Kinderen
alle pijlers
Prematuren die geen achterstand hebben ontwikkeld
vrijdag 11 juli 2014 14:09
Ik ben in mei moeder geworden van een zoon die geboren is na 34 weken en 1 dag zwangerschap. Hij diende zich zonder aanwijsbare reden aan. In mijn ogen is hij de mooiste en liefste baby ter wereld. Echter heeft hij dus zijn laatste zes weken groei niet in de buik doorgebracht hetgeen het aantal kansen op ontwikkelingsachterstanden (en beperkingen) verhoogt. De kinderarts in het ziekenhuis spreekt enkel in kansen/wet van de grote getallen waarbij de kans dat onze zoon zich op alle fronten 100% normaal ontwikkelt, in mijn ogen, te weinig belicht wordt. Het lijkt net alsof het uitgangspunt is dat er uiteindelijk altijd een achterstand merkbaar zal zijn. Hierdoor is bij mij de vraag gerezen of de kans überhaupt bestaat dat een prematuur kindje uiteindelijk helemaal niets overhoudt aan zijn vroeggeboorte.
Zoonlief is na twee weken uit het ziekenhuis ontslagen. De kinderarts heeft na 1 controle (toen zoon 6 weken oud was) gezegd dat het toezicht en de nazorg wordt overgelaten aan het consultatiebureau. Het gaat dus erg goed met onze kleine. Zoon heeft uiteindelijk slechts een week in de couveuse gelegen (met een voedingssonde) en heeft geelzucht gehad. Daarnaast heeft hij een klein navelbreukje en kreunt en steunt hij als een malle. Dit zijn zaken die heel veel voorkomen bij premature baby’s en daar maak ik me dan ook geen zorgen over.
Hoewel ik mezelf dus gelukkig mag prijzen dat onze zoon lichamelijk 100% gezond lijkt en dat hij valt in de categorie late prematuren, vind ik vrijwel alleen artikelen/sites over situaties van premature kinderen die in hun leventje uiteindelijk wel te kampen hebben gekregen met een achterstand en/of een beperking. Denk hierbij aan het volgen van speciaal onderwijs, motorische achterstanden, concentratieproblemen, ademhalingsproblematieken, vatbaarder voor allerlei virussen, lager IQ etc.
Natuurlijk is er altijd meer te vinden over zaken die een wat mindere positieve inslag hebben, maar ik zou ook zo graag eens lezen dat het muntje de andere kant is opgevallen. Wie heeft/kent een mooi verhaal van een prematuur kindje waarbij er op geen enkel front te merken is dat hij/zij eerder geboren is dan 37 weken?
Om het alvast maar gezegd te hebben
: ik zal niet meer van onze zoon kunnen houden dan dat ik nu al doe. En zeker niet minder. Aldus deze straalverliefde moeder.
Zoonlief is na twee weken uit het ziekenhuis ontslagen. De kinderarts heeft na 1 controle (toen zoon 6 weken oud was) gezegd dat het toezicht en de nazorg wordt overgelaten aan het consultatiebureau. Het gaat dus erg goed met onze kleine. Zoon heeft uiteindelijk slechts een week in de couveuse gelegen (met een voedingssonde) en heeft geelzucht gehad. Daarnaast heeft hij een klein navelbreukje en kreunt en steunt hij als een malle. Dit zijn zaken die heel veel voorkomen bij premature baby’s en daar maak ik me dan ook geen zorgen over.
Hoewel ik mezelf dus gelukkig mag prijzen dat onze zoon lichamelijk 100% gezond lijkt en dat hij valt in de categorie late prematuren, vind ik vrijwel alleen artikelen/sites over situaties van premature kinderen die in hun leventje uiteindelijk wel te kampen hebben gekregen met een achterstand en/of een beperking. Denk hierbij aan het volgen van speciaal onderwijs, motorische achterstanden, concentratieproblemen, ademhalingsproblematieken, vatbaarder voor allerlei virussen, lager IQ etc.
Natuurlijk is er altijd meer te vinden over zaken die een wat mindere positieve inslag hebben, maar ik zou ook zo graag eens lezen dat het muntje de andere kant is opgevallen. Wie heeft/kent een mooi verhaal van een prematuur kindje waarbij er op geen enkel front te merken is dat hij/zij eerder geboren is dan 37 weken?
Om het alvast maar gezegd te hebben
: ik zal niet meer van onze zoon kunnen houden dan dat ik nu al doe. En zeker niet minder. Aldus deze straalverliefde moeder.
vrijdag 11 juli 2014 15:21
Mijn dochter is geboren op 34 weken en 3 dagen, afgelopen april. Maar daar werd en wordt absoluut niet dramatisch over gedaan. Niet in beide zh, niet op het CB. Ze was mooi op gewicht, heeft 1 dag in de couveuse gelegen en in totaal 19 dagen in het ziekenhuis, omdat ze echt nog moest leren drinken.
Het is de omgeving die nu af en toe tegen me zegt "Jeetje, wat is ze klein (voor 14 wk).." (vooral onbekenden op straat) Maar wij vinden dat ze nu na 14 weken, met haar ruim 9 pond echt lekker gegroeid is.
Het is ons eerste kindje, dus ik heb geen vergelijkingsmateriaal... Maar van anderen hoor ik juist dat ze zo veel kracht heeft.
Op 9 weken sliep ze zelfs al door, terwijl er in het zh gezegd was dat prematuurtjes het eerste half jaar tot jaar 's nachts meestal nog gevoed moesten worden.
We hebben de kinderarts na 6 weken bezocht omdat dit 'protocol' was. Hij wilde ons dochtertje eigenlijk al ontslaan omdat hij nu geen problemen verwachtte....
Het is de omgeving die nu af en toe tegen me zegt "Jeetje, wat is ze klein (voor 14 wk).." (vooral onbekenden op straat) Maar wij vinden dat ze nu na 14 weken, met haar ruim 9 pond echt lekker gegroeid is.
Het is ons eerste kindje, dus ik heb geen vergelijkingsmateriaal... Maar van anderen hoor ik juist dat ze zo veel kracht heeft.
Op 9 weken sliep ze zelfs al door, terwijl er in het zh gezegd was dat prematuurtjes het eerste half jaar tot jaar 's nachts meestal nog gevoed moesten worden.
We hebben de kinderarts na 6 weken bezocht omdat dit 'protocol' was. Hij wilde ons dochtertje eigenlijk al ontslaan omdat hij nu geen problemen verwachtte....
vrijdag 11 juli 2014 15:24
quote:-kuuk- schreef op 11 juli 2014 @ 15:21:
Mijn dochter is geboren op 34 weken en 3 dagen, afgelopen april. Maar daar werd en wordt absoluut niet dramatisch over gedaan. Niet in beide zh, niet op het CB. Ze was mooi op gewicht, heeft 1 dag in de couveuse gelegen en in totaal 19 dagen in het ziekenhuis, omdat ze echt nog moest leren drinken.
Het is de omgeving die nu af en toe tegen me zegt "Jeetje, wat is ze klein (voor 14 wk).." (vooral onbekenden op straat) Maar wij vinden dat ze nu na 14 weken, met haar ruim 9 pond echt lekker gegroeid is.
Het is ons eerste kindje, dus ik heb geen vergelijkingsmateriaal... Maar van anderen hoor ik juist dat ze zo veel kracht heeft.
Op 9 weken sliep ze zelfs al door, terwijl er in het zh gezegd was dat prematuurtjes het eerste half jaar tot jaar 's nachts meestal nog gevoed moesten worden.
We hebben de kinderarts na 6 weken bezocht omdat dit 'protocol' was. Hij wilde ons dochtertje eigenlijk al ontslaan omdat hij nu geen problemen verwachtte.... Wat fijn om te lezen kuuk!
Mijn dochter is geboren op 34 weken en 3 dagen, afgelopen april. Maar daar werd en wordt absoluut niet dramatisch over gedaan. Niet in beide zh, niet op het CB. Ze was mooi op gewicht, heeft 1 dag in de couveuse gelegen en in totaal 19 dagen in het ziekenhuis, omdat ze echt nog moest leren drinken.
Het is de omgeving die nu af en toe tegen me zegt "Jeetje, wat is ze klein (voor 14 wk).." (vooral onbekenden op straat) Maar wij vinden dat ze nu na 14 weken, met haar ruim 9 pond echt lekker gegroeid is.
Het is ons eerste kindje, dus ik heb geen vergelijkingsmateriaal... Maar van anderen hoor ik juist dat ze zo veel kracht heeft.
Op 9 weken sliep ze zelfs al door, terwijl er in het zh gezegd was dat prematuurtjes het eerste half jaar tot jaar 's nachts meestal nog gevoed moesten worden.
We hebben de kinderarts na 6 weken bezocht omdat dit 'protocol' was. Hij wilde ons dochtertje eigenlijk al ontslaan omdat hij nu geen problemen verwachtte.... Wat fijn om te lezen kuuk!
Iemand een blokje kaas bij de mosterd?
vrijdag 11 juli 2014 15:30
Ik ben met 25 weken geboren! Dit was in 1995, dus nu is de apparatuur alweer verbeterd! Ik had gelijk een goede start en geen complicaties, behalve dat mijn longen nog goed moesten rijpen, en ik aan de beademing moest. Ik woog 720 gram.. En droeg poppenkleertjes! Ik heb nog 5 maanden in het ziekenhuis gelegen. Ik heb er niks aan over gehouden, ben kerngezond!
Sterkte
Sterkte
vrijdag 11 juli 2014 15:37
Ruim twee maanden te vroeg geboren en uiteindelijk redelijk goed ontwikkeld. Volgens mij heeft het wel een aantal jaar geduurd voor ik de juiste groeicurve ging volgen en vaker ziek geweest als kind, mogelijk ook doordat ik astma heb. Maar of dat te maken heeft met te vroeg geboren zijn of gewoon in de familie zit weet ik niet.
Gefeliciteerd met je zoontje!
Gefeliciteerd met je zoontje!
vrijdag 11 juli 2014 17:11
Hier zoon ook met 34 weken geboren. Ik had 1 dag verlof en toen braken mijn vliezen, niet veel later is mijn zoon geboren.
Ondanks dat 34 weken niet heel erg prematuur klinkt, lees ik de laatste tijd wel steeds vaker dat er onderzoek is geweest en dat prematuren juist na 32 weken grotere kans hebben om van 'iets' last te hebben. In het laatste onderzoek wat ik vluchtig heb gelezen werd juist bepleit om deze kinderen iets meer/langer zorg te geven voor tijdige signalering van dingen. Anyway ik ben natuurlijk ook op gespitst op dat soort nieuws door zoon.
Even terugkomend op zoon. Hij heeft welgeteld 1,5 dag in de couveuse gelegen en mocht met 6 dagen naar huis. Wel bleven we onder de controle van de kinderarts (zijn we nog steeds). Helaas heeft zijn vroeggeboorte wel ervoor gezorgd dat hij niet aan de borst kwam en uiteindelijk heb ik voor hem lang gekolfd. Met 3 of 4 maanden was hij op het gewicht van een a terme kind en nu met 2,5 jaar zit hij netjes op de +1 lijn qua lengte en qua gewicht gemiddeld; gewoon keurig! Op basis van zijn groeiresultaten wordt verwacht dat hij tussen de 1.84 en 1.90 meter wordt (maar hij heeft wel een vader die 2 meter is).
Tot ongeveer 1,5 jaar bleef hij in de ontwikkeling achter, maar met ongeveer 6 of 8 weken later bleek hij de dingen te kunnen die a terme kinderen konden die omstreeks dezelfde datum geboren zijn. Die achterstand baarde ons geen zorgen, alleen wel vervelend als moeders tegen je blèren "Ooh kan hij dat nog niet, die van mij wel".
Motorisch bleek hij hypermobiel te zijn en dat is getackeld met oefenen met een kinderfysiotherapeut en zwemmen. Nu merk je niets aan hem, sterker nog hij loopt nu zelfs voor, voor mijn gevoel.
Wel zijn we tot nu toe nog steeds aan het kwakkelen met zijn gezondheid. Na bloedtest bleek hij verminderende weerstand te hebben en ik denk dat zijn vroeggeboorte daar debet aan is met als gevolg vorig jaar 5 ab-kuren, deze winter 3. We hopen dat hij volgend jaar maar 1 of 2 ab-kuur nodig heeft en dat hij met 4 jaar erover heen is gegroeid.
Verbaal en begrip loopt hij iets voor met dank aan veelvuldig voorlezen en samen liedjes zingen.
Voor de rest is hij een voorbeeldig en vooral heerlijk kind. ik heb geen signalen vernomen of gevoel dat hij iets in het autistisch spectrum heeft. Sterker nog hij is de stabielste persoonlijkheid die ik ken in mijn omgeving. Hij is niet snel van iets onder de indruk, al zal hij natuurlijk wel steun bij ons zoeken als iets spannends zijn weg kruist.
Kortom bij ons merk je het in de weerstand en hebben we grote hoop dat hij hier uiteindelijke over heen groeit. Moet wel eerlijk bekennen dat sinds zijn dieet is aangepast (ik let nu enorm op voedingswaarde van voedsel), dat hij met sprongen op vooruit is gegaan.
Ondanks dat 34 weken niet heel erg prematuur klinkt, lees ik de laatste tijd wel steeds vaker dat er onderzoek is geweest en dat prematuren juist na 32 weken grotere kans hebben om van 'iets' last te hebben. In het laatste onderzoek wat ik vluchtig heb gelezen werd juist bepleit om deze kinderen iets meer/langer zorg te geven voor tijdige signalering van dingen. Anyway ik ben natuurlijk ook op gespitst op dat soort nieuws door zoon.
Even terugkomend op zoon. Hij heeft welgeteld 1,5 dag in de couveuse gelegen en mocht met 6 dagen naar huis. Wel bleven we onder de controle van de kinderarts (zijn we nog steeds). Helaas heeft zijn vroeggeboorte wel ervoor gezorgd dat hij niet aan de borst kwam en uiteindelijk heb ik voor hem lang gekolfd. Met 3 of 4 maanden was hij op het gewicht van een a terme kind en nu met 2,5 jaar zit hij netjes op de +1 lijn qua lengte en qua gewicht gemiddeld; gewoon keurig! Op basis van zijn groeiresultaten wordt verwacht dat hij tussen de 1.84 en 1.90 meter wordt (maar hij heeft wel een vader die 2 meter is).
Tot ongeveer 1,5 jaar bleef hij in de ontwikkeling achter, maar met ongeveer 6 of 8 weken later bleek hij de dingen te kunnen die a terme kinderen konden die omstreeks dezelfde datum geboren zijn. Die achterstand baarde ons geen zorgen, alleen wel vervelend als moeders tegen je blèren "Ooh kan hij dat nog niet, die van mij wel".
Motorisch bleek hij hypermobiel te zijn en dat is getackeld met oefenen met een kinderfysiotherapeut en zwemmen. Nu merk je niets aan hem, sterker nog hij loopt nu zelfs voor, voor mijn gevoel.
Wel zijn we tot nu toe nog steeds aan het kwakkelen met zijn gezondheid. Na bloedtest bleek hij verminderende weerstand te hebben en ik denk dat zijn vroeggeboorte daar debet aan is met als gevolg vorig jaar 5 ab-kuren, deze winter 3. We hopen dat hij volgend jaar maar 1 of 2 ab-kuur nodig heeft en dat hij met 4 jaar erover heen is gegroeid.
Verbaal en begrip loopt hij iets voor met dank aan veelvuldig voorlezen en samen liedjes zingen.
Voor de rest is hij een voorbeeldig en vooral heerlijk kind. ik heb geen signalen vernomen of gevoel dat hij iets in het autistisch spectrum heeft. Sterker nog hij is de stabielste persoonlijkheid die ik ken in mijn omgeving. Hij is niet snel van iets onder de indruk, al zal hij natuurlijk wel steun bij ons zoeken als iets spannends zijn weg kruist.
Kortom bij ons merk je het in de weerstand en hebben we grote hoop dat hij hier uiteindelijke over heen groeit. Moet wel eerlijk bekennen dat sinds zijn dieet is aangepast (ik let nu enorm op voedingswaarde van voedsel), dat hij met sprongen op vooruit is gegaan.
vrijdag 11 juli 2014 18:26
Mijn nichtje is met 34 weken geboren, ze is nu 3,5 jaar en ontwikkelt zich prima. Ze is bijna even groot als mijn oudste zoon van 4,5 dus groeien gaat ook goed. Volgens mijn broer was ze wel erg vaak verkouden maar ik denk zelf dat dit komt doordat ze naar een kinderdagverblijf gaat. Mijn kinderen kregen dat namelijk ook zodra ze naar de peuterspeelzaal gingen, toen ze veel met andere kinderen in contact kwamen hadden ze voortdurend een snotneusje. Na een paar jaar werd dat vanzelf wat minder omdat ze wat meer weerstand kregen.
vrijdag 11 juli 2014 18:52
Mijn tweeling is met 29 wkn geboren, en hebben bijna 3 maanden in het ziekenhuis gelegen, met beademing, neus/maagsonde, bloedtransfusies, het hele verhaal. Ze zijn nu anderhalf en alles gaat prima.
Ze zijn wat kleiner (onderste randje van de curve, zeg maar) en een van de twee kreunt nog steeds veel, haha, heeft ook last van bronchitis, maar dat hebben volgens mij veel kleine kinderen. Ik krijg vanuit 'de experts' ook het gevoel dat het veel vaker mis dan goed gaat en dat we veel geluk hebben gehad.
Mijn grootste zorg op dit moment is hoe ik kan voorkomen dat ze elkaar bijten wanneer ze hetzelfde speeltje willen! Ik maak me eerlijk gezegd nauwelijks zorgen dat ze er wat aan gaan overhouden. Ook hier hypermobiliteit bij eentje, lage weerstand bij de ander, maar heb eigenlijk nooit bedacht dat dat per se door de vroeggeboorte zou komen. Ik denk dat als je wilt, je alles wel terug kunt voeren op die dagen/weken/maanden ziekenhuis (niet dat ik zeg dat TO dat doet hoor, helemaal niet). Maar het blijft koffiedik kijken.
Volgens mij gaat het helemaal goed komen met die twee van ons, en met jouw zoon vast ook!
Hoe heb je trouwens zijn dieet aangepast? Wat eet hij niet (meer) en wat juist wel? (Terwijl ik dit tiep zitten mijn twee muizen van de broccoli te smullen
Ze zijn wat kleiner (onderste randje van de curve, zeg maar) en een van de twee kreunt nog steeds veel, haha, heeft ook last van bronchitis, maar dat hebben volgens mij veel kleine kinderen. Ik krijg vanuit 'de experts' ook het gevoel dat het veel vaker mis dan goed gaat en dat we veel geluk hebben gehad.
Mijn grootste zorg op dit moment is hoe ik kan voorkomen dat ze elkaar bijten wanneer ze hetzelfde speeltje willen! Ik maak me eerlijk gezegd nauwelijks zorgen dat ze er wat aan gaan overhouden. Ook hier hypermobiliteit bij eentje, lage weerstand bij de ander, maar heb eigenlijk nooit bedacht dat dat per se door de vroeggeboorte zou komen. Ik denk dat als je wilt, je alles wel terug kunt voeren op die dagen/weken/maanden ziekenhuis (niet dat ik zeg dat TO dat doet hoor, helemaal niet). Maar het blijft koffiedik kijken.
Volgens mij gaat het helemaal goed komen met die twee van ons, en met jouw zoon vast ook!
Hoe heb je trouwens zijn dieet aangepast? Wat eet hij niet (meer) en wat juist wel? (Terwijl ik dit tiep zitten mijn twee muizen van de broccoli te smullen
vrijdag 11 juli 2014 19:04
Ik ben geboren met 35 weken. Geen couveuse gehad, wel een bloedtransfusie en een voedingssonde omdat ik geen zuigreflex had.
Ik heb een auto-immuunziekte maar dat heeft niks met mijn vroeggeboorte te maken. Ik heb gestudeerd, ben motorisch eerder handig dan onhandig (ben heel handig met pruts en priegel werkjes) heb een iets hoger IQ dan gemiddeld en ook een hoog EQ, ben 1,82.
Dus nergens een achterstand te ontdekken, ook als kind was ik snel, ik liep snel, kon snel binnen de lijntjes tekenen, kon op mijn vijfde al lezen etc.
Als ik jou was zou ik me niet voor het zover is al teveel zorgen maken. Natuurlijk is het slim om er extra oog op te houden, zodat je als er iets is je kan ingrijpen of bijsturen. Maar stress er alsjeblieft niet te veel over.
Ik heb een auto-immuunziekte maar dat heeft niks met mijn vroeggeboorte te maken. Ik heb gestudeerd, ben motorisch eerder handig dan onhandig (ben heel handig met pruts en priegel werkjes) heb een iets hoger IQ dan gemiddeld en ook een hoog EQ, ben 1,82.
Dus nergens een achterstand te ontdekken, ook als kind was ik snel, ik liep snel, kon snel binnen de lijntjes tekenen, kon op mijn vijfde al lezen etc.
Als ik jou was zou ik me niet voor het zover is al teveel zorgen maken. Natuurlijk is het slim om er extra oog op te houden, zodat je als er iets is je kan ingrijpen of bijsturen. Maar stress er alsjeblieft niet te veel over.
vrijdag 11 juli 2014 19:11
Ik ben met 33 weken geboren en ben ook heel normaal.
Het enige wat mijn moeder altijd aan de vroeggeboorte heeft toegeschreven is dat ik tot een jaar of 8 alleen maar sondevoedingachtige substanties wilde eten. Ik kokhalsde zo'n beetje van alles.
Daarna ging het langzaam beter. Ben wel nog steeds een moeilijke eter.
Ik ben trouwens altijd benieuwd geweest of er andere vroeggeborenen zijn die als kind ook moeilijke eters waren.
Bij mijn moeder is die constatering puur gebaseerd op intuïtie. Er is natuurlijk geen bewijs voor dat het een met het ander te maken heeft...
Het enige wat mijn moeder altijd aan de vroeggeboorte heeft toegeschreven is dat ik tot een jaar of 8 alleen maar sondevoedingachtige substanties wilde eten. Ik kokhalsde zo'n beetje van alles.
Daarna ging het langzaam beter. Ben wel nog steeds een moeilijke eter.
Ik ben trouwens altijd benieuwd geweest of er andere vroeggeborenen zijn die als kind ook moeilijke eters waren.
Bij mijn moeder is die constatering puur gebaseerd op intuïtie. Er is natuurlijk geen bewijs voor dat het een met het ander te maken heeft...
vrijdag 11 juli 2014 19:21
Mijn zoon is met 35 weken geboren (2304 gr.) tot zijn 5e een kwakkelkindje geweest, vaak ziek. Nu is hij 8 en is van een schriel mannetje uitgegroeid tot normale lengte, zijn gewicht is nog wat aan de lage kant en zijn voeten zijn ook nog niet helemaal meegegroeid met maat 32
Hij kan goed meekomen op school en blinkt zelfs uit in een aantal vakken.
Hij is wel tot zijn 6e onder controle van de kinderarts gebleven (1x per jaar). Ik zou het motorische in de gaten houden, daar was die van mij erg langzaam mee. Hij liep pas met 22 maanden en heeft nog lang kinderfysio gehad omdat hij motorisch niet erg sterk was. Dat gaat nu prima alleen kleuren gaat nog niet geweldig maar of dat nou aan zijn vroeggeboorte ligt ?
Hij kan goed meekomen op school en blinkt zelfs uit in een aantal vakken.
Hij is wel tot zijn 6e onder controle van de kinderarts gebleven (1x per jaar). Ik zou het motorische in de gaten houden, daar was die van mij erg langzaam mee. Hij liep pas met 22 maanden en heeft nog lang kinderfysio gehad omdat hij motorisch niet erg sterk was. Dat gaat nu prima alleen kleuren gaat nog niet geweldig maar of dat nou aan zijn vroeggeboorte ligt ?
vrijdag 11 juli 2014 19:33
Mijn vriend is geboren met 26 weken, was van een tweeling en zijn broertje heeft het helaas niet gehaald.
Aan mijn vriend is niets te merken. Toen hij jonger was wel wat last van de longetjes (maar dat is volgens mij iets wat bij meer premature kinderen voorkomt en waar ze ook vervolgens weer overheen groeien), waar hij overheen gegroeid is.
Hij is nu bijna 2 meter en gezond. Bijna nooit ziek.
Over opleiding etc. heb ik weinig te zeggen. Omdat ik van mening ben dat dat niet te meten is. Iemand die met 40 weken kan bijv naar de praktijkschool gaan en iemand die prematuur is afstuderen aan de universiteit.
Maar in ieder geval mijn vriend kan beter hoofdrekenen als ik kan en ik ben een laatkomertje
Aan mijn vriend is niets te merken. Toen hij jonger was wel wat last van de longetjes (maar dat is volgens mij iets wat bij meer premature kinderen voorkomt en waar ze ook vervolgens weer overheen groeien), waar hij overheen gegroeid is.
Hij is nu bijna 2 meter en gezond. Bijna nooit ziek.
Over opleiding etc. heb ik weinig te zeggen. Omdat ik van mening ben dat dat niet te meten is. Iemand die met 40 weken kan bijv naar de praktijkschool gaan en iemand die prematuur is afstuderen aan de universiteit.
Maar in ieder geval mijn vriend kan beter hoofdrekenen als ik kan en ik ben een laatkomertje
vrijdag 11 juli 2014 19:45
Ik denk dat het ook heel veel scheelt hoe de start van het kindje is ook al vergelijk je hem met tienyptalle kinderen die geboren zijn met 34 weken.
Mijn oudste is geboren met krappe 34 weken. Ik Lag al een week in ziekenhuis met gebroken vliezen.
Zijn start was niet geweldig. Aan de beademing, hartbewaking ( was ook nodig niet uit voorzorg) geelzucht, sondevoeding etc etc. Mocht ook niet uit de couveuse voor verzorging. Na een maand mocht hij dan toch mee naar huis. Kinderarts waarschuwde ook dat de ontwikkeling wel anders kon zijn dan bij andere kinderen. Vooral de pubertijd zou later opgang kunnen komen. Borstvoeding ging niet meer lukken dus al die tijd flesjes gekolfd.
Eerste jaar was een hel... Huilbaby, weinig tot geen slaap. Maar dat kan altijd hoeft niet met vroeggeboorte te maken te hebben.
Ontwikkeling ging prima verder, groeide boven curve uit...totdat hij jaar of 12 was .. Groeide geen centimeter weer , puberteit bleef uit ( zo erg dat zoon zich na paar jaar begon te schamen tegenover vriendjes) pas tegen zijn 18 de begon het.... En begon hij ook te groeien ... En nog steeds ... GGD voorspelde 1.85 m Max... Nu bijna 21 en groeit nog steeds ( 1.97 en schoenmaat48,5 )
Puber gedrag begint gelukkig eindelijk te verdwijnen. ( is lastig hoor als iedereen die periode allang voorbij is)
Verder kwamen we er na jaren tobben achter dat hij zwaar dyslectisch is. Dit schijnt ook vaker bijna dit soort kinderen voor te komen kwamen we toen achter. Net als andere dingen die daar weer mee samengaan ( tafels niet kunnen leren, niet kunnen klokkijken) hij was alleen wel zo slim om dat met lezen zo te omzeilen dat geen leraar daar ooit aan gedacht had.
Maar wie weet had hij dat ook wel gehad als hij gewoon met 40 weken geboren was toch?
Mijn oudste is geboren met krappe 34 weken. Ik Lag al een week in ziekenhuis met gebroken vliezen.
Zijn start was niet geweldig. Aan de beademing, hartbewaking ( was ook nodig niet uit voorzorg) geelzucht, sondevoeding etc etc. Mocht ook niet uit de couveuse voor verzorging. Na een maand mocht hij dan toch mee naar huis. Kinderarts waarschuwde ook dat de ontwikkeling wel anders kon zijn dan bij andere kinderen. Vooral de pubertijd zou later opgang kunnen komen. Borstvoeding ging niet meer lukken dus al die tijd flesjes gekolfd.
Eerste jaar was een hel... Huilbaby, weinig tot geen slaap. Maar dat kan altijd hoeft niet met vroeggeboorte te maken te hebben.
Ontwikkeling ging prima verder, groeide boven curve uit...totdat hij jaar of 12 was .. Groeide geen centimeter weer , puberteit bleef uit ( zo erg dat zoon zich na paar jaar begon te schamen tegenover vriendjes) pas tegen zijn 18 de begon het.... En begon hij ook te groeien ... En nog steeds ... GGD voorspelde 1.85 m Max... Nu bijna 21 en groeit nog steeds ( 1.97 en schoenmaat48,5 )
Puber gedrag begint gelukkig eindelijk te verdwijnen. ( is lastig hoor als iedereen die periode allang voorbij is)
Verder kwamen we er na jaren tobben achter dat hij zwaar dyslectisch is. Dit schijnt ook vaker bijna dit soort kinderen voor te komen kwamen we toen achter. Net als andere dingen die daar weer mee samengaan ( tafels niet kunnen leren, niet kunnen klokkijken) hij was alleen wel zo slim om dat met lezen zo te omzeilen dat geen leraar daar ooit aan gedacht had.
Maar wie weet had hij dat ook wel gehad als hij gewoon met 40 weken geboren was toch?
vrijdag 11 juli 2014 19:56
quote:bemby77 schreef op 11 juli 2014 @ 14:09:
Ik ben in mei moeder geworden van een zoon die geboren is na 34 weken en 1 dag zwangerschap. Hij diende zich zonder aanwijsbare reden aan. In mijn ogen is hij de mooiste en liefste baby ter wereld. Echter heeft hij dus zijn laatste zes weken groei niet in de buik doorgebracht hetgeen het aantal kansen op ontwikkelingsachterstanden (en beperkingen) verhoogt. De kinderarts in het ziekenhuis spreekt enkel in kansen/wet van de grote getallen waarbij de kans dat onze zoon zich op alle fronten 100% normaal ontwikkelt, in mijn ogen, te weinig belicht wordt. Het lijkt net alsof het uitgangspunt is dat er uiteindelijk altijd een achterstand merkbaar zal zijn. Hierdoor is bij mij de vraag gerezen of de kans überhaupt bestaat dat een prematuur kindje uiteindelijk helemaal niets overhoudt aan zijn vroeggeboorte.
Zoonlief is na twee weken uit het ziekenhuis ontslagen. De kinderarts heeft na 1 controle (toen zoon 6 weken oud was) gezegd dat het toezicht en de nazorg wordt overgelaten aan het consultatiebureau. Het gaat dus erg goed met onze kleine. Zoon heeft uiteindelijk slechts een week in de couveuse gelegen (met een voedingssonde) en heeft geelzucht gehad. Daarnaast heeft hij een klein navelbreukje en kreunt en steunt hij als een malle. Dit zijn zaken die heel veel voorkomen bij premature baby’s en daar maak ik me dan ook geen zorgen over.
Hoewel ik mezelf dus gelukkig mag prijzen dat onze zoon lichamelijk 100% gezond lijkt en dat hij valt in de categorie late prematuren, vind ik vrijwel alleen artikelen/sites over situaties van premature kinderen die in hun leventje uiteindelijk wel te kampen hebben gekregen met een achterstand en/of een beperking. Denk hierbij aan het volgen van speciaal onderwijs, motorische achterstanden, concentratieproblemen, ademhalingsproblematieken, vatbaarder voor allerlei virussen, lager IQ etc.
Natuurlijk is er altijd meer te vinden over zaken die een wat mindere positieve inslag hebben, maar ik zou ook zo graag eens lezen dat het muntje de andere kant is opgevallen. Wie heeft/kent een mooi verhaal van een prematuur kindje waarbij er op geen enkel front te merken is dat hij/zij eerder geboren is dan 37 weken?
Om het alvast maar gezegd te hebben: ik zal niet meer van onze zoon kunnen houden dan dat ik nu al doe. En zeker niet minder. Aldus deze straalverliefde moeder.ik ben zelf 3 maanden te vroeg geboren, heb er helemaal niets aan overgehouden, dus het is zeker niet altijd zo dat te vroeg geboren kinderen iets hebben
Ik ben in mei moeder geworden van een zoon die geboren is na 34 weken en 1 dag zwangerschap. Hij diende zich zonder aanwijsbare reden aan. In mijn ogen is hij de mooiste en liefste baby ter wereld. Echter heeft hij dus zijn laatste zes weken groei niet in de buik doorgebracht hetgeen het aantal kansen op ontwikkelingsachterstanden (en beperkingen) verhoogt. De kinderarts in het ziekenhuis spreekt enkel in kansen/wet van de grote getallen waarbij de kans dat onze zoon zich op alle fronten 100% normaal ontwikkelt, in mijn ogen, te weinig belicht wordt. Het lijkt net alsof het uitgangspunt is dat er uiteindelijk altijd een achterstand merkbaar zal zijn. Hierdoor is bij mij de vraag gerezen of de kans überhaupt bestaat dat een prematuur kindje uiteindelijk helemaal niets overhoudt aan zijn vroeggeboorte.
Zoonlief is na twee weken uit het ziekenhuis ontslagen. De kinderarts heeft na 1 controle (toen zoon 6 weken oud was) gezegd dat het toezicht en de nazorg wordt overgelaten aan het consultatiebureau. Het gaat dus erg goed met onze kleine. Zoon heeft uiteindelijk slechts een week in de couveuse gelegen (met een voedingssonde) en heeft geelzucht gehad. Daarnaast heeft hij een klein navelbreukje en kreunt en steunt hij als een malle. Dit zijn zaken die heel veel voorkomen bij premature baby’s en daar maak ik me dan ook geen zorgen over.
Hoewel ik mezelf dus gelukkig mag prijzen dat onze zoon lichamelijk 100% gezond lijkt en dat hij valt in de categorie late prematuren, vind ik vrijwel alleen artikelen/sites over situaties van premature kinderen die in hun leventje uiteindelijk wel te kampen hebben gekregen met een achterstand en/of een beperking. Denk hierbij aan het volgen van speciaal onderwijs, motorische achterstanden, concentratieproblemen, ademhalingsproblematieken, vatbaarder voor allerlei virussen, lager IQ etc.
Natuurlijk is er altijd meer te vinden over zaken die een wat mindere positieve inslag hebben, maar ik zou ook zo graag eens lezen dat het muntje de andere kant is opgevallen. Wie heeft/kent een mooi verhaal van een prematuur kindje waarbij er op geen enkel front te merken is dat hij/zij eerder geboren is dan 37 weken?
Om het alvast maar gezegd te hebben
: ik zal niet meer van onze zoon kunnen houden dan dat ik nu al doe. En zeker niet minder. Aldus deze straalverliefde moeder.ik ben zelf 3 maanden te vroeg geboren, heb er helemaal niets aan overgehouden, dus het is zeker niet altijd zo dat te vroeg geboren kinderen iets hebben
vrijdag 11 juli 2014 20:05
Mijn dochter is met 36 weken geboren.
Zij is (veel) kleiner dan gemiddeld.
Verder gaat zij nog een jaar groep 2 doen nu. Men denkt niet vanwege een achterstand, maar meer vanwege haar lang leve de lol houding. Gaat naar school om bij te kletsen, te giechelen en te tekenen, en totaal geen zin nog in groep 3, lezen en rekenen. Ik noem dat geen 'achterstand' maar nee, reuze voorlijk of streberig is ze dus ook nog niet.
Ik denk niet dat dat aan te vroeg geboren ligt.
Zou er niet teveel over piekeren.
Zij is (veel) kleiner dan gemiddeld.
Verder gaat zij nog een jaar groep 2 doen nu. Men denkt niet vanwege een achterstand, maar meer vanwege haar lang leve de lol houding. Gaat naar school om bij te kletsen, te giechelen en te tekenen, en totaal geen zin nog in groep 3, lezen en rekenen. Ik noem dat geen 'achterstand' maar nee, reuze voorlijk of streberig is ze dus ook nog niet.
Ik denk niet dat dat aan te vroeg geboren ligt.
Zou er niet teveel over piekeren.
vrijdag 11 juli 2014 20:05
Ik ben ook met 7 maanden prematuur geboren (in 1973), woog toen 2 kilo en was 45 cm en heb 1 dag in de couveuse gelegen. Ben 1.73 geworden, heb een universitaire studie afgerond. Behalve het feit dat astma tegenwoordig met vroeggeboorte in verband wordt gebracht (lees: Longfonds) heb ik er ook niks aan overgehad behalve een paar sterke vergalen rondom mijn geboorte.
zaterdag 12 juli 2014 00:21
Het hangt er zo vanaf hoe de omstandigheden zijn: waarom werd kind te vroeg geboren (gehaald ivm complicaties moeder, complicaties baby, spontaan te vroeg met normale bevalling, spontaan met moeilijke bevalling etc), en hoe het kindje er aan toe is. 34 weken en 1200 gram geeft meer kans op complicaties dan 34 weken en 2000 gram. Goede start minder risico dan veel moeite met alles etc.
Daarnaast zijn alle onderzoeken gebaseerd op de behandelingen in te verleden. Je kunt nu alleen iets zeggen over de schoolcarriere van kinderen die minstens 18 jaar geleden prematuur waren. Maar toen was de zorg nog heel anders, dus dat zegt niet per se iets over kinderen die nu geboren worden.
Zolang je zoontje het goed doet, en er nu geen zorgen over afwijkingen zijn, zou ik me niet te veel zorgen maken.
(Overigens: er waren vroeger ook heel veel kindjes die met 7 maanden geboren werden en het heel goed deden. Die dan ook bij geboorte 3200 gram wogen etc. Vrijwel altijd was dit het eerste kind na het huwelijk van de ouders . Data van generaties geleden is dus ook niet altijd heel betrouwbaar).
Daarnaast zijn alle onderzoeken gebaseerd op de behandelingen in te verleden. Je kunt nu alleen iets zeggen over de schoolcarriere van kinderen die minstens 18 jaar geleden prematuur waren. Maar toen was de zorg nog heel anders, dus dat zegt niet per se iets over kinderen die nu geboren worden.
Zolang je zoontje het goed doet, en er nu geen zorgen over afwijkingen zijn, zou ik me niet te veel zorgen maken.
(Overigens: er waren vroeger ook heel veel kindjes die met 7 maanden geboren werden en het heel goed deden. Die dan ook bij geboorte 3200 gram wogen etc. Vrijwel altijd was dit het eerste kind na het huwelijk van de ouders . Data van generaties geleden is dus ook niet altijd heel betrouwbaar).
