoon niet meer), maar jij kan het niet.
Ja, ik vind het best een probleem als je kind geen enkele sport of hobby langer dan 6 maanden vol kan houden, shoot me
Ik vind het getuigen van een gebrek aan doorzettingsvermogen om op (in mijn ogen) futiliteiten af te haken. MIJ lijkt het vrij logisch dat je na drie schaatslessen geen dubbele axel kan springen en dat het koud is op de ijsbaan, IK vind het vreemd om te willen stoppen als je plezier hebt in twee zwemslagen en de derde wat meer moeite kost om aan te leren en IK snap niet waarom je zodra er 1 les minder gaat gelijk de hele sport niet meer leuk vindt. En IK snap al helemaal niet waarom je als je geen zin hebt in tennis oppert dat je misschien wel weer kunt gaan schaatsen, want die dubbele axel kan je dan nog steeds niet en ijs blijft koud. Maar misschien schiet ik daarbij gewoon tekort in inlevingsvermogen dus help me dan aub op weg.
Ik vind de optie om afspraken te maken voor 6 maanden wel een goede tussenweg trouwens.
[...]
There you go. Je kinderen zijn niet het probleem, jij maakt het probleem. Kinderen zijn fladderaars en weten niet dat als ze iets drie keer leuk vinden, er van ze verwacht wordt dat ze het 12 maanden leuk vinden (want mama heeft betaald).
Niet je kind kan zich niet 'over de teleurstelling heenzetten' (jawel hoor, kan ze prima: ze gaat gewoon niet meer), maar jij kan het niet.
Ja, ik vind het best een probleem als je kind geen enkele sport of hobby langer dan 6 maanden vol kan houden, shoot me
Ik vind het getuigen van een gebrek aan doorzettingsvermogen om op (in mijn ogen) futiliteiten af te haken. MIJ lijkt het vrij logisch dat je na drie schaatslessen geen dubbele axel kan springen en dat het koud is op de ijsbaan, IK vind het vreemd om te willen stoppen als je plezier hebt in twee zwemslagen en de derde wat meer moeite kost om aan te leren en IK snap niet waarom je zodra er 1 les minder gaat gelijk de hele sport niet meer leuk vindt. En IK snap al helemaal niet waarom je als je geen zin hebt in tennis oppert dat je misschien wel weer kunt gaan schaatsen, want die dubbele axel kan je dan nog steeds niet en ijs blijft koud. Maar misschien schiet ik daarbij gewoon tekort in inlevingsvermogen dus help me dan aub op weg.
Ik vind de optie om afspraken te maken voor 6 maanden wel een goede tussenweg trouwens.
vrijdag 11 juli 2014 08:52
Die van mijn zitten allebei op scouting en zoon zit daarnaast nog op judo. Die sputtert soms wat dat hij geen zin meer heeft, maar nu hij vorige week zijn groene band heeft gehaald is hij toch wel weer gemotiveerd. Voor mijn dochter zijn wel nog zoekende, die twijfelt tussen streetdance en atletiek. Hardlopen vindt ze erg leuk. Ik heb de afspraak met ze dat, als ze ergens op gaan, ze dat een jaar blijven doen en dat ik niet van plan ben te switchen van sport omdat ze er na 3 maanden geen zin meer in hebben.
vrijdag 11 juli 2014 08:53
quote:fluttershy schreef op 11 juli 2014 @ 08:28:
[...]
als zij maar happy is. En zij is alleen happy als ze kan laten zien hoe goed ze is dus krijgt ze van ons alle kansen die ze wil om zich te ontwikkelen. Daaruit spreekt naar mijn mening een nogal overspannen verwachting. Je dochter heeft al jarenlang laten merken dat ze de meeste clubjes niet leuk vindt. Misschien wil ze heel andere dingen of misschien is ze nog te jong voor zoveel verplichte activiteiten. Wat wordt er nu ontwikkeld nu ze aan van alles begint en met alles snel weer stopt?
[...]
als zij maar happy is. En zij is alleen happy als ze kan laten zien hoe goed ze is dus krijgt ze van ons alle kansen die ze wil om zich te ontwikkelen. Daaruit spreekt naar mijn mening een nogal overspannen verwachting. Je dochter heeft al jarenlang laten merken dat ze de meeste clubjes niet leuk vindt. Misschien wil ze heel andere dingen of misschien is ze nog te jong voor zoveel verplichte activiteiten. Wat wordt er nu ontwikkeld nu ze aan van alles begint en met alles snel weer stopt?
vrijdag 11 juli 2014 09:02
quote:hannah1980 schreef op 11 juli 2014 @ 08:50:
[...]
Misschien vindt ze het ook wel veel leuker om haar eigen gang te gaan dan al die gestructureerde en voorgeprogrammeerde activiteiten te doen.
Misschien wel, maar thuis duikt ze voor de tv of op haar Nintendo. Knutselmateriaal is er genoeg maar ik ben er zelf een enorme kluns in en veel creatieve inspiratie kan ik haar niet geven om wat te doen en ze is nog te jong om er uit zichzelf iets van te maken. Dus knutselen thuis is saai. Grote tuin is aanwezig en bij mooi weer speelt ze soms wel op de trampoline. Pony staat in de tuin maar doet ze verder niet veel mee.
Bovendien vindt ze het de eerste maanden vaak wel heel leuk - doorgaans tot de eerste hindernis eraan komt die overwonnen moet worden. Dus ik denk dat het probleem niet zo zit in het gestructureerde lesprogramma of de lesgever of mijn opvoeding, maar dat ze moet leren dat het soms even duurt voordat je iets onder de knie krijgt, en dat dat niet betekent dat je het niet kunt, er geen talent voor hebt of dat je een loser bent. Maar dat is mijn gedachte erbij.
[...]
Misschien vindt ze het ook wel veel leuker om haar eigen gang te gaan dan al die gestructureerde en voorgeprogrammeerde activiteiten te doen.
Misschien wel, maar thuis duikt ze voor de tv of op haar Nintendo. Knutselmateriaal is er genoeg maar ik ben er zelf een enorme kluns in en veel creatieve inspiratie kan ik haar niet geven om wat te doen en ze is nog te jong om er uit zichzelf iets van te maken. Dus knutselen thuis is saai. Grote tuin is aanwezig en bij mooi weer speelt ze soms wel op de trampoline. Pony staat in de tuin maar doet ze verder niet veel mee.
Bovendien vindt ze het de eerste maanden vaak wel heel leuk - doorgaans tot de eerste hindernis eraan komt die overwonnen moet worden. Dus ik denk dat het probleem niet zo zit in het gestructureerde lesprogramma of de lesgever of mijn opvoeding, maar dat ze moet leren dat het soms even duurt voordat je iets onder de knie krijgt, en dat dat niet betekent dat je het niet kunt, er geen talent voor hebt of dat je een loser bent. Maar dat is mijn gedachte erbij.
vrijdag 11 juli 2014 09:09
quote:fluttershy schreef op 11 juli 2014 @ 08:52:
[...]
Ja, ik vind het best een probleem als je kind geen enkele sport of hobby langer dan 6 maanden vol kan houden, shoot me
Ik vind het getuigen van een gebrek aan doorzettingsvermogen om op (in mijn ogen) futiliteiten af te haken. MIJ lijkt het vrij logisch dat je na drie schaatslessen geen dubbele axel kan springen en dat het koud is op de ijsbaan, IK vind het vreemd om te willen stoppen als je plezier hebt in twee zwemslagen en de derde wat meer moeite kost om aan te leren en IK snap niet waarom je zodra er 1 les minder gaat gelijk de hele sport niet meer leuk vindt. En IK snap al helemaal niet waarom je als je geen zin hebt in tennis oppert dat je misschien wel weer kunt gaan schaatsen, want die dubbele axel kan je dan nog steeds niet en ijs blijft koud. Maar misschien schiet ik daarbij gewoon tekort in inlevingsvermogen dus help me dan aub op weg.
Ik vind de optie om afspraken te maken voor 6 maanden wel een goede tussenweg trouwens.
Ik vind het helemaal niet vreemd klinken voor een achtjarige. Is volgens mij heel gewoon dat fladderige. Het zijn allemaal dingen die ze nog moet leren: keuzes maken, consequenties ervaren, doorzetten...
En ik vind ook niet dat jij het helemaal verkeerd doet. Ik denk dat het prima is voor haar om te ervaren dat als je voor iets kiest, je dan toch eventjes moet doorzetten. Of even helemaal niets doen zoals werd geopperd.
Dat het niet altijd even leuk is voor beide partijen snap ik ook, maar hee - niemand heeft gezegd dat opvoeden (en opgroeien) altijd leuk is (en moet zijn!).
[...]
Ja, ik vind het best een probleem als je kind geen enkele sport of hobby langer dan 6 maanden vol kan houden, shoot me
Ik vind het getuigen van een gebrek aan doorzettingsvermogen om op (in mijn ogen) futiliteiten af te haken. MIJ lijkt het vrij logisch dat je na drie schaatslessen geen dubbele axel kan springen en dat het koud is op de ijsbaan, IK vind het vreemd om te willen stoppen als je plezier hebt in twee zwemslagen en de derde wat meer moeite kost om aan te leren en IK snap niet waarom je zodra er 1 les minder gaat gelijk de hele sport niet meer leuk vindt. En IK snap al helemaal niet waarom je als je geen zin hebt in tennis oppert dat je misschien wel weer kunt gaan schaatsen, want die dubbele axel kan je dan nog steeds niet en ijs blijft koud. Maar misschien schiet ik daarbij gewoon tekort in inlevingsvermogen dus help me dan aub op weg.
Ik vind de optie om afspraken te maken voor 6 maanden wel een goede tussenweg trouwens.
Ik vind het helemaal niet vreemd klinken voor een achtjarige. Is volgens mij heel gewoon dat fladderige. Het zijn allemaal dingen die ze nog moet leren: keuzes maken, consequenties ervaren, doorzetten...
En ik vind ook niet dat jij het helemaal verkeerd doet. Ik denk dat het prima is voor haar om te ervaren dat als je voor iets kiest, je dan toch eventjes moet doorzetten. Of even helemaal niets doen zoals werd geopperd.
Dat het niet altijd even leuk is voor beide partijen snap ik ook, maar hee - niemand heeft gezegd dat opvoeden (en opgroeien) altijd leuk is (en moet zijn!).
vrijdag 11 juli 2014 09:15
quote:hannah1980 schreef op 11 juli 2014 @ 08:53:
[...]
Daaruit spreekt naar mijn mening een nogal overspannen verwachting. Je dochter heeft al jarenlang laten merken dat ze de meeste clubjes niet leuk vindt. Misschien wil ze heel andere dingen of misschien is ze nog te jong voor zoveel verplichte activiteiten. Wat wordt er nu ontwikkeld nu ze aan van alles begint en met alles snel weer stopt?
Hoho, van mij hoeft ze helemaal niks. Niet op een clubje en niet presteren. Het enige waar ik een grens trek is dat ze niet buiten schooltijd de hele tijd tv-kijkt of op de Nintendo zit, maar dat lijkt me normaal.
Als ik dochterlief haar zin gegeven had voor komend jaar dan ging ze twee keer per week zwemmen, een keer per week paardrijden op de manege, een keer per week naar de ponyclub, een keer per week dansen met haar beste vriendin die daar zelf alweer mee gestopt is, en eens per week op viool- of gitaarles (waarvoor ze dan ook nog dagelijks moet gaan oefenen). Leek me een beetje veel, zeker aangezien ze komend schooljaar ook nog op bijles moet van het CLB vanwege vermoedelijke dyslexie/dyscalculie.
Ze wil het allemaal zelf, haar beginenthousiasme is sterk, maar ze haakt af als ze ontdekt dat de kans dat ze de nieuwe Inge de Bruyn, Anky van Grunsven, Beyonce of Lisanne Soeterboek is, wel heel erg klein is. Van mij hoeft ze dat ook helemaal niet te worden maar die verwachting legt ze zichzelf op. En het belonen van het proces ipv het resultaat (wat wij proberen om haar prestatiedrang een beetje te temperen) heeft ook geen enkel effect lijkt het.
[...]
Daaruit spreekt naar mijn mening een nogal overspannen verwachting. Je dochter heeft al jarenlang laten merken dat ze de meeste clubjes niet leuk vindt. Misschien wil ze heel andere dingen of misschien is ze nog te jong voor zoveel verplichte activiteiten. Wat wordt er nu ontwikkeld nu ze aan van alles begint en met alles snel weer stopt?
Hoho, van mij hoeft ze helemaal niks. Niet op een clubje en niet presteren. Het enige waar ik een grens trek is dat ze niet buiten schooltijd de hele tijd tv-kijkt of op de Nintendo zit, maar dat lijkt me normaal.
Als ik dochterlief haar zin gegeven had voor komend jaar dan ging ze twee keer per week zwemmen, een keer per week paardrijden op de manege, een keer per week naar de ponyclub, een keer per week dansen met haar beste vriendin die daar zelf alweer mee gestopt is, en eens per week op viool- of gitaarles (waarvoor ze dan ook nog dagelijks moet gaan oefenen). Leek me een beetje veel, zeker aangezien ze komend schooljaar ook nog op bijles moet van het CLB vanwege vermoedelijke dyslexie/dyscalculie.
Ze wil het allemaal zelf, haar beginenthousiasme is sterk, maar ze haakt af als ze ontdekt dat de kans dat ze de nieuwe Inge de Bruyn, Anky van Grunsven, Beyonce of Lisanne Soeterboek is, wel heel erg klein is. Van mij hoeft ze dat ook helemaal niet te worden maar die verwachting legt ze zichzelf op. En het belonen van het proces ipv het resultaat (wat wij proberen om haar prestatiedrang een beetje te temperen) heeft ook geen enkel effect lijkt het.
vrijdag 11 juli 2014 09:22
quote:koekkie schreef op 11 juli 2014 @ 08:12:
Hier heb je trouwens ook via de school een soort sportpaspoort dat kinderen allerlei sporten mogen uitproberen. Het is een soort strippenkaart. Misschien is dat een idee?Dat is er nog niet maar ik vind dit wel een heel goed voorstel om in te brengen bij het oudercomite van school. Wie weet wat er opgezet kan worden ism de lokale sportclubs!
Hier heb je trouwens ook via de school een soort sportpaspoort dat kinderen allerlei sporten mogen uitproberen. Het is een soort strippenkaart. Misschien is dat een idee?Dat is er nog niet maar ik vind dit wel een heel goed voorstel om in te brengen bij het oudercomite van school. Wie weet wat er opgezet kan worden ism de lokale sportclubs!
vrijdag 11 juli 2014 09:30
quote:hannah1980 schreef op 11 juli 2014 @ 08:11:
[...]
Ik vraag me wel af waar zo'n enorme prestatiedrang en faalangst bij een 8-jarige vandaan komen? Misschien eens kritisch naar jullie opvoeding kijken?
Ik zou er hier al te zwaar aan tillen eigenlijk.
Sommige kinderen zijn gewoon perfectionistisch. Ik was dat zelf ook, en mijn ouders waren verre van prestatiegericht!
Misschien teveel TV gekeken, waar de hoofdpersoon altijd een soort van 'chosen one' is en hem of haar de basics heel makkelijk af gaan, (zoals Harry Potter) en dan misschien denken dat het in het echte leven ook zo gaat.
[...]
Ik vraag me wel af waar zo'n enorme prestatiedrang en faalangst bij een 8-jarige vandaan komen? Misschien eens kritisch naar jullie opvoeding kijken?
Ik zou er hier al te zwaar aan tillen eigenlijk.
Sommige kinderen zijn gewoon perfectionistisch. Ik was dat zelf ook, en mijn ouders waren verre van prestatiegericht!
Misschien teveel TV gekeken, waar de hoofdpersoon altijd een soort van 'chosen one' is en hem of haar de basics heel makkelijk af gaan, (zoals Harry Potter) en dan misschien denken dat het in het echte leven ook zo gaat.
vrijdag 11 juli 2014 09:31
Ik denk dat je je dochters enthousiasme moet afremmen, ze wil wel al die leuke sporten, maar kapt er al veel te snel mee.
Dus: 1 sport en laat maar eens zien of je het vol kan houden. Geeft jullie allen ook een boel rust. Kan je altijd zien of ze na een paar jaar een extra sport kan doen.
Het is jammer dat ze op deze leeftijd al zoveel heeft mogen bepalen...kost ook een boel geld qua kleding/inschrijving/attributen.
Dus: 1 sport en laat maar eens zien of je het vol kan houden. Geeft jullie allen ook een boel rust. Kan je altijd zien of ze na een paar jaar een extra sport kan doen.
Het is jammer dat ze op deze leeftijd al zoveel heeft mogen bepalen...kost ook een boel geld qua kleding/inschrijving/attributen.
vrijdag 11 juli 2014 09:36
Mijn oudste 2 hebben na zwemdiploma's geen andere sport geprobeerd dan voetbal. (Terwijl ik en mijn toen in die tijd helemaal niets met voetbal hadden)
Wel makkelijk, het is hier fietsend te doen en kinderen weten niet anders dan dat ze langs de lijn stonden met moeder of vader. Bij erge kou of regen nam ik soms de auto.
Op leeftijd van 9 jaar waren ze in staat zelfstandig naar de voetbal te fietsen. Al kwam ik dan nog wel vaak kijken.
We zijn nu jaren verder, zonen 18 en 15 en ze zijn nog steeds op de club en geven zelf training naast voetbal.
Dochter zit al jaren op acrogym en sinds kort ook op voetbal.
De acrogym is niet te fietsen, maar gelukkig hebben we een rijschema met andere ouders.
Ik heb dus weinig stressmomenten gekend, wel erg vaak heel koude voeten langs de lijn...
Wel makkelijk, het is hier fietsend te doen en kinderen weten niet anders dan dat ze langs de lijn stonden met moeder of vader. Bij erge kou of regen nam ik soms de auto.
Op leeftijd van 9 jaar waren ze in staat zelfstandig naar de voetbal te fietsen. Al kwam ik dan nog wel vaak kijken.
We zijn nu jaren verder, zonen 18 en 15 en ze zijn nog steeds op de club en geven zelf training naast voetbal.
Dochter zit al jaren op acrogym en sinds kort ook op voetbal.
De acrogym is niet te fietsen, maar gelukkig hebben we een rijschema met andere ouders.
Ik heb dus weinig stressmomenten gekend, wel erg vaak heel koude voeten langs de lijn...
vrijdag 11 juli 2014 10:13
quote:sateofmayo schreef op 11 juli 2014 @ 09:36:
Mijn oudste 2 hebben na zwemdiploma's geen andere sport geprobeerd dan voetbal. (Terwijl ik en mijn toen in die tijd helemaal niets met voetbal hadden)
Wel makkelijk, het is hier fietsend te doen en kinderen weten niet anders dan dat ze langs de lijn stonden met moeder of vader. Bij erge kou of regen nam ik soms de auto.
Op leeftijd van 9 jaar waren ze in staat zelfstandig naar de voetbal te fietsen. Al kwam ik dan nog wel vaak kijken.
We zijn nu jaren verder, zonen 18 en 15 en ze zijn nog steeds op de club en geven zelf training naast voetbal.
Dochter zit al jaren op acrogym en sinds kort ook op voetbal.
De acrogym is niet te fietsen, maar gelukkig hebben we een rijschema met andere ouders.
Ik heb dus weinig stressmomenten gekend, wel erg vaak heel koude voeten langs de lijn...En daar heb ik mijn duurste investering voor gedaan sinds ik sportende kinderen heb! Mega warme laarzen, tig keer duurder dan alle voetbalschoenen, judopakken en zwembroeken bij elkaar. Maar wat ben ik er blij mee.
Mijn oudste 2 hebben na zwemdiploma's geen andere sport geprobeerd dan voetbal. (Terwijl ik en mijn toen in die tijd helemaal niets met voetbal hadden)
Wel makkelijk, het is hier fietsend te doen en kinderen weten niet anders dan dat ze langs de lijn stonden met moeder of vader. Bij erge kou of regen nam ik soms de auto.
Op leeftijd van 9 jaar waren ze in staat zelfstandig naar de voetbal te fietsen. Al kwam ik dan nog wel vaak kijken.
We zijn nu jaren verder, zonen 18 en 15 en ze zijn nog steeds op de club en geven zelf training naast voetbal.
Dochter zit al jaren op acrogym en sinds kort ook op voetbal.
De acrogym is niet te fietsen, maar gelukkig hebben we een rijschema met andere ouders.
Ik heb dus weinig stressmomenten gekend, wel erg vaak heel koude voeten langs de lijn...En daar heb ik mijn duurste investering voor gedaan sinds ik sportende kinderen heb! Mega warme laarzen, tig keer duurder dan alle voetbalschoenen, judopakken en zwembroeken bij elkaar. Maar wat ben ik er blij mee.
